❌

Reading view

There are new articles available, click to refresh the page.

UNESCO shpall kështjellat e mbretit të Bavarisë Ludwig II, trashëgimi e kulturës botërore

Kështjellat përrallore të mbretit të Bavarisë Ludwig II, Komisioni i UNESCO-s i ka shpallur trashëgimi e kulturës botërore. Krahas Neuschweinstein kategorizohen edhe tri kështjella të tjera si trashëgimi e kulturës botërore.

Në mbledhjen e Komisionit të Trashëgimisë së Kulturës Botërore të UNESCO-s në Paris u pranuan në listën e objekteve të mbrojtura të kulturës botërore kështjellat përrallore të mbretit të Bavarisë Ludwig i II si dhe shtëpia mbretërore në Berg.

Këto kështjella në mjedise idilike natyrore që prej mëse 140 vjetësh janë si një magnet për turistët. Vetëm vitin e kaluar janë joshur të vizitojnë këto vepra mjeshtërore rreth 1,7 milionë vizitorë nga brenda dhe jashtë vendit.

Tri kështjellat e famshme të Ludwig-ut të II u ndërtuan gjatë mbretërimit të tij me shuma maramendëse parash. Kështjellat Linderhof dhe Herrenchiemsee, ku janë vendosur ekspozitat qëndrore në kujtim të Ludwig-ut të II, si dhe kështjella Neuschwanstein.

Mbreti i famshëm bavarez

Ludwig i IIĂ«shtĂ« konsideruar nĂ« gjithĂ« botĂ«n si gjermani mĂ« i njohur, megjithĂ«se parĂ« hollĂ« ai ka qenĂ« bavarez: Mbreti Ludwigu i II ka lindur mĂ« 25 gusht 1845 nĂ« kĂ«shtjellĂ«n Nymphenburg afĂ«r Mynihut dhe ka vdekur mĂ« 13 qershor 1886 nĂ« liqenin Starnberger. Ludwigu i II. ka sunduar nga 1864 deri nĂ« vdekjen e tij si mbreti i BavarisĂ«. Ai nuk ka qenĂ« mbret “konvencional”, tĂ« cilit nuk i interesonte shumĂ« politika, lufta dhe administrata. Ai angazhohej pĂ«r artin, ndĂ«rtimin e kĂ«shtjellave shumĂ« pompoze, mbĂ«shteste Richard Wagnerin dhe muzikĂ«n e tij.

Ekspozita ‘NĂ«nqyteti’ e Anastas Kostandinit rikthen historinĂ« urbane tĂ« Pogradecit

Përmes 31 vizatimeve nga piktori i merituar Anastas Kostandini dhe një gjuhe sa vizuale, poetike por edhe intime, është ndërtuar një hartë ndryshe e Pogradecit, e zonave të ndryshuara apo harruara, por që vijojnë të jetojnë në kujtesën kolektive dhe strukturën urbane të qytetit.

Sipas Tasos, “NĂ«nqyteti” Ă«shtĂ« mĂ« shumĂ« se njĂ« ekspozitĂ«, Ă«shtĂ« njĂ« udhĂ«tim nĂ« kohĂ«, njĂ« rikthim pĂ«rmes kujtesĂ«s, vĂ«zhgimit tĂ« imĂ«t dhe rrĂ«fimit artistik, i cili shpaloset si nĂ« formĂ« fizike, ashtu edhe virtuale.

“Ky projekt i veçantĂ« synon tĂ« ndezĂ« reflektimin mbi identitetin urban dhe memorien qytetare, duke e vendosur artin nĂ« funksion tĂ« dialogut me tĂ« kaluarĂ«n, tĂ« tashmen dhe tĂ« ardhmen e Pogradecit, me fokus tĂ« kryesor zhvillimin e turizmit tĂ« trashĂ«gimisĂ« historike.

PĂ«r Drejtorin e Turizmit, Ledjan Zeqollari, zonat e risjella pĂ«rmes QR kodeve dhe vizatimeve tĂ« Tasos i shĂ«rbejnĂ« masivisht turizmit dhe vizitorĂ«ve,” thotĂ« Anastas Kostandini, artist.

“Mevlan Shanaj tha se njĂ« ekspozitĂ« e tillĂ« tĂ« bĂ«n tĂ« kuptosh qĂ« nuk je nĂ« njĂ« Pogradec provincial,” thotĂ« Ledian Zeqollari, Dr. i Turizmit nĂ« Pogradec.

“Ekspozita do tĂ« qĂ«ndrojĂ« e hapur pĂ«r dy javĂ«, ndĂ«rsa tĂ« 31 punimet janĂ« tĂ« vendosura nĂ« zonat respektive tĂ« qytetit, ku pĂ«rmes telefonit mund tĂ« skanohen dhe tĂ« lexohet i gjithĂ« informacioni pĂ«r lagjet, godinat e vjetra, muzeun, ish kinemanĂ«, zonat historike etj.,” thotĂ« Mevlan Shanaj, regjizor.

‘Due me fluturue mbi bjeshkĂ« me pĂ«llumba’

Tregim i thjeshtë

Poezi nga Martin Camaj

Due me fluturue mbi bjeshkë me pëllumba,
i thashë tim vëllau gjak-nxehtë.
“S’asht ajo punĂ« pĂ«r ne!”
S’kuptove, i thashĂ«, due me shkue ndĂ«r kĂ«ndime.
“Latinishtja – tha s’asht punĂ« pĂ«r ne:
mĂ«so gjuhĂ«n e gjarpnit ma parĂ«!”

Im vëlla gjak-nxehtë,
gjashtë vjec dinte me e ngulë fluturimthi
bizin në dhé,
dhetĂ«sh – tri pĂ«llambĂ« mbi krye thikĂ«n
ne drunin e njomë. Si ma njofti menden
befas nisi të pleqnojë e tha:
“Dy duer na jemi e nji krye, po i ndajmĂ« na punĂ«t:
unĂ« shpatĂ«n – ti pendĂ«n!”/KultPlus.com

Fishta: MĂ« dhemb kryet nga njato parla-parla tĂ« parlamentarĂ«ve – dokrra pa kokrra

CilĂ«sohet poet kombĂ«tar e njihet edhe si Homeri shqiptar. Gjergj Fishta (23 dhjetor 1871 – 30 dhjetor 1940), ishte frat françeskan, piktor, arkitekt, deputet, anĂ«tar i AkademisĂ« Italiane tĂ« Shkencave, kandidati i parĂ« shqiptarĂ« pĂ«r Çmimin Nobel pĂ«r LetĂ«rsi dhe mbrojtĂ«s i kauzĂ«s shqiptare nĂ« arenĂ«n ndĂ«rkombĂ«tare. Fishta ka dhĂ«nĂ« kontribut tĂ« madh edhe nĂ« Kongresin e Manastirit, pĂ«r alfabet e sotĂ«m, ndĂ«rsa ka qenĂ« edhe sekretar i pĂ«rgjithshĂ«m i delegacionit shqiptar nĂ« KonferencĂ«n e Paqes nĂ« Paris. MĂ« poshtĂ« mund tĂ« lexoni disa thĂ«nie tĂ« njĂ« prej figurave mĂ« tĂ« mĂ«dha intelektuale dhe patriotike tĂ« historisĂ« kombit shqiptar.


