Si u ârrahĂ«nâ belgĂ«t nĂ« TiranĂ« 41 vite mĂ« parĂ«? Avionin e mbushĂ«n me ilaçe dhe ushqime! Eksluzive nĂ« EsencĂ«
Shqipëri-Belgjikë, 41 vite nga fitorja e famshme e jona. Rrëfimi i përkthyesit dhe shoqëruesit Bujar Lybesha: Si erdhën belgët në Tiranë me avionin e mbushur me ushqime e ilaçe dhe çfarë na dhuruan ata? Esencë, çdo të premte ora 21:00 në Report Tv.
Eljan Tanini: -Lybesha, Ă«shtĂ« njĂ« kĂ«naqĂ«si qĂ« ju kemi sot nĂ« âEsencĂ«â. Ju jeni ndoshta shqiptari qĂ« ka qenĂ« mĂ« afĂ«r KombĂ«tares Belge gjatĂ« asaj vizite historike nĂ« TiranĂ« nĂ« dhjetor tĂ« â84-Ă«s. ĂfarĂ« kujtoni mĂ« parĂ« nga ajo eksperiencĂ«?
Bujar Lybesha: -Kënaqësia është e imja. Po, ishte një përjetim i veçantë. Belgët erdhën me një çarter të tyre më 22 dhjetor. U caktova si përkthyes sepse isha frëngjishtfolës, dhe ndonëse nuk ishte pjesë direkte e profilit tim të punës, dashuria për sportin e sidomos për futbollin më shtyu të pranoja. Erdhi gjithçka papritur, por më la mbresa përjetë.
Eljan Tanini: -Kishit pasur eksperienca të tjera të ngjashme, më parë?
Bujar Lybesha: -Po, kam shoqĂ«ruar edhe skuadra si Limozh e FrancĂ«s, KanĂ«n nĂ« basketboll, pĂ«rfaqĂ«sues tĂ« UEFA-s apo FIFA-s qĂ« flisnin frĂ«ngjisht. Por Belgjika ishte ndryshe. Sepse ishte KombĂ«tarja dhe erdhi si nĂ«nkampione e EuropĂ«s, me emra tĂ« mĂ«dhenj si Pfaf, Shifo, KulemansâŠ
Eljan Tanini: -Kur i takuat për herë të parë belgët, si ishte përshtypja e parë?
Bujar Lybesha: -Të hutuar. Po shikonin me kureshtje gjithçka nga dritaret e autobusit. Shqipëria për ta ishte si një territor i panjohur. Dhe kur zbarkuan në 15-katëshin e famshëm, kishin me vete çanta të mëdha plot me ushqime, barna, tavolina masazhi, pra kishin marrë gjithçka me vete. Madje, komandën nuk e kishte trajneri, por stafi mjekësor.
Eljan Tanini: -Po, ka një moment interesant, kërkesa për të parë kuzhinën?
Bujar Lybesha: -Po. Mjeku i ekipit donte tĂ« shihte çfarĂ« do hanin lojtarĂ«t. E çova te Taku, kryekuzhinieri i famshĂ«m. I bĂ«ri njĂ« biftek tĂ« vogĂ«l dhe djathĂ« tĂ« bardhĂ«. Mjeku e nuhati, e provoi dhe tha: âĂshtĂ« i mrekullueshĂ«mâ. U habit, por edhe kĂ«rkoi ndjesĂ« qĂ« nuk kishin njohuri pĂ«r gatimet tona.
 Eljan Tanini: -Ka dhe njĂ« tjetĂ«r episod shumĂ« njerĂ«zor â vizita mjekĂ«sore pĂ«r sportistĂ«t shqiptarĂ«âŠ
 Bujar Lybesha: -Ishte kërkesë e Kryetarit të Komitetit të Sporteve, Mehdi Bushatit. Ekipi belg pranoi. Ishte Arben Ibro, lojtari i Dinamos me paterica. Mjeku e pa, i bëri një masazh dhe e ngriti në këmbë. Më përqafoi nga gëzimi. Edhe sot, kur takohemi, më falënderon. Pastaj ishte edhe gjimnastja Mimoza Risto që për fat të keq, e humbi sportin pas dëmtimit. Dhe atleti Gjergj Ruli, me një problem më të lehtë.
Eljan Tanini: -A ishin belgët të surprizuar nga përgatitja e ndeshjes?
Bujar Lybesha: -Shumë të kujdesshëm. Madje në ditën e ndeshjes, dreka e tyre ishte vetëm një omletë, pak bukë dhe djathë. E kishin të llogaritur çdo kalori. E dinin që stadiumi nuk kishte ndriçim, por nuk prisnin një atmosferë kaq të zjarrtë nga publiku.
 Eljan Tanini: -Nëse do zgjidhnit një emër nga ajo skuadër belge, kush ishte ai që ju la më shumë mbresa?
 Bujar Lybesha: Portieri Zhan Mari Pfaf. NjĂ« tip i hareshĂ«m, shumĂ« miqĂ«sor. MĂ« dha njĂ« tufĂ« fotosh pĂ«r tâi shpĂ«rndarĂ« nĂ« hotel. Pas viteve, kur u transferua nĂ« Turqi, tha se shqiptarĂ«t i kujtonin njerĂ«zit e ngrohtĂ« tĂ« atjeshĂ«m.
 Eljan Tanini: -Po trajneri Gi Tis? E njihte futbollin tonë?
Bujar Lybesha: -Po. Madje mĂ« tha diçka qĂ« nuk e harroj: âJu pashĂ« nĂ« ndeshjen me PoloninĂ«, e meritonit fitorenâ. Kishte respekt pĂ«r ekipin tonĂ«.
Eljan Tanini: -Dhe pastaj, ndeshja. 2-0 ndaj njĂ« super skuadre. ĂfarĂ« ndodhi nĂ« atĂ« 90 minutĂ«sh?
Bujar Lybesha: -NjĂ« fitore qĂ« nuk kishte ndodhur mĂ« parĂ«. Golat e JosĂ«s dhe MingĂ«s, stadiumi shpĂ«rtheu. Nuk ishte thjesht njĂ« ndeshje futbolli, por njĂ« shfaqje krenarie kombĂ«tare. BelgĂ«t ishin tĂ« shokuar. NĂ« autobus dhe nĂ« aeroport heshtje. VetĂ«m Pfaf bĂ«nte shaka me mua: âNa keni zhdĂ«pur!â.
Eljan Tanini: -Bujar, si dëshmitar i gjallë i asaj dite, çfarë mbani më shumë mend, çfarë nuk do ta harroni kurrë?
 Bujar Lybesha: -Ndjenja që për herë të parë, në sytë e Europës, Shqipëria tregoi se edhe një vend i izoluar, i vogël, mund të përmbysë një gjigand. Ishte më shumë se një fitore, ishte një mesazh.
Eljan Tanini: -Zoti Lybesha, faleminderit për këtë rrëfim që sjell shumë më shumë se sa futboll. Sjell kujtesë, njerëzillëk dhe atë Shqipërinë e vjetër që shpesh harrojmë.
Bujar Lubesha: -Faleminderit juve, Eljan. E ndjej si detyrë ta ndaj këtë kujtim me brezat.
The post Avionin e mbushĂ«n me ilaçe dhe ushqime! Si u ârrahĂ«nâ belgĂ«t nĂ« TiranĂ« 41 vite mĂ« parĂ«? first appeared on JavaNews.al.