❌

Reading view

There are new articles available, click to refresh the page.

Letër për një letër publike

Nga Ervin Lera

Pas njĂ« letre publike qĂ« zoti Baton Haxhiu, i drejton zonjĂ«s Eni Vasili si DrejtoreshĂ« e PĂ«rgjithshme e RTSH, pĂ«r tĂ« shpĂ«tuar institucionin nga depresioni ku ka rĂ«nĂ«, ose mĂ« saktĂ« ku ka qĂ«nĂ« gjatĂ« gjithĂ« ekzistencĂ«s sĂ« vet qĂ« nĂ« fillim vitet ’90, duke mos patur asnjĂ« kontakt dhe njohje tĂ« drejtĂ«pĂ«rdrejtĂ« me asnjĂ« prej tyre, po drejtohem nĂ«pĂ«rmjet njĂ« letre tĂ« thjeshtĂ« pas letrĂ«s publike.

Që të mos zgjatem me hyrje që shkëpusin vëmendjen, po kaloj drejt në ato me të cilat nuk pajtohem me zotin Haxhiu. Edhe pse nuk ngre dot pretendimin se di gjithçka, madje as shumë, mund të mbroj argumentat e mia kundërshtuese në lidhje me letrën.

Nga sa lexova nga letra e zotit Haxhiu, ajo qĂ« binte nĂ« sy – tĂ« paktĂ«n ajo qĂ« mĂ« tĂ«rhoqi vĂ«mendjen mua – ishte fakti qĂ« edhe vetĂ« lĂ«tĂ«rshkruesi publik e pranon pa ndrojtje dhe pa asnjĂ« hezitim, se nuk ka dĂ«shtuar asnjĂ«herĂ« RTSH deri tani, por ka dĂ«shtuar politika, e cila me ndĂ«rhyrjet dhe interesat e veta ka bĂ«rĂ« qĂ« tĂ« mbetet RTSH, nĂ« njĂ« nivel, sipas zotit Haxhiu, tĂ« mjerueshĂ«m.

Pra, nuk është paaftësia e drejtuesve të zgjedhur politikisht të RTSH, që kanë realizuar dështimin e RTSH, por janë drejtuesit më të lartë politikë që e kanë bërë këtë.

Por, a ka kjo njĂ« zgjidhje? PO! Kjo e ka njĂ« zgjidhje dhe qĂ« nuk Ă«shtĂ« nevoja tĂ« hartohen strategji madfhĂ«shtore pĂ«r t’u arritur. Me ndihmĂ«n dhe mbĂ«shtetjen e faktorĂ«ve dhe aktorĂ«ve me ndikim nĂ« jetĂ«n mediatike shqiptare, shoqĂ«rinĂ« civile – ata dashamirĂ«s tĂ« asetit moral kombĂ«tar RTSH – , me kontributin e disa njerĂ«zve tĂ« pĂ«rkushtuar brenda RTSH, tĂ« cilĂ«t reflektojnĂ« largpamĂ«si dhe zhvillim, mund tĂ« ngrihet njĂ« mburojĂ« antipolitike nĂ« menaxhimin dhe zhvillimin e RTSH.

Mund të ndalohet dhe të konsiderohet i paligjshëm dhe i dënueshëm çdo ndikim politik në menaxhimin e RTSH dhe të respektohet pavarësia dhe depolitizimi i këtij institucioni që në fillim të ndryshimit të regjimit social-politik në Shqipëri.

RTSH është institucioni i parë që ka deklaruar depolitizimin, madje, para policisë dhe ushtrisë.
Organizimi i takimeve të ngjashme me atë që nxiti zotin Haxhiu të shkruajë letrën publike, drejtuar zonjës Vasili, është më shumë se i nevojshëm, pa diskutim duke përzgjedhur me më shumë kujdes pjesëmarrësit dhe protagonistë, dhe duke nxjerrë përfundime të qarta, dhe ngritur strategji afatmesme dhe afatgjata për zhvillimin e RTSH, dhe, duke qartësuar në çdo hollësi edhe rrugët dhe politikat menaxhuese se si do të arrihet kjo.

E para që mendoj se është e duhura në respekt edhe të pavarësisë dhe depolitizimit të RTSH, është që në këto tryeza të mos përfshihen emra dhe personalitete me angazhim të drejtëpërdrejtë politik dhe me interesa të përcaktuar partiakë.

Përmirësimi i kushteve të punës, trajnimi, zhvillimi dhe promovimi i vlerave të punonjësve të RTSH, aq shumë të injoruara nga zoti Haxhiu në letrën e tij, janë të mundshme të bëhen në çdo moment pa nevojën e specialistëve të BBC dhe/ose ARD.

Pikërisht përvoja e zotit Haxhiu me RTK, e cila lulëzoi në kohën kur ai ishte pjesë e Këshillit Drejtues të RTK dhe RTK asistohej nga BBC dhe ARD, është zhgënjim. As BBC dhe as ARD nuk do të stacionohen përjetësisht në RTSH, dhe nuk mendoj se zoti Haxhiu ka synim të rikthehet, tashmë në Shqipëri, në një funksion këshilltari pranë Këshillit Drejtues të RTSH. Nuk di ta them sepse nuk e njoh, RTK u rikthye dobët pas largimit të BBC dhe ARD, apo pas përfundimit të mandatit të zotit Haxhiu.

Orkestra e RTSH, artistët e trupës së të cilës, paguhen rreth 60% më pak se homologët e tyre të Orkestrës së Teatrit të Operas dhe Baletit, janë asete të patjetërsueshme të RTSH, sepse janë i vetmi sektor i RTSH që vijnë çdo ditë në punë, vetëm për të punuar dhe punojnë vërtetë.

Se si i kompensojnë ata nevojat dhe kërkesat familjare e personale për kushte më të mira jetese, në dasma apo sebepe të tjera, të paktën, janë të ndërshëm me veten dhe profesionin e tyre, sepse bëjnë atë që dinë të bëjnë, pa i hyrë në hak askujt në asgjë.

ShumĂ« ndjesĂ« cilitdo lexuesi, por meqĂ« thuhet se nĂ« RTSH, nuk ka asnjĂ« dokumentar tĂ« mirĂ«, – edhe njĂ«herĂ« ndjesĂ« pĂ«r mungesĂ«n e modestisĂ« – unĂ« jam njĂ« nga ata qĂ« kam bĂ«rĂ« dokumntar tĂ« mirĂ«, reportazhe cilĂ«sore, tĂ« cilĂ«t janĂ« transmetuar edhe nĂ« homologĂ« tĂ« BBC dhe ARD nĂ« EuropĂ«.

PĂ«r mos t’u zgjatur mĂ« tej, pĂ«rveç arkivĂ«s sĂ« saj, vĂ«rtetĂ« shumĂ« tĂ« pasur dhe qĂ« ka nevojĂ« urgjente tĂ« digjitalizohet, dhe duke qĂ«nĂ« se ato materiale tĂ« digjitalizuar do tĂ« jenĂ« asete historike shumĂ« tĂ« rĂ«ndĂ«sishme kombĂ«tare, le tĂ« bĂ«het kjo nĂ« partneritet me agjenci shtetĂ«rore tĂ« cilat do tĂ« pĂ«rfitojnĂ« interesat e tyre tĂ« pĂ«rdorimit. Por, pĂ«rveç vlerĂ«s sĂ« paçmueshme tĂ« arkivĂ«s, RTSH ka me shumĂ« vlerĂ« edhe truallin mbi tĂ« cilin ngrihet dhe godina e saj. Madje e ka me aq shumĂ« vlerĂ«, sa sikur nĂ« atĂ« trual tĂ« ngrihej ambasada e Shteteve tĂ« Bashkuara tĂ« AmerikĂ«s, nuk do tĂ« ishte aspak çudi, qĂ« tĂ« dĂ«gjinim thirrje tĂ« tilla si: PoshtĂ« Imperializmi Amerikan!

Në qoftë se zonja Vasili ishte e sinqertë me veten dhe me publikun, në tryezën që organizoi dhe nxiti shkrimin e letrës publike, depersonalizuese për RTSH, le ta mbështesin dhe inkurajojnë të gjithë ata që munden me aq sa munden, duke përjashtuar çdo ndikim djallëzor politik apo me qëllime të tjera.

The post Letër për një letër publike first appeared on JavaNews.al.

Konflikti në Theth dhe një episod nga libri për Oso Kukën

Nga Indrit Vokshi

Diçka për Thethin!

Pata pyetur dikĂ« pĂ«r leje ndĂ«rtimi nĂ« tokĂ« time. MĂ« tha, bĂ«jĂ«, se s’tĂ« thotĂ« askush asgjĂ«, s’tĂ« vjen kush. I thashĂ« jo. NĂ«se unĂ« ndĂ«rtoj pa leje veç me fjalĂ«n e dikuj, jam unĂ« qĂ« po luaj bixhoz me lekĂ«t e mia. NesĂ«r ta shemb e ske çfarĂ« i thua!

Shteti nuk flet me fjalĂ«, shteti s’ka gojĂ«, shteti flet me akte e me vendime – ato janĂ« goja e shtetit. Me shtetin s’ka besĂ« as fjalĂ«, ka veç vendime. NĂ«se do tĂ« luash bixhoz duke u bazuar te fjala private e zyrtarĂ«ve tĂ« shtetit, qoftĂ« edhe kryeministri, luaj.

Para 18 vjetësh pata lexuar një libër për Oso Kukën. Më ka mbetur në mend diçka, shteti i kohës donte të rregullonte një rrugë që lehtësonte kalimin në ato malsi. Dikush i thotë jo, nuk na pëlqen shumë hapja e rrugës, se po u hap rruga, siç vijnë njerëzit e mallrat, vjen edhe ushtria më kollaj. Ne duam të ruajmë autonominë dhe kanunin, nuk e duam ushtrinë e shtetit prezente në këto malsi.

Ka dy zgjidhje, ose të pranosh ndërtimin e rrugës, të pranosh ardhjen e mallrave, të pranosh investimet, të pranosh hapjen, ose të mos i pranosh këto dhe të çmosh më shumë autonominë dhe pavarësinë historike kanunore.

Nuk mundesh t’i kĂ«rkosh shtetit edhe rrugĂ«n, dhe investimet, edhe aksesin, dhe mirĂ«qenien, por njĂ«kohĂ«sisht edhe tĂ« mos e pranosh autoritetin e shtetit. Mundesh mirĂ«po shteti s’ta pranon ketĂ« lloj “pazari”.

Ajo çka duhej dhe duhet kërkuar për ato zona janë titujt e pronësisë dhe plani rregullues në përputhje me karakteristikat e zonës; që njerëzit të kenë siguri për biznes dhe të munden të fitojnë nga turizmi, të munden të pasurohen me pronat e tyre.

Këto pretendimet se kemi 2000 vjet këtu, është toka jonë, na ka rrejt apo pre në besë Rama, janë romanticizma epike, por vetëm kaq. Ketë gjë duhet ta kishin kërkuar përfaqësuesit e malsive në fjalë. Nuk e kanë kërkuar.

Dhe votat nuk janë dhënë në ketë marrëdhënie, por janë dhënë me tifozeri, burrë i mirë ky, burrë i mirë ai, komunizmi kështu, ballistët ashtu. Tani paguajnë faturën e qasjes në fjalë.

Fakti se qeveria ka lejuar dikë tjetër diku tjetër për të ndërtuar pa leje, nuk ndihmon askënd. Sepse çfarë po thua? Po thua më lejo edhe mua pa leje?

Këtu ka lloj-lloj pretendimesh, veç pretendimi për ligjshmëri, për siguri ligjore, për investim dhe zhvillim mbi baza të sigurta, nuk shihet askund.

KĂ«to raste nĂ« vend qĂ« tĂ« shĂ«rbejnĂ« pĂ«r tĂ« reflektuar se çfarĂ« modeli i zhvillimi na duhet, shĂ«rbejnĂ« pĂ«r tĂ« risjellĂ« historira e steriotipe. Jo na ka hy komunizmi nĂ« malsi, jo s’ka hy turku, jo na preu nĂ« besĂ« Edi Rama
!

Dakord, janĂ« tĂ« mira kĂ«to pĂ«r t’i gjetur kuptim jetĂ«s, mirĂ«po s’kanĂ« lidhje me situatĂ«n e tanishme.

Tani duhet t’i kĂ«rkohet shtetit siguri dhe zhvillim mbi baza tĂ« qĂ«ndrueshme. Pronat i ndĂ«rtojnĂ« vetĂ«, shteti ka detyrĂ« tĂ« krijojĂ« kuadrin pĂ«r zhvillim tĂ« sigurt e afatgjatĂ«.

The post Konflikti në Theth dhe një episod nga libri për Oso Kukën first appeared on JavaNews.al.

Ore, sa herë do e shkarkoni nga puna Yuri Kim?

Nga Gentian Gaba

Po t’u besosh kĂ«tyre, Ă«shtĂ« hera e tretĂ« brenda pak muajsh qĂ« “pushojnĂ« nga puna” ambasadoren Yuri Kim. Hera e parĂ«, sipas tyre, ishte nĂ« shkurt (ka madje edhe artikuj online pĂ«r kĂ«tĂ«), hera e dytĂ« nĂ« mars, ku pretendohej se ishte nĂ«n hetim intensiv, sipas “ekspertĂ«ve” tĂ« TiranĂ«s, dhe hera e tretĂ« sot.