– Ma kollaj asht me mbushun njĂ« thes me pleshta sesa me i ba bashk dy shqiptarĂ«!

– NjerĂ«zit janĂ« tanĂ« njisoj prej natyrĂ«s, edukata i ban me u dallue!

– ShqiptarĂ«t kallzojnĂ« njate çka s’duhet, e mshehin njatĂ« çka e di tanĂ« bota!

– Pak din njaj qĂ« ja kallzon tĂ« tana grues!

– NĂ« kjoftĂ« se provon, mundesh me hupĂ«, por nĂ« kjoftĂ« se nuk provon – je i hupun gjithsesi!

– NĂ« kjoftĂ« se thue at çka dishron, duhet me ndie edhe ate çka nuk e dishron!

– Ma mirĂ« n’vorr me u kja pĂ«r mallĂ« / se nĂ«n shkja me ndejĂ« pĂ«r t’gjallĂ«,,,

– VĂ«rtetĂ« kemi Bajram e PashkĂ«, por ShqiptarinĂ« e kemi bashkĂ«!

– N’daq me gzue t’bukrĂ«n liri / mos shkel fis, as mik, as fe / pse n’kto sheja bota mbarĂ«. / na dallon se jem shqiptarë 

– Edhe atij iu thaftĂ« po goja / qĂ« pĂ«rbuzĂ« kĂ«tĂ« gjuhĂ« hyjnore / qi n’gjuhĂ« t’huej, kur s’asht nevoja / flet e tveten e lĂšn mbas dore



– Mbi njatĂ« flamur Perendija / me dorĂ« t’ vet Ai e ka shkrue / “PĂ«r ShqyptarĂ« do t’jĂ©t Shqypnija / kush u a prekĂ«, ai kjoftĂ« mallkue”


– Po, edhĂš hĂąna do t’ a dijĂ« / edhĂš Dielli do t’ kĂ©t pĂĄ / se pĂ«r qark ksaj rrokullije / si Shqypnija ‘i vend nuk ká


– NĂ« rast se ata nuk na duan nĂ« njĂ« shtet tĂ« vetĂ«m, pasi thonĂ« shqyptarĂ«t qenkan muslimanĂ«, aherë  na kristianĂ«t do t’i shkriejmĂ« kryqet tona dhe do t’i bajmĂ« fishek me mbrojt vllaznitĂ« tanĂ« muslimanĂ« shqyptarĂ«!

– MĂ« dhemb kryet me njato parla-parla tĂ« parlamentarĂ«ve: dokrra pa kokrra!

– Injoranca e krenaria shkojnĂ« bashkĂ« si shtati e hija! / KultPlus.com

71 vite nga vdekja e artistes Frida Kahlo, historia e së cilës është motiv për të shndërruar dhimbjen në forcë

E njohur për autoportretet e saj të punuara me përplot pasion dhe përkushtim, sot shënon 71 vjetorin e vdekjes, artistja meksikane Frida Kahlo.

‘NgĂ«rrqet’ e kaluara nĂ« jetĂ« nganjĂ«herĂ« nuk tĂ« ndalin hovin, por pĂ«rkundrazi tĂ« japin forcĂ«. Si dĂ«shmi e gjallĂ« e  njĂ« realiteti tĂ« tillĂ«, Ă«shtĂ« historia e Frida Kahlos, storia e sĂ« cilĂ«s Ă«shtĂ« motiv pĂ«r tĂ« shndĂ«rruar dhimbjen nĂ« forcĂ«.

Kahlo, nuk hoqi dorĂ« as nga aksidenti i rĂ«ndĂ« qĂ« pĂ«rjetoi nĂ« njĂ« moshĂ« tĂ« re dhe as nga mbi 30 operacionet e nĂ«nshtruara pĂ«r shĂ«rim, pĂ«rkundrazi, ajo e gjeti kurĂ«n e saj nĂ« pikturim, duke mĂ«suar vetĂ«n tĂ« krijonte artin e saj ‘vecues’, me anĂ« tĂ« sĂ« cilave i dha vetĂ«s emrin ‘artiste’.

Me trupin e shtrirë në një shtrat brenda katër mureve, pa lëvizur e pa dalë fare jashtë, Kahlo, më shumë se gjysmën e krijimtarisë së saj e realizoi aty, në atë cep.

Duke u mbështetur në përvojat personale të kaluara në jetë, veprat e Kahlo-s karakterizohen nga portretizime të dhimbjes.

Nga 143 pikturat e realizuara, 55 prej tyre janĂ« autoportrete me anĂ« tĂ« sĂ« cilave pĂ«rfshihet njĂ« mesazh i pĂ«rtejmĂ«, ‘plagĂ«t fizike dhe psikologjike’ tĂ« saj.

Artistja e atëhershme dhe ikona e botës së sotme, Frida Kahlo, pretendonte që kishte lindur në vitin 1910, përgjatë revolucionit meksikan, në mënyrë që të lidhej drejtpërdrejtë me Meksikën moderne.

NjĂ« detaj i tillĂ« prezanton mĂ« sĂ« miri kĂ«tĂ« personalitet tĂ« veçantĂ«, njĂ« vajzĂ« dhe mĂ« vonĂ« njĂ« grua krenare pĂ«r ‘MeksikĂ«n’ e saj dhe traditĂ«n kulturore tĂ« vendosur kundĂ«r amerikanizmit mbretĂ«rues.

Artistja meksikane, Kahlo ishte e martuar me muralistin meksikan Diego Rivera, me të cilin u nda pa kaluar shumë kohë. Një vit pas divorcit, ajo realizoi një pikturë me anë të se cilës përshkroi atë gjendjen e rënduar emocionale që kishte.

NĂ« vijim, nĂ« shenjĂ« pĂ«rkujtimi pĂ«r punĂ«n, veprimtarinĂ«, dhe artin krijues sĂ« Kahlos, pĂ«r pĂ«rvjetorin e 69 te vdekjes sĂ« saj, risjellim edhe njĂ«herĂ« pikturĂ«n e saj tĂ« titulluar ‘Autoportreti me gjerdan me gjemba zog kolibri’.

