❌

Reading view

There are new articles available, click to refresh the page.

Letrat më të famshme të dashurisë të të gjitha kohërave

KanĂ« pushtuar popuj me miliona banorĂ«, por kanĂ« qenĂ« rob i njĂ« njeriu tĂ« vetĂ«m. KanĂ« qenĂ« tĂ« lavdishĂ«m e tĂ« papĂ«rkulshĂ«m, po njĂ« njeri i vetĂ«m i ka bĂ«rĂ« aq sa melankolikĂ« dhe tĂ« thyeshĂ«m. AutorĂ« tĂ« mĂ« tĂ« mĂ«dhenjve veprave pa limit fantazie, po aq sa pengje tĂ« njĂ« letre dashurie. “Zot, çfarĂ« do tĂ« bĂ«het me mua, tani qĂ« ti mĂ« ke privuar nga arsyeja?” i shkruan mbreti i letĂ«rsisĂ« franceze, Honore de Balzak konteshĂ«s polake Evelina Hanska. NjĂ« tjetĂ«r shkrimtar, Volteri, pĂ«r hir tĂ« dashurisĂ« do tĂ« arratisej nga burgu pĂ«r tĂ« qenĂ« pranĂ« tĂ« dashurĂ«s sĂ« tij Olymbe Dunover, njĂ« vajzĂ« e varfĂ«r qĂ« ai e dashuronte marrĂ«zisht. “UnĂ« jam burgosur kĂ«tu nĂ« emĂ«r tĂ« mbretit; ata mund tĂ« mĂ« marrin jetĂ«n, por jo dashurinĂ« qĂ« ndjej pĂ«r ty”, i shkruan nĂ« vitin 1713 tĂ« dashurĂ«s sĂ« tij, disa minuta para se tĂ« arratisej. Por dashuria nuk Ă«shtĂ« e bukur vetĂ«m nĂ« letrat e shkrimtarĂ«ve, por edhe nĂ« atĂ« tĂ« udhĂ«heqĂ«sve. “Ti je jeta nĂ« mua. Kur ti nuk je pranĂ« meje, unĂ« pres kthimin tĂ«nd qĂ« tĂ« filloj tĂ« jetoj sĂ«rish”, i shkruan presidenti amerikan, Ronald Regan, bashkĂ«shortes sĂ« tij pĂ«r 31 vjetorin e martesĂ«s. Edhe Napoleoni, perandori i egĂ«r francez i shkruante me Ă«mbĂ«lsi ZhozefinĂ«s, bashkĂ«shortes sĂ« tij tĂ« parĂ«. “ZhozefinĂ«, do tĂ« tĂ« shoh brenda tri orĂ«ve. Deri atĂ«herĂ«, e dashura ime e Ă«mbĂ«l tĂ« dĂ«rgoj njĂ«mijĂ« puthje, por mos mĂ« jep asnjĂ« si shkĂ«mbim, pasi ato ma ndezin gjakun mĂ« keq”. “Tirana Observer” boton letrat mĂ« tĂ« famshme tĂ« dashurisĂ«. ÇfarĂ« i shkruanin mbretĂ«rit, perandorĂ«t e presidentĂ«t vajzave qĂ« u kishin robĂ«ruar zemrat? FjalĂ«t e Ă«mbla tĂ« Hygoit, GĂ«tes, Xhek Londonit, Xhejm Xhojsit dhe dashuritĂ« e vĂ«shtira tĂ« Franz KafkĂ«s, Lord Bajronit e Bethovenit.

Napoleoni i shkruan bashkëshortes së tij, Zhozefinës,

Paris (1795)

Kam ecur me mendjen mbushur me mendimet pĂ«r ty. E Ă«mbla ime, e pakrahasueshme ç’efekt tĂ« çuditshĂ«m ke mbi zemrĂ«n time. Por çfarĂ« mbetet akoma kur nga buzĂ«t e tua, zemra jote merr njĂ« dashuri qĂ« mĂ« tret si zjarri? Je e zemĂ«ruar? Pse mĂ« dukesh e trishtuar? Je e shqetĂ«suar?
 Sa dhimbje ndjej nĂ« shpirt! Ti do tĂ« largohesh nĂ« mesditĂ«. Do tĂ« tĂ« shoh brenda tri orĂ«ve. Deri atĂ«herĂ«, e dashura ime e Ă«mbĂ«l tĂ« dĂ«rgoj njĂ«mijĂ« puthje, por mos mĂ« jep asnjĂ« si shkĂ«mbim, pasi ato ma ndezin gjakun mĂ« keq.

Viktor Hugo për Adele Foucher

1821

E dashur!

Kur dy shpirtra tĂ« cilĂ«t kanĂ« kĂ«rkuar njĂ«ri-tjetrin pĂ«r aq kohĂ« pĂ«r t’u rigjetur nĂ« mĂ« fund
, njĂ« bashkim i furishĂ«m dhe i pastĂ«r si vetĂ« ato
 fillon nĂ« tokĂ« dhe vazhdon pĂ«rjetĂ« nĂ« parajsĂ«. Ky bashkim Ă«shtĂ« dashuri, dashuri e vĂ«rtetë , njĂ« besim i cili hyjnizon tĂ« dashuruarin, njĂ« bashkim jeta e tĂ« cilit rrjedh nga pĂ«rkushtimi dhe pasioni dhe pĂ«r tĂ« cilin edhe sakrificat mĂ« tĂ« mĂ«dha janĂ« kĂ«naqĂ«si tĂ« Ă«mbla. Kjo Ă«shtĂ« dashuria qĂ« ti mĂ« bĂ«n tĂ« ndiej
 Shpirti yt Ă«shtĂ« krijuar pĂ«r tĂ« dashuruar me pastĂ«rtinĂ« dhe pasionin e engjĂ«jve.
I yti përgjithmonë
V.H

Robert Schumann për bashkëshorten e tij Clara Schumma

1838

E dashur, kam qarĂ« nga gĂ«zimi duke e ditur se e je e imja dhe shpeshherĂ« e pyes veten nĂ«se tĂ« meritoj. Dikush mund tĂ« mendojĂ« se nĂ« zemĂ«r e nĂ« mendje asnjĂ« burrĂ« nuk mund tĂ« grumbullojĂ« nĂ« zemĂ«r aq shumĂ« gjĂ«ra nĂ« njĂ« ditë  Por sa i
lumtur ndihesha dje e pardje! Nga letrat e tua buronte një shpirt fisnik, një besim e një mal me dashuri.
ÇfarĂ« nuk do tĂ« bĂ«ja pĂ«r dashurinĂ« tĂ«nde!

Winston Churchill për bashkëshorten e tij, Clemmie Churchill

10 gusht, 1894

E dashura ime Clemmie!

NĂ« letrĂ«n qĂ« mĂ« dĂ«rgoje nga Madras shkruaje disa fjalĂ« shumĂ« tĂ« dashura pĂ«r mua, se si unĂ« e kisha bĂ«rĂ« mĂ« tĂ« mirĂ« jetĂ«n tĂ«nde. Nuk mund tĂ« ta pĂ«rshkruaj kĂ«naqĂ«sinĂ« qĂ« mĂ« dhe sepse gjithnjĂ« jam ndjerĂ« aq shumĂ« nĂ« borxh me ty, gjithnjĂ« nĂ«se nĂ« dashuri mund tĂ« mbahen llogari
 Se ç’do tĂ« thotĂ« tĂ« jetoj gjithĂ« kĂ«to vite nĂ« zemrĂ«n dhe praninĂ« tĂ«nde, nuk ka fjalĂ« qĂ« ta pĂ«rshkruajnĂ«. Koha kalon shpejt, por nuk ka asgjĂ« mĂ« tĂ« gĂ«zueshme se sa tĂ« shohĂ«sh sa i madh dhe si shtohet thesari qĂ« ne kemi grumbulluar sĂ« bashku nĂ«pĂ«rmjet stuhive e trishtimeve tĂ« miliona viteve tragjike, tĂ« tmerrshme e plot ngjarje.
Bashkëshorti yt i dashur

Lord Bajron, drejtuar Tereza Guiçiolit

25 gusht, 1819

E dashura ime Tereza!

E kam lexuar kĂ«tĂ« libĂ«r nĂ« kopshtin tĂ«nd; dashuria ime ti nuk ishe aty, pĂ«rndryshe nuk do tĂ« mund ta kisha lexuar. ËshtĂ« njĂ« prej librave tĂ« tu tĂ« preferuar dhe shkrimtari ishte njĂ« miku im. Ti nuk do t’i kuptosh kĂ«to fjalĂ« nĂ« anglisht dhe tĂ« tjerĂ«t nuk do t’i kuptojnĂ«, çka Ă«shtĂ« dhe arsyeja pse nuk i kam kthyer ato nĂ« italisht. Por ti do tĂ« njohĂ«sh shkrimin e atij qĂ« tĂ« deshi me pasion dhe ti do ta zbulosh atĂ« nĂ«pĂ«rmjet njĂ« libri qĂ« ishte i yti se ai mund tĂ« mendonte vetĂ«m pĂ«r dashurinĂ«. Nga ajo fjalĂ« e bukur nĂ« tĂ« gjitha gjuhĂ«t, por mbi tĂ« gjitha nĂ« gjuhĂ«n tĂ«nde “amor mio” pĂ«rbĂ«het ekzistenca ime kĂ«tu e mĂ« vonĂ« kudo qĂ« tĂ« jem. UnĂ« e ndjej se ekzistoj kĂ«tu ku jam dhe e ndjej se do vazhdoj tĂ« ekzistoj pĂ«r atĂ« qĂ«llim qĂ« di tĂ« pĂ«rcaktosh; fati im gjendet nĂ« duart e tua. UnĂ« tĂ« dua dhe ti mĂ« do, tĂ« paktĂ«n ashtu siç mĂ« thua dhe siç vepron, çka tĂ« paktĂ«n Ă«shtĂ« njĂ« ngushĂ«llim i madh. Por ajo qĂ« ndjej pĂ«r ty Ă«shtĂ« mĂ« shumĂ« se dashuri. UnĂ« nuk mund tĂ« pushoj sĂ« dashuri ty. Mendo pĂ«r mua ndonjĂ«herĂ«, nĂ«se Alpet dhe oqeani do tĂ« na ndajnĂ«, por ato nuk do tĂ« munden asnjĂ«herĂ«, vetĂ«m nĂ«se ti e dĂ«shiron njĂ« gjĂ« tĂ« tillĂ«.

Ronald Reagan për bashkëshorten e tij
4 mars, 1983

E dashur Zonjë e Parë!