Mesa duket, kanĂ« menduar se “e treta e vĂ«rteta”, pas lajmit se Departamenti i Shtetit ka nisur tĂ« largojĂ« nga puna mbi 1.300 punonjĂ«s, si pjesĂ« e njĂ« riorganizimi tĂ« thellĂ« tĂ« agjencisĂ«, sipas burimeve zyrtare tĂ« vetĂ« Departamentit.

Sipas raportimeve, bëhet fjalë për 1.107 zyrtarë të shërbimit civil dhe 246 të shërbimit të jashtëm, që preken në këtë fazë të ristrukturimit, në kuadër të përpjekjeve më të gjera të administratës Trump për të reduktuar madhësinë e qeverisë federale.

Tani, nuk e di nëse lajmet në Shqipëri vijnë më shpejt se në Uashington D.C., por nga sa kuptoj, deri më tani asnjë profil i lartë nuk është prekur. Aq më tepër kur kujtojmë se zonja Kim u emërua ambasadore pikërisht gjatë mandatit të parë të presidentit Trump.

Nga ajo që shoh, këtu lajmi është frymëzuar nga pamjet e protestës përballë godinës së Departamentit të Shtetit. Por pikërisht këtu qëndron edhe keqkuptimi, sepse ndërsa jashtë protestohet, brenda godinës zyrtarët në detyrë, të ndarë nga protesta, duartrokasin në mënyrë simbolike në nder të punonjësve civilë që po largohen, si shenjë respekti për kontributin e tyre.

Se çfarĂ« do tĂ« ndodhĂ« me Yuri Kim, Ă«shtĂ« punĂ« e saj. Por ajo qĂ« mĂ« ka argĂ«tuar kĂ«to ditĂ« Ă«shtĂ« mĂ«nyra se si ndĂ«rtohen realitete paralele, pa asnjĂ« lidhje me tĂ« vĂ«rtetĂ«n (nĂ« TiranĂ« e kishin “shkarkuar” disa herĂ« mĂ« parĂ«), pĂ«r tĂ« justifikuar gabimet strategjike nĂ« raport me SHBA-nĂ«. RrĂ«fime qĂ« ngjajnĂ« mĂ« shumĂ« me njĂ« lojĂ« pasqyrash, e ndĂ«rtuar pĂ«r tĂ« çorientuar publikun.

Dhe mbi të gjitha, kjo është pjesa më problematike, kjo qasje tregon mungesë të thellë reflektimi. Asnjë përpjekje për të kuptuar ku është gabuar, vetëm këmbëngulje për të shpikur armiq të jashtëm, për të fshehur dështimin dhe për të shmangur reformimin dhe ndryshimin e nevojshëm. Ndryshim që është kusht i domosdoshëm për të ndërtuar partneritete serioze përtej Adriatikut, nëse vërtet duan të përballen me një kundërshtar si Edi Rama. /alfapres/

The post Ore, sa herë do e shkarkoni nga puna Yuri Kim? first appeared on JavaNews.al.

Bankers Petrolium “u arrestua”

Nga Indrit Vokshi
Kur ra Sulltani në 1919, ajo çka ngeli prej Perandorisë Osmane do të merrej e të sundohej nga fituesit e luftës, Britani, Francë, ShBA.

Harta e re e Versajës 1920 u qep e tillë, ndante territoret në shtete të vogla, shtete pa mundësi për tu rritur e për të qenë rivalë gjeopolitikë. Lindja e Mesme u nda në Arabi, Liban, Irak, Siri, Jordani, shtete nën kontrollin franko-britanik. Magrebi gjithashtu. Ballkani në Jugosllavi të kontrolluar nga Franca e Britania. Greqi britanike. Shqipëri e cila u njoh ndërkombëtarisht vetëm pasi Entoni Iden, kryeministër i mëvonshëm në Britani, erdhi në Tiranë takoi Abdi Toptanin dhe kërkoi të rrëzohej qeveria pro-italiane e Durrësit dhe të mbahej kongres (Kongresi i Lushnjes) e Britania do ta njihte Shqipërinë shtet. Ashtu ndodhi. U rrëzua Durrësi, u vra Esad pasha, lindi rendi politik i Kongresit të Lushnjës.

Shtetet si ShqipĂ«ria u lanĂ« tĂ« vogla, pa burime, me gjymtime territoresh e resursesh me qĂ«llim qĂ« tĂ« mos kishin mundĂ«si pĂ«r tĂ« qenĂ« tĂ« forta, pĂ«rkundrazi tĂ« ishin sa mĂ« pak sovrane. Vazhdoi “Koncerti Europian” i themeluar nĂ« VjenĂ« 1815. Veçse nĂ« nivel tjetĂ«r, pa GjermaninĂ«, pa AustrinĂ«, pa PerandorinĂ« Osmane, me AmerikĂ«n qĂ« u shtua si fuqi e re. Shtetet e mĂ«dha manaxhojnĂ« territore dhe zona influence.

Sadami u vra, pati guxuar të shtetëzojë naftën në një vend të cilin Britania e shpalli shtet prej naftës në Mosul e Kirkuk dhe si bazë për të sunduar Lindjen e Mesme. Naseri u bombardua nga Franca e Britania në krizën e Kanalit të Suezit, pastaj Sadati u vra në paradë ushtarake. Mbreti i Arabisë Feisal u vra në 1975 sepse synonte ta përdorte naftën si mjet politik qëndrese. Në 1977 u vra presidenti i Jemenit, Kolonel Ibrahim al Hamdi.

PĂ«r t’i sunduar kĂ«to territore tĂ« fituara nga mposhtja e PerandorisĂ« Osmane dhe e AustrisĂ«, ka pasur njĂ« kusht: Elitat sunduese tĂ« ishin sa mĂ« tĂ« korruptuara dhe sa mĂ« tradhĂ«tare tĂ« interesave tĂ« popujve tĂ« tyre. Rendin ndĂ«rkombĂ«tar nuk munden ta qĂ«ndisin vende tĂ« vogla si Shqiperia por elitat nevojiten tĂ« korruptuara dhe anti-vend qĂ« sunduesit tĂ« marrin “pazar tĂ« lirĂ«â€, tĂ« mos negociohet asgjĂ« pĂ«r interesat e shtetit, kompanitĂ« tĂ« marrin pasuritĂ« dhe tĂ« mos paguajnĂ« asgjĂ«, siç nuk kanĂ« paguar miliona euro taksa e tatime.

Nuk dihet ku Ă«shtĂ« prishur pazari me Bankersin dhe atĂ« çka Bankers pĂ«rfaqĂ«son, pazari nuk Ă«shtĂ« prishur nĂ« TiranĂ«. Nuk mundemi dhe nuk duhet tĂ« jemi kundĂ«r investimeve tĂ« huaja pasi lĂ«ndĂ«t e para nuk munden tĂ« lihen pa pĂ«rpunuar. MirĂ«po ShqipĂ«ria ka pasur dhe ka nevojĂ« pĂ«r elita qĂ« negociojnĂ« “pazar” sa mĂ« tĂ« favorshĂ«m pĂ«r vendin.

The post Bankers Petrolium “u arrestua” first appeared on JavaNews.al.

Rama, dora e “hekurt” dhe vera e gjatĂ« e socialistĂ«ve

Nga Vitjon Nina

Vera e vitit 2025 nuk do të jetë veçanërisht shplodhëse për socialistët, të cilët vijnë nga një fitore dërrmuese në zgjedhjet e 11 majit dhe nga konsolidimi i një mandati të fuqishëm me 83 mandate për katër vitet e ardhshme.

Ndoshta, do tĂ« jetĂ« krejt e kundĂ«rta dhe pĂ«rgjegjĂ«s pĂ«r kĂ«tĂ« – jo fajtor – Ă«shtĂ« kryeministri Edi Rama, kreu i PartisĂ« Socialiste dhe nga sa duket, “dora e hekur” e njĂ« vere tĂ« gjatĂ« qĂ« PS-ja ka pĂ«rpara.

Tre ditët e fundit nuk kanë qenë veçanërisht të qeta për të majtët.

Fillimisht, njĂ« takim i jashtĂ«zakonshĂ«m – edhe pse pas skenave i paralajmĂ«ruar – nĂ« VlorĂ«, i bĂ«ri njĂ« dush tĂ« ftohtĂ« strukturave vendore, nĂ« krye tĂ« njĂ« sezoni turistik, i cili nuk ka nisur fort mirĂ« pĂ«r qytetin bregdetar, mes problematikave tĂ« mĂ«dha me ujin.

Në fakt, Rama shkoi personalisht. Takoi jo vetëm kryetarin e Bashkisë, Ermal Dredha, por edhe kupolën drejtuese të drejtorive.

Në fund, fjala ishte një dhe e vetme: Dorëheqja e të gjithëve!

E nĂ« fakt kĂ«shtu ndodhi. DrejtorĂ«t e BashkisĂ« VlorĂ« tĂ« nesĂ«rmen u panĂ« kokĂ«ulur tĂ« dilnin nga institucioni, tĂ« gjithĂ« tashmĂ« tĂ« dorĂ«hequr dhe vetĂ« institucioni i lartĂ« i pushtetit vendor nĂ« qarkun ndoshta mĂ« tĂ« rĂ«ndĂ«sishĂ«m gjatĂ« sezonit veror, ka njĂ« mal pĂ«rpara, pĂ«r tĂ« vijuar sfidat e mĂ«dha dhe dyndjen gjithnjĂ« e mĂ« “uzurpuese” tĂ« pushuesve.

Po brenda ditës, Rama në Tiranë zhvilloi një mbledhje urgjente dhe të paparalajmëruar publikisht me deputetët e zgjedhur të Qarkut Tiranë, me ministra, me drejtuesen e komanduar të Bashkisë, ku pak detaje u bënë me dije, përpos faktit se koordinimi i punës në terren dhe shtimi i forcave përgjatë verës, do të ishte kryefjalë e këtij sezoni pa angazhime parlamentare dhe ndoshta, edhe pa pushime për vetë politikanët e majtë.

As ditëlindja e vet nuk e gjeti më të relaksuar Ramën.

Në 4 korrikun edhe të Pavarësisë amerikane, ai mblodhi që në mëngjes në selinë rozë ministrat.

Kërkesat dhe detyrat ishin shumë të qartë: Angazhim maksimal për të ndihmuar strukturat vendore.

Hapësira publike, parkingjet, shërbimet dhe lejet e ndërtimit. Këto janë katër pikat për të cilat Rama ka kërkuar mobilizim të veçantë.

Vetë ministritë do të shihen si mbështetëse në çdo problematikë, e cila lihet të kuptohet se nuk do të tolerohet më.

Fjala bie, për hapësirat publike do të kujdeset Anuela Ristani, drejtuese e komanduar e kryeqytetit, së bashku me ministren e Arsimit dhe Sportit, Ogerta Manastirliu, e cila ishte edhe bashkëdrejtuese e qarkut në fushatë.

Problematikat me trafikun do të shohin angazhim të shtuar të Blendi Gonxhes dhe Ervin Hoxhës.

Apo, edhe tĂ« gjithĂ« tĂ« tjerĂ«t, nĂ« takime nĂ« terren me qytetarĂ«t, ose deri edhe te angazhimi i posaçëm i ministrit tĂ« Financave, Petrit Malaj dhe ministres sĂ« SipĂ«rmarrjes dhe KlimĂ«s sĂ« Biznesit, Delina Ibrahimaj, pĂ«r t’u angazhuar me pjesĂ«n e financave.

PunĂ«n “pisk” do ta kenĂ« edhe bizneset nga sa lihet tĂ« kuptohet. S’ka mĂ« asnjĂ« tolerancĂ« pĂ«r zaptimin e hapĂ«sirave publike dhe ndjekja penale e pret çdokĂ«nd qĂ« vepron ndryshe.

Vetë Rama e lajmëroi këtë, si një aksion të gjerë kombëtar kundër zaptimit të hapësirave publike në qytetet kryesore të vendit, duke paralajmëruar masa të forta ndaj abuzuesve që kanë uzurpuar trotuare, hapësira ndërmjet pallateve dhe zona të përbashkëta me trarë, tenda, objekte të paautorizuara dhe struktura të tjera penguese për jetën komunitare.

Në një komunikim të drejtpërdrejtë me qytetarët përmes rrjeteve sociale, kryeministri njoftoi po ashtu se pas takimeve në Vlorë dhe Tiranë, qeveria do të organizojë një seri konsultimesh në Durrës, Fier, Elbasan dhe Shkodër, me qëllim përgatitjen e një aksioni dyjavor për evidentimin e çdo problematike që lidhet me keqpërdorimin e hapësirave publike.

ËshtĂ« e qartĂ« pĂ«rmes kĂ«saj tĂ« kuptohet se nĂ« fakt, vera shplodhje s’do tĂ« ketĂ«. SocialistĂ«t kanĂ« shumĂ« punĂ« pĂ«rpara


The post Rama, dora e “hekurt” dhe vera e gjatĂ« e socialistĂ«ve first appeared on JavaNews.al.

NjĂ« replikĂ« me Sonila Meçon, qĂ« ishte tmerruar se TiranĂ«n po e “pushtojnĂ«â€ emigrantĂ«t e huaj

Nga Dr. Loina Prifti

Në ditët e fundit, dy përmbajtje që qarkulluan në media më kanë nxitur në një reflektim të thellë. Njëra është një opinion i gazetares së njohur Sonila Meço, publikuar në gazetën Tema, mbi transformimin demografik dhe kulturor të Tiranës, ku shtjellon  shqetësimet për humbjen e identitetit dhe boshatisjen e vendit nga të rinjtë shqiptarë.