NĂ« kĂ«tĂ« pikturĂ«, Kahlo Ă«shtĂ« e pozicionuar pĂ«rballĂ« gjetheve, majmunave  dhe midis njĂ« pantere qĂ« e pĂ«rndjek atĂ«. Kahlo, bashkĂ« me ish-burrin e saj, RiverĂ«n, kishin mbajtur shumĂ« majmunĂ« si kafshĂ« shtĂ«piake, duke bĂ«rĂ« ata si zĂ«vendĂ«sues pĂ«r fĂ«mijĂ«t qĂ« çifti nuk arritĂ«n t’i kenĂ« gjatĂ« marrĂ«dhĂ«nies sĂ« tyre bashkĂ«shortore.

Përkundër qëndrimit stoik të saj, me qafën e rrethuar prej një gjerdani të ndërtuar nga gjembat, nga qafa e saj prapë po rridhte gjak. Gjak ky, që përbënë një mix plagësh trupore dhe shpirtërore.

Kjo qetësi e përcjellë përmes pikturës, është tipike për karakterin e Kahlos, e cila me qetësi kalonte çdo pengesë në jetën e saj.

“Autoportreti me gjerdan me gjemba”, mbetet ndĂ«r pikturat kulminante tĂ« Kahlos, tĂ« cilat i rezistuan kohĂ«s.

NdĂ«r pikturat e tjera tĂ« Kahlos tĂ« cilat janĂ« tĂ« stĂ«rnjohura edhe nĂ« kohĂ«n ‘sot’, janĂ«, ‘Autoportreti nĂ« kufirin midis MeksikĂ«s dhe Shteteve tĂ« Bashkuara’, ‘GjyshĂ«rit e mi, prindĂ«rit e mi dhe unë’, ‘Kolona e thyer’ dhe ‘Autobusi’.

Edhe pse Kahlo ka jetuar në gjysmën e parë të shekullit të kaluar, ajo qëndron e në fron si një ikonë e kohës tonë moderne. / KultPlus.com

‘NĂ«pĂ«rmjet shpirtit’

Poezi nga Charles Bukowski

Nëpërmjet shpirtit

Ai e kalon shpirtin
si një thikë
dhe unë i sondoj peisazhet
herë i zymtë, herë i vrerosur
ku korbecë të zinj katran
krrokin kaq me zë të lartë
sa të gërvishtin muret e zemrës.
Kalon nëpër kopshte të këndshme
zbukuruar me margarita të bardha
dhe ngrohur nga një diell i vakët pranverë.
Por kur linfa e saj
Arrin kulmin shpërthen
gjethja njolloset.
Tampon i vetĂ«m pĂ«r tĂ« tillĂ« plagë /KultPlus.com

Mbi 95 mijë vizitorë zbuluan historinë, artizanatin dhe bukuritë e Krujës

Kruja vijon të mbetet ndër qytetet më të vizituara, ku edhe në këto ditë të nxehta korriku rrugët e saj gumëzhijnë nga turistët vendas e të huaj, që zbulojnë historinë, artizanatin dhe bukuritë e qytetit.

Kryeministri Edi Rama ndau sot nĂ« rrjetet sociale pamje nga vizita e turistĂ«ve nĂ« KrujĂ«. “Rrugicat me turistĂ«, traditĂ« dhe histori tĂ« Pazarit tĂ« KrujĂ«s”, shkruan Rama.

Qendra Muzeore e KrujĂ«s, ku pĂ«rfshihen Muzeu KombĂ«tar “Gjergj Kastrioti SkĂ«nderbeu”, Muzeu Etnografik dhe Pazari karakteristik ka shĂ«nuar njĂ« rritje tĂ« numrit tĂ« turistĂ«ve nga janari deri tani, krahasuar me tĂ« njĂ«jtĂ«n periudhĂ« tĂ« vitit tĂ« kaluar.

Drejtori i Muzeut KombĂ«tar “Gjergj Kastrioti SkĂ«nderbeu” dhe Muzeut Etnografik KrujĂ«, Mehdi Hafizi tha pĂ«r AgjencinĂ« Telegrafike Shqiptare se “mbi 95 mijĂ« vizitorĂ« Ă«shtĂ« totali i vizitorĂ«ve nĂ« qendrĂ«n muzeore KrujĂ«, ku 50% janĂ« huaj”.

Sipas tij, numrin mĂ« tĂ« lartĂ« tĂ« turistĂ«ve tĂ« huaj e pĂ«rbĂ«jnĂ« vizitorĂ«t nga Polonia, Spanja, Azia, Franca etj”.

Kruja njihet për turizmin historik njëditor, por me shtimin e strukturave akomoduese turistët po qëndrojnë më gjatë në këtë qytet historik.

Pazari karakteristik i KrujĂ«s me rrugicat e ngushta me kalldrĂ«m, ku ofrohen punime artizanale tradicionale Ă«shtĂ« njĂ« ndĂ«r tĂ« preferuarit e turistĂ«ve. Por turistĂ«t nuk ikin nga Kruja pa vizituar edhe Muzeun KombĂ«tar “Gjergj Kastrioti SkĂ«nderbeu” dhe Muzeun Etnografik KrujĂ«./atsh/KultPlus.com

Mjaltë

James Arlington Wright (1927 – 1980), poet amerikan. PĂ«rmbledhja ‘Collected Poems’, e botuar mĂ« 1972, kishte fituar çmimin Pulitzer.

