Normal view

There are new articles available, click to refresh the page.
Before yesterdayMain stream

95 vjetori i vdekjes i revolucionait të letërsisë shqipe Andon Zako Çajupit

By: KultPlus
11 July 2025 at 15:39

Andon Zako Çajupi, (27 mars 1866 – 11 korrik 1930), ishte poet i shquar, veprimtar patriot dhe demokrat revolucionar shqiptar. Andon Zako Çajupi lindi në Sheper të Zagorisë. Jetoi dhe vdiq ne Egjipt. Mbiemri i tij i mesem i vërtetë ishte ÇAKO mirepo per arsye te panjohura me kohe i mbeti ZAKO.

Në Nivan kreu mësimet gjysmë të mesme, të cilat i plotësoi në një lice francez në Egjipt, ku jetonte i ati. Më 1887, pasi bëri një vizitë në Sheper, që ishte e fundit për të, Çajupi shkoi në Zvicër, atje kreu studimet e larta dhe mori titullin e doktorit të drejtësisë.

Nga fundi i shek. XIX mori pjesë gjallërisht në lëvizjen patriotike shqiptare dhe mbajti krahun e saj më të përparuar. Në rrethet e gjera atdhetare u bë i njohur me një artikull që shkroi në kuadrin e diskutimit rreth çështjes së alfabetit në të cilin doli kundër adoptimit të alfabetit grek për gjuhën shqipe. Më 1919 u zgjodh kryetar i shoqërisë “Vëllazëria” me qendër në Kajro.

Qe frymëzuesi dhe njëri nga hartuesit e memorandumit që shqiptarët e Egjiptit i dërguan Konferencës së Paqes më 1919 në mbrojtje të tërësisë territoriale të Shqipërisë. Më 1920 themeloi “Shoqërinë e Miqve”, e cila në vitin 1928 e ngriti zërin kundër shpalljes së monarkisë nga Ahmet Zogu.

Vepra letrare e Çajupit njihet si ndër të parat vepra satirike me botimin e “Baba Musa Lakuriq”. Më 1902 botoi librin “Baba Tomorri”, një nga veprat më të shquara të letërsisë së Rilindjes Kombëtare. Me këtë përmbledhje që dallohet nga fryma luftarake patriotike, demokratike dhe fryma popullore në brendi dhe në formë, Çajupi solli një ndihmesë të çmuar në pasurimin e letërsisë kombëtare. Në pjesën e parë dhe të dytë të librit janë vendosur me radhë vjershat patriotike dhe ato me temë dashurie; vjershat me karakter shoqëror dhe fabulat e shqipëruara janë përfshirë në pjesën e tretë të librit, që përmbyllet me komedinë e njohur “Përrallë nga e kaluara”.

Në historinë e letërsisë shqiptare Çajupi zuri vend edhe si dramaturg. Rëndësi të veçantë kanë sidomos komeditë e tij: Përralle nga e kaluara, Pas vdekjes dhe “Katërmbëdhjetë vjeç dhëndërr”, me të cilat solli një ndihmesë me vlerë në zhvillimin e këtij lloji në letërsinë tonë./ KultPlus.com

Poezia e Andon Zako Çajupit për Naim Frashërin

By: Kult Plus
11 July 2025 at 11:10

Poezi nga Andon Zako Çajupi

Naim Frasheri

Vdiq Naimi, vdiq Naimi,
moj e mjera Shqiperi!
Mendjelarti, zemërtrimi,
vjershëtori si ai!

Vdiq Naimi, po vajtoni
shqipetarka, shqipetare!
Naimne kur ta kujtoni,
mos pushoni duke qare!

Vdiq Naimi, gjithè thone,
qani turq, qani kaure!
Bilbil’ i gjuhese tone
s’do te degjohet me kurre!

Vdiq Naimi, qe këndoi
trimërinë, Skënderbenë,
vdiq Naimi, qe lëvdoi
dhe nderoi mëmedhënë!

Vdiq Naimi, po ç’të gjeti,
o moj Shqipëri e mjerë!
Vdiq Naimi, po kush mbeti?
Si Naimi s’ka të tjeve.