Tjetra, njĂ« video ku njĂ« eksperte e ftuar nĂ« Opinion nĂ« TV Klan, analizon “inteligjencĂ«n e popujve” nĂ« mĂ«nyrĂ« qĂ« ngre pyetje serioze mbi pĂ«rhapjen e gjeneralizimeve nĂ« emĂ«r tĂ« shkencĂ«s.

E kam ndjekur gjithmonë me vlerësim punën e Sonila Meços për mënyrën si ka trajtuar tema të vështira me guxim dhe integritet. Qëllimi i saj nuk është paragjykimi, por nxitja e debatit për sfidat që po përballon vendi. E megjithatë, edhe kur diskutojmë tema të vërteta dhe të dhimbshme, gjuha që përdorim, përqendrimi i vëmendjes dhe narrativat që ndërtojmë kanë rëndësi thelbësore.

Shqipëria po ndryshon. Ky është realiteti. Dhe ashtu si çdo vend që përjeton ndryshime të mëdha demografike, përmes emigracionit apo imigracionit, ndjen tension, pasiguri dhe nganjëherë konfuzion identitar. Kjo është njerëzore. Por mënyra si përballemi me këtë tension do të përcaktojë nëse do të ndërtojmë një shoqëri më të fortë, apo një shoqëri më të mbyllur e më të frikësuar.

NĂ« shkrimin e Meços shqetĂ«simi pĂ«r zĂ«vendĂ«simin e shqiptarĂ«ve nga punĂ«torĂ« tĂ« huaj, tĂ« ardhur kryesisht nga Azia Jugore, ngre njĂ« pyetje reale pĂ«r qasjen shtetĂ«rore ndaj migracionit, mungesĂ«n e strategjive pĂ«r integrim dhe qasjen mbi zhvillimin e qĂ«ndrueshĂ«m urban. Por, ajo qĂ« mĂ« shqetĂ«son Ă«shtĂ« rreziku i pĂ«rgjithĂ«simeve qĂ« ndĂ«rtojnĂ« ndarje midis “nesh” dhe “atyre”.

Rreziku qĂ« pĂ«rfaqĂ«sues tĂ« tĂ«ra komuniteteve tĂ« identifikohen me etiketa si “jo tĂ« integrueshĂ«m”, “kĂ«rcĂ«nim pĂ«r rendin”, apo thjesht si “tĂ« tepĂ«rt”.

Këto janë të njëjtat narrativa që shohim në vendet e tjera ndaj emigrantëve shqiptarë, në Itali, Greqi, apo më gjerë. Edhe atje, shumë herë jemi përballur me etiketime kolektive, me përjashtim, me frikë. Ndaj është paradoksale që ne, një popull me kaq shumë përvojë emigrimi, po rrëshqasim sot në një diskurs përjashtues ndaj atyre që vijnë për të punuar e jetuar në vendin tonë.

Unë vetë kam jetuar jashtë për shumë vite. Dhe pavarësisht sfidave, kam pasur fatin dhe

jam ndjerë e respektuar për atë që sjell si profesioniste dhe si njeri. Asnjëherë nuk jam paragjykuar për pasaportën apo ngjyrën e lëkurës. Kjo nuk ka ndodhur rastësisht, ka qenë rezultat i një kulture që i jep rëndësi vlerave, jo prejardhjes. Dhe pikërisht këtu është thelbi i çështjes: çfarë vlerash duam të ndërtojmë në Shqipëri?

NĂ« kĂ«tĂ« sfond, edhe videoja e pĂ«rmendur, qĂ« klasifikon popuj sipas inteligjencĂ«s sĂ« tyre, Ă«shtĂ« shembull i njĂ« tjetĂ«r forme pĂ«rjashtimi tĂ« maskuar si shkencĂ«. Edhe nĂ«se ka studime statistikore qĂ« evidentojnĂ« dallime mesatare nĂ« performancĂ«n shkollore nĂ« vende tĂ« ndryshme, Ă«shtĂ« e rrezikshme tĂ« shndĂ«rrosh kĂ«to dallime nĂ« etiketime kombĂ«tare mbi “inteligjencĂ«n”.

Kultura, arsimi, varfĂ«ria, gjuha, historia koloniale – tĂ« gjitha ndikojnĂ« nĂ« atĂ« qĂ« masim si “inteligjencĂ«â€. Dhe çdo gjeneralizim mbi baza etnike Ă«shtĂ«, nĂ« fund tĂ« fundit, njĂ« lloj paragjykimi.

Prandaj ka ardhur koha të dalim nga ky cikël gjykimi. Të ndërtojmë një diskurs të ri, ku të huajt nuk shihen si kërcënim, por si pjesë e një realiteti të ri shoqëror që ka nevojë për menaxhim, jo frikë. Nuk mund të kërkojmë respekt jashtë, nëse nuk jemi të gatshëm ta ofrojmë atë brenda.

Media dhe figurat publike kanë një rol kyç në këtë rrugëtim. Fjalët e tyre formësojnë perceptime, ndikojnë narrativat kombëtare, dhe shpesh shërbejnë si busull morale për shoqërinë. Prandaj, ndërsa debati mbi identitetin, zhvillimin urban dhe migracionin është i nevojshëm, ai duhet të bëhet me ndjeshmëri, me maturi, dhe mbi të gjitha me respekt për njeriun, përtej kombësisë apo origjinës së tij.

Në fund të ditës, çfarë Shqipërie duam të ndërtojmë? Një vend që mbrohet duke mbyllur dyert? Apo një vend që e forcon veten duke hapur mendjen, duke rregulluar institucionet dhe duke ushqyer një shoqëri ku dinjiteti i çdo njeriu respektohet? Unë besoj në të dytën. (TemA)

The post NjĂ« replikĂ« me Sonila Meçon, qĂ« ishte tmerruar se TiranĂ«n po e “pushtojnĂ«â€ emigrantĂ«t e huaj first appeared on JavaNews.al.

Shqiptarët si shënjestër dhe Shqipëria si ofertë, strategjia e dyfishtë e GB News

Nga Klevis Hoxhaj

Brenda pak orĂ«sh, nĂ« njĂ« zhvendosje tĂ« pazakontĂ« por domethĂ«nĂ«se, transmetuesi britanik GB News kaloi nga njĂ« artikull i mbushur me akuza tĂ« ashpra ndaj shqiptarĂ«ve – tĂ« artikuluara nga populisti Nigel Farage – nĂ« njĂ« artikull qĂ« lavdĂ«ronte ShqipĂ«rinĂ« si destinacionin ideal tĂ« pushimeve pĂ«r britanikĂ«t qĂ« kĂ«rkojnĂ« plazhe me “rĂ«rĂ« tĂ« artĂ«â€ dhe çmime tĂ« lira.

Farage sulmoi një ditë më parë publikisht kryeministrin shqiptar Edi Rama pas komenteve të këtij të fundit mbi situatën e Britanisë pas Brexit-it.

Ai pĂ«rdori shifra tĂ« paqarta dhe njĂ« retorikĂ« pĂ«rçarĂ«se, duke pretenduar se “njĂ« nĂ« 50 shqiptarĂ« nĂ« Britani janĂ« nĂ« burg” dhe duke bĂ«rĂ« thirrje pĂ«r riatdhesimin e tĂ« gjithĂ« “kriminelĂ«ve shqiptarĂ«â€.

Komentet e tij, të pasqyruara vetëm nga GB News dhe të injoruara nga shumica e mediave të tjera britanike, u interpretuan si një përpjekje për të ndezur emocionet kundër emigrantëve dhe për të ushqyer narrativën nacionaliste post-Brexit.

Por befas, mëngjesin e ditës pasuese, e njëjta media publikoi një artikull që promovonte Shqipërinë si një perlë të pazbuluar të turizmit veror.

Sipas tyre, qyteti bregdetar i Durrësit ka parë një rritje prej 224 për qind në rezervime nga turistët britanikë. Me përshkrime idilike dhe çmime të përballueshme, Shqipëria u prezantua si alternativa perfekte ndaj destinacioneve klasike si Spanja apo Greqia.

Ky kontrast tronditës në qasje mediatike nuk është rastësi.

Ai pasqyron njĂ« model tĂ« njohur tĂ« mediave tĂ« djathta britanike, qĂ« shpesh pĂ«rdorin komunitete tĂ« caktuara emigrantĂ«sh si shĂ«njestra pĂ«r frikĂ«sim dhe instrumentalizim politik – dhe mĂ« pas i pĂ«rdorin tĂ« njĂ«jtat vende si sfond pĂ«r narrativa tĂ«rheqĂ«se turistike, nĂ« varĂ«si tĂ« interesave tĂ« ditĂ«s.

Ky nuk Ă«shtĂ« rasti i parĂ« ku shqiptarĂ«t janĂ« pĂ«rdorur si “kokĂ« turku” nĂ« debatet britanike pĂ«r emigracionin.

NĂ« tetor tĂ« vitit 2022, ish-ministrja e Brendshme Suella Braverman u pĂ«rball me kritika tĂ« forta nga komuniteti shqiptar dhe vetĂ« kryeministri Rama, kur deklaroi se “LaburistĂ«t do tĂ« lejonin tĂ« gjithĂ« kriminelĂ«t shqiptarĂ« tĂ« vinin nĂ« kĂ«tĂ« vend”, duke e quajtur fluksin e emigrantĂ«ve njĂ« “pushtim” tĂ« bregdetit jugor tĂ« AnglisĂ«.

Rama iu pĂ«rgjigj nĂ« mĂ«nyrĂ« tĂ« prerĂ«, duke e quajtur kĂ«tĂ« qasje “tĂ« turpshme” dhe “njĂ« veçim tĂ« qĂ«llimshĂ«m politik”.

Tendenca për të keqinterpretuar statistikat ose për të prodhuar raporte me prirje të caktuara ideologjike është bërë gjithnjë e më e zakonshme.

NĂ« janar 2024, disa media si The Telegraph dhe Daily Mail, duke cituar njĂ« think-tank tĂ« panjohur tĂ« quajtur “Centre for Migration Control” (CMC), raportuan se shqiptarĂ«t ishin kombĂ«sia me mĂ« shumĂ« gjasa pĂ«r t’u arrestuar pĂ«r krime nĂ« Britani.

Por Home Office e hodhi poshtë zyrtarisht për Albanian Post vlefshmërinë e këtyre statistikave, duke deklaruar se nuk përpilon të dhëna mbi kombësinë në arrestime.

CMC-ja, e drejtuar nga figura tĂ« lidhura me lĂ«vizjet euro-skeptike dhe pro-Brexit si “Get Britain Out”, rezulton tĂ« jetĂ« njĂ« riemĂ«rtim i njĂ« organizate tĂ« vjetĂ«r qĂ« operon nga Tufton Street – zemra e lobingut tĂ« djathtĂ« nĂ« LondĂ«r.

Siç deklaroi nĂ« fillim tĂ« vitit pĂ«r Albanian Post, kryereporteri i “Byline Times”, Josiah Mortimer: “Ky Ă«shtĂ« njĂ« raportim thellĂ«sisht mashtrues qĂ« synon tĂ« formĂ«sojĂ« opinionin publik pĂ«rmes statistikave tĂ« shtrembĂ«ruara”.

Dr. Andi Hoxhaj, akademik shqiptar nĂ« King’s College dhe i dekoruar me Urdhrin OBE pĂ«r kontributin nĂ« marrĂ«dhĂ«niet MB-ShqipĂ«ri, ka ndjekur nga afĂ«r kĂ«to zhvillime.

Ai konstatoi gjithashtu pĂ«r AP-nĂ« nĂ« muajin janar se komuniteti shqiptar shpesh pĂ«rdoret si shembull negativ pĂ«r tĂ« shtyrĂ« agjenda mĂ« tĂ« ashpra migracioni, pa pasur instrumente reale pĂ«r t’i kundĂ«rshtuar kĂ«to narrativa.

NdĂ«rkohĂ«, tĂ« njĂ«jtat media qĂ« pĂ«rdorin shqiptarĂ«t si njĂ« “kĂ«rcĂ«nim”, brenda 24 orĂ«sh i kthejnĂ« nĂ« ikonĂ« tĂ« pushimeve tĂ« lira. Ky Ă«shtĂ« njĂ« cikĂ«l i shfrytĂ«zimit narrativ, ku emigranti shqiptar “denigrohet” pĂ«r klikime politike dhe mĂ« pas vendlindja e tij zbukurohet pĂ«r klikime turistike.

Ky idealizim për konsum është pasqyrë e një Britanie të ndarë mes fushatave të frikës dhe kërkesës për përfitim ekonomik.

Dhe shqiptarët, sërish, janë në mes të kësaj lufte mediatike.

The post Shqiptarët si shënjestër dhe Shqipëria si ofertë, strategjia e dyfishtë e GB News first appeared on JavaNews.al.

Pse nuk bashkohet nën një lidership opozita anti-Berisha?

Nga Nju Jorku, Marko Caka

Kur sytë e gjithë botës janë përqendruar tek Izrael-Iran që kërcënon për një luftë të gjerë boterore, shqiptarët e PD-së akoma mendojnë për zgjedhjet e manipuluara nga ana e socialistëve ndërkohë që dështimin e kanë tek vetja.