MJALTË

Nga James Wright

Im atĂ« vdiq nĂ« moshĂ«n tetĂ«dhjetĂ«vjeçare. NjĂ« nga gjĂ«rat e fundit qĂ« bĂ«ri nĂ« jetĂ«n e tij ishte ta thĂ«rriste dhĂ«ndrin e tij pesĂ«dhjetetetĂ«vjeçar “mjaltĂ«â€. NjĂ« pasdreke nĂ« tĂ« ’30 e hershme, kur unĂ« e gjakosa kokĂ«n time duke u rrokur pĂ«r njĂ« muri nĂ« fund tĂ« njĂ« kodre dhe besova se thjesht tĂ« parit e gjakut tim ishte domethĂ«nia tragjike e jetĂ«s, e dĂ«gjova tim et tĂ« propozonte vrasjen e dhĂ«ndrit tĂ« ardhshĂ«m. DhĂ«ndri i tij Ă«shtĂ« kunati im, emri i tĂ« cilit Ă«shtĂ« Paul. KĂ«ta dy burra tĂ« rritur u ngrenĂ« pĂ«rmbi mua dhe e dinin se jeta njerĂ«zore Ă«shtĂ« vrasje. Nuk po pĂ«rlesheshin pĂ«r dashurinĂ« e Paulit pĂ«r motrĂ«n time. Po pĂ«rlesheshin mes vete ngase njĂ« burrĂ« i fortĂ«, njĂ« punĂ«tor i fabrikĂ«s, ishte flakur nga puna e tij dhe njĂ« tjetĂ«r burrĂ« i fortĂ«, shoferi i kamionit tĂ« qymyrit, ishte flakur nga puna e tij. QĂ« tĂ« dy ishin tĂ« vendosur tĂ« linin jetĂ«t e tyre aty, kĂ«shtu qĂ« shikuan njĂ«ri-tjetrin me inat dhe thanĂ« se do tĂ« mbijetonin edhe sikur tĂ« bĂ«hej kiameti. Kiameti nuk Ă«shtĂ« diç banale nĂ« Ohion jugore. AsgjĂ« nuk Ă«shtĂ« banale pĂ«rgjatĂ« njĂ« lumi. Im atĂ« e vdiq njĂ« vdekje tĂ« mirĂ«. TĂ« vdesĂ«sh njĂ« vdekje tĂ« mirĂ« do tĂ« thotĂ« tĂ« jetosh jetĂ«n tĂ«nde. Nuk po them njĂ« jetĂ« tĂ« mirĂ«.

Po them një jetë.

***

Kjo poezi, e botuar më 1982, në përmbledhjen postume, është përfshirë në antologjinë e poezisë në prozë të shtëpisë botuese Penguin.

Pas njĂ« skene dramatike, me zhvillimet e saj tĂ« rĂ«ndomta, tĂ« pritshme dhe tĂ« kapshme – qĂ« marrin deri edhe pĂ«rmasa apokaliptike – vjen fundi, vdekja. NĂ« kĂ«tĂ« rast, tĂ« tĂ« atit tĂ« poetit, ajo Ă«shtĂ« thjesht njĂ« vdekje e mirĂ«. Vdekje e mirĂ« do tĂ« thotĂ« tĂ« kesh jetuar jetĂ«n tĂ«nde. Veçse, nĂ« krahasim mĂ« vdekjen, te jeta duhet tĂ« kemi kujdes, epitetet janĂ« tĂ« panevojshme, mbase tĂ« bezdisshme. Nuk ka jetĂ« tĂ« mirĂ«, ka vetĂ«m jetĂ«. JetĂ« e secilit, personale, e papĂ«rsĂ«ritshme, e paimitueshme, por prapĂ«seprapĂ« jetĂ«, jetĂ« pĂ«r secilin, si e çdonjĂ«rit, si dikur, si tash, si nĂ« vijim.

/Gazeta Express/ KultPlus.com

“Mos mĂ« gjykoni nga sukseset e mia, mĂ« gjykoni nga ajo se sa herĂ« jam rrĂ«zuar dhe jam ringritur sĂ«rish”

Thënie frymëzuese nga Nelson Mandela

Nelson Mandela lindi më 18 korrik të vitit 1918. Gjatë gjithë jetës së tij ai ishte luftëtar i lirisë; ai luftonte kundër shtypjes racore që u bëhej zezakëve në Afrikë. Shumë vite të jetës së tij, Mandela i kaloi nëpër burgje. Që në moshë të re ai u bë aktiv në lëvizjen e anti-aparteidit dhe iu bashkua Kongresit Kombëtar Afrikan. Në vitin 1940, Mandela u bë kreu i krahut rinor të kësaj lëvizjeje.

Nelson Mandela ndoqi Universitetin dhe fakultetin e drejtësisë dhe me kolegun e tij Oliver Tambo themeluan firmën e parë zezake të avokatisë në Afrikën e Jugut, me zyra në Johanesburg. Ata i jepnin këshilla juridike falas ose me çmim të ulët zezakëve.

NĂ« vitin 1962, 44-vjeçari Mandela u arrestua dhe doli nĂ« gjyq pĂ«r aktivitetin kundĂ«r qeverisĂ«. Ai i mbrojti veprimet e tij si pjesĂ« e “luftĂ«s sĂ« popullit afrikan pĂ«r njĂ« shoqĂ«ri tĂ« lirĂ«.”

Mandela mori qindra çmime dhe medalje gjatĂ« jetĂ«s sĂ« tij. NĂ« vitin 1993, ai ndau Çmimin Nobel tĂ« Paqes me ish-armikun e tij tĂ« betuar de Klerk. Ata u nderuan pĂ«r kontributin nĂ« procesin e paqes nĂ« AfrikĂ«n e Jugut.

“JugafrikanĂ«t kanĂ« krijuar njĂ« shoqĂ«ri e cila konfirmon se tĂ« gjithĂ« njerĂ«zit kanĂ« lindur tĂ« barabartĂ«,” deklaroi Mandela duke marrĂ« çmimin.

Si president, Mandela u kritikua se nuk u përball me krizën e sidës në Afrikën e Jugut. Megjithatë, në vitet e tij të mëvonshme, ai u bë një personalitet publik i luftës kundër sidës.

“SĂ« bashku ne mund ta luftojmĂ« sidĂ«n dhe tĂ« garantojmĂ« njĂ« tĂ« ardhme mĂ« tĂ« sigurt pĂ«r tĂ« gjithĂ«,” tha nĂ« njĂ« rast Mandela.

KultPlus, ju sjell disa nga thëniet frymëzuese të ish-Presidentit të Afrikës së Jugut.

“Askush nuk lind me urrejtje kundĂ«r njĂ« race tjetĂ«r, kundĂ«r njĂ« religjioni tjetĂ«r apo kundĂ«r njĂ« shtrese tjetĂ«r sociale. NjerĂ«zit e mĂ«sojnĂ« mĂ« vonĂ« urrejtjen. AtĂ«herĂ«, nĂ«se mĂ«sojnĂ« urrejtjen, ata mund tĂ« mĂ«sojnĂ« edhe dashurinĂ«, meqenĂ«se pĂ«r zemrĂ«n njerĂ«zore dashuria Ă«shtĂ« diçka mĂ« e natyrshme se urrejtja.”

“Mos mĂ« gjykoni nga sukseset e mia, mĂ« gjykoni nga ajo se sa herĂ« jam rrĂ«zuar dhe jam ringritur sĂ«rish”.

