Festivali NdĂ«rkombĂ«tar i Filmit tĂ« PrishtinĂ«s â PriFest ka shpallur programin garues tĂ« filmave tĂ« shkurtĂ«r pĂ«r edicionin e kĂ«tij viti, i cili do tĂ« mbahet nga 9 deri mĂ« 14 shtator nĂ« Kino Armata nĂ« PrishtinĂ«.
Programi përfshin shtatë filma të shkurtër, të gjithë premiera në Kosovë, një prej tyre premierë rajonale, dhe një tjetër premierë evropiane. Këta filma vijnë nga vende të ndryshme të botës dhe trajtojnë tema të fuqishme si falja, rebelimi, intimiteti dhe humbja.
Në listën e filmave pjesëmarrës janë:
ONE PUNCH â Huse Monfaradi, MbretĂ«ria e Bashkuar (10 minuta) / PremierĂ« Evropiane NjĂ« rrĂ«fim i vendosur nĂ« njĂ« burg britanik, ku njĂ« i burgosur pĂ«rballet me prindĂ«rit e djalit qĂ« ai e ka vrarĂ«.
ONE WOMAN FILM â Anita Morina, KosovĂ« (9 minuta) / PremierĂ« Rajonale NjĂ« vajzĂ« qĂ« punon si cam girl pĂ«rballet me mendime tĂ« padĂ«shiruara ndĂ«rsa e regjistron veten duke gatuar.
BARK â Branislav MilatoviÄ, Mali i Zi (16 minuta) / PremierĂ« NjĂ« udhĂ«tim i heshtur nĂ« njĂ« peizazh tĂ« bardhĂ« mes njĂ« babai dhe birit tĂ« tij.
BITTER CHOCOLATE â Sahar Sotoodeh, Iran/Gjermani (20 minuta) / PremierĂ« NjĂ« vajzĂ« 16-vjeçare pĂ«rpiqet tĂ« ndĂ«rpresĂ« shtatzĂ«ninĂ« e padĂ«shiruar nĂ« njĂ« vend me kufizime tĂ« rrepta.
THREE KEENINGS â Oliver McGoldrick, MbretĂ«ria e Bashkuar/IrlandĂ«/SHBA (10 minuta) / PremierĂ« NjĂ« aktor i dĂ«shtuar merr njĂ« rol tĂ« pazakontĂ« â si vajtues profesionist.
THREE â Amie Song, SHBA (15 minuta) / PremierĂ« NjĂ« grua kineze qĂ« sapo Ă«shtĂ« shpĂ«rngulur nĂ« SHBA pĂ«rpiqet tĂ« mbrojĂ« vajzĂ«n e saj nga gjykimet e miqve tĂ« rinj.
Edicioni i sivjetëm i PriFest-it premton një përzgjedhje të larmishme rrëfimesh nga zëra të rinj e të guximshëm të kinemasë ndërkombëtare./KultPlus.com
Liqeni i Vaut të Dejës po vizitohet gjithnjë e më shumë nga ata që adhurojnë natyrën dhe duan të eksplorojnë bukuritë që ofron.
Kryeministri Edi Rama ndau sot në rrjetet sociale pamje nga liqeni i Vaut të Dejës, i cili po bëhet çdo ditë e më tërheqës dhe ku numri i turistëve është shtuar shumë vitet e fundit.
I formuar në vitin 1971 nga ujëmbledhësi i Drinit, liqeni zgjatet nëpër gryka malesh, duke e bërë mjaft tërheqës peizazhin. Sipërfaqja e liqenit është 24,7 km dhe ka një thellësi prej 52 metrash dhe në të është ngritur hidrocentrali i Vaut të Dejës.
Vizitorët në këtë liqen mund të shijojnë që nga peshkimi, deri te shëtitjet me varka, apo produktet lokale në restorantet e zonës.
Një ndër zonat më të vizituara janë rrënojat e qytetit mesjetar, që dikur njihej me emrin e Sardës, sot si Ishulli i Shurdhahut (apo edhe kalaja e Shurdhahut). Aty bashkohen kulturat e ndryshme të Malësisë, Mirditës apo Zadrimës dhe është një vend eksplorimi mjaft interesant për antropologët.
NjĂ« tjetĂ«r zonĂ« pranĂ« liqenit tĂ« Vaut tĂ« DejĂ«s qĂ« po kthehet nĂ« njĂ« pikĂ« interesante pĂ«r tâu vizituar falĂ« bukurive dhe historisĂ« sĂ« saj Ă«shtĂ« edhe fshati Mazrek./atsh/KultPlus.com
Bie prej qiellit a ngrihesh prej humnerës së thellë, O Bukuri! Shiki yt hyjnor dhe i djallëzuar,
Krimin me mirësinë ngatërruar, përherë na e ndjell,
Duke i ngjarë aq shumë shijes së verës së bekuar.
Sytë e tu strehojnë çdo perëndim dhe aurorë; E si një natë e stuhishme parfume shpërndajnë; Pthjet e tua janë melhem, goja jote një amforë, Që i bën trima vogëlushët e heronjtë të qajnë.
Gurgullon honeve tĂ« zi a yjeve tĂ« zjarrtĂ« digjesh? Fati i magjepsur tĂ« ngjitet pas fundeve si njĂ« qen; Ti gjithcka nĂ« botĂ« sundon e askujt sâi pĂ«rgjigjesh, E kudo, rastĂ«sisht, gjĂ«mĂ«n dhe harenĂ« shpĂ«rthen.
Bukuri, ti marshon mes kufomave që ke përçmuar; Nga xhevahirët e tu, Tmerri nuk ka më pak magji, E Krimi, mes gjithë stringëllave të tua më i çmuar, Mbi barkun tënd, krenarisht vallëzon plot dashuri.
Flutura e natës e verbuar pas teje, të vjen afër, qiri, Fërfëllin, ndizet e thotë: I bekuar qofsh pishtar! I dashuruari ethshëm përkulet mbi të dashurën e tij, Si ai i plagosuri për vdekje përkëdhel të tijin varr.
Sâka rĂ«ndĂ«si nĂ«se ParajsĂ«n apo Ferrin ke pĂ«r nĂ«nĂ«, O Bukuri! MostĂ«r e frikshme, e paanĂ«, e lindur e lirĂ«! VallĂ« buzĂ«qeshja jote, syri yt, kĂ«mba, hapur ma lĂ«nĂ« PortĂ«n, pĂ«r atĂ« pafundĂ«si kurrĂ« tĂ« njohur aq mirĂ«?