E di se sipas traditĂ«s kĂ«tĂ« mĂ«ngjes unĂ« duhet tĂ« vendos kartolina tĂ« tipit “GĂ«zuar PĂ«rvjetorin!”, nĂ« tabakanĂ« ku ndodhet mĂ«ngjesi yt. Por gjĂ«rat janĂ« disi tĂ« ndĂ«rlikuara. UnĂ« i zĂ«vendĂ«sova ato me njĂ« dhuratĂ« tĂ« cilĂ«n e dorĂ«zova disa javĂ« mĂ« parĂ«. SidoqoftĂ« kjo mbetet dita qĂ« shĂ«non 31 vite lumturie, tĂ« tillĂ« qĂ« rrallĂ« burrave u ndodh. TĂ« kam thĂ«nĂ« njĂ«herĂ« qĂ« kjo ka qenĂ« njĂ«soj siç e Ă«ndĂ«rron njĂ« adoleshent martesĂ«n. E akoma mendoj njĂ«soj. Ti e di se unĂ« e dua fermĂ«n, por kĂ«to dy ditĂ«t e fundit ma kanĂ« bĂ«rĂ« mĂ« se tĂ« qartĂ« se unĂ« e dua atĂ« vetĂ«m kur ti je aty. E kjo Ă«shtĂ« e vĂ«rtetĂ« pĂ«r çdo vend, nĂ« çdo kohĂ«. Kur ti nuk je aty, unĂ« nuk jam
askund, vetëm një i humbur në kohë e hapësirë. Unë ndjej më shumë
se dashuri për ty, unë nuk jam i plotë pa ty. Ti je jeta në mua. Kur ti
nuk je pranë meje, unë pres kthimin tënd që të filloj të jetoj
sërish.
Gëzuar përvjetorin dhe faleminderit për 31
vitet e mrekullueshme!
TĂ« dua
Bashkëshorti yt mirënjohës,
Ronald

I mbyllur në burg për ta ndaluar që të takonte Olymbe Dunover, vajzën e varfër të një gruaje të shtresës së ulët, Volteri u arratis pak pasi shkroi letrën.

Hagë 1713

UnĂ« jam burgosur kĂ«tu nĂ« emĂ«r tĂ« mbretit; ata mund tĂ« mĂ« marrin jetĂ«n, por jo dashurinĂ« qĂ« ndjej pĂ«r ty. Po, e adhuruara ime, sonte unĂ« do tĂ« tĂ« shoh ty edhe nĂ«se do tĂ« mĂ« duhet tĂ« lĂ« kokĂ«n pĂ«r kĂ«tĂ« gjĂ«. PĂ«r hir tĂ« Zotit, mos mu drejto me terma tĂ« tillĂ« shkatĂ«rrimtarĂ« kur shkruan; ti duhet tĂ« jetosh dhe tĂ« jesh e kujdesshme; ki kujdes nga zonja, mĂ«ma jote, duke qenĂ« se ajo Ă«shtĂ« armikja jote mĂ« e tmerrshme. ÇfarĂ« duhet tĂ« them? Ki kujdes nga tĂ« gjithĂ«; mos beso askĂ«nd; ji gjithnjĂ« nĂ« gjendje gatishmĂ«rie nĂ« çdo moment, sapo tĂ« dalĂ« hĂ«na; unĂ« do tĂ« largohem fshehurazi nga hoteli, merr me vete kaloshin pasi do tĂ« largohem si veriu pĂ«r nĂ« Sheveningen; unĂ« do tĂ« marr letĂ«r e bojĂ« me vete; ne do tĂ« shkruajmĂ« letrat tona.
Nëse më do binde veten; dhe mblidh gjithë fuqinë e mendjes që të të vijë në ndihmë; mos lejo që nëna jote të vërejë ndonjë gjë, përpiqu të marrësh pikturat e tua dhe ji e bindur se asnjë kërcënim, apo dhe torturat më të mëdha nuk do të më ndalojnë që të të shërbej ty. Jo, asgjë nuk ka fuqinë që të më ndajë nga ty; dashuria jonë është ngritur me virtyte dhe do zgjasë për sa të jemi gjallë. Lamtumirë, nuk ka asgjë që unë nuk do guxoja të bëja për hirin tënd; ti meriton shumë më shumë se aq!
Lamtumirë zemra ime e dashur!
Volter

Theodore Roosevelts drejtuar bashkëshortes së tij, Edith Roosevelt
20 maj 1943

E dashur Bunny

E di se çfarĂ« Ă«shtĂ« kjo – njĂ« letĂ«r pĂ«r pĂ«rvjetorin e martesĂ«s. UnĂ« mendoj se duhet tĂ« mbĂ«rrijĂ« nĂ« kohĂ«n e duhur. A tĂ« kujtohet ajo ditĂ« e nxehtĂ« qershori para tridhjetĂ« e tre vitesh? Kisha e tejmbushur me njerĂ«z, babai me atĂ« jelekun e mrekullueshĂ«m me pika blu, turmat nĂ« rrugĂ«, velloja jote e bardhĂ«, mamaja jote me njĂ« prej atyre kapeleve tĂ« mrekullueshme. Dhe, a e mban mend si ishte bota atĂ«herĂ«, e vogĂ«l dhe e rregullt, njĂ« rend ndryshe. GjĂ«rat kanĂ« ndryshuar shumĂ« qĂ« atĂ«herĂ«. AsgjĂ« s’ka ndodhur ashtu siç e imagjinonim se do tĂ« ndodhte pĂ«rveç fĂ«mijĂ«ve tanĂ«. Ne s’e menduam asnjĂ«herĂ« se do t’i binim botĂ«s kryq e tĂ«rthor. Ne nuk e menduam kurrĂ« se profesionet dhe interesat tona do tĂ« shkonin aq larg. Ne nuk e menduam kurrĂ« se tridhjetĂ« e tre vjetori i martesĂ«s sonĂ« do tĂ« na gjente tĂ« zhytur nĂ« LuftĂ«n tonĂ« tĂ« DytĂ« me mua sĂ«rish nĂ« front. Epo e dashur, duhet thĂ«nĂ« se ne kemi jetuar sipas pjesĂ«s mĂ« tĂ« rĂ«ndĂ«sishme tĂ« ceremonisĂ« “NĂ« tĂ« mirĂ« e nĂ« tĂ« keq, nĂ« pasuri e varfĂ«ri deri sa vdekja tĂ« na ndajĂ«â€.
Me shumë, shumë dashuri,
Th. R

Vincent Van Gog, artisti i famshëm holandez i shkruan Theos, vëllait të tij, duke i përshkruar dashurinë për kushërirën e tij, Kee, e cila nuk i pranoi kurrë. 7 shtator 1881

I dashur Theo,
Jeta Ă«shtĂ« bĂ«rĂ« shumĂ« e dashur pĂ«r mua, dhe jam shumĂ« i lumtur qĂ« kam rĂ«nĂ« nĂ« dashuri. Jeta ime dhe dashuria ime tani janĂ« njĂ«. “Por ti je pĂ«rballur me njĂ« “kurrĂ«n e kurrĂ«s”, mĂ« pĂ«rgjigjesh ti. PĂ«rgjigjja ime pĂ«r ty Ă«shtĂ«: “Çunak i vjetĂ«r, tani pĂ«r tani unĂ« shikoj nĂ« “kurrĂ«n e kurrĂ«s” njĂ« bllok akulli, tĂ« cilĂ«n zemra ime mund ta shkrijĂ«.
V.

Pjesë nga letra e Moxartit, dërguar të shoqes, Constanze

17 tetor 1790

P.S: Ndërsa po shkruaja faqen e fundit, lotët më kullonin mbi letër. Por duhet të mbushem me gëzim. Një numër i madh puthjesh po vijnë drejt meje. Dreq! Shikoj një turmë të madhe! Ha! Ha!
Sapo kapa tre. Janë shumë të ëmbla.
Ti mund t’i pĂ«rgjigjesh kĂ«saj letre, por duhet ta adresosh pĂ«rgjigjen tĂ«nde: Linz, Poste Restante. Kjo Ă«shtĂ« adresa mĂ« e sigurt.

Ndërkohë nuk e di me siguri, nëse do të shkoj në Regensburg. Nuk mund të ta them përfundimisht. Vetëm shkruaj mbi zarf se letra mund të mbahet deri sa ta kërkojnë.

Mirupafshim, e dashura gruaja ime e vogël. Kujdesu për veten! Më shkruaj dhe më thuaj si të pëlqejnë shtëpitë tona të reja. Mirupafshim. Të puth miliona herë!

Shkrimtari amerikan, Mark Twain, letër për Olivia Langdon, bashkëshorten e tij të ardhshme

12 maj 1869

Përtej thellësive të zemrës sime të lumtur rrjedh një rrymë dashurie dhe lutjeje për këtë thesar të paçmuar që i është lënë në mirëbesim gjithë jetës sime.
Ti nuk mund t’i shohĂ«sh valĂ«t e saj tĂ« pakapshme qĂ« rrjedhin drejt teje, e dashur, por nĂ« kĂ«to rreshta ti do ta dĂ«gjosh valĂ«zimin e largĂ«t tĂ« sipĂ«rfaqes.

Pas vdekjes sĂ« kompozitorit tĂ« madh, Ludving van Bethoven, nĂ« sendet e tij u gjet edhe kjo letĂ«r dashurie. Ajo Ă«shtĂ« shkruar pĂ«r njĂ« grua tĂ« panjohur, tĂ« cilĂ«n Bethoven e quante “E pavdekshmja, e dashura ime”

6 korrik 1806

Engjëlli im, gjithçkaja ime, shpirti im!
VetĂ«m pak fjalĂ« sot, dhe kĂ«to me penĂ«n tĂ«nde. Nuk do shkruaj deri nesĂ«r, pasi do lĂ«viz nga shtĂ«pia me qira. ÇfarĂ« humbje kohe.
Përse gjithë kjo brengë kur nevoja flet? A mund të rezistojë dashuria jonë përveçse me sakrifica? A mund ta ndryshosh faktin se ti nuk je tërësisht e imja, se unë nuk jam tërësisht yti?
O Zot! Shiko jashtë bukuritë e natyrës dhe qetësoje veten me atë çfarë është. Dashuria kërkon gjithçka dhe kjo është shumë e drejtë.
Nëse do ishim tërësisht të bashkuar, ti do ta ndjeje dhimbjen po ashtu si unë.
Tani njĂ« ndryshim tĂ« gjĂ«rave tĂ« brendshme nga gjĂ«rat e jashtme. Me siguri do e shohim njĂ«ri-tjetrin. Aq mĂ« tepĂ«r qĂ« unĂ« s’mund tĂ« t’i tregoj vĂ«zhgimet qĂ« kam bĂ«rĂ« gjatĂ« kĂ«tyre ditĂ«ve tĂ« fundit, tĂ« cilat kanĂ« prekur jetĂ«n time. NĂ«se zemrat tona do tĂ« ishin bashkĂ«, nuk do tĂ« kishte ndodhur asgjĂ« nga kĂ«to.
Zemra ime Ă«shtĂ« e mbushur plot me gjĂ«ra qĂ« dua tĂ« t’i them ty. Ah! Ka momente kur ndjej se fjalĂ«t s’janĂ« asgjĂ«. GĂ«zohu, bĂ«hu e vĂ«rteta ime, thesari im, gjithçkaja ime, ashtu sikurse unĂ« jam i yti. PerĂ«nditĂ« duhet tĂ« na japin pjesĂ«n tjetĂ«r, e cila do tĂ« jetĂ« mĂ« e mira pĂ«r ne.

