Gazetari Fatmir Popja ka treguar historinë e Ilir Lloshit, një qytetari të thjeshtë dhe fukara nga Elbasani, i cili u arrestua ditë më parë në kuadër të një operacioni të madh të SPAK, për një rrjet që tarfikonte kokainë nga vendet e Amerikës Latine, drejt BE dhe Shqipërisë.
Mirëpo, tre ditë më pas kur të arrestuarit dolën në gjyq për verifikimin e masave të sigurisë, Ilir Lloshi u lirua menjëherë sepse aty u prova që ishte arrestuar gabimisht. Në fakt, Ilir Lloshi që duhet të ishte pas hekurave, është në arrati.
Shkruan gazetari Fatmir Popja
Në një episod që i ngjan më shumë një skenari filmik sesa një operacioni serioz hetimor është zbuluar pasi policia ka arrestuar fundjavën e kaluar një qytetar të pafajshëm nga Elbasani, vetëm sepse kishte fatin e keq të mbante të njëjtin emër me një të shumëkërkuar nga drejtësia.
Bëhet fjalë për Ilir Lloshin, një 54-vjeçar që jeton në varfëri ekstreme në afërsi të Drejtorisë së Policisë së Elbasanit i cili për disa ditë u mbajt nën arrest si pjesë e operacionit të bujshëm të SPAK, i mbështetur mbi dëshmitë e bashkëpunëtorit të drejtësisë Erjon Alibej në çështjen “Plumbi i Artë”.
Por pas disa ditësh ndalimi, rezultoi se policia kishte bërë një gafë të rëndë, kishte ngatërruar personin që duhej të ishte arrestuar. Në të njëjtën lagje ku u zhvillua operacioni, jetojnë dy persona me emrin Ilir Lloshi. Autoritetet, pa kryer verifikimet e nevojshme dhe pa përdorur as metodat më bazike të identifikimit personal, i vunë prangat të gabuarit.
Iliri Lloshi që u arrestua gabimisht është një burrë i thjeshtë, i papunë, që përkujdeset për motrën e tij të sëmurë dhe nuk ka asnjë lidhje me aktivitetet kriminale për të cilat akuzohet “Iliri tjetër”, ende i lirë dhe i pakapur.
Pas lirimit, qytetari arrestuar gabimisht është rikthyer në banesën e tij modeste, mes qetësisë dhe ironi së hidhur të fatit. Fqinjët i kanë sugjeruar të padisë SPAK dhe Policinë për arrestim të paligjshëm, ndërkohë që rasti ka hapur një debat të ri për profesionalizmin, përgjegjësinë dhe saktësinë në veprimet e forcave të rendit.
Ky incident i rëndë ka ngritur pikëpyetje serioze mbi standardet e punës së institucioneve të zbatimit të ligjit në vend, sidomos kur bëhet fjalë për operacione të ndjeshme si ato të ndërtuara mbi dëshmi të bashkëpunëtorëve të drejtësisë.
Ironikisht, ndërsa një qytetar i pafajshëm u poshtërua padrejtësisht, personi i akuzuar real mbetet ende në kërkim ,një ironi e ashpër që vë në diskutim vetë funksionimin e sistemit të drejtësisë dhe besueshmërinë e aksioneve “të suksesshme”.
Ky nuk është vetëm një rast njerëzor që meriton ndjesë publike dhe drejtësi për viktimën e gabimit ,është një alarm për të gjithë sistemin, kur drejtësia humb busullën, i pafajshmi vuan, dhe fajtorët qeshin nga distanca.