Sâka rĂ«ndĂ«si je Djall apo Zot! ĂngjĂ«ll a SirenĂ« tĂ« jesh, Sâka rĂ«ndĂ«si nĂ«se zanĂ« me sy kadife qĂ« xixĂ«llojnĂ« butĂ«, O parfum, ritĂ«m, kthjelltĂ«si, o e vetmja ime mbretĂ«reshĂ«! BĂ«n universin mĂ« pak tĂ« shpifur, mĂ« pak tĂ« rĂ«ndĂ« çdo minutâ./KultPlus.com
Maks Velo lindi në Paris, më 31 gusht të vitit 1935. Pas lindjes së tij, familja Velo u kthye përsëri në Shqipëri, në qytetin e Korçës, ku Maksi ka kaluar edhe fëmijërinë.
Vendi i origjinës së prindërve ishte Dardha. Pasi mbaron gjimnazin, ai vazhdon studimet pranë Institutit Politeknik, në degën e Inxhinierisë së Ndërtimit. Më pas specializohet për arkitekturë dhe në vitin 1960 merr pjesë në projektimin e parë që u bë në Tiranë.
Ka punuar mĂ« tej pranĂ« byrosĂ« sĂ« projektimit tĂ« TiranĂ«s. Pastaj, vitet â78-â79 pĂ«rkojnĂ« edhe me periudhĂ«n mĂ« tĂ« vĂ«shtirĂ« tĂ« jetĂ«s sĂ« tij, pasi gjatĂ« kĂ«saj kohe, ai arrestohet dhe dĂ«nohet me dhjetĂ« vjet burg.
Maks Velo Ă«shtĂ« autor i njĂ« sĂ«rĂ« botimesh si: âKokĂ«qethjaâ, âPalltoja e burgutâ, âThesi i burgutâ, âParalele pĂ«r arkitekturĂ«nâ, âKohĂ« antishenjĂ«â, âJeta ime nĂ« figura â etj.
Si artist, ai krijoi në disa gjini të artit: pikturë, prozë, poezi, publicistikë sikundër ishte i angazhuar në çështje të aktualitetit shqiptar.
Ai la një gjurmë të pashlyeshme në emanicipimin dhe zhvillimin e artit shqiptar. / KultPlus.com
ShtĂ«pia botuese Faik Konica nĂ« PrishtinĂ« pritet tĂ« botojĂ« sĂ« shpejti romanin mĂ« tĂ« ri me titull âDritĂ« e burgosurâ, nga autorja shqiptare me banim nĂ« ZvicĂ«r, Drita Ademi.
Romani trajton tema tĂ« ndjeshme dhe ngjarje qĂ« lidhen me pĂ«rjetimet e vajzave dhe grave, duke sjellĂ« njĂ« rrĂ«fim tĂ« drejtpĂ«rdrejtĂ« dhe emocional. ĂshtĂ« njĂ« roman i sinqertĂ« nĂ« trishtimin e vet, tronditĂ«s nĂ« subjektin qĂ« ka dhe ulĂ«ritĂ«s nĂ« fatin e vajzave dhe grave pĂ«r tĂ« cilat shkruan. Pra, Ă«shtĂ« roman pĂ«r fatin e njeriut pĂ«r tĂ« qenĂ« ose pĂ«r tĂ« mos qenĂ« njeri; nĂ« fund tĂ« fundit ose je, ose nuk je i tillĂ«.
âĂshtĂ« njĂ« roman i sinqertĂ« nĂ« trishtimin e vet, tronditĂ«s nĂ« subjektin qĂ« ka dhe ulĂ«ritĂ«s nĂ« fatin e vajzave dhe grave pĂ«r tĂ« cilat shkruan. ThĂ«nĂ« shkurt, Ă«shtĂ« roman pĂ«r fatin e njeriut pĂ«r tĂ« qenĂ« ose pĂ«r tĂ« mos qenĂ« njeri. ĂshtĂ« njĂ« prozĂ« e spĂ«rkatur me vesĂ« poezie, me ngjarje sa tĂ« thjeshta, po aq edhe tragjike, qĂ« tĂ« mbajnĂ« deri nĂ« fjalĂ«n e funditâ, shkruan shkrimtari Namik Dokle nĂ« njĂ« reflektim pĂ«r librin.
Drita Ademi është autore me origjinë nga Prishtina dhe jeton në Zvicër. Deri më sot ka botuar disa vëllime poetike në gjuhë të ndryshme, përfshirë:
Andrra e Gjethe (Toena, Tiranë, 2018)
Vesë mbi Dhimbje (Konica, Prishtinë, 2020)
Licht mit Regen (gjermanisht, Anthea Verlag, Berlin, 2023)
NĂ« vitin 2024, autorja u nderua me Ămimin âAzem Shkreliâ pĂ«r librin Me kĂ«nd fola. Romani âDritĂ« e burgosurâ do tĂ« promovohet sĂ« shpejti edhe nĂ« PrishtinĂ«./KultPlus.com
Prirja e saj për vijë blu mbi sy dhe hijet e krijuara nga dielli tregojnë se Diana, princesha e Uellsit e donte verën po aq sa ne të tjerët. Veshjet e saj të pushimeve u bënë ikonike, si rrobat e banjos me imazhe kafshësh ku ajo paraqitet duke u zhytur nga një jaht, meten të paharrueshme. Ajo gjithashtu vazhdon të mbetet një frymëzim për paraqitjet plot stil në një mot të nxehtë.
FlokĂ«t e theksuara nĂ« mĂ«nyrĂ« tĂ« patĂ«metĂ«, nĂ« ngjyrĂ« tĂ« artĂ«, ishin njĂ« nga pamjet mĂ« dashura pĂ«r tâu parĂ« nĂ« verĂ« (dhe dimĂ«r). Ajo gjithashtu dinte tâi jepte shkĂ«lqim dhe njĂ« pamje natyrale buzĂ«ve, vijĂ« mbi sy nĂ« ngjyrĂ« kafe dhe lĂ«kurĂ« tĂ« freskĂ«t, transmeton KultPlus.
Diana ishte modeste, por rrezatuese, me një shkëlqim nga i cili të gjithë mund të merrnim disa mësime bukurie. Më poshtë mund të shihni 11 herët kur ajo ishte muza e fundit e verës. / KultPlus.com
Malësia e Kelmendit, një nga zonat më të bukura të veriut të Shqipërisë, vitet e fundit falë investimeve në infrastrukturë po tërheq gjithnjë e më shumë vizitorë vendas, por edhe turistë të huaj.
Kryeministri Edi Rama ndau sot nĂ« rrjetet sociale âcopĂ«za nga MalĂ«sia e Kelmenditâ si njĂ« ftesĂ« pĂ«r tâi vizituar ato edhe nĂ« prag tĂ« vjeshtĂ«s.