Vdiq Naimi! Vdekj’ e shkrete,
pse more të tillë burrë?
I ndritë shpirti për jetë,
mos i vdektë nami kurrë! / KultPlus.com

Andon Zako Çajupi, dramaturgu dhe patrioti i shquar i Rilindjes Kombëtare

By: Kult Plus
11 July 2025 at 09:01

Më 11 korrik të vitit 1930 ndërroi jetë dramaturgu atdhetar, Andon Zako Çajupi.

Emrin e vërtetë e kishte Andon Çako, ndonëse identifikohet gjerësisht si “Çajupi”, duke mbartur kështu në krijimtarinë e tij, gjurmë të vendlindjes, Zagorisë, ku gjendet mali prej nga vjen pseudonimi letrar.

Pas shkollimit bazë, e la Zagorinë për t’iu bashkuar të atit, Harito Çakos, veprimtar në lëvizjen atdhetare. Ndoqi një kolegj francez, prej të cilit kultivoi njohuri të larmishme. I pajisur me botëkuptim evropian, do t’i drejtohej Gjenevës, ku kreu studimet për drejtësi.

Më tej, u vendos në Kajro dhe nisi të ushtronte profesionin e avokatit. Do të hiqte dorë nga kjo detyrë për t’iu përkushtuar lëvizjes patriotike të shqiptarëve të ngulimeve të Egjiptit. U bë figurë protagoniste e shoqërisë atdhetare e kulturore të atjeshme, përmes përpjekjeve për të siguruar mbrojtjen e interesave të Shqipërisë dhe të popullit shqiptar.

Përmbledhja poetike “Baba Tomorri” (1902) që përfshin edhe komedinë “Katërmbëdhjetë vjeç dhëndërr”, veçohet si vepra e tij kryesore. Sa ishte gjallë iu botuan “Përrallat e La Fontenit” (1921) përshtatur prej tij në shqip, “Lulet e Hindit” (1922), një sërë vjershash të letërsisë sanskritishte. Pena e tij u vlerësua edhe në rrafshin e publicistikës të kohës, sidomos me pamfletin “Klubi i Selanikut” (1909)./atsh/KultPlus.com

O shokë, ç’u prish dynjaja

By: Kult Plus
6 July 2025 at 22:45

Poezi nga Çajupi

“O shokë, ç’u prish dynjaja
si për burra dhe për gra,
tani shitetë sevdaja,
mjer’ ai që s’ka para.

I pasur, të palltë varri,
ti që bleve dashurinë
dhe nuk e le si në pari,
të martë djalli shpirtinë!

Ndëgjoni, more të ri,
ndëgjoni dhe ju të ra:
duani atë që di,
jo atë që ka para.

Duani dhe vjershëtorë
barabar me perëndinë,
se rri me lule në dorë
edhe këndon dashurinë…”

‘Unë pa ty s’rrojë, vij’ e të kërkojë’

By: Kult Plus
26 June 2025 at 21:24

Poezi nga Andon Z. Çajupi 

E mban mënd, moj Marë,
dashurin’ e parë?
Njeri nuk e gjegji,
se jeshmë te vegji.
Unë pa ty s’rrojë,
vij’ e të kërkojë;
tl pa mua s’rroje,
vij’ e me kërkoje.
Në lule me erë
putheshim ngahere,
dhe si burr’ e grua
losnim nënë ftua.
Një ditë, të dyza
losnim mbylla-syza:
U fshyem pa dukur
Cinë të besoj taninë,
perëndin’ a dashurinë?
Perëndi në këte jetë
është dashuria vetë.
——
Bukuria jote, leshërat e tua
posi pëndë korbi, të gjata
mbi thua,ballëtë si diell,
faqetë si mollë,qafa jot’ e gjatë,
mesi yt i hollë,sisëtë si shegë,
dhëmbët si thëlpënjë,buzët si
burbuqe, sytë si gështënjë,
dora si dëborë, fjala jote mjaltë,
kurmi yt i derdhur, shtati yt i naltë;
gjithë më kënaqin, të tëra t’i dua,
po zëmëra jote u bë gur për mua!
—–
Pika-pika bie shiu
dhe dëbora flokë-flokë,
vetëtin e fryn veriu,
breshëri kërcet mi tokë!
Le të fryjë er’ e ftohtë,
s’ka ç’më bën dimëri mua:
Dashuria më mban ngrohtë,
se pushtoj atë që dua.
Kur fryn era me tallas,
kur bie dëbor’ e shi,
sa flë njeriu me gas,
kur ka mikenë në gji! / KultPlus.com

