Kombinimi i vlerave rekord të borxhit qeveritar dhe kostove në rritje të huamarrjes ushtron presion mbi bankat qendrore
InvestitorĂ«t kanĂ« paralajmĂ«ruar se ekonomitĂ« e mĂ«dha po hyjnĂ« nĂ« njĂ« periudhĂ« tĂ« re tĂ« âdominimit fiskalâ, nĂ« tĂ« cilĂ«n bankat qendrore po pĂ«rballen me njĂ« presion gjithnjĂ« nĂ« rritje pĂ«r tĂ« mbajtur normat e interesit tĂ« ulĂ«ta nĂ« mĂ«nyrĂ« artificiale, nĂ« mĂ«nyrĂ« qĂ« tĂ« zbusin kostot e larta tĂ« interesave tĂ« borxhit qeveritar.
Rasti më i dukshëm është SHBA, ku Presidenti Donald Trump ka nxitur Rezervën Federale që të ulë normat e interesit për të kursyer miliarda dollarë në pagesa të interesit të borxhit.
Por ngarkesa të mëdha borxhi qeveritar dhe rritja e kostove të huamarrjes në vende si Mbretëria e Bashkuar dhe Japonia, po ushtrojnë gjithashtu presion mbi bankat qendrore që të lehtësojnë politikën monetare, sipas ekonomistëve dhe investitorëve, përmes mënyrave të tjera si ngadalësimi i planeve për të reduktuar madhësinë e bilanceve të tyre.
Kombinimi i borxhit qeveritar dhe rritjes sĂ« kostove âpo krijon nxitje tĂ« mĂ«dha politike pĂ«r qeveritĂ« nĂ« mbarĂ« botĂ«n qĂ« tĂ« ushtrojnĂ« presion mbi bankat qendrore qĂ« tĂ« ulin normat e interesitâ, tha Kenneth Rogoff, profesor nĂ« Harvard dhe ish-drejtues ekonomik i FMN-sĂ«.
Ndërsa SHBA spikat me përplasjen e hapur mes administratës dhe Rezervës Federale, rritja globale e kostove të huamarrjes afatgjatë e nxitur nga shpenzimet qeveritare ka vënë edhe banka të tjera qendrore nën presion nga tregjet për të përshtatur politikat e tyre, në mënyrë që të frenojnë rritjen e normave të interesit të bonove.
âNe kemi hyrĂ« nĂ« njĂ« epokĂ« tĂ« re tĂ« dominimit fiskal,â shtoi Rogoff.
Në SHBA, analistët thonë se mospërputhja aktuale midis normave afatshkurtra, të cilat formësohen kryesisht nga politika e bankës qendrore, dhe kostove më të larta të huamarrjes afatgjatë të diktuara nga tregu pasqyron shqetësimet se politika monetare do të mbahet më e lirshme sesa nevijitet, për të frenuar çmimet e konsumit.
Diferenca midis bonove të thesarit dyvjeçare dhe atyre 30-vjeçare është aktualisht ndër më të mëdhatë që nga fillimi i vitit 2022, meqë normat afatshkurtra po bien për shkak të pritshmërive për ulje të normave.
Në Mbretërinë e Bashkuar, kostot e huamarrjes afatgjatë janë veçanërisht të larta, me yield-in e bonove 30-vjeçare (gilts) në nivelin 5.6 për qind, afër nivelit më të lartë në më shumë se një çerek shekulli, krahasuar me rreth 4.9 për qind për bonot 30-vjeçare të Thesarit të SHBA.
Analistët e Capital Economics theksuan pasojat pas publikimit të të dhënave të fundit për inflacionin në SHBA, pas të cilave Trump rinovoi sulmin e tij ndaj kreut të Fed, Jay Powell. Ndërsa yield-et e bonove dyvjeçare ranë me 0.02 pikë përqindjeje atë ditë, për shkak të pritshmërive për ulje të normave, yield-et 30-vjeçare u rritën me 0.04 pikë përqindjeje.