“UnĂ« jam nĂ« thelb njĂ« optimist. Nuk mund ta them nĂ«se Ă«shtĂ« e lindur, apo e ushqyer. PjesĂ« e tĂ« qenit optimist, Ă«shtĂ« qĂ« tĂ« mbash kokĂ«n drejtuar nga Dielli, dhe me kĂ«mbĂ«t qĂ« ecin pĂ«rpara”.

“MirĂ«sia e njeriut Ă«shtĂ« njĂ« flakĂ« qĂ« mund tĂ« fshihet, por nuk zhduket”.

 “Dikur toleroja shumĂ« sepse nuk doja tĂ« humbja njerĂ«zit, tani vendos kufij sepse nuk dua tĂ« humbas veten”. / KultPlus.com

Presidentja Osmani nderon mërgatën shqiptaro-amerikane me medalje presidenciale në SHBA

Gjatë vizitës së saj zyrtare në Shtetet e Bashkuara të Amerikës, Presidentja e Kosovës, Vjosa Osmani, ka zhvilluar një takim të veçantë me përfaqësues të mërgatës shqiptaro-amerikane, duke i vlerësuar ata për rolin historik që kanë luajtur në rrugëtimin e Kosovës drejt lirisë dhe pavarësisë.

NĂ« njĂ« ceremoni solemne, Osmani ka ndarĂ« medalje presidenciale pĂ«r disa nga mĂ«rgimtarĂ«t mĂ« tĂ« dalluar, tĂ« cilĂ«t me angazhimin e tyre nĂ« vitet mĂ« tĂ« vĂ«shtira pĂ«r vendin, dhanĂ« njĂ« kontribut tĂ« jashtĂ«zakonshĂ«m pĂ«r çështjen e KosovĂ«s. Urdhri “Hasan Prishtina” dhe “Urdhri i PavarĂ«sisĂ«â€ ishin ndĂ«r dekoratat e ndara pĂ«r nder tĂ« kontributit tĂ« tyre.

“GjatĂ« viteve ’80 dhe ’90, kur populli shqiptar nĂ« KosovĂ« pĂ«rballej me represionin dhe rrezikun nga regjimi shtypĂ«s e gjenocidal i Millosheviqit, mĂ«rgata jonĂ« nĂ« AmerikĂ« u bĂ« zĂ«ri i besĂ«s dhe i shpresĂ«s pĂ«r tĂ« gjithĂ« ne – pĂ«r mbijetesĂ«, pĂ«r liri dhe pĂ«r pavarĂ«si,” theksoi Presidentja Osmani nĂ« fjalĂ«n e saj.

Ceremonia u mbajt në shenjë mirënjohjeje për mërgatën, e cila në kohët më të vështira për Kosovën, ishte jo vetëm mbështetje morale dhe politike, por edhe burim i fuqishëm i organizimit dhe mobilizimit ndërkombëtar./KultPlus.com

Datëlindje dashurie

Poezi nga Ángel Gonzålez
Sjellë në shqip nga Erion Karabolli

Si do të jem unë

kur të mos jem më unë?

Kur koha

ta ketë modifikuar strukturën time,

dhe trupi im të jetë tjetër,

tjetër gjaku im,

të tjerë sytë dhe flokët e mi.

Do të mendoj për ty, mbase.

Me siguri,

trupat e mi të njëpasnjëshëm

– duke mĂ« zgjatuar, tĂ« gjallĂ«, drejt vdekjes –

njëri-tjetrit do tŽia kalojnë

dorë më dorë,

zemër më zemër,

mish më mish,

atë elementin e mistershëm

që përcakton trishtimin tim

kur ti ikën,

që më shtyn të të kërkoj verbërisht,

që, në mënyrë të pashmangshme,

më çon tek ti:

me një fjalë, atë çka njerëzit e quajnë dashuri.

Dhe sytë

– çŽrĂ«ndĂ«si ka po s’qenĂ« mĂ« kĂ«ta sy –

do të të ndjekin pas kudo që të shkosh, besnikë./ KultPlus.com

Murat Toptani, një nga pionerët e skulpturës shqiptare

Murat Toptani ka lindur më 13 korrik 1867 në Aka, (Kaukaz) në kohën e internimit të babait-Said Toptanit.

Ai ka qenë patriot, atdhetar, ushtarak, poet, publicist, piktor, skulptor si dhe mësues, që punoi shumë për futjen e gjuhës shqipe nëpër shkollat turke. Gjithashtu zotëronte disa gjuhë të huaja si, turqisht, frëngjisht, arabisht, persisht, gjermanisht dhe italisht.

MĂ«simet i filloi nĂ« shkollĂ«n “Madam Fyrer”, ndĂ«rsa studimet e larta i vazhdoi nĂ« “Gallata Saraj” tĂ« Stambollit. GjatĂ« vijimit tĂ« mĂ«simeve nĂ« “Madam Fyres”, pati rastin tĂ« njihet me Asijen, vajzĂ«n e poetit komĂ«tar Naim FrashĂ«rit. Kjo njohje motivoi lindjen e njĂ« dashurie tĂ« sinqertĂ« nĂ« mes Muratit dhe Asijes, ndĂ«rsa mĂ« vonĂ« me pĂ«lqimin e vĂ«llezĂ«rve FrashĂ«ri kĂ«ta dy tĂ« rinj u martuan. Lidhjet mes familjes Toptani dhe FrashĂ«ri u forcuan edhe mĂ« shumĂ« kur Vesimeja, motra e Murat Toptanit, u martua me mĂ« tĂ« voglin e vĂ«llezĂ«rve FrashĂ«ri, me Mehmet FrashĂ«rin.

Më 1912 Murat Toptani ka qenë përfaqësues i Tiranës në Kuvendin e Vlorës, ku firmosi Aktin e Pavarësisë./ KultPlus.com

Debutimi i Frank Sinatrës më 13 korrik 1939

Së bashku me grupin e Harry James, debutoi me incizimin e tij të parë më 13 korrik 1939, ku më pas u bë shumë i dashur për publikun. 

Karriera e Sinatrës nuk përfundoi pas pesë apo dhjetë viteve, por qëndroi më shumë se gjysmë shekulli.

Ai performoi para një audience shumë të madhe, duke përfshirë edhe presidentët John Kennedy dhe Richard Nixon.

Gjithashtu, incizimet e tij vazhdojnë të jenë prezente te të gjitha moshat.

Disa nga kĂ«ngĂ«t e tij mĂ« tĂ« famshme janĂ«: Fly Me to the Moon, My Way, That’s Life, Come Fly with Me e tĂ« tjera. /KultPlus.com

Zbulimet arkeologjike në fshatin Lin, një udhëtim mes historisë dhe natyrës

Në brigjet piktoreske të liqenit të Ohrit, rreth 20 kilometra larg qytetit të Pogradecit, ndodhet fshati Lin, një nga destinacionet më të veçanta që ndërthur bukurinë natyrore me pasurinë historike.

