Kryetarja e Kuvendit, Elisa Spirali nderoi sot kujtimin e Dom Ndre Mjedës, i ndarë nga jeta më 1 gusht 1937.
Spiropali e konsideroi Mjedën, si një prej figurave të ndritura të Rilindjes Kombëtare, që i dha kulturës dhe gjuhës shqipe forcë, bukuri, pasuri e dinjitet.
“Vepra e Ndre Mjedës është një gur themeli në ndërtimin e identitetit tonë kombëtar, një zë zgjues i ndërgjegjes së shtypur të shqiptarëve, një mbrojtës si rrallëkush i kulturës dhe i gjuhës sonë. Si mësues, poet, përkthyes, klerik dhe atdhetar, me mendje të ndritur e zemër të naltësuar prej idealeve të shqipes, dijes e lirisë, Ndre Mjeda i shërbeu me dashuri kombit dhe kulturës shqiptare”, tha Spiropali në një postim në rrjetet sociale.
Ndre Mjeda ishte anëtar i Komisionit për hartimin e alfabetit të njësuar të shqipes, në Kongresin e Manastirit, në vitin 1908.
Spiropali tha se trashëgimia e Ndre Mjedës mbetet e gjallë edhe përmes vargjeve të tij plot muzikalitet, elegancë e atdhedashuri, ndërsa ndau një nga poezitë më të njohura të Mjedës, “Gjuha Shqipe”:
Sot festohet Dita Ndërkombëtare e Birrës. Fillimisht e nisur në Shtetet e Bashkuara, në Santa Cruz të Kalifornisë për të qenë më të saktë, dita e birrës filloi me qëllimin e festimit të mjeshtërisë së prodhimit të saj, sipas daysoftheyear.com.
Fjala “birrë” rrjedh nga fjala latine “bibere” që do të thotë “të pish”. Ky term evoluoi përmes anglishtes së vjetër si “beor” në “birrë”. Udhëtimi i saj gjuhësor pasqyron praninë e gjatë të birrës në kulturën njerëzore.
Gjermania është shtëpia e birrarisë ”Weihenstephan” në Freising, e themeluar në vitin 1040. Kjo birrari ka prodhuar birrë për gati 1 000 vjet duke shfaqur traditat e thella të prodhimit të birrës në vend.
Birra ka një histori interesante dhe fakte unike argëtuese që mund të diskutohen me një grup miqsh, veçanërisht në ditën e saj! Për shembull, ndoshta të gjithë nuk e dinë se ishte Amendamenti i 18-të i Kushtetutës së SHBA-së që e bëri alkoolin të paligjshëm në vitin 1919!
Oktoberfest filloi në Mynih në vitin 1810 si një festë e dasmës mbretërore të princit të kurorës, Ludwig me princeshën Therese të Saksonisë-Hildburghausen.
Në panairin shtetëror të vitit 2010 në Teksas, SHBA, birra e skuqur fitoi çmimin për ushqimin më kreativ të skuqur! (Kush e dinte se birra mund të skuqej?)
Në përgjigje të Aktit të Ndalimit të Birrës në Amerikë, Winston Churchill deklaroi se kjo ishte një “fyerje për të gjithë historinë e njerëzimit”.
Një tubacion birre u krijua në Gjermani, ku më shumë se 100 000 gallonë birrë u transportuan përmes tubacioneve 7,1 kilometra për t’u shërbyer vizitorëve në një festival muzike heavy metal. Qëllimi ishte që bari të mos shkatërrohej nga kamionët e birrës që lëviznin para dhe mbrapa mbi ambientet e festivalit.
Dita e birrës jo vetëm që u zgjerua në fushëveprim, por edhe në madhësi. Ajo shpejt filloi të fitonte njohje ndërkombëtare dhe ndjekje brenda vetëm një viti.
Midis vitit 2007, kur filloi në Santa Cruz, dhe ku aktualisht nuk festohet, festohet në 207 qytete, 50 vende dhe në gjithë kontinentet!/atsh/ KultPlus.com
Në një botë ku arti shpesh lidhet me çmime marramendëse dhe tregti të mëdha, historia e Eugenio Arias, berberit të Pablo Picasso-s shkëlqen si një dritë e pastër humanizmi dhe dashurie për artin.
Gjithçka nisi në vitin 1944, në një qytet të vogël të Francës, ku Picasso, tashmë një gjeni i njohur, takon berberin Arias. Të dy ishin spanjollë, të mërguar nga regjimi i Francos, dhe të lidhur thellë pas shpirtit njerëzor dhe vlerave demokratike.
Arias, i thjeshtë dhe fisnik, nuk pranoi kurrë të paguhej për shërbimin e tij ndaj artistit të madh. Në vend të parasë, Picasso i dhuronte vepra arti: vizatime, gdhendje, objekte të vogla, të gjitha me dorën dhe shpirtin e tij.
Me kalimin e viteve, Arias grumbulloi 60 vepra origjinale të Picassos, një koleksion i paçmueshëm, që do të kishte vlerë miliona dollarë në çdo ankand ndërkombëtar.
Por ai nuk shiti asgjë. Në vend të kësaj, në vitin 1985, e dërgoi të gjithë koleksionin në fshatin e tij të lindjes, Buitrago del Lozoya, dhe e ktheu në muze për të gjithë ‘Museo Picasso – Colección Eugenio Arias’.
Ky muze i vogël, por i mbushur me frymë dhe histori, mbetet i hapur edhe sot, si një simbol i fuqishëm i miqësisë, besnikërisë dhe shpirtit njerëzor.
