Fortesa Trekëndore është një nga objektet historike më të dukshme dhe më madhështore të Butrintit. Fortesa është vendi ideal për të interpretuar rolin e venecianëve në Butrint, bashkë me të edhe arkeologjinë pas-klasike, ku për ta vizituar udhëtohet me lundër përmes Kanalit të Vivarit. Lundra është mjeti i aksesit për stafin e menaxhimit dhe vizitorët për në Fortesën Trekëndore.
Kjo kala ka nevojë për konservim dhe këto punime janë përfshirë në ndërhyrjet e rekomanduara në Planin e Konservimit të Planit te Menaxhimit te Integruar te Butrintit. Ajo ka një oborr të brendshëm mjaft të madh për komunitetin dhe kryerjen e veprimtarive të tjera.
Kalaja Trekëndore ndodhet në bregun jugor të kanalit të Vivarit, pjesë e Parkut Kombëtar të Butrintit. Emri rrjedh nga planimetria e saj në formën e një trekëndëshi. Në të tri këndet e saj janë ndërtuar kulla në formë rrethore prej të cilave ajo jugperëndimore ruhet në lartësinë e plotë.
Ndërtimi i saj i takon disa fazave. Muret e kalasë, frëngjitë me mbulesë pllakash në formë çatie dhe kulla dykatëshe në pjesën jugperëndimore janë ndër ndërtimet më të hershme të saj.
Kalaja Trekëndore është pjesë e rëndësishme e sistemit fortifikues të Butrintit duke siguruar mbrojtjen si nga pjesa fushore ashtu dhe nga pjesa e detit Jon me të cilin lidhet përmes kanalit të Vivarit, shkruan atsh./KultPlus.com
GjatĂ« fundjavĂ«s sĂ« Ămimit tĂ« Madh nĂ« Monako Ă«shtĂ« prezantuar zyrtarisht njĂ« nga makinat mĂ« tĂ« veçanta tĂ« kĂ«tij viti: Dua Lipa Rennstall GT3 RS, njĂ« version ekskluziv i modelit 2024 Porsche 911 GT3 RS, krijuar nĂ« bashkĂ«punim me kĂ«ngĂ«taren e njohur Dua Lipa dhe kompaninĂ« Porsche.
Kjo makinë unike përmban paketën e kërkuar Weissach, me rrota prej magnezi, komponentë prej karboni, frenat Porsche Ceramic Composite, si dhe një motor atmosferik 4.0 litra flat-six, që arrin deri në 9,000 rpm, transmeton.
Pamja e jashtme e makinës është zbukuruar me një dizajn të veçantë dhe ngjyra të gjalla të krijuara nga vetë Dua Lipa, të frymëzuara nga energjia dhe stili vizual i turneut të saj Radical Optimism.
Të gjitha të ardhurat nga ankandi do të shkojnë për Fondacionin Sunny Hill themeluar nga Dua Lipa.
Makina do të ekspozohet në Goodwood Festival of Speed si dhe në #SothebysParis, ndërsa ankandi është i hapur deri më 31 korrik./KultPlus.com
Agjencia e Kosovës për Akreditim (AKA) është pranuar si anëtare me të drejta të plota në Regjistrin Evropian për Sigurimin e Cilësisë në Arsimin e Lartë (EQAR), pas vlerësimit pozitiv nga ekipi i pavarur i ekspertëve të Asociacionit Evropian për Sigurimin e Cilësisë (ENQA).
EQAR është institucioni më i lartë evropian që regjistron agjenci të cilat veprojnë në përputhje me standardet evropiane për sigurimin e cilësisë në arsimin e lartë (ESG).
âAnĂ«tarĂ«simi nĂ« EQAR pĂ«rfaqĂ«son njĂ« njohje ndĂ«rkombĂ«tare tĂ« punĂ«s sĂ« palodhshme dhe tĂ« pĂ«rkushtuar tĂ« AKA-sĂ« nĂ« pĂ«rmbushjen e standardeve mĂ« tĂ« larta evropiane, duke rritur ndjeshĂ«m kredibilitetin dhe besueshmĂ«rinĂ« e sistemit tĂ« arsimit tĂ« lartĂ« nĂ« KosovĂ«â, thuhet nĂ« njoftim.
Më tej thuhet se si rezultat, diplomat e studentëve kosovarë do të kenë vlefshmëri të garantuar dhe të njohur ndërkombëtarisht, si në kuptimin akademik ashtu dhe profesional në të gjithë Evropën dhe më gjerë, pasi që regjistrimi në EQAR është tregues se diploma vjen nga një program ose institucion që përmbush standardet rigoroze të cilësisë, duke siguruar studentët dhe punëdhënësit për vlerën e diplomës.
Nga ana tjetër, institucionet e arsimit të lartë në vend do të kenë qasje të plotë në programe të Bashkimit Evropian në fushën e arsimit, mundësinë për njohjen ndërkombëtare, partneritete, financim, tërheqje studentësh dhe zhvillim të vazhdueshëm.
Me anëtarësimin në EQAR, AKA bëhet institucion kredibil, jo vetëm kombëtar, por edhe ndërkombëtarë, pasi që në kuptimin e cilësisë është e barabartë me agjenci tjera për të vlerësuar institucione të arsimit të lartë nëpër Evropë dhe më gjerë.
âPas pranimit tĂ« vendimit pĂ«r anĂ«tarĂ«simin e AKA nĂ« EQAR Kryetarja e KĂ«shillit ShtetĂ«ror tĂ« CilĂ«sisĂ«, prof. Hasnije Ilazi, potencoi se Kosova Ă«shtĂ« vendi i parĂ« nĂ« Ballkanin PerĂ«ndimor qĂ« arrin anĂ«tarĂ«simin nĂ« kĂ«tĂ« institucion ndĂ«rkombĂ«tar. âKy Ă«shtĂ« njĂ« sukses nacional dhe njĂ« arritje kolosale pĂ«r studentĂ«t dhe tĂ« diplomuarit kosovarĂ«, pasi qĂ« diplomat e tyre tashmĂ« bartin vulĂ«n e cilĂ«sisĂ« evropiane. Kjo rrit imazhin dhe kredibilitetin e KosovĂ«s si vend me arsim tĂ« lartĂ« nĂ« pĂ«rputhje me standardet e BE-sĂ«â, citohet Ilazi nĂ« komunikatĂ«.
Drejtori i PĂ«rgjithshĂ«m i AKA-sĂ«, Naim Gashi, theksoi se ky sukses Ă«shtĂ« rezultat i njĂ« procesi tĂ« gjatĂ«. âNĂ« vitin 2020 hartuam planin pĂ«r pĂ«rmbushjen e 14 standardeve. Pas anĂ«tarĂ«simit si affiliate nĂ« ENQA nĂ« shtator 2022 dhe pas aplikimit zyrtar pĂ«r EQAR nĂ« dhjetor 2023, mĂ« 1 korrik 2024, njĂ« ekip prej pesĂ« ekspertĂ«sh ndĂ«rkombĂ«tarĂ« vizitoi KosovĂ«n dhe dha njĂ« vlerĂ«sim pozitiv,â tha Gashi.
Kryetarja Ilazi dhe drejtori Gashi falënderojnë për përkrahje Bordin e AKA-së, stafin profesional, Ministren e Arsimit znj. Arbërie Nagavci, Qeverinë, Kuvendin, shoqërinë civile, donatorët dhe agjencitë partnere ndërkombëtare që mbështetën këtë proces, në mënyrë të veçantë agjencitë homologe nga Kroacia, Austria dhe Gjermania./KultPlus.com
Porti i Durrësit edhe këtë sezon turistik është kthyer në ndalesën e kroçerave me turistë të huaj, të cilët ndalojnë për të vizituar qytetin bregdetar por jo vetëm.
GjatĂ« fundjavĂ«s qĂ« lamĂ« pas nĂ« kalatĂ«n nr. 5 nĂ« portin e DurrĂ«sit u ankorua anija luksoze âNauticaâ, duke sjellĂ« nĂ« bregdetin tonĂ« 676 vizitorĂ« nga SHBA, Australia dhe vende tĂ« tjera tĂ« botĂ«s.
Kryeministri Edi Rama ndau në rrjetet sociale momente nga mbërritja e turistëve në port, të cilët më pas vizituan Durrësin dhe zonat përreth.
â676 turistĂ« nga SHBA, Australia dhe vende tĂ« tjera tĂ« botĂ«s janĂ« ndalur kĂ«tĂ« fundjavĂ« nĂ« Portin e DurrĂ«sit me anijen kroçerĂ« âNauticaâ, ndĂ«rsa kanĂ« eksploruar sitet historike tĂ« qytetit bregdetar dhe bukuritĂ« e zonave pĂ«rreth, duke pĂ«rjetuar edhe mikpritjen e pashoqe shqiptareâ, shkruan Rama.
Anija âNauticaâ, me gjatĂ«si 182 m dhe kapacitet pĂ«r 684 udhĂ«tarĂ«, lundroi nĂ«n flamurin e ishujve Marshall dhe Ă«shtĂ« pjesĂ« e flotĂ«s prestigjioze tĂ« Oceania Cruises.
Gjatë ndalesës në Durrës, turistët eksploruan sitet historike të qytetit dhe bukuritë e zonave përreth, duke përjetuar mikpritjen shqiptare dhe ofertat autentike që ofron destinacioni ynë bregdetar./atsh/KultPlus.con
 Një tjetër thesar ikonografik ka shpëtuar falë ndërhyrjes së Laboratorit të Restaurimit dhe Konsolidimit pranë Muzeut Kombëtar të Artit Mesjetar.
Pas njĂ« pune disamujore, pĂ«rfundoi ndĂ«rhyrja restauruese nĂ« ikonĂ«n âJoan PagĂ«zoriâ vepĂ«r e realizuar nĂ« vitin 1860. E veçanta e kĂ«saj ikone Ă«shtĂ« paraqitja nĂ« miniaturĂ« e skenĂ«s sĂ« lindjes tĂ« Joan PagĂ«zorit.
Drejtoresha e MKAM, Fjoralba Prifti tha për ATSH-në se, procesi i restaurimit zgjati 10 muaj. Ishte një proces i gjatë por në fund i suksesshëm.
