Thirrja e dhimbshme e nënave nga Gaza: Fëmijët po na kthehen në skeletë
NĂ« njĂ« spital tĂ« mbipopulluar nĂ« qytetin e GazĂ«s, njĂ« foshnjĂ« 7-muajshe, Mohammed, qĂ« peshon vetĂ«m 4 kilogramĂ«, ka tĂ« veshura njĂ« palĂ« rroba me njĂ« emoji qĂ« buzĂ«qesh dhe mbishkrimin âdjalĂ« i lumturâ, njĂ« ironi therĂ«se nĂ« mes tĂ« njĂ« krize urie vdekjeprurĂ«se.
Mohammed kalon pjesën më të madhe të ditës duke qarë nga uria ose duke kafshuar gishtat e tij të dobësuar. Kjo është hera e dytë që ai shtrohet në spital për shkak të kequshqyerjes. Trupi i tij është i deformuar, fytyra e zbehtë dhe brinjët i duken qartë nën lëkurën e holluar.
âNuk kam frikĂ« mĂ« nga bombat.Tani frika mĂ« e madhe Ă«shtĂ« se do ta humbas nipin tim nga uria,â thotĂ« gjyshja e tij, Faiza Abdul Rahman, e cila vetĂ« Ă«shtĂ« e rrĂ«nuar nga mungesa e ushqimit. NjĂ« ditĂ« mĂ« parĂ« kishte ngrĂ«nĂ« vetĂ«m njĂ« copĂ« bukĂ«, qĂ« kushtoi 15 shekelĂ« (rreth 3 ÂŁ).
FĂ«mijĂ«t e tjerĂ« tĂ« familjes gjithashtu vuajnĂ« nga uria. âKa ditĂ« qĂ« flenĂ« pa ngrĂ«nĂ« asgjĂ«,â thotĂ« Faiza. NĂ«na e Mohammedit, pĂ«r shkak tĂ« kequshqyerjes gjatĂ« shtatzĂ«nisĂ«, nuk kishte prodhuar qumĂ«sht pĂ«r ta ushqyer, dhe familja ka arritur tĂ« sigurojĂ« vetĂ«m dy kanaçe me qumĂ«sht pluhur qĂ« nga lindja e tij.

NĂ« spitalin âShoqata BamirĂ«se e Miqve tĂ« PacientĂ«veâ, dhoma ku qĂ«ndron Mohammed Ă«shtĂ« plot me fĂ«mijĂ« tĂ« tjerĂ« tĂ« kequshqyer, shumĂ« prej tyre tĂ« dyfishuar nĂ«pĂ«r shtretĂ«r. Aktualisht, nĂ« qytetin e GazĂ«s funksionojnĂ« vetĂ«m dy ekipe pediatrike, ndĂ«rkohĂ« qĂ« çdo ditĂ« kĂ«rkojnĂ« ndihmĂ« deri nĂ« 200 fĂ«mijĂ«.
Dr. Musab Farëana, pediatër në këtë spital, përpiqet të shpëtojë jetë çdo ditë, shpesh edhe pa sukses. Edhe familja e tij po vuan nga mungesa e ushqimit. Pagat e ulëta nuk mjaftojnë për të blerë ushqimet bazë dhe ai nuk guxon të rrezikojë jetën për të marrë ndihma ushqimore, pas vdekjes së kolegut të tij, Dr. Ramzi Hajaj, gjatë një shpërndarjeje të ndihmave.
Pavarësisht paralajmërimeve ndërkombëtare për urinë, Gaza po përjeton tani një krizë të thellë humanitare. Vetëm gjatë tri ditëve të fundit janë regjistruar 43 vdekje nga uria më shumë se gjysma e totalit që nga fillimi i luftës.