Rruga deri në Tamarë e ka shkurtuar largësinë me këto mrekulli dikur thuajse të paarritshme. Shtigjet e hershme përmes malesh tanimë me sinjalistikat ndërkombëtare dhe guidat turistike që shoqërojnë turistët në vendet më mbresëlënëse të fshatrave e maleve të Kelmendit, i kanë bërë më të prekshme e më reale bukuritë e zonës.
Malësia e Madhe, pjesë e të cilës është edhe Kelmendi, ofron pamje të rralla në çdo stinë të vitit. Investimet në infrastrukturë kombinuar me investime në përmirësimin e peizazhit urban i kanë bërë disa prej njësive administrative, lehtësisht të arritshme, duke i dhënë vlerë peizazhit natyror.
Shpellat, kanionet, ujëvarat, rrjedhat e lumenjve, burimet, pllajat, peizazhet e magjishme i shoqërojnë turistët në udhëtimin e tyre në Malësinë e Kelmendit.
Kjo zonë ka potenciale për zhvillimin e sporteve dimërore, kampingje me çadra, si dhe struktura për shërbime gastronomike, të cilat janë miqësore me natyrën./atsh/KultPlus.com
Nga njĂ« tryezĂ« poste qĂ« kurrĂ« sâmbetet shkretĂ« ku rrinĂ« kujtimi, brenga zemra dhe heshtja vetĂ«, posi pĂ«llumba letrat degdisen qĂ« me natĂ«. I ndiej tek flatrojnĂ« pĂ«r nĂ« shtegtim tĂ« gjatĂ«.
Dhe ja, ku jam rrethuar me burra e me gra, plagosur nga mungesat, nga ndarjet e mëdha.
Letra, pusulla, fjalë: që nisen në hapësirë, ëndrra ende pa çelur, mendime ende pa gdhirë, të gjitha marrin rrugën drejt vatrës e drejt pragut, si ndjenjë dërguar ndjenjës, si gjak dërguar gjakut.
Dhe po tĂ« jem nĂ«n tokĂ«, qĂ« vdiqa ti mos thuaj, mĂ« shkruaj dhe nĂ«n tokĂ«, se unĂ« do tĂ« tĂ« shkruaj. NjĂ« shtresĂ« e trashĂ« pluhuri mbulon letrat qĂ« sâduhen, aty u zverdhĂ«n faqet, aty germat u shuhen, aty humbasin radhĂ«t.
Ku mallet derdhur qenĂ«, aty jep shpirt gĂ«zimi. Pasi cepat u brenĂ«,aty rropaten thellĂ« (çâvarrezĂ« e llahtarshme!) hem ndjenjat e kaluara, hem dashuritĂ« e tashme
Dhe po të jem nën tokë, që vdiqa ti mos thuaj, më shkruaj dhe nën tokë, se unë do të të shkruaj.
Po kur të shkruaj unë do dridhet kallamari: do skuqet bojë e zezë, me flakërima zjarri. Se kur të shkruaj unë, do shkruajnë eshtrat e mia: do shkruaj gjaku im gjithë gulç nga dashuria
Do marrë letra udhë, si shpend në zjarr kalitur, me dy flatra të forta dhe një adresë të ndritur. Si zog që për fole qiell- ajër do të ketë, mishin, gishtërinjtë e tu dhe frymëmarrjen vetë. Do mbetesh ti e zhveshur tek dridhesh me ngadalë, e gatshme ta ndiesh letrën pas gjoksit tënd të valë.
Dhe po të jem nën tokë, që vdiqa ti mos thuaj, më shkruaj dhe nën tokë, se unë do të të shkruaj.
NjĂ« letĂ«r dje kam parĂ« sesi mbeti pa zot, mbi sy tek i flatĂ«ronte dikujt qĂ« sângrihej dot. Letrat qĂ« mbesin gjallĂ« dhe pĂ«r tĂ« rĂ«nĂ« tregojnĂ«: qĂ« regĂ«tijnĂ« si njerĂ«z, veç sy sâkanĂ« tĂ« shikojnĂ«.
Kur dhĂ«mbĂ«qenzit rriten, unĂ« ndiej pranĂ« veshit tim Ă«rmimnâ e letrĂ«s sate tamam si njĂ« gjĂ«mim. Dhe mos e marsha zgjuar, nĂ« gjumĂ« do e marr atĂ« letĂ«r./KultPlus.com
Princeshë Diana është një nga personazhet më të përfolura të familjes mbretërore, edhe pse sot ajo nuk jeton. Si sot 28 vite më parë lajmi i vdekjes së saj tronditi botën. Ajo vdiq në moshën 36-vjeçare, në një aksident rrugor në Paris, së bashku me të dashurin e saj Dodi Fayed dhe shoferin e tyre.
Diana vinte nga një familje fisnike dhe kishte një pasion të jashtëzakonshëm për baletin dhe pianon dhe gjithashtu adhuronte sportin më atletik, notin.
Historia e saj me Princ Charles nisi kur ajo ishte vetëm 16 vjeç. Që në takimin e parë Charles-i ishte magjepsur nga ajo, por mosha e Dianës mbetej një problem për dashurinë e tyre. Por historia do të vazhdonte vite më vonë dhe në vitin 1981 Diana dhe Charles kurorëzuan dashurinë e tyre me një ceremoni madhështore, që u ndoq nga 750 milionë njerëz nga e gjithë bota.
Ajo jo vetĂ«n qĂ« u bĂ« pjesĂ« e familjes mbetĂ«rore, por hyri nĂ« zemrĂ«n e tĂ« gjithĂ« anglezĂ«ve. Bujare, e çiltĂ«r, humane dhe e palodhur, kĂ«to fjalĂ« e identifikojĂ« atĂ«. Diana nuk ishte thjesht bashkĂ«shortja e njĂ« princ, ajo arriti tĂ« tregonte vlerat qĂ« mbarte dhe tĂ« adhurohej nga e gjithĂ« bota. Ajo ishte gjithmonĂ« pranĂ« popullit tĂ« saj, nĂ« tĂ« mirĂ« dhe nĂ« tĂ« keqe dhe sot nga anglezĂ«t quhet âPrincesha e Popullitâ.
Diana dhe Charles sollĂ«n nĂ« jetĂ« dy fĂ«mijĂ«, William dhe Harry-n, por pĂ«rralla e tyre e dashurisĂ« mbaroi. Ajo u divorcua nga Princ Charles nĂ« vitin 1996, por sĂ«rish ajo vazhdoi tâi shĂ«rbente popullit tĂ« saj.
Jo vetëm që e adhuronin, Diana ishte e rrethuar nga shumë njerëz që e kishin zili për bukurinë, zgjuarsinë dhe jetën e saj që i ngjante një skenari të një filmi.