âIkona i pĂ«rket vitit 1860, viti i cili u identifikua pas procesit sĂ« restaurimit, pasi ikona kishte dĂ«mtime tĂ« shumta nĂ« tĂ« gjithĂ« komponentĂ«t. Suporti i drunjtĂ« ishte tepĂ«r i dĂ«mtuar, kishte rĂ«nĂ« njĂ« pjesĂ« e konsiderueshme e gruntit dhe pikturĂ«s. Kishte gufime tĂ« shtresave pĂ«rgatitore dhe tĂ« pikturĂ«s. Verniku ishte i oksiduar dhe me depozitime mbi tĂ«â, sqaroi drejtoresha e MKAM.
Përveç figurës së Joanit, brenda kompozimit është pikturuar dhe skena e lindjes së tij, dhe kjo e bën ikonën të veçantë, ndryshe nga paraqitjet e zakonshme të Joan Pagëzorit në ikonografi. Poshtë kësaj skene është identifikuar viti i krijimit të ikonës dhe emrat e dhuruesve Kostandini dhe Anastasi.
Laboratorit të Restaurimit dhe Konsolidimit pranë Muzeut Kombëtar të Artit Mesjetar është një pjesë përbërëse, shumë e rëndësishme e MKAM, që në hapje të tij, prej 1980-ës./atsh/KultPlus.com
Promovim i librit â Memorie lufteâ Koncert recital i Gjejlan Tacit âZĂ«ri i rrĂ«njĂ«veâ Shfaqja âStreha e nemunâ e Ilir Bokshit Grupi âJerichoâ Etno neja
Agron GĂ«rguri
Lufta Ă«shtĂ« sĂ«mundje dhe se pasojat e kĂ«saj sĂ«mundjeje mund tĂ« shĂ«rohen edhe pĂ«rmes artit tĂ« poezisĂ« tha midis tjerash Halil Matoshi pĂ«r librin hulumtues âMemorie lufteâ e autores Blerina Gaxha â Rugova e cilĂ«suar si stidiuese e ftoht pa patos emocional duke pĂ«rfillur maksimen se âmemoria letrare i plakĂ« shekujt si njĂ« proces i riprodhimit tĂ«Â kujtesĂ«s pĂ«r mos me e lĂ«nĂ« tĂ« vĂ«rteten me vdekĂ«. NĂ« librin e studimit tĂ« dhembjes ku kurohet trauma e luftĂ«s Blerina ka trajtuar mbi 40 autorĂ« kosovar kryesisht poet. NĂ« kĂ«tĂ« kontekst tĂ« trajtimit tĂ« pasojave tĂ« luftĂ«s Fadil Hysaj shtroj se mos jemi vonuar me trajtimin e rrĂ«njĂ«ve identitare qofshin edhe tĂ« dhimshme rrjedhimisht kĂ«saj mos jemi vonuar nĂ« riparimin e asaj qĂ« Ă«shtĂ« identitet i ynĂ«. Sigurisht se trajtimit objektiv historik tĂ« luftĂ«s i duhet njĂ« distancĂ« kohore porse kjo distancĂ« do duhej tĂ« shkurtohet kur flasim pĂ«r kurimin e traumave tĂ« luftĂ«s tĂ« cilat nganjĂ«herĂ« eklipsohen nga narrativa e heroizmit ndĂ«rsa zĂ«ri i viktimave nuk dĂ«gjohet. Autorja nĂ« libĂ«r ka trajtuar disa autorĂ« qĂ«Â pĂ«rmbajtshĂ«m tematizojnl traumat e luftĂ«s. LetĂ«rsia nĂ« kĂ«tĂ« rast pĂ«rveçse njĂ« akt i rezistencĂ«s bĂ«het edhe proces i kurimit tĂ« pasojave tĂ« luftĂ«s. Skender Boshtrakaj akcentoi çështjen e ndjeshme tĂ« grave tĂ« dhunuara nĂ« luftĂ« dhe procesin e vĂ«shtirĂ« tĂ« gjetjes dhe rehabilimit tĂ« pasojave duke nxjerr njĂ« rrĂ«fim prekĂ«s tĂ« njĂ« puntoreje sociale e cila tinĂ«z opinionit kishte mbushur notesin me emra e rrĂ«fime grash tĂ« dhunuara qĂ« mbaheshin larg opinionit.
Nga debati pĂ«r dhimbjen dolĂ«m tek pasqyrimi i asaj dhimbje pĂ«rmes poezisĂ« dhe kĂ«ngĂ«s nĂ« koncertin âZĂ«ri i rrĂ«njĂ«veâ i Gjejlan Tacit e cila rrugĂ«timi saj identitar si njĂ« jehonĂ« e mallit pĂ«r rrĂ«njĂ«t u tha me kĂ«ngĂ«. Familja e saj kishte ikur nĂ« Turqi pasta nga atje nĂ« BelgjikĂ« me baule plotĂ« rrĂ«fime tĂ« cilat aq ndjeshĂ«m i tregoj pĂ«rmes kĂ«ngĂ«s Gjejlane Taci.      Secila kĂ«ngĂ« sikur nxirrej nga thellĂ«si tĂ« shpirtit, si ndjesi tĂ« ndrydhura qĂ« dolnin pĂ«rmes zĂ«rit tĂ« saj plotĂ« ndjenja qĂ«Â prodhonin vibrime emocionesh pĂ«rshpirtĂ«ruese te spektatorĂ«t. Nuk mundesh me u largu askund pa u takuar me vehten me botĂ«n shpirtnore aty ku rrinĂ« e vĂ«rteta shpesh e ndrydhur dhe e frikuar si njĂ« Ă«ndĂ«rrĂ« qĂ« Ă«shtĂ« e jona por dikush tjetĂ«r e tregon shumĂ« para nesh.   Programi i kĂ«ngĂ«tares Gjejlane Taci ishte nĂ« fonin e debatit pĂ«r librin e Bletina Gaxha Rugova me fuqinĂ« qĂ« zien brenda e do tĂ« shprehet pĂ«r tĂ« treguar rrĂ«njĂ«t e dhembjes aty ku dashuria e gjenĂ« vehten dhe bĂ«het identitet. KĂ«tĂ« bukuri komunikimi e solli nĂ«Â Etno Fest artistja Gjejlane Taci duke e fuqizuar ndjenjĂ«n e pĂ«rkatĂ«sisĂ« deri nĂ« lot qĂ« e kĂ«thjellin kujtesen dhe ne themi po e gjeta kuptimin se çka Ă«shtĂ« identiteti. Transmetimun e fuqishĂ«m tĂ« ndjenjave tĂ« estetizuara nĂ« art e ndihmuan me instrumentimin e tyre Adorel Haxhijaj, Astrit Stafaj dhe Xhemil Gjini.Â
Shfaqja e Ilir Bokshit âStreha e nemunâ tragjikomedi bazuar nĂ« veprĂ«n âLiza nĂ« Majâ nga Zsolt Pozgaj
Kryepersonazhi Liza(Albulena Kryeziu Bokshi) nĂ« kĂ«rkim tĂ« kuptimit tĂ« jetĂ«s: PjepĂ«ri nĂ« supĂ«, peshku, pija, rubineti i prishur, tjetĂ«rsimi dhe sistem i prishur i vlerave qĂ« pret riparim njohje e rinjohje pikĂ«sĂ«pari tĂ« vetevetes, njĂ« grua e cila kĂ«rkon njĂ« burrĂ« tĂ« munguar ideal i cili nuk ekziston andaj asaj tĂ« gjithĂ« mĂ«tonjĂ«sit âaksidentalishtâ i vdesin apo ajo i vret nĂ« pĂ«rpjekje pĂ«r ta vrarĂ« pakĂ«naqĂ«sinĂ« me jetĂ«n. Kur trupi mbetet e vetmja shprehje e dashurisĂ« atĂ«herĂ« ajo Ă«shtĂ« nĂ« dhimbjet e saj tĂ« vdekjes. Liza Ă«shtĂ« njĂ« produkt i jetĂ«s me njĂ« ritĂ«m tĂ« pabĂ«rballueshĂ«m qĂ« prodhon stres andaj nĂ« ato kushte nuk mbinĂ« dashuria. Dhe ate e lĂ« edhe vetja ⊠KĂ«tĂ« rrĂ«fim skenik Ilir Bokshi kishte zbĂ«rthyer me elemente tĂ« humor tĂ« zi dhe ironisĂ« sĂ« fatit edhe psr secila skenĂ« pĂ«rfundonte nĂ« vrasje sado nĂ« dukje aksidentale situatat ishin tĂ« besueshme ngase zbĂ«rtheheshin domethĂ«nĂ«shĂ«m pĂ«rmes lojĂ«s sĂ« aktorĂ«ve me mizanskenĂ« tĂ« organizuar mirĂ« dhe veprime miniaturiale qĂ« fuqizonin reagimin e publikut. Loja e aktorĂ«ve dhe regjisura zbĂ«rthyese deri nĂ« detaje miniaturale e karakterizonin rrĂ«fimin skenik plotĂ« ritĂ«m dhe dinamikĂ« pĂ«r tĂ« nxjerr fuqishĂ«m mesazhin se tĂ« vĂ«rtetĂ«n martesore apo martesen ideale e gjenĂ« vetĂ«m nĂ« vdekjeâŠ.NĂ« kĂ«tĂ« shfaqje luajnĂ« aktorĂ«t: Albulena Kryeziu Bokshi, Ledion Zoi dhe Adrian Morina. Pas ilaritetit qĂ« provokoj shfaqja spektatorĂ«t u mblodhĂ«n tek âqilimi fluturues i gjyshesâ nĂ« koncertin e grupit âJerichoâ qĂ« ishin nikoqir tĂ« mbrĂ«mjes duke kĂ«naqur mysafirĂ«t me kĂ«ngĂ« rok me bazĂ« etnike duke krijuar atmosferĂ« festive, hare dhe vallĂ«zim.
Etno fest po përmbushë përmbajtësisht pritshmërit e audiencës me programe të koncipuara të cilat plotësojnë njëra tjetren në rrëfimin për identitetin dhe poashtu japin kontribut të jashtëzakonshëm në krijimin e një sistemi vlerash pa të cilin nuk ka as identitet të konsoliduar/ KultPlus.com
Gustav Klimt do të mbamendet në historinë e artit ndër më të kurajshmit bohem të pikturës. Biri i një argjendari të pafat do të qëndiste me ar dhe zjarr penelatash të epshme përvojat dhe përjetimet më të zellshme të gjakut dhe kurmit. Klimt ndryshoi simbolikën tradicionale të deriatëhershme, ose më saktë e pasuroi atë duke e përjetësuar seksin dhe epshin me elementë dhe shprehës më cytës, gjithnjë brendandjesor dhe shpërthyes.