Eugenio Arias u nda nga jeta në vitin 2008, por la pas një trashëgimi që nuk blihet me para, një shembull të vërtetë se arti nuk është për ta mbajtur, por për ta ndarë me botën./KultPlus.com
Fjalimi i Presidentes Vjosa Osmani në aktivitetin e organizuar nga Ambasada Zvicerane në Kosovë për nder të Ditës Kombëtare të Zvicrës
Presidentja Vjosa Osmani mori pjesë në organizimin e Ambasadës Zvicerane në Kosovë, në kuadër të Ditës Kombëtare të Zvicrës.
Në fjalën e saj, e para vendit tha se miqësia ndërmjet dy vendeve është e fortë dhe e formësuar nga vlerat e përbashkëta që ndajnë, transmeton Klankosova.tv.
“Miqësitë më të forta janë ato që kanë lindur në ditët më të vështira, të formësuara nga solidariteti, besimi dhe vlerat e përbashkëta. Miqësia ndërmjet Kosovës dhe Zvicrës është pikërisht kjo”, tha Osmani.
E para e vendit shprehu kënaqësinë që u bashkua në aktivitetin e organizuar nga ambasada zvicerane, në Ditën Kombëtare të Zvicrës.
Gjatë fjalimit të saj, Osmani po ashtu tha se populli i Kosovës dhe ai i Zvicrës janë të lidhur ngushtë ndërmjet vete.
Ajo nuk la pa vlerësuar lartë edhe diasporën kosovare që jetojnë dhe veprojnë në Zvicër.
Presidentja e Republikës së Kosovës, Vjosa Osmani, ka përcjellë një mesazh të ngrohtë për mërgatën shqiptare, duke theksuar rëndësinë dhe kontributin e tyre të jashtëzakonshëm për vendin.
Përmes një postimi të shkurtër, Osmani shkroi: “Dyert e Presidencës do të jenë përherë të hapura për mërgatën tonë të jashtëzakonshme! Faleminderit”, transmeton KultPlus.
Ky mesazh vjen në kohën kur mërgata shqiptare po qëndron masivisht në vendlindje gjatë muajve të verës, duke sjellë jo vetëm përkrahje ekonomike, por edhe energji e gjallëri në jetën sociale e kulturore të Kosovës.
Presidentja ka qenë vazhdimisht një zë i fortë në mbështetje të mërgatës, duke e cilësuar atë si një shtyllë të fuqishme të zhvillimit dhe promovimit të vendit në arenën ndërkombëtare./KultPlus.com
1 Gusht shënon ditëlindjen e një prej emrave më të rëndësishëm në historinë e modës, Yves Saint Laurent. I lindur më 1 gusht 1936 në Oran të Algjerisë, Saint Laurent do të bëhej një prej stilistëve më ndikues të shekullit XX, duke sfiduar normat dhe transformuar mënyrën si gratë visheshin.
Që në moshë të re, talenti i tij u dallua nga Christian Dior, me të cilin filloi të punonte në Paris. Pas vdekjes së Dior, Saint Laurent mori drejtimin e shtëpisë Dior vetëm 21 vjeç, duke u bërë drejtori më i ri artistik në historinë e modës së lartë.
Në vitin 1961, themeloi markën e tij Yves Saint Laurent (YSL), e cila solli risi të mëdha si kostumi i famshëm për gra “Le Smoking”, fustanet që frymëzoheshin nga arti modern (Mondrian dress), dhe integrimin e elementeve të stilit të rrugës në modën e lartë, një guxim i rrallë për kohën, shkruan KultPlus.
Saint Laurent ishte gjithashtu ndër të parët që përfshiu modele me ngjyrë në pasarelat ndërkombëtare, duke hapur rrugë për më shumë përfaqësim dhe diversitet në industri.
Vdiq në vitin 2008, por trashëgimia e tij mbetet e gjallë jo vetëm në muzeun që mban emrin e tij në Paris, por në çdo sfilatë, dyqan dhe detaj mode që mban firmën YSL.
Sot, bota e modës feston ditëlindjen e një vizionari që bëri historinë./KultPlus.com
Kryetari i Prishtinës, Përparim Rama, ka ndarë një mesazh të veçantë nga lokacioni i Sunny Hill Festival, ku këtë fundjavë pritet të mblidhen mbi 40 mijë mysafirë nga vendi dhe bota.
Në një video të publikuar në rrjete sociale, Rama tha se Prishtina është ‘full’, me të gjitha kapacitetet e hoteleve të mbushura, duke dëshmuar ndikimin e jashtëzakonshëm që festivali ka në jetën kulturore dhe ekonomike të kryeqytetit.
“Sunny Hill i dha zë Prishtinës. Prishtina i dha shpirt festivalit,” ka shkruar Rama në postimin e tij, duke nënvizuar lidhjen e veçantë mes qytetit dhe këtij festivali ndërkombëtar.
Ai i bëri thirrje qytetarëve dhe vizitorëve që të mos humbin këtë përvojë unike:
“Prishtina e Sunny Hill-it e Sunny Hill-i i Prishtinës. Ju ftoj të gjithëve që të vini e të kënaquni me artistë të mrekullueshëm si Dua jonë e mrekullueshme, me Fatboy Slim e shumë të tjerë që në këto tri ditët në vijim do të krijojnë një atmosferë si asnjëherë më parë.”