Ajo e jetoi jetĂ«n plot pasion, por nĂ« 23 gusht tĂ« vitit 1997 erdhi fundi i jetĂ«s sĂ« saj. Ajo u pĂ«rfshi nĂ« njĂ« aksident rrugor nĂ« tunelin nĂ« rrugĂ«n Pont de lâAlma,Paris, sĂ« bashku me tĂ« dashurin e saj, miliarderi Dodi Fayed. Dodi she shoferi vdiqĂ«n menjĂ«herĂ« pas aksidentit, ndĂ«rsa Diana u dĂ«rgua nĂ« spital nĂ« gjendje tĂ« rĂ«ndĂ« dhe pavarĂ«sisht pĂ«rpjekjeve tĂ« mjekĂ«ve ajo nuk arriti tĂ« shpĂ«tonte. MjekĂ«t konfirmuan vdekjen e saj rreth orĂ«s 4 tĂ« mĂ«ngjesit, ndĂ«rsa dĂ«shmitarĂ«t treguan seâ O zot cfarĂ« ka ndodhurâ ishte fjala e fundit e DianĂ«s.
Trupi i saj u dërgua në Londër nga dy motrat Lady Sarah McCorquodale dhe Lady Jane Felloëesdhe Princi i Wellsit. Ajo u varros me 6 shtator 1997, një varrim që u transmetua drejtpërdrejt në shumë media ndërkombëtare, ndërsa 3 milionë njerëz ishin të pranishëm në varrimin e saj.
Vdekja e saj u shoqërua me shumë mistere, hipoteza, aludime dhe dokumentarë, por edhe sot pas plot vitesh nuk dihet se çfarë ndodhi me saktësi atë natë në Paris. Diana sot nuk jeton, por gjithmonë do të ngelet si Princesha më e dashur në histori, si edhe një nga gratë më të vlerësuara në botë./ KultPlus.com
Në këtë ditë të veçantë, kujtojmë dhe nderojmë një nga figurat më të shquara të letërsisë botërore, Charles Baudelaire. Sot, përshëndesim 158-vjetorin e vdekjes së tij, duke i bërë homazhe trashëgimisë së tij të jashtëzakonshme letrare, që ka ndikuar thellësisht në krijimtarinë letrare moderne.
Charles Baudelaire (Sharle Bodler) lindi më 9 prill të vitit 1821 në Paris dhe vdiq më 31 gusht të vitit 1867, ishte veprimtar i shquar dhe ndër figurat kryesore të periudhës të romantizmit të vonë.
Pas vdekjes të së shoqit, nënë e tij u martua me një kolonel i cili duke qenë shumë i ashpër nxiti e provokoi urrejtjen e të birit. Marrëdhëniet me të ëmën nuk i kishte fort të mira dhe ky faktor shkaktoi te ai krizën ekzistenciale që e shoqëroi për tërë jetën.
NĂ«Â 1833 njerku e regjistroi nĂ« âKolezh Ruajalâ. Sjellja e tij nuk ishte nga mĂ« tĂ« mirat kĂ«shtu qĂ« njerku i zemĂ«ruar e detyroi tĂ« shkonte nĂ« Indi. Ky udhĂ«tim ndikoi pĂ«r mirĂ« te Sharli, ku u njoh me kultura dhe njerĂ«z tĂ« ndryshĂ«m. QĂ« kĂ«tu lindi dhe dashuria e tij pĂ«r ekzotismin, qĂ« duket mĂ« sĂ« miri nĂ« kryeveprĂ«n e tij âLulet e se Keqesâ. SidoqoftĂ« 10 muaj mĂ« pas u kthye nĂ« Paris dhe duke qenĂ« se ishte nĂ« moshĂ« madhore mori pjesĂ«n qĂ« i takonte nga pasuria e tĂ« atit.
Në 1842, njohu poetet Gerard de Nerval, dhe Gautier; me këtë të fundit u afrua shumë pasi për më tepër shikonte tek ai një udhëheqës artistik dhe moral. Gjatë kësaj kohe njohu Jeanne Duval, me të cilen pati një marrëdhënie shumë pasionale. Ndryshe nga zakonisht, lidhja e tyre vazhdoi për një kohë të gjatë. Charles gjente frymëzim te Jeanne e cila i qëndroi pranë deri në ditën e fundit të jetës së tij.
Ndërkohë jeta që Bodleri bënte në Paris nuk ishte kushedi se çfarë. Kur e ëma zbuloi se ai kishte harxhuar gjysmën e trashëgimisë e hodhi në gjyq. Gjykata i caktoi një administrator të cilit Bodleri duhet ti kërkonte para për çdo gjë që i nevojitej.
NĂ« 1845 publikoi krijimet e tij tĂ« para, ndĂ«rsa pĂ«r tĂ« fituar disa para mĂ« shumĂ« filloi punĂ« nĂ«pĂ«r disa revista si: âLâArt romantiqueâ e âKuriosite estetikâ.
NĂ«Â 1848 mori pjesĂ« nĂ« lĂ«vizjet revolucionare nĂ« Paris, ndĂ«rsa nĂ« 1857, publikoi nĂ« shtĂ«pinĂ« botuese Pule-Malassiz kryeveprĂ«n e tij âLulet e se keqesâ, qĂ« pĂ«rmban rreth 100 poezi. Libri gjykohet pĂ«r immoralitet, ndĂ«rsa botuesi, detyrohet tĂ« censurojĂ« disa prej poezive.
Bodleri ra në depresion të thellë. Në 1861 u përpoq të vetëvritej. Në 1864, pasi nuk u pranua nga Akademia Fronsez, u largua nga Parisi për te shkuar në Bruksel, por edhe qëndrimi në kryeqytetin belg nuk i ndryshoi mendimet e tij për borgjezinë.
I sëmurë, kërkonte qetësinë te hashashi, opiumi dhe alkooli. Pas një paralize që e bllokoi në shtrat për disa vite ai vdiq në moshën 46 vjeçare. Eshtrat e tij prehen në varrezat Montparnasse, së bashku me ato të mamasë dhe njerkut. Në 1949 Gjykata Kasacionit e Francës vendosi që vepra dhe jeta e tij të kishin vendin e merituar në piedestalin e kulturës frënge. / KultPlus.com
Ti je kaq e bukur sa mĂ« jepet tĂ« pyes: âĂfarĂ« mĂ« je ti? Njeri apo art?â TĂ« shoh dhe vjershat e shkruara i gris se para teje zbehet çdo varg.
Ti je poezia. Të tjerat janë proza. Ti je poezia që s`bëhet dy herë, ti je frymëzimi që më dehu dhe bota më duket e tëra e larë me diell.