I yti besnikërisht
Ludvig

Shkrimtari rus, Kont Leo Tolstoi për të fejuarën e tij, Valeria Arsenev

2 nëntor 1856

Tashmë unë dashuroj bukurinë tënde, por ky është vetëm fillimi i dashurisë në ty në atë çfarë është e përjetshme në zemrën dhe shpirtin tënd.
Për bukurinë, njerëzit mund të bien në dashuri brenda një ore, dhe po aq shpejt kjo dashuri mund të mbarojë. Por shpirtin, njerëzit duhet të mësojnë ta njohin.
Besomë, asgjë në botë nuk fitohet pa punë, madje as dashuria, ndjenja më e bukur dhe më e natyrshme.

Gëte u njoh me Sharlot von Shtein, në vitin, 1775 ndërsa jetonte në Vajmar. Ajo u bë frymëzimi për shumë heroina të veprave të tij dhe u bë edhe bashkëshortja e tij.

17 qershor 1784

Letrat e mia duhet të kenë treguar se sa i dashuruar jam. Nuk drekoj, takoj pak njerëz dhe për shëtitje dal vetëm dhe çdo vend i bukur që shoh ma shton dëshirën që ti të ishe aty.
Nuk mund tĂ« mos tĂ« tĂ« dashuroj mĂ« shumĂ« se sa duhet. Do tĂ« ndjej gjithĂ« lumturinĂ« kur tĂ« tĂ« shoh sĂ«rish. Jam gjithmonĂ« i ndĂ«rgjegjshĂ«m pĂ«r afĂ«rsinĂ« ndaj teje, prezenca jote nuk largohet asnjĂ«herĂ«. NĂ« ty, unĂ« kam masĂ«n e çdo gruaje, pĂ«r çdo njeri. NĂ« dashurinĂ« tĂ«nde, kam masĂ«n e gjithçkaje. Jo nĂ« kuptimin qĂ« pjesa tjetĂ«r e botĂ«s Ă«shtĂ« njĂ« libĂ«r i madh e i mugĂ«t, pĂ«rkundrazi, dashuria jote ma qartĂ«son. Kuptoj qartĂ« se si janĂ« burrat dhe çfarĂ« planifikojnĂ«, dĂ«shirojnĂ«, bĂ«jnĂ« dhe çfarĂ« i kĂ«naq ata. S’i kam zili pĂ«r çfarĂ« kanĂ« dhe duke i krahasuar me veten, Ă«shtĂ« njĂ« gĂ«zim i fshehtĂ« pĂ«r mua qĂ« kam njĂ« thesar aq tĂ« madh.
Ti, nĂ« shtĂ«pinĂ« tĂ«nde, duhet tĂ« ndjehesh ashtu siç ndihem unĂ« nĂ« punĂ«t e mia. Ne shpesh nuk i vĂ«mĂ« re disa sende, sepse nuk zgjedhim t’i shikojmĂ« ato. Por gjĂ«rat marrin kuptim, sa mĂ« shpejt tĂ« kuptojmĂ« qartĂ« mĂ«nyrĂ«n se si janĂ« tĂ« lidhura me njĂ«ra-tjetrĂ«n.
Ne na pĂ«lqen gjithmonĂ« t’i bashkohemi njĂ« grupi, dhe njĂ« burrĂ« i mirĂ« ka kĂ«naqĂ«si kur rregullon, pĂ«rshtat tĂ« drejtĂ«n dhe drejtimin e tij tĂ« paqtĂ«.
Mirupafshim, ty të cilën të dashuroj me mijëra herë.

Xhejms Xhois (1882 – 1941) takoi nĂ« vitin 1904 Nora Barnacle, e cila do tĂ« bĂ«hej nĂ« tĂ« ardhmen gruaja e tij. Kjo letĂ«r e shkruar vetĂ«m disa muaj pasi Xhojs takoi pĂ«r herĂ« tĂ« parĂ« NorĂ«n, tregon thellĂ«sinĂ« e ndjenjave tĂ« tij.

15 gusht, 1904

E dashura ime Nora,

Thjesht, mĂ« ka goditur. Erdha nĂ« 11 e gjysmĂ«. QĂ« atĂ«herĂ« jam i ulur nĂ« njĂ« karrige tĂ« thjeshtĂ« si i budallepsur. S’mund tĂ« bĂ«j asgjĂ«. Nuk dĂ«gjoj asgjĂ« tjetĂ«r, pĂ«rveç zĂ«rit tĂ«nd. Jam si njĂ« budalla duke tĂ« dĂ«gjuar ty qĂ« mĂ« thua “i dashur”. Ofendova dy burra sot, duke i lĂ«nĂ« nĂ« tĂ« ftohtĂ«. Doja tĂ« dĂ«gjoja zĂ«rin tĂ«nd, jo tĂ« tyrin.
Kur jam me ty e lë mënjanë natyrën time përçmuese dhe dyshuese. Do të doja të ndjeja kokën tënde në shpatullat e mia. Besoj tani do shkoj në krevat.
Kam gjysmë ore duke shkruar këtë letër. Do të më shkruash diçka? Shpresoj që po. Si do ta nënshkruaj emrin tim? Nuk do ta nënshkruaj fare, sepse nuk di çfarë të nënshkruaj.

Shkrimtari francez Honore de Balzac, letër për konteshën polake Evelina Hanska
19 qershor 1836

Engjëlli im i dashur,

Gati po çmendem pĂ«r ty, aq sa njĂ« njeri mund tĂ« çmendet. Nuk mund t’i bĂ«j bashkĂ« dy ide pa qenĂ« ti nĂ« mes tĂ« tyre. TashmĂ« s’mendoj dot asgjĂ« pĂ«r ty. PavarĂ«sisht nga dĂ«shira ime, imagjinata mĂ« sjell tek ty. TĂ« shtrĂ«ngoj, tĂ« puth, kujdesem pĂ«r ty, njĂ« mijĂ« pĂ«rkujdesje dashurie mĂ« kapin.
Sa për zemrën time, aty do jesh gjithmonë. Kam një ndjesi të këndshme të të pasurit ty atje. Por, Zot, çfarë do të bëhet me mua, tani që ti më ke privuar nga arsyeja? Kjo është mania që më ka terrorizuar këtë mëngjes.
Çohem çdo moment duke i thĂ«nĂ« vetes: “Hajde tĂ« shkojmĂ« atje”. MĂ« pas, ulem pĂ«rsĂ«ri nga detyrimet e mia. ËshtĂ« njĂ« konflikt i frikshĂ«m. Kjo s’ështĂ« jetĂ«. S’kam qenĂ« kurrĂ« mĂ« parĂ« kĂ«shtu. Ti ke gllabĂ«ruar gjithçka.
Ndjehem i budallepsur dhe i lumtur sapo mendoj pĂ«r ty. Sillem vĂ«rdallĂ« nĂ« njĂ« Ă«ndĂ«rr tĂ« kĂ«ndshme nĂ« tĂ« cilĂ«n nĂ« njĂ« moment jetoj mijĂ«ra vjet. ÇfarĂ« situate e tmerrshme!
I mbuluar me dashuri, duke ndjerë dashuri në çdo gjë, por, duke jetuar vetëm për dashurinë, duke parë veten të konsumuar nga brengat, e gjej veten të kapur në njëmijë rrjeta merimangash.
O, EvĂ« e dashur, ti nuk e di. E mora kartolinĂ«n tĂ«nde. ËshtĂ« kĂ«tu para meje dhe unĂ« flas me ty sikur t’i tĂ« ishe aty. TĂ« pashĂ« ty, si dje, tĂ« bukur, mahnitĂ«risht tĂ« bukur.
Dje, gjatĂ« gjithĂ« mbrĂ«mjes i thashĂ« vetes sime “ajo Ă«shtĂ« e imja!” Ah! EngjĂ«jt nuk janĂ« aq tĂ« lumtur nĂ« parajsĂ«, siç isha unĂ« dje!

Mbreti Henry VIII (1491 – 1547) i AnglisĂ« u divorcua nga bashkĂ«shortja e tij, Chatherine, pĂ«r t’u martuar me Anne Boleyn. Dashuria qĂ« i shpreh AnĂ«s nĂ« letrĂ«n e mĂ«poshtme, nuk do tĂ« zgjaste gjatĂ«, pasi ajo do tĂ« ekzekutohej pĂ«r tradhti bashkĂ«shortore nĂ« vitin 1936.

1528

E dashura dhe shoqja ime,
UnĂ« dhe zemra ime e vendosim veten tonĂ« nĂ« duart e tua, duke t’u lutur qĂ« ti tĂ« kujdesesh pĂ«r ne me mirĂ«sinĂ« tĂ«nde dhe tĂ« mos lesh mungesĂ«n tĂ« zvogĂ«lojĂ« dashurinĂ« tĂ«nde pĂ«r ne. PĂ«r mua sĂ«mbimi qĂ« mĂ« shkakton mungesa Ă«shtĂ« shumĂ« i madh, dhe kur mendoj pĂ«r rritjen e asaj qĂ« mĂ« bĂ«n tĂ« vuaj, do tĂ« ishte krejt e patolerueshme nĂ«se s’do ishte shpresa ime e vazhdueshme pĂ«r tĂ« pandryshueshmen dashurinĂ« tĂ«nde.