EmĂ«rimi i pĂ«rkohshĂ«m nĂ« bordin drejtues tĂ« Fed-it i Stephen Miran, njĂ« figurĂ« e afĂ«rt me ShtĂ«pinĂ« e BardhĂ« qĂ« pritet tĂ« mbĂ«shtesĂ« uljen e normave, tregon se ârreziku i dominimit fiskal nĂ« SHBA po rritetâ, tha Trevor Greetham, drejtues i investimeve nĂ« Royal London Asset Management.
Shumë vende të tjera ndajnë dinamika të ngjashme borxhi me SHBA-në, edhe nëse retorika jashtë SHBA është më pak e ndezur.
OECD thotë se pret që huamarrja sovrane mes vendeve me të ardhura të larta të arrijë një rekord prej 17 trilionë dollarësh këtë vit, krahasuar me 16 trilionë në vitin 2024 dhe 14 trilionë në vitin 2023.
Bankat qendrore të tregjeve të zhvilluara janë ende në procesin e normalizimit të politikave monetare dhe bilanceve të tyre, pas viteve të lehtësimit sasior, blerjeve masive të bonove për të ndihmuar ekonomitë pas krizës financiare dhe pandemisë së Covid-it.
Por përpjekjet për të tkurrur bilancet përmes shitjes së atyre bonove mund të rrisin gjithashtu yield-et dhe të shtojnë kostot e shërbimit të borxhit për qeveritë.
InvestitorĂ«t po e ndjekin nga afĂ«r BankĂ«n e AnglisĂ« pĂ«r tĂ« parĂ« nĂ«se do tĂ« zbusĂ« ndjeshĂ«m programin e saj tĂ« shitjes sĂ« bonove, tĂ« ashtuquajturĂ«n âtkurrje sasioreâ (quantitative tightening), nĂ« njĂ« vendim tĂ« parashikuar muajin e ardhshĂ«m.
Por edhe në Gjermani, vend i njohur për buxhetet e balancuara, kostot e huamarrjes e obligacioneve 30-vjeçare janë rritur në mbi 3 për qind, niveli më i lartë që nga viti 2011, kryesisht për shkak të planeve të qeverisë së re për të rritur borxhin për të rinovuar infrastrukturën dhe për të shtuar shpenzimet për mbrojtjen.
Disa ekonomistë shprehin shqetësimin se këto trende do të nxisin qeveritë të kalojnë nga borxhi afatgjatë në atë afatshkurtër, duke i bërë vendet më të ekspozuara ndaj luhatjeve të normave të interesit.
Vendet me nivelin mĂ« tĂ« lartĂ« tĂ« borxhit si pĂ«rqindje e PBB-sĂ« mund tĂ« jenĂ« mĂ« tĂ« rrezikuarat. Investitori i njohur makroekonomik Ray Dalio ka paralajmĂ«ruar pĂ«r njĂ« âspirale vdekjeje tĂ« borxhitâ nĂ« njĂ« skenar ekstrem ku qeveritĂ« detyrohen tĂ« marrin mĂ« shumĂ« borxhe pĂ«r tĂ« pĂ«rballuar rritjen e kostove tĂ« interesit.
NĂ«se yield-et e obligacioneve ârriten shumĂ«, bankat qendrore do tĂ« duhet tĂ« ndĂ«rhyjnĂ« sĂ«rish, tĂ« printojnĂ« para dhe tĂ« blejnĂ« bonot pĂ«r tâu pĂ«rpjekur tĂ« ulin normat, gjĂ« qĂ« do tĂ« ulĂ« vlerĂ«n e parasĂ«â, tha ai nĂ« njĂ« intervistĂ«.
Dalio shtoi se shqetĂ«sime tĂ« tilla mund tĂ« ulin vlerĂ«n e âmonedhave kryesore rezervĂ«â, si dollari dhe euro, ndaj arit, i cili ka arritur njĂ« rekord tĂ« ri kĂ«tĂ« vit. / FT
The post InvestitorĂ«t paralajmĂ«rojnĂ« pĂ«r njĂ« âepokĂ« tĂ« re dominimi fiskalâ nĂ« tregjet globale appeared first on Revista Monitor.