Cipa dhe liria
Nga Ben Andoni
Sikur dikush do arrinte ta prekte e ta hiqte cipĂ«n e shoqĂ«risĂ« sonĂ«, atĂ«herĂ« do tĂ« trandej i gjithĂ« vendi, bashkĂ« me erĂ«n e qelbur qĂ« do çâaromizonte shumĂ« nga sajesat tona historike. Hipokrizia, kameleonizimi dhe mbi tĂ« gjitha dukja, si cilĂ«si, na ka mbajtur nĂ« njĂ« terr dhe po shkatĂ«rron sot shoqĂ«rinĂ« e njĂ« vendi qĂ« ka ekzistuar nĂ« disa sisteme ekonomiko-shoqĂ«rore dhe pĂ«rgjithnjĂ« i fundit, krahasuar me vendet e tjera tĂ« Ballkanit. Referimi evropian pĂ«r identitetin mbetet mĂ« shumĂ« gjeografik dhe tashmĂ« nĂ« kuadĂ«r tĂ« zgjerimit edhe BE-ist, pasi boll mirĂ« e dimĂ« se ku jemi me parametrat ekonomikĂ«, mĂ«nyrĂ«n sesi po e trajtojmĂ« dhe po e shfrytĂ«zojmĂ« vendin por mbi tĂ« gjitha rrugĂ«timin tonĂ« nĂ« integrimet kontinentale. Ka kaluar pa asnjĂ« kujdes dhe vĂ«mendje, lajmi i referuar nga FAO (Programi i Kombeve tĂ« Bashkuara pĂ«r Ushqimin), sipas tĂ« cilit nĂ« hartĂ«n globale mbi prevalencĂ«n e nĂ«n-ushqyerjes pĂ«r periudhĂ«n 2022â2024, ShqipĂ«ria ka nivelin mĂ« tĂ« lartĂ« tĂ« nĂ«n-ushqyerjes nĂ« EvropĂ« duke u klasifikuar vetĂ«m me UkrainĂ«n njĂ« vend qĂ« pĂ«rpĂ«litet prej vitesh nĂ« luftĂ«. NĂ« fakt, pĂ«r ata qĂ« jetojnĂ« ShqipĂ«rinĂ«, situata sâĂ«shtĂ« e habitshme. Referuar Eurostat-it dhe INSTAT-it, shqiptarĂ«t shpenzojnĂ« mbi 40% tĂ« tĂ« ardhurave mujore vetĂ«m pĂ«r ushqime, pĂ«rqindja mĂ« e lartĂ« nĂ« tĂ« gjithĂ« kontinentin. PĂ«r krahasim, nĂ« vendet e Bashkimit Europian, kjo pĂ«rqindje Ă«shtĂ« rreth 13% dhe nĂ« rajon luhatet mes 25-35% (Monitor, 2025). A jehojnĂ« vallĂ« kĂ«to parametra?! Dhe, pse e kemi tĂ« pamundur tĂ« ndjekim qoftĂ« edhe politikat e fqinjĂ«ve pĂ«r ta pĂ«rmirĂ«suar jetĂ«n tonĂ«?! Jemi futur nĂ« njĂ« guaskĂ«, ku nuk dalim dot, ndĂ«rsa shoqĂ«ria jonĂ«, mbarsur me problematika, pĂ«r fatin e keq nuk nxit dot debate publike tĂ« instancave apo strukturave tĂ« interesit, sesi shqiptari i shekullit XXI tĂ« mund tĂ« jetojĂ« tĂ« paktĂ«n si fqinjĂ«t e tij. NjĂ« cipĂ« e trashĂ« po na rritet ngado: nĂ« sy, mĂ«ndje dhe na âpengonâ realisht tĂ« shikojmĂ« atĂ« qĂ« po ndodh me ne. PĂ«r ideologĂ«t e shekullit tĂ« shkuar, kohĂ« e mbushur me totalitarizĂ«m, ka pasur njĂ« ide dhe kjo lidhej me perceptimin e lirisĂ«. Sa mĂ« pak tĂ« lirĂ« tĂ« jemi, aq mĂ« pak kemi mundĂ«si tâi parashtrojmĂ« si duhet problematikat tona. Sot, ne, nuk kemi mĂ« mundĂ«si ta dĂ«shmojmĂ« lirinĂ« sepse liria ka nevojĂ« pĂ«r dĂ«shmi. Ne jetojmĂ« thjesht pĂ«r dukjen dhe statistikat boshe. Liria, nĂ« vetvete, kishte pĂ«r rrjedhojĂ« nevojĂ« pĂ«r njĂ« vend,  nĂ« tĂ« cilin njerĂ«zit mund tĂ« bĂ«heshin bashkĂ«-nĂ« agora, apo nĂ« treg, Polisi, apo hapĂ«sira publike, parashtronte nĂ« mesin e shekullit tĂ« shkuar Hannah Arendt.
Sistemi politik me veshje demokratike i kohĂ«s sonĂ« e ka goditur mbi tĂ« gjitha hapĂ«sirĂ«n politike, e cila tek ne nuk referohet me dy partitĂ« kryesore nĂ« vend, por thjesht me pronĂ«sitĂ« reale mbi to: Partia e RamĂ«s dhe Partia e BerishĂ«s. Po tĂ« mos jetĂ« Rama, do thoshte nĂ« njĂ« aktivitet partiak ministri aktual nĂ« detyrĂ« i DrejtĂ«sisĂ«, Manja, ne nuk do pĂ«rballeshim dot me bazĂ«n. Ai i merr votat. Ashtu si tek PD-ja, ka gjithnjĂ« e mĂ« shumĂ« zĂ«ra qĂ« pĂ«rsĂ«risin tĂ« njĂ«jtĂ«n gjĂ«. âPa BerishĂ«n, ne shkĂ«rmoqemi!â. Paçka se PD-ja sot Ă«shtĂ« njĂ« masĂ« politike qĂ« nuk pĂ«rfaqĂ«son asgjĂ« nga e Djathta e vendit dhe Ă«shtĂ« mĂ« e shkĂ«rmoqur se kurrĂ«. Kurse, PS-ja ka kohĂ« qĂ« sâĂ«shtĂ« mĂ« parti e MajtĂ«.
Bash kjo mungesĂ« lirie na ka bĂ«rĂ« tĂ« mos shohim as problematikat mĂ« tĂ« mĂ«dha nĂ« vend dhe pabarazinĂ« e madhe shoqĂ«rore, e cila me kohĂ« po merr forma tĂ« konsoliduara. JanĂ« pak duar qĂ« gjenerojnĂ« gjithçka dhe ku shkon ndarja e pasurisĂ« kombĂ«tare, politikat e ligjeve bĂ«hen vetĂ«m pĂ«r ta, ashtu si nga ana tjetĂ«r, shikon se njerĂ«zit e PS dhe PD-sĂ« janĂ« mĂ« shumĂ« tĂ« lidhur sesa ndarja artificiale qĂ« kinse bĂ«jnĂ« nĂ« panelet nĂ« Tv. Edhe kjo fazĂ« e zhvillimit shqiptar po shkon ashtu si nĂ« diktaturĂ« dhe nĂ« monarki: nĂ« mungesĂ« lirie dhe nĂ« kuptimin shumĂ« tĂ« ngushtĂ« tĂ« saj. Ashtu si po forcohet njĂ« cipĂ« qĂ« e ka veshur tĂ« gjithĂ« realitetin tonĂ« dhe ne e kemi tĂ« pamundur tâi shikojmĂ« kufizimet tona. NĂ« kuptimin e grekĂ«ve tĂ« vjetĂ«r edhe njerĂ«zit qĂ« na drejtojnĂ« sot sâjanĂ« tĂ« lirĂ«, paçka pushtetit tĂ« frikshĂ«m qĂ« posedojnĂ«, sepse tĂ« jesh i lirĂ« duhet tĂ« jesh i lirĂ« mes tĂ« barabartĂ«ve. Herodoti e thoshte mĂ« âvrazhdĂ«â: Liria Ă«shtĂ« e barabartĂ« me josundimin. Sa mĂ« shumĂ« tĂ« dukesh se ke pushtet dhe nĂ« fakt pushtetarĂ«t e sotĂ«m si Rama e kanĂ« tĂ« pamatĂ« dhe ndaj po e mbajnĂ« kĂ«tĂ« cipĂ« tĂ« frikshme qĂ« na ka bllokuar dhe nuk na lĂ« tĂ« zhvillohemi, aq mĂ« shumĂ« pa liri jemi. Dhe, sĂ«rish pĂ«r lirinĂ«: Liria konsiderohet jo thjesht se je i shpenguar por se ajo duhet tĂ« shfaqet nĂ« çdo lloj veprimtarie tĂ« njeriut dhe, kjo e fundit, sipas filozofĂ«ve tĂ« vjetĂ«r, duhet tĂ« ishte reale, ku njerĂ«zit, tâi perceptonin, pastaj tâi gjykonin dhe nĂ« fund tâi mbanin mĂ«nd aktet e tyre, gjithnjĂ« jo nĂ« dĂ«m tĂ« tĂ« tjerĂ«ve. Kjo Ă«shtĂ« gati e pamundur sot nĂ« kĂ«tĂ« diktat tĂ« njĂ« pushtet tĂ«  centralizuar tĂ« autoritetit dhe mungesĂ«s sĂ« pĂ«rgjegjĂ«sisĂ« dhe dekadence sfilitĂ«se morale. Ndaj nuk  duhet tĂ« çuditemi qĂ« pĂ«r shkak tĂ« mungesĂ«s sĂ« lirisĂ« nuk ballafaqohemi me tĂ« vĂ«rteta. Dhe, ato janĂ« nga mendimi deri nĂ« ushqimin, bazĂ«n e ekzistencĂ«s atĂ« qĂ« po prek shqiptarin e thjeshtĂ«. Dhe, kur kthehesh nĂ« realitet, kujtohesh se: ShqipĂ«ria mban njĂ« ndĂ«r normat mĂ« tĂ« larta tĂ« TVSH-sĂ« pĂ«r ushqimet nĂ« EuropĂ«, me 20%, ndĂ«rkohĂ« qĂ« vendet e rajonit dhe BE aplikojnĂ« norma tĂ« reduktuara (nga 5% nĂ« MaqedoninĂ« e Veriut deri nĂ« 0% nĂ« IrlandĂ«). Kjo barrĂ« tatimore, e kombinuar me shumĂ« faktorĂ« i ka bĂ«rĂ« tĂ« rriten shumĂ« artificialisht çmimet pĂ«r konsumatorin. Anipse, propaganda flet vetĂ«m pĂ«r suksese dhe rritje turistĂ«sh, por aspak tĂ« vĂ«rtetĂ«n qĂ« tashmĂ« mezi nuk po shpĂ«rthen poshtĂ« cipĂ«s, ku liria kĂ«rkon tâi vihet fre dukjes: âCipa e prezantuar nga njĂ« jetĂ« gĂ«njeshtrash pĂ«rbĂ«het nga materiale tĂ« çuditshme. PĂ«r aq kohĂ« sa cipa mbyll hermetikisht tĂ« gjithĂ« shoqĂ«rinĂ«, duket sikur Ă«shtĂ« e fortĂ« si gur. Por, nĂ« çastin qĂ« dikush e gris nĂ« njĂ« vend tĂ« vetĂ«m, kur njĂ« person bĂ«rtet: âMbreti Ă«shtĂ« lakuriq!â-kur njĂ« person i vetĂ«m shkel rregullat e lojĂ«s, duke e ekspozuar atĂ« si lojĂ«, â çdo gjĂ« papritur shfaqet nĂ« njĂ« dritĂ« tjetĂ«r dhe e gjithĂ« cipa duket se Ă«shtĂ« e hollĂ«, diçka qĂ« mund tĂ« bĂ«het copash apo tĂ« shpĂ«rbĂ«het dhe nuk ka asgjĂ« qĂ« tĂ« mund ta shpĂ«tojĂ«â, citojmĂ« Harendt tek âMbi Revolucioninâ, pĂ«rkthyer tashmĂ« dhe nĂ« shqip. (Homo Albanicus)
The post Cipa dhe liria first appeared on JavaNews.al.