Historia e mosnjohjes sĂ« zgjedhjeve, se mi vodhĂ«n, u korruptuan votuesit, i manipuluan socialistĂ«t, e sa e sa “arsye” tĂ« tjera, jo vetĂ«m qĂ« nuk sjellin njĂ« zgjidhje, por  Ă«shtĂ« kthyer nĂ« njĂ« model qĂ« sa vjen vjen e bĂ«het mĂ« i neveritshme pĂ«r shqiptarĂ«t nĂ« tĂ«rĂ«si.

Këtë e bën opozita vetëm për një arsye, se nuk e justifikon ndryshe humbjen. Kjo vjen për shkak të agresivitetit të saj  se e  do pushtetin medoemos për tu pasuruar   dhe jo në dobi të shqiptarëve. Qëndrimi i saj i gjatë në opozitë e bën atë me tepër të padurueshëm sepse pa pushtet nuk jetojnë dot ata që janë mësuar ta vjedhin shtetin.

Të tjerët që ju vijnë mbrapa vërdallisen me duar në xhepa rreth liderit të  tyre me shpresën se mund të ringrihet, por harrojnë që vdekja e tij politike ka mbarur si akt këtu 12 vjet më parë.

Çështja Ă«shtĂ« se shqiptarĂ«ve u duhet njĂ« opozitĂ« e fortĂ«, e bashkuar dhe e qĂ«ndrueshme.  Derisa kjo opozitĂ« e shpĂ«rfytyruar qĂ« ka humbur busullĂ«n e saj dhe vazhdon tĂ« mbijetojĂ« nĂ« ujrat e turbullta tĂ« partisĂ« mĂ«mĂ«, ne nuk mund tĂ« flasim akoma pĂ«r pushtetin e Edi RamĂ«s sesi do tĂ« jetĂ« nĂ« mandatin e radhĂ«s.

Sepse, përderisa ai i ka të forta pozitat e tij sepse e ka çimentuar elektoratin e tij me bindje të forta dhe të pa lëkundura, Edi Ramës nuk do hyjë asnjë gjëmb në këmbë. Përkundrazi ai është bërë më i besueshmi i  perëndimoreve, madje liderët e saj po këmbëngulin që Shqipëria të përshpejtojë hyrjen drejt familjes europianë vetëm e vetëm në sajë të zgjuarsisë së kryeministrit shqiptar.

Kaq i besueshëm është bërë Edi Rama për liderët e BE-së sa nuk e besojnë sesi mund të qëndrojë jashtë familjes së tyre një lider i tillë karizmatik dhe besnik ndaj parimeve euro-atlantike. Asnjëherë Shqipëria nuk është parë kaq faktor i rëndësishëm në arenën ndërkombëtare se sa sot me këtë qeveri, e cila është kthyer në një mikpritëse i disa takimeve të rëndësishme deri tek më rëndësishmja  si  organizatore e Samitit të ardhshëm të NATO-s.

Kaq mjafton që shqiptarët të besojnë dhe të votojnë përsëri Edi Ramën. Sepse është e qartë se elektorati gri normal që do të shkojë  tek ajo parti që është më e madhe, më bindëse në idetë e tyre,  më e qëndrueshme në qeverisjen e tyre , më e sakrifikueshme në probektet e tyre, dhe më e besueshme në realizimet e premtimeve të tyre për  mandatin e katërt të tyre qeverisës. As që bëhet fjalë që elektorati gri, pra të pa vendosurit të  shkojnë drejt  partive të vogla opozitare, sado që janë me ide të reja dhe të pa përlyer me korrupsionin, por që ju mungon bashkimi dhe harmonia ndërmjet tyre.

Sa për PD-në jo e jo, sepse  është kthyer në një parti që zvogëlohet dita ditës duke humbur gjymtyrët e saj ngaqë nuk po mban  as besimtarët e saj mbi trupin e saj të kalbur dhe që nga koka ka kaluar me kohë në një hemoragji të pashmangshme. Opozita e paraqet humbjen si shkak i vjedhjes se pozitës sepse nuk do ta paraqesë dështimin  nga brenda vetit, që ka humbur jo vetëm besimin e shumicës së demokratëve, por edhe ata që i kanë besuar marrëzisht po largohen të lodhur dhe të zhgënjyer ndaj liderit të tyre shpirtëror..

E thashë  tĂ« shumicĂ«s,  sepse demokratĂ«t janĂ« pĂ«rçarĂ« dhe janĂ« shpĂ«rbĂ«rĂ« nĂ« parti tĂ« vogla, si tek Shehaj, si tek Basha,si tek Lapaj, si tek Qori etj, etj, por qĂ« kanĂ« harruar se duhen bashkuar me ide tĂ« qarta pĂ«r tĂ« mposhtur RamĂ«n, por qĂ« janĂ« mĂ« tĂ« shumtĂ« tek Partia kryesore sepse ata qĂ« e “mjelĂ«n” pushtetin e “babait” tĂ« tyre, nuk duan ta kuptojnë  “vdekja” e tyre ka ardhur qĂ« atĂ«herĂ« kur “i lau dyart” pĂ«rgjithmonĂ« lideri i tyre shpirtĂ«ror.

Pra të gjithë këta derisa të presin të vdesë fizikisht lideri i tyre nuk besojnë se Partinë Demokratike mund ta drejtojë dikush tjetër.  Tani çeshtja është që e gjithë e djathta tjetër duhet të riorganizohet dhe të zgjedhë një lider të tyre të pa përfshirë ndonjëherë në pushtetet e djathtës dhe të riformatojë të djathtën e vertetë, pa qenë aspak e lidhur me të shkuarën, por që ka qenë  gjithmonë  martire  e vertetë e  vlerave  të së djathtës.

Se, kur do të vijë dita, kjo varet vetëm nga e djathta e vertetë,  sepse pa riformatimin dhe  bashkimin e tyre me ide të reja, socialistët me ose pa Edi Ramën do të jenë gjithmonë në pushtet  me  timonin drejt BE-së

The post Pse nuk bashkohet nën një lidership opozita anti-Berisha? first appeared on JavaNews.al.

Për kosovarët injorantë, që mbështesin Iranin
.

Nga Halil Matoshi

1. Irani me milicitĂ« e tyne nĂ« rajon Hamas e Hezbollah Ăąsht model miloĆĄevičian i tiranisĂ« mbi kryeqytetet e Republikave e krahinave tĂ« ish-JugosllavisĂ«, por hiqjani nji serbi si MiloĆĄević revolen (armĂ«t) ai bĂąhet njerĂ«zor


Me ia heq Iranit aftësinë e zhvillimit të ni arme bërthamore d.m.th me ia rrënu shtyllat mi të cilat qindron tirania e mullahëve!?

Që njikohsisht d.m.th me u heq lakun rreth fyti iranianëve por edhe shtrëngimin kryeqyteteve të Jemenit, Libanit, Sirisë dhe Irakut


2. E drejta e Izraelit për të qenë nji shtet hebre i patrazuem, ùsht e padiskutueshme, ndërsa megalomania e shtetit të mullahëve të Iranit, për dominim tue kriju milicitë e Hamas-it e Hesbollah-ut në Lindje të Mesme, përmes eksportit të terrorizmit në Gaza, Jemen, Irak, Liban e Siri po ndëshkohet.

Fundi i terrorizmit të Hesbollah-ut dhe Hamas-it të inspiruem e financuem nga Teherani ngjallë shpresat për bisedimet izraelite-palestineze simas modelit nji territor me dy entitete shtetnore.

Analisti briliant  i The New York Times, Thomas L. Friedman vëren se në planin rajonal Netanyahu ùsht nji strateg i madh, porse në planin lokal, ai ka ngecë në zallë të gjallë, në Gaza psh. ai ka kufizime ideologjike dhe politike!?

3. ShumĂ« kosovarĂ«ve injoranta, duhet t’u kujtojmĂ« se myslimanĂ«t suni (Arabia Saudite, Jemeni, Siria – ende tue u ngritĂ« nga hini – Iraku si nji anmik historik, Libani, Egjipti dhe Jordania) janĂ« kundĂ«r boshtit iranian me shumicĂ« myslimane-shiite, pra shumica e vendeve myslimane janĂ« me Izraelin dhe SHBA-nĂ«, sepse e ndjejnĂ« çlirimin nga eksportuesi ma i madh i terrorizmit nĂ« Lindje tĂ« Mesme.

SĂ« kĂ«ndejmi kosovarĂ«t s’dijĂ« çfarĂ« po ndodhĂ« as çfarĂ« flasin!

Kosovarët me shumicë, telef nga mÚnja, e mallkojnë Izraelin, aleatin e deshmuem të tyne, sidomos brezi i tik-tokut, që kanë dalë krejt të shkretë në testin PISA për arsimim, në rrjete sociale e televizione lokale, e luejnë Hutin e Minervas, se si janë të ditun e trima!?

Derisa kufijtë ua ruen Amerika!

4. NĂ« aspektin e realpolitikĂ«s Irani duhet ndaluar tĂ« ketĂ« bombĂ« bĂ«rthamore, tue ia nalĂ« hovin e pasunimit tĂ« uraniumit nĂ« nivel arme, me tĂ« gjitha mjetet, kurse nĂ« aspektin human e liberator, bota duhet tĂ« gĂ«zohet nĂ«se nĂ« Iran bie teokracia (diktatura e tmerrshme) qĂ« i ka shtrĂ«ngu si lak rreth fytit iranianĂ«t, pĂ«r t’u instaluar demokracia!

IranianĂ«t e veçmas iranianet kanĂ« vuejtun gjatĂ« nga arbitrariteti i mullahĂ«ve dhe ‘Milicia e Moralit’.

Ata duhet të dërgohen në histori.

Ky do të jetë fundi i regjimit fashist-teokratik të vendosun nga Ajetollah Khomeini më 1979 dhe i trashëgue nga Ali Khamenei më 1989.

Porse, “kini kujdes nga shtyllat qĂ« bien”, kĂ«shillon Thomas L. Friedman.

Ato munen me rrekny n’humnerĂ« nji komb megjithĂ« qyetnimin e tina.

The post Për kosovarët injorantë, që mbështesin Iranin
. first appeared on JavaNews.al.

Ngjarjet duhet të prodhojnë lidership të ri

Nga Alban Daci

Në vende me demokraci të qëndrueshme dhe funksionale, me rotacion të respektuar, janë kryesisht liderët që prodhojnë ngjarje! Ndërsa në vende ku demokracia humb funksionin e saj dhe ku zgjedhjet në të gjitha nivelet e shoqërisë duke konsideruar edhe politikën nuk garantojnë rotacionin, atëherë krijohet një situatë e pa tolerueshme dhe ngjarjet që shtjellohen krijojnë mundësinë e vetme për themeluar lidership të ri.

Mendoj se ShqipĂ«ria po pĂ«rjeton momentin e dytĂ«, ku zgjedhjet kanĂ« humbur misionin e saj pĂ«r tĂ« krijuar rotacione dhe modele serioze qeverisje. ËshtĂ« e vĂ«rtetĂ« qĂ« nuk mundemi tĂ« prodhojmĂ« pĂ«rmes votĂ«s ndryshime e pritshmĂ«ritĂ« qĂ« duam, por ngjarjet nĂ« vetvete po krijojmĂ« kushtet qĂ« brezi i ri tĂ« marrĂ« pĂ«rgjegjĂ«sitĂ« qĂ« i takojnĂ« duke e konsideruar politikĂ«n nĂ« qĂ«llimin origjinal si njĂ« mision pĂ«r tĂ« pĂ«rmirsuar tĂ« ardhmen e pĂ«r tĂ« hedhur bazat pĂ«r njĂ« tĂ« ardhme mĂ« tĂ« mirĂ«.

Politika në Shqipëri, për fat të keq, ashtu si në shumë vende të tjera është kthyer në një spektakël të madh demagogjie, perbaltosje me të gjithat mjetet të kundërshtarit.

Për fat të keq, sot politika shqiptare nuk ka asgjë serioze as në qëndrime e as në dialektikë. Politika shqiptare nga qëllimi për të prodhuar ide dhe modele qeverisje është kthyer në një mision qesharak duke përbaltosur kundërshtarin e në njëjtën kohë sulmon çdo ditë më demagogji qytetarin dhe ky i fundit i pafuqishëm, po kupton çdo gjë dhe po zgjedhë heshtjen dhe largimin!

Shqipëria ka nevojë më shumë së kurrë që brezi i të rinjve të kuptojnë në mënyrë serioze situatën aktuale dhe të marrin përgjegjësitë që ju takojnë!

Ata të rinj që shikon mbrapa e mbajnë shpresën tek lidershipi i vjetër që ka humbur busull, nuk janë gjë tjetër veçse oportunistë mjeranë që nuk kanë besim e respekt ndaj vetes e po ashtu nuk kanë përgjegjësitë që duhet të kenë ndaj vendit.

Kam shpresë se këto ngjarje që po ndodhin që duket të pa shpresa, le të jenë të paktën një model frymëzimi që brezi i ri të marrë në dorë situatën dhe të prodhojë një lidershipi të ri në lartësinë e kërkuar ndaj vendit dhe ndaj qytetarëve.

Humbjet e zgjedhjeve nga PD nuk janĂ« vetĂ«m ogur i ri siç duan t’a interpretojnĂ« drejtuesit e saj qĂ« kanĂ« qĂ«llim final pushtetin, por janĂ« njĂ« sinjal domethĂ«nĂ«s pĂ«r tĂ« treguar se ka ardhur moment pĂ«r njĂ« lidershipi tĂ« ri!

The post Ngjarjet duhet të prodhojnë lidership të ri first appeared on JavaNews.al.

