Mjerë gazetaria dhe gazetarët: Kur rakia bëhet analizë dhe rrushi koment politike
Nga Ilir Demalia
Dje, teksa po shfletoja kanalet televizive siç shfletohet njĂ« gazetĂ« e stĂ«rvjetruar qĂ« mblidhinin  bukĂ«n pĂ«r punĂ« nĂ« kohĂ«n e komunizmit, mĂ« zuri syri Euronews Albania nĂ« emisionin NOW (TANI). Aty, nĂ« njĂ« moment  mĂ« kapi  veshi njĂ« âgazetarâ â ose tĂ« paktĂ«n dikĂ« qĂ« e mban veten pĂ«r tĂ« tillĂ«. Emrin nuk po e pĂ«rmend, jo nga mirĂ«sia, por nga paaftĂ«sia pĂ«r ta kujtuar mes gjithĂ« atyre figurave qĂ« dalin çdo ditĂ« e qĂ« e kanĂ« kthyer ekranin nĂ« njĂ« njĂ« kĂ«netĂ« ku llomotitet e llokoçitet gjithĂ« ditĂ«n e lume pa kuptim .
Ky zotëria në fjalë, me vetëbesimin e një psikiatri të famshëm dhe me tonin e trashur të një gardiani të SPAK-ut, deklaroi me plot gojën:
âErion Veliaj Ă«shtĂ« nĂ« depresion tĂ« rĂ«ndĂ« dhe ka pirĂ« 30 kg raki.â
Po pra. Tridhjetë kilogramë. Jo gramë, jo litra, por kilogramë raki. Sepse, siç duket, rakia është tashmë njësi matëse e shëndetit mendor, dhe gazetari shqiptar ka kaluar nga roli i informuesit në atë të diagnozuesit klinik, distileristit dhe analistit të alkoolit të fermentuar nga rrushi.
Ky fenomen Ă«shtĂ« njĂ« reflektim tragji-komik i asaj qĂ« mund tĂ« quajmĂ« âgazetari tĂ« bĂ«rzive (mbetjeve tĂ« rrushit pasi Ă«shtĂ« shrydhur dhe zier pĂ«r raki) tĂ« rrushitâ â ku rrushi nuk Ă«shtĂ« mĂ« fryti i vjeljes profesionale, por metafora mĂ« e mirĂ« pĂ«r pĂ«rmbajtjen e stĂ«rkulluar qĂ« na serviret si âanalizĂ«â.
Dhe meqë ra fjala, po, rrushi bën raki. Por jo çdo rrush bëhet gazetari, e aq më pak çdo gazetari bëhet ekspert për rrushin, për depresionin, për politikën, për moralin dhe për çfarëdo teme tjetër që i vjen përpara mikrofonit.
NĂ« ShqipĂ«ri, lajmi nuk verifikohet, lajmi ndĂ«rtohet. Analiza nuk bĂ«het, sajohen. Gazetari nuk pyet, por deklaron. Ai nuk kĂ«rkon tĂ« informojĂ« publikun, por ta trullosĂ«. Dhe kjo Ă«shtĂ« njĂ« çorbĂ« qĂ« ziet e stĂ«rzihet si çorbĂ« derrash nĂ« kazanin mediatik dhe hidhet nĂ« eter  si pordhĂ« intelektual â sa qelb dynjanĂ«.
Habia e vetme që na ka mbetur është që nuk ka më habi, as kur qelbemi prej pordhëve mediatike dhe as nuk mundohet kush të zërë hundët me dorë prej erës së qelbur të pordhëve të kazanit mediatik.
As kur dĂ«gjojmĂ« deklarata tĂ« tipit âVeliaj ka pirĂ« 30 kg rakiâ, as kur na analizojnĂ« liderĂ« politikĂ« si tĂ« ishin pacientĂ« klinikĂ«. Sot gazetaria ka rĂ«nĂ« nĂ« dorĂ«n e opinionistĂ«ve qĂ« e ndĂ«rtojnĂ« mendimin si njĂ« status Facebook-u, ku lajmi Ă«shtĂ« âçfarĂ« kam dĂ«gjuar unĂ« nga njĂ« shok qĂ« ka parĂ« njĂ« tjetĂ«r qĂ« ka qenĂ« atyâ.
Mjerisht, kjo është fytyra e një pjese të mirë të medias shqiptare. Një media që më shumë prodhon tallava sesa informacion, ku sarkazma zë vendin e fakteve, dhe ku çdo studio televizive është bërë një kazan rakie, ku dehja vjen jo nga alkooli, por nga arroganca, injoranca dhe mosbesimi ndaj çdo etike profesionale.
NĂ« kĂ«tĂ« çorbĂ« ku Ă«shtĂ« zier gjithçka â gazetaria, politika, shĂ«ndeti mendor, rakia dhe rrushi â njĂ« gjĂ« mbetet e qartĂ«:
Ka shumë pak gazetarë dhe shumë rrush të bërë uthull.