Prishtina ishte me fat që prej 17 deri më 21 korrik, qëndroi për katër ditë e katër net pianisti me famë botërore Marino Formenti, në Burgun e Idealit, duke performuar nën moton “WHAT IS LIGHT FOR”?  

Afrim DEMIRI  

Të rralla janë ngjarjet që një qyteti i japin  epitetin e Qytetit të kulturës, pa qenë e shpallur kjo nga ndonjë organizatë si UNESCO, apo BE-ja, që praktikojnë këto nisma për të promovuar diversitetet kulturore si pasuri e përbashkët e qytetërimeve. Mirëpo Prishtina ishte me fat që prej 17 deri më 21 korrik, qëndroi për katër ditë e katër net pianisti me famë botërore Marino Flormenti, në Burgun e Idealit, duke performuar nën moton “WHAT IS LIGHT FOR”? Formenti ishte i ftuar nga Molla e Kuqe NGO, në kuadër të projektit për funksionalizimin e hapësirës së muzeut, të mbështetur nga Ministria e Kulturës, Rinisë dhe Sportit për vitin 2025.

Prania e tij fizike dhe artistike e krijoi një përmasë të denj për një epitet të tillë. Kur gjithë kësaj i shtojmë që krejtësisht në një koiçidencë artistike ngjau të ndodhnin, në të njëjtën kohë edhe EtnoFesti në Kukaj si dhe koncerti i Armend Rexhepagit, në sheshin e kryeqytetit, atëherë korriku për Prishtinën ishte më se i begatshëm artistikisht përkundër thatësisë së vapës përvëluese.  

Formenti: Unë jam medalion me tri fytyra  

U dashtë të kalojnë katër ditë, që të mund ta shikoj qëndrimin katërditor të pianistit Marino Formenti në Burgun e idealit, nga një distancë emocionale dhe të mund të reflektoj për botën e tij krijuese aq të thellë të përcjellur me një filozofi jetësore, me një psikologji të rrallë dhe para se gjithash me një frymëzim artistik përtej klisheve.

E takova në shetitorën e burgut derisa dialogonin me organizatorët Alban Beqirajn dhe Mentor Berishën, për kontekstualizimin artistik të performancës së tij, derisa kishte ardhur nga Vjena, që të identifikohej me fatin e mijra të burgosurëve politikë shqiptarë, që kishin vuajtur me dekada në këtë burg. Dhe ja që një artist italian synonte që hapësirën e burgut të shndërronte, ta transformonte nga burgu sa në një rrëfimtore, në një sallë ushtrimesh të një kryeartisti me amatotë, me studentë apo me kolegë, sa në një medium debatues me gazetarë, sa në një sallë kocentrale!

Ia kujtova se më kishte pëlqyer një thënie të tij se “nëpërmjet notave i shoh portretet e kompozitorëve”.  “Po, kam dëshirë që nëpërmjet emocioneve t’i përceptoj vijat e karaktereve”, pohoi ai duke vendosur një bashkëbisedim të çiltër. Në pyetjen se si kanë dëshirë të të shohin ty të tjerët, duke përjetuar artin tënd, Flormenti pa hamendësim tha: “si një medalion me tri fytyra”, duke nxjerr në pah shumëdimensionalitetin e fuqisë së tij krijuese. Gjithçka në botën e tij e kishte hapësirën e vet, nota për të ishte më shumë se medium, kërkonte qasje filozofike, ai dallohej nga të tjerët se notën muzikore apo hapësirën artistike donte që ta shihte përtej kornizës edhe si ndjenjë edhe si përceptim. “Nuk ka qendër, Qendra është aty ku jam, aty ku krijoj, psh., tash Qendra është këtu, ne jemi Qendra”. Unë shikohem me Mentorin dhe me Albanin dhe sikur marrim forcë nga graviteti i Qendrës.

Për gërshetimin e muzikës serioze me atë alternative, avangarde Formenti pohon se duhet gjetur edhe hapësirat aleternative. Prandaj koncepti i tij “Nowhere”, një performancë ku ai jeton për ditë të tëra në një hapësirë publike, duke luajtur muzikë, biseduar me njerëz, dhe reflektuar mbi marrëdhënien mes artistit dhe publikut, tingëllonte mëse i natyrshëm në burgun e Prishtinës. Po ashtu përvoja e tij ishte kalitur edhe nëpërmjet koceptit tjetër “On To One”,dmth. Një shikues para tij është një botë, nuk është një biletë e shitur! Edhe pse pianist me famë botërore në muzikën klasike dhe bashkëkohore, Marino Formenti (“Best of New York Times”, “Best of The New Yorker”), ai kishte ngritur shtratin e gjumit në hapësirat e Burgu të Idealit”. “Kam vizituar shumë burgje nëpër botë, kam qenë edhe në Buhenwlt, ku jam njohur me Holokaustin ndaj hebrenjëve. Kam vizituar edhe të burgosur komunistë, muzikën time e shoh si shpagim për robërinë e të burgosurëve, dhembshuri të cilin dua ta kthej në lumturi”, humbet në rrëfimin e tij, pikërisht ashtu sikur edhe kur ekzekutonte dukej se merrte një trajtë jashtëtokësore. Nuk di pse më erdhi ta pyes se kush e ka vizituar deri më tash? A e kanë vizituar kompozitorët prishtinas? Ai me një nënqeshje sikur nuk ka dëshirë të thotë jo, por vazhdon të flet për aspektet margjinale të jetës, të cilat i bartë në art duke krijuar një humanizëm të rrallë. “Tash do ta takosh Marigona Hamitin, një të verbërt që studion për piano, do të ekzekutojmë së bashku, po kam dëshirë ta barti tek ajo një frymë alterantive të ekzekutimit”, sqaron Formenti, derisa Marigona përgatitet të ulet pranë pianos, e cila kishte zënë vend në ish-shetitoren e burgut. Veprat muzikore nga: J. S.Bach, Philip Glass, Nirvana, Brian Eno, Morton Feldman, Frédéric Chopin, Erik Satie, John Lennon, Franz Schubert, Galina Ustvolskaya, janë ato që  e ndjekin Formentin. Fillon ekzekutimi! Marino ulet majtas, Marigona djathtas. Kumbon hapësira e burgut. Aty ku ishte mbytur fjala e lirë ndër dekada, jehonin tingujt nga një ekzekutim i Bach-Benedito! Marigona ndjehej e lumtur. “Të them të drejtën kur jam vet edhe eksperimentoj, por në publik asnjëherë, por ja Marino më mësoi si të kapërcej nga nota në notë duke ruajtur harmoninë, por duke krijuar tone të reja, dhe si t’i kapërcej kufinjtë e partiturës”, shprehej Marigona që ndiqte mësimet në vitin e tretë, në Akademinë e Arteve në Prishtinë. Në një atmosferë spontane atyre iu bashkangjitej edhe Belina Sadiku studente e arkitekturës, e cila këndoi “back to black” si dhe “when a blind man cries” e përcellur nga dy “Mari-not”. “Kam mbaruar shkollën e mesme të muzikës dhe tash jam duke e shkolluar zërin  vullnetarisht, Formenti po na mëson atë që nuk e kemi dëgjuar deri më tash”, pohoi ajo, derisa kujdesej më Marigonën. Aty ishte edhe Aniset Cej, violiniste, studente e Akademisë së Arteve. “Një eksperiencë në vete, violina si instrument jashtë muzikë serioze po ma sjell një hapësirë të re muzikore”, pohoi Cej.