HR

Shkrimtari i famshëm francez, Gustave Flaubert i shkruan bashkëshortes së tij, Louise Colet

15 gusht 1846

Do tĂ« tĂ« mbuloj me dashuri kur tĂ« tĂ« shoh herĂ«n tjetĂ«r. Me pĂ«rkujdesje, me ekstazĂ«. Dua tĂ« tĂ« mbush me gjithĂ« gĂ«zimet e mishit, aq sa ty tĂ« tĂ« bjerĂ« tĂ« fikĂ«t e tĂ« vdesĂ«sh. Dua qĂ« ti tĂ« mahnitesh nga unĂ«, dhe t’i thuash vetes tĂ«nde qĂ« as nuk i ke Ă«ndĂ«rruar ngazĂ«llime tĂ« tilla

Kur tĂ« plakesh, dua qĂ« ti t’i kujtosh ato pak orĂ«. Dua qĂ« kockat e tua tĂ« thata tĂ« mbushen me gĂ«zim kur tĂ« mendosh pĂ«r to.

PĂ«r “Stella”, Beatrice Campbell

Dramaturgu irlandez, George Bernard Shaw, dhe aktorja angleze Beatrice Campbell, sĂ« cilĂ«s i drejtohet me pseudonimin “Stella”, shkĂ«mbyen letra pĂ«r 40 vjet.

27 shkurt 1913
Për Stelën,

Dua vagabondin zuzar brenda meje,
Dua zonjën time të errët
Dua engjëllin tim, joshjen time
Dua dritën e shtatë llambave: të bukurisë, të nderit, të qeshurës, të muzikës, të dashurisë, të jetës dhe të pavdekshmes

Dua frymëzimin tim, marrëzinë time, gëzimin tim
hyjninë brenda meje, çmendurinë time, egoizmin tim
mendjen time të shëndoshë, shenjtërimin tim,
shpërfytyrimin tim, purfifikimin tim,
dritën time në mes të detit,
palmën time në mes të shkretëtirës
kopshtin tim me lulet e dashura
një mijë gëzimet e mia të paemërta
dërdëllitjet e mia të ditës,
ëndrrat e mia të natës
të dashurën time dhe yllin tim


Gonxhja: Atmosferë super në Sarandë me Solar Music Festival

Solar Music Festival dhuroi një superatmosferë në Sarandë.

Ministri i Ekonomisë, Kulturës dhe Inovacionit, Blendi Gonxhja ndau sot foto nga ky festival teksa u shpreh se, për dy net radhazi, bregdeti i Jonit u ndez me ritme elektronike, drita magjike dhe energji që nuk u shua deri në orët e vona të mbrëmjes.

Festivali u realizua me mbështetjen e Ministrisë së Ekonomisë, Kulturës dhe Inovacionit, si pjesë e nismave që i japin turizmit veror më shumë energji, gjallëri dhe një dimension kulturor.

Solar Music Festival, i cili mbahet prej disa vitesh, sjell në qytetin e bukur të Sarandës DJ të nivelit botëror, artistë dhe muzikantë të njohur e jo vetëm.

Ky festival është kombinimi i muzikës së mirë, festave të jashtëzakonshme në anije, si edhe të pushuarit në plazh përgjatë ditës.

Festivali ka një program argëtues të jetës së natës, ndryshe nga festivalet e tjerë./atsh/KultPlus.com

Demi Lovato, ikona e muzikës mbush 33 vjeç

Sot, këngëtarja, aktorja dhe aktivistja e njohur Demi Lovato feston 33-vjetorin e lindjes. E lindur më 20 gusht 1992 në Albuquerque, New Mexico, Demi ka ndërtuar një karrierë të jashtëzakonshme që shkon përtej muzikës pop, duke u kthyer në një zë të fuqishëm për shëndetin mendor, vetëpranimin dhe forcën personale.

QĂ« nga fillimet si aktore nĂ« seriale tĂ« Disney Channel si “Camp Rock” dhe “Sonny with a Chance”, e deri te sukseset e mĂ«dha me kĂ«ngĂ« si “Skyscraper”, “Heart Attack” dhe “Sorry Not Sorry”, Demi ka treguar vazhdimisht talent, pasion dhe guxim pĂ«r tĂ« qenĂ« vetvetja, edhe nĂ« dritĂ«n e vĂ«shtirĂ«sive personale, transmeton KultPlus.

NĂ« dekadĂ«n e fundit, Lovato ka qenĂ« e hapur pĂ«r betejat e saj me shĂ«ndetin mendor, varĂ«sinĂ« dhe vetĂ«besimin, duke ndarĂ« historinĂ« e saj me miliona fansa nĂ« tĂ« gjithĂ« botĂ«n. DokumentarĂ«t si “Dancing with the Devil” dhe daljet publike kanĂ« ndihmuar shumĂ« njerĂ«z qĂ« pĂ«rballen me sfida tĂ« ngjashme.

Në vitet e fundit, Demi ka përqafuar më shumë autenticitet, duke ndarë edhe udhëtimin e saj rreth identitetit gjinor dhe përdorimit të përemrave që reflektojnë më mirë ndjesinë e saj personale. Ky hap ka bërë që ajo të shihet edhe më shumë si një ikonë për komunitetin LGBTQ+ dhe për të gjithë ata që kërkojnë të jetojnë të vërtetën e tyre.

NĂ« vitin 2024, Demi publikoi kĂ«ngĂ« tĂ« reja dhe njoftoi njĂ« rikthim nĂ« muzikĂ«n rock, duke iu kthyer rrĂ«njĂ«ve tĂ« saj me energji dhe stil tĂ« ri. NĂ« korrik 2025, ajo publikoi singĂ«llin e fundit “Phoenix”, njĂ« himn pĂ«r ringjalljen personale, qĂ« u prit ngrohtĂ«sisht nga publiku dhe kritikĂ«t.

Ndërsa feston 33-vjetorin, Demi Lovato nuk është vetëm një yll i muzikës pop, ajo është një simbol i kurajos, ndryshimit dhe vetëdashurisë./KultPlus.com

Shqipëria në kujtesën fotografike të DPA-së me 135 mijë fotografi origjinale

Në Ditën Botërore të Fotografisë, Drejtoria e Përgjithshme e Arkivave ndau një ansambël imazhesh nga Fototeka e saj, që rrëfejnë historikun e vendit.

E dyta nĂ« rang republike pĂ«r nga madhĂ«sia, pas FototekĂ«s “Marubi” (pĂ«r fotot para ‘44-s), fototeka.arkiva.gov.al Ă«shtĂ« tĂ«rĂ«sisht e digjitalizuar, duke garantuar akses tĂ« menjĂ«hershĂ«m tĂ« qytetarĂ«ve, blerjen e imazheve tĂ« riprodhuara me rezolucion tĂ« lartĂ«, si edhe ruajtjen e tyre afatgjatĂ« nĂ« trajtĂ«n autentike.

Fototeka e DPA-së përllogarit rreth 135 mijë fotografi origjinale, prej të cilave afro 41 mijë ilustrojnë jetën politike nga Pavarësia deri në shtetndërtim.

Përmes imazheve paraqitet edhe jeta shoqërore nëpërmjet aktivitetit ekonomik, kulturor, arsimor dhe fetar.

Fondi prej rreth 43 mijĂ« fotografish tĂ« Institutit “Luce” kryen njĂ« retrospeksion nĂ« ShqipĂ«rinĂ« nĂ«n ItalinĂ« fashiste. Mes tyre, rreth 13 mijĂ« fotografi qĂ« gjenden nĂ« negativĂ«, u pĂ«rkasin fotografĂ«ve tĂ« njohur korçarĂ« Vani Burda dhe Thimi Raci./atsh/KultPlus.com

‘N’mujsh me andrrue, por pa u ba rob i andrrimit, n’mujsh me mendue, por pa t’u ba fiksim’

Poezi nga Rudyard Kipling

Shqipëroi: Ag Apolloni

N’mujsh

N’mujsh me mbledhĂ« mendjen kur krejt rretheqark

JanĂ« trenue e dojnĂ« me t’ba fajtor gjithqysh,

N’mujsh vetes me i besue kur s’tĂ« besojnĂ« aspak,

Por edhe dyshimin e tyne me e marrë parasysh.

N’mujsh me pritĂ« pa u lodhĂ« prej pritjes,

E kur shpifin për ty, ti mos me u ngutë,

E kur t’urrejnĂ«, ti mos me iu pĂ«rgjigj nxitjes,

Por pa u ba shumë i mirë, as shumë i urtë.

N’mujsh me andrrue, por pa u ba rob i andrrimit,

N’mujsh me mendue, por pa t’u ba fiksim

N’mujsh me provu shijen e Triumfit dhe DĂ«shtimit

Dhe me i trajtue si mashtrues të dy, pa dallim.

N’mujsh me durue me i pa se si fjalĂ«t e tua tĂ« drejta

maskarejtë i shtremojnë me i mashtru mendjet e lehta

ose me i pa t’prishta gjanat pĂ«r tĂ« cilat t’ka shkue jeta

e me u përkulë me i ndreq me veglat e vjetra.

N’mujsh me i vu bast krejt ato çka i ke fitue

Dhe me i rrezikue thjesht me nji turr-a-jaz.

Me i humbë të tana, e me ia nisë ku pate fillue

dhe për atë humbje as mos me të plasë.

N’mujsh zemrĂ«n, muskujt dhe nervat prej kreje

Me i ba me t’shĂ«rby kur fati t’ka pshtet pĂ«r mur,

E me vazhdue, kur s’ka mbetĂ« asgja mbrenda teje

Veç Vullnetit qĂ« tĂ« thotĂ«: “Mbahu, he burrĂ«!”

N’mujsh me folĂ« me turmat, por pa i mashtrue,

Ose me ecë me mbretin pa ia lidhë shumë nalt,

N’mujsh armikun e mikun mos me i lanĂ« me t’lĂ«ndue ,

N’mujsh njeriun mos me ngre n’qiell, as me hedh n’baltĂ«;

N’mujsh me e mbushĂ« çdo minut tĂ« pamĂ«shirĂ«

Me gjashtëdhjetë sekonda jetë, pa dyshim,

E jotja do të jetë bota me gjithçka të mirë,

Dhe, për më tepër, do të jesh Njeri, o bir im!/KultPlus.com

Taylor Swift e sjell albumin e ri edhe në kasetë, një format që po ringjallet mes të rinjve

Kur Taylor Swift tĂ« publikojĂ« albumin e saj mĂ« tĂ« ri Life of a Showgirl, ai nuk do tĂ« jetĂ« i disponueshĂ«m vetĂ«m nĂ« platformat e transmetimit apo nĂ« vinil, por edhe nĂ« kasetĂ«. Formati i dikurshĂ«m, qĂ« nĂ« vitet ’80 e ’90 mbizotĂ«ronte nĂ« tregun muzikor para se tĂ« zĂ«vendĂ«sohej nga CD-tĂ« dhe mĂ« pas nga shĂ«rbimet online, po pĂ«rjeton njĂ« ringjallje tĂ« papritur. VetĂ«m nĂ« Shtetet e Bashkuara, shitjet e kasetave janĂ« rritur nga rreth 80 mijĂ« kopje nĂ« vitin 2015 nĂ« mbi 436 mijĂ« nĂ« vitin 2023.

