Si u “rrahën” belgët në Tiranë 41 vite më parë? Avionin e mbushën me ilaçe dhe ushqime! Eksluzive në Esencë
Shqipëri-Belgjikë, 41 vite nga fitorja e famshme e jona. Rrëfimi i përkthyesit dhe shoqëruesit Bujar Lybesha: Si erdhën belgët në Tiranë me avionin e mbushur me ushqime e ilaçe dhe çfarë na dhuruan ata? Esencë, çdo të premte ora 21:00 në Report Tv.
Eljan Tanini: -Lybesha, është një kënaqësi që ju kemi sot në “Esencë”. Ju jeni ndoshta shqiptari që ka qenë më afër Kombëtares Belge gjatë asaj vizite historike në Tiranë në dhjetor të ’84-ës. Çfarë kujtoni më parë nga ajo eksperiencë?
Bujar Lybesha: -Kënaqësia është e imja. Po, ishte një përjetim i veçantë. Belgët erdhën me një çarter të tyre më 22 dhjetor. U caktova si përkthyes sepse isha frëngjishtfolës, dhe ndonëse nuk ishte pjesë direkte e profilit tim të punës, dashuria për sportin e sidomos për futbollin më shtyu të pranoja. Erdhi gjithçka papritur, por më la mbresa përjetë.
Eljan Tanini: -Kishit pasur eksperienca të tjera të ngjashme, më parë?
Bujar Lybesha: -Po, kam shoqëruar edhe skuadra si Limozh e Francës, Kanën në basketboll, përfaqësues të UEFA-s apo FIFA-s që flisnin frëngjisht. Por Belgjika ishte ndryshe. Sepse ishte Kombëtarja dhe erdhi si nënkampione e Europës, me emra të mëdhenj si Pfaf, Shifo, Kulemans…
Eljan Tanini: -Kur i takuat për herë të parë belgët, si ishte përshtypja e parë?
Bujar Lybesha: -Të hutuar. Po shikonin me kureshtje gjithçka nga dritaret e autobusit. Shqipëria për ta ishte si një territor i panjohur. Dhe kur zbarkuan në 15-katëshin e famshëm, kishin me vete çanta të mëdha plot me ushqime, barna, tavolina masazhi, pra kishin marrë gjithçka me vete. Madje, komandën nuk e kishte trajneri, por stafi mjekësor.
Eljan Tanini: -Po, ka një moment interesant, kërkesa për të parë kuzhinën?
Bujar Lybesha: -Po. Mjeku i ekipit donte të shihte çfarë do hanin lojtarët. E çova te Taku, kryekuzhinieri i famshëm. I bëri një biftek të vogël dhe djathë të bardhë. Mjeku e nuhati, e provoi dhe tha: “Është i mrekullueshëm”. U habit, por edhe kërkoi ndjesë që nuk kishin njohuri për gatimet tona.
Eljan Tanini: -Ka dhe një tjetër episod shumë njerëzor – vizita mjekësore për sportistët shqiptarë…
Bujar Lybesha: -Ishte kërkesë e Kryetarit të Komitetit të Sporteve, Mehdi Bushatit. Ekipi belg pranoi. Ishte Arben Ibro, lojtari i Dinamos me paterica. Mjeku e pa, i bëri një masazh dhe e ngriti në këmbë. Më përqafoi nga gëzimi. Edhe sot, kur takohemi, më falënderon. Pastaj ishte edhe gjimnastja Mimoza Risto që për fat të keq, e humbi sportin pas dëmtimit. Dhe atleti Gjergj Ruli, me një problem më të lehtë.
Eljan Tanini: -A ishin belgët të surprizuar nga përgatitja e ndeshjes?
Bujar Lybesha: -Shumë të kujdesshëm. Madje në ditën e ndeshjes, dreka e tyre ishte vetëm një omletë, pak bukë dhe djathë. E kishin të llogaritur çdo kalori. E dinin që stadiumi nuk kishte ndriçim, por nuk prisnin një atmosferë kaq të zjarrtë nga publiku.
Eljan Tanini: -Nëse do zgjidhnit një emër nga ajo skuadër belge, kush ishte ai që ju la më shumë mbresa?
Bujar Lybesha: Portieri Zhan Mari Pfaf. Një tip i hareshëm, shumë miqësor. Më dha një tufë fotosh për t’i shpërndarë në hotel. Pas viteve, kur u transferua në Turqi, tha se shqiptarët i kujtonin njerëzit e ngrohtë të atjeshëm.
Eljan Tanini: -Po trajneri Gi Tis? E njihte futbollin tonë?
Bujar Lybesha: -Po. Madje më tha diçka që nuk e harroj: “Ju pashë në ndeshjen me Poloninë, e meritonit fitoren”. Kishte respekt për ekipin tonë.
Eljan Tanini: -Dhe pastaj, ndeshja. 2-0 ndaj një super skuadre. Çfarë ndodhi në atë 90 minutësh?
Bujar Lybesha: -Një fitore që nuk kishte ndodhur më parë. Golat e Josës dhe Mingës, stadiumi shpërtheu. Nuk ishte thjesht një ndeshje futbolli, por një shfaqje krenarie kombëtare. Belgët ishin të shokuar. Në autobus dhe në aeroport heshtje. Vetëm Pfaf bënte shaka me mua: “Na keni zhdëpur!”.
Eljan Tanini: -Bujar, si dëshmitar i gjallë i asaj dite, çfarë mbani më shumë mend, çfarë nuk do ta harroni kurrë?
Bujar Lybesha: -Ndjenja që për herë të parë, në sytë e Europës, Shqipëria tregoi se edhe një vend i izoluar, i vogël, mund të përmbysë një gjigand. Ishte më shumë se një fitore, ishte një mesazh.
Eljan Tanini: -Zoti Lybesha, faleminderit për këtë rrëfim që sjell shumë më shumë se sa futboll. Sjell kujtesë, njerëzillëk dhe atë Shqipërinë e vjetër që shpesh harrojmë.
Bujar Lubesha: -Faleminderit juve, Eljan. E ndjej si detyrë ta ndaj këtë kujtim me brezat.
The post Avionin e mbushën me ilaçe dhe ushqime! Si u ‘rrahën’ belgët në Tiranë 41 vite më parë? first appeared on JavaNews.al.