Ndonëse Gjykata Kushtetuese në vendimin e shpallur në datën 30.12.2024 (dhe të publikuar nën presionin e përgjimeve më 12.02.2025) zgjodhi të mos jepte përgjigje për çështjet esenciale të rezultateve të përgjimeve të platformës SkyECC, Gjykatat e vendeve të BE gjithnjë e më shpesh, po konkludojnë në papërdorshmërinë e transkripeteve të bisedave të enkriptuara për shkak se përfitimi i tyre nga autoritetet Franceze, vlerësohet se ka qenë në kundërshtim me legjislacionit vendas dhe me parimet e së drejtës.

Ka qënë kuriozitet i shtuar për ne (besoj për çdo profesionist të së drejtës që ka qenë i inetresuar për këtë fushë), për të mësuar se si u zbatua vendimi i Gjykatës së Luxembourg nga Gjykata e Berlinit që e dërgoi çështje për interpretim para saj.

Këtë e zbuluam vetëm para pak ditësh kur Gjykata Rajonale e Berlinit publikoi arsyetimin e

Vendimit në çështjen 525 KLs 8/22, 279 Js 30/22, të cilin e kishte shpallur, në dt 19.12.2024). Duke studuar përmbajtjen e arsyetimit të këtij vendimi del se çështja e shqyrtuar “në seancën kryesore dëgjimore dymbëdhjetëditore nga data 11 shtator deri më 19 dhjetor 2024” ka qenë pikërisht çështje e njohur e GJED, për të cilën është dhënë vendimi i datës 30 prill 2024 – C-670/22, prandaj për ne mbrojtësit e ankuesit Pëllumb Gjoka, merr rendësi të veçantë për faktin se, përfundimet e këtij vendimi kanë qenë në bazë të kërkimeve tona para gjykatave shqiptare dhe jo vetëm.

Sikurse kemi bërë publike qëndrimin tonë jo vetëm para Gjykatës Kushtetuese, por edhe përpara opinionit publik rezultatet e përgjimeve MASIVE të paltformave të enkriptuara, edhe pse i shërbejnë luftës ndaj krimit të organizuar, terrorizmit, tarfiqeve apo korrupsionit, NUK MUND TË PËRDOREN SI PROVA në procesin penale për shkak se janë mbledhur në mënyrë të paligjëshme në raport me Kushtetutën e Republikës së Shqipërisë, parimet e gjithpranuara të së drejtës ndërkombëtare si edhe me disa dispozita të legjislacionit të brendshëm.

Me kënaqësi konstatojmë se ky qëndrim gjendet në harmoni të plotë edhe me arsyetimin e Gjykatës Rajonale të Berlinit, e cila duke rimarrë në shqyrtim çështjen e dërguar prej saj GJED, dhe interpretuar vullnetin e shprehur nga Gjykatësit e Luksemburgut, ka vendosur të japë pafajësi për 17 akuza, personit të paraburgosur për dyshimet e kryerjes së veprave penale të trafikimit të gjërë të lëndëve narkotike, për shkak se vlerësoi të papërdorshme të dhënat (rezultatet e pergjimeve) të EncroChat, të paraqitura nga Prokuroria, si prova, për këto episode, të ndodhura në pranverë të vitit 2020.

Në përmbledhjen e arsyetimit të këtij Vendimi, Gjykata Rajonale e Berlinit shpreht se:

“1. Procedimi ka të bëjë me 18 raste të trafikimit dhe posedimit të kokainës dhe kanabisit. Dhoma e dënoi të pandehurin vetëm në një rast, në të cilin kokaina e destinuar për konsum personal ishte në gramaturën që mund të sekuestrohej, sipas akuzës. Në rastet e tjera, të cilat kryesisht përfshinin sasi në intervalin me një dhe dy shifra të kilogramëve, akuzat bazoheshin në mesazhe që i pandehuri dyshohet se i dërgoi ose i mori duke përdorur një telefon celular nga ofruesi EncroChat. Në këtë drejtim, i pandehuri u lirua nga akuzat mbi baza faktike.

Gjykata e Berlinit evidenton në arsyetimin evendimit të saj se “ 2. Seanca kryesore dëgjimore zbuloi se i pandehuri ishte në kontakt me përdorues të tjerë të ndryshëm të EncroChat-it në vitin 2020 nëpërmjet një telefoni EncroChat me identifierfo.@encrochat.com dhe shkëmbente rregullisht informacione me ta në lidhje me blerjen dhe shitjen e kokainës dhe kanabisit. Megjithatë, një dënim për veprat penale specifike të akuzuara nuk ishte i mundur sepse mesazhet e EncroChat-it të kërkuara për këtë janë të papërdorshme dhe, për më tepër, madje as përdorshmëria, nuk i mbështesin provat e veprës penale.