Muzikën shqiptare nuk e njoh, përpos disa këngëve popullore Formenti nuk kishte ra në kontakt me veprat e kompozitorqëve shqiptarë as andej dhe as kendëj kufirit. Për habi as muzika e arbëreshve tanë në Itali, nuk ishte e njohur për të. “Vetëm disa këngë popullore shqipe, kam arritë t’i veçoj”, thotë ai.  Kënga shkodrane “Luleborë”, që e kishte interpretuar aktori Afrim Muçaj nën përcjellje e Marinos, kishte tingëlluar shumë bukur.

“Pa asnjë dyshim një përvojë artistike e paharrueshme në Burgun e Idealit. Pata kënaqësin e madhe të marr pjesë si aktor në performancën muziko-poetike “What Is Light For?”, një udhëtim i thellë artistik që ndërthurte fjalën poetike me tingujt magjepsës të pianos”, pohon Muçaj. Muçaj edhe kishte recituar poezi të të burgosurëve edhe në mbrëmjen e fundit e emërtuar simbolikishte si “Hiri i Gramshit”. “Për katër ditë me radhë pata nderin të bashkëpunoj me një nga emrat më të njohur të muzikës bashkëkohore, kompozitorin italian Marino Formenti, i cili me mjeshtërinë dhe ndjeshmërinë e tij krijoi një atmosferë unike, ku muzika dhe poezia u bënë një”, tregon Muçaj.  Krahas Muçajt edhe aktorja Rajmonda Ahmetaj kishte recituar vargje të poetëve të burgosur si Visar Zhiti, Martin Çuni, Merxhan Avdyli etj. Ndërkaq mureve të burgut ishin vendosur portrete të artistëve botëror të cilët gjithashtu jeta i kishte përballur me burgjet. Formenti, po  mësonte shumë për të kaluarën tonë, gjatë procesit të bashkëbisedimet ai dëgjoi rrëfimin jetësor- dokumentar të ish të burgosurit politik pikërishtë në këtë burg dhe ish- ushtarit të lirisë Martin Çunit. “Një rast interesant, veç një krijues i madh si Marino identifikohet me ne, muzikën e tij po e përjetoj  si shërim të plagëve të vjetra”, thoshte Çuni që  për vite ia kishin ndalue fjalën e lirë, për ta hapur gjatë luftës së fundit  Radion Kosova e lirë dhe dhe për të pasur mundësinë të ipte  kushtrimin për liri.

Ndërkaq Qazim Namani, doktor  i shkencave të historisë,  foli për historikun e Kosovës që nga antika. Ai foli edhe për kompozitorët tanë Niket Dardani dhe Jan Kukuzeli, të cilët kanë krijuar vepra të mëdha në muzikën e krishterë. Formenti kërkonte që t’ia sigurojmë këto kompozime.

Marino dëgjonte dhe ekzekutonte! Mbi qiellin e shetitorës së të burgosurve fluturonin sorrat. Krokamat e tyre ngatërroheshin me notat duke krijuar një pamje surealiste. Marino premtonte se pas një viti do të kthehet në Kosovë me vepër të krijuar mbi rrëfimet e dëgjuara. ”Nuk i duroj getot as getoizimin qofshin politike apo kulturore, dua t’i rrënoj ato, jam multikulturor, i çmoj karakteristikat individuale, por synoj një humanizim kulturor”, pohonte Formenti.  

Okarina shqiptare dhe pianoja e italianit Formenti  Emin Sallahu, ish i burgosur politik, filloi ekzekutimin me okarinë.  Melodia e këngës “Vijnë vaporat, bregut të detit” filloi të formësohej. Pianisti Marino përpiqej të ” hynte” në okarinë me mjeshtrinë e tij në piano. Krijohej një kombinim  i çuditshëm. “Jam i lumtur që Okarina e jonë, si më e veçanta nga familjet e okarinave të zbuluara deri më tash u harmonizua me pianon e italianit Formenti”, shprehej Sallahu, Kurse Flormenti sqaronte për të pranishmit se “Cross over është koncepti im i parapëlqyer, pak folk, xhez pak apo pak pop. Unë jam për një koncept, miksimi me qenë përtej zhanreve, jo artificialisht, por shpirtërisht” .

Ai vazhdoi duke thënë se “Ashtu siç unë i besoj një Karte për të drejtën njerëzore, duhet të ekzistoj edhe një Kartë muzikore kulturore”. I lindur më 1965 në Itali, kjo nuk ishte vizita tij e parë në Kosovë. Më 2021 në Teatrin Kombëtar, Alban Beqiraj kishte vuar në skenë dramën e Beketit, “Pa mua”, ndërkaq muzikën e kishte kompozuar pikërisht Marino Formenti. Një ngjarje katërditore që do të mbahet në mend gjatë. Një perfomancë e pianistit Italian Marino Formenti që e nderoi kulturën tonë. Burgu i Idealit prej muajit në muaj po bëhet një vend i krijimit të artit alternativ, po tubon gjenerata të ndryshme  dhe po e vendos dialogun soc-kulturor në një rrafsh të komunikimit reciprok, në mes qindra pjesëmarrësve./KultPlus.com

Bajo Topulli u arsimua në Stamboll që në moshën 11 vjeçare, ku brumoset me idetë përparimtare dhe patriotike të vëllezërve Frashëri, Samiut dhe Naimit, por edhe Jani Vretos.

Sipas këshillave të tyre ai shkon në Selanik, ku fillon një aktivitet të gjerë si propagandues i gjuhës shqipe. Më pas, në vjeshtën e vitit 1904, Bajon do ta shohim në Manastir, ku bëhet pedagog dhe nëndrejtor i gjimnazit të Manastirit. Bashkë me lëndët mësimore, nisi t’iu mësonte edhe gjuhën shqipe djemve të gjimnazit e të shpërndante libra në gjuhën shqipe, edhe pse ishte gjithnjë në shënjestër. Gjatë qëndrimit të tij në Manastir u ngrit “Komiteti për Lirinë e Shqipërisë”(1905), ku mblodhën patriotë shqiptarë. Disa muaj pas krijimit të komitetit, do të ishte vullnetari i parë, në të parën çetë çlirimtare, duke u quajtur “Garibaldi i Shqipërisë”.