Me emra të njohur ndërkombëtarë dhe një program të pasur artistik, Sunny Hill Festival ka rikthyer në kryeqytet emocionin e një ngjarjeje që tejkalon kufijtë e muzikës duke e kthyer Prishtinën në një qendër kulturore evropiane./KultPlus.com
Më 1 gusht të vitit 1937 u nda nga jeta kleriku, teologu, poeti, gjuhëtari, deputeti dhe patrioti i Rilindjes Kombëtare, Dom Ndre Mjeda.
Mjeda ndërroi jetë në moshën 71-vjeçare, i afirmuar si njeri me dije poliedrike dhe veprimtari në shumë fusha, megjithatë, u diplomua doktor në Teologji dhe Filozofi nga Universiteti Pontifik Gregorian, më 20 tetor 1931.
Ndre Mjeda lindi më 20 nëntor 1866, në Shkodër. Mësimet e para i ndoqi në vendlindje dhe më pas vazhdoi studimet e mesme dhe të larta teologjike në disa vende të Evropës. Kur u kthye në atdhe, Mjeda u emërua famullitar në disa fshatra dhe u lidh me lëvizjen patriotike. Ishte viti 1901 kur bashkë me të vëllain, themeloi shoqërinë “Agimi”, e cila krijoi një alfabet dhe botoi një varg librash për shkollat mbi bazën e këtij alfabeti.
Mes të tjerash, Dom Ndre Mjeda ishte anëtar i komisionit për hartimin e alfabetit të njësuar të shqipes në Kongresin e Manastirit, i zgjedhur në 1908-ën, si përfaqësues i Shkodrës dhe mbështeti variantin e shkronjave latine bashkë me At Gjergj Fishtën, Luigj Gurakuqin, Hilë Mosin dhe Mati Logorecin. Në kujtesën popullore ai mbetet si poeti i “Vajit të Bylbylit”, botuar më 1887./atsh/ KultPlus.com
Shqipëria turistike vijon të marrë jehonë në mediet ndërkombëtare.
Këtë herë është RTL Radio, një platformë mediatike e vendosur në Luksemburg, që i ka kushtuar një artikull të posaçëm potencialeve turistike të Shqipërisë.
Kryeministri Edi Rama ndau sot në rrjetet sociale artikullin e publikuar në “RTL Radio”, e cila në serinë e saj për destinacionet e pushimeve në Europë ka ndaluar në Shqipëri.
“’Xhevahiri ballkanik’ që po kthehet nga një sekret, në destinacion qendror të hartës turistike europiane”, shkruan RTL Radio.
Rama nënvizoi se “nga Alpet e Shqipërisë, deri në Dhërmi, Ksamil e Himarë, duke kaluar përmes Parkut Kombëtar të Vjosës dhe qyteteve UNESCO si Gjirokastra e Berati, kjo guidë e plotë u ofrohet pushuesve europianë për pushimet e tyre në Shqipërinë tonë”.
Në artikullin dedikuar Shqipërisë RTL Radio vlerëson se vendi është në mes të transformimit drejt një pike të nxehtë në hartën e pushimeve të Evropës.
Artikulli veçon natyrën e paprekur në veri, e cila ofron një larmi të jashtëzakonshme në një zonë të vogël, me natyrë shumë larg turizmit masiv.
“Fshatrat e vegjël me shtëpi guri, lumenj të pastër dhe pamje panoramike e bëjnë zonën një parajsë për entuziastët e aktiviteteve në natyrë dhe ata që kërkojnë paqe. Parku Kombëtar i Vjosës, i klasifikuar në vitin 2023 si ‘Parku Kombëtar i Lumit të Egër’ i parë në Evropë, ofron edhe më shumë bukuri natyrore. Vjosa konsiderohet si lumi i fundit i madh me rrjedhë të lirë në kontinent, me rajonin përreth që strehon mbi 1100 lloje kafshësh dhe bimësh, duke përfshirë rrëqebullin, vidrat dhe zogj të rrallë”, shkruan RTL Radio.
Po ashtu Riviera Shqiptare përgjatë bregdetit Jon konsiderohet një nga rajonet më të bukura, por më pak të zhvilluara në Mesdhe.
“Plazhe si Maldivet. Ata që preferojnë detin në vend të maleve nuk do të zhgënjehen gjithashtu. Plazhet e Ksamilit, Dhërmiut dhe Himarës kanë rërë të imët, ujëra bruz dhe një atmosferë të relaksuar, turmat e vendpushimeve të mëdha”, thuhet në artikull.
RTL Radio shkruan po ashtu për Tiranën, një qytet që përzien ngjyrat, historinë dhe jetën e gjallë. “Qendra e tij është plot me energji krijuese, nga kafenetë me muzikë live dhe art rruge, deri te restorantet inovative dhe një popullsi e re që i jep jetë qytetit”, vijon artikulli./atsh/
Sonte, në Prizren nis Festivali Ndërkombëtar i Filmit Dokumentar dhe të Shkurtër, “DokuFest”, i cili do të zhvillohet deri më 9 gusht 2025 në disa lokacione të qytetit, shkruan KultPlus.
Edicioni i 24-të i festivalit vjen me temën Lakmi, Pafund Çmendi, Boshllëk, një deklarim i gjendjes shpirtërore dhe politike përmes të cilës reflektohet klima kohore e dominuar nga lufta të vazhdueshme, apatia dhe boshllëku emocional.
Kjo temë nuk është koncept, por një tog fjalësh që pasqyrojnë pafuqinë për të reaguar ndaj padrejtësive dhe për të ruajtur shpresën në një botë të mpirë nga dhuna dhe konsumimi vizual i saj.
