Me një postim të vetëm, Presidenti Francez Emmanuel Macron ndryshoi gjithçka, dhe asgjë. Njoftimi i tij vonë në mbrëmje në X se Franca do të njohë një shtet palestinez në shtator, anëtarja e parë e Këshillit të Sigurimit të Kombeve të Bashkuara dhe kombeve të G7 që e bën këtë, i zuri shumë njerëz në befasi.
Edhe pse njohja e Francës është pritur prej disa muajsh tani, (lufta Izrael-Iran detyroi një shtyrje të samitit mbi Izrael-Palestinë me Arabinë Saudite dhe aleatët europianë që Parisi kishte nxitur) nuk pritej të ndodhte kështu.
Njoftimi i papritur na tregon dy gjëra.
Së pari, se Emmanuel Macron mendon se kjo është koha për të vepruar. Udhëheqësit nga Franca, Mbretëria e Bashkuar dhe Gjermania do të flasin për të kërkuar veprime urgjente mbi nivelet e reja të krizës humanitare në Gaza.
Më shumë se një mijë banorë të Gazës janë vrarë duke kërkuar me dëshpërim ushqim që nga maji, dhjetëra të tjerë nga vetë uria.
Imazhet e banorëve të Gazës të uritur dhe të pafuqishëm, përfshirë fëmijë, kanë sjellë ndërmend cepat më të errët të shekullit të 20, duke nxitur neverinë perëndimore ndaj krizës humanitare.
Vendimi i Macron është i guximshëm, pas një numri të vogël aleatësh europianë: Irlandës, Norvegjisë dhe Spanjës, por duke hapur rrugën që fuqitë e mëdha ndërkombëtare të ndjekin shembullin.
âKam folur me kolegĂ« tĂ« tjerĂ« nĂ« telefon dhe jam i sigurt se nuk do tĂ« jemi tĂ« vetmit qĂ« do ta njohin PalestinĂ«n nĂ« shtatorâ, tha njĂ« zyrtar i lartĂ« nĂ« presidencĂ«n franceze pĂ«r CNN tĂ« enjten pas njoftimit tĂ« Macron.
Sytë tani ka të ngjarë të kthehen nga Mbretëria e Bashkuar, ndoshta edhe nga Gjermania. Perspektiva e Shteteve të Bashkuara, aleati më i ngushtë i Izraelit edhe pa një presidencë Trump, duket e pamundur.
Por për ata në terren, vendimi francez ka të ngjarë të ndryshojë pak.
LĂ«vizja u mirĂ«prit nga Hamasi si njĂ« âhap pozitivâ. PĂ«r udhĂ«heqĂ«sit izraelitĂ«, nuk u prit aspak mirĂ«.
Njohja âshpĂ«rblen terrorinâ, tha kryeministri izraelit (dhe kundĂ«rshtar i hershĂ«m i njĂ« shteti palestinez) Benjamin Netanyahu tĂ« enjten nĂ« mbrĂ«mje, me ministra tĂ« tjerĂ« qĂ« argumentojnĂ« se ky veprim tani justifikon aneksimin zyrtar tĂ« Bregut PerĂ«ndimor.
Kjo ndjesi u pranua shpejt nga Shtetet e Bashkuara, të cilat e kanë gjetur veten gjithnjë e më shumë në kundërshtim me aleatët e tyre perëndimorë në Europë për shkak të luftës së Izraelit në Gaza.
Sekretari i Shtetit Marco Rubio tha se SHBA-tĂ« âe hedhin poshtĂ« me forcĂ«â planin e Macron.
âKy vendim i pamatur i shĂ«rben vetĂ«m propagandĂ«s sĂ« Hamasit dhe pengon paqenâ, shkroi ai tĂ« enjten nĂ« X. âĂshtĂ« njĂ« shuplakĂ« nĂ« fytyrĂ« pĂ«r viktimat e 7 tetorit.â
Edhe nëse njohja ndërkombëtare mund të sjellë magjikisht ndryshime konkrete për Gazën, afati i shtatorit do të vijë shumë vonë për palestinezët që vdesin nga uria nën bllokadën e ushqimit të kontrolluar nga Izraeli.
Philippe Lazzarini, kreu i UNRĂA-sĂ«, agjencisĂ« kryesore tĂ« Kombeve tĂ« Bashkuara pĂ«r refugjatĂ«t palestinezĂ«, tha tĂ« enjten se njerĂ«zit nĂ« Gaza u ngjanin âkufomave nĂ« kĂ«mbĂ«â ndĂ«rsa uria po pĂ«rhapej.
Të gjithë 2.1 milionë njerëzit në Gaza tani janë të pasigurt për ushqim dhe të martën, ministria e shëndetësisë e Gazës tha se 900,000 fëmijë po vuajnë nga uria.
Rreth 70,000 fëmijë tashmë tregojnë shenja të kequshqyerjes, thanë ata.