‘Mëmëdhe quhet toka, ku më ka rënë koka’

By: Kult Plus
17 June 2025 at 12:45

Poezi nga Andon Z. Çajupi

Mëmëdhe quhetë toka
ku më ka rënurë koka,
ku kam dashur mëm’e atë,
ku më njeh dhe gur’ i thatë
ku kam pasurë shtëpinë,
ku kam njohur perëndinë,
stërgjyshët ku kanë qënë
dhe varret q’i kanë vënë,
ku jam rritur me thërrime
ku kam folur gjuhën time,
ku kam fis e ku kam farë,
ku kam qeshur, ku kam qarë,
ku rroj me gas e me shpres,
ku kam dëshirë të vdes./KultPlus.com

Mëmëdheu

By: Kult Plus
13 June 2025 at 20:45

Poezi nga Andon Z. Çajupi

Mëmëdhe quhetë toka
ku më ka rënurë koka,
ku kam dashur mëm’e atë,
ku më njeh dhe gur’ i thatë
ku kam pasurë shtëpinë,
ku kam njohur perëndinë,
stërgjyshët ku kanë qënë
dhe varret q’i kanë vënë,
ku jam rritur me thërrime
ku kam folur gjuhën time,
ku kam fis e ku kam farë,
ku kam qeshur, ku kam qarë,
ku rroj me gas e me shpres,
ku kam dëshirë të vdes./KultPlus.com

Punërat e Perëndisë

By: Kult Plus
7 June 2025 at 08:58

Andon Zako Çajupi

Zot i math e i vërtetë,
çdo pun’ e ke bërë vetë;
bëre qiejtë dhe denë,
bëre yjtë dhe dhenë,
bëre diellin’ me dritë,
bëre nat, e bëre ditë,
bëre erënë dhe retë,
bëre pemëtë me fletë,
bëre hënëzën me yje,
bëre fusha, male, pyje,
bëre zogjtë, që këndojnë
dhe lulet që lulezojnë,

bëre dimër’ e beharë,
bëre kuaj e gomarë,
bëre misër edhe grurë,
po më shumë bëre gurë.
Si bëre kaqë të mira,
bëre dhe shumë egërsira:

bëre arinë dhe derrë,
bëre… po ç’nukë ke bërë?
Bëre botënë të tërë,
bëre dhe djallë me brirë!
Çdo pun’ e ke bërë mirë,
po një gjë bëre pa mënde
dhe prishe punën tënde:

Kur bëre derr’ dhe arinë,
Ç’deshe që bëre Turqinë?
Se të mos qenkej kjo farë,
bota do të vinte mbarë,
dhe do të lulëzonte,
Shqipëria do t’gëzonte./ KultPlus.com

Tafani rrëfen vrasjen e Çajupit: Ngatërrova rrugën, rashë në ferra kur erdhi policia

By: fra nc
4 June 2025 at 14:19

Bashkëpunëtori i drejtësisë Artan Tafani, në një rrëfim të gjatë në Gjykatën e Posaçme Kundër Korrupsionit dhe Krimit të Organizuar, ka treguar me hollësi se si kreu vrasjen me pagesë të Selim Çajupit në qytetin e Tepelenës.

Sipas Tafanit, krimi u organizua nga grupi i Laert Haxhiut, për llogari të një personi në Greqi.

Ai rrëfeu se ndodhej në Vlorë me familjen, kur Lulzim Arapi e kontaktoi urgjentisht duke i kërkuar të nisej menjëherë drejt Lushnjës.

“Me thanë të nxitoja se po na kërkonte ‘shoku’ për Laertin, por asnjeri nuk e përmendte me emër. Hodha naftë në emër të Lulzimit tek karburanti i Taullahut dhe u nisa për Elbasan,” tha Tafani.

Ai tregon se më pas, së bashku me Laertin dhe të tjerët, kanë shkuar në Sarandë, ku Laerti ishte shoqëruar nga disa vajza. Në bisedat e atyshme rifilloi diskutimi për “punën në Tepelenë”, që sipas Tafanit, ishte një atentat ndaj një personi që kishte një dyqan në qytet dhe që do kryhej për nder të një miku të Laertit në Greqi.

Dita e nesërme Tafani bashkë me Ligorin udhëtuan drejt Tepelenës përmes Qafë-Muzinës.

“I ramë nga Qafa. Kur mbërritëm, pamë viktimën tek dyqani. Më tha Ligori: ‘Ky është’. Më pas më tregoi shtëpinë e tij dhe rrugën nga mund të binte në këmbë,” tha Tafani.

Pas kqyrjes së vendit ku do të kryenin atentatin në Tepelenë, u kthyen sërish në Sarandë për të finalizuar detajet e planit. Sipas dëshmisë, makinat që do të përdornin për të shkuar në Tepelenë u morën nga vajzat që kishin ardhur me Laertin, për të shmangur gjurmët.

Në ditën e atentatit, Tafani dhe Ligori qëndruan në lagjen e shënjestrës. Ai shpjegon se komunikimi u bë përmes aplikacionit të enkriptuar “Signal”, duke përdorur telefona të blerë posaçërisht.

Tafani rrëfen se ndërsa Laerti dhe Erisiano u kthyen në Tiranë, ai dhe Ligori mbetën për të ndjekur shënjestrën.

“Ne u nisëm me Lan (Ligori) në një rrugë që del mu te lagja atij. Ligori shkoi ta ruante shënjestrën, unë ndenja në lagje. Për këtë rast folëm në Signal, kishim blerë cel të ri.”

“Po flisja që të dija kur do nisej ai, kur do mbyllte dyqanin. Si përfundim më thotë: ‘Iku ai, e mbylli dyqanin’. Si duket Ligorit i kishte shpëtuar, dhe më tha: ‘Po vij lart’. Unë u afrova afër pallatit.”

Ekzekutimi ndodhi pak çaste më vonë:

“Pasi shkova te pallati, po rrija ngjitur me hyrjen dhe dëgjova një makinë si Benz-i që kishte ai. Isha ballë për ballë me të, kisha maskë kovidi edhe një kapele. Po më shikonte dhe pati si dyshim. U fut në hyrje të pallatit, ai u ngjit kat i parë, kat i dytë. Unë isha nga mbrapa tij.”

“Ishte qeros dhe unë dija dhe rrobat që kishte veshur atë ditë – të kuqe. Aty e qëllova nga mbrapa. Tri herë e shkrepa, e qëllova. Një herë në shpatull dhe dy herë të tjera, por s’e di ku e kapi.”

Më pas Tafani ka rrëfyer dhe planin e arratisjes i cili u komplikua pasi ngatërroi rrugicën të dilte nga Tepelana.

“Ika me vrap për nga burgu i Bënçës. Rashë në ca ferra aty, si jashtë qytetit. Armën e kisha me vete, Zastava, ose Beretta e vogël, me silenciator. S’po gjeja rrugicën që të dilja. Sipas planit duhej të dilja te lumi Vjosë, ku do vinte Ligori.”

Artan Tafani rrëfen se për disa orë kishte qëndruar i fshehur poshtë një shkëmbi ndërsa partneri i tij në vrasje, Ligori, ishte zhdukur dhe kishte fikur telefonin.

“Ligorin e takova mas 1–2 orësh te shtëpia e xhaxhait të Erisianit. Sipas planit që kishim bërë me Laertin, do na priste xhaxhai i Erisianit. Ligori fiku celin. Unë u fsheha në një shkëmb, kisha frikë. Makinat e policisë vinin vërdallë. Unë e kisha për herë të parë,”- deklaroi Tafani në sallën e GJKKO-së.

Ai shtoi se më pas mundi ntë shkonte te shtëpia e xhaxhait të Erisianit, ku Ligori u shfaq i çjerrë nga duart.

“Te shtëpia erdhi dhe Ligori më pas, i çjerrë nga duart, si duket kishte rënë dhe ai në ferra.”

Laert Haxhiu, sipas dëshmisë, u zemërua me mënyrën se si u menaxhua faza pas vrasjes, duke akuzuar Ligorin se kishte lënë Tafanin në rrezik.

“Laerti u acarua me Ligorin. Më tha mua: ‘Si të la ai vetëm? Ty do ja tregoj unë atij’.”

Më pas Tafani tha se u krye eliminimi i çdo prove që mund t’i implikonte në ngjarje. Sipas tij, e gjithë skema ishte udhëzuar paraprakisht nga Laert Haxhiu, i konsideruar si kreu i grupit kriminal.

“Laerti na kishte thënë si të vepronim me armët, rrobat, telefonat. Arma përfundoi në Vjosë, rrobat i dogjëm në një fuçi”, tha ai.

Pas shkatërrimit të provave, grupi ka ndjekur një rrugë malore nga Memaliaj, duke zbritur më pas në një urë ku hipën në një furgon të rastësishëm për t’u larguar pa rënë në sy.

Rrugës për në Tiranë, Laerti urdhëroi që Ligori të shkëputej nga grupi dhe të shkonte drejt Korçës. Ndarja ndodhi në klubin e shoferëve në periferi të Tiranës, ku Tafani rrëfen:

“Unë ika me Laertin në një hotel në Astir. Aty ishte dhe Lulzim Arapi.”

Në hotel, ndonëse vrasja ishte kryer, komunikimi i Tafanit me një të afërm përmes thirrjes telefonike u konsiderua si shkelje e rëndë nga Laerti:

“Më bërtiti pse mora atë xhaxhain në celular dhe jo në ËhatsApp. Më shau, më ofendoi. Me të nuk bëhej asnjë gabim, se e lëshonte gojën menjëherë.”

Sipas dëshmisë së Tafanit, pagesa për vrasjen ishte 25 mijë euro për secilin. Por vetëm ai mori pjesën e tij një javë më vonë. Ligori, siç deklaron Tafani, nuk mori asgjë:“Laerti nuk ia dha. Nuk i fali asgjë.”

LEXONI GJITHASHTU:

The post Tafani rrëfen vrasjen e Çajupit: Ngatërrova rrugën, rashë në ferra kur erdhi policia appeared first on Euronews Albania.

Fyell’ i bariut

By: Kult Plus
29 May 2025 at 18:50

Poezi nga Andon Z. Çajupi.

Bariu, shokë, bariu,
kur gjëmon e fryn veriu,
është përjashta fatziu,
e rreh breshëri dhe shiu!
Barinë, shokë, barinë,
mos e harroni fatzine,
se lë gruan e shtëpinë
t’u kullosë bagëtinë.
kullotni, moj bagëti,
ti, ti, ti. . .
Kullotni, biro, kullotni,
kur të vdes te me kujtoni,
Ndjesë pastë! — të më thoni.

Shikoni barin’ e gjore:
në diell a në dëborë,
bariu me shkop në dorë
ruan deshtë me këmborë.
Vështronje barinë mirë,
me të ngrën’ e me të pirë,
t’u marrë dhëntë pa gdhirë,
t’i kullosë me dëshirë,
të rrijë bashkë me to,
to, to, to.
Hani, moj bagëti, hani,
kur të vdes do të më qani,
për mua zi do te mbani! /KultPlus.com

‘Në lule me erë putheshim ngahere’