Përmes filmave, diskutimeve dhe muzikës, DokuFest 2025 vjen si një protestë e vetëdijshme ndaj harresës, si një thirrje për të mos u shkëputur nga realiteti dhe për t’iu rikthyer gjuhës dhe fjalëve, rëndësisë së të dëgjuarit dhe të treguarit të këtij momenti në historinë tonë të përbashkët.
Në këtë edicion të festivalit, do të prezantohen 100 filma, në 7 kategori garuese nga 50 shtete të botës. / KultPlus.com
Pas një jave të mbushur me muzikë të mrekullueshme, emocione të thella dhe përvoja kulturore unike, Rame Lahaj International Opera Festival (RLIOF) po i afrohet finales së tij madhështore me koncertin “Rame Lahaj & Friends”, që do të mbahet nesër më 2 gusht, në Sheshin Skënderbeu, nga ora 20:30.
Në konferencën përmbyllëse për shtyp të mbajtur sot, u prezantuan sukseset e edicionit jubilar, i cili tashmë është kthyer në një ngjarje të rëndësishme për skenën artistike në Kosovë. Të pranishëm në konferencë ishin figura të njohura si tenori Rame Lahaj, kryetari i Prishtinës Përparim Rama, sopranoja me famë botërore Nino Machaidze, basi Dario Russo, dirigjenti italian Roberto Rizzi Brignoli, si dhe Blerta Ristani, drejtoreshë artistike e Orkestrës Simfonike të RTSH. Në mesin e të ftuarve ishin gjithashtu Lorik Cana dhe Besmir Vokopola, transmeton KultPlus.
Gjatë këtij edicioni, RLIOF udhëtoi në tri qytete me koncertin “Nexhmije Pagarusha”, solli masterclass-in unik të Ramón Vargas me artistë të rinj, zhvilloi programin edukativ për fëmijë “Educating the Audience of the Future” dhe dhuroi dy netë të jashtëzakonshme operistike: “Opera Night” me Marigona Qerkezin dhe “Ensemble Evening” me Anita Rachvelishvili.
Finalja e nesërme do të jetë kulmi i këtij rrugëtimi artistik, një gala ndërkombëtare ku opera do të shndërrojë zemrën e Prishtinës në një skenë botërore./KultPlus.com
Prishtina sot kthehet në kryeqendrën e muzikës me nisjen zyrtare të edicionit të radhës të Sunny Hill Festival. Mijëra vizitorë pritet të mbushin hapësirat e Bërnicës, ku ylli botëror Dua Lipa do të rikthehet në skenën e vendlindjes për një performancë që pritet të kulmojë natën.
Në paralel, në skenën “C4”, legjenda e muzikës elektronike Fatboy Slim do të sjellë një set të fuqishëm që premton energji të pakufishme deri në orët e para të mëngjesit, shkruan KultPlus.
Festivalit do t’i hapet rruga nga ora 14:00 me DJ-të lokalë Zwada dhe Sahati në skenën “the NEXT”, ndërsa pjesa tjetër e mbrëmjes do të vijojë me emra të njohur si Deezy, Art Lokaj & TNM, Kida, Sienna Spiro, Cil, Edis dhe Tayna.
Kulmi i natës do të jetë performanca e shumëpritur e Dua Lipës, e cila do të ngjitet në skenën kryesore rreth orës 22:00.
Pas mesnate, festa zhvendoset në “C4 Stage”, ku Skream, Bookie, Edgar Kerri dhe vetë Fatboy Slim do të mbajnë publikun zgjuar deri në orën 05:00.
Sunny Hill rikthen emocionin, ritmin dhe atmosferën unike që e ka bërë një nga festivalet më të rëndësishme në rajon, duke konfirmuar edhe njëherë se vera në Prishtinë nuk ka kuptim pa të./KultPlus.com
Dua Lipa, këngëtarja me famë botërore, do të performojë sonte së bashku me babanë e saj, Dukagjin Lipën, në natën e parë të festivalit “Sunny Hill”, që po mbahet në Bërnicë të Prishtinës.
Në një video të publikuar në rrjetet sociale, shihet Dua duke bërë prova në skenë bashkë me Dukagjin Lipën, i cili është edhe organizator i festivalit, transmeton KultPlus.
“Sunny Hill” do të zgjasë deri të dielën, duke sjellë në Prishtinë emra të shumtë të muzikës botërore dhe artistë të njohur vendorë. Atmosfera e festivalit pritet të kulmojë që nga nata e parë, me rikthimin e Duas në skenën që bashkon artin dhe identitetin./KultPlus.com
Një konferencë që nisi me qëllim shkencor për të diskutuar mbi gjuhën shqipe, standardin, gjuhën letrare dhe drejtshkrimin, përfundoi si një kongres partie, i ndikuar fort nga klima ideologjike e kohës. Kështu e përshkruan gjuhëtari Bahri Beci, një nga pjesëmarrësit dhe dëshmitarët e Kongresit të Drejtshkrimit, këtë ngjarje që shënjoi historinë gjuhësore dhe kulturore të Shqipërisë, në librin e tij.
Në librin e tij “Përjetime 1936–2021”, Beci ndan kujtime që nga fëmijëria në Shkodër e deri te reflektimet për tri periudha historike të Shqipërisë: periudha e sistemit kapitalist (1936–1944), ajo e sistemit komunist (1944–1990) dhe tranzicioni postkomunist (1990–2021). Ai vëren se “Shqipëria dhe shqiptarët gjatë këtyre tri epokave janë përpëlitur si një anije pa vela në mes dallgëve të detit”.