EkspertĂ«t e industrisĂ« thonĂ« se ky rikthim Ă«shtĂ« kryesisht meritĂ« e tĂ« ashtuquajturve “super fansa” – dĂ«gjues tĂ« pĂ«rkushtuar qĂ« shpenzojnĂ« mĂ« shumĂ«, ndjekin çdo publikim tĂ« artistit tĂ« preferuar dhe kĂ«rkojnĂ« formate fizike pĂ«rtej transmetimit digjital. Ky grup pĂ«rbĂ«het kryesisht nga tĂ« rinjtĂ« e GjeneratĂ«s Z dhe MilenialĂ«t, tĂ« cilĂ«t po zgjedhin njĂ« mĂ«nyrĂ« mĂ« intime pĂ«r tĂ« dĂ«gjuar muzikĂ«.

Pse kthehen tek kasetat?

PĂ«rvoja prekshme – dĂ«gjuesit thonĂ« se duan “diçka qĂ« mund ta mbajnĂ« nĂ« dorĂ«â€. Ndryshe nga platformat digjitale, kasetat i detyrojnĂ« tĂ« dĂ«gjosh albumin nga fillimi deri nĂ« fund, duke i dhĂ«nĂ« procesit njĂ« ndjenjĂ« mĂ« aktive.

Nostalgjia dhe koleksionimi – edhe pse blerĂ«sit janĂ« shpesh shumĂ« tĂ« rinj pĂ«r ta kujtuar epokĂ«n e kasetave, ata i shohin si objekte tĂ« veçanta koleksioni qĂ« forcojnĂ« lidhjen me artistin.

Pushim nga “playlist”-et – ndryshe nga kalimi i menjĂ«hershĂ«m nga njĂ« kĂ«ngĂ« nĂ« tjetrĂ«n, kasetat kĂ«rkojnĂ« durim dhe pĂ«rqendrim te muzika si njĂ« e tĂ«rĂ«.

Taylor Swift nuk Ă«shtĂ« e para qĂ« e pĂ«rqafoi kĂ«tĂ« trend. Ajo ka publikuar edhe albumet e saj tĂ« ri-regjistruara nĂ« kĂ«tĂ« format, pĂ«rfshirĂ« 1989 (Taylor’s Version), qĂ« vetĂ«m vitin e kaluar shiti mbi 17 mijĂ« kopje nĂ« kasetĂ«. Ky rikthim Ă«shtĂ« vĂ«nĂ« re edhe tek artistĂ«t e rinj, si Chappell Roan apo Sabrina Carpenter, duke treguar se kaseta po fiton sĂ«rish vend nĂ« industrinĂ« muzikore.

MegjithĂ«se transmetimi online mbetet mĂ«nyra kryesore e konsumit muzikor, rritja e kasetave dĂ«shmon se muzika nuk Ă«shtĂ« vetĂ«m tingull, por edhe pĂ«rvojĂ« fizike – njĂ« mĂ«nyrĂ« qĂ« brezat e rinj e shohin si mĂ« autentike dhe personale./KultPlus.com

Zyra e BE-së inkurajon partitë politike ta konstituojnë shpejt Kuvendin

Bashkimi Evropian i ka inkurajuar të mërkurën partitë politike në Kosovë ta respektojnë aktgjykimin e Gjykatës Kushtetuese dhe të konstituojnë shpejt Kuvendit, pak orë pas dështimit më të fundit të deputetëve për ta zhbllokuar ngërçin.

Zyra e BE-sĂ« nĂ« KosovĂ« tha pĂ«r Radion Evropa e LirĂ« se blloku “po i ndjek me kujdes zhvillimet qĂ« lidhen me konstituimin e Kuvendit dhe formimin e QeverisĂ«â€.

Deputetët u mblodhën të mërkurën paradite për vazhdimin e seancës konstituive, pasi dy ditë më parë gjykata më e lartë e vendit e publikoi aktgjykimin e plotë lidhur me këtë çështje, i cili i detyron ata ta bëjnë Kuvendin e ri brenda një afati prej 30 ditëve, i cili skadon më 18 shtator.

MegjithatĂ«, konstituimi dĂ«shtoi pasi asnjĂ«ra prej dy kandidateve tĂ« propozuara nga partia fituese e zgjedhjeve LĂ«vizja VetĂ«vendosje – Albulena Haxhiu dhe Donika GĂ«rvalla – nuk arritĂ«n t’i marrin mĂ« shumĂ« se 57 vota, qĂ« Ă«shtĂ« 4 vota mĂ« pak se tĂ« paktĂ«n 61 votat e kĂ«rkuara pĂ«r t’u zgjedhur.

Zyra e BE-sĂ« theksoi se “formimi i shpejtĂ« i Kuvendit dhe i QeverisĂ« Ă«shtĂ« thelbĂ«sor pĂ«r KosovĂ«n qĂ« tĂ« ecĂ« pĂ«rpara me reformat e rĂ«ndĂ«sishme nĂ« tĂ« gjitha sektorĂ«t, tĂ« cilat do tĂ« pĂ«rmirĂ«sojnĂ« cilĂ«sinĂ« e jetĂ«s dhe standardin e jetesĂ«s sĂ« qytetarĂ«ve tĂ« KosovĂ«s”.

Ndërkohë, Ambasada e Italisë në Prishtinë, e pa si diçka inkurajuese faktin që Vetëvendosje e kryeministrit në detyrë, Albin Kurti, propozoi një kandidat të ri për kryeparlamentar, pasi në të kaluarën kishte propozuar vetëm Haxhiun.

NĂ« njĂ« pĂ«rgjigje me shkrim pĂ«r REL-in, Ambasada italiane tha se propozimi i GĂ«rvallĂ«s “tregon gatishmĂ«ri pĂ«r tĂ« bĂ«rĂ« pĂ«rparim, i cili do tĂ« duhet tĂ« konfirmohet nĂ« ditĂ«t nĂ« vijim”.

“ShpresojmĂ« qĂ« tĂ« gjithĂ« aktorĂ«t politikĂ« tĂ« punojnĂ« me pĂ«rgjegjĂ«si pĂ«r tĂ« siguruar konstituimin e Kuvendit me kohĂ«, nĂ« pĂ«rputhje me aktgjykimin e GjykatĂ«s Kushtetuese”, tha ajo.

Pas seancĂ«s, VetĂ«vendosje i akuzoi partitĂ« e tjera tĂ« mĂ«dha nĂ« Kuvend, si PDK, LDK dhe AAK, se me kĂ«tĂ« dĂ«shmuan se emri i Haxhiut nuk ishte problemi kryesor, por se ato “po synojnĂ« bllokimin e formimit tĂ« institucioneve”.

PDK-ja përsëriti qëndrimin se ka votë vetëm për një kandidat të Vetëvendosjes, i cili nuk ka qenë pjesë e Qeverisë në mandatin paraprak.

LDK-ja tha Vetëvendosje e ka ditur që Haxhiu dhe Gërvalla nuk kanë vota të mjaftueshme. Në të kaluarën, LDK ka thënë vazhdimisht se nuk e voton asnjë kandidat të Vetëvendosjes për kryeparlamentar.

Ndërkaq, AAK-ja tha se pret që edhe në seancën e radhës Vetëvendosje të propozojë emra për të cilët nuk ka mbështetje.

Nisma Socialdemokrate tha se do të abstenojë dhe nuk do të japë votë për pa u arritur një marrëveshje politike.

Vazhdimi i seancës u caktua për të premten, më 22 gusht.

Kosova mbajti zgjedhje parlamentare nĂ« shkurt, por nuk ka qenĂ« nĂ« gjendje t’i themelojĂ« institucionet e reja prej atĂ«herĂ«.

E gjithë kjo krizë disamujore vjen si pasojë e mungesës së një marrëveshje politike mes partive parlamentare, pasi asnjëra parti nuk e fitoi shumicën për të qeverisur e vetme.

VetĂ«vendosje i fitoi 48 ulĂ«se, PDK-ja doli e dyta me 24 ulĂ«se, LDK-ja e treta me 20, pasuar nga Lista Serbe – partia mĂ« e madhe e serbĂ«ve nĂ« KosovĂ« – me 9, dhe koalicioni mes AAK-sĂ« dhe NismĂ«s Socialdemokrate, me 8 tĂ« tilla.

Edhe 11 ulëse tjera janë të pakicave./REL

Quentin Tarantino zbulon cili është filmi i tij më i mirë

Regjisori i njohur i Hollivudit, Quentin Tarantino, ka zbuluar se cilin nga filmat e tij e konsideron më të mirin, dhe ndoshta nuk është ai që do të prisnit.

Regjisori amerikan ka fituar dy çmime Oscar: njĂ« pĂ«r skenarin e “Pulp Fiction” nĂ« vitin 1994 dhe njĂ« tjetĂ«r pĂ«r skenarin e “Django Unchained” 18 vjet mĂ« vonĂ«.

Por, asnjë nga këta nuk është filmi që ai e konsideron më të mirë, madje as të preferuarin e tij.

NĂ« vend tĂ« tyre, Tarantino tha se filmi i vitit 2009 “Inglourious Basterds” Ă«shtĂ« vepra e tij mĂ« e mirĂ«, ndĂ«rsa i preferuari i tij Ă«shtĂ« filmi i fundit qĂ« ka realizuar, “Once Upon a Time
 in Hollywood”. Ai i bĂ«ri kĂ«to komente gjatĂ« njĂ« interviste nĂ« podkastin “The Church of Tarantino”, nĂ« njĂ« episod tĂ« publikuar tĂ« premten.

I pyetur se cili film i tij është i preferuari, regjisori 62-vjeçar u përgjigj:
“‘Once Upon a Time
 in Hollywood’ Ă«shtĂ« i preferuari im, ‘Inglourious Basterds’ Ă«shtĂ« mĂ« i miri, por mendoj se ‘Kill Bill’ Ă«shtĂ« filmi mĂ« ‘Quentin’ nga tĂ« gjithĂ«, askush tjetĂ«r nuk mund ta kishte bĂ«rĂ« atĂ«.”