E lartĂ«soi si pakkush tjetĂ«r deri asokohe femrĂ«n, duke e shndĂ«rruar atĂ« nĂ« njĂ« simbolikĂ« qĂ«ndore tĂ« universales. Ai e ngĂ«rthen nĂ« themel tĂ« gjithçkasĂ« dhe e pjesĂ«merr nĂ« çdo ngjizje amshimi. DepĂ«rton brenda saj jo vetĂ«m seksualisht. RrĂ«mon nĂ« fundin e kĂ«saj qĂ«nie dhe gjen kuptimin e shumëçkasĂ« dhe nuk druhet tâia kumtojĂ« botĂ«s si njĂ« zbulim. NĂ« njĂ« shumĂ«si punĂ«sh ai iâu kushtua trupit tĂ« gruas, spariherĂ« si energji pĂ«rtĂ«ritĂ«se dhe si mjet komunikimi estetik. Kjo epĂ«rsi, ky dominim i femrĂ«s, nuk kridhet nĂ« tablonĂ« e piktorit nĂ« mĂ«nyrĂ« rastĂ«sore. Ajo vendoset si element shprehĂ«s, si nevojĂ« e mjeshtrit pĂ«r ta orjentuar shpĂ«rthimin kumtues pĂ«rnga gufojnĂ« pĂ«rjetimet dhe jetĂ«simet nĂ« tablotĂ« e tij monumentale.
Shpirti i këtij gjahtari gjendjesh të epshme priret të dëshmojë njëherash dhe botëkumtimin që ngas në këtë lojë të prushtë përjetimi dhe krijimi.
Gustav Klimt, siç dhe mĂ«ton nĂ« njĂ« perifrazĂ« tĂ« tij, se âI gjithĂ« arti Ă«shtĂ« erotikâ, nĂ« veprĂ«n qĂ« la, dĂ«shifrojmĂ« huazimin e marrĂ«dhĂ«nieve mashkull-femĂ«r nga gjuha simbolike e Ă«ndrrave. NjĂ« terren parafrojdian shtresohej prej humusit sĂ« tij kumtues. NĂ« tablo, njĂ« hapĂ«sirĂ« e zbrazĂ«t e ndjek si njĂ« domosdo pĂ«r ta mbushur me ngjyrĂ«n qĂ« ai i jep ofsheve. Shpesh ky bosh i ngjan njĂ« jehone tĂ« frikshme, e mbushur me makth dhe panik. Sepse ai jeton tokĂ«soren e konsumimit tĂ« kĂ«tij akti tĂ« hyjshĂ«m. Jeton krisjen dhe thyerjen. Sprovon, ndalet dhe riniste sĂ«rish mĂ« me zjarr. Femra qĂ« ka marrĂ« nĂ« dorĂ« frerĂ«t e zotĂ«rimit tĂ« mashkullit e ngjeth piktorin dhe ai e dĂ«shmon hera-herĂ«.
Sfida e tij erotike Ă«shtĂ« njĂ« pĂ«rleshje me kohĂ«n dhe vetveten si vullnesĂ« çliruese. Forca gllabĂ«ruese e femrĂ«s nĂ« pikturĂ«n e Klimt, e ka tĂ« pĂ«rcaktuar qartĂ« pozitat e saj, atĂ« tĂ« dominimit, dhe e nis ta bĂ«jĂ« kĂ«tĂ« duke sfiduar qĂ« nga tabloja. Klimt Ă«shtĂ« i paparashikueshĂ«m, te âJudith ose Salomeâ ai e gozhdon publikun para njĂ« âorgazme vrasĂ«seâ nĂ« praninĂ« e njĂ« joshje fatale, nĂ« vend tĂ« portretit tĂ« njĂ« gruaje tĂ« virtytshme. Te âFrizĂ«n Beethovenâ, njĂ« shpĂ«rthim estetik i jashtĂ«zakonshĂ«m i Klimt, parajsa Ă«shtĂ« njĂ« nga motivet mĂ« tĂ« rĂ«ndĂ«sishme qĂ« shpĂ«rfaqet nĂ«n dominimin e njĂ« tĂ« arte diellore. PĂ«r tĂ« kulmuar te âThe Kissâ, e cila Ă«shtĂ« nga emblemat e Gustav Klimt. NjĂ« dashuri nĂ« ekstazĂ«, tĂ« cilĂ«s i hidhet mbi lakuriqsi tĂ« epshme njĂ« mantel i florinjtĂ«, stolisur me njĂ« gjuhĂ« simbolike, thellĂ«sisht erotike. Thua se ka rrĂ«muar tĂ« gjitha kulturat dhe ka nxjerr sĂ« andejmi mĂ«timet abstrakte tĂ« simbolizmit qĂ«Â kumtojnĂ« pasionin e zanafillĂ«s, elementin bazĂ« tĂ« krijimit, seksin. Trupat i pĂ«rthyen nĂ« densitetin e pĂ«rqafimit. I mbĂ«rthen me gishtĂ«rinjĂ« tĂ« stĂ«rgjatĂ« e trupa qĂ« i zgjat joshja. Burri nĂ« ngulmin pĂ«r tĂ« dominuar, e ka vĂ«nĂ« parfundi objektin e joshjes sĂ« tij tĂ« epĂ«rme. Femra Ă«shtĂ« pĂ«rthyer nĂ« gjunjĂ«, duke ngasur afrinĂ« dhe gadishmĂ«rinĂ« pĂ«r tu dhĂ«nĂ«. Shkrehja e saj lexohet nĂ« portretin qĂ« Ă«shtĂ« fikur nĂ« zjarrin e brendisĂ« ku ajo po tretet. NĂ« ngulme qĂ« nuk e ndalĂ«n, Gustav Klimtin, dallon prej tjetĂ«rkujt, teksa bashkon disa figura, tĂ« cilat i trajton po aq shkujdesshĂ«m nĂ« telajon e bollshme sa dhe simbolet. Ai i vendos personazhet nĂ« hapsira qĂ« zbraztĂ«sinĂ« e lĂ«mojnĂ« me njĂ« ngulm tĂ« rrafshĂ«t si jehonĂ« e errĂ«t dhe boshe.
Një ngasje që të përfshihet stuhishëm në një gjëndje, gjithnjë të mbarsura me pasioni dhe pjesëmarrje të vetvetishme në atë shtjellë çuçuritëse ndjenjash dhe afshesh, nënshtrimi dhe dominimi seksual. Ky është sinopsi i gjithë çfarë mbërtheu në sëmbim krijues, Gustav Klimt. Ai është në të gjithmonshmen e pranisë artistike, vetëm brenda kësaj vorbulle, këtij shugurimi të epërm, të domosdosë së njeriut për të guxuar dhe për të dëshmuar, se në jetën e tij, seksi dhe femrat, janë të rëndësishme. Arti dhe familja gjithashtu, ishin dhe mbeten deri në fund për mjeshtrin e madh, një domethënie botkuptimi dhe shëmbëllimi sublim. Marrëdhëniet poligame, 14 fëmijet me bashkëshorten, një yshtje kjo në shumë prej kryeveprave që la pas, janë dëshmitar të asaj që përcaktojnë veçorinë dalluese të këtij kolosi të brendisë së emëtuar në pikturë.
Në galerinë e pamatë të piktorit, është e kudogjendur ajo që do ta bënte këtë penel, një admirim i gjithmonshëm, një kurth ku shkrehet çdo andje, joshja. Koloriti i zgjedhur, teknika e përdorur, përmasat dhe kumti i ligjërimit, ofrojnë bashkë me personazhin femër, universin e koduar të marrëdhënieve. Fillimisht të vet Klimt, e në vijimsi të femrës më realitetin seksual, me filozofinë e funksionimit të marrëdhënieve me meshkujt. Ai përgjon brenda vetes, si të mjaftueshme rrëmetin e përvojave, duke i vendosur ato kudo, si subjekt, ngjyrë, linjë, dritëhije a sfond.
Vetvetja i duket e mjaftueshme, dhe ashtu e lexojmĂ« nĂ« punĂ«t e tij, nĂ« marrĂ«dhĂ«nie me femrat, pasionin, seksualitetin, epshin dhe ndjesinĂ« e dominimit prej kĂ«tij dimesionin ekzistencial. Klimt, me gjasĂ«, sâkishte shumĂ« mĂ« shumĂ« se tĂ« tjerĂ«t pĂ«r tĂ« thĂ«nĂ« pĂ«r seksin, pĂ«r marrĂ«dhĂ«niet me femrat, pĂ«r magjinĂ« qĂ« kumton pasioni i shkulmeve uturitĂ«se tĂ« gjakut dhe kurmit. Ai âguxoiâ qĂ« tabutĂ« ti kthente nĂ« shprehje estetike, nĂ« marrĂ«dhĂ«nie artistike, njĂ« dimesion tĂ« ri komunikimi pĂ«r botkuptimin e atĂ«hershĂ«m e tĂ« mĂ«passhĂ«m. Dalldia seksuale duket se pasi ka mbushur deri nĂ« buzĂ« pasionet babĂ«zitĂ«se tĂ« tij, pjesa qĂ« derdhĂ«t Ă«shtĂ« jo mĂ« pak zjarrvĂ«nĂ«se, ndjellĂ«se, ngasĂ«se, pĂ«rjetuese, se e gjithĂ« ajo masĂ« qĂ« mbush e çmbush papushim atĂ«. Duke e mĂ«tuar kohĂ«s gjĂ«nĂ« qĂ« kishte mĂ« tĂ« shtrenjtĂ«, dhe duke e bĂ«rĂ« kĂ«tĂ« si kurrkush tjetĂ«r derimtash, jo vetĂ«m guxoi dhe e pĂ«soi, por ngulmoi dhe mbĂ«rriti. Po, pĂ«rnjimend mbĂ«rriti nĂ« atĂ« pjedestal qĂ« as ai vetĂ« nuk e bluante nĂ« hamendjen e qasjeve pĂ«r lavdi, qĂ« kaq tĂ« qĂ«llimshme mbarteshin asokohe.
Femra një tipar joshës u përfshi në subjekt dhe impresion, mesazh dhe dekodim, në sfond e në kënd, në ngjyrë e në formë. Ai vetëm sa konstatoi atë qe ishim, jemi dhe do të mbetemi të njëmendtë. Femrë, dhe gjithçka që ajo është e destinuar të ofrojë e transformoi në një nocione soditëse. E gjitha kjo, që magjia të mos mbete një trill, një vegim, por një realitet.