Përmes një stili publicistik dhe reflektues, Beci përshkruan ngjarje kyçe kulturore, nga Kongresi i Manastirit deri tek Kongresi i Drejtshkrimit, duke e vendosur veten në rrëfimin e një shkencëtari të gjuhës që operonte nën presionin e doktrinës politike. Ai flet për ndërtimin e figurës së “Homo ideologicus”, si një produkt i drejtpërdrejtë i regjimit:
“Ishte krijuar njeriu ideologjik, që është e keqja më e madhe e këtij vendi në të dyja kohët”, thotë Beci, teksa përshkruan mënyrën se si ndërtohej “elita e re” me bekim politik.
Duke iu rikthyer ngjarjes që do të ngulitej thellë në historinë gjuhësore shqiptare, Kongresit të Drejtshkrimit, Beci tregon se për të “ka qenë e rëndësishme e vërteta”:
“Unë nuk kam bërë ndonjëherë, refuzim apo mohim të gjuhës letrare. Unë jam marrë me argumentet shkencore. Gjuha e vendosur si standard, ka qenë më shumë një gjuhë gazetash, një gjuhë burokratike, më shumë se një gjuhë letrare e mirëfilltë; këtu përjashtoj shkrimtarin e madh Ismail Kadare, i cili diti ta lëvrojë gjuhën, ta shpëtojë nga ngurtësimi.”
Në kujtimet e tij, Beci ndalet edhe në përjetimet personale brenda Institutit ku punonte. Ai tregon se si, me propozimin e Jorgos, u zgjodh sekretar shkencor i Institutit – një lëvizje që ai e sheh jo si rastësi, por si pjesë e politikës së “kulaçit” pas asaj të “kërbaçit”.
“Tani sikur kërkonin të më merrnin me të mirë. Me sa duket, drejtori donte të jepte prova se ai nuk kishte pasur dhe nuk kishte gjë me mua, se ai më donte e më respektonte, madje edhe më vlerësonte… tani nuk isha më naiv, madje mund të them se isha bërë shumë vigjilent e kërkoja si i thonë, qimen në qull.”
Gjatë viteve 1972–1975, Beci kujton se punoi me përkushtim të veçantë, duke e vlerësuar këtë periudhë si një ndër më të frytshmet në jetën e tij shkencore. Megjithatë, ai thekson se “bashkëjetesa me drejtuesit kërkonte si peng personalitetin”.
Kujtimet e tij rikthejnë atmosferën e tensionuar të kohës, ku “etja për lavdi dhe mania për t’u imponuar me gjëra të mëdha” ishte shndërruar në mënyrë të menduari dhe vepruari.
“Shoqëria shqiptare ishte si një tullumbace tepër e fryrë që vërtitej sa andej-këndej, po pa e ditur se ku po shkonte… Pra, tullumbace shteti, tullumbace shoqëria, tullumbace institucionet.”
Një nga ngjarjet më të rëndësishme që ai përshkruan është konferenca ndërkombëtare e organizuar nga Instituti i Historisë, e cila u bë “bisedë e ditës” në gjithë vendin. Por, shumë shpejt pas saj, Kongresi i Drejtshkrimit do të merrte vëmendjen kombëtare:
“E ky do të ishte Kongresi i Drejtshkrimit që është vlerësuar si ‘një fitore e vijës marksiste të PPSH-së për zgjidhjen e problemit të gjuhës sonë letrare kombëtare’.”
Këto rrëfime dhe analiza nga Bahri Beci, të ndërtuara mbi përjetime personale dhe njohuri të thella shkencore, edhe pasi ai ka vdekur, ofrojnë një dritare të vyer për të kuptuar se si politika ndikoi formësimin e gjuhës shqipe standarde, jo vetëm si proces gjuhësor, por edhe si instrument ideologjik./KultPlus.com
Kam me të dashtë përjetë edhe mbas vdekjes Sepse unë nuk due të vdes por kam me vdekë Ti nuk je gjuha ime as e Nanës as e Babës tim Ti je frymë zemra ime ti je shpirti im Me shkue me shkue krejt njisoj asht me shkue Në Prizren me shkue a me shkue në Shkodër Me shkue në Durrës a në Tiranë me shkue Në Vlorë me shkue a me shkue në Korçë Me shkue në Elbasan a në Shkup me shkue Me shkue do me thanë me vdekë pak nga pak E me mbetë çka do të thotë me mbetë përjetë Ti nuk njeh asnji kohë ti nuk njeh asnji vetë Të gjitha i ke me vete të gjitha i mban në gji Paanësi je pafundësi ti je përjetësi Kur nisem a kur mbetem mos thuej prit a ik Me shkue a me mbetë asht nji infinit Me pasë gjithë kohën me pasë gjithë hapësinë Me e rrokë Kosmosin si me e puthë shtëpinë Kur të ndajnë në kohë të copëtojnë në veta Zemra mue më grihet gjaku pik ndër fleta Kam me të dashtë ty si e due Vetëveten Se në thellësinë tande e gjej të vërtetën E di se me mendue asht nevojë njerëzore Po me dashunue asht domosdo jetësore Se jeta e njeriu i donë të gjitha a hiç Kam pa një copë që tue vajtue vdiq Me u ngutë si lumi e me u derdhë në det Çka me i thanë Babës a Nanës së shkretë/KultPlus.com
“Rregulli i parë i protokollit është: pa dramë,” thotë Laurence Nicolas, CEO e markës ikonë të kristalit francez Baccarat. Kur pyetet nëse ndonjë copë kristali është thyer ndonjëherë aksidentalisht, ajo përgjigjet me qetësi dhe elegancë: “Zëri i kristalit që thyhet është njëkohësisht tragjik dhe i bukur, një notë e fundit përpara heshtjes.”
E themeluar në vitin 1764 në qytetin Baccarat në Francën verilindore, kjo shtëpi luksi u krijua me dekret të mbretit Louis XV. Sot, pas më shumë se 260 vitesh histori, Baccarat përfaqëson mjeshtërinë franceze në nivel global. Pavarësisht brishtësisë së kristalit, Nicolas thekson se asgjë nuk është e pakthyeshme: “Ne kemi zotëruar artin e rikrijimit të bukurisë, ndonjëherë edhe në mënyrë të personalizuar.”
Në një intervistë për media të specializuara në luks, Nicolas flet për tregun në zhvillim të Indisë dhe ndryshimet që po përjeton vendi. Sipas saj, konsumatorët e rinj të luksit në Indi po lëvizin drejt një përvoje më të vetëdijshme, me theks te mjeshtëria, qëndrueshmëria dhe eleganca, në vend të markave të ekspozuara apo logos së madhe. Ajo beson se do të ketë një kalim nga konsumi i sipërfaqshëm drejt objekteve me thellësi, histori dhe identitet.
Gjenerata e re indiane, kryesisht milenialët dhe Gen-Z, po përdor gjithnjë e më shumë platformat digjitale për të zbuluar dhe përjetuar luksin. Ndërkohë, përvoja të personalizuara dhe shërbime të jashtëzakonshme do të jenë thelbësore për të ndërtuar lidhje të qëndrueshme me markat.
Nicolas gjithashtu paralajmëron markat të mos bien në grackën e ndjekjes së trendeve kalimtare. “Ajo që e bën një objekt të përjetshëm është pikërisht ajo që e bën modern,” shprehet ajo.
Në mesin e kërkesave më të jashtëzakonshme që Baccarat ka marrë, përmendet një projekt i porositur në Japoni: një version gjigand i vazos Célimène, i cili arrinte 1.70 metra në lartësi dhe peshonte 850 kilogramë. Krijimi i saj kërkoi mbi 3,000 orë punë intensive nga mjeshtrit e shtëpisë dhe përfaqësonte kufijtë ekstremë të asaj që kristali mund të bëjë.
Në një panoramë më të gjerë, tregu indian i luksit po përjeton një transformim rrënjësor. Rritja e klasës së mesme aspiruese, e cila po zhvendoset drejt qyteteve të vogla dhe të mesme, po sjell kërkesa të reja për luks të arritshëm, por me vlerë të vërtetë. Produktet më të kërkuara përfshijnë kozmetikën premium, aksesorë të nivelit të mesëm dhe bizhuteri të punuara me detaje artizanale.
Kërkesa për qëndrueshmëri dhe etikë është gjithashtu në rritje. Konsumatorët e rinj duan të dinë nga vjen një produkt, kush e ka bërë dhe me çfarë ndikimi ndaj mjedisit e shoqërisë. Markat që janë të hapura dhe të sinqerta në këto fusha fitojnë më shumë besim dhe besnikëri.
Në këtë kontekst, Baccarat dhe markat e ngjashme me histori dhe mjeshtëri të thellë kanë avantazhin për të ndërtuar lidhje të reja me një audiencë që nuk blen vetëm për status, por për ndjesi, përvojë dhe vlerë të vërtetë.
India po bëhet jo vetëm një konsumator i rëndësishëm i luksit, por edhe një qendër kulturore që po tërheq vëmendjen e markave botërore. Evente, bashkëpunime me artistë vendas dhe përfshirja e komunitetit janë tashmë pjesë e strategjive të luksit në tregun indian.
Për Baccarat, e ardhmja nuk është vetëm shkëlqim kristali, por edhe dritë e një tregu të ri që kërkon luks me shpirt./TheEconomicTimes/KultPlus.com
Më 5 gusht 2025, në Amfiteatrin e Madh të Bibliotekës Kombëtare të Kosovës, do të mbahet një ngjarje kulturore kushtuar autorëve të letërsisë shqiptare në diasporë.
Ky aktivitet organizohet në bashkëpunim mes Bibliotekës Kombëtare të Kosovës dhe OJQ-së “Lidhja Krijuese e Mërgatës” dhe do të fokusohet në promovimin e librave të rinj nga autorë shqiptarë që jetojnë dhe krijojnë jashtë trojeve shqiptare, nga ora 11:00 – 13:00.
Ngjarja synon të forcojë lidhjet kulturore ndërmjet Kosovës dhe mërgatës shqiptare, duke krijuar hapësirë për njohjen dhe vlerësimin e krijimtarisë letrare të diasporës. Në promovim pritet të marrin pjesë autorë, studiues, përfaqësues të institucioneve dhe lexues të apasionuar pas letërsisë shqipe.
Ambasadori i Mbretërisë së Bashkuar në Kosovë, Jonathan Hargreaves, mori pjesë dje në ceremoninë solemne të dhënies së shtetësisë kosovare për këngëtaren me famë botërore, Dua Lipa.
Artistja e njohur, e lindur në Londër dhe me prejardhje nga Kosova, është tashmë edhe shtetase e Republikës së Kosovës, përveçse e Mbretërisë së Bashkuar – vend ku ajo nisi dhe zhvilloi karrierën e saj ndërkombëtare, transmeton KultPlus.
“Mbretëria e Bashkuar dhe Kosova janë krenare ta quajnë Dua Lipën të tyren. Faleminderit Presidente Osmani që më ftuat në një ceremoni të veçantë për dhënien e shtetësisë së Kosovës Dua Lipës. “Pata nderin të takohesha me Dua Lipën dhe të festonim këtë talent të jashtëzakonshëm britaniko-kosovar”, ka shkruar ai.
Ai gjithashtu u shpreh se mezi pret të ndjekë performancën e Dua Lipës sonte në Sunny Hill Festival.
“Ejani dhe vizitoni British Corner tonë në festival!”, shkruan Ambasadori./KultPlus.com
Eklipset diellore gjithmonë kanë ndezur imagjinatën e njerëzimit, që nga kohët e lashta kur shiheshin si shenja hyjnore, deri tek sot ku janë ngjarje madhështore astronomike që tërheqin miliona sy drejt qiellit. Por së fundmi, kjo magjepsje është kthyer në konfuzion, pas përhapjes së një lajmi të rremë në rrjetet sociale: se më 2 gusht 2025, do të ndodhë një eklips total diellor që do ta zhysë të gjithë Tokën në errësirë për gjashtë minuta.
Sipas këtyre postimeve, ky eklips thuhet të jetë i fundit i këtij lloji për njëqind vjet dhe pritet të jetë një nga më dramatikët në histori. Disa faqe madje kanë sugjeruar që njerëzit të përgatiten për “errësirë totale”, si një ngjarje pothuaj apokaliptike.
Por çfarë thotë NASA dhe ekspertët e astronomisë?
NASA dhe astronomët e institucioneve ndërkombëtare kanë sqaruar qartë se më 2 gusht 2025 nuk do të ndodhë asnjë eklips diellor, as i pjesshëm dhe as total. Kjo datë është pjesë e një keqinformimi që ngatërron ngjarjen e vërtetë që do të ndodhë më 2 gusht 2027, një eklips total, dhe një nga më të gjatët e këtij shekulli.
Ky eklips do të jetë i dukshëm në disa vende të botës si: Spanja jugore, Afrika veriore (përfshirë Marokun, Algjerinë, Tunizinë, Libinë, Egjiptin), Lindja e Mesme (pjesë të Arabisë Saudite, Jemenit), Afrika Lindore (Sudani dhe Somalia). Në qytetin e Luxor, Egjipt, eklipsi total do të zgjasë deri në 6 minuta e 23 sekonda, duke e bërë një nga më të gjatët që do të ndodhin gjatë gjithë shekullit XXI.
Megjithatë, errësira do të ndodhë vetëm në një korridor të ngushtë, afërsisht 160 kilometra i gjerë, ku kalon hija e Hënës. Pjesa tjetër e botës, përfshirë Europën dhe Azinë, do të përjetojë eklips të pjesshëm, ndërsa shumica e Tokës nuk do ta vërejë fare./TheEconomicTimes/KultPlus.com
Qyteti i Prishtinës do të më duket gjithmonë si shtëpia ime. Është vendi ku kalova pjesën më të madhe të fëmijërisë, ku vrapoja me miqtë e mi, thithja muzikën vendase dhe nisa të ëndërroja për llojin e artistes që mund të bëhesha një ditë. Është një vend që formësoi jo vetëm atë që jam si person, por edhe atë që jam si muzikante, shkruan Dua Lipa në platformën e saj Service95.
Dhe Prishtina është gjithashtu shtëpia e diçkaje shumë të dashur për mua: Sunny Hill Festival – tani në vitin e tij të gjashtë. Festivali ynë i muzikës, i drejtuar nga familja jonë dhe i ëndërruar nga babai im, i njohur ndryshe si “Dadager” – Dugi, rikthehet këtë fundjavë dhe pritet të jetë festa jonë më e madhe deri tani. Ajo që filloi si një ide e guximshme për të sjellë muzikë ndërkombëtare në Kosovë, tani është kthyer në një moment kulturor. Ende e mbaj mend emocionin e edicionit tonë të parë, ku unë isha një nga artistet kryesore së bashku me emra të mëdhenj si Martin Garrix dhe Grace Carter – jam pafundësisht mirënjohëse ndaj tyre që besuan në vizionin tonë që nga fillimi.
Këtë vit, mirëpresim një formacion vërtet ndërkombëtar, me emra kryesorë si Shawn Mendes, Peggy Gou dhe Fatboy Slim. Është një fundjavë me muzikë të jashtëzakonshme dhe energji elektrizuese, por Sunny Hill ka qenë gjithmonë shumë më tepër sesa thjesht një festival. Është një festë e shpirtit krijues të Kosovës, një reflektor për talentin në zhvillim dhe një ftesë e ngrohtë për të zbuluar kulturën, kuzhinën dhe komunitetin e bukur të Prishtinës.
Nga kafenetë dhe baret plot gjallëri deri te libraritë e pavarura, galeritë e artit dhe monumentet historike, Prishtina është një qytet që meriton të shihet dhe të ndjehet; përmes muzikës, po, por edhe përmes të gjitha pjesëve të tjera që e bëjnë aq të veçantë. Dua që të gjithë ata që vizitojnë Sunny Hill, apo Kosovën në çdo kohë tjetër të vitit, të dashurohen me këtë qytet ashtu si unë.