Berisha tregoi se është ai penguesi i bashkimit të opozitës

Nga Simon Hadaj

Sali Berisha është faktori kryesor i përçarjes së opozitës. Ky nuk është më një perceptim, por një realitet i pamohueshëm, që ai vetë e konfirmon çdo ditë me veprimet dhe qëndrimet e tij. I shndërruar tashmë në një misionar të fundosjes së çdo mundësie bashkimi, Berisha vazhdon të mbajë peng jo vetëm Partinë Demokratike, por edhe çdo përpjekje për një front të bashkuar opozitar.

Sot, i pyetur lidhur me mundĂ«sinĂ« e njĂ« kandidati tĂ« pĂ«rbashkĂ«t pĂ«r zgjedhjet lokale tĂ« ardhshme, Berisha hodhi poshtĂ« propozimin e deputetit Agron Shehaj pĂ«r njĂ« kandidat jopolitik, duke u shprehur: “Nuk e kam dĂ«gjuar ndonjĂ«herĂ« kandidatin jopolitik.” Ky Ă«shtĂ« njĂ« shembull sesi Berisha tenton tĂ« shtrembĂ«rojĂ« realitetin kur ky nuk i shkon pĂ«r shtat.

Kandidati jopolitik nuk është i ri në politikën tonë. Shqipëria ka pasur figura të tilla, si Presidenti Alfred Moisiu, apo kandidatë për poste të rëndësishme si Halim Kosova për Bashkinë e Tiranës, i propozuar pikërisht nga PD.

Madje, një nga strategjitë më të suksesshme të Edi Ramës ka qenë përfshirja e figurave jopolitike në poste kyçe, gjë që i ka sjellë jo pak avantazh elektoral.

QĂ«ndrimi refuzues i BerishĂ«s ndaj njĂ« kandidati tĂ« tillĂ« nuk ka lidhje me ndonjĂ« shqetĂ«sim pĂ«r parimet, por me frikĂ«n se njĂ« bashkim i vĂ«rtetĂ« i opozitĂ«s, sidomos rreth njĂ« figure tĂ« paanshme, do ta linte atĂ« jashtĂ« loje. Ai nuk ka interes pĂ«r fitoren e opozitĂ«s, sepse prioriteti i tij i vetĂ«m Ă«shtĂ« tĂ« ruajĂ« kontrollin mbi njĂ« grup tĂ« vogĂ«l besnikĂ«sh dhe tĂ« njihet si “lideri historik”. NĂ« kĂ«tĂ« logjikĂ«, nuk ka rĂ«ndĂ«si kush fiton zgjedhjet pĂ«r sa kohĂ« qĂ« brenda PD-sĂ« trashĂ«gimia mbetet nĂ« duart e familjes sĂ« tij biologjike. Politika pĂ«r BerishĂ«n ka kaluar nĂ« njĂ« fazĂ« tjetĂ«r, sepse ajo nuk Ă«shtĂ« mĂ« njĂ« betejĂ« pĂ«r qeverisje, por njĂ« pĂ«rpjekje pĂ«r mbijetesĂ« dhe trashĂ«gimi. Sa mĂ« shpejt tĂ« kuptohet kjo, aq mĂ« mirĂ« do jetĂ« pĂ«r opozitĂ«n.

The post Berisha tregoi se është ai penguesi i bashkimit të opozitës first appeared on JavaNews.al.

Njeriu i ulërimave, Sali Berisha

Nga Minella Aleksi

Sa herĂ« lexoj apo shikoj zhvillime brĂ«nda PD-sĂ« aq herĂ« imagjinata ime komunikon vizualisht me pikturĂ«n “UlĂ«rima” tĂ« Edvard Munch. PD-ja Me BerishĂ«n nĂ« krye erdhi nĂ« shoqĂ«rinĂ« shqiptare si figura e njeriut qĂ« ulĂ«rin pafundĂ«sisht, si imazh qĂ« e shqyen qiellin e pikturuar me ngjyrĂ«n e gjakut. PĂ«rfaqĂ«sim fizik i ankthit ekzistencial tĂ« shqiptarve qĂ« 35 vjet mĂ« parĂ« ndiheshin nĂ« kundĂ«rshtim me botĂ«n qĂ« i rrethonte. Fytyra e PD-sĂ« qĂ« nĂ« fillimet e saj e deri mĂ« sot ka deformimin e fytyrĂ«s sĂ« “UlĂ«rimĂ«s”, ku qĂ«ndrimet ekuilibruese kanĂ« qĂ«nĂ« dhe janĂ« nĂ« njĂ« çoroditje tĂ« vĂ«rtetĂ«. KĂ«tyre deformimeve pdiste iu shtua sĂ« fundi deklarata e avokatit Gjokutaj, qĂ« na ringjalli fantazmat e komploteve enveriane, triumfin historik tĂ« Komandantit mbi armiqtĂ« komplotistĂ« qĂ« gjithmonĂ« i zbulonte UdhĂ«heqĂ«si legjendar. BotĂ«kuptimi berishist mbizotĂ«rues nĂ« PD vazhdon t’a mbajĂ« kĂ«tĂ« parti tĂ« burgosur nĂ« makthin e krizĂ«s ekzistenciale.

Mëndja e sëmurë e Berishës pjellë vetëm komplote, grupe armiqësore, rrethime dhe bllokada ndërkombëtare. Sabotime që i vijnë nga partia kundërshtare dhe udhëheqësi i saj E. K. Rama. Njëlloj si diktatori komunist që i kapur në burgun e mëndjes së vet nuk arrinte asnjëherë të dilte nga gjëndja e ëndrrave paranojake, me deformime psiqike të pa vetëdijëshme për veten e tij të vërtetë. Njëlloj edhe Saliu që nuk kërkoi asnjëherë të shohë brënda vetes për të arritur një kuptim më të thellë të vetes dhe, për të arritur një gjëndje më të zgjuar të vetëdijes.

ThonĂ« se Ă«shtĂ« dhe e mbajnĂ« pĂ«r shumĂ« inteligjent, politikan race, i zgjuar, i vetmi shpĂ«timtar i partisĂ« qĂ« mund t’a çojĂ« nĂ« pushtet, etj.

Duke gjykuar punën dhe të bërat e tij mendoj ndryshe. Sali berisha është njeri inteligjent por jo i zgjuar apo i mënçur.

Natyrisht njĂ« mjek i kujdesshĂ«m i ndan mirĂ« kĂ«to dy nocione: inteligjencĂ«n dhe zgjuarsinĂ«, tĂ« cilat sa tĂ« afĂ«rta me njĂ«ra tjetrĂ«n aq dhe tĂ« dallueshme nga njĂ« fill ndarĂ«s gjithashtu. Dallimi Ă«shtĂ« fin, i sofistikuar, por me rĂ«ndĂ«si jetike nĂ« jetĂ«n e pĂ«rditĂ«shme. Aq delikat ose i saktĂ« saqĂ« Ă«shtĂ« i vĂ«shtirĂ« pĂ«r t’u analizuar ose pĂ«rshkruar. P.sh. ËshtĂ« e gabuar tĂ« thuash: Profesori Ă«shtĂ« i zgjuar dhe ka botuar shumĂ« punime kĂ«rkimore. Korrekte do ishte tĂ« thuhej: Profesori Ă«shtĂ« inteligjent dhe ka botuar shumĂ« punime kĂ«rkimore. Nuk Ă«shtĂ« korrekte tĂ« thuhet: ai Ă«shtĂ« shumĂ« i zgjuar nĂ« matematikĂ«. Korrekte do ishte: ai/ajo Ă«shtĂ« shumĂ« inteligjent/e nĂ« matematikĂ«. NjĂ«lloj do thonim: ajo Ă«shtĂ« nxĂ«nĂ«se inteligjente qĂ« gjithmonĂ« merr notĂ« maksimale.

Inteligjenca Ă«shtĂ« mĂ« shumĂ« njĂ« cilĂ«si e brĂ«ndĂ«shme, njĂ« aftĂ«si njohĂ«se e lindur, me aftĂ«si mendore shumĂ« tĂ« mira pĂ«r tĂ« mĂ«suar, kapacitet memorizimi tĂ« fuqishĂ«m, tĂ« menduari abstrakt, i referohet njĂ« niveli tĂ« lartĂ« tĂ« aftĂ«sisĂ« mendore nĂ« kontekst akademik, njĂ« lloj “peshkopi” nĂ« zhargonin studentor. Nuk e ka intuitĂ«n e nevojshme pĂ«r tĂ« vlerĂ«suar ose peshuar nĂ« mĂ«nyrĂ« kritike informacionin. Me kujtesĂ« tĂ« fuqishme Berisha mban mĂ«nd shumĂ« mirĂ« rrjetet, emrat, bĂ«mat, makinacionet e porosive vrasĂ«se tĂ« kriminelĂ«ve, thashethemet “e mira dhe ato tĂ« ndyrat” e funksionarĂ«ve tĂ« shteti dhe tĂ« deputetĂ«ve, njĂ« njohĂ«s i shkĂ«lqyer i botĂ«s sĂ« nĂ«ndheshme shqiptare qĂ«, i mundĂ«son alibira shpifĂ«se pĂ«r familjet e kundĂ«rshtarĂ«ve tĂ« atilla qĂ« do turpĂ«ronin edhe rrugaçin mĂ« tĂ« fĂ«lliqĂ«t tĂ« lagjes.

Por duhet tĂ« mbajmĂ« mirĂ« parasysh se nuk ka korelacion midis nivelit tĂ« IQ-sĂ« dhe suksesit. IQ e lartĂ« mund tĂ« parashikojĂ« suksesin akademik, por nuk lidhet domosdoshmĂ«risht me rezultate tĂ« tjera tĂ« jetĂ«s sĂ« pĂ«rditĂ«shme. NdĂ«rsa zgjuarsia Ă«shtĂ« mĂ« shumĂ« njĂ« cilĂ«si e zhvilluar me pĂ«rvojĂ«, ka mĂ« shumĂ« tĂ« bĂ«jĂ« me zbatimin praktik dhe gjykimin e shĂ«ndoshĂ«. NjĂ« individ i zgjuar mund t’i vlerĂ«sojĂ« situatat shpejt, t’i lexojĂ« mirĂ« njerĂ«zit dhe tĂ« pĂ«rdorĂ« njohuritĂ« e tij shumĂ«disiplinore pĂ«r tĂ« arritur sukses. TĂ« zgjuarit edhe nĂ«se i mungon arsimimi formal, mĂ«nçuria i zhvillohet nga pĂ«rvoja, vĂ«zhgimi dhe tĂ« mĂ«suarit nga gabimet e sĂ« kaluarĂ«s, mĂ« shumĂ« sesa nga librat ose mĂ«simet nĂ« klasĂ«. Zgjuarsia siguron qĂ« tĂ« mos ndihesh kurrĂ« shumĂ« i sigurtĂ« se di gjithëçka pĂ«r njĂ« fushĂ« tĂ« caktuar, sepse eksperienca tĂ« ka mĂ«suar se nĂ« atĂ« fushĂ« pĂ«rfshihen shumĂ« faktorĂ« jo stabĂ«l, tĂ« papritur, tĂ« ndryshueshĂ«m, surprizues.

Berisha inteligjent tallet me “Bojaxhiun” Rama, por nuk ka arritur kurrĂ« tĂ« kuptojĂ« sesi bojaxhiu i zgjuar Rama “pa arsim tejet tĂ« avancuar akademik ose inteligjencĂ« tĂ« jashtĂ«zakonshme” si ai, ka arritur tĂ« ndĂ«rtojĂ« njĂ« makineri tĂ« fuqishme, tĂ« “frikshme” nĂ« pathyeshmĂ«rinĂ« e saj elektorale. Bojaxhiu Rama ka mĂ«suar dhe pasuruar eksperiencĂ«n politike, ka zhvilluar instiktin improvizues dhe ka arritur tĂ« ketĂ« njĂ« ekuilibĂ«r tĂ« drejtĂ« inteligjence mendore dhe asaj emocionale. GjĂ« qĂ« nĂ« çdo dalje qĂ« bĂ«n dĂ«shmon entusiazĂ«m fshataresk se do vazhdoj t’i mungojĂ« rivalit tĂ« tij anakronik.

Sigurisht shumë njerëz kanë bërë pyetjen: Si është e mundur që qysh në fillimet e tij në politikë dhe në vazhdim deri në situatën aktuale Sali Berisha vazhdon të ketë dështime fatale për vëndin, për veten e tij dhe për partinë që komandon? Edhe me IQ të lartë edhe një dështak kronik! Mentaliteti tribal berishist ka një armik të betuar :Meritokracinë. Që në ditët e para në krye të PD-së e ka luftuar me të gjitha mjetet, në të gjitha rastet e çfaqjes ka rrahur, vrarë, përndjekur dhe përjashtuar nga forumet bashkëpunëtorët njëlloj si Diktatori në konferencat dhe plenumet e partisë.