Pas aktivitetit në Jug të Shqipërisë dhe vrasjes së Dhespotit të Korçës, për të larë gjakun e Papa Kristo Negovanit, Bajo Topulli e pati shumë të vështirë qëndrimin në Shqipëri, ndaj dhe në fund të nëntorit, Bajo i shoqëruar nga Çerçizi dhe Zeman Haskua udhëtojnë drejt Sofjes, ku e priti një grup shqiptarësh me në krye Shahin Kolonjën. Aty gjejnë një situatë po aq të ndezur patriotike, në Sofje e Bukuresht u njohën me figura të njohura, mes të cilëve dhe Mihal Gramenon (kronikanin e betejave). Ai ndikoi në formimin dhe idetë e veprimtarit Çerçiz Topulli deri në fund. Bajo ndërmerr një udhëtim të gjatë në kryeqendra të Evropës dhe në Amerikë (ku u shoqërua nga Fan Noli), për të gjetur mbështetje për çështjen shqiptare.

Mori pjesë në Kongresin e Manastirit, madje ai u zgjodh në komisionin e ngushtë të Alfabetit, prej 11 vjetësh, ku ndër të tjerë bënin pjesë edhe At Fishta, Dom Mjeda, Mit’hat Frashëri, Sotir Peci, etj. Bajo Topulli ishte përkrahës i variantit të alfabetit me gërma latine, i cili u pranua si një nga dy variantet, bashkë me alfabetin e Stambollit, që të përdoreshin mes shqiptarëve. Kjo ngjarje e madhe u pasua me hapjen e shkollave dhe klubeve të gjuhës shqipe.

Pas Shpalljes së Pavarësisë për 15 vjet jetoi e punoi në Turqi, ku pati poste të larta drejtuese në kohën e Mustafa Qemal Ataturkut. Në vitin 1925 ai kthehet në Gjirokastër, ku e propozojnë për kryetar bashkie, të cilën edhe pse i sëmurë e drejtoi për tri vjet radhë. Gjatë kohës së drejtimit ndërmori një sërë reformash, të cilat lanë gjurmë dhe u bënë traditë dhe pjesë e bashkëjetesës qytetare në Gjirokastër.

I sëmurë rëndë, Bajo Topulli u nda nga jeta në 24 korrik të vitit 1930, në shtëpinë e të vëllait në Sarandë. Një ceremoni lamtumire madhështore u organizua që nga Saranda deri në Gjirokastër. Fjalën e lamtumirës e ka mbajtur Eqrem Çabej, i cili ndër të tjera ka thënë: “Në emër të djalërisë vijnë t’i them Bajo Topullit lamtumirën e fundit. Jo me lot grarie do ta varrosim, se sot nuk është ditë për zi. Ne do ta varrosim si burra, sepse edhe ti, o shpirt bujar, derdhe tërë gazin e jetës për këtë Shqipëri dhe tani, hero re dhe do flesh në këtë tokë që t’i e deshe gjithë jetën më tepër sesa shpirtin”!… / KultPlus.com

Qyteti i Dimalit është bërë pritës i aktivitetit festiv kushtuar trashëgimisë kulturore, ku u shpalosën për pjesëmarrësit traditat, artizanati dhe historia e qytetit.

Pedonalja u ndez nga një festë shumëngjyrëshe ku u ndërthurën këngët popullore, valet e krahinës dhe ekspozitat me punimet artizanale. E veçanta e këtij aktiviteti ishin veshjet tradicionale të zonës të trashëguara brez pas brezi të realizuara nga nxnënësit e shkollave të zonës.

Angazhimi i thuajse të gjithë komunitetit i dha një tjetër dimension festës, duke promovuar trashëgiminë kulturore si një pjesë e pa ndarë e identitetit të qytetit.“Ne ndodhemi në një festë të trashëgimisë kulturore duke prezantuar të gjitha projektet që shkollat kanë prezantuar gjatë gjithë vitit, gjithashtu dhe projektet artizanale në bazë të njësive administrative apo qëndrave artizanale”, tha Albano Kora, organizator.

Organizatorët vlerësuan rëndësinë e këtij aktiviteti, i cili ndërthur traditat e qytetit, të cilat fatkeqësisht po harrohen me kalimin e viteve, transmeton euronews.

“Festa e trashëgimisë kulturore në zemër të Dimalit, ky është një projekt që i cili jetëson jetën e Dimalit, falë projekteve të ndryshme, projekteve rinore të cilat kanë të bëjnë me trashëgiminë kulturore janë projekte fantastike të cilat sjellin të shkuarën, të tashmen dhe të ardhmen”, shtoi Vilson Shehu, organizator gjithashtu.

Festa kushtuar trashëgimisë kulturore u mirëprit nga publiku vendas duke dëshmuar lidhjen e fortë të banorëve me historinë dhe traditat e të parëve.

Gazeta prestigjioze amerikane ”New York Times” ka përzgjedhur edhe Dhërmiun ndër destinacionet më të mira turistike globale.

”Një tjetër verë me temperatura përvëluese në të gjithë Evropën i ka nxitur turistët të kërkojnë mënyra krijuese për të mposhtur vapën”, shkruan Gabe Castro-Root për ”New York Times”.

Kur temperaturat rriten ndjeshëm, Akropoli apo maja e Kullës Eiffel ndonjëherë mund të mbyllen, por plazhet janë të hapura dhe në formën e tyre më të mirë.

Mund të vallëzoni gjithë natën në rërë në Shqipëri, të bëni windsurf në Sardenjë ose të bëni ecje në një dunë gjigante në Francë. Ose mund të shijoni ditët e gjata të diellit arktik në Norvegji.

Por, plazhi i Dhërmiut, në Rivierën Shqiptare, tërheq adhuruesit e diellit dhe turistët e shumtë me festivale të shumta muzikore gjatë gjithë verës.

Riviera Shqiptare është vendosur si një alternativë ndaj brigjeve të mbushura me njerëz të Kroacisë dhe Greqisë, falë plazheve si Dhërmiu.

Pak më shumë se një kilometër i gjatë, me shezlongë në dispozicion dhe gjire shkëmbore të izoluara, që shpërndahen në skajin jugor të plazhit, Dhërmiu është gjithashtu një destinacion kryesor për ata që duan të festojnë, pasi zona organizon disa festivale të mëdha muzikore gjatë gjithë verës.

Kajaku dhe zhytja me maskë janë aktivitete të njohura dhe rrënojat e një aeroplani luftarak të epokës sovjetike vetëm disa qindra metra larg bregut të plazhit të afërt të Dhrimadhes janë një atraksion i veçantë për zhytësit.

Shtigjet e ecjes dhe ullishtat në zonë ofrojnë pamje panoramike të detit dhe malet Kerautine, që ngrihen në lindje, janë piktoreske si nga plazhi ashtu edhe gjatë ecjeve përgjatë rrugës dredha-dredha bregdetare./atsh/KultPlus.com

Më 24 korrik 1969, anija kozmike Apollo 11 u kthye me sukses në Tokë, duke përmbyllur misionin e parë historik në të cilin njeriu zbarkoi në Hënë. Pas më shumë se tetë ditësh udhëtim në hapësirë, astronautët Neil Armstrong, Buzz Aldrin dhe Michael Collins u rikthyen të sigurt, duke u ulur në Oqeanin Paqësor, ku u pritën nga forcat amerikane të shpëtimit.

Ky moment kulmoi një nga përpjekjet më të mëdha të njerëzimit dhe u ndoq drejtpërdrejt nga miliona shikues në mbarë botën. Vetëm disa ditë më parë, më 20 korrik, Armstrong kishte hyrë në histori me fjalët e tij ikonike: “Ky është një hap i vogël për njeriun, por një hap gjigant për njerëzimin.

Misioni i Apollo 11 konsiderohet një ndër arritjet më të mëdha shkencore dhe teknologjike të shekullit XX dhe hapi rrugën për misione të tjera në hapësirë. Sot, pas 55 vjetësh, ky sukses mbetet simbol i guximit, bashkëpunimit dhe mundësive të pafundme që ofron shkenca./KultPlus.com

Festivali i njohur i artit dhe muzikës, ZA Fest, do të fillojë sonte në Shkodër dhe do të vazhdojë edhe në datat 25 dhe 26 korrik 2025. Ky festival i veçantë, i krijuar nga artisti i njohur Vlashent Sata, do të sjellë një kombinim të pabesueshëm mes artit modern dhe traditës, duke krijuar një eksperiencë unike për të gjithë adhuruesit e muzikës dhe kulturës.

Në këtë edicion të nëntë, skena e festivalit është vendosur në disa prej vendeve më ikonike të Shkodrës, përfshirë Kalanë e Rozafës, shtëpitë muze në Shkodër, dhe luginën e Thethit, duke ofruar një mjedis magjik për të gjithë ata që do të marrin pjesë. Ky ambient historik do të bashkohet me tingujt e artistëve të njohur dhe do të krijojë një atmosferë të paharrueshme për të gjithë, shkruan KultPlus.

Pjesëmarrësit do të kenë mundësinë të shijojnë performancat e artistëve të njohur si Armend Rexhepagiqi, Rednex, MC Kresha & Lyrical Son, Casadilego, Petrit Çarkaxhiu, Arbër Agalliu, Lorik Cana, Rafael Hoxhaj dhe shumë të tjerë. Ky është një lineup i larmishëm dhe i pasur, që do të ofrojë një gamë të gjerë tingujsh dhe energjie për të gjithë të pranishmit.

ZA Fest është një ngjarje që ka fituar popullaritet vit pas viti, duke u shndërruar në një aktivitet kulturor të pashmangshëm, i cili sjell së bashku dashamirësit e artit dhe muzikës në një festë të vërtetë kulturore./KultPlus.com

Poezi nga Odhise Grillo

Fjala është e vogël shumë:
disa shkronja, disa rrokje…
ajo rrjedh si mjaltë e qumësht
midis miqve, midis shokëve.

Fjala është e vogël shumë:
dhe e ashpër, dhe e brishtë…
i ngre valët përceshkume,
kur vërsulet mbi armiqtë.

Fjala është e vogël shumë:
t’ëmbëlson a vret si plumbi…
fjala është si një urë
që lidh brigjet e nje lumi. / KultPlus.com

Një nga objektet më të vjetra dhe më të bukura të arkitekturës tradicionale në kryeqytet, shtëpia e Hyjnilerëve, i është rikthyer shkëlqimit të dikurshëm falë një restaurimi të kujdesshëm nga shteti.

Lajmin e ka bërë të ditur Ministri i Kulturës, Hajrulla Çeku, i cili përmes një postimi në rrjetet sociale theksoi rëndësinë historike dhe simbolike që kjo shtëpi ka për qytetin e Prishtinës. “E ruajtur me fanatizëm ndër shekuj nga familja, kjo perlë e arkitekturës tradicionale do të ruhet dhe do të bartet tek brezat e ardhshëm,” u shpreh Çeku, shkruan KultPlus.

Sipas ministrit, për dy dekada trashëgimia kulturore e Prishtinës ishte lënë në harresë dhe rrezikonte shkatërrimin. “Tani, me përkushtim dhe vëmendje të duhur, po i kthejmë kujdesin që e meriton,” shtoi ai.

Pamjet e publikuara tregojnë ndërhyrjen restauruese të bërë me ndjeshmëri dhe respekt ndaj origjinalitetit të objektit, një ndërtesë karakteristike me elementë druri dhe arkitekturë të pasur ballkanike.

Kjo ndërhyrje vjen si pjesë e një procesi më të gjerë të ruajtjes dhe promovimit të trashëgimisë kulturore në Kosovë, që përfshin rikonstruksione, restaurime dhe digjitalizime të monumenteve historike në mbarë vendin./KultPlus.Com

50 shprehje frymëzuese që do ta motivojnë secilin

“Suksesi nuk është përfundimtar, dështimi nuk është fatal, guximi për të vazhduar përpara ka rëndësi.” – Winston Churchill

“Më mirë të dështosh me origjinalitet, se sa të kesh sukses me imitim.” – Herman Melville

“Rruga te suksesi dhe rruga drejt dështimit janë pothuajse gjithnjë e njëjta.” – Colin Davis

“Suksesi zakonisht u shkon atyre që janë duke e kërkuar.” – Henry Thoreau

“Mundësitë nuk ndodhin, ne i krijojmë.” – Chris Grosser

“Mos ki frikë të heqësh dorë nga e mira për të shkuar drejt një të mire më të madhe.” – John Rockefeller

“Kam zbuluar se sa më shumë punoj, aq më shumë fat kam.” – Thomas Jefferson

“Ka dy tipe njerëzish që do të thonë se nuk mund të bësh diferencën në botë: ata që kanë frikë të provojnë dhe ata që kanë frikë nga suksesi jot.” – Ray Goforth

“Njerëzit e suksesshëm bëjnë atë që njerëzit e pasuksesshëm nuk bëjnë. Mos uro që të ishte më e lehtë, uro që ti të ishe më i mirë.” – Jim Rohn

“Mos u bëj një njeri suksesi, bëhu një njeri vlerash.” – Albert Einstein

“Kurrë mos iu ndaj bindjeve të nderit dhe qëllimit të mirë.” – Wiston Churchill

“Boll ndoqe paratë, ndiq pasionin.” – Tony Hsieh

“Sukses do të thotë të kalosh nga dështimi në dështim pa e humbur entuziazmin.” – Winston Churchill

“Kreditet e suksesit tim ia jap këshillës më të mirë.” – GK Chesterton

“Do të të jap një formulë për suksesin? Është e thjeshtë. Dyfisho normën e dështimit. Po mendon për dështimin si armik të suksesit. Por nuk është e gjitha. Mund të dekurajohesh nga dështimi ose të mësosh nga ai, kështu që vazhdo dhe bëj gabimet e tua. Bëj ç’të jetë e mundur. Kështu e gjen suksesin.” – Thomas Uatson

“Nëse nuk do të rrezikosh të zakonshmen, duhet të përshtatesh me të.” – Jim Rohn

“Ata që janë aq të çmendur sa mendojnë se do ndryshojnë botën, ata e bëjnë.” –Anonim

“Bëj çdo ditë një gjë që të frikëson.” – Anonim

“Progresi i vetëm është të dalësh nga zona e rehatisë.” – Muchael Bobak

“Njerëzit që kanë sukses kanë vrull. Sa më shumë arrijnë, aq më shumë duan të arrijnë, dhe aq më shumë e gjejnë mënyrën për të arritur suksesin.” –Tony Robbins

“Mos lër frikën e humbjes të jetë më e madhe se dëshira për të fituar.” – Robert Kuyoaski

“Sukseset më të mëdha nuk ndodhin brenda natës, kërkojnë kohë.” – Steve Jobs

“Testi i vërtetë nuk është si të shmangësh dështimin, sepse s’do mundesh, por si ta përballosh atë.” – Barack Obama

“I vetmi limit për arritjet e së nesërmes, janë dyshimet e së tashmes.” – Franklin Roosvelt

“Karakteri nuk zhvillohet me thjeshtësi, por nëpërmjet përvojës së vuajtjeve dhe gjykimit. Forcohet shpirti, rritet ambicia dhe arrihet suksesi.” – Helen Keller

“E vetmja mënyrë për të filluar është të heqësh dorë nga të folurit dhe të fillosh ta bësh.” – Walt Disney

“Luftëtari i suksesshëm është një njeri mesatar por i fokusuar.” – Bruce Lee

“Nuk ka sekrete për suksesin. Është rezultat i përgatitje, punës së shumtë dhe mësimit nga dështimi.” – Colin Powell

“Suksesi duhet të jetë i lidhur me veprimin. Njerëzit e suksesshëm vazhdojnë të lëvizin. Ata bëjnë gabime por nuk heqin dorë.” – Conrad Hilton

“Nëse me të vërtetë do të bësh diçka do ta gjesh mënyrën. Nëse jo do të gjesh justifikim.” – Jim Rohn

“Nuk mund të të jap formulën e suksesit, por të jap formulën e dështimit që është t’i kënaqësh të gjithë.” – Herbert Suope

“Suksesi nuk është çelësi i lumturisë. Lumturia është çelësi i suksesit. Nëse e do atë që  bën atëherë do jesh i suksesshëm.” – Albert Schveitzer

“Suksesi nuk është thjeshtë të arrish në jetën tënde. Por edhe të inspirosh të tjerët t’ia arrijnë”– I panjohur

“Rrëzohu 7 herë e ngrihu 8 herë.” – Proverb japoneze

“Disa njerëz ëndërrojnë për suksesin, ndërsa të tjerët zgjohen dhe punojnë për të.” – I panjohur

“Nëse e ëndërron mund ta arrish.” – Walt Disney

“Ndryshimi mes asaj që je dhe asaj që do është ajo çfarë bën.” – I panjohur

“Një njeri i suksesshëm është ai që ngre një ndërtesë me tullat që hodhën në drejtim të tij.” – David Brinkley

“Për të patur sukses, dëshira për sukses duhet të jetë më e madhe se frika nga humbja.” – Bill Cobsy

“Për të pasur sukses, në fillim duhet të kemi besim se ne mundemi.” – Niko Kazanzaqis

“Shumë nga dështimet në jetë ndodhin nga njerëz që u dorëzuan duke mos ditur se sa pranë suksesit ishin.” – Thomas Edison

“Mos u huto nga kritikat. Kujto që shumë njerëz kanë ecur vetëm për shkak të atyre që e kafshuan.” – Zig Ziglar

“Sekreti i suksesit është ta bësh gjënë e zakonshme në mënyrën më të mirë të mundshme” – Jon Rockefeller

“E di që je në rrugën e suksesit nëse bën punën tënde, dhe nuk pret të paguhesh për të.” – Oprah Winfrey

“Ekziston një forcë e madhe brenda çdo njeriu, që kur lëshohet, mund të bëjë çdo dëshirë, çdo ëndërr realitet.” – Anthony Robbins

“Sekreti i suksesit është të dish atë që askush nuk e di.” – Aristotel Onasssis

“Dështova në mënyrën time për të pasur sukses.” – Thomas Edison

“Asgjë të vlefshme që bëra nuk ishte aksidentalisht, as shpikjet e mia nuk erdhën aksidentalisht. Jo, kur kam vendosur se çfarë rezultati dua, punoj për të deri kur të vijë.” – Thomas Edison

“I vetmi vend ku suksesi vjen përpara punës është vetëm në fjalor.” – Vidal Sassoon

“Vazhdo të ecësh, shanset janë të pengohesh, ndoshta kur nuk e pret. Por nuk kam dëgjuar për një njeri të suksesshëm që të rrëzohet dhe të qëndrojë ulur.” – Charles Kettering/filozofia.al / KultPlus.com

RENACER HUMANO / Përktheu Klodeta Dibra

Nuk shtyp, prek lehtazi.
Nuk ngallmon, është ngasëse.
Nuk është e zgjuar, është e mençur.
Nuk miklon, dëften mprehtësisht udhën.
Nuk ka ngut, pret dekikën e duhur.
Nuk vepron, rrëshqet ngadalë.
Nuk fluturon, lëviz dallgë-dallgë.
Nuk merakoset për sasinë, pëlqen cilësinë.
Nuk shikon, vrojton.
Nuk çapitet, shkon e vjen.
Nuk mëton, thjesht pëlqen të shijojë.
Nuk gjykon, zbërthen.
Nuk ngushëllon, ndez zemrën.
Nuk kërkon, zgjon ndjesi.
Nuk robëron, jep lirì.
Nuk josh, magjeps.
Nuk është ngulmuese, është përzgjedhëse.
Nuk lëshon dritë, është e dritësuar.
Nuk pëlqen ta shohin, pëlqen të dëgjohet.
Nuk parashikon, rrok me mendje.
Nuk flet për seksin, ajo është një mjeshtre në artin e dashurisë.
Nuk është e butë, është e epshme.
Nuk urdhëron, udhërrëfen.
Nuk rilind, është në lulzim të pandërprerë.
E s’fundmi një Grua e pjekur është një e tërë e të gjitha bukurive të gjasshme
sepse është një Grua.

Poezi nga Dritëro Agolli

Kam dashur çdo grua pa masë,
Në rrugë, në dhomë e kuzhinë,
Madje dhe lart në tarracë,
Ku ndejnë rroba e fshijnë.
Në zënka s’kam sharë asnjë grua,
S’kam shkruar keq në asnjë fletë.
Do vdes.
Do flasin gratë për mua:
“Ky ishte poet i vërtetë”./ KultPlus.com

Tirana, një destinacion i jashtëzakonshëm – për pushime në qytet – që ofron kulturë autentike, peizazhe piktoreske, kuzhinë të shijshme dhe çmime të përballueshme, në zemër të Shqipërisë, sipas “Travel and Tour World” (TTW).

Një thesar i fshehur për turistët me buxhet të kufizuar

Tirana, kryeqyteti i gjallë i Shqipërisë, po fiton shpejt popullaritet në mesin e vizitorëve që duan të eksplorojnë pa shpenzuar shumë.

Ndërsa vendi shpesh vlerësohet për bregdetin e tij mahnitës, ky xhevahir urban i vendosur në zemër të Shqipërisë po vendoset në qendër të vëmendjes.

Ndërsa shumë turistë po bëhen më të kujdesshëm me shpenzimet e tyre dhe kërkojnë përvoja kuptimplote, Tirana ofron një ndërthurje perfekte të kulturës, çmimeve të përballueshme dhe sharmit natyror.

Ripërcaktimi i një udhëtimi miqësor me buxhetin

Ndërsa kostot e udhëtimeve vazhdojnë të rriten në të gjithë botën, shumë turistë po e zhvendosin fokusin e tyre nga pikat tradicionale turistike në qytete më pak të njohura që ofrojnë po aq shumë – por me më pak para.

Një eksperte e udhëtimeve nga Britania e Madhe vizitoi së fundmi Tiranën.

Në vend që të vizitonte qytete të mbipopulluara me çmime marramendëse, ajo eksploroi kryeqytetin shqiptar – i cili ofron akomodim dhe ushqim të përballueshëm.

Vizitorët mund të eksplorojnë kuzhinën tradicionale shqiptare dhe të shijojnë ëmbëlsirat ballkanike për vetëm 45 qindarka.

Një ndërthurje e kulturës dhe kuzhinës

Ajo që e bën Tiranën një vend kaq magjepsës nuk është vetëm çmimi i përballueshëm, por edhe mënyra se si vizitorët njihen me jetën e përditshme autentike, mjedisin e bukur dhe kulturën ushqimore.

I fshehur midis kodrave dhe vargmaleve, ky qytet ofron një arratisje paqësore së bashku me energjinë e gjallë urbane.

Një destinacion i spikatur për adhuruesit e natyrës është Mali i Dajtit, i vendosur jashtë qytetit, i cili ofron ecje fantastike, pamje panoramike dhe një mënyrë të shkëlqyer për të përjetuar bukurinë natyrore të Shqipërisë.

Kultura e kafeneve të kryeqytetit është një tjetër pikë referimi. Rrugët janë të mbushura me vende për t’u ulur në natyrë, ku vendasit pushojnë në diell, pinë kafe dhe bisedojnë me miqtë.

Ndër vendet më të mira për një vakt të shijshëm vendas është “Kernace Zgare Fatosi”, një vend i njohur që ofron qofte të shijshme, bukë të freskët dhe gatime tradicionale me bazë kosi.

Vendasit sugjerojnë ta vizitoni gjatë muzgut, kur mjedisi bëhet vërtet magjik dhe ushqimi është në formën e tij më të mirë.

“Restorant GjinoKastra” shërben pjata tradicionale, për turistët që janë të hapur ndaj përvojave unike kulinare.

Dhe sigurisht, asnjë vizitë në Tiranë nuk do të ishte e plotë pa provuar një filxhan kafe autentike turke.

Megjithatë, udhëtarët duhet të dinë se kafenetë e qytetit janë gjithmonë plot jetë, një shenjë se sa të rëndësishme janë këto kafene në jetën e përditshme.

Eksploroni zemrën e qytetit

Përtej ushqimit, Tirana është e pasur me vende kulturore dhe monumente historike. Vizitorët mund të zbulojnë një ndërthurje të ndikimeve osmane, italiane dhe të epokës socialiste, të gjitha në një vend.

Disa atraksione që duhen vizituar me patjetër përfshijnë:

Sheshi Skënderbej, qendra e qytetit, që mban emrin e heroit kombëtar të Shqipërisë, e rrethuar nga institucione kulturore.

Kalaja e Tiranës ofron një pamje të rrënjëve osmane të qytetit – e shndërruar në një qendër kulturore dhe kulinare.

Pazari i Ri, një treg në ambient të hapur, plot me prodhime të freskëta, produkte të punuara me dorë dhe shije lokale.

Sofra e Ariut – një vend vërtet unik ku vizitorët mund të darkojnë në një mjedis të qetë që i sjell ata afër natyrës dhe jetës së egër.

Këto vende jo vetëm që pasqyrojnë thellësinë e historisë shqiptare, por gjithashtu u lejojnë vizitorëve të lidhen më thellë me mënyrën lokale të jetesës.

Jeta e gjallë e natës

Një nga transformimet më dramatike të Tiranës ka ndodhur në lagjen e Bllokut.

Dikur një zonë e kufizuar për zyrtarët komunistë, tani është lagjja më e gjallë e qytetit, ku ndodhen disa nga baret, restorantet dhe kafenetë më të mira.

Nëse dëshironi të provoni kokteje, birrë artizanale apo thjesht një ekspres të mirë pas darkës, Blloku i ofron me stil dhe shpirt.

Për një mbrëmje më të relaksuar dhe piktoreske, tarraca në “Hotel Xheko Imperial” ofron pamje marramendëse të horizontit të qytetit.

Është vendi i përsosur për t’u çlodhur dhe për të bërë foto të paharrueshme, veçanërisht gjatë perëndimit të diellit.

Kombinimi i flladit të freskët, pijeve dhe pamjeve panoramike e bën atë një vend të preferuar si për vendasit ashtu edhe për vizitorët e huaj.

Tirana, një nga opsionet më të mira në Evropë

Gjithnjë e më shumë, turistët po kërkojnë destinacione që ofrojnë përvoja autentike, mundësi të përballueshme dhe që janë të paprekura nga turizmi masiv – krahasuar me qytetet tradicionale evropiane. Tirana është pikërisht qyteti që i plotëson këto dëshira.

Ndërsa turistët vazhdojnë t’i japin përparësi komoditetit dhe cilësisë – qytete si Tirana ka të ngjarë të gëzojnë një rritje të vazhdueshme të popullaritetit.

Kjo gjithashtu mund të ndihmojë në lehtësimin e barrës së qyteteve të mbipopulluara si Parisi, Roma ose Barcelona, duke lejuar që turizmi të shpërndahet në mënyrë më të barabartë dhe të qëndrueshme, në të gjithë kontinentin.

Në gjashtë muajt e parë të vitit 2025, Meta fshiu deri në 10 milionë llogari, të cilat pretendon se ishin të gjitha për imitim dhe aktivitet spam. Por gjithnjë e më shumë përdorues po pretendojnë se janë shënjestruar pa asnjë arsye.

Më 14 korrik, Facebook njoftoi se dëshiron të “shpërblejë krijuesit origjinalë, jo imituesit”, duke shpjeguar se qëllimi është të pastrojë platformën nga profilet e rreme që paraqiten si autorë të famshëm, si dhe nga ata që përdorin komente dhe aktivitete të rreme për të rritur artificialisht popullaritetin.

Megjithatë, shifrat janë gjigante: 10 milionë profile të fshira, me 500,000 të tjerë me ndalime fitimesh, shtrirje të reduktuar dhe komente të hequra.

Pas njoftimit, mediat sociale u përmbytën me llogari nga përdorues që pretendonin se i kishin humbur llogaritë e tyre – të gjitha pa asnjë bazë. Termi “vala e ndalimit të Meta” u shfaq në Reddit, TikTok dhe rrjetin X, me pretendime se inteligjenca artificiale po i sinjalizonte gabimisht llogaritë reale si shkelëse. Meta konfirmoi se përdor inteligjencën artificiale për të vlerësuar përmbajtjen, por theksoi se nuk kishte prova të gabimeve masive, përveç një problemi teknik që lidhet me grupe të caktuara në Facebook.

Nëse llogaria juaj është me të vërtetë pezulluar ose fshirë, Facebook ju lejon të apeloni brenda 180 ditëve. Platforma deklaron se përdoruesit marrin një njoftim me anë të email-it, si dhe një mesazh kur përpiqen të identifikohen. Megjithatë, ka edhe situata kur një llogari fshihet menjëherë pa paralajmërim, në rast të shkeljeve serioze ose urgjente të rregullave.

Fshirja masive e llogarive ka çuar gjithashtu në shfaqjen e një mashtrimi të ri. Përdoruesit që kërkojnë publikisht ndihmë për llogaritë e humbura shpesh bëhen shënjestra të botëve dhe mashtruesve që paraqiten si “rikuperues” dhe ofrojnë shërbime të rikuperimit të llogarive. Metoda e tyre është gjithmonë e njëjtë: ata kërkojnë qasje në të dhëna, ofrojnë aplikacione të dyshimta ose kërkojnë pagesë.

Meta i paralajmëron përdoruesit të mos klikojnë në lidhjet në mesazhet e dyshimta, por të kontrollojnë mesazhet origjinale në cilësimet e llogarisë së tyre në Facebook. Shkarkimi i aplikacioneve që “ndihmojnë” në rikuperimin e një llogarie pothuajse gjithmonë do të thotë një mashtrim./KultPlus.com

Henrik Johan Ibsen ishte një dramaturg norvegjez dhe drejtor teatri.

Si një nga themeluesit e modernizmit në teatër, Ibsen shpesh quhet “babai i realizmit” dhe një nga dramaturgët më me ndikim të kohës së tij.

Për kënaqësinë e lexuesve tanë kemi sjellë një përzgjedhje të thënieve më të bukura të tij:

“Asnjëherë nuk duhet të vishni pantallonat tuaja më të mira kur dilni për të luftuar për lirinë dhe të vërtetën.”

“Eshtë shenja e shpirtit të rebelimit të kërkosh lumturi në këtë jetë.”

“Mendoj se ju nuk do të kundërshtoni faktin se për momentin njerëzit budallenj janë në një shumicë absolutisht dërrmuese në të gjithë botën.”

“E shihni, çështja është se njeriu më i fortë në botë është ai që qëndron më i vetëm.”

“Ti nuk me ke dashur kurre. Ju keni menduar vetëm se është e këndshme të jesh i dashuruar me mua.”

“Një mijë fjalë nuk lënë të njëjtën përshtypje të thellë si një vepër e vetme.”

“E shihni, ka disa njerëz që dikush i do dhe të tjerë me të cilët ndoshta do të preferonte të ishte me ta.”

“Unë duhet të vendos se kush ka të drejtë – shoqëria apo unë.”

“Burrat më të fortë janë më të vetmuarit.”

“Unë besoj se para çdo gjëje jam një qenie njerëzore e arsyeshme, ashtu si ju-ose, në çdo rast, që duhet të përpiqem dhe të bëhem një.”

“Paraja mund të jetë lëvozhga e shumë gjërave, por jo thelbi. Ju sjell ushqim, por jo oreks; mjekim, por jo shëndet; njohje, por jo miq; shërbëtorë, por jo besnikëri; ditë gëzimi, por jo paqe apo lumturi.”

“Nuk është vetëm ajo që kemi trashëguar nga babai dhe nëna jonë që ecën në ne. Janë të gjitha llojet e ideve të vdekura, dhe besimet e vjetra pa jetë, e kështu me radhë. Ato nuk kanë vitalitet, por na ngjiten të gjithë njësoj, dhe ne nuk mund t’i heqim qafe.”

“Opinioni publik është një gjë jashtëzakonisht e ndryshueshme.”

“Me mua mund të ishe një person tjetër.”

“Armiku më i rrezikshëm i së vërtetës dhe lirisë mes nesh është shumica kompakte.”

“Kafazoni një shqiponjë dhe do të kafshojë telat, qofshin ato hekuri ose ari.”

“Është çlirim të dish se një akt guximi spontan është ende i mundur në këtë botë. Një akt që ka diçka të bukurisë së pakushtëzuar.”

“Jeta e një personi është një çmimi i rëndë për të paguar që lindëm.”

“Unë jam në revoltë kundër gënjeshtrës shekullore se shumica ka gjithmonë të drejtë.”

“Ka kaq shumë gënjeshtra si në shtëpi ashtu edhe në shkollë. Në shtëpi nuk duhet të flasësh, dhe në shkollë duhet të qëndrojmë dhe t’u themi gënjeshtra fëmijëve.”

“Unë do të rrezikoj gjithçka së bashku me ty.”

“Ka njerëz që i do dhe të tjerë me të cilët të pëlqen të flasësh.”

“Mos më thuaj që hëna po shkëlqen; më trego dritë që shkëlqen në xhamin e thyer.”

“Kushdo që e ka shitur veten për dikë tjetër nuk do ta bëjë përsëri.”

“Njerëzit duan vetëm revolucione të veçanta, në ato të jashtme, në politikë, etj. Por kjo është vetëm ngatërrim. Ajo për të cilën vërtet kërkohet është një revolucion i mendjes njerëzore.”

“Çdo gjë që prek duket se është e destinuar të kthehet në diçka të poshtër dhe farsë.”

“Idhulli i Autoritetit duhet të thyhet në këtë qytet.”

“Shumica gabon gjithmonë; pakica ka rrallë të drejtë.”

“Janë humbjet e vogla në jetë që e prenë zemrën.”

“Burrat janë personazhe qesharakë, ata gjithmonë duhet të kenë diçka për t’i habitur.”

“Ti ke bërë një vend bosh brenda meje; dhe duhet të përpiqem ta mbush me diçka – me diçka që është paksa si dashuria.”

“Mendova se e kuptove se ku e kisha humbur atë që ti e quaje zemrën time në atë kohë.”

“Sado i mjerë të ndihem, dua të zgjas agoninë sa më gjatë që të jetë e mundur. Të gjithë pacientët e mi janë të tillë. Dhe kështu janë ata që janë të sëmurë moralë ..”

“Zot i mirë, njerëzit nuk bëjnë gjëra të tilla!”/ KultPlus.com

Poezi nga Din Mehmeti

Nata E Poetëve

Kur heshtja mbulon çdo gjë
Kur të gjithë flenë
Zgjohen poetët
Për t’u djegur nëpër vargje

Ata ia shtrydhin
Gjakun e keq mendimit

Shpirti i tyne shesh betejash

Nga temperatura e fjalëve
Vdesin ngadalë pa klithma./KultPlus.com

Këshilli i Ministrave ngarkoi sot Fondin Shqiptar të Zhvillimit si autoritet kontraktor për kryerjen e procedurës së prokurimit publik për krijimin e hapësirave të reja për arkivin e Kryeministrisë.  

Në njoftimin Këshillit të Ministrave thuhet se në funksion të zbatimit të projektit, Fondi Shqiptar i Zhvillimit ngarkohet të kryejë të gjitha procedurat, sipas legjislacionit në fuqi për prokurimin publik, duke lidhur edhe kontratën përkatëse, si dhe të ndjekë zbatimin e saj e të projektit përkatës dhe paraqitjen, në emër dhe për llogari të Kryeministrisë, të kërkesave për miratimin e lejeve përkatëse, në funksion të zbatimit të punimeve. 

“Kryeministria i vendos në dispozicion Fondit Shqiptar të Zhvillimit të dhënat për specifikimet teknike të projektit”, thuhet në njoftim, ndërsa efektet financiare përballohen nga buxheti i miratuar për Kryeministrinë, për vitin 2025. 

Ngarkohet Fondi Shqiptar i Zhvillimit për zbatimin e këtij vendimi. 

Ky vendim hyn në fuqi menjëherë dhe botohet në “Fletoren zyrtare”./KultPlus.com

Qamili i Vogël – Muhaxhiri është këngëtar shqiptar i muzikës popullore qytetare.

Ai ka lindur në qytetin e Gjakovës në vitin 1923. Pas një frymëzimi nga muzika tiranse, ai së bashku me Ymer Rizën themeluan Shoqëri Kulturo-Artisike anembanë Kosovës, duke dhënë një kontribut të madh për këngën dhe muzikën shqipe.9

Qamili i Vogël ishte këngëtari më emblematik i shek. XX në të gjitha hapsirat shqiptare e më gjërë. Me zërin e tij të ngrohtë lirik të pastër i përvetësoi të gjitha shtresat shoqërore.

Tahir Drenica, Mazllom Mezini, Bajrush Doda, Ismet Peja, Hashim Shala, Nexhmije Pagarusha, janë disa emra me të cilët ai kishte kënduar përgjatë rrugëtimit të tij artistik.

Zëri dhe kontributi i tij në sferën e muzikës shqiptare do të mbeten të paharruara.

Ai vdiq në vitin 1992.

KultPlus ju sjell tekstin dhe këngën “Maroma nji kafe”:

Maroma nji kafe
Dalëngadalë ta pi
Se më ka ardhë letra
Për me shku n’ushtri

Ani shuj bre djale
Çka m’kallxove ti
Tash na vjen pranvera
Çka do t’baj pa ty

Ushtar unë po shkoj
E ty po t’la në shpi
Për mall po t’i la
Sahat e allti

Për mu kur t’merr malli
Ty mor djal i ri
Merr shkruma nji letër
Pashë dy sytë e mi

Vijnë shoqet e mija
ditë për ditë me lu
Une dal n’dritare
Për ty tuj mendu

Vitet po kalojne
Koha s’asht tuj shku
E mora nji leter
Ty për me ta shkru./ KultPlus.com

Republikanët e Dhomës së Përfaqësuesve miratuan dje një vendim që do ta riemërtojë teatrin e operës së qendrës ”Kennedy” për Artet Performuese sipas emrit të Zonjës së Parë, Melania Trump, në ndërkohë që presidenti Trump dhe aleatët e tij rrisin ndikimin e tyre mbi institucionin kulturor të Uashingtonit, sipas cbsnews.com.

Riemërtimi i propozuar u përfshi në një amendament të një projektligji që do të përcaktonte nivelet e financimit për vitin fiskal 2026 për Departamentin e Brendshëm dhe disa agjenci të tjera federale, përfshirë qendrën ”Kennedy”.

Amendamenti – dhe vetë projektligji – u miratuan nga Komiteti i Buxhetit të Dhomës së Përfaqësuesve në një seancë dëgjimore.

Riemërtimi u hartua nga përfaqësuesi republikan, Mike Simpson i Idaho-s, i cili vuri në dukje rolin e Zonjës së Parë si kryetare nderi e bordit të qendrës ”Kennedy”.

”Riemërtimi nuk u kërkua nga administrata Trump”, tha për CBS News në një email drejtoresha e komunikimit të Simpson, Lexi Hamel.

“Emërtimi i një teatri sipas saj është një mënyrë e shkëlqyer për të njohur vlerësimin e saj për artet”, shkroi Simpson, e cila kryeson Nënkomitetin e Brendshëm, Mjedisit dhe Agjencive të Lidhura të Komitetit të Buxhetit.

Demokratja kryesore e nënkomisionit, përfaqësuesja Chellie Pingree e Maine, kritikoi idenë e riemërtimit në seancën dëgjimore të së martës dhe tha se u habit kur mësoi për këtë.

“Republikanët, mendoj, futën fshehurazi diçka që është paksa përçarëse, që është riemërtimi i një pjese të qendrës ‘Kennedy’ sipas një anëtari të familjes së kësaj administrate”, tha ajo.

CBS News i është drejtuar Shtëpisë së Bardhë për koment./KultPlus.com

Poezi nga Nazim Hikmet

Shpirti im
mbylli sytë
avash avash
siç fundosesh në ujë
zhytu në gjumë
lakuriq dhe veshur me të bardha
më e bukura ëndërr
do të të presë
shpirti im
mbylli sytë
avash avash
përhumbu, si në harkun e krahëve të mi
në gjumin tënd mos më harro
mbylli sytë dalëngadalë
sytë e tu të kaftë
ku digjet një flakë e gjelbër
shpirti im./ KultPlus.com

Biblioteka Kombëtare e Kosovës “Pjetër Bogdani” ka nisur programin e këmbimit të materialeve bibliotekare me Bibliotekën e Kongresit në Shtetet e Bashkuara të Amerikës.

Ky program përfaqëson më shumë se një shkëmbim librash. Ai nënkupton njohje ndërkombëtare për autorët, studiuesit dhe botuesit tanë, si dhe mundësi të reja për hulumtim, qarkullim dhe bashkëpunim në nivel global.

Në kuadër të këtij bashkëpunimi të ri dhe me rëndësi të veçantë, Biblioteka Kombëtare e Kosovës ka pranuar titujt e parë nga Biblioteka e Kongresit disa ditë më parë, duke shënuar një moment historik në rrugëtimin e saj.

Aktualisht, Biblioteka është duke përzgjedhur dhe përgatitur dërgesën e saj të parë me botime nga Kosova, të cilat do të bëhen pjesë e fondit të Bibliotekës së Kongresit në Shtetet e Bashkuara. Këta tituj përfaqësojnë me dinjitet pasurinë tonë letrare, shkencore dhe kulturore.

Të qenët pjesë e koleksioneve të një biblioteke me reputacion botëror është një dëshmi e vlerës së botimeve tona dhe një kontribut i çmuar në ndërlidhjen kulturore mes vendeve./KultPlus.com