By: Kult Plus
28 May 2025 at 10:57

Poezi nga Andon Z. Çajupi

E mban mend, moj Marë,
dashurin’ e parë?
Njeri nuk e gjegji,
se jeshmë te vegji.
Unë pa ty s’rroj,
vij’ e të kërkoj;
tl pa mua s’rroje,
vij’ e me kërkoje.
Në lule me erë
putheshim ngahere,
dhe si burr’ e grua
losnim nënë ftua.
Një ditë, të dyza
losnim mbylla-syza:
U fshyem pa dukur
Cinë të besoj taninë,
perëndin’ a dashurinë?
Perëndi në këte jetë
është dashuria vetë.
——
Bukuria jote, leshërat e tua
posi pëndë korbi, të gjata
mbi thua,ballëtë si diell,
faqetë si mollë,qafa jot’ e gjatë,
mesi yt i hollë,sisëtë si shegë,
dhëmbët si thëlpënjë,buzët si
burbuqe, sytë si gështënjë,
dora si dëborë, fjala jote mjaltë,
kurmi yt i derdhur, shtati yt i naltë;
gjithë më kënaqin, të tëra t’i dua,
po zëmëra jote u bë gur për mua!
—–
Pika-pika bie shiu
dhe dëbora flokë-flokë,
vetëtin e fryn veriu,
breshëri kërcet mi tokë!
Le të fryjë er’ e ftohtë,
s’ka ç’më bën dimëri mua:
Dashuria më mban ngrohtë,
se pushtoj atë që dua.
Kur fryn era me tallas,
kur bie dëbor’ e shi,
sa flë njeriu me gas,
kur ka mikenë në gji!/ KultPlus.com

Shqipëria, aty ku është balta më e ëmbël se mjalta…

By: Kult Plus
21 April 2025 at 17:00

Poezi nga Andon Z. Çajupi

Në ç’vend kemi lerë?
Ku na bëjnë nderë?
–Në Shqipëri.

Po njeriu vetë,
cilë do në jetë?
–Do vend’ e tij.

Ku i duket balta
m’ë e ëmbël se mjalta?
–Në vend të tij.

Ku munt të gëzojë
dhe me nder të rrojë?
–Në Shqipëri.

Përse të punojë
dhe të lakmojë?
–Për vend’ e tij./KultPlus.com

‘Gjithë njerztë faje kanë, për ne si pasqyrë janë’

By: Kult Plus
18 April 2025 at 16:00

Poezi nga Andon Zako Çajupi

Një njeri pa mënd në kokë,
mburrej e lëvdohej vetë,
pandehte me të vërtetë
q’ish i bukur e s’kish shokë,
ndaj ishte shum’ i gëzuar.
Vërtet pasqyra s’kishte mëshirë
ta tregonte të shëmtuar.
Po thosh: pasqyra nuk’ është e mirë.
Nga kjo lajthitje që ta kërrejnë
dhe të duket e vërteta,
gjithë pasqyrat e shkreta
kur i shikon, e rrëfejnë
me një fytyrë
shumë të ndyrë.
Që të mos shohë kurrë pasqyrë,
ç’punoi miku?
U ngre dhe iku
lark, ndëpër ara
Për fat të keq, sheh përpara
një liqen të pashënuar,
me ujë fort të kulluar.
Ndë këta ujë kur u shikua
u zemërua,
se prap ju duk fytyra
si te pasqyra,
Domethënë, me një fjalë,
kjo përrallë
Eshtë bërë
për të tërë:
për veten tonë, të gjithë ç’jemi
këtë mendje kemi.
Gjithë njerztë faje kanë,
për ne si pasqyrë janë:
ky njeriu
faqeziu
që qesh o mburr vetëhenë,
është shpirti yne vetë,
Sa për liqenë
ndë vënd të shkrete,
me ujëkulluar,
tregon librat qe ke shkruar./ KultPlus.com

‘Vdiq Naimi, po kush mbeti? Si Naimi s’ka të tjerë’

By: Kult Plus
1 April 2025 at 14:34

Poezi nga Andon Zako Çajupi

Vdiq Naimi, vdiq Naimi,

moj e mjera Shqiperi!

Mendjelarti, zemërtrimi,

vjershëtori si ai!

Vdiq Naimi, po vajtoni

shqipetarka, shqipetare!

Naimne kur ta kujtoni,

mos pushoni duke qare!

…………………………….

Vdiq Naimi, gjithè thone,

qani turq, qani kaure!

Bilbil’ i gjuhese tone

s’do te degjohet me kurre!

Vdiq Naimi, qe këndoi

trimërinë, Skënderbenë,

vdiq Naimi, qe lëvdoi

dhe nderoi mëmedhënë!

Vdiq Naimi, po ç’të gjeti,

o moj Shqipëri e mjerë!

Vdiq Naimi, po kush mbeti?

Si Naimi s’ka të tjeve.

Vdiq Naimi! Vdekj’ e shkrete,

pse more të tillë burrë?

I ndritë shpirti për jetë,

mos i vdektë nami kurrë! / KultPlus.com

Dashuria

By: Kult Plus
27 March 2025 at 23:50

Poezi nga Andon Zako Çajupi

E mban mënd, moj Marë,
dashurin’ e parë?
Njeri nuk e gjegji,
se jeshmë te vegji.
Unë pa ty s’rrojë,
vij’ e të kërkojë;
tl pa mua s’rroje,
vij’ e me kërkoje.
Në lule me erë
putheshim ngahere,
dhe si burr’ e grua
losnim nënë ftua.
Një ditë, të dyza
losnim mbylla-syza:
U fshyem pa dukur
Cinë të besoj taninë,
perëndin’ a dashurinë?
Perëndi në këte jetë
është dashuria vetë.
——
Bukuria jote, leshërat e tua
posi pëndë korbi, të gjata
mbi thua,ballëtë si diell,
faqetë si mollë,qafa jot’ e gjatë,
mesi yt i hollë,sisëtë si shegë,
dhëmbët si thëlpënjë,buzët si
burbuqe, sytë si gështënjë,
dora si dëborë, fjala jote mjaltë,
kurmi yt i derdhur, shtati yt i naltë;
gjithë më kënaqin, të tëra t’i dua,
po zëmëra jote u bë gur për mua!
—–
Pika-pika bie shiu
dhe dëbora flokë-flokë,
vetëtin e fryn veriu,
breshëri kërcet mi tokë!
Le të fryjë er’ e ftohtë,
s’ka ç’më bën dimëri mua:
Dashuria më mban ngrohtë,
se pushtoj atë që dua.
Kur fryn era me tallas,
kur bie dëbor’ e shi,
sa flë njeriu me gas,
kur ka mikenë në gji!/KultPlus.com

‘I varfëri rron më mirë s’ai që do madhërinë’

By: Kult Plus
27 March 2025 at 21:45

Poezi nga Andon Zako Çajupi.

Jam i varfër, po i lirë,
ndaj më pëlqen varfëria;
kush do të rrojë më mirë,
s’urdhëron dot veten e tia.
Mbreti, sikur të më thotë:
«Hajde në pallat me mua,
të gëzosh dhe ti në botë,
do t’i them: Zot, nukë dua;
për të ngrën’ e për të pirë
nukë mund të shes lirinë;
i varfëri rron më mirë
s’ai që do madhërinë.
S’më duhet ergjëndi mua,
dua lirinë dhe nderë,
dua të bëj si të dua,
jo si të duan të tjerë
Kush mund e bën si do vetë,
bën si thotë Perëndia,
nukë ka në këtë jetë
gjë m’e vyer se liria.
(Andon Zako Çajupi)

‘Gjithë njerztë faje kanë, për ne si pasqyrë janë’, poezi e Çajupit me mezazh tejet të fuqishëm

By: Kult Plus
27 March 2025 at 20:29

Poezi nga Andon Zako Çajupi

Një njeri pa mënd në kokë,
mburrej e lëvdohej vetë,
pandehte me të vërtetë
q’ish i bukur e s’kish shokë,
ndaj ishte shum’ i gëzuar.
Vërtet pasqyra s’kishte mëshirë
ta tregonte të shëmtuar.
Po thosh: pasqyra nuk’ është e mirë.
Nga kjo lajthitje që ta kërrejnë
dhe të duket e vërteta,
gjithë pasqyrat e shkreta
kur i shikon, e rrëfejnë
me një fytyrë
shumë të ndyrë.
Që të mos shohë kurrë pasqyrë,
ç’punoi miku?
U ngre dhe iku
lark, ndëpër ara
Për fat të keq, sheh përpara
një liqen të pashënuar,
me ujë fort të kulluar.
Ndë këta ujë kur u shikua
u zemërua,
se prap ju duk fytyra
si te pasqyra,
Domethënë, me një fjalë,
kjo përrallë
Eshtë bërë
për të tërë:
për veten tonë, të gjithë ç’jemi
këtë mendje kemi.
Gjithë njerztë faje kanë,
për ne si pasqyrë janë:
ky njeriu
faqeziu
që qesh o mburr vetëhenë,
është shpirti yne vetë,

Sa për liqenë
ndë vënd të shkrete,
me ujëkulluar,
tregon librat qe ke shkruar./ KultPlus.com

Mëmëdhe quhet toka, ku më ka rënë koka…

By: Kult Plus
27 March 2025 at 18:34

Poezi nga Andon Zako Çajupi

Mëmëdhe quhetë toka
ku më ka rënurë koka,
ku kam dashur mëm’e atë,
ku më njeh dhe gur’ i thatë
ku kam pasurë shtëpinë,
ku kam njohur perëndinë,
stërgjyshët ku kanë qënë
dhe varret q’i kanë vënë,
ku jam rritur me thërrime
ku kam folur gjuhën time,
ku kam fis e ku kam farë,
ku kam qeshur, ku kam qarë,
ku rroj me gas e me shpres,
ku kam dëshirë të vdes./KultPlus.com

’Që ditën që vdiqe, që kur s’të kam parë, lotët që kam derdhur s’më janë dhe tharë’

By: Kult Plus
27 March 2025 at 17:00


Poezi nga Andon Zako Çajupi

Që ditën që vdiqe, që kur s’të kam parë
Lotët që kam derdhur, s’më janë dhe tharë
Shumë vjetë u bënë sot u mbushen dhjete
Që kur më ke lënë dhe s’të shoh ne jete!

Në ç’kopshte me lule ke qëndruar vallë?
S’të vjen keq për mua?S’të vjen mallë për djalë ?
O ëngjëll I bukur mos meno në botë
Kthehu të të shomë të na mbeten lotë

S’rrojmë dot pa tynë ti si rron pa neve?
Motëmot që rrojtëm bashkë s’më urreve
Atje tek rri janë qipariz’ e varre
Kthehu të të shomë mos na lër përfare

Mos na lër të gjorë me zemër të ngrirë
Kthehu të gëzohesh kur të shoç tët birë
E ke lenë foshnje tani u bë burrë
S’arrite ta rritje s’të ka parë kurrë

Për ty shumë herë çoç do të më thotë
Por s’mund ti përgjigjem se më mbytin lotë
Kthej kokën mënjanë dhe vështroj përpjetë
Duke psherëtitur te zot’ I vërtetë

O zot I vërtetë s’të erdhi keq për djalë
Kur i more mëmën dhe më le të gjallë
Të më keshe marrë do të qe më mirë
Dhe të rronte mëma të rriste të birë
Me se rrojnë foshnjat çi rrit çiliminjtë
Dashuri e mëmës dhe përkëdhelitë
Doje dritë o qiell more dritën time
dhe ma mbushe jetën plot me hidhërime
Tani rroj pa shpresë ndaj s’dua të rroj
Se dhe perëndinë tani s’e besoj.

S’rrojmë dot pa tynë ti si rron pa neve?
Motëmot që rrojtëm bashkë s’më urreve
Atje tek rri janë qipariz’ e varre
Kthehu të të shomë mos na lër përfare. /KultPlus.com

Poezia e Andon Zako Çajupit për Naim Frashërin

By: Kult Plus
27 March 2025 at 14:30

Poezi nga Andon Zako Çajupi

Naim Frashëri

Vdiq Naimi, vdiq Naimi,
moj e mjera Shqiperi!
Mendjelarti, zemërtrimi,
vjershëtori si ai!

Vdiq Naimi, po vajtoni
shqipetarka, shqipetare!
Naimne kur ta kujtoni,
mos pushoni duke qare!

Vdiq Naimi, gjithè thone,
qani turq, qani kaure!
Bilbil’ i gjuhese tone
s’do te degjohet me kurre!

Vdiq Naimi, qe këndoi
trimërinë, Skënderbenë,
vdiq Naimi, qe lëvdoi
dhe nderoi mëmedhënë!

Vdiq Naimi, po ç’të gjeti,
o moj Shqipëri e mjerë!
Vdiq Naimi, po kush mbeti?
Si Naimi s’ka të tjeve.

Vdiq Naimi! Vdekj’ e shkrete,
pse more të tillë burrë?
I ndritë shpirti për jetë,
mos i vdektë nami kurrë!/ KultPlus.com

❌
❌