Nuk mund tĂ« gjej rrugĂ«daljen reformuese njĂ« parti opozitare ku ardhjet e reja bazohen nĂ« nepotizĂ«m. ZĂ«dhĂ«nĂ«si i ri i PD-sĂ« Ă«shtĂ« njĂ« i ri qĂ« vjen nga prind ish anĂ«tar kryesie shumĂ« pranĂ« BerishĂ«s. Emrin e ka “X” dhe mbiemrin Mustafaj. KĂ«shtu kemi X Mustafaj, X Balliu e plot tĂ« tjerĂ« mĂ« pak tĂ« dĂ«gjuar. NĂ« daljen e parĂ« si zĂ«dhĂ«ns X Mustafaj deklaroi me stil berishist: “Po punojmĂ« pĂ«r çarjen e rrethimit ndĂ«rkombĂ«tarĂ« tĂ« PD-sĂ«â€. Mos, thashĂ« me vete. Ky s’paska mendim tĂ« vetin dhe kurajon e duhur pĂ«r tĂ« pĂ«rballuar tĂ« vĂ«rtetĂ«n.ThonĂ« me krenari qĂ« ka studjuar nĂ« PerĂ«ndim. Po atje tĂ« mĂ«sojnĂ« se si tĂ« zhvillosh tĂ« menduarit kritik. KĂ«tij i paska mbetur mĂ«ndja te paranojat me rrethime ndĂ«rkombĂ«tare tĂ« E. HoxhĂ«s, tĂ« babait tĂ« vet komunist dhe kryetarit komunist gjithashtu.. Mjerim pĂ«r PD-nĂ« dhe zĂ«dhĂ«nĂ«sin e saj tĂ« ri perĂ«ndimor qĂ« del dhe lexon gjithëçka qĂ« ia shkruan Kryetari..

E korigjoi ditĂ«n tjetĂ«r: “Po punojmĂ« pĂ«r njohjen ndĂ«rkombĂ«tare tĂ« PD-sĂ«â€. S’mund tĂ« ketĂ« rrugĂ« tĂ« hapur drejt pushtetit njĂ« parti ku gĂ«lon mendĂ«sia kolektiviste komuniste. Streha partiake Pdiste Ă«shtĂ« kthyer nĂ« “Rifugio peccatorum” ku plot tĂ« rinj e tĂ« reja krahas mĂ« tĂ« vjetĂ«rve ndjekin personin e gabuar duke rritur distancĂ«n e largimit nga “TĂ« duhurit”.

The post Njeriu i ulërimave, Sali Berisha first appeared on JavaNews.al.

Rama me charter? Po Berisha, mos bën autostop në udhëtime?

Nga Marko Caka, Nju Jork

E dëgjojmë shpesh nëse hypi kryeministri në charter apo fjeti në 5 yje hotel. Ky është problemi që ne duam ta luftojmë korrupsionin ?!!!

Jo jo, aspak kjo nuk është zgjidhja për të gjurmuar ku është fshehur korrupsioni. Ne nuk kemi kryeministër që duhet të na tregoje se çfarë kategori udhëtimesh dhe akomodimi i duhet, sepse ne nuk kemi nevojë  sesa modest është kryeminstri sepse ai na përfaqëson neve për të qenë sa më dinjitoz dhe sa më i zgjuar me të huajt kur bëhet fjalë për dipllomacinë.

Se po të  ishte ashtu siç e do opozita atëherë të dalë kryeministri në rrugë e të nxjerre dorën me autostop drejt destinacionit të tij, pasi të ketë ftuar gazetarët me kamerat, dhe ne te themi pastaj e shikon se sa modest e kemi kryeminstrin tonë të ndritur e të na rrojë sa malet.

Ne nuk na duhet një  kryeministër i tillë apo ministër për të na treguar kështu thjeshtësinë. Sepse populli thotë më mirë shifi punën sesa gunën. Kemi me dhjetëra shembuj ku ministrat e kryebashkiakët  shfaqeshin gju me gju me popullin apo duke bërë pazarin  tek  tregu i fshatarëve dhe në fund të ditës sipas SPAK na  rezultuan me pasuri marramendëse të fshehura nëpër skutat e vilave të tyre  e me  prona të pafundme në emër të të afërmëve të tyre.

Me të tilla demonstrime jemi ngopur, sa na kanë hapur edhe barkun nga pështirosja. Ne na duhet një kryeministër që punon fort dhe bën detyrat shpisë deri diku shumë mirë, si dhe në arenën ndërkombëtare na bën krenar me diplomacinë e personalitetin e tij. Dhe këtë kryeministri Rama e ka bërë shumë mirë.

Po takoj me dhjetëra turistë në kryeqytetin e botës, në Nju Jork dhe sa tu thuash për Shqipërinë fjalën e parë kanë Edi Ramën si një kryeministër karizmatik dhe që gëzon respekt tek ata dhe në vendet e tyre. Ku kemi parë ndonjëherë që të njihet Shqipëria kaq shumë me anë të një kryeministri, përveç se nga Edi Rama. Shqipëria është promovuar më shumë se asnjëherë më parë gjatë qeverisjes së tij.

Nuk themi se ka qenë perfekt por ka punuar me shumë sa askush tjetër, por ka edhe shumë për të bërë. Ajo që duket shumë e sigurtë dhe që dikur ishte një ëndërr, është se Bashkimit Europian është shumë pranë nesh dhe dera e hapur brenda pak viteve mund të bëhet realitet vetëm në sajë të Edi Ramës, sepse Europës i duhet një strateg si ai që e ka si në ditë të mira por edhe në ditë të vështira.

Pikërisht për këtë të fundit Europa e ka vlerësuar Ramën sepse vizioni i tij për të qenë të bashkuar bashkë me rajonin ka rënë si një këmbanë  që nuk duhet vonuar aspak.

 

The post Rama me charter? Po Berisha, mos bën autostop në udhëtime? first appeared on JavaNews.al.

Kandidatë të bllokuar, vota të grabitura, kush mban përgjegjësi?

Nga Habjon Hasani

Të 4 kandidatët e Partisë Demokratike, që iu rrëzua dje në KAS kërkesa e tyre legjitime për rinumërim votash, kanë pasur një mungesë proceduriale, pasi ligji e kërkon që kërkesa e tyre të firmoset nga forca politike që përfaqësonin.

Nuk e dija këtë detaj; të 4 këta përfaqësues le ta firmosin shkresën nga e para dhe të shkojnë sërish në KAS.

Dje u trondita kur dëgjova se kupola e PD-së kishte penguar kandidatët e saj nga e drejta kushtetuese e rinumërimit të votave.

Kjo do tĂ« ishte vetĂ«vrasje pĂ«r opozitĂ«n dhe as nĂ«n mĂ«ngĂ« pĂ«r RamĂ«n, qĂ« t’u rrĂ«zonte atyre kauzĂ«n e trukimit ose patronazhimit tĂ« zgjedhjeve.

Çdo kandidat i cilĂ«sdo parti duhet tĂ« ketĂ« tĂ« drejtĂ« tĂ« rinumĂ«rojĂ« votat dhe tĂ« garantohet se nuk ia kanĂ« grabitur.
Haka të i zoti.

Vota është pronë e shqiptarëve dhe e askujt tjetër.

Duhet të marrë fund kjo histori me komisionerë e numërues të lloj-lloj spurdhjakësh që konvertojnë vullnetet e shqiptarëve.

The post Kandidatë të bllokuar, vota të grabitura, kush mban përgjegjësi? first appeared on JavaNews.al.

Gabimi më i madh i opozitës, për të cilin edhe unë kam përgjegjësi personale

Nga Rudina Hajdari

Rezultati i zgjedhjeve të fundit tregoi më qartë se kurrë më parë se opozita i bëri vetes sërish një autogol të rëndë kur pranoi të bashkëpunonte me Partinë Socialiste për të ndryshuar reformën zgjedhore për zgjedhjet e 11 majit. Sot kemi deputetë që do të futen në Kuvend me zero vota personale, por që janë certifikuar si përfaqësues të popullit në kurriz të kolegëve të tyre, që kanë marrë mjaftueshëm vota për të qenë deputetë dy herë, por që mbeten jashtë. Pra, me djersën dhe votën e të tjerëve, deputetët e listës së mbyllur po bëhen deputetë pa e merituar.

Të gjithë e dinë që aty ka figura të pamerituara që nuk përfaqësojnë askënd dhe që nuk kanë lidhje me punën, por që zënë karriget falë mbështetjes së kryetarit dhe votimit të një reforme të dizajnuar për të ruajtur status quo-në. Duke zgjedhur të ruajnë sistemin proporcional rajonal, me shumicën e deputetëve që vijnë nga lista të mbyllura, Partia Demokratike dhe opozita në tërësi kanë bërë sërish të njëjtin gabim. Kanë preferuar komoditetin e karriges opozitare në vend të betejës së vërtetë përballë qytetarëve.

Ky sistem Ă«shtĂ« thembra e Akilit pĂ«r opozitĂ«n – burimi i tĂ« gjitha problemeve – sepse i jep PartisĂ« Socialiste avantazhe tĂ« padrejta nĂ« kushte pushteti dhe i lejon tĂ« shfrytĂ«zojĂ« lidhjet me krimin e organizuar dhe grupet e interesit nĂ« qarqe tĂ« ndryshme. PikĂ«risht pĂ«r kĂ«tĂ« arsye, kjo reformĂ« prodhoi njĂ«rĂ«n nga disfatat mĂ« tĂ« thella elektorale qĂ« kemi parĂ« qĂ« prej vitit 1997. Partia Socialiste, me 83 deputetĂ« dhe me njĂ« pushtet mĂ« tĂ« konsoliduar se kurrĂ« mĂ« parĂ«, e shfrytĂ«zoi nĂ« mĂ«nyrĂ« perfekte kĂ«tĂ« sistem.

Ashtu si nĂ« tĂ« kaluarĂ«n, ajo pĂ«rdori çdo mekanizĂ«m tĂ« mundshĂ«m – tĂ« ligjshĂ«m apo jo, etik apo jo – pĂ«r tĂ« siguruar dominimin total tĂ« procesit zgjedhor. PĂ«rdori avantazhin e pushtetit, ndikimin e strukturave kriminale nĂ« qytetet periferike, aty ku çdo shqiptar i madh apo i vogĂ«l i njeh mirĂ« komandantĂ«t e terrenit. JanĂ« ata qĂ« zotĂ«rojnĂ« lokalet, ndĂ«rtesat, hotelet dhe lidhjet politike, tĂ« cilĂ«t i garantojnĂ« Edi RamĂ«s pushtetin real.

Këta janë makineritë e vërteta që prodhojnë vota dhe nuk ngurrojnë as ta demonstrojnë hapur ndikimin e tyre, pasi kanë futur përfaqësuesit e vet në parlament, të votuar masivisht, por që nuk kanë asnjë aktivitet publik. Deputetët e Partisë Demokratike i kanë ditur të gjitha këto kur i bashkuan votat me Edi Ramën. Nuk kishin asnjë presion mbi kokë nga ndonjë faktor ndërkombëtar apo vendës.

E dinin rrezikun që mbartte reforma zgjedhore, por gjithsesi vendosën ta votojnë me të dyja duart. Jo për të përmirësuar procesin, as për të mbrojtur votën e qytetarëve, por për një vend në listë. Shpresa e tyre ishte se duke qëndruar afër kryetarit, do të siguronin një vend në Kuvend. Në këtë përpjekje për pushtet personal, e lanë në baltë betejën më të rëndësishme për Partinë Demokratike: përballjen reale me qytetarin dhe ndërtimin e një alternative të besueshme dhe konkurruese. Kjo është padrejtësia më e madhe politike që kam parë ndonjëherë. Sa kohë që opozita mbështet një sistem që favorizon të bindurit dhe dënon të zotët, ajo do të humbasë çdo palë zgjedhje.

Dua të rikthehem te Këshilli Politik, sepse aty nisi gjithçka. Në atë tryezë, unë isha e vetmja përfaqësuese e opozitës brenda parlamentit që kërkoi me ngulm ndryshimin e sistemit nga proporcional rajonal me lista të mbyllura në një sistem kombëtar me lista 100% të hapura. Bëmë përpjekje të jashtëzakonshme, në bashkëpunim me deputetë të tjerë dhe aktorë të shoqërisë civile. Por gjithçka mori fund kur të gjithë ishin kundër, përfshirë edhe trupën diplomatike.

NĂ«nshkrimi i marrĂ«veshjes sĂ« 5 qershorit ishte njĂ« nga gabimet mĂ« tĂ« mĂ«dha tĂ« atyre katĂ«r viteve. Edhe pse u gjenda pĂ«rballĂ« njĂ« presioni tĂ« jashtĂ«zakonshĂ«m, veçanĂ«risht nga Ambasada amerikane qĂ« kishte marrĂ« pĂ«rsipĂ«r rolin e garantuesit tĂ« reformĂ«s, nuk do duhej tĂ« isha tĂ«rhequr. M’u kĂ«rkua tĂ« tĂ«rhiqesha nga iniciativa pĂ«r hapjen e listave, nĂ« mĂ«nyrĂ« qĂ« tĂ« firmosej marrĂ«veshja dhe tĂ« ecnim pĂ«rpara me procesin e integrimit europian dhe rikthimin e PD-sĂ« nĂ« Kuvend.

Megjithatë, sot, më shumë se kurrë, e kuptoj që nuk duhej ta kisha firmosur atë marrëveshje të papërtypshme. Nuk më falet që e firmosa, por akoma më shumë nuk i falet Partisë Demokratike dhe LSI-së që nuk mbështetën këtë iniciativë historike për ndryshimin e sistemit zgjedhor. Sot janë më të tkurrura se kurrë më parë. Ata nuk kuptonin se duke zgjedhur të ruanin fronin e kryetarit, në fakt po ruanin fronin e përjetshëm të Edi Ramës.