Një shans i vogël diplomatik?
Njoftimi solo i Francës sugjeron gjithashtu një shenjë dëshpërimi nga ana e Macronit.
Ai është një njeri që i pëlqen një koalicion në skenën botërore dhe kjo është zakonisht një strategji fituese.
Një muaj më parë, dukej se ishte gati skena që Franca të njihte Palestinën, një samit i bashkëorganizuar me Arabinë Saudite ishte planifikuar në Riad nga 17 deri në 20 qershor. Por kur shpërtheu konflikti i hapur midis Izraelit dhe Iranit më 13 qershor, ky plan u prish.
Pritja midis ekspertëve ishte që Franca dhe Arabia Saudite do të mobilizonin aleatët e tjerë në një njohje të përbashkët, një sinjal i fortë për Jerusalemin dhe Uashingtonin mbi rëndësinë e zgjidhjes me dy shtete dhe paqen.
Makron mund të ketë ende fitoren e tij në shtator nëse aleatët i bashkohen njohjes së Francës, por kjo nuk do të kishte ndodhur pa rrezikuar kapitalin diplomatik të Francës dhe duke bindur partnerë më të pavullnetshëm.
âIdeja Ă«shtĂ« tĂ« ushtrohet pak presion mbi vendet e tjeraâ, tha zyrtari i lartĂ« francez pĂ«r CNN.
Dhe vendimi i Macronit ka peshë.
Vendet europiane kanë treguar kokëfortësi për të vepruar zyrtarisht mbi një zgjidhje me dy shtete dhe për të njohur shtetësinë palestineze. Respekti për aleatin e Perëndimit, Izraelin, mospëlqimi për qeverinë islamiste në Gaza dhe mangësitë e Autoritetit Palestinez të Bregut Perëndimor, si dhe një status quo me sa duket e pranueshme për dekada të tëra, kanë sjellë zemërim të heshtur ndaj vendbanimeve dhe sulmeve izraelite ndaj palestinezëve, me pak ndryshim në veprimin ndërkombëtar.
Franca tani po e thyen atë tavan prej qelqi.
Brenda Francës, një vend që prej kohësh ka mbajtur një qëndrim ndaj kauzës palestineze, njohja e shtetësisë palestineze nuk do të jetë një veprim i diskutueshëm.
UdhĂ«heqĂ«si pas LuftĂ«s sĂ« DytĂ« BotĂ«rore, Charles de Gaulle, e mblodhi FrancĂ«n pranĂ« popullit palestinez pas luftĂ«s sĂ« vitit 1967, me Parisin qĂ« u angazhua me OrganizatĂ«n Ălirimtare Palestineze pĂ«r dekada tĂ« tĂ«ra, edhe pse sulmet terroriste u kryen nĂ« emĂ«r tĂ« grupit nĂ« tokĂ«n franceze.
Në vitin 2014, parlamenti francez i bëri thirrje qeverisë të njihte Palestinën, një apel që qeveria e mbështeti në Këshillin e Sigurimit të Kombeve të Bashkuara në një votim të pasuksesshëm për të sjellë shtetësinë palestineze deri në vitin 2017.
Franca prej kohësh ka mbështetur një zgjidhje me dy shtete për Izraelin dhe Palestinën bazuar në kufijtë e vitit 1967, megjithëse burimi i Elysee tha se njohja franceze nuk do të specifikonte kufijtë.
Macron mbështeti me vendosmëri hakmarrjen e Izraelit për masakrat e 7 tetorit, por me kalimin e kohës i ka ashpërsuar kritikat e tij ndaj Netanyahut dhe Izraelit për drejtimin e luftës.
Publikisht, ai shqetĂ«sohej pĂ«r âimportiminâ e konfliktit nĂ« FrancĂ«, shtĂ«pi e komunitetit mĂ« tĂ« madh tĂ« hebrenjve dhe myslimanĂ«ve nĂ« EuropĂ«.
Por, ndërsa viktimat në Gaza u shtuan, Franca ndaloi eksportet e armëve në Izrael, orkestroi dërgesat e ndihmave në territor dhe bëri thirrje vazhdimisht për një armëpushim dhe akses në ndihmë humanitare dhe gazetarë.
Duke ndërmarrë këtë hap besimi, duke njohur një shtet palestinez përpara kolegëve të Francës, Pallati Elysee me siguri shpreson për një efekt domino të njohjes në të gjithë Perëndimin.
Me ndihmën ende mizorisht përtej mundësive të banorëve të Gazës, ndoshta është një përpjekje e fundit për të sjellë njëfarë lehtësimi.
Burimi: CNN. PĂ«rshtati: Gazeta Si
The post CNN: Njohja e Palestinës, një veprim i guximshëm nga Macron, me një dozë dëshpërimi⊠appeared first on Gazeta Si.
Login