I vendosur nĂ« FrancĂ«n e pushtuar nga nazistĂ«t dhe me Brad Pitt e Christoph Waltz nĂ« rolet kryesore, “Inglourious Basterds” ndjek njĂ« grup ushtarĂ«sh hebrenj amerikanĂ« qĂ« planifikojnĂ« tĂ« vrasin liderĂ«t nazistĂ«. Tarantino shtoi se çdo aspekt i historisĂ« sĂ« dy pjesĂ«ve tĂ« “Kill Bill”, ku Uma Thurman luan njĂ« vrasĂ«se qĂ« kĂ«rkon hakmarrje pasi zgjohet nga koma, buron nga imagjinata, pasionet dhe dashuritĂ« e tij.

“Prandaj mendoj se ‘Kill Bill’ Ă«shtĂ« filmi qĂ« kam lindur pĂ«r ta bĂ«rĂ«. Mendoj se ‘Inglourious Basterds’ Ă«shtĂ« kryevepra ime, por ‘Once Upon a Time
 in Hollywood’ Ă«shtĂ« i preferuari im,” tha ai.

Megjithatë, disa nga filmat e tij kanë marrë edhe kritika.

I pyetur nëse do të ndryshonte ndonjë gjë nga veprat e tij, Tarantino pranoi se kishte bërë disa gabime gjatë rrugës.

“E vetmja gjĂ« qĂ« mĂ« ‘pickon’ Ă«shtĂ« disa pamje tĂ« vogla nĂ« ‘Reservoir Dogs’ dhe ‘Pulp Fiction’,” tha ai, duke shtuar se tĂ« dy kishin disa elemente “amatore”. Edhe pse ai “i do” tĂ« dy filmat, pranoi se ishin bĂ«rĂ« nĂ« fillimet e karrierĂ«s sĂ« tij, kur “nuk e dija çfarĂ« nuk dija.” Ai nuk deshi tĂ« tregonte gabimet specifike, por pĂ«rmendi pajisje tĂ« dukshme nĂ« skenĂ«, hijen e mikrofonit boom dhe shenjat nĂ« dysheme pĂ«r pozicionimin e aktorĂ«ve.
“TĂ« duhen tĂ« paktĂ«n dy filma pĂ«r tĂ« kuptuar se si bĂ«het,” tha me shaka.

GjatĂ« intervistĂ«s, Tarantino tha se projekti i tij i fundit, “The Adventures of Cliff Booth”, vazhdim i “Once Upon a Time
 in Hollywood”, ka nisur tashmĂ« xhirimet.

“Once Upon a Time
 in Hollywood” kishte nĂ« rolet kryesore Leonardo DiCaprion si aktorin televiziv nĂ« rĂ«nie Rick Dalton, dhe Brad Pitt si dublanti i tij Cliff Booth. SĂ« bashku, pĂ«rpiqen tĂ« rifitojnĂ« famĂ«n dhe suksesin.

Tarantino kishte thĂ«nĂ« mĂ« parĂ« se filmi i radhĂ«s qĂ« do tĂ« regjistronte do tĂ« ishte edhe i fundit i tij. Fillimisht ishte pĂ«rfolur se do tĂ« ishte njĂ« skenar i titulluar “The Movie Critic”, por ai e hoqi dorĂ« nga ideja vitin e kaluar.

Duke shpjeguar pse e anuloi projektin, ai tha se humbi interesin për ta sjellë atë histori në ekran.

“E tĂ«rhoqa prizĂ«n,” tha ai.
“Isha shumĂ« i entuziazmuar pĂ«r shkrimin, por nuk isha edhe aq i ngazĂ«llyer pĂ«r ta dramatizuar atĂ« qĂ« kisha shkruar kur nisĂ«m pĂ«rgatitjet. PjesĂ«risht sepse po pĂ«rdorja tĂ« njĂ«jtĂ«n qasje qĂ« kisha mĂ«suar nga ‘Once Upon a Time
 in Hollywood’,” shtoi ai, duke shpjeguar se “The Movie Critic” do tĂ« ishte vendosur nĂ« tĂ« njĂ«jtĂ«n kohĂ« dhe vend./CNN/KultPlus.com

Dua Lipa zgjedh “This House Of Grief” tĂ« Helen Garner pĂ«r leximin e muajit gusht

“Ka disa gjĂ«ra qĂ« duhet t’i di – si nĂ«na e tyre,” thotĂ« Cindy Gambino nĂ« librin This House Of Grief tĂ« Helen Garner. ËshtĂ« njĂ« fjali qĂ« shkon drejt e nĂ« zemĂ«r tĂ« leximit tĂ« pĂ«rzgjedhur nga Dua pĂ«r gushtin.

Në intervistën për Service95 Book Club, Dua ndalet te rrëfimi i Helen për një krim të vërtetë që tronditi Australinë: gjyqi i Robert Farquharson, një baba i akuzuar se me qëllim e drejtoi makinën e tij drejt një rezervuar uji, duke shkaktuar vdekjen e tre djemve të tij të vegjël. This House Of Grief nuk është vetëm një rikthim në sallën e gjyqit si skenë teatri, është një reflektim mbi drejtësinë, humbjen dhe kompleksitetin e pashpjegueshëm të natyrës njerëzore, shkruan KultPlus.

Kjo Ă«shtĂ« edhe ndjesia e parehatshme qĂ« libri mbart. “NjerĂ«zit gjykojnĂ« shumĂ« shpejt nĂ« raste tĂ« tilla,” shpjegon Helen. “MĂ« pas fillojnĂ« tĂ« pĂ«rdorin terma psikiatrikĂ« si ‘psikopat’. Por kur shkon nĂ« gjyq, nuk sheh ndonjĂ« pĂ«rbindĂ«sh; sheh njĂ« njeri tĂ« thyer, dikĂ« qĂ« ka bĂ«rĂ« diçka tĂ« tmerrshme, qĂ« secili prej nesh mund tĂ« shtyhej ta bĂ«nte nga dhimbja e jetĂ«s.”

NĂ« prozĂ«n e saj tĂ« kthjellĂ«t dhe plot dhembshuri, Helen e rrĂ«fen tmerrin dhe paqartĂ«sinĂ« e procesit gjyqĂ«sor. Ajo prek edhe peshĂ«n emocionale tĂ« tĂ« shkruarit pĂ«r njĂ« histori tĂ« tillĂ«: “ËshtĂ« si njĂ« thikĂ« qĂ« tĂ« shpon vazhdimisht
 dhe ti nuk di nĂ«se je i aftĂ« ta mbash dhe ta pĂ«rcjellĂ«sh me dinjitet.”

Me This House Of Grief, Garner na fton të mos kthejmë shikimin, por të dëshmojmë jo vetëm faktet e një krimi, por edhe valët që ai krijon në jetën e të gjithëve që prek./KultPlus.com

Mihal Duri – DĂ«shmor i atdheut dhe hero i popullit

Mihal Duri është një nga figurat e rëndësishme të rezistencës antifashiste shqiptare gjatë Luftës së Dytë Botërore. I lindur në fshatin Erind të Gjirokastrës në vitin 1916, ai u bë pjesë aktive e lëvizjes komuniste dhe antifashiste që në fillimet e saj. Përkushtimi i tij ndaj çështjes së çlirimit kombëtar dhe idealet revolucionare e vendosën në qendër të veprimtarisë së fshehtë në vitet e pushtimit italian.

NĂ« fillim tĂ« viteve ’40, Duri ishte pjesĂ« e strukturave tĂ« organizuara tĂ« Grupit Komunist tĂ« Korçës, njĂ« nga bĂ«rthamat e para tĂ« lĂ«vizjes komuniste nĂ« ShqipĂ«ri. Ai kontribuoi aktivisht nĂ« pĂ«rgatitjen dhe shpĂ«rndarjen e trakteve propagandistike antifashiste, qĂ« synonin tĂ« ngrinin vetĂ«dijen e popullit dhe tĂ« nxisnin rezistencĂ«n ndaj pushtuesve italianĂ«, transmeton KultPlus.

NĂ« veprĂ«n “RetĂ« dhe gurĂ«t: IntervistĂ« me vetveten”, shkrimtari Petro Marko, i cili ndodhej nĂ« burg gjatĂ« tĂ« njĂ«jtĂ«s kohĂ«, pĂ«rshkruan me dhimbje momentin kur Mihal Duri u burgos nga autoritetet fashiste, duke treguar vendosmĂ«rinĂ« dhe karakterin e tij tĂ« fortĂ« edhe pĂ«rballĂ« torturave dhe presionit.

Pas lirimit nga burgu, Duri nuk reshti së vepruari për lëvizjen antifashiste. Veprimtaria e tij vazhdoi me intensitet në Tiranë, ku kontribuoi në përhapjen e materialeve të rezistencës dhe në organizimin e elementëve të rinj të lëvizjes.

Në vitin 1942, në Domje të Tiranës, Mihal Duri ra dëshmor në një përplasje me forcat fashiste, duke treguar edhe njëherë vendosmërinë e tij për të mos u dorëzuar para armikut. Vdekja e tij u bë simbol i sakrificës së brezit të rinj që luftuan për një Shqipëri të lirë dhe të pavarur.

PĂ«r kontributin e tij tĂ« shquar nĂ« luftĂ«n kundĂ«r pushtuesve, Mihal Duri u nderua pas vdekjes me titullin e lartĂ« “Hero i Popullit”, njĂ« vlerĂ«sim qĂ« i takon me tĂ« drejtĂ« pĂ«r guximin, pĂ«rkushtimin dhe idealizmin e tij.

Edhe pse emri i tij nuk përmendet shpesh në tekstet e historisë moderne, figura e Mihal Durit mbetet një shembull frymëzues i qëndresës kundër fashizmit dhe i sakrificës për atdheun. Historia e tij duhet të ruhet e të përcillet brezave të rinj si një dëshmi e gjallë e rezistencës së popullit shqiptar në një nga periudhat më të vështira të tij./KultPlus.com

Nisi “Shkodra Jazz Festival”: Skanderbeg Chamber Orchestra solli tingujt e botĂ«s nĂ« ShkodĂ«r

Salla “Kardinal Mikel Koliqi” hapi dyert pĂ«r edicionin e IX tĂ« festivalit “Shkodra Sounds”, i cili nisi me njĂ« koncert tĂ« veçantĂ« nga “Skanderbeg Chamber Orchestra”.