Nëse do të kishin zgjedhur përballjen reale me qytetarët, me lista të hapura dhe me kandidatë të vërtetë, ndoshta edhe rizgjedhja e Sali Berishës si kryetar i PD-së do të kishte pasur një ndikim të papërfillshëm në rezultatin zgjedhor. Pikërisht për këtë arsye, katër vitet që vijnë janë vendimtare. Opozita nuk mund të vazhdojë të funksionojë me të njëjtat mendësi, me të njëjtin sistem dhe me të njëjtin rreth vicioz autogolash.

Beteja e vërtetë për opozitën nuk është për ndonjë emër apo karrige, por për të rikthyer besimin e qytetarëve përmes një sistemi zgjedhor të ndershëm dhe përfaqësues. Vetëm kështu mund të lindë shpresa për një opozitë të fortë, konkurruese dhe me vizion. Vetëm kështu mund të ketë një alternativë reale ndaj pushtetit absolut të mazhorancës. Dhe vetëm kështu mund të fillojë më në fund beteja e vërtetë për katër vitet e ardhshme.

The post Gabimi më i madh i opozitës, për të cilin edhe unë kam përgjegjësi personale first appeared on JavaNews.al.

Piro Milkani e dinte, Kurrë të dielave!

Nga Evis Cerga

Për Piron kisha dëgjuar pas Bebit. Më kujtohet si të ishte e diel, kur ndiqja koncertet e saj për piano. Isha fëmijë.

Piron e njoha nga “Zonja nga qyteti”. E adhurova fshatin pĂ«rmes syve tĂ« tij, aq sa gati-gati dĂ«shiroja tĂ« shkoja tĂ« jetoja atje. Isha adoleshente.

Piro Milkani. Si njĂ« emĂ«rmbiemĂ«r i pashkĂ«putur zgjodhi tĂ« mos largohej tĂ« dielĂ«n. Ai ishte regjisor dhe si i tillĂ« nuk mund tĂ« mos e zgjidhte pĂ«rfundimin qĂ« do t’i jepte filmit tĂ« tij.

Bisedat me tĂ« nisĂ«n vonĂ«. Madje mund tĂ« them qĂ« shkak pĂ«r to u bĂ« vetĂ« ai. NjĂ« “telefonatĂ«â€œ nĂ« messenger nĂ« Facebook, njĂ« ditĂ« tĂ« zakonshme jave mĂ« shfaq emrin e tij. U habita. PatĂ«m njĂ« bisedĂ« tĂ« gjatĂ«. MĂ« tregoi se i lexonte ato qĂ« unĂ« shkruaja nĂ« Facebook dhe qĂ« iu referohem si skica dhe mĂ« nxiti t’i botoja. MĂ« tregoi se vlenin. Dhe qĂ« nga ajo bisedĂ« pasuan plot tĂ« tjera, pĂ«r artin, pĂ«r letĂ«rsinĂ«, pĂ«r filmin. PĂ«r Kajron.

Piro kishte qenë në Kajro në një festival të rëndësishëm filmi dhe atje ishte takuar me prindërit e mi. Nuk rreshti kurrë së më lëvduari babain, mamanë. Nuk rreshti së foluri për filmin egjiptain. Për Yousef Shaheen. Tregonte aq bukur saqë doja të vazhdonte pambarim biseda dhe të kisha mundësi të regjistroja fjalët e tij.

Facebook-u na mbante tĂ« lidhur. MĂ« shkruante hera-herĂ«s deri kur sytĂ« nuk ia mundĂ«sonin mĂ« njĂ« gjĂ« tĂ« tillĂ«. MĂ« kujtohet njĂ« prag viti tĂ« ri kur i dĂ«rgova njĂ« fotografi tĂ« sallonit tĂ« zbukuruar pĂ«r festa dhe i thashĂ« se atĂ« qilim e kishte pasur dikur vjehra ime dhe ishte i vjetĂ«r sigurisht. Ai mĂ« tha: “Qilimat nuk janĂ« si femrat. Sa mĂ« tĂ« vjetĂ«r, aq mĂ« shumĂ« vlera kanĂ«â€œ.

Ndaj kur shuhet njĂ« njeri me vlera tĂ« duket sikur nga salloni ke “hequr qilimin” dhe shtĂ«pia zbrazet e bĂ«het e ftohtĂ« edhe nĂ« verĂ«.

Piro ishte një rëfimtar i pashoq dhe këtë mund ta konfirmojnë fare lehtë të gjithë ata që patën rastin ta takonin qoftë edhe një herë të vetme. Por ai mbetet rëfimtari më i rrallë i vlerave dhe hireve të bashkëshortes së tij. Herën e fundit, të ulur me miq të tjerë në kafenenë përballë ish Hotel Arbërisë tregoi aq bukur për festat e ditëlindjeve të Bebit.

“Bebi kishte ditĂ«lindjen. I kisha rĂ«nĂ« kryq e tĂ«rthor dyqaneve dhe nuk kisha gjetur asgjĂ« tĂ« denjĂ« pĂ«r tĂ« (fjalĂ«t e tij). I dhashĂ« karar tĂ« shkoj te bahcja e “Kinostudios” dhe atje mblodha njĂ« tufĂ« me trĂ«ndafila. NjĂ«zet e pesĂ« tĂ« bardhĂ« pĂ«r moshĂ«n kur e kisha njohur dhe njĂ«mbĂ«dhjetĂ« tĂ« kuq pĂ«r vitet qĂ« kishim qĂ« jetonim bashkĂ«. Ia hodha mbi krevat, pasi Bebi kishte qenĂ« paqejf.”

“Bebi kishte ditĂ«lindjen. Nuk gjeta dot asgjĂ« qĂ« ta kuptoja se do t’i pĂ«lqente. Kur shkova nĂ« shtĂ«pi i tregova Bebit njĂ« palĂ« corape qĂ« kisha blerĂ« pĂ«r vete dhe i thashĂ«: E dashur Bebi, nuk gjeta dot asgjĂ« tĂ« denjĂ« pĂ«r ty, prandaj bleva kĂ«to corape pĂ«r vete”.

Atë ditë më qerasi me një pije se sapo kishte kryer një ndërhyrje në zemër dhe donte ta festonte që ishte me shëndet të mirë. Por Piroja ashtu ishte. Optimist i lindur. Zotëri si rrallë kush. Fisnik në cdo element. Ndaj dhe zbrazëtia ndjehet më shumë për njerëz që mbanin peshë në qytet.
Qytetet zbrazen kur prej tyre largohen njerëz që nuk ishin thjesht kalimtarët e rastit në rrugët e shfytyruara për ta ctrajtësuar historinë. Dhe Piro la pas filmat, si fëmijët e zonjës nga qyteti që nuk mund të bëhej aspak shoqe nga fshati. Piro la Festën e Madhe. La shokët e miqtë e tij të qëndronin ballë për ballë për ta kujtuar qoftë edhe me Trishtimin e zonjës Shnajder.

U largua një ditë të ndryshme nga e diela sepse ai ishte regjisor i madh dhe nuk mund të largohej të dielën. Ai e dinte.
Never on a Sunday.

The post Piro Milkani e dinte, Kurrë të dielave! first appeared on JavaNews.al.

Pasardhësi i Berishës në PD duhet të jetë Ilir Vrenozi

Nga Simon Hadaj

Partia Demokratike ndodhet sot në një nga krizat më të thella të ekzistencës së saj. Kjo krizë nuk është vetëm elektorale, por mbi të gjitha është një krizë identiteti, lidershipi dhe morali politik. Shkaku kryesor, natyrisht, është Sali Berisha, por përgjegjësia nuk mund të jetë vetëm e tij.

Faji qĂ«ndron edhe tek heshtja kolektive brenda PD-sĂ«, njĂ« heshtje qĂ« mbulon mungesĂ«n e reflektimit dhe mungesĂ«n e guximit pĂ«r tĂ« bĂ«rĂ« pyetjen mĂ« tĂ« thjeshtĂ« dhe mĂ« tĂ« nevojshme: ÇfarĂ« nuk shkoi qĂ« u mor ai rezultat mĂ« 11 maj?

Humbja e paralajmëruar për më shumë se tre vjet nuk po lexohet si duhet. Askush nuk merr përgjegjësi, askush nuk sheh në pasqyrë. Gishtat drejtohen nga kundërshtari, nga regjimi, nga manipulimet, por kurrë drejt vetes. Dhe kjo është shenja më e qartë e një partie të sëmurë.

Në këtë panoramë të zymtë, i vetmi zë është ai i Ilir Vrenozit, korçarit të njohur në rrjetet sociale, që për shumë vite u perceptua si militant i zhurmshëm, por që sot po shfaqet si zëri i vetëm i arsyeshëm brenda PD-së.

Vrenozi ka kaluar nga ekstremi emocional në një analizë të sinqertë. Ai nuk është më vetëm një reagues i instinktit; është kthyer në një reflektues i situatës politike.

Vrenozi po pĂ«rballet dhe po pĂ«rbaltet me militantĂ«t e verbĂ«r, njĂ«soj siç ai vetĂ« dikur bĂ«nte ndaj tĂ« tjerĂ«ve, por kĂ«mbĂ«ngulja e tij pĂ«r tĂ« vijuar tĂ« vĂ«rtetat e tij tĂ« thjeshta, Ă«shtĂ« pĂ«r t’u admiruar.

Ndryshe nga shumë të rinj të PD-së që flasin me entuziazëm e më pas heshtin nga frika, siç është rasti i Koplikut, apo si Jorida Tabaku që ka frikë të mbajë qëndrime të drejtpërdrejta, Vrenozi po tregon kurajë politike.

Ai po thotë publikisht atë që shumë e mendojnë në heshtje: se Berisha është problemi, jo zgjidhja; se drejtuesit politik të qarqeve duhet të mbajnë përgjegjësi, jo të fshihen pas gishtit; se justifikimet pas pilafit nuk kanë më vlerë; se LaCivita erdhi për të ngrënë e për të pirë, jo për të realizuar fitoren.

Në një parti që ka humbur arsyen, mjafton të futet e të shohë e dëgjoj videot analitike të Ilir Vrenozit, për të parë se zëvendësuesin e Berishës e kanë aty mes tyre, në një shtëpi të varfër në Korçë, por që flet me pasionin e zemrës dhe së vërtetës. Kaq i duhet PD-së për të dalë nga hipokrizia e madhe ku e ka futur veten.

The post Pasardhësi i Berishës në PD duhet të jetë Ilir Vrenozi first appeared on JavaNews.al.

Edhe Lefterit që thuri këngë për LaCivitën i paskan vjedhur votat brenda PD-së

Nga Simon Hadaj

Ish-deputeti kontravers i Partisë Demokratike, Lefter Maliqi, deklaroi sot në një intervistë televizive se i janë vjedhur votat nga brenda vetë partisë në zgjedhjet e 11 majit. Edhe pse nuk përmendi emra konkretë, mjafton të hedhësh një sy në listën e kandidatëve në qarkun e Beratit për të kuptuar se kujt i drejtohej akuza e tij.

Reagimi i Maliqit vjen pak ditë pasi kandidati tjetër i kësaj liste, Aulon Kalaja, hodhi hije dyshimi ndaj Arjan Ndojit, duke lënë të kuptohej se ai kishte manipuluar procesin e numërimit të votave. Pra, ndërsa zyrtarisht PD e Sali Berishës akuzon Edi Ramën dhe pushtetin socialist për vjedhje votash, nga ana tjetër, kandidatët e vet po akuzojnë njëri-tjetrin për të njëjtën gjë.

Kjo nuk Ă«shtĂ« mĂ« thjesht njĂ« çështje e brendshme e njĂ« partie nĂ« krizĂ«, por njĂ« skandal i madh. Kur ata qĂ« bĂ«jnĂ« kauzĂ« “votĂ«n e lirĂ«â€ denoncojnĂ« publikisht kolegĂ«t e tyre pĂ«r manipulim votash, atĂ«herĂ« besueshmĂ«ria e gjithĂ« frontit opozitar vihet seriozisht nĂ« pikĂ«pyetje.

NĂ«se kĂ«to akuza janĂ« tĂ« vĂ«rteta, atĂ«herĂ« jemi pĂ«rballĂ« njĂ« paradoksi grotesk: njerĂ«z qĂ« pretendojnĂ« se do tĂ« çlirojnĂ« vendin nga hajdutĂ«t e votave, nĂ« fakt, vjedhin njĂ«ri-tjetrin para se tĂ« arrijnĂ« nĂ« pushtet. Dhe kur tĂ« betohen nĂ« shtator nĂ« Kuvend, ndoshta sĂ«rish do tĂ« thĂ«rrasin “kapeni hajdutin” — vetĂ«m se kĂ«tĂ« herĂ« hajduti mund tĂ« jetĂ« nĂ« rreshtin pranĂ«.

Me sa duket, Lefterit kĂ«saj radhe nuk i bĂ«ri fajde as thurja kĂ«ngĂ« pĂ«r LaCivitĂ«n, sepse, ndĂ«rsa ai hartonte tekstin, dikush tjetĂ«r nga brenda listĂ«s, “i binte gĂ«rnetĂ«s”.

The post Edhe Lefterit që thuri këngë për LaCivitën i paskan vjedhur votat brenda PD-së first appeared on JavaNews.al.