Në stilin e vërtetë të Service95, kam përgatitur udhëzuesin tim personal për tre ditë në Prishtinë: një përzgjedhje personale e vendeve, njerëzve dhe përvojave që mendoj se do t’i doni po aq sa unë. Shpresoj ta shijoni…
Dita 1
Hapi i parë është… Të regjistrohesh në hotelin e duhur. Për ata që kërkojnë luks dhe relaks, Hotel Swiss Diamond ose Courtyard Marriott ofrojnë elegancë klasike në zemër të qytetit. Nëse kërkon diçka më moderne dhe me dizajn të veçantë, Hotel Manami është zgjedhje e shkëlqyer (dhe është brenda distancës në këmbë nga shumë prej bareve më të mira!).
Pasi të jeni sistemuar… Bëni një shëtitje në qendër të qytetit dhe ndaloni te Soma Book Station. Një vend që është pjesërisht kafene, pjesërisht bar dhe pjesërisht librari – një hapësirë shumë e këndshme ku mund të pini kafe (ose koktej!), të shfletoni librat dhe të hyni në ritmin e qytetit.
Për të ngrënë… Provoni Sonder në rrugën Ukë Bytyçi, një nga restorantet më moderne të Prishtinës. Është vend i relaksuar dhe stil, që tërheq një publik vendas kreativ. Sanduiçi me gjeldeti të ëmbël dhe lëngu i portokallit të freskët duhet të jenë pjesë e porosisë tuaj.
Më pas shkoni te… Libraria Dukagjini, vetëm 15 minuta larg. Një nga libraritë më të mira të qytetit për gjithçka që ka të bëjë me letërsinë – edhe nëse nuk planifikoni të blini ndonjë libër, do të dilni me një në dorë.
Në mbrëmje… Darkoni te Renaissance në rrugën Musine Kokalari 35, një vend elegant që shërben kuzhinë tradicionale kosovare. Unë do të rekomandoja çdo pjatë mishi me kërpudha.
Kur bie nata… Shkoni te Monroe në rrugën Fehmi Agani, një bar koktej retro me atmosferë të ftohtë dhe muzikë fantastike. Prisni ndenjëse me kadife, ndriçim të ngrohtë dhe një publik që mban gjallë energjinë deri vonë.
Dita 2
Filloje ditën te… Seven Sundays në Icon Tower, një kafene e ngrohtë dhe mikpritëse që bën brunch me gjithë zemër. (Palaçinkat me boronica janë të domosdoshme!) Më pas, eksploroni qendrën e Prishtinës: ndaluni te Monumenti Newborn, shëtisni në Bulevardin Nënë Tereza dhe, nëse keni kohë, hyni në Galerinë Kombëtare të Kosovës.
Për drekë… Provoni Baba Ghanoush, me pjata vegane dhe vegjetariane me shije të Lindjes së Mesme. Hapësira është aq e rehatshme, sa ndiheni sikur jeni në shtëpinë e dikujt.
Ndaluni te… Biblioteka Kombëtare e Kosovës, vetëm 10 minuta në këmbë nga restoranti. Ndërtuar nga arkitekti kroat Andrija Mutnjaković në vitet ’80 – është një nga ndërtesat më unike në qytet dhe pikë referimi për Universitetin e Prishtinës. Vërtet ia vlen ta vizitoni.
Rezervoni një tavolinë te… Salt Prishtina, në rrugën Fehmi Agani. Një nga vendet më të mira për darkë – i përsosur për një vakt festiv! Ofrojnë sushi dhe fruta deti të mrekullueshme.
Në mbrëmje, bëni një tur bare… Filloni te Churchill, ku dekorimi vintage dhe menytë me whisky e nisin natën me stil. Pastaj shkoni te Servis Fantazia, një bar me muzikë që luan disqe vinili dhe kokteje të shkëlqyera – gjithmonë me DJ të rinj vendas.
Dita 3
Filloje ditën e fundit me… Mëngjes në hotel – sepse nëse ka një luks të vërtetë kur je në hotel, është shërbimi në dhomë. Pse mos ta shfrytëzoni?
Pastaj vizitoni… Pazarin e Vjetër të Gjelbër, që ju jep një pamje të jetës së përditshme tradicionale të Prishtinës. Do të gjeni stenda me fruta dhe perime të freskëta, si dhe butikë aty pranë që shesin produkte dhe artizanale vendase. Mos e humbni edhe Muzeun Etnografik aty pranë: një monument kulturor i ruajtur nga shekulli i 18-të që sjell në jetë historinë dhe trashëgiminë e Kosovës.
Për drekë, shkoni te… Tat’s në rrugën Simon Shiroka, një vend tjetër me ushqim me bazë bimore. I shpejtë dhe i lehtë – ideal kur je në lëvizje. Ende mendoj për burgerin me kërpudha të tërhequra…
Kthehuni në hotel për… Një pushim të shpejtë. Nëse jeni në Swiss Diamond, shfrytëzoni spa-në. Ose bëni një “disco nap” apo pini një kafe të fundit në sallonin e katit përdhe të Hotel Manami dhe shikoni qytetin që lëviz rreth jush.
Darkën e fundit hani te… Tiffany në rrugën Enver Zymberi, një institucion lokal i njohur për kuzhinë tradicionale me shpirt, të përgatitur me mjeshtëri të vërtetë. Porosisni tavën e Elbasanit dhe japrakët – një shije e përsosur për të përmbyllur qëndrimin tuaj me diçka të pasur, të ngrohtë dhe 100% Prishtinë./Service95/KultPlus.com
Login