Ajo Ă«shtĂ« aty para nesh e gatshme tĂ« ofrohet dhe sejcili ndĂ«r ne tĂ« jepet. NĂ« pikturĂ«n e Klimt, veshjet nuk mbulojnĂ«, ato pĂ«rdoren qĂ«llimisht pĂ«r tĂ« zbuluar, pĂ«r tĂ« dramatizuar situatĂ«n, pĂ«r tĂ« kallur misterin e joshjes. Dhe kĂ«tĂ« e bĂ«n duke e ndĂ«rfutur lakuriqsinĂ« nĂ«n poren e delikate tĂ« qĂ«mtesave simboliste. Kulturave tĂ« ndryshme, Klimt u merr elementet, si bima tokĂ«s, pĂ«r tâi derdhur jo dhe aq shkujdesur mbi tablo si stoli, si ojna, si ornamente. StolitĂ« qĂ« i nderen pĂ«rqark atij kurmi, janĂ« pjesĂ« nga armatura e kahershme e mashkullit tĂ« destinuar, e partnerit, tĂ« cilit nuk i mjafton vetĂ«m prania. Etja prehistorike, qĂ« e djeg pĂ«rbrenda, qĂ« e ysht ngutaz, kĂ«rkon gjuhĂ« tĂ« shprehet, simbolikĂ« tĂ« komunikojĂ«, tĂ« dĂ«shmojĂ« tash, atĂ« qĂ« u tha dhe mbase nuk e dĂ«gjuan prej Egjiptit deri nĂ« Bizant. Tash kur mbetemi soditĂ«s, muzat e Klimtit i kanĂ« hequr bashkĂ« me petkat dhe mĂ«dyshjet, dhe po presin. KĂ«tĂ« pritje e lexon sekush nĂ« sytĂ« qĂ« shohin pĂ«rmbytaz. Mrekullia grua Ă«shtĂ« e aty, e gatshme pĂ«r tâiu dhĂ«nĂ« çdo soditjeje.
NdĂ«rsa kureshtia dhe ama e adhurimit shkulmon prej dritĂ«s dhe zbraztĂ«sisĂ«, abstraksionit dhe formave tĂ« tendosura nĂ« simbolizĂ«m, ndjehet njĂ« frymĂ«marrje qĂ« shtĂ«rzen, njĂ« gulç qĂ« copĂ«zohet e merr formĂ« tĂ« avullt qĂ« rrethon subjektin. Kjo duket se ka lidhje me njĂ« ankth tĂ« brendshĂ«m tĂ« artistit. Frika nga rreziku i tĂ«rheqjes seksuale, nga ana shkatĂ«rrimtare e njĂ« femre dhe mbi tĂ« gjitha, vuajtjen nĂ« sensin frojdian. GjithĂ«poaq, Klimt sândalet. GjithnjĂ« e bukura ka diçka tjetĂ«rqysh pa thĂ«nĂ«, epshi tĂ« tjera shkulme premton, yje pafund qĂ« i ndrijnĂ« vagullt, nĂ« natĂ«n qĂ« i varet mbi, si njĂ« mantel.
Kush ishte themeluesi i shkëputjes vjeneze
Gustav Klimt lindi mĂ« 14 korrik tĂ« vitit 1862 nĂ« Baumgarten, nĂ« rrethinat e VjenĂ«s. I ati, emigrant nga Bohemia, dĂ«shtoi nĂ« zanatin prej argjendari dhe fĂ«mijĂ«t e tij u rritĂ«n nĂ« varfĂ«ri tĂ« skajshme. Familja e Klimt, ashtu si shumĂ« tĂ« tjera nĂ« VjenĂ«n e viteve 1860, ishte nĂ« gjendje shumĂ« tĂ« keqe financiare. Ata jetonin nĂ« shtĂ«pi tĂ« vogla, tĂ« errĂ«ta, duke ndryshuar shpesh adresĂ«, gjithnjĂ« nĂ« kĂ«rkim tĂ« njĂ« strehe tĂ« lirĂ«. Kur ishte vetĂ«m 14 vjeç, Gustav la shkollĂ«n, por arriti mĂ« pas tĂ« regjistrohej nĂ« njĂ« kolegj lokal pĂ«r art dhe punime artizanale. NĂ« kolegjin âBĂżrgerschuleâ, aftĂ«sitĂ« e tij artistike ranĂ« menjĂ«herĂ« nĂ« sy. Aplikoi dhe siguroi njĂ« vend nĂ« âKunstgewerbeschuleâ, ShkollĂ«n e Artit dhe Punimeve Artizanale nĂ« VjenĂ«, njĂ« prej dy shkollave publike nĂ« kryeqytet. Ai ishte aq i talentuar saqĂ« fitonte duke hyrĂ« nĂ« komisionet e pikturave nĂ« shkollĂ«. Krijoi njĂ« shoqĂ«ri me vĂ«llezĂ«rit Ernst dhe me njĂ« student tjetĂ«r, Franz Matsch. Deri nĂ« vitin 1890 kompania âKlimt-Matsch & Co.â fitoi shumĂ« me anĂ« tĂ« komisioneve pĂ«r ndĂ«rtesat e reja qĂ« ngriheshin. Deri nĂ« fund tĂ« qĂ«ndrimit nĂ« âKunstgewerbeschuleâ, Klimt sĂ« bashku me ortakĂ«t e tij themeloi edhe njĂ« shoqĂ«ri artistĂ«sh, âKĂżnstlercompanieâ. Kur u largua nga shkolla nĂ« vitin 1883, Klimt dhe Matsch nisĂ«n tĂ« punonin me kohĂ« tĂ« plotĂ« pĂ«r tĂ« piktuaruar me porosi. Klimt dĂ«shironte tĂ« konsiderohej si njĂ« piktor i dekoracioneve arkitekturore, njĂ« reputacion qĂ« vihej nĂ« dukej nga natyra e komisioneve tĂ« hershme nĂ« karrierĂ«n e tij, ku pĂ«rfshihen punimet nĂ« kisha, muzeume dhe teatĂ«r. Disa seri pikturash si âAlegoritĂ«â dhe âEmblematâ u prodhuan me kĂ«rkesĂ«n e njĂ« pronari. Pas kĂ«tij suksesi iu kĂ«rkua njĂ« tjetĂ«r seri qĂ« u realizua nĂ« vitet 1896- 1900, ku pĂ«rfshihet edhe piktura e Klimt âTragjediaâ. NĂ« kĂ«tĂ« pikturĂ«, dolĂ«n nĂ« pah elementĂ« qĂ« do ta karakterizonin artistin nĂ« veprat e mĂ«vonshme: zona tĂ« pĂ«rqĂ«ndruara nĂ« detaje, ngjyrat e arta, forma e femrĂ«s, simbolizmi klasik dhe hapĂ«sira abstrakte.
Në vitin 1897, ai ishte figura kryesore në themelet e shkëputjes vjenez, dhe pas pak vitesh ai kishte bërë përfaqësuesi më i mirë i stil modern. Në vitet e mëvonshme, ai tregoi një vlerësim të avant-gardës, tendencave të Ekspresionizmi. Talenti i jashtëzakonshëm i siguroi suksesin e punës që përmbante materiale të ndryshme shprehëse në një përbërje, duke kujtuar traditat gotike dhe bizantine, ndërsa gjithashtu duke parashikuar artin multimedial të shekullit të 20-të.
Synimi drejt kreut ia mbushĂ«n rrugĂ«n me gropa tĂ« thella dhe vramĂ«ndje tĂ« mĂ«dha. Mitin e tij nĂ« embrion e sulmojnĂ« skandalet periodike, si nĂ« rastin e pikturave tĂ« tij nĂ« Universitet, i cili mĂ« nĂ« fund duhej ti hiqte. Edhe pse Perandori Franz Josef I, e kishte nderuar Gustav Klimt me âUrdhĂ«rin e ArtĂ« e MeritĂ«sâ. Klimt vendos tĂ« rebelohet, tĂ« dĂ«shmojĂ« vetveten: âMjaft prej censurĂ«s ⊠UnĂ« dua tĂ« largohem ⊠unĂ« refuzoj çdo formĂ« tĂ« pĂ«rkrahjes nga shteti, unĂ« do tĂ« bĂ«j pa tĂ«âŠâ /albertvataj/ KultPlus.com
NĂ« NatĂ«n e tretĂ« tĂ« Etno Fest 2025 u prezantuan: Vjosa Robelli Mripa, kĂ«ngĂ«tare âSarakassi dancerâ grup i vallĂ«zimit nga Keni âMelodia e vjetĂ«râ i Nezafete ShalĂ«s
Agron GĂ«rguri
NatĂ«n e tretĂ« tĂ« Etno Fest 2025 e nisi kĂ«ngĂ«tarja Vjosa Robelli â Mripa me kĂ«ngĂ« tĂ« njohura tĂ« pĂ«rpunuara nĂ« jazz. ShumĂ« kĂ«ngĂ« tĂ« mia janĂ« investim nĂ« identitet dhe vijnĂ« nga trashĂ«gima e pasur e identitetit tonĂ«Â kulturor tha nĂ« nisje tĂ« koncertit tĂ« saj kĂ«ngĂ«tarja Vjosa Robelli. KĂ«ngĂ«t e pĂ«rpunura nĂ«Â jazz preknin thellĂ«sin e vlerave tĂ« etnosit dhe pĂ«rpikshmĂ«risht intehrohesjin nĂ« ambientet dhe frymen e Etno Fest-it i cili po bĂ«het vendakim jo vetĂ«m i artistĂ«ve dhe traditĂ«s por tashmĂ« edhe me artistĂ« e arye tĂ« kombeve tjera KĂ«ngĂ«tarja me njĂ«.zĂ«.tĂ« Ă«mbĂ«l tĂ« cilĂ«n e pĂ«rcillte trio e instrumentistĂ«ve:Nikos Ziarkas (gitarĂ«), Theodoros Ziarkas (kontrabas), Gizem Altınordu (perkusion) pĂ«rveç tjerash solli njĂ« rrĂ«fim pĂ«r vitet e 90 â ta kur pĂ«suan shumĂ« fĂ«mijĂ« me njĂ«Â kĂ«nga dedikuar atyre qĂ« shkaktojĂ«Â emocione tĂ« fuqishme. Vjosa kĂ«ndoj pĂ«r NĂ«nĂ«n si mbretĂ«reshĂ« e jetĂ«s, vajzĂ«rinĂ« e dashurinĂ« duke pĂ«rmbushĂ« kĂ«naqĂ«sin e spektatorĂ«ve tĂ« cilĂ«t disa nga kĂ«ngĂ«t i kĂ«nduan bashkĂ« me VjosĂ«n.