Kaq ditĂ« ti ecĂ«n pĂ«rkrahu me mua, ditĂ« e pĂ«rditĂ« ne rrimĂ« kaq pranĂ« sa qĂ« mĂ« e dashura fjalĂ« âTĂ« duaâ u bĂ« e zakonshme si buka qĂ« hamĂ«.
Kur më jepet e tëra qenia jote marr botën në dorë dhe të fshehtat ia di dhe puthja përsëritet e bëhet si kopje them gjëra të mençura që s`kanë poezi.
Prandaj ik e më ler deri në mbrëmje ose largohu një javë se vij e të marr unë dua të jetoj me mungesën tënde, të krijoj pa ty në vetvete një hall.
Më duhet një bosh që kërkon të mbushet, më duhet një gjemb që nga brenda më ther, më duhet të krijoj një dimër pa lule, më duhesh të të dua edhe një herë./KultPlus.com
Muzeu i Parfumeve Fragonard në Paris, i njohur si kryeqyteti i parfumeve, shpjegon aromat dhe shishet e parfumeve të përdorura gjatë shekujve dhe mënyrën se si prodhohen parfumet.
Gjithashtu tregon vendin e trëndafilit turk midis esencave që kontribuojnë në parfumet franceze nga e gjithë bota, raporton Anadolu.
Grasse, një qytet në Francën jugore ku rriten lule të ndryshme, është një vend i shquar në prodhimin e parfumeve. Muzeu i Parfumeve Fragonard në Paris, mirëpret vizitorët gjatë gjithë vitit në një udhëtim nëpër historinë e aromave.
Vizitorët në muze mund të mësojnë rreth llojeve të aromave dhe shisheve të parfumeve të përdorura në epoka të ndryshme, si dhe vajrave esencialë të përdorur për to.
Charlotte Urbain, menaxhere e KulturĂ«s dhe Komunikimit e ShtĂ«pisĂ« sĂ« Parfumeve Fragonard (Maison Fragonard), dhe Nazan Ăzarslan, udhĂ«zuese e Muzeut tĂ« Parfumeve Fragonard, folĂ«n pĂ«r Anadolu rreth historisĂ« sĂ« muzeut qĂ« nga themelimi i tij deri nĂ« ditĂ«t e sotme dhe evolucionit tĂ« kulturĂ«s sĂ« aromave me kalimin e kohĂ«s.
â Koleksioni mĂ« i vjetĂ«r nĂ« muze daton qĂ« nga 3.000 vjet para Krishtit
Urbain shpjegoi se Jean-François Costa, i cili hapi Muzeun e Parfumeve Fragonard në vitin 1983, ishte pronar i parfumerive Fragonard në Grasse dhe një koleksionist shishesh dhe objektesh arti të vjetra.
Ajo shpjegoi se Costa ka bashkuar objekte të shumta që tregojnë historinë e parfumerive pothuajse që nga fillimi i saj, dhe se vepra më e vjetër e ekspozuar në muze daton që nga afërsisht 3.000 vjet para Krishtit.
Menaxherja Urbain shpjegoi se banorët e Grasse erdhën në Paris në shekullin e 19-të për të prezantuar parfumet e tyre.
â(PĂ«r ata qĂ« vizitojnĂ« muzeun), ne sĂ« pari ju prezantojmĂ« historinĂ« e Grasse, i cili ishte njĂ« qytet prodhuesish lĂ«kure dhe mĂ« vonĂ« evoluoi nĂ« njĂ« qytet parfumierĂ«sh. Pastaj, pĂ«rmes shisheve tĂ« ndryshme tĂ« vjetra dhe autentike, ne paraqesim historinĂ« e parfumit nga periudha e Egjiptit tĂ« LashtĂ« deri nĂ« shekullin e 20-tĂ«. SĂ« fundmi, ne ju prezantojmĂ« se si prodhohet parfumi, nĂ« tĂ« kaluarĂ«n dhe nĂ« tĂ« tashmen, pĂ«rmes imazheve nga fabrikat tona nĂ« jug tĂ« FrancĂ«sâ, tha ajo.
â âNĂ« tĂ« kaluarĂ«n besohej se aromat e kĂ«qija transmetonin sĂ«mundjeâ
Urbain theksoi se muzeu pret vizitorĂ« nga e gjithĂ« bota çdo vit dhe se muzeu ka njĂ« koleksion tĂ« konsiderueshĂ«m âpomanderĂ«shâ (topa parfumi) dhe se stafi flet gjithsej 20 gjuhĂ«.
âNĂ« tĂ« kaluarĂ«n, besohej se aromat e kĂ«qija transmetonin sĂ«mundje, dhe pĂ«r kĂ«tĂ« arsye, pĂ«r tâu mbrojtur nga aromat e kĂ«qija dhe sĂ«mundjet, njerĂ«zit duhet tĂ« mbanin objekte tĂ« quajtura âpomandersâ (topa parfumi) nĂ« rripat, kyçet e duarve ose qafĂ«n e tyreâ, tha Urbain.
â âTrĂ«ndafili turk Ă«shtĂ« gjithmonĂ« tre hapa pĂ«rparaâ
Nazan Ăzarslan theksoi se Franca, e cila ka njĂ« klimĂ« dhe kushte rajonale tĂ« ngjashme me TurqinĂ«, gjithashtu ka nevojĂ« pĂ«r bimĂ«, lule dhe erĂ«za endemike nga pjesĂ« tĂ« ndryshme tĂ« botĂ«s. Ajo tha se vanilja e pĂ«rdorur nĂ« parfume nĂ« kĂ«tĂ« vend vjen nga Madagaskari, geraniumet nga Egjipti dhe trĂ«ndafilat nga provinca Isparta e TurqisĂ«.
âKa edhe trĂ«ndafila tĂ« bukur nĂ« Rumani dhe Bullgari, por trĂ«ndafili turk Ă«shtĂ« gjithmonĂ« tre hapa pĂ«rparaâ, tha Ăzarslan.
â Parfumi shihej si âilaçâ nĂ« MesjetĂ«
Ăzarslan theksoi se Mesjeta ishte njĂ« epokĂ« e ndriçuar kur bota islame ishte shumĂ« e pĂ«rparuar nĂ« shkencĂ«, por e njĂ«jta gjĂ« nuk ishte nĂ« EvropĂ«. Ajo deklaroi se disa besojnĂ« se njĂ« e treta, dhe tĂ« tjerĂ« besojnĂ« se gjysma e popullsisĂ« vdiqĂ«n nĂ« epideminĂ« e Vdekjes sĂ« ZezĂ« qĂ« ndodhi nĂ« EvropĂ« gjatĂ« kĂ«saj periudhe.