âKam kaluar luftĂ«ra dhe rrethime, por kjo Ă«shtĂ« periudha mĂ« e vĂ«shtirĂ« qĂ« kemi pĂ«rjetuar ndonjĂ«herĂ«,â thotĂ« Faiza.
Shifrat e publikuara nga autoritetet izraelite, OKB-ja dhe organizatat humanitare tregojnĂ« se furnizimi me ushqim Ă«shtĂ« drejt fundit. Ămimet kanĂ« arritur nivele tĂ« papĂ«rballueshme, mielli po shitet mĂ« shumĂ« se 30 herĂ« mĂ« shtrenjtĂ« sesa nĂ« fillim tĂ« vitit. As paratĂ« dhe as lidhjet nuk garantojnĂ« mĂ« siguri apo furnizim.
Organizata ndĂ«rkombĂ«tare si MjekĂ«t pa Kufij, Save the Children dhe Oxfam paralajmĂ«ruan se edhe punonjĂ«sit e tyre nĂ« terren po vuajnĂ« nga uria. Federata e GazetarĂ«ve tĂ« AFP-sĂ« paralajmĂ«roi se pĂ«r herĂ« tĂ« parĂ« nĂ« histori, njĂ« prej kolegĂ«ve tĂ« tyre mund tĂ« vdesĂ« nga uria. Drejtori i OBSH-sĂ«, Dr. Tedros Adhanom Ghebreyesus, deklaroi se ânjĂ« pjesĂ« e madhe e popullsisĂ« sĂ« GazĂ«s po vuan nga uria, kjo Ă«shtĂ« uria masive, e shkaktuar nga njeriuâ.
Që nga 2 marsi, Izraeli ka vendosur një bllokadë të plotë mbi Gazën. Megjithëse më 19 maj kryeministri Netanyahu njoftoi lehtësimin e bllokadës për të shmangur një krizë humanitare, sasia e ndihmës që po lejohet është minimale dhe e pamjaftueshme për 2.1 milionë banorë.
Ushqimet po shpĂ«rndahen pĂ«rmes katĂ«r pikave tĂ« kontrolluara nga njĂ« organizatĂ« e mbĂ«shtetur nga SHBA, tĂ« cilat palestinezĂ«t i quajnĂ« âkurthe vdekjejeâ. Me gjithĂ« operacionin 58-ditor tĂ« Fondacionit Humanitar tĂ« GazĂ«s (GHF), ndihmat e sjella do tĂ« mjaftonin pĂ«r mĂ« pak se dy javĂ«, edhe nĂ«se shpĂ«rndaheshin nĂ« mĂ«nyrĂ« tĂ« barabartĂ«.
Umm Youssef al-Khalidi, njĂ« nĂ«nĂ« e tetĂ« fĂ«mijĂ«ve nĂ« Gaza City, vendosi tĂ« rrezikojĂ« gjithçka pĂ«r tĂ« marrĂ« ushqim nga njĂ« prej kĂ«tyre qendrave. BashkĂ«shorti i saj Ă«shtĂ« i paralizuar dhe nuk mund tĂ« lĂ«vizĂ«, ndĂ«rsa fĂ«mijĂ«t, dikur nxĂ«nĂ«s ekselentĂ«, sot kalojnĂ« ditĂ«t duke shitur byzylykĂ« tĂ« lirĂ« nĂ« rrugĂ« â njĂ« pĂ«rpjekje pĂ«r tĂ« mbijetuar nĂ« mes tĂ« rrĂ«nojave.

âUria i ka bĂ«rĂ« fĂ«mijĂ«t e mi si skelet. Ădo lĂ«vizje e thjeshtĂ« i lodh. Nuk kam çfarĂ« tâu jap. Nuk mund tâi gĂ«njej mĂ«,â thotĂ« ajo.
Duke zgjedhur tĂ« rrezikojĂ« jetĂ«n pĂ«r njĂ« mundĂ«si tĂ« vogĂ«l pĂ«r ushqim, Umm Youssef u nis drejt njĂ« qendre shpĂ«rndarjeje pa asnjĂ« mjet komunikimi me familjen â vetĂ«m me shpresĂ«n se do tĂ« kthehej gjallĂ« dhe me diçka pĂ«r tĂ« ngrĂ«nĂ«.
âKam frikĂ« pĂ«r fĂ«mijĂ«t, jo pĂ«r veten. Po mĂ« ndodh gjĂ« mua, ata do tĂ« mbesin vetĂ«m,â thotĂ« ajo.
Në Gaza, uria nuk është më një kërcënim është realitet. Dhe çdo ditë që kalon, më shumë fëmijë e prindër po bien viktimë e saj.
The post Thirrja e dhimbshme e nënave nga Gaza: Fëmijët po na kthehen në skeletë first appeared on JavaNews.al.