SpektakĂ«l i vallĂ«zimit dhe akrobacioneve mahnitĂ«se tĂ« grupit â Sarkassi dancerâ nga Kenia
NĂ« skenĂ«n e re tĂ« Etno Festit nĂ« platon e sĂ« cilĂ«s dominon piktura âQilimi fluturues i gjyshesâ u paraqiten dance grupi âSarakassi Dancerâ nga Kenia tĂ« cilĂ«t me vallĂ«zim e akribacione mahnitĂ«se rrĂ«fyen pĂ«r jetĂ«n, dashurinĂ«, vdekjen, lirinĂ«, gĂ«zimin, pikĂ«llimin tĂ« gjitha me njĂ« ritĂ«m.tĂ« âçmendurâ si shprehje fundamentale e mundĂ«sive fizike, duke krijuar figura tĂ« kuptueshme qĂ« prodhonin emocione dhe krahasueshĂ«m shtrohej pyetja njerĂ«zit gjithĂ«andej kanĂ« kaluar nĂ«pĂ«r shumĂ« ravgime e krajata pĂ«r ta dĂ«shmuar identitetin dhe se ky pikĂ«takim sonte nĂ« etno fest ishte madhĂ«shtor. PĂ«rveçse njĂ« spektakĂ«l i lĂ«vizjes harmonisĂ« ritmit dhe shprehjes plotĂ« ndjenja pĂ«rmes vallĂ«zimit dhe akrobaconeve nĂ« fund vallĂ«zuan bashkĂ« me grupin tĂ« gjithĂ« spektatorĂ«t qĂ« ishinĂ« sonte nĂ« Etno Fest, edicioni i 25 -tĂ«. NjĂ« pamje madhĂ«shtore qĂ« krijoj emocione gĂ«zimi e hareje e cila e pĂ«rligjte thĂ«nien â ate qĂ« sâta them dot me fjalĂ« ta tregoj me vallĂ«zimâ.Â
PĂ«r tĂ« vazhduar etno nejen me grupin e Nezafete ShalĂ«s âMelodia e vjetĂ«râ tĂ« cilĂ«t e kapen emocionin aty ku e la danc grupi nga Keni, vallĂ«zimi e kĂ«nga vazhduan duke u bĂ«rĂ« njĂ« me dĂ«shirat e shumĂ« spektatorĂ«ve tĂ« etnofestit i cili sivjet po prek dimensione tĂ« reja tĂ« vlerave tĂ« etnosit si urĂ« komunikimi midis popujve nĂ« shĂ«rbim tĂ« identitetit njerĂ«zor ku dashuria dhe respekti pĂ«r tjetrin bĂ«hen mĂ«nyrĂ« e komunikimit.  KonstatojmĂ« se nĂ« natĂ«n e tretĂ«Â tĂ« Etno Festit pĂ«rmes muzikĂ«s, vallĂ«zimit dhe zĂ«rit dhe gjuhĂ«s sĂ« trupit dhe melodisĂ« u prekĂ«n rrĂ«njĂ«t e identitetit njerĂ«zor./ KultPlus.com
Tre shekuj pas shfaqjes së tyre të parë, klubet tradicionale elitare për burra në Londër, që vazhdojnë të frekuentohen nga anëtarë të familjes mbretërore dhe figura të fuqishme politike apo ekonomike, jo vetëm që kanë mbijetuar, por edhe janë përshtatur me kohën.
NdĂ«rsa debatet vazhdojnĂ« pĂ«r lejimin e grave nĂ« klubin e famshĂ«m âThe Garrickâ, njĂ« libĂ«r i ri hedh dritĂ« mbi kĂ«tĂ« fenomen unikisht britanik dhe historinĂ« e tij tĂ« gjatĂ«.
Për më shumë se 300 vjet, Londra ka qenë epiqendra botërore e klubeve private për anëtarë të përzgjedhur. Askund tjetër në botë nuk kanë ekzistuar kaq shumë hapësira të mbyllura e ekskluzive, që shpesh funksionojnë larg syve të publikut. Sot, me 133 klube në funksion, kryeqyteti britanik lë pas me shumë diferencë edhe rivalin më të afërt, New York-un, ku ndodhen vetëm 53 klube të tilla.
ShumĂ« prej klubeve historike vetĂ«m pĂ«r burra nĂ« LondĂ«r kanĂ« ecur me kohĂ«n dhe tashmĂ« pranojnĂ« edhe gra si anĂ«tare.Por ndoshta mĂ« i njohuri nĂ« botĂ«n tradicionale tĂ« âklubeve tĂ« zotĂ«rinjveâ, The Garrick Club, i themeluar nĂ« vitin 1831, u bĂ« pjesĂ« e lajmeve vitin e kaluar kur vendosi mĂ« nĂ« fund tĂ« heqĂ« rregullin qĂ« lejonte vetĂ«m burra.
Megjithatë, që atëherë vetëm një numër shumë i vogël grash është pranuar si anëtare, dhe muajin e kaluar, gazetarja e njohur britanike Julie Etchingham tërhoqi kandidaturën e saj. Sipas raportimeve, disa kandidate potenciale ndihen të pazgjedhura përballë një procesi të gjatë verifikimi dhe një klime të ftohtë e mospranuese nga shumë prej anëtarëve ekzistues.
Ndërkohë, klubi Savile votoi më herët këtë vit për të vazhduar përjashtimin e grave, duke treguar se qëndrimet konservatore ende qëndrojnë të ngulitura thellë në disa prej këtyre institucioneve.
Sipas autorit, klubet kanë qenë të detyruara të ndryshojnë për të mbijetuar, dhe ata që vazhdojnë të funksionojnë sot, zakonisht i shërbejnë një grupi të veçantë dhe të përzgjedhur anëtarësh.
Fortesa Trekëndore, një nga strukturat më madhështore dhe domethënëse të trashëgimisë historike të Butrintit, po përballet me nevojën urgjente për ndërhyrje konservuese. E pozicionuar në bregun jugor të Kanalit të Vivarit, kjo kala e veçantë jo vetëm që përfaqëson trashëgiminë veneciane në rajon, por është edhe një pikë strategjike e sistemit fortifikues të Butrintit, që lidh pjesën fushore me atë detare përmes kanalit.
E ndërtuar në formën e një trekëndëshi, prej të cilës merr edhe emrin, fortesa përfshin tre kulla rrethore, ndër të cilat ajo në këndin jugperëndimor është ruajtur në lartësinë e saj të plotë. Struktura përfshin elementë arkitektonikë të ndërtuar në faza të ndryshme, përfshirë mure të fuqishme, frëngji me mbulesë pllakash dhe një kullë dykatëshe, duke dëshmuar mjeshtërinë ndërtimore të periudhave pas-klasike.
Për të arritur te Fortesa Trekëndore, vizitorët dhe stafi i parkut udhëtojnë me lundër përmes Kanalit të Vivarit, duke e bërë atë një përvojë të veçantë dhe autentike. Lundra mbetet mjeti i vetëm i aksesit, duke shtuar magjinë e këtij vendi historik.
Sipas Planit të Menaxhimit të Integruar të Butrintit, Fortesa Trekëndore është përfshirë në ndërhyrjet e rekomanduara për konservim, për të siguruar ruajtjen afatgjatë të saj dhe rritjen e potencialit për aktivitete kulturore dhe komunitare, që mund të zhvillohen në oborrin e brendshëm të saj të gjerë.
Kalaja përfaqëson një dëshmi të gjallë të ndikimit venecian dhe të rolit të Butrintit si një pikë strategjike ushtarake dhe tregtare në shekuj. Si pjesë e Parkut Kombëtar të Butrintit, ajo është jo vetëm një objekt historik, por edhe një pasuri e çmuar që duhet mbrojtur me përkushtim.
Autoritetet bëjnë thirrje për rëndësinë e ruajtjes së saj, jo vetëm si pjesë e trashëgimisë kombëtare shqiptare, por edhe si një atraksion i rëndësishëm për turizmin kulturor në jug të vendit./ KultPlus.com
Ne nje kohe kur informacioni i pasakte shpesh ngjall pasiguri, eshte e rendesishme qe studentet dhe prinderit te kene fakte te qarta perpara se te marrin vendime te rendesishme per te ardhmen akademike . Nje nga pyetjet me te shpeshta qe na behet eshte: âA eshte UNI i akredituar?â Jo vetem qe UNI eshte i akredituar, por eshtee edhe i pari institucione private ne Kosove qe ka marre akreditimin institucional per periudhen maksimale prej 5 vitesh, ashtu siç parashikohet nga rregulloret e Agjencise se Kosoves per Akreditim.
Ky akreditim nuk eshte thjeshte simbolik. Ai bazohet ne nje proces te nderlikuar dhe plotesisht te pavarur, i cili udhehiqet nga eksperte nderkombetare me eksperience te gjere ne vleresimin e arsimit te larte. Keta eksperte analizojne me kujdes nje sere fushash, duke filluar nga misioni dhe vizioni i institucionit, perberja dhe kualifikimi i stafit akademik, struktura e menaxhimit dhe proceset e brendshme, e deri te infrastruktura fizike dhe dixhitale qe u ofrohet studenteve. Me rendesi te vecante eshte fakti se vleresimi nuk fokusohet vetem ne dokumente, por ne meryren se si institucionet krijojne nje pervoje arsimore dhe domethenese per studentin. Qellimi i ketij procesi eshte te siguroje qe studenti te marre jo vetem njohuri teorike, por edhe aftesite praktike, mendimin kritik, dhe kompetencat e nevojshme per te pasur sukses ne jete dhe karriere.
 Per me teper, akreditimi institucional i UNI-te forcohet edhe me shume nga partneriteti strategjik me Arizona State University (ASU), nje nga universitetet publike me te medha dhe me me reputacion ne SHBA. Ky bashkepunim transformon pervojen studentore ne UNI, duke i mundesuar studenteve te ndjekin nje edukim me standarde amerikane, pa u larguar nga Kosova. Nepermjet planprogrameve te harmonizuara, qasjes ne teknologjine dhe metodologjine e ASU, si dhe me trajnime te stafit nga ekspertet amerikan, studentet perjetojne nje arsim bashkekohor, interaktiv dhe te orientuar drejt zhvillimit te aftesive praktike. Per me teper, studentet kane mundesi reale te vazhdojne studimet ne SHBA dhe te marrin nje diplome amerikane nga Arizona State University, duke u bere konkurues global ne tregun e punes.