âNjerĂ«zit e pĂ«rdornin parfumin si njĂ« ilaç mjekĂ«sor gjatĂ« asaj periudhe sepse besonin se sĂ«mundjet shkaktoheshin nga aromat e kĂ«qijaâ, tha Ăzarslan, duke shtuar se njerĂ«zit nĂ« atĂ« kohĂ« besonin se mbroheshin nga sĂ«mundjet duke mbajtur shishe parfumi me forma tĂ« ndryshme.
â Deri nĂ« shekullin e 19-tĂ«, nuk kishte dallim midis parfumeve pĂ«r burra dhe gra
Ăzarslan theksoi se nĂ« vitet 1700 nĂ« EvropĂ« pati njĂ« rikthim te higjiena dhe njerĂ«zit laheshin pĂ«rsĂ«ri. âSigurisht, parfumet ishin jashtĂ«zakonisht tĂ« pĂ«rhapura nĂ« EvropĂ«n Mesjetare. MegjithatĂ«, si rikthimi te higjiena ashtu edhe dashuria e Marie-Antoinette pĂ«r lulet i dhanĂ« formĂ« parfumeve nĂ« formĂ«n e tyre aktuale, me lule, elegante dhe tĂ« lehtĂ«â, tha ajo.
Duke shpjeguar se njĂ« bust i Marie-Antoinette, mbretĂ«reshĂ«s sĂ« fundit tĂ« FrancĂ«s, pĂ«rshĂ«ndet vizitorĂ«t nĂ« hyrje tĂ« muzeut. ajo tha: âMarie-Antoinette Ă«shtĂ« njĂ« zonjĂ« qĂ« ndryshoi ndjeshĂ«m modĂ«n e parfumeveâ.
Nazan Ăzarslan theksoi se, nĂ« njĂ« kohĂ« kur esencat shtazore si ambra e qelibarit ishin tĂ« njohura, Marie-Antoinette punĂ«soi njĂ« parfumier pĂ«r tĂ« krijuar aromĂ«n e saj karakteristike.
Gjithashtu tha se deri nĂ« shekullin e 19-tĂ«, tĂ« gjitha parfumet ishin unisex, duke shtuar: âKur njĂ« burrĂ« i njĂ« familjeje blinte njĂ« parfum dhe kthehej nĂ« shtĂ«pi, e gjithĂ« familja pĂ«rdornin tĂ« njĂ«jtin parfumâ.
Ăzarslan theksoi se kolonja, njĂ« revolucion higjienik nĂ« EvropĂ«, u zbulua gjithashtu gjatĂ« kĂ«saj periudhe, duke shpjeguar se Perandori Francez i lindur nĂ« KorsikĂ«, Napoleon Bonaparti, pĂ«rdorte 40 litra kolonjĂ« nĂ« muaj sepse i kujtonte notat e agrumeve tĂ« fĂ«mijĂ«risĂ« sĂ« tij.
Shtëpia në Los Anxhelos ku Marilyn Monroe kaloi ditët e fundit të jetës së saj, rrezikon të shembet.
Pronarët aktualë, Brinah Milstein dhe Roy Bank, e blenë pronën në vitin 2023 për 8.4 milionë dollarë dhe kanë kërkuar leje për ta rrënuar, me synim që ta bashkojnë me shtëpinë e tyre ngjitur.
Pas reagimeve, konservatorĂ«t kulturorĂ« arritĂ«n qĂ« ndĂ«rtesa tĂ« shpallet monument historik, duke ndaluar pĂ«rkohĂ«sisht shembjen. ĂĂ«shtja tani Ă«shtĂ« nĂ« duart e GjykatĂ«s sĂ« LartĂ« tĂ« Qarkut tĂ« Los Anxhelosit, e cila do tĂ« vendosĂ« nĂ«se planet e pronarĂ«ve do tĂ« realizohen.
Milstein dhe Bank kanë propozuar që ndërtesa të zhvendoset në një vend publik, për të shmangur shqetësimet nga vizitat e turistëve dhe përdorimi i dronëve që cenojnë privatësinë e tyre./KultPlus.com
Pas tetĂ« viteve punĂ« tĂ« palodhur, regjisori malazez Nikola Vukçeviq solli para publikut filmin e tij mĂ« tĂ« ri, âObrazâ, njĂ« rrĂ«fim i fuqishĂ«m mbi moralin, sakrificĂ«n dhe njerĂ«zinĂ« bazuar nĂ« kodin e kanunit te Lek Dukagjinit. Filmi u prit me ovacion dhe duartrokitje tĂ« pandĂ«rprera nĂ« premierĂ«n e tij kombĂ«tare tĂ« mbajtur nĂ« kinemanĂ« e hapur tĂ« Tivarit, ku u xhiruan edhe shumĂ« skena kyçe â veçanĂ«risht nĂ« Tivarin e VjetĂ«r dhe nĂ« XhaminĂ«/TeqenĂ« e Shkanajve.
Një rrëfim që lindi nga këmbëngulja
âNa u deshĂ«n tetĂ« vjet qĂ« tĂ« rrĂ«fejmĂ« historinĂ« e njeriut qĂ« guxoi tâi bĂ«hej ballĂ« forcĂ«s mĂ« tĂ« madhe â dhe tĂ« ndjekĂ« rrugĂ«n mĂ« tĂ« vĂ«shtirĂ«: tĂ« mbrojĂ« nĂ« shtĂ«pinĂ« e tij njĂ« fĂ«mijĂ« tĂ« njĂ« feje dhe kombi tjetĂ«r, duke rrezikuar jetĂ«t e familjes sĂ« vet, e kĂ«shtu duke ruajtur jo vetĂ«m atĂ« fĂ«mijĂ«, por edhe nderin e shtĂ«pisĂ« sĂ« tij. Duke besuar se Ă«shtĂ« e çmuar tĂ« rrĂ«fehet kjo histori, sot, pas tetĂ« viteve kĂ«mbĂ«ngulĂ«se, jemi mbledhur nĂ« premierĂ«n kombĂ«tare â njĂ« moment qĂ« pĂ«r ne pĂ«rfaqĂ«son kulmin e emocioneve dhe pĂ«rkushtimit,â â theksoi regjisori Nikola Vukçeviq.
Besa dhe trimĂ«ria â vlera tĂ« pĂ«rjetshme
âObrazâ-Nderi nuk Ă«shtĂ« vetĂ«m rrĂ«fimi pĂ«r njĂ« njeri, por edhe pĂ«r atĂ« qĂ« na obligon tĂ« gjithĂ«ve â qĂ« nĂ« kohĂ« tĂ« vĂ«shtira tĂ« ruajmĂ« njerĂ«zinĂ«, tĂ« mbrojmĂ« mĂ« tĂ« dobĂ«tin dhe tĂ« dĂ«shmojmĂ« se faqa e bardh Ă«shtĂ« po aq e madhe sa edhe trimĂ«ria,â pĂ«rfundoi Vukçeviq.
Filmi thërret për kapërcimin e ndarjeve dhe për gjetjen e një gjuhe të përbashkët në humanizëm, sepse kjo është e vetmja rrugë drejt paqes dhe përparimit të vërtetë.
Nga tregimi i Zuvdija Hoxhiqit te ekrani i madh
Inspirimi pĂ«r filmin vjen nga tregimi antologjik âObraz (Legjenda pĂ«r Nur DokĂ«n)â i akademikut Zuvdija Hoxhiq Ngjarja Ă«shtĂ« vendosur nĂ« periudhĂ«n e LuftĂ«s sĂ« DytĂ« BotĂ«rore, e bazuar nĂ« njĂ« histori tĂ« vĂ«rtetĂ« nĂ« njĂ« vend tĂ« vogĂ«l tĂ« paemĂ«rtuar nĂ« Mal tĂ« Zi.
GjatĂ« 36 orĂ«ve dramatike, njĂ« fĂ«mijĂ« ortodoks vllah i pĂ«rndjekur, i cili humbi prindĂ«rit nĂ« njĂ« sulm tĂ« njĂ«sisĂ« fashiste SS SkĂ«nderbeg dhe tĂ« Divizionit tĂ« Sanxhakut nga Novi Pazari, gjen strehim tek shqiptari Nur Doka. Ai pĂ«rballet me njĂ« dilemĂ« tĂ« rĂ«ndĂ« morale â a ta dorĂ«zojĂ« fĂ«mijĂ«n pĂ«r tĂ« shpĂ«tuar familjen, duke tradhtuar kodin e lashtĂ« tĂ« Kanunit tĂ« LekĂ« Dukagjinit, apo tĂ« rrezikojĂ« gjithçka pĂ«r ta mbrojtur.
Interpretim i fuqishëm aktorial
Të gjithë aktorët, të udhëhequr nga Edon Rizvanolli dhe i riu Elez Axhoviq, sollën interpretime të fuqishme dhe të ndjeshme, që na kujtojnë se histori të tilla janë të mundshme dhe se duhet të dëgjohen.
Në veçanti, u theksua edhe roli i fundit i legjendarit Selman Jusufi, i cili portretizon babain bajraktar Nuredin Dokën. Në çdo skenë të filmit, ai lë një gjurmë të pashlyeshme të mjeshtërisë së tij aktoriale.
âObrazâ âNderi âĂ«shtĂ« njĂ« film qĂ« ngre pyetje tĂ« mĂ«dha morale, por edhe na kujton se humanizmi, faqa e bardh besa nderi dhe trimĂ«ria janĂ« vlera qĂ« kapĂ«rcejnĂ« kohĂ«n, fenĂ« dhe kombin.
Edicioni i 13-të i projektit ndërkombëtar NET/RRJET, i organizuar nga Expoart.40, ka nisur me një fazë të dedikuar artistëve të rinj.
Për disa ditë radhazi, hapësirat u shndërruan në një laborator idesh, ku arti u trajtua si hapësirë dialogu dhe eksperimentimi. Pyetje, ide dhe praktika të reja u ndërlidhën me teknologjinë, me kujtesën urbane dhe me dimensionet e brendshme të përjetimit artistik.
Masterclass-et dhe workshop-et e kësaj faze u zhvilluan si takime të hapura, ku arti nuk shihej vetëm si produkt final, por si proces i përbashkët i të menduarit dhe i fuqizimit personal. Kjo qasje e vendos themelet për rrugëtimin e mëtejshëm të këtij edicioni.
Pas kësaj etape, ekipi i Expoart.40 po përgatitet për kapitullin e radhës: kontaktet e drejtpërdrejta me artistë vendorë dhe ndërkombëtarë të artit bashkëkohor, që do të kulmojnë me ekspozitën multimediale ndërkombëtare të parashikuar për nëntor.
Që nga themelimi në vitin 2008, NET/RRJET ka shërbyer si një platformë ku takohen gjenerata të ndryshme dhe ku arti ndërton ura mes kulturash. Edhe këtë vit, projekti mbetet një ftesë e hapur për reflektim, dialog dhe përjetim të artit si gjuhë universale. /KultPlus.com
Filmi âObrazâ, i bazuar nĂ« njĂ« histori tĂ« vĂ«rtetĂ« nga Lufta e DytĂ« BotĂ«rore, Ă«shtĂ« nderuar me çmimin âBest Production Awardâ nĂ« Montenegro Film Festival, njĂ« nga ngjarjet mĂ« tĂ« rĂ«ndĂ«sishme tĂ« kinemasĂ« nĂ« Mal tĂ« Zi.
Në qendër të filmit qëndron figura e Nur Dokës, një shqiptar që strehon një djalë të vogël dhe përballet me një dilemë morale: ta dorëzojë tek armiku për të shpëtuar familjen, apo ta mbrojë duke rrezikuar gjithçka.
Rolin kryesor e luan Edon Rizvanolli, i cili mori pjesë personalisht në festival për të përfaqësuar filmin. Ai u shpreh i emocionuar pas marrjes së çmimit:
âFaleminderit publikut malazez qĂ« e bĂ«ri premierĂ«n kaq tĂ« paharrueshme, dhe faleminderit festivalit pĂ«r mikpritjen. Fitimi i çmimit ishte si qershia mbi tortĂ«.â
Ky sukses e vendos filmin âObrazâ ndĂ«r projektet kinematografike shqiptare qĂ« po marrin vĂ«mendje ndĂ«rkombĂ«tare, duke sjellĂ« nĂ« ekran histori qĂ« lidhen me sakrificĂ«n, nderin dhe sfidat njerĂ«zore nĂ« kohĂ« lufte./KultPlus.com
Këngëtarja shqiptare me famë ndërkombëtare, Bebe Rexha, ka festuar sot ditëlindjen e saj të 36-të. Artistja që ka rrëmbyer zemrat e miliona adhuruesve në mbarë botën, vjen pas një viti të mbushur me koncerte, projekte muzikore dhe arritje të rëndësishme në jetën profesionale dhe private.
RrugĂ«timi i RexhĂ«s nĂ« muzikĂ« nisi me pop dhe muzikĂ« alternative, por hapi i madh erdhi nĂ« vitin 2013 kur ajo ishte bashkĂ«autore e hitit tĂ« famshĂ«m âThe Monsterâ tĂ« interpretuar nga Eminem dhe Rihanna â njĂ« sukses qĂ« i hapi dyert drejt njohjes globale.