Ky fshat i vogël, i vendosur mbi një gadishull që futet thellë në liqen, ofron një panoramë magjepsëse dhe një trashëgimi kulturore me vlera të jashtëzakonshme.

Një nga thesaret më të çmuara të Linit janë rrënojat e bazilikës paleokristiane, të zbuluara në majën e kodrës që ngrihet mbi fshat.

Zbulimet arkeologjike tĂ« realizuara gjatĂ« dekadave tĂ« fundit kanĂ« nxjerrĂ« nĂ« dritĂ« njĂ« kishĂ« tĂ« hershme qĂ« daton nĂ« shekujt V–VI pas Krishtit, e pasur me mozaikĂ« tĂ« rrallĂ«, zbukurime gjeometrike dhe simbole kristiane. MozaikĂ«t janĂ« tĂ« ruajtur nĂ« mĂ«nyrĂ« mbresĂ«lĂ«nĂ«se, duke dĂ«shmuar pĂ«r njĂ« qendĂ«r tĂ« rĂ«ndĂ«sishme shpirtĂ«rore dhe kulturore tĂ« asaj kohe.

Një bashkëpunim katërvjeçar midis arkeologëve zviceranë dhe atyre shqiptarë përmbylli me sukses fazën e parë 2021-2025, duke cilësuar sitin pranë Linit, në Pogradec, si vendbanimin më të vjetër palafit në Evropë.

Po ashtu, konfirmohet qĂ« “Lin 3” mbulon 2000 vite tĂ« historisĂ« sĂ« vendbanimeve dhe tĂ« paktĂ«n 10-12 faza apo fshatra tĂ« ndryshĂ«m pĂ«rgjatĂ« hapĂ«sirĂ«s kohore 6000 – 4000 para Krishtit.

Vizitorët që ngjiten në kodër, jo vetëm që përballen me historinë e lashtë të krishtërimit në rajon, por edhe me një pamje panoramike që të lë pa fjalë: Liqeni i Ohrit shtrihet i kaltër përpara, ndërsa kufiri me Maqedoninë e Veriut është vetëm pak minuta larg në horizont.

Fshati Lin është një atraksion më vete. Rrugicat e ngushta me kalldrëm, shtëpitë karakteristike me oborre të gjelbëruara, mikpritja e banorëve dhe traditat e ruajtura me përkushtim i japin këtij vendi një atmosferë të ngrohtë e autentike.

Shumë vizitorë ndalojnë për të provuar gatimet e zonës ose për të bërë një shëtitje buzë liqenit, aty ku koha duket sikur ndalon.

Lini Ă«shtĂ« njĂ« nga ato vende ku natyra dhe historia bashkĂ«jetojnĂ« nĂ« harmoni tĂ« plotĂ«. ËshtĂ« njĂ« udhĂ«tim qĂ« tĂ« çon njĂ«kohĂ«sisht nĂ« rrĂ«njĂ«t e qytetĂ«rimit dhe nĂ« thellĂ«sitĂ« e qetĂ«sisĂ« shpirtĂ«rore.

Për këdo që viziton Pogradecin, ndalesa në Lin është jo vetëm një rekomandim, por një përvojë e domosdoshme./atsh/KultPlus.com

Liqeni i Seferanit, një ndër atraksionet natyrore më të vizituara në Belsh

Liqeni i Seferanit në Belsh është kthyer në një nga atraksionet më të pëlqyera për turistët që zgjedhin të eksplorojnë bukuritë natyrore të Shqipërisë së mesme.

I pozicionuar në fshatin me të njëjtin emër, ky monument natyre përfaqëson një liqen karstik me një sipërfaqe prej rreth 87.5 hektarësh dhe një ekosistem të pasur, që tërheq vëmendjen e vizitorëve të apasionuar pas natyrës, qetësisë dhe biodiversitetit.

Liqeni ofron mundësi për ecje përgjatë brigjeve, vëzhgim të florës dhe faunës vendase, si dhe aktivitete të lehta rekreative, duke e kthyer këtë zonë në një pikë referimi për turizmin rural dhe natyror në qarkun e Elbasanit.

Falë infrastrukturës së përmirësuar dhe promovimit të qëndrueshëm të zonave të mbrojtura, Belshi po fiton gjithnjë e më shumë vëmendjen e turistëve vendas dhe të huaj, të cilët shprehen të entuziazmuar nga peizazhi dhe mikpritja lokale.

Tashmë Belshi i rilindur tërësisht është një destinacion i rëndësishëm turistik në qarkun e Elbasanit.

Në përgjithësi është një zonë me një peizazh natyror që të bënë për vete në të katër stinët por më interesante është pranvera dhe vjeshta, ku bimësia pikas me ngjyrat e saja të theksuara.

Gjithë krahina numëron rreth 84 liqene, midis tyre ka dhe të vegjël fare, por të gjithë janë të bukur dhe kanë karakteristikat e tyre.

Kanë një florë befasuese sidomos në pranverë. Disa numërohen me emra për bukurinë e tyre si, ai i Seferanit, Merhojes, Cestijes, Degës, me një florë të pasur si, zambaku i bardhë, zambaku i verdhë, karakteristikë për ujërat e këtyre liqeneve që tërheqin vëmendjen e vizitorëve.

Në perëndim të qytezës, në liqenin e Seferanit, ishte faltorja e Afërditës dhe kulti i saj ushtrohej duke hedhur në ujë enë e terrakota si dhurata për perëndeshën./atsh/KultPlus.com

Kulinaria nxitje turizmit, listĂ« me produkte tipike pĂ«r t’u regjistruar

Kulinaria konsiderohet si një pjesë e pandashme e turizmit dhe me shumë potencial në zhvillimin e këtij sektori që jep një kontribut të madh në ekonominë e vendit.

Ministria e BujqĂ«sisĂ« dhe Zhvillimit Rural nĂ« bashkĂ«punim me AgjencinĂ« Gjermane pĂ«r BashkĂ«punimin Ekonomik, po punojnĂ« pĂ«r hartimin e njĂ« liste me produkte tradicionale shqiptare, tĂ« cilat kanĂ« potencialin pĂ«r t’u regjistruar si skema cilĂ«sie, qĂ« do tĂ« shtojnĂ« vlerĂ« nĂ« zhvillimin e turizmit.

Sipas ekspertëve të fushës, turizmi dhe zhvillimi i tij, falë dhe politikave për diversifikimin e ofertave turistike, ka rritur interesin e turistëve të huaj, të zgjedhin vendin tonë për të pushuar.