UNI â Universum International College Ă«shtĂ« i menaxhuar dhe fuqizuar nga Arizona State University (ASU) â Universiteti Nr.1 nĂ« SHBA pĂ«r inovacion dhe njĂ« nga mĂ« tĂ« mĂ«dhenjtĂ« nĂ« botĂ«!
 Krijo suksesin tĂ«nd me edukim amerikan â nĂ« KosovĂ«!  Apliko tani dhe fillo rrugĂ«n drejt njĂ« karriere tĂ« sigurt dhe ndĂ«rkombĂ«tare!
E fshehur nĂ« qytetin e qetĂ« Spilimbergo, nĂ« rajonin verilindor tĂ« Friuli-Venezia Giulia, ndodhet njĂ« nga institucionet mĂ« tĂ« veçanta tĂ« artit nĂ« botĂ«, âScuola dei Mosaicisti del Friuliâ, shkolla e vetme nĂ« botĂ« e pĂ«rkushtuar plotĂ«sisht artit tĂ« mozaikut. PĂ«r mĂ« shumĂ« se njĂ« shekull, kjo shkollĂ« ka ruajtur e zhvilluar njĂ« traditĂ« qĂ« shkon pas nĂ« kohĂ« deri te Mesopotamia, Roma e LashtĂ«, Bizanti dhe bota islame, duke edukuar breza tĂ« krijuesve tĂ« mozaikĂ«ve me mjeshtĂ«ri tĂ« rrallĂ«.
Sot, ajo Ă«shtĂ« institucioni i vetĂ«m akademik nĂ« botĂ« qĂ« i Ă«shtĂ« kushtuar plotĂ«sisht artit tĂ« mozaikut. StudentĂ« tĂ« tĂ« gjitha moshave, nga maturantĂ« e deri te artistĂ« nĂ« mes tĂ« karrierĂ«s, vijnĂ« nga e gjithĂ« bota pĂ«r tâu regjistruar nĂ« programin e saj intensiv trevjeçar. GjatĂ« kĂ«saj kohe, ata mĂ«sojnĂ« teknikat historike tĂ« mozaikut, nga modelet e ndĂ«rlikuara greko-romake deri te kompozimet ndriçuese byzantine, pĂ«rpara se tĂ« eksperimentojnĂ« me dizajne mĂ« bashkĂ«kohore dhe tĂ« lira nĂ« formĂ«.
Në vitet e fundit, shkolla është shndërruar edhe në një destinacion më vete, duke tërhequr udhëtarë të apasionuar pas dizajnit që ngelen të mahnitur nga bota unike e mozaikëve. Të interesuarit mund të vizitojnë ambientet e saj përmes tureve publike apo private. Rreth 40,000 vizitorë e bëjnë këtë çdo vit, duke e kthyer Scuola Mosaicisti në një nga vendet më të vizituara në rajonin e Friulit.
Ndërsa rreth 40 studentë pranohen çdo vit në programin trevjeçar, jo më shumë se 15 prej tyre e përfundojnë të gjithë kurrikulën, duke fituar titullin maestri mosaicisti (mjeshtër mozaiku). Nga këta, vetëm një grup i përzgjedhur prej gjashtë vetash vazhdojnë një vit të katërt  një lloj masteri për të përmirësuar edhe më tej aftësitë e tyre dhe për të thelluar mjeshtërinë në këtë art të veçantë.
Në të vërtetë, krijimi i mozaikut është një mjeshtëri jashtëzakonisht precize. Ai kërkon që artisti të vendosë me kujdes qindra, e madje mijëra, copëza të vogla të quajtura tesserae (që mund të jenë të vogla deri në 0.5 cm), për të formuar modele të ndërlikuara dhe skena me pamje të gjallë. Të punuara nga mermeri, xhami, smalto (pllaka xhami të errëta dhe të padepërtueshme) dhe madje edhe nga guaskat, këto inkrustime të vogla kërkojnë mjeshtëri të hollë dhe një ndjeshmëri intuitive ndaj ritmit dhe vendosjes.
Siç vuri nĂ« dukje edhe Brovedani, kjo Ă«shtĂ« gjithashtu njĂ« punĂ« thellĂ«sisht bashkĂ«punuese. MozaikistĂ«t zakonisht punojnĂ« individualisht nĂ« pjesĂ« tĂ« veçanta tĂ« njĂ« kompozimi tĂ« madh, por efekti i vĂ«rtetĂ« i punĂ«s sĂ« tyre shfaqet vetĂ«m kur shihet nĂ« tĂ«rĂ«si. âĂshtĂ« njĂ« zanat qĂ«, nĂ« njĂ« mĂ«nyrĂ«, tĂ« kĂ«rkon tĂ« âzhdukĂ«shâ veten,â tha Cristina de Leoni, mĂ«suese nĂ« vitin e tretĂ«. âNjĂ« pllakatĂ« e vetme nuk thotĂ« shumĂ«, por sĂ« bashku me tĂ« tjerat, ajo krijon njĂ« vepĂ«r arti. Nuk ka vend pĂ«r ego nĂ« krijimin e mozaikut.â
Duke hedhur një vështrim mbi historinë e pasur të këtij arti  që daton që nga Mesopotamia në mijëvjeçarin e 3-të p.e.s. dhe shtrihet përtej kombeve e kulturave, nga grekët te majat, nga Perandoria Bizantine te bota islame, bëhet e qartë ajo që tha Cristina de Leoni. Në artin e mozaikut nuk ka Giotto apo Raphael, as Mona Lisa të vetme. Ky formë shprehjeje ka qenë gjithnjë e mbështetur mbi mjeshtëri anonime, duke ecur në një vijë të hollë mes artit dhe artizanatit.
Kjo është edhe më e vërtetë në Friuli-Venezia Giulia, ku mozaikistët nuk pushuan kurrë së zhvilluari mjeshtërinë, edhe pse ajo doli nga vëmendja që nga periudha e Rilindjes. Me bollëkun e gurëve nga Tagliamento (lumit kryesor të Friulit) dhe lidhjet e ngushta kulturore me Venecian, një qytet që për shekuj me radhë ka qenë në epiqendër të artit dhe mjeshtërisë europiane, rajoni u bë në mënyrë të heshtur një bastion i traditës së mozaikut, me artistë të kërkuar në mbarë kontinentet.
Që prej atëherë, mozaikistët friulanë, shumica e të cilëve janë formuar në Spilimbergo, kanë lënë gjurmë në mbarë botën: nga kompleksi sportiv ikonik Foro Italico në Romë, te stacioni i metrosë në Qendrën Botërore të Tregtisë në New York, nga kupola e Kishës së Varrit të Shenjtë në Jeruzalem, deri te galeritë e Tokios. Këto vepra janë dëshmi e një tradite që vazhdon të evoluojë, pllakatë pas pllakatë.
âDyshimi qĂ« mbart mozaiku e bĂ«n atĂ« pafundĂ«sisht magjepsĂ«s,â thotĂ« Purnima Allinger, njĂ« studente e vitit tĂ« tretĂ« qĂ« la pas njĂ« karrierĂ« nĂ« marketing nĂ« Berlin pĂ«r tâiu pĂ«rkushtuar mozaikut. âĂshtĂ« njĂ« zanat i saktĂ« dhe meditativ, por njĂ«kohĂ«sisht shprehĂ«s dhe emocional si arti. GjithmonĂ« kalon nga njĂ«ra gjendje nĂ« tjetrĂ«n â dhe kjo tĂ« mban tĂ«rĂ«sisht tĂ« pĂ«rfshirĂ«.â
Amos Carcano, njĂ«Â maestro mosaicista nga Zvicra, e konfirmon kĂ«tĂ« ndjesi. âPunon me duar, por njĂ«kohĂ«sisht je gjithmonĂ« nĂ« proces shpikjeje, luan me teksturĂ«n, ngjyrat dhe modelet. Mozaiku bashkĂ«kohor i shtyn kĂ«to kufij edhe mĂ« tej. ĂshtĂ« traditĂ«, por njĂ«kohĂ«sisht e hapur dhe e lirĂ«.â
Aktualisht, Carcano është një nga 10 ish-studentët që po punojnë në një nga veprat më ambicioze të shkollës deri më sot: një dysheme mozaiku prej 1,265 metrash katrorë në oborr, që paraqet florën dhe faunën karakteristike të Friulit, një projekt që pritet të zgjasë më shumë se një vit.
Nuk janĂ« vetĂ«m maestri-t qĂ« krijojnĂ« pĂ«r shkollĂ«n. TĂ« gjithĂ« ata mozaikĂ« qĂ« pashĂ« gjatĂ« vizitĂ«s sime? JanĂ« vepra tĂ« studentĂ«ve tĂ« mĂ«parshĂ«m dhe atyre aktualĂ«. âNe e mendojmĂ« shkollĂ«n si njĂ«Â bottega â njĂ« punishte,â thotĂ« Danila Venuto, pedagoge e historisĂ« sĂ« mozaikut. âDhe nĂ« njĂ« punishte, mĂ«son duke punuar. ĂshtĂ« krejtĂ«sisht e natyrshme qĂ« studentĂ«t tĂ« vihen nĂ« punĂ« sapo fillojnĂ« tĂ« mĂ«sojnĂ« ABC-nĂ« e mozaikut. Ky Ă«shtĂ« njĂ« zanat qĂ« mĂ«sohet dhe mbahet gjallĂ« vetĂ«m pĂ«rmes praktikĂ«s.â
Dhe gjithnjĂ« e mĂ« shumĂ«, mozaiku mund tĂ« mĂ«sohet edhe nga vizitorĂ«t. Shkolla ofron corsi brevi,  kurse tĂ« shkurtra qĂ« variojnĂ« nga intensive katĂ«rditore deri nĂ« programe njĂ«javore, pĂ«r tâu dhĂ«nĂ« udhĂ«tarĂ«ve njĂ« hyrje praktike nĂ« artin e mozaikut.