NjĂ« sukses i jashtĂ«zakonshĂ«m i ShqipĂ«risë 

Nga Agustin Palokaj

Samiti i BashkĂ«sisĂ« Politike Evropiane i mbajtur nĂ« TiranĂ« nuk ka lidhje me zgjerimin e BE-sĂ«. PikĂ«risht pĂ«r tĂ« dalĂ« jashtĂ« mbĂ«shtjellĂ«sit formal dhe burokratik tĂ« BE-sĂ« edhe Ă«shtĂ« bĂ«rĂ« kjo nismĂ«. NdonĂ«se Ă«shtĂ« thĂ«nĂ« shpesh se “nuk Ă«shtĂ« alternativĂ« pĂ«r BE-nĂ«â€, kjo nismĂ« mund edhe tĂ« bĂ«het e tillĂ«. Por pĂ«r ShqipĂ«rinĂ« ishte njĂ« sukses i jashtĂ«zakonshĂ«m nĂ« kohĂ«n kur ajo po e shfrytĂ«zon momentin e krijuar pĂ«r progres nĂ« procesin e negociatave. MĂ« 22 maj, ShqipĂ«ria edhe formalisht do ta tejkalojĂ« SerbinĂ« pĂ«r nga numri i kapitujve tĂ« hapur duke bĂ«rĂ« pĂ«r shtatĂ« muaj mĂ« shumĂ« sesa pĂ«r dhjetĂ« vjetĂ«t e fundit.

ShqipĂ«ria pĂ«r vite ka vuajtur nga mungesa e vĂ«mendjes sĂ« duhur nga ana e bashkĂ«sisĂ« ndĂ«rkombĂ«tare. Dhe si pasojĂ«, ka qenĂ« bukur shumĂ« vend i panjohur, shpesh edhe i paragjykuar pikĂ«risht pĂ«r shkak tĂ« mosnjohjes sĂ« duhur. Bile kur pĂ«rmendej “Ballkani PerĂ«ndimor” kryesisht mendohej pĂ«r vendet e ish-JugosllavisĂ« dhe shpesh harrohej ShqipĂ«ria. VĂ«mendja ndaj vendeve tĂ« ish-JugosllavisĂ« nuk ishte meritĂ« e atyre vendeve, por pasojĂ« e luftĂ«rave tĂ« pĂ«rgjakshme, krimeve qĂ« atje ndodhĂ«n nĂ« pĂ«rmasat qĂ« nuk ishin parĂ« qĂ« nga Lufta e DytĂ« BotĂ«rore.

Tash Shqipëria ka vëmendjen disproporcionalisht më të madhe sesa cilido vend tjetër i rajonit. Dhe atë në rrethana krejt të tjera. Si vend anëtar i NATO-s, vend i cili pati rastin të ketë edhe kryesimin e Këshillit të Sigurimit të OKB-së për një kohë, vend ku u zhvilluan disa samite ndërkombëtare dhe gjithçka kulmoj me Samitin e Bashkësisë Politike Evropiane më 16 maj në Tiranë, më të madhin samit që zhvillohet në territorin e gjithë Evropës.

Shqipëria e kaloi shkëlqyeshëm testin për nga aspekti organizativ. Edhe shtete shumë më të mëdha dhe më të zhvilluara do ta kishin të vështirë të organizojnë një tubim të tillë të aq shumë liderëve brenda një dite.

PĂ«r nga aspekti i zhvillimeve nĂ« kĂ«tĂ« samit pak do tĂ« mbahet mend. VĂ«mendje mori performanca artistike dhe aty kĂ«tu disa mesazhe tĂ« kryeministrit Rama qĂ« pĂ«r disa pjesĂ«marrĂ«s nuk e kishin vendin. PĂ«r shembull nuk ka pasur nevojĂ« fitoren madhĂ«shtore tĂ« partisĂ« sĂ« tij nĂ« zgjedhje ta paraqesĂ« si votĂ« tĂ« shqiptarĂ«ve nĂ« favor tĂ« BE-sĂ«. E sidomos jo ta krahasojĂ« me votĂ«n kundĂ«r BE-sĂ« nĂ« Britani nĂ« referendumin pĂ«r Brexit. Dhe ishte e panevojshme e mbi tĂ« gjitha edhe e pasaktĂ«, t’i quash 48 pĂ«r qind tĂ« atyre qĂ« votuan pĂ«r partitĂ« e tjera si “tĂ« painformuar”. Sepse, nĂ«se kanĂ« diçka tĂ« pĂ«rbashkĂ«t shqiptarĂ«t, pa marrĂ« parasysh se pĂ«r kĂ« votojnĂ«, Ă«shtĂ« qĂ«llimi pĂ«r integrim nĂ« BE. Rama ka pasur tĂ« drejtĂ« legjitime qĂ« integrimet evropiane t’i ketĂ« moto nĂ« fushatĂ«n zgjedhore. Por tash kur ato pĂ«rfunduan nuk ka nevojĂ« tĂ« vazhdojĂ« t’i etiketojĂ« kundĂ«rshtarĂ«t si “tĂ« painformuar”.

Përkundër fitores madhështore të Ramës dhe humbjes madhështore të Berishës, këto zgjedhje e nxorën Shqipërinë si një shtet dypartiak. Sepse së bashku dy partitë kryesore kanë marrë më shumë se 90 për qind të vendeve në Kuvend. Dhe opozita, më fjalë tjera PD-ja, do të vazhdojë të jetë faktor shumë i rëndësishëm edhe në procesin e integrimeve evropiane.

Samiti i BashkĂ«sisĂ« Politike Evropiane i mbajtur nĂ« TiranĂ« nuk ka lidhje me zgjerimin e BE-sĂ«. PikĂ«risht pĂ«r tĂ« dalĂ« jashtĂ« mbĂ«shtjellĂ«sit formal dhe burokratik tĂ« BE-sĂ« edhe Ă«shtĂ« bĂ«rĂ« kjo nismĂ«. NdonĂ«se Ă«shtĂ« thĂ«nĂ« shpesh se “nuk Ă«shtĂ« alternativĂ« pĂ«r BE-nĂ«â€, kjo nismĂ« mund edhe tĂ« bĂ«het e tillĂ«. Por pĂ«r ShqipĂ«rinĂ« ishte njĂ« sukses i jashtĂ«zakonshĂ«m nĂ« kohĂ«n kur ajo po e shfrytĂ«zon momentin e krijuar pĂ«r progres nĂ« procesin e negociatave. MĂ« 22 maj ShqipĂ«ria edhe formalisht do ta tejkalojĂ« SerbinĂ« pĂ«r nga numri i kapitujve tĂ« hapur duke bĂ«rĂ« pĂ«r shtatĂ« muaj mĂ« shumĂ« sesa pĂ«r dhjetĂ« vjetĂ«t e fundit.

Gjithçka mund tĂ« ndodhĂ« me procesin e zgjerimit. Mund edhe tĂ« kthehen disa vende anĂ«tare tĂ« BE-sĂ« kundĂ«r kĂ«tij procesi. Por pĂ«r aq sa po vazhdon duhet shfrytĂ«zuar rastin. E ShqipĂ«ria po e bĂ«n kĂ«tĂ«. Nga ana tjetĂ«r nisma e “BashkĂ«sisĂ« Politike Evropiane” Ă«shtĂ« nĂ« njĂ« test. Ajo akoma nuk ka marrĂ« formĂ«. Vazhdon tĂ« jetĂ« njĂ« tubim, joformal ku liderĂ«t tubohen dhe flasin pa ndonjĂ« obligim, nuk miratojnĂ« vendime dhe nuk marrin obligime. NĂ« TiranĂ«, presidenti i FrancĂ«s Emmanuel Macron ka pĂ«rmendur nevojĂ«n pĂ«r krijimin e njĂ« sekretariati tĂ« kĂ«saj bashkĂ«sie. Ky do tĂ« ishte hapi i parĂ« i marrjes sĂ« njĂ« forme. Dhe do tĂ« ndihmonte qĂ« ai tĂ« bĂ«het i pĂ«rhershĂ«m.

Evropa pa dyshim ka nevojë për një nismë të tillë, sepse ajo është i vetmi forum ku takohen të gjitha vendet e kontinentit të vjetër (pos Rusisë dhe Bjellorusisë), pa marrë parasysh se a janë apo jo anëtare të BE-së dhe NATO-s. Asnjë forum tjetër nuk i mbledh të gjithë, madje as Këshilli i Evropës, si organizata më e madhe, sepse aty nuk është Kosova. Aty janë vende që nuk duan të jenë në BE, ato që duan dhe nuk po arrijnë të bëhen anëtare, ato që janë anëtare, pra të gjitha. Dhe askush nuk ndihet i përjashtuar.

Por nuk bĂ«n tĂ« lidhet me BE-nĂ« sepse, nĂ«se lidhet, kjo do tĂ« shkoj kundĂ«r procesit tĂ« zgjerimit. Historia e 20 viteve tĂ« fundit e procesit tĂ« zgjerimit na mĂ«son tĂ« jemi skeptik sidomos ndaj FrancĂ«s, HolandĂ«s dhe GjermanisĂ« kur ato “mbĂ«shtesin” zgjerimin. Sepse kjo mbĂ«shtetje nga ana e tyre nuk ka qenĂ« e sinqertĂ«. Dhe disa qarqe nĂ« kĂ«to vende, qĂ« e kanĂ« rolin kryesor nĂ« BE, mezi do tĂ« prisnin qĂ« tĂ« ketĂ« njĂ« alternativĂ« ndaj anĂ«tarĂ«simit tĂ« plotĂ« nĂ« BE tĂ« vendeve qĂ« sot nuk janĂ« anĂ«tare. Samitet sikur ai i TiranĂ«s ndihmojnĂ« qĂ« tĂ« forcohen lidhjet, e atĂ«herĂ« edhe proceset e tjera tĂ« diktuara nga vullneti dhe interesat politike shkojnĂ« mĂ« lehtĂ«. Por formalisht kĂ«to samite nuk janĂ« nĂ« kuadĂ«r tĂ« BE-sĂ«. Prandaj edhe Ă«shtĂ« bĂ«rĂ« rregull qĂ« njĂ« samit tĂ« zhvillohet nĂ« njĂ« vend tĂ« BE-sĂ« dhe njĂ« jashtĂ« BE-sĂ«. KĂ«shtu pas MoldavisĂ« dhe BritanisĂ« sĂ« Madhe ShqipĂ«ria pati rastin tĂ« jetĂ« e treta jashtĂ« BE-sĂ« qĂ« tĂ« jetĂ« mikpritĂ«se e njĂ« samiti tĂ« tillĂ«.

The post NjĂ« sukses i jashtĂ«zakonshĂ«m i ShqipĂ«risë  first appeared on JavaNews.al.

Një vetëvrasje që rëndon mbi ndërgjegjen e drejtësisë shqiptare

Nga Edmond Petraj, avokat

Më 19 maj 2025, në burgun e Fushë-Krujës, një i paraburgosur i dha fund jetës së tij. Qani Hamit Muça, një qytetar nga periferia e harresës shtetërore, u vetëvar në tualetin e dhomës ku mbahej, pas një varg tragjik ngjarjesh që duhet të tronditin ndërgjegjen e çdo institucioni përgjegjës në këtë vend.

Shtëpia e Qani Muçës u shkatërrua nga IKMT. Në kushtet e dëshpërimit dhe revoltës ekstreme, ai qëlloi me armë në drejtim të forcave të ndërhyrjes, një akt i rëndë, por që buronte nga një dramë edhe më e thellë: humbja e strehës, e sigurisë, e gjithçkaje që një qytetar i varfër konsideron jetë.

Nga ai moment, nis kalvari i një trajtimi që më shumë ngjan me ndëshkim institucional se me drejtësi: arrest, paraburgim dhe një harresë e plotë ndaj gjendjes së tij mendore e emocionale.

PĂ«rgjegjĂ«sia nuk Ă«shtĂ« vetĂ«m te vetĂ«vrasja — ajo Ă«shtĂ« zinxhirore:

Te vendimi për prishjen e banesës, shpesh pa transparencë, pa alternativa dhe pa ndjeshmëri sociale.

Te policia që e arrestoi, por nuk raportoi gjendjen e rënduar të qytetarit.

Te prokuroria që kërkoi masën e arrestit si zgjidhje standarde.

Te gjykata që e firmosi si rutinë.

Te drejtoria e burgjeve dhe stafi që nuk monitoroi gjendjen e tij psikologjike pas një traume të thellë.

Shteti shqiptar ka një problem të madh: ka më shumë mekanizma për të rrënuar qytetarin, sesa për ta mbrojtur atë.

Ka më shumë fadroma sesa punonjës socialë. Më shumë pranga sesa psikiatër. Më shumë zyrtarë që firmosin, sesa njerëz që dëgjojnë.

Kjo vetĂ«vrasje Ă«shtĂ« mĂ« shumĂ« sesa njĂ« akt dĂ«shpĂ«rimi. ËshtĂ« njĂ« akt-akuze. NjĂ« kambanĂ« alarmi pĂ«r njĂ« sistem drejtĂ«sie qĂ« nuk parandalon tragjeditĂ«, por shpesh i ushqen ato me indiferencĂ«.

Kërkojmë hetim të thelluar dhe të pavarur, që të analizojë të gjithë zinxhirin e vendimmarrjes dhe dështimeve institucionale në këtë rast.

Sepse drejtĂ«sia qĂ« nuk arrin tĂ« mbrojĂ« jetĂ«n, nuk Ă«shtĂ« drejtĂ«si – Ă«shtĂ« abuzim i heshtur me pushtetin.

The post Një vetëvrasje që rëndon mbi ndërgjegjen e drejtësisë shqiptare first appeared on JavaNews.al.

❌