Konkretisht ekspertët po punojnë në regjistrimin si skema cilësie të recetave të vjetra, ku bëjnë pjesë shumë produkte vendase.

Sipas tyre, në gjysmën e territorit janë screenuar dhe ka mbi 50 produkte që sot kanë potencialin për tu regjistruar si skema cilësie siç i ka Italia.

Ata vlerësojnë se vendi ynë ka qindra produkte që meritojnë të regjistrohen.

MBZHR vitet e fundit po mbështet ngritjen e agroturizmeve si shembujt që po kthehen në trend tashmë nga shumë fermerë dhe banorë të zonave rurale, që investimet në prodhime tipike të zonës dhe i kanë kthyer fermat apo shtëpitë e tyre, në oaze të mikpritjes turistike. /atsh/ KultPlus.com

‘NjĂ« buzĂ«qeshje e ngrohtĂ« Ă«shtĂ« gjuha universale e mirĂ«sisë’

  1. “MirĂ«sia e vazhdueshme mund tĂ« arrijĂ« shumĂ«. Ashtu si dielli e shkrin akullin, mirĂ«sia bĂ«n qĂ« keqkuptimi, mosbesimi dhe armiqĂ«sia tĂ« avullojnĂ«â€.

Albert Shvajcer

2. “Ka prova tĂ« pakundĂ«rshtueshme se sa mĂ« i lartĂ« niveli i vetĂ«vlerĂ«simit, aq mĂ« shumĂ« gjasa ka qĂ« njeriu tĂ« trajtojĂ« tĂ« tjerĂ«t me respekt, mirĂ«si dhe bujari”.

Nethënill Brendën

3. “Transparenca, ndershmĂ«ria, kujdestaria e mirĂ«, madje edhe humori, funksionojnĂ« nĂ« biznes, nĂ« tĂ« gjithĂ« kohĂ«t”.

Xhon Gerzema

4. “Mbani mend, nuk ka njĂ« gjĂ« tĂ« tillĂ«, si njĂ« akt i vogĂ«l mirĂ«sie. Secili akt mirĂ«sie shkakton njĂ« dallgĂ«, e cila nuk ka njĂ« fund logjik”.

Skot Adams

6. “Ai qĂ« tĂ« ka bĂ«rĂ« njĂ« akt mirĂ«sie, do tĂ« jetĂ« mĂ« i gatshĂ«m tĂ« tĂ« bĂ«jĂ« njĂ« tjetĂ«r, se sa ai qĂ« e keni detyruar”.

Benjamin Frenklin

7. “Dashuria dhe mirĂ«sia nuk shkojnĂ« kurrĂ« dĂ«m. Ato gjithmonĂ« bĂ«jnĂ« diferencĂ«n. BekojnĂ« atĂ« qĂ« i merr dhe bekojnĂ« edhe ty, qĂ« i jep”.

Barbara de Anxhelis

8. “MirĂ«sia Ă«shtĂ« gjuha qĂ« tĂ« shurdhĂ«rit mund ta dĂ«gjojnĂ« dhe tĂ« verbĂ«rit mund ta shohin”.

Mark Tuein

9. “MirĂ«sia Ă«shtĂ« mĂ« e rĂ«ndĂ«sishme se sa mençuria, dhe pranimi i kĂ«saj Ă«shtĂ« fillimi i mençurisĂ«â€.

Teodor Isak Rubin

10. “MirĂ«sia njerĂ«zore nuk ka dobĂ«suar asnjĂ«herĂ« forcĂ«n apo zbutur strukturĂ«n e njĂ« populli tĂ« lirĂ«. NjĂ« komb nuk ka pse tĂ« jetĂ« mizor, pĂ«r tĂ« qenĂ« i fortĂ«â€.

Frenklin Delano Ruzëvelt

11. “Tre gjĂ«ra nĂ« jetĂ«n e njeriut janĂ« tĂ« rĂ«ndĂ«sishme. E para Ă«shtĂ« tĂ« jesh i mirĂ«. E dyta tĂ« jesh i mirĂ«. Dhe e treta Ă«shtĂ« tĂ« jesh i mirĂ«â€.

Henri Xhejms

12. “NjĂ« buzĂ«qeshje e ngrohtĂ« Ă«shtĂ« gjuha universale e mirĂ«sisĂ«â€.

Uilliam Artur Uard

13. “GjithmonĂ« jini pak mĂ« tĂ« mirĂ« se sa Ă«shtĂ« e nevojshme”.

Xhejms Berri

14. “Ai qĂ« di si tĂ« tregojĂ« dhe pranojĂ« mirĂ«sinĂ«, do tĂ« jetĂ« njĂ« mik mĂ« i mirĂ« se çdo zotĂ«rim”.

Sofokliu

15. “Ruaje mirĂ« brenda vetes atĂ« thesar, mirĂ«sinĂ«. MĂ«so si ta japĂ«sh pa hezitim, si tĂ« humbasĂ«sh pa pendesĂ«, si tĂ« fitosh pa qenĂ« i keq”.

Xhorxh Send

Debate, shfaqje teatrore e muzikë në Natën e dytë të Etno Fest

Agron Gërguri

Nata e dytĂ« e Etno Fest-it nisi me instalacionin e Malda Susurit “TĂ« kam nĂ« mendje”  pĂ«rcjellur me fjalĂ« qĂ« duhet mbajtur nĂ« mendeje: tĂ« kam, dashni, sy, bardhĂ«si, ajĂ«r, harmoni, bimĂ«, hije, botĂ«, za, zog, hare, motiv, inspirim, univers
 Mbi platformĂ«n e instalacionit plotĂ« ndjesi u zhvillua debat nĂ« temĂ«n “Ndikimi i traditĂ«s nĂ« shendetin mendor” nĂ« debat morĂ«n pjesĂ« Fadil Hysaj i cilli konstatoi se “BĂ«rthama identitare e ruanë  qenien “Vjosa Sadriu Hamiti foli pĂ«r rĂ«ndĂ«sinĂ« e gjuhĂ«s dhe Kanunit nĂ« ruajtjen e bĂ«rthamĂ«s identitare,  ndĂ«rsa Klara Shehu ProfesoreshĂ« e antikĂ«s nĂ« Unversitetin e SorbonĂ«s nĂ« FrancĂ« trajtoi aspekte psikologjike tĂ« ndikimit tĂ« riteve dhe  dhe zakoneve nĂ« shĂ«ndetin tonĂ« mendor duke e vĂ« nĂ« spikamĂ« dallimin midis traditĂ«s dhe zakoneve.

Aktorja Sheqerie Buqaj  me një monolog ilustroi  shpërthimin e dhimbjes së ndrydhur.
Sali Zogiani  tregoi disa anekdota^ në temen e ngushëllimeve në rastet e mortit.


Tema e identitetit nĂ« shfaqjen “TĂ« turpĂ«ruarit” e Altin BashĂ«s

ArtistĂ« nga Kosova dhe ShqipĂ«ria  ishin bĂ«rĂ« bashkĂ« nĂ« shfaqjen teatrore “TĂ« turpĂ«ruarit”. NjĂ« avokati amerikan me origjinĂ« pakistaneze, dhe gruan e tij, Emily, piktore e talentuar nĂ« njĂ« darke me miqĂ« prekin  temĂ«n e identitetit ndĂ«rthurur me religjionin dhe politikĂ«n që rrĂ«nojnĂ« raportet dhe rrjedhimisht edhe  identitetet.

   Në njëfarë mënyre të ata turpërohen në vete dhe kjo ndjesi shkakton dramë që eksploron identitetin, kulturën dhe konfliktet në një shoqëri të diversifikuar. Mesazhi kryesor i shfaqjes është reflektimi mbi identitetin, kulturën dhe konfliktet ndërkulturore në shoqërinë e sotme amerikane referenncialisht edhe në shoqëritë tjera. Personazhet i interoretuan Adrian Morina, Blerta Syla Surroi, Aurita Agushi, Kushtrim Sheremeti dhe Endrit Ahmetaj. Kostumet dhe skenografia e  Iliriana Bashës. 

Tema e shfaqjes prek raporte ndërnjerëzore

PĂ«rmes historisĂ« sĂ« personazheve si Amir Kapoor dhe gruas sĂ« tij Emily, shpalosen sfidat dhe dilemat e njĂ« shoqĂ«rie ku  ndihen ndikimet e trashĂ«gimisĂ« kulturore ptanimi – mospranimi  nĂ« procesin ndryshimeve tĂ« shoqĂ«risĂ« moderne ku interferimet nĂ« identitet janĂ« tĂ« paevitueshme. Shfaqja rrezaton me njĂ« fuqi  inkurajuese mbi marrĂ«dhĂ«niet ndĂ«rkulturore dhe thellon pĂ«rvojĂ«n tonĂ« nĂ« kontekstin e diversitetit kulturor dhe identitetit nĂ« botĂ«n moderne.
Veprën e Ayad Akhtar e kishte lexuar skenikisht përmbajtshëm regjisori Altin Basha me një regjisur spontane. 

 Nukleusini qenies identitar

Dilema e pĂ«rshfaqjes  tĂ« tĂ« kundĂ«rtĂ«s nga qĂ« pĂ«rfaqĂ«sinin personazhet ishte e bukura e shfaqjes, ku pastaj zbardhen edhe marrĂ«dhĂ«net  dashurore qĂ« tejkalojnĂ« raportet identitare dhe bĂ«hen trekĂ«ndĂ«sh
 pĂ«r pasoj prishet identiteti i dashurisĂ« dhe vjen dhuna ndaj gruas

Partirura skenike ku përshfaqet dilima e përkatësisë identitare e Amarit në interpretim të aktorit Adrian Morina ishte nga momentet më dramatike të shfaqjes.
Edhe aktori Endrit Ahmetaj pati poashtu një shpërthim ekspresiv që prekte majat e shqetësimit për pasigurinë identitare që lexohet si dilemë pse jo edhe dyshim se të tjerët janë kundër vetëm se ne jemi musliman. Poashtu në nivel të kërkesave të personazheve ishin edhe Blerta Syla, Aurita Agushi dhe Kushtrim Sheremeti me thyerjet emocionale,  ritmin dhe intonimin shprehës komunikun fuqishëm me publikun e Etno Festit.

   Përveç temës identitare drama prekte edhe disa mikrotema që plotësonin mozaikun e shtjellimit teatror: dashuria, arti dhe tradhëtia.

   Shfaqja nxorri mesazhe shqetësuese që përmblidheshin tek fakti se mungesa e identitetit  ka rrezik të prishë edhe  familjen ku pastaj siç i ndodhë Amir Kaporit as drejtësia dhe arti nuk e gjejnë paqtimin dhe se  dallimet që dalinë si bindje të ngurta identitare nuk  i pajton as dashuria.
Spektatorët e duartrokitën gjatë shfaqjen që provokoj, shqyrtoj dhe dilematizoj raporte të shumfishta njerëzore në kërkim të identitetit. 

Etno nejën e përmbajtësoi me këngë të bukura këngëtarja Vala Mulliqi./ KultPlus.com

Mbahet në Durrës, edicioni i parë i festivalit të artit performativ

Amfiteatri i DurrĂ«sit u shndĂ«rrua mbrĂ«mjen e djeshme nĂ« njĂ« ambient ku qindra artdashĂ«s dhe turistĂ« tĂ« huaj, u bashkuan nĂ« atmosferĂ«n artistike tĂ« festivalit “Nga errĂ«sira nĂ« dritĂ«â€.

Performanca nga lĂ«vizja artistike “Tamom”, tĂ« gĂ«rshetuara me dansin bashkĂ«kohor, krijuan njĂ« atmosferĂ« magjike nĂ« Amfiteatrin e DurrĂ«sit pĂ«r tĂ« gjithĂ« qytetarĂ«t dhe artdashĂ«sit qĂ« morĂ«n pjesĂ«.

Kryebashkiakja e DurrĂ«sit, Emirana Sako tha se kjo “shfaqje, pĂ«rgatitur nga lĂ«vizja mĂ« e re artistike, “Tamom”, nĂ« bashkĂ«punim artistik me Teatrin KombĂ«tar tĂ« OperĂ«s dhe Baletit, shĂ«non edicionin e parĂ« tĂ« asaj, qĂ« synohet tĂ« bĂ«het njĂ« festival tradicional multidisiplinar i artit performativ nĂ« DurrĂ«s”.

Lëvizjet Tamom dhe dansi bashkëkohor, erdhën si një performancë e kuruar dhe prodhuar nga Klod Dedja.

Kjo nismë shënon edicionin e parë të asaj që synohet të bëhet një festival vjetor multidisiplinar i artit performativ në Durrës një hapësirë ku lëvizja, prezenca dhe bashkëpunimi artistik bashkohen pa kufij.

Shfaqja solli një udhëtim në lëvizje me tri vepra koreografike nga emra të njohur ndërkombëtarë si Russell Maliphant (Britani e Madhe), Mauro Bigonzetti (Itali) dhe Erion Kruja (Shqipëri)./atsh/ KultPlus.com

❌