 âNjerĂ«zit nga Spilimbergo,  dhe nga i gjithĂ« Friuli, janĂ« shumĂ« krenarĂ« pĂ«r kĂ«tĂ« traditĂ« shekullore,â thotĂ« Danila Venuto. âBĂ«rja e mozaikut Ă«shtĂ« pjesĂ« e ADN-sĂ« sonĂ« kulturore, njĂ« trashĂ«gimi e vĂ«rtetĂ« friuliane.â/ KultPlus.com
Kate Middleton, Princesha e Uellsit, bĂ«ri dy paraqitje tĂ« njĂ«pasnjĂ«shme dhe tĂ«rheqĂ«se nĂ« Wimbledon 2025, duke treguar edhe njĂ« herĂ« pĂ«rkushtimin e saj si patrone e All England Lawn Tennis and Croquet Club. PjesĂ«marrja e saj mĂ« 12 korrik NjĂ« ditĂ« para finales sĂ« meshkujve, mĂ« 12 korrik, Middleton mori pjesĂ« nĂ« Finalen e Femrave e veshur me âWimbledon whitesâ ,njĂ« fustan tĂ« bardhĂ« elegant me mĂ«ngĂ« tĂ« shkurtra nga marka Self-Portrait, me fund tĂ« palosur midi dhe korse me rrip nĂ« bel. Si pjesĂ« e rolit tĂ« saj zyrtar, ajo mbante gjithashtu edhe simbolin e  famshĂ«m tĂ« Wimbledon , njĂ« gjilpĂ«rĂ« me ngjyrĂ« vjollcĂ« dhe jeshile. GjatĂ« finales, Princesha e Uellsit pati nderin tĂ« dorĂ«zonte trofetĂ« pĂ«r fituesen Iga Swiatek dhe nĂ«nkampionen Amanda Anisimova. Pas njĂ« humbjeje tĂ« rĂ«ndĂ« pa fituar asnjĂ« set, Anisimova shpĂ«rtheu nĂ« lot nĂ« fund tĂ« ndeshjes. MĂ« vonĂ«, ajo tregoi pĂ«r gazetarĂ«t se Middleton e kishte inkurajuar duke i thĂ«nĂ«: âMbaje kokĂ«n lartâ. âAjo mĂ« tha disa fjalĂ« qĂ« mĂ« emocionuan edhe mĂ« shumĂ«,â shtoi tenistja amerikane. Rikthimi familjar mĂ« 13 korrik TĂ« nesĂ«rmen, mĂ« 13 korrik, Kate Middleton u rikthye nĂ« tribunĂ«n mbretĂ«rore pĂ«r Finalen e Meshkujve, kĂ«tĂ« herĂ« e shoqĂ«ruar nga Princi William dhe dy fĂ«mijĂ«t e tyre, Princi George dhe Princesha Charlotte. Ajo veshi njĂ« fustan tĂ« kaltĂ«r mbretĂ«ror me mĂ«ngĂ« me detaje nĂ« formĂ« fjongosh, duke mbajtur me vete njĂ« kapelĂ« kashte tĂ« gjerĂ« me fjongo tĂ« zezĂ« dhe taka ngjyrĂ« kafe. VathĂ«t e vegjĂ«l rrethorĂ« dhe njĂ« varĂ«se e artĂ« me medalion rrumbullak plotĂ«sonin pamjen e saj elegante, ndĂ«rsa flokĂ«t i kishte tĂ« lĂ«shuara me onde natyrale dhe ndarje anĂ«sore. Familja mbretĂ«rore u koordinua nĂ« mĂ«nyrĂ« perfekte: William me njĂ« xhaketĂ« blu tĂ« errĂ«t dhe pantallona krem, Charlotte me njĂ« fustan tĂ« bardhĂ« me rruffle nĂ« supe dhe George me njĂ« kostum blu tĂ« errĂ«t. NjĂ« kthim me emocione tĂ« veçanta Middleton ka munguar vetĂ«m njĂ« herĂ« nĂ« Wimbledon qĂ« nga martesa e saj nĂ« vitin 2011 â nĂ« vitin 2013, kur ishte shtatzĂ«nĂ« me Princin George. Vitin e kaluar, nĂ« 2024, ajo kishte bĂ«rĂ« njĂ« paraqitje shumĂ« tĂ« ndjerĂ« nĂ« turne, vetĂ«m katĂ«r muaj pas shpalljes publike tĂ« diagnozĂ«s sĂ« saj me kancer. âAjo ka kaluar diçka shumĂ« tĂ« vĂ«shtirĂ« dhe Ă«shtĂ« e rĂ«ndĂ«sishme tĂ« ketĂ« momente pĂ«r tĂ« cilat mund tĂ« gĂ«zohet, ky ishte njĂ« prej tyre,â tha njĂ« burim pĂ«r revistĂ«n People. PĂ«rmes stilit, forcĂ«s dhe ndjeshmĂ«risĂ« sĂ« saj, Kate Middleton vazhdon tĂ« jetĂ« njĂ« figurĂ« frymĂ«zuese nĂ« jetĂ«n publike britanike  dhe Wimbledon mbetet njĂ« nga skenat ku ajo shfaqet mĂ« e afĂ«rt me publikun./ KultPlus.com
Tenori Kosovar, Granit Musliu është përzgjedhur që të jetë pjesë e Operalias, garës më të madhe operistike të themeluar nga një prej emrave më të njohur të muzikës operistike, Placido Domingo, përcjell KultPlus.
Kompeticioni botëror i operës, i cili u themelua në vitin 1993, këtë vit do të mbahet në Sofia të Bullgarisë.
âLajm i gĂ«zueshĂ«m! Kam nderin tĂ« njoftoj se jam pĂ«rzgjedhur pĂ«r tĂ« marrĂ« pjesĂ« nĂ« Operalia, garĂ«n mĂ« tĂ« madhe operistike tĂ« themeluar nga PlĂĄcido Domingo. Si kĂ«ngĂ«tar nga Kosova, mĂ« bĂ«n fort tĂ« lumtur fakti qĂ«, bashkĂ« me mua, Kosova do tĂ« jetĂ« e pranishme nĂ« kĂ«tĂ« kompeticion me histori tĂ« madhe dhe nivel tĂ« lartĂ«, mes artistĂ«ve nga kombe tĂ« ndryshme nga e gjithĂ« botaâ, ka shkruar Musliu nĂ« profilin e tij nĂ« Facebook.
Ndërkaq, KultPlus ua sjell njoftimin zyrtar të kompeticionit Operalia, me emrat e të gjithë këngëtarvë e të përzgjedhur:
Po afrohet momenti i shpalljes zyrtare tĂ« nominimeve pĂ«r Ămimet Emmy, edicioni i 77-tĂ«. Ceremonia e zbulimit tĂ« emrave do tĂ« mbahet tĂ« martĂ«n, nĂ« orĂ«n 11:30 paradite me orĂ«n lokale tĂ« SHBA-ve (ET), dhe do tĂ« transmetohet drejtpĂ«rdrejt nĂ« kanalet zyrtare tĂ« AkademisĂ« sĂ« Televizionit, si dhe nĂ« platformat e mediave kryesore.
Kjo ngjarje shĂ«non njĂ« nga kulmet e sezonit televiziv nĂ« SHBA, duke nderuar arritjet mĂ« tĂ« spikatura nĂ« seriale dramatike, komedi, miniseriale dhe programe tĂ« ndryshme televizive nga viti i kaluar. Pas rifillimit tĂ« plotĂ« tĂ« prodhimeve, pas grevĂ«s sĂ« skenaristĂ«ve dhe aktorĂ«ve mĂ« 2023, gara e kĂ«tij viti pritet tĂ« jetĂ« mĂ« e fuqishme dhe mĂ« e larmishme se kurrĂ« mĂ« parĂ«. NdĂ«r pretendentĂ«t mĂ« tĂ« pĂ«rfolur pĂ«r nominimet nĂ« kategoritĂ« kryesore janĂ« tituj tĂ« njohur si âSuccessionâ, âThe Bearâ, âThe Crownâ, âShĆgunâ dhe âThe Last of Usâ. NĂ« kategorinĂ« e komedisĂ«, vĂ«mendje tĂ« veçantĂ« pritet tĂ« marrĂ« sezoni i fundit i âAbbott Elementaryâ, si dhe prodhime tĂ« reja premtuese si âPalm Royaleâ dhe âHacksâ. Nominimet do tĂ« pasohet nga ceremonia zyrtare e ndarjes sĂ« çmimeve, e planifikuar tĂ« mbahet mĂ« 14 shtator 2025, nĂ« Los Angeles, nĂ« njĂ« event glamuroz qĂ« do tĂ« mbledhĂ« yjet mĂ« tĂ« mĂ«dhenj tĂ« televizionit dhe do tĂ« pĂ«rmbyllĂ« sezonin televiziv me njĂ« festĂ« tĂ« madhe artistike./ KultPlus.com
Liza Laska, e lindur mĂ« 6 shkurt tĂ« vitit 1926 nĂ« VlorĂ« tĂ« ShqipĂ«risĂ«, ishte aktore shqiptare qĂ« mbajti titullin âArtiste e merituarâ.
Veçantia e punës së Liza Laskës nuk qëndron vetëm te rolet e pavdekura që krijoi por edhe te krijimi i ndjeshmërisë kolektive dhe formimi i figurës së vetes si një figurë kombëtare.
Liza kujtohet si një ndër figurat më të çmuara dhe më mbresëlënëse në fushën e filmit dhe kinemasë. Ajo ka qenë një aktore që ka përcjellë thellësisht emocionin njerëzor, pa e tepruar, pa e zbukuruar. Figura e saj artistike është ndërtuar mbi ndershmëri, përkushtim dhe thjeshtësi, virtyte që e kanë bërë të dashur për publikun shqiptar. Ajo përfaqëson brezin e aktoreve që punuan me pasion të madh për artin dhe për edukimin estetik të shoqërisë përmes ekranit dhe skenës.
Në një kohë kur figura femërore në kinemanë shqiptare shpesh përkufizohej nga modele të ngurta ideologjike, Laska arriti të sjellë në jetë një tjetër dimension të gruas shqiptare: atë të gruas që bart peshën e jetës me dinjitet, që nuk dorëzohet, të nënës që përkund dhimbjen me forcë të brendshme.
Roli i saj në ekran nuk ishte vetëm interpretim, ishte një akt përfaqësimi i mijëra grave të zakonshme shqiptare, që jetonin mes sakrificës dhe shpresës. Me një prani të përmbajtur por të fuqishme, Liza Laska nuk luante personazhin, ajo bëhej personazhi.
Ajo nuk i dha zë vetëm një brezi grash, por krijoi një urë ndjeshmërie mes ekranit dhe jetës reale. Roli i saj femëror ishte gjithmonë i rrënjosur në njerëzoren: ndjeshmëria nuk i binte në sentimentalizëm, forca nuk i shndërrohej në ashpërsi. Ishte një ekuilibër i rrallë që e dallonte mes të tjerave.