QĂ« atĂ«herĂ«, Bebe ka sjellĂ« njĂ« sĂ«rĂ« kĂ«ngĂ«sh qĂ« kanĂ« pushtuar listat botĂ«rore. NjĂ« ndĂ«r to Ă«shtĂ« superhiti âMeant to Beâ, i cili arriti majat e Billboard Hot 100, duke u bĂ«rĂ« njĂ« ndĂ«r kĂ«ngĂ«t mĂ« tĂ« dĂ«gjuara dhe tĂ« suksesshme tĂ« karrierĂ«s sĂ« saj.
Me një stil unik, vokal të fuqishëm dhe bashkëpunime me emra të mëdhenj të muzikës, Bebe Rexha mbetet një ndër artistet më të dashura dhe më të suksesshme shqiptare në skenën ndërkombëtare./KultPlus.com
Të hënën, më 1 shtator, do të hapet zyrtarisht edicioni i 55-të i Festivalit të Teatrove në Ferizaj.
ĂshtĂ« evident transformimi i plotĂ« dhe tejet i nevojshĂ«m i kĂ«tij festivali gjatĂ« 4 viteve tĂ« fundit. Sigurisht, kjo Ă«shtĂ« meritĂ« e tĂ« gjithĂ«ve qĂ« kanĂ« dhĂ«nĂ« kontribut dhe vazhdojnĂ« tĂ« japin nĂ« kĂ«tĂ« festival. Fryma reformuese ka qenĂ« domosdoshmĂ«ri e kĂ«tij festivali, ashtu si edhe ndĂ«rkombĂ«tarizimi i tij brenda bĂ«rthamĂ«s ekzistuese tĂ« garĂ«s sĂ« shfaqjeve mĂ« tĂ« mira nga teatrot mbarĂ«kombĂ«tare.
Në qytetet jashtë kryeqytetit gjithçka duket të jetë më e vështirë; paragjykimet apriori sikur detyrojnë punë të shumfishtë nga organizatorët për të thyer barriera shpeshherë provinciale e nganjëherë të ngritura në shtratin e arrogancës.
Festivali i Teatrove në Ferizaj, pa modesti, ka krijuar frymën e një ngjarjeje të rëndësishme, ku tradita 55-vjeçare, sado e ndjeshme, sot është vetëm një nga shtyllat kryesore të saj. Si e tillë, nuk kemi lejuar që të bëhet justifikim i varfërisë së mundshme.
ĂfarĂ« po ndodh me kĂ«tĂ« festival? Stresi i punĂ«s sĂ« gjithĂ« stafit nuk qĂ«ndron te angazhimi profesional e organizativ, por te paqĂ«ndrueshmĂ«ria e plotĂ« financiare. PĂ«r fajin e askujt, dyert e festivalit ngrohtĂ«sisht hapen mĂ« 1 shtator, por me ftohtĂ«sinĂ« e fshehur me mend tĂ« njĂ« pasigurie financiare qĂ« pĂ«rsĂ«ritet vit pas viti.
NjĂ« vlerĂ« si Festivali i Teatrove do tĂ« duhej tĂ« ishte arenĂ« gare mes institucioneve se kush e mbĂ«shtet mĂ« shumĂ« â jo njĂ« mbĂ«shtetje e vonuar, jo e pjesshme, jo e pĂ«rkohshme â qĂ« shkakton pasiguri tĂ« tmerrshme nĂ« realizimin e planeve tĂ« festivalit.
Megjithatë, le të jetë ky një rrëfim me nota të trishta para përqafimit të ngrohtë në 7 ditët fantastike që na presin.
Me shumë dashuri e përqafim, Besimi /KultPlus.com
Kalaja e BashtovĂ«s Ă«shtĂ« rihapur si njĂ« qendĂ«r kulturore falĂ« programit âEU4Cultureâ tĂ« financuar nga Bashkimi Evropian.
E dëmtuar nga tërmeti i vitit 2019, restaurimi i kalasë së Bashtovës ka ruajtur elementët autentikë, ka sjellë hapësira të reja për vizitorët dhe ka zbuluar shtresa të reja historike, duke hapur një kapitull të ri për këtë monument.
Kryeministri Edi Rama ndau sot nĂ« rrjetet sociale, pamje nga kalaja e BashtovĂ«s, duke e cilĂ«suar atĂ« si ânjĂ« nga monumentet mĂ« tĂ« çmuara tĂ« trashĂ«gimisĂ« sonĂ« historikeâ.
Rama u shpreh se kalaja e BashtovĂ«s âka rilindur duke hapur dyert pĂ«r vizitorĂ«t, tashmĂ« si njĂ« hapĂ«sirĂ« moderne pĂ«r kulturĂ«n, turizmin dhe zhvillimin e qĂ«ndrueshĂ«m tĂ« komunitetitâ.
Kalaja e Bashtovës, Monument Kulture i Kategorisë së Parë që nga viti 1948 dhe kandidate për Listën e Trashëgimisë Botërore të UNESCO-s, është një nga 23 sitet e trashëgimisë që po restaurohen përmes programit EU4Culture, një program prej 40 milionë eurosh i financuar nga Bashkimi Evropian dhe i zbatuar nga UNOPS në partneritet me Ministrinë e Ekonomisë, Kulturës dhe Inovacionit./atsh
Sulmuesi i kombëtares shqiptare dhe futbollisti nga Kosova, Mirlind Daku, ka shkëlqyer sot me dy gola në barazimin 2:2 që Rubin Kazan mori në transfertë ndaj Orenburgut, në kuadër të javës së shtatë të Premier League ruse.
Në qendër të vëmendjes ishte sidomos goli i parë i Dakut, i cili erdhi nga një goditje e fuqishme nga distanca. Por më shumë se bukuria e golit, emocionoi dedikimi i tij: ai ia kushtoi golin gjyshit të ndjerë, i cili ndërroi jetë vetëm një ditë më parë. Pas shënimit, Daku shpërtheu në lot në fushë, skenë që u pasqyrua gjerësisht në media.
Portali boshnjak Sportsport shkroi: âLotĂ«t e shqiptarit udhĂ«tojnĂ« nĂ«pĂ«r botĂ«!â, duke theksuar momentin e veçantĂ« tĂ« golit dhe dhimbjen e futbollistit.
Me këtë paraqitje, Daku konfirmoi edhe një herë formën e tij të lartë, duke qenë lojtari kryesor i ekipit në këtë ndeshje dhe një nga sulmuesit më premtues të kampionatit rus./KultPlus.com
Login