E themeluar në vitin 1997 nga artisti i ndjerë Rrok Jakaj, orkestra mbetet një ndër ansamblet më të veçanta të muzikës së dhomës. Drejtori artistik, Florian Jakaj, theksoi rëndësinë e festivalit si hapësirë kulturore për qytetin, duke e parë si një moment për reflektim dhe synime të reja.

Violinisti Paçalin Pavaci, i cili jeton jashtë vendit, shprehu emocionin e rikthimit në Shkodër:
“ËshtĂ« njĂ« emocion i madh, sepse mblidhen tĂ« gjithĂ« shkodranĂ«t qĂ« punojnĂ« kudo nĂ« botĂ« nĂ« profesionin e tyre. ËshtĂ« njĂ« dĂ«shmi e fuqisĂ« sĂ« shkollĂ«s sonĂ« muzikore dhe e lidhjes sĂ« fortĂ« me qytetin.”

Ky koncert shĂ«noi hapjen e njĂ« jave tĂ« mbushur me aktivitete muzikore, ku Shkodra pĂ«rjeton edhe njĂ« herĂ« atmosferĂ«n e “Shkodra Jazz Festival”./rtsh

Ndriçohet kalaja e Himarës, Gonxhja: Investim që rrit vlerën turistike

Instituti Kombëtar i Trashëgimisë Kulturore ka investuar në projektin e ndriçimit dekorativ të kalasë së Himarës, duke i dhënë jo vetëm dritë, por edhe ngjyra që e bëjnë më madhështore këtë monument mbi 3500-vjeçar.

Ministri i Ekonomisë, Kulturës dhe Inovacionit, Blendi Gonxhja ndau sot në rrjetet sociale pamje nga kalaja e Himarës, Monument Kulture i Kategorisë I.

Gonxhja vlerësoi se ky investim, i realizuar në një ansambël ku bashkëjetojnë banesa dhe objekte fetare, vjen si angazhim i bashkisë së Himarës, duke rritur kushtet për banorët dhe vlerën turistike të kalasë, e cila tashmë, falë këtij bashkëpunimi, vizitohet edhe në orët e mbrëmjes.

“Kalaja, Monument Kulture i KategorisĂ« I, nĂ« administrimin e DRTK VlorĂ«, ka qenĂ« qendĂ«r e rĂ«ndĂ«sishme historike dhe kishtare qĂ« nga shekulli VIII. Sot, ajo Ă«shtĂ« njĂ« nga pasuritĂ« mĂ« tĂ« çmuara tĂ« trashĂ«gimisĂ« sĂ« HimarĂ«s dhe njĂ« ftesĂ« pĂ«r ta vizituar jo vetĂ«m pĂ«r bregdetin”, theksoi ministri.

Kalaja e Himarës e cila të ofron një pamje të mrekullueshme nga zemra e Rivierës Shqiptare, vizitohet nga pushues të shumtë gjatë sezonit veror.

Turistë nga vende të ndryshme shprehen të mahnitur nga panorama që ofrohet teksa vizitojnë Kalanë e ndërtuar nga kaonët, një fortesë e fuqishme nëpër shekuj./atsh/KultPlus.com

Aubrey Plaza: Zia Ă«shtĂ« si njĂ« ‘oçean i madh tmerri’

Aktorja Aubrey Plaza ka folur për herë të parë për humbjen e bashkëshortit të saj, regjisorit Jeff Baena, i cili vdiq shtatë muaj më parë, në janar, në moshën 47-vjeçare.

NĂ« njĂ« intervistĂ« nĂ« podkastin e Amy Poehler, shoqja e saj nga seriali “Parks and Recreation”, Plaza tregoi se jeta Ă«shtĂ« njĂ« “luftĂ« e pĂ«rditshme”. E pyetur se si ndjehej, ajo tha:
“Mendoj se jam mirĂ«,” pĂ«rpara se tĂ« krahasonte zinĂ« me njĂ« “oçean tĂ« madh tmerri”.
“NdonjĂ«herĂ« dua tĂ« futem brenda dhe ta pĂ«rjetoj plotĂ«sisht,” tha ajo. “NdonjĂ«herĂ« vetĂ«m e shikoj, e ndonjĂ«herĂ« pĂ«rpiqem tĂ« largohem prej tij. Por ai Ă«shtĂ« gjithmonĂ« aty.”

Plaza dhe Baena u martuan nĂ« vitin 2021 dhe kishin bashkĂ«punuar nĂ« filma si komedia horror “Life After Beth” (2014) dhe “The Little Hours” (2017). Ata ishin ndarĂ« nĂ« shtator 2024, sipas hetimeve tĂ« bĂ«rĂ« nga Zyra e MjekĂ«sisĂ« Ligjore nĂ« Los Anxhelos.

Në podkast, Poehler e pyeti në fillim se si ishte, dhe Plaza u përgjigj:
“NĂ« kĂ«tĂ« moment tĂ« tanishĂ«m, ndihem e lumtur qĂ« jam me ty.”
“NĂ« pĂ«rgjithĂ«si, jam kĂ«tu dhe funksionoj. Ndihem mirĂ«njohĂ«se qĂ« po ec nĂ«pĂ«r botĂ«. Mendoj se jam mirĂ«, por Ă«shtĂ« njĂ« luftĂ« e pĂ«rditshme, natyrisht.”

PĂ«r tĂ« pĂ«rshkruar ndjenjĂ«n e zisĂ«, ajo pĂ«rmendi filmin e vitit 2025 “The Gorge”, qĂ« tregon pĂ«r dy snajperĂ« nĂ« anĂ«t e kundĂ«rta tĂ« njĂ« humnere tĂ« thellĂ« plot me krijesa tĂ« frikshme.
“Kur e pashĂ« atĂ« film, mendova: kjo Ă«shtĂ« si ndjehet zia ime. GjithmonĂ« Ă«shtĂ« njĂ« humnerĂ« e madhe me pĂ«rbindĂ«sha, njĂ« oçean i tmerrshĂ«m qĂ« Ă«shtĂ« aty,” tha ajo.

Aubrey Plaza njihet gjithashtu pĂ«r rolet nĂ« “The White Lotus” dhe nĂ« serialin e Marvel “Agatha All Along”, dhe ishte duke promovuar filmin e saj tĂ« ri “Honey Don’t!”.

Jeff Baena ishte i njohur pĂ«r skenarin e filmit “I Heart Huckabees” (2004) dhe pĂ«r regjinĂ« e filmave si “Joshy” (2016), “The Little Hours” (2017) dhe “Horse Girl” (2020)./BBC/KultPlus.com

Aktori Ingvar Sigurdsson anëtar i jurisë kryesore të edicionit 17 të PriFest

Ingvar Sigurdsson është një nga aktorët më të vlerësuar të Islandës, me një karrierë mbi tre dekada në film, televizion dhe teatër.

Kreditet e tij filmike përfshijnë Godland, The Northman, A White, White Day, The Shrouds, Lamb, Of Horses and Men dhe Sebastian, si dhe filmat ndërkombëtarë si Justice League, Fantastic Beasts, Everest, Beowulf and Grendel, K-19: The Widowmaker dhe Rebel Moon pjesët 1 dhe 2. Në televizion, ai është paraqitur në serialet Trapped, Succession, Katla, Blackport, Balls, Killing Eve dhe King and Conqueror.

Çmimet e Sigurdsson pĂ«rfshijnĂ« Çmimin danez Bodil 2023 pĂ«r Godland, Aktorin mĂ« tĂ« mirĂ« nĂ« Java e KritikĂ«s nĂ« KanĂ« pĂ«r A White, White Day, dhe Aktorin mĂ« tĂ« mirĂ« nĂ« Clermont-Ferrand pĂ«r O (Hringur). Ai Ă«shtĂ« nominuar tre herĂ« pĂ«r Çmimet e AkademisĂ« Evropiane tĂ« Filmit, duke fituar nĂ« vitin 2000 pĂ«r Angels of the Universe, dhe Ă«shtĂ« pĂ«rzgjedhur nĂ« Shooting Stars nĂ« Festivalin NdĂ«rkombĂ«tar tĂ« Filmit nĂ« Berlin.

PriFest mbahet nga 9-14 shtator në Kino Armata, Prishtinë./ KultPlus.com

Faqja italiane: Kaloni fundgushtin në Tiranë, në qytetin e emocioneve të papritura

Shqipëria po e vendos veten me shpejtësi si një nga destinacionet më të habitshme në Ballkan dhe Tirana përfaqëson zemrën që rreh në këtë transformim, shkruan Federico Sala për faqen e njohur turistike italiane agriturismolebalzarine.it.

NĂ«se jeni duke kĂ«rkuar njĂ« pĂ«rvojĂ« autentike udhĂ«timi, plot kontraste interesante dhe larg nga rruga e rrahur e turizmit masiv, kryeqyteti shqiptar do t’ju ofrojĂ« emocione tĂ« papritura.

Me ngjyrat e saj tĂ« gjalla, historinĂ« e saj tĂ« trazuar dhe energjinĂ« e saj ngjitĂ«se, Tirana Ă«shtĂ« gati t’ju magjepsĂ«.

Duke ecur nëpër rrugët e Tiranës, do të gjeni veten të zhytur në një kaleidoskop përvojash që tregojnë historinë komplekse dhe interesante të Shqipërisë.

Qyteti është si një muze i hapur, ku arkitektura osmane përzihet me arkitekturën italiane nga periudha fashiste, ndërsa ndërtesat e epokës komuniste bashkëjetojnë në mënyrë harmonike me ndërtimet moderne bashkëkohore.

Qendra e qytetit sillet rreth sheshit madhĂ«shtor ”SkĂ«nderbej”, i dedikuar heroit kombĂ«tar Gjergj Kastrioti SkĂ«nderbeu.

KĂ«tu mund tĂ« admironi XhaminĂ« e Et’hem Beut, njĂ« xhevahir i arkitekturĂ«s osmane tĂ« shekullit XVIII, i rrethuar nga Kulla e Sahatit qĂ« dominon peizazhin e qytetit.

Një nga zonat më interesante është padyshim Blloku, ish-lagjja e elitës komuniste që sot përfaqëson zemrën e jetës së natës dhe argëtimit të Tiranës.

Dikur i ndaluar pĂ«r qytetarĂ«t e zakonshĂ«m, sot Blloku pulson me jetĂ« me kafenetĂ« e tij moderne, restorantet gurme’ dhe butikĂ«t modernĂ«.