Duke u ndalur të shkaqet e papërdorshmërisë së trasnkripteve, Gjykata thekson shkeljet e kërkesave për mbrojtje individuale në Nenin 31 dhe Nenin 6 paragrafi 1 shkronja b) të Direktivës mbi Urdhrin Evropian të Hetimit duke sqaruar se: “4. Në këtë procedim, Dhoma i drejtoi pyetje Gjykatës së Drejtësisë të Bashkimit Evropian mbi interpretimin e Nenit 31 dhe Nenit 6(1)(b) të Direktivës EEA. Në vendimin e saj të datës 30 prill 2024 – C-670/22, Gjykata iu përgjigj këtyre pyetjeve në një mënyrë që devijoi nga mendimet juridike të zhvilluara në vendimin historik të Gjykatës Federale të Drejtësisë të datës 2 mars 2022 – 5 StR 457/21. Vlerësimi i ndryshuar sipas ligjit evropian ka një ndikim në vlerësimin e përdorshmërisë, dhe do të thotë se tani duhet të supozohet se bisedat nuk mund të përdoren.

Po kështu Gjykata e Berlinit ka vendosur papranueshmërin e transkripteve si provë edhe për faktin se autoritetet Franceze nuk kanë bërë kurrë transparente as mënyrën e realizimit të përgjimeve dhe as çertifikimin e deshifrimeve të bisedave të enkriptuara kur shprehet se : “…, papranueshmëria e mesazheve të bisedave buron edhe nga kërkesat e përcaktuara në Nenin 14 paragrafi 7 të UEH-së, ……. dhe Nenin 6 të KEDNJ-së. Fshehtësia e gjerë e autoriteteve franceze dhe gjermane në lidhje me detajet teknike dhe faktet procedurale i privon të akuzuarit nga informacioni që është me rëndësi thelbësore për vlerësimin e duhur të bisedave. Kjo tashmë përcakton një ndalim të shfrytëzimit sipas ligjit gjerman dhe gjithashtu – sipas parimeve të zhvilluara në vendimin e Gjykatës së Drejtësisë të datës 30 prill 2024 – drejtpërdrejt sipas së drejtës evropiane.

Madje kjo Gjykatë ka pohuar atë kërkim që kemi shprehur gjatë gjithë procesit të të pandehurit Pëllumb Gjoka se akuzat janë arbitrare sepse janë bazuar VETËM në përmbajtjene transkripteve, pa u dhënë asnjë indicje për pjesëmarrjen e tij në ndonjë prej veprave penale. Gjykata rajonal e Berlinit ka konkluduar se : 12 3. ….. vlera provuese e mesazheve të bisedave do të zvogëlohej aq shumë nga mungesa e informacionit të lidhur me fshehtësinë saqë – në mënyrë të ngjashme me një dëshmitar që jep dëshmi të dëgjuar nga burime të tjera dhe që nuk mund të ballafaqohet për shkak të një deklarate bllokuese – prova e krimit nuk mund të bazohet vetëm në biseda. Nuk ka mjete të tjera kuptimplota prove në dispozicion.

Prandaj Gjykata e Berlinit ka arsyetuar disponimin e saj për rrëzimin e akuzave duke konkluduar se “ 44. ….., i pandehuri u lirua nga akuzat mbi baza faktike. Akuzat bazohen në imazhe dhe mesazhe bisedash që thuhet se ai i ka dërguar dhe marrë nëpërmjet shërbimit të komunikimit EncroChat. Këto të dhëna nuk janë të pranueshme si prova dhe nuk e mbështesin dënimin.

Ndonëse ky Vendim i Gjykatës së Berlinit ka dhënë përgjgje shteruese të gjitha çështjeve komplekse që lidhen me vlerën dhe përdorimin e transkripteve të mbledhrua nga autoritetet Franceze, sjellim në vemendje edhe qëndrimin e kësaj Gjykate në lidhje me justifikimin e arsyetimeve të gjykatave shqiptare (që shqyrtuan çështjen e të pandehurit Gjoka), për përdorimin e rezultateve të përgjimeve masive për shkak të paragjykimit të mbajtësit të telefonave inteligjentë që përdoren në SkyECC nga përballimi i “çmimit të shtrenjtë“ që duhej paguar.

Në të kundërt të kësaj qasje, në vendimin e dt 19.12.2024 Gjykata Rajonale e Berlinit arsyeton se

“235 Vetëm përdorimi i teknologjisë së enkriptimit – i cili shoqërohet me kosto më të larta – nuk mund të shkaktojë një dyshim fillestar për një vepër penale të katalogut ….. të Kodit Gjerman të Procedurës Penale. Nga njëra anë, jo vetëm kriminelët, por edhe gazetarët, aktivistët politikë ose punonjësit e kompanive që duan të mbrohen nga spiunazhi industrial, për shembull, kanë një interes në komunikimin e mbrojtur posaçërisht, i cili është edhe më i sigurt krahasuar me shërbime të tilla si WhatsApp, të cilat janë gjithashtu të enkriptuara nga fillimi në fund. Nga ana tjetër, përdorimi i teknologjive të enkriptimit mbështetet si në nivel kombëtar ashtu edhe në atë evropian.

Gjykata ka bërë me dije se parakushtet për ndërhyrje në një masë të përgjimeve të komunikimeve, janë të ndryshme në Gjermani, krahësuar me legjislacionin që zbatohte në Francë, duke shtuar se parimi i bashkëpunimit evropian nuk synon të harmonizojë ligjin procedrurial dhe të sheshojë opsionet përkatëse të ndërhyrjes, sepse secilit shtet do të duhet të ruajë sistemin e vetë për mbrojtjen e të drejtave themelore të qytetarëve. Me rëndësi është edhe deklarimi për interpretimin e vendimit të Gjykatës Evropiane të Drejtësisë, sepse sipas Gjykatës së Berlinit, edhe pse prokurorisë publike në Gjermani iu lejua të kërkonte të dhëna përkatëse në Francë, kjo nuk do të thotë edhe se asaj iu lejua që t’i përdorte të dhënat e marra në proceset penale.

Ndërsa duke shqyrtuar në tërësi çështjet që lidhen me mënyrën teknike dhe procedurale të përftimit dhe marrjes së të dhënave EncroChat, Gjykata Rajonale e Berlinit, ka arsyetuar se “nuk ishte në gjendje të bindte veten se këto veprime të kryera prej autoriteteve Franceze, ishin përputhje me sundimin e ligjit që zbatohet në Gjermani.

Gjykata ka analizuar edhe standardi i parimit të besimit të ndërsjellë mes vendeve të BE-së, duke evidentuar se ky standard sipas shtejellimit të GJED të dt 30.04.2024, kërkon nga gjykata gjermane që të shqyrtojë nëse një masë ndërhyrëse në të drejtat themelore e shtetit të kërkuar (Franca), do të ishte e lejueshme sipas ligjit kombëtar gjerman…” prandaj Gjykata konkludoi se, sipas dispozitave përkatëse (ligji i brendshëm §§ 100a, 100b stop), një masë e krahasueshme ndërhyrjeje (përgjimi), nuk do të ishte e lejueshme në Gjermani dhe nuk do të mund të urdhërohej që të kryhej për efekte të procedurës penale”.

Theksojmë se Gjykata, bazuar në sistemin e vlerave të ligjit gjerman, konkludon se nuk mund të bindej se duhej të lejonte që të përdorte të dhënat e marra me UEH, nga autoritetet franceze në dhënien e vendimit të kësaj çështeje. Për rrjedhojë, Gjykata Rajonale e Berlinit, ka konsideruar të pavlefshme të dhënat e marra prej autoriteteve franceze, duke i gjetur të pabazuara 17 akuzat që ishin ngritur ndaj të pandehurit bazuar vetëm në përmbajtjen e bisedave të përgjuara.

Duke vlerësuar se ky vendim i Gjykatës Rajonale të Berlinit, përbën interpretimin më të pranueshëm dhe objektiv të vendimit të GJED të publikuar më 30.04.2024, (sepse është Gjykata që dërgoi çështjen për interpretim në Luxembourg) besojmë se do të sjellë reflektim edhe në praktikën gjyqësore të Gjykatave të Posaçme, të Gjykatës së Lartë dhe të Gjykatës Kushtetuese për raste të ngjashme.

The post Gjykata Rajonale e Berlinit deklaroi të papërdorshme transkriptet e EnchroChat first appeared on JavaNews.al.