Puna e Liza LaskĂ«s nĂ« ekran Ă«shtĂ« dĂ«shmi e asaj qĂ« arti i mirĂ« nuk ka nevojĂ« pĂ«r zhurmĂ«, mjafton tĂ« jetĂ« i vĂ«rtetĂ«.Â
Liza tashmë ka lënë një trashëgimi të pasur të saj, me gjurmë në zhvillimin kultural artistik kinematografik shqiptar:
âMalet me blerim mbuluarâ (1971);
âBrazdatâ (1973);
âShtigje lufteâ (1974);
âDimri i funditâ (1976);
âLulĂ«kuqet mbi mureâ (1976);
âGunat mbi telaâ (1977);
âLiri a vdekjeâ (1979);
âPlumba pĂ«randoritâ (1980);
âNĂ« prag tĂ« lirisĂ«â (1981);
âDritat e qytezĂ«sâ (1983);
âVendimiâ (1984);
âGurĂ«t e shtĂ«pisĂ« simeâ (1985);
âDhe vjen njĂ« ditĂ«â (1986);
âFamilja imeâ (1987);
âKthimi i ushtrisĂ« sĂ« vdekurâ (1989);
âVdekja e burritâ (1991);
âNjĂ« ditĂ« e mrekullueshmeâ (2002)./ KultPlus.com
ĂshtĂ« organizuar Festivali i LahutĂ«s, nĂ« kuadĂ«r tĂ« takimeve tĂ« Hotit tĂ« Kujit mbi PlavĂ« e Guci.
Ringjallja e identitetit dhe rikthimi i artit e kulturës në këto treva të banuara nga shqiptarët, konsiston si një ndër qëllimet kyçe të këtij festivali.
âArsye kryesore pĂ«r çdo aktivitet qĂ« e kemi marrĂ« kĂ«to tetĂ« vitet e fundit qĂ« jam kĂ«tu Ă«shtĂ« pĂ«r ta rikthyer identitetin edhe pĂ«r tĂ« mos lejuar tĂ« zhduken shqiptarĂ«t qĂ« jetojnĂ« nĂ« Hot e pastaj vazhdojmĂ« nĂ« PlavĂ« e mĂ« tutje. ShpeshherĂ« them se ne qĂ« jetojmĂ« si pakicĂ« shqiptare nĂ« Mal tĂ« Zi, jemi âtrohat e bukĂ«sâ sĂ« ShqipĂ«risĂ« dhe KosovĂ«s, prandaj ato duhet tâi mbledhĂ« dikushâ, tha Kaltrina Hoti, organizatore.
Profesori Zymer Neziri, në kuadër të organizimit, thekson se përpos të tjerave, festivali bart rëndësinë hapsinore, pikërisht për shkak të vendit në të cilin zhvillohet, një vend tipik historik.
âKĂ«tu nuk po vij pĂ«r herĂ« tĂ« parĂ« kam qenĂ« edhe herĂ« tĂ« tjera nga rinia e hershme po vĂ«rtetĂ« sa herĂ« vij kĂ«tu zemra si thonĂ«Â mĂ« bĂ«het mal pĂ«r kĂ«ta njerĂ«z se ende vazhdojnĂ« jetĂ«n kĂ«tu, ende pĂ«rpiqen tĂ« mbijetojnĂ« dhe ende pĂ«rpiqen tĂ« krijojnĂ« edhe njĂ« brez tjetĂ«r tĂ« cilin e pamĂ« kĂ«tu me paraqitjen e vet me valle po edhe me kĂ«ngĂ« pra edhe me instrumente muzikore.â â shprehet profesori.
NdĂ«rsa profesori Binak Ulaj tha se me kĂ«to aktivitete Hoti ka filluar tĂ« gjallĂ«rohet. âKĂ«saj vlere ia shton peshĂ«n edhe ky manifestim qĂ« u mbajt kĂ«tu pĂ«r arsye se jo vetĂ«m qĂ« kultivon njĂ« kulturĂ« tonĂ«n tradicionale, siç Ă«shtĂ« Festivali i LahutĂ«s por i bashkon njerĂ«zit e tĂ« gjitha trojeve shqiptare dhe kjo ka njĂ« rĂ«ndĂ«si tĂ« veçantĂ«â, tha Ulaj.
Ky festival bart vlera kulturore për arsye se organizohet në tokat e humbura shqiptare, por jo të harruara. Kultivimi i vlerave kulturore dhe artistike shqiptare në këto troje shenjon edhe hapërimin drejt ruajtjes kolektive dhe kujtesës historike.
Në përmbyllje të këtij takimi tradicional, në skenë dolën dy vajza nga dy familje të asimiluara shqiptare në Rozhajë, të cilat tashmë kanë filluar të kthehen kah rrënjët e tyre./KultPlus.com
Mohamed Azizi, një shitës librash 72-vjeçar nga Rabati i Marokut, dhe një nga shitësit e librave më të fotografuar në botë.
Në një vend ku 26% e popullsisë ende nuk di shkrim e lexim, përkushtimi i Azizit për të shitur libra është një akt dashurie, për qytetin e tij, për letërsinë, për fuqinë e dijes dhe formimin e vetes edhe në një moshë aq të shtyer.
Jetim që në moshën gjashtëvjeçare, Aziz ka pasur një fëmijëri të vështirë. Ai nuk mundi të përfundonte shkollën e mesme sepse tekstet ishin shumë të shtrenjta. Por në moshën 15-vjeçare, ai nisi rrugëtimin si shitës librash, duke filluar me vetëm nëntë libra dhe një qilim të thjeshtë nën një pemë në vitin 1963.
Sot, libraria e tij Ă«shtĂ« e mbushur me mijĂ«ra libra dhe ai kalon ditĂ«t i zhytur nĂ« tregime. Lexon nga gjashtĂ« deri nĂ« tetĂ« orĂ« nĂ« ditĂ«, duke ndalur vetĂ«m pĂ«r tĂ« ngrĂ«nĂ«, pĂ«r tâu falur, pĂ«r tĂ« pirĂ« duhan dhe pĂ«r tĂ« ndihmuar klientĂ«t. Kur nuk Ă«shtĂ« nĂ« dyqan, ai endet rrugĂ«ve duke kĂ«rkuar libra tĂ« rinj pĂ«r koleksionin e tij.
PĂ«r Azizin, librat janĂ« hakmarrja e tij ndaj varfĂ«risĂ« dhe vĂ«shtirĂ«sive tĂ« fĂ«mijĂ«risĂ«. Ai thotĂ« me krenari: âKam lexuar mbi 4,000 libra nĂ« arabisht, frĂ«ngjisht, anglisht dhe spanjisht, pra kam jetuar mĂ« shumĂ« se 4,000 jetĂ«. TĂ« gjithĂ« duhet tĂ« kenĂ« kĂ«tĂ« mundĂ«si! Mjafton tĂ« kem dy jastĂ«kĂ« dhe njĂ« libĂ«r pĂ«r ta shijuar ditĂ«n.â
Ideja e Mohamed Aziz mbi librat, shenjon edhe idenë kyçe të vetë letërsisë, atë që jeta imiton artin, idenë e të jetuarit më shumë se një jetë, më shumë se një realitet.
Pas më shumë se 43 vitesh në të njëjtin vend, ai mbetet shitësi i librave më jetëgjatë i Rabatit duke e pasuruar edhe vendin me një bazë kulturalisht të fortë të letërsisë.
Kur u pyet pse i lĂ« librat pa mbikĂ«qyrje jashtĂ«, ai thjesht u pĂ«rgjigj: âAta qĂ« nuk dinĂ« tĂ« lexojnĂ«, nuk vjedhin libra, dhe ata qĂ« dinĂ« nuk janĂ« hajdutĂ«.â/ KultPlus.com
Vajzat dhe djemtë e Orkestrës Simfonike të Forcave të Armatosura, dhuruan emocione dhe spektakël me performancën e tyre në kalanë e Porto Palermos, duke e bërë eksperiencën e pushuesve vendas, por edhe turistëve të huaj më të paharrueshme.
Kryeministri Edi Rama tha nĂ« njĂ« postim nĂ« rrjetet sociale, qĂ« âPorto Palermo, pikĂ«takimi mĂ« i veçantĂ« i pasurisĂ« natyrore me trashĂ«giminĂ« kulturore qĂ« zbukurohet edhe mĂ« shumĂ« nga tingujt e spektaklit tĂ« dhuruar nga Orkestra Simfonike e Forcave tĂ« Armatosuraâ.
Në kuadër të sezonit turistik, Porto Palermo ishte ndalesa e radhës e formacionit të OSFA-së, shkruan atsh.Ky aktivitet përfaqëson një angazhim konkret të Forcave të Armatosura në mbështetje të jetës komunitare dhe nxitjes së turizmit kulturor në qytetet shqiptare.
Përmes këtij formacioni, Forcat e Armatosura kontribuojnë në gjallërimin e jetës sociale dhe kulturore, duke sjellë një produkt artistik të aksesueshëm për publikun vendas dhe vizitorët.
Login
Një ngasje që të përfshihet stuhishëm në një gjëndje, gjithnjë të mbarsura me pasioni dhe pjesëmarrje të vetvetishme në atë shtjellë çuçuritëse ndjenjash dhe afshesh, nënshtrimi dhe dominimi seksual. Ky është sinopsi i gjithë çfarë mbërtheu në sëmbim krijues, Gustav Klimt. Ai është në të gjithmonshmen e pranisë artistike, vetëm brenda kësaj vorbulle, këtij shugurimi të epërm, të domosdosë së njeriut për të guxuar dhe për të dëshmuar, se në jetën e tij, seksi dhe femrat, janë të rëndësishme. Arti dhe familja gjithashtu, ishin dhe mbeten deri në fund për mjeshtrin e madh, një domethënie botkuptimi dhe shëmbëllimi sublim. Marrëdhëniet poligame, 14 fëmijet me 
bashkëshorten, një yshtje kjo në shumë prej kryeveprave që la pas, janë dëshmitar të asaj që përcaktojnë veçorinë dalluese të këtij kolosi të brendisë së emëtuar në pikturë.
 Krijo suksesin tĂ«nd me edukim amerikan â nĂ« KosovĂ«!
 Apliko tani dhe fillo rrugën drejt një karriere të sigurt dhe ndërkombëtare!