PĂ«r tĂ« kuptuar vĂ«rtet ShqipĂ«rinĂ« bashkĂ«kohore, njĂ« vizitĂ« nĂ« Bunk’Art Ă«shtĂ« thelbĂ«sore. Ky muze, i vendosur nĂ« njĂ« bunker bĂ«rthamor tĂ« epokĂ«s komuniste, ofron njĂ« perspektivĂ« prekĂ«se mbi historinĂ« e kohĂ«ve tĂ« fundit tĂ« vendit. PĂ«rvoja Ă«shtĂ« si edukative ashtu edhe emocionalisht tĂ«rheqĂ«se.

Nuk mund ta humbisni Piramidën e famshme, ish-mauzoleun e Enver Hoxhës të transformuar në një qendër kulturore. Kjo ndërtesë kontroverse është bërë një simbol i aftësisë së Shqipërisë për të rishpikur veten dhe për të parë drejt së ardhmes.

Përvoja gastronomike që nuk duhet të humbni

Kuzhina shqiptare është një zbulim për shijen, me ndikime osmane, italiane dhe ballkanike që krijojnë shije unike.

Në tregun e Pazarit të Ri, mund të provoni specialitete lokale si tavë kosi (qengj i pjekur me kos) ose byrek në të gjitha variacionet e tij, duke shpenzuar mesatarisht midis 5 dhe 15 euro për një vakt të plotë.

Restorantet në qendrën historike ofrojnë përvoja të rafinuara kulinare me çmime të përballueshme: një darkë e plotë në një lokal të nivelit të lartë rrallë do të kalojë 25-30 euro për person, përfshirë verën.

Vetëm 30 minuta nga qendra e qytetit, teleferiku ju çon në malin e Dajtit, duke ofruar pamje marramendëse të të gjithë luginës së Tiranës. Një biletë teleferiku kushton rreth 8 euro vajtje-ardhje, një investim minimal për pamje spektakolare.

NĂ«se keni kohĂ« pĂ«r njĂ« udhĂ«tim njĂ«ditor, Kruja Ă«shtĂ« vetĂ«m njĂ« orĂ« me autobus nga Tirana. Ky qytet mesjetar, djepi i rezistencĂ«s sĂ« shqiptarĂ«ve kundĂ«r PerandorisĂ« Osmane, do t’ju mirĂ«presĂ« me kĂ«shtjellĂ«n e tij, pazarin tradicional dhe pamjet e paharrueshme tĂ« maleve pĂ«rreth.

Tirana është një qytet jashtëzakonisht i përballueshëm sipas standardeve evropiane.

Një kafe kushton mesatarisht një euro, ndërsa një biletë autobusi për qytetin kushton jo më shumë se gjysmë euro.

Akomodimi në një hotel të mirë kushton rreth 40-60 euro për natë për një dhomë dyshe në qendër të qytetit.

Monedha lokale është leku shqiptar, por eurot pranohen pothuajse kudo. Gjuha zyrtare është shqipja, por shumë flasin italisht, veçanërisht në zonat turistike dhe hotelet.

Koha ideale për ta vizituar

Fundi i gushtit është koha ideale për të vizituar Tiranën, pasi temperaturat janë ende të ngrohta pa qenë shtypëse dhe qyteti është në nivelin e tij më të lartë.

Mbrëmjet janë perfekte për të shëtitur përgjatë rrugës kryesore ose për të shijuar një aperitiv në një bar në çati me pamje nga qyteti.

Tirana ju pret të tregoni historinë e saj të transformimit dhe qëndrueshmërisë, duke ju ofruar një përvojë udhëtimi që nuk do ta harroni kurrë./ atsh/ KultPlus.com

Salvatore Quasimodo, nobelisti italian i poezisë, ai që skaliti lirikat e tij me zjarr klasik

Nga Albert Vataj

Salvatore Quasimodo (Salvatore Kuazimodo) ishte njĂ« nga poetĂ«t e shumĂ«njohur italian. Kritik dhe pĂ«rkthyesit po kaq i pĂ«rkushtuar qĂ« plazmoi gjurmĂ« tĂ« shndritshme nĂ« historinĂ« e letĂ«rsisĂ« italiane dhe asaj botĂ«rore. “Ai ka shkruar me njĂ« delikatesĂ« meditative dhe pĂ«rsiatje tĂ« holla si askush nĂ« poezinĂ« moderne italiane”, mĂ«ton Moikom Zeqo. Poezia e tij e ngĂ«rthyer nĂ« njĂ« modus shprehĂ«s forcash dhe thellĂ«sish, elaburuar pĂ«rmes njĂ« lirike pĂ«rshkuese dhe tronditĂ«se njiherash, zĂ« vend nĂ« magjinĂ« e komunikimit poetik si njĂ« identitet i pagjasshĂ«m dhe njĂ« zĂ« i fuqishĂ«m. Sipas tij “pozicioni i poetit nuk mund tĂ« jetĂ« pasiv nĂ« shoqĂ«ri, ai, kemi thĂ«nĂ«, e ndryshon botĂ«n. Figurat e tij tĂ« forta, ato tĂ« krijuarat, rrahin nĂ« zemrĂ«n e tij mĂ« shumĂ« sesa filozofia dhe historia”.

Salvatore Quasimodo u lind mĂ« 20 gusht 1901  dhe u shua nĂ« moshĂ«n 66-vjeçare mĂ« 14 qershor 1968. NĂ« vitin 1959 fitoi Çmimin Nobel nĂ« LetĂ«rsi “pĂ«r poezinĂ« e tij lirike, e cila me zjarr klasik shpreh pĂ«rvojĂ«n tragjike tĂ« jetĂ«s nĂ« kohĂ«t tona”. SĂ« bashku me Giuseppe Ungaretti dhe Eugenio Montale , ai Ă«shtĂ« njĂ« nga poetĂ«t mĂ« tĂ« shquar italian tĂ« shekullit tĂ« 20.

Kritika tradicionale letrare ndan punën Quasimodo-së në dy periudha kryesore: hermetik periudhën deri në Luftën e Dytë Botërore dhe epokën post-hermetike deri në vdekjen e tij. Edhe pse këto periudha janë të ndryshme, ato duhet të shihen si një kërkim të vetëm poetik. Ky kërkim apo eksplorimi për një gjuhë unike e çoi nëpër faza të ndryshme dhe modaliteteve të ndryshme të shprehjes.

Si njĂ« poet inteligjent dhe tĂ« mençur, Quasimodo pĂ«rdorur njĂ« hermetical , gjuhĂ« “tĂ« mbyllura” tĂ« skemĂ« pĂ«rsĂ«ritur motive si Sicilia, fesĂ« dhe vdekjes. MĂ« pas, pĂ«rkthimi i autorĂ«ve nga romake dhe greke antikiteti ia ka mundĂ«suar pĂ«r tĂ« zgjatur instrumentin e tij gjuhĂ«sor. Neveri dhe ndjenjĂ«n e absurditetit tĂ« LuftĂ«s sĂ« DytĂ« BotĂ«rore gjithashtu kishte ndikimin e saj nĂ« gjuhĂ«n e poetit. Ky hidhĂ«rim, megjithatĂ«, i venitur nĂ« shkrimet e tij tĂ« ndjerĂ«, dhe u zĂ«vendĂ«sua nga zĂ«ri pjekur e njĂ« poeti tĂ« vjetĂ«r duke reflektuar mbi botĂ«n e tij.

Ai ka shkruar me një delikatesë meditative dhe përsiatje të holla si askush në poezinë moderne italiane.

Poezia shndĂ«rrohet nĂ« etikĂ« pikĂ«risht pĂ«rmes pĂ«rftimit tĂ« sĂ« bukurĂ«s: pĂ«rgjegjĂ«sia e saj Ă«shtĂ« nĂ« raport tĂ« drejtpĂ«rdrejtĂ« me pĂ«rsosmĂ«rinĂ« e saj. TĂ« shkruash vargje do tĂ« thotĂ« t’i nĂ«nshtrohesh njĂ« gjykimi; gjykimi estetik pĂ«rfshin nĂ« mĂ«nyrĂ« tĂ« heshtur reagimet shoqĂ«rore qĂ« shkakton njĂ« poezi. I njohim rezervat pĂ«r kĂ«to parashtrime. Por njĂ« poet Ă«shtĂ« i tillĂ« kur nuk heq dorĂ« nga prania e tij nĂ« njĂ« tokĂ« tĂ« dhĂ«nĂ«, nĂ« njĂ« kohĂ« tĂ« saktĂ«, tĂ« pĂ«rcaktuar politikisht. Dhe poezia Ă«shtĂ« liri dhe e vĂ«rtetĂ« e asaj kohe, jo shumĂ«fishimi abstrakt i ndjenjĂ«s.

“Miti” i Salvatore Quasimodo buron nga pjekuria e veprave “Oboe e mbytur” dhe “Erato e Apollion”: Ă«shtĂ« miti i vetmisĂ« psikologjike e metafizike tĂ« njeriut nĂ« dhembjen e jetĂ«s, asgjĂ«ja e gĂ«rmadhave tĂ« zemrĂ«s, zhgĂ«njimi i plotĂ« i ekzistencĂ«s, tĂ« cilat bĂ«hen kĂ«ngĂ« e poezi nĂ« vetĂ« gjendjen e dĂ«shpĂ«rimit shumĂ« tĂ« madh abstrakt. NĂ« teknikĂ«n e pĂ«rkryer tĂ« njĂ« gjuhe tĂ« pĂ«rpiktĂ«, tĂ« fisme, tĂ« mbyllur, asnjĂ«herĂ« krejt e shtendosur apo e lĂ«nĂ« pas dore; nĂ« sigurinĂ« e skajshme tĂ« pĂ«rfytyrimeve qĂ« kujtohen ose nuk mbahen mend, trupore apo jolĂ«ndore, tĂ« pranĂ«vĂ«nieve analogjike tĂ« pazakonta, nganjĂ«herĂ« edhe tĂ« detyrueshme, gjendet masa dhe vĂ«rtetimi i asaj qĂ« kritika e quan “Poetika e fjalĂ«s”.

Poeti beson gjithnjĂ« te njeriu, mendonte Quasimodo, megjithĂ« rravgimet e luftĂ«s dhe ato – nĂ« njĂ« farĂ« kuptimi edhe mĂ« tĂ« kĂ«qia – tĂ« paqes e tĂ« “qytetĂ«rimit tĂ« atomit”. Beson nĂ« mundĂ«sitĂ« e ndryshimit tĂ« botĂ«s e tĂ« shoqĂ«risĂ«, beson nĂ« historinĂ« e bĂ«rĂ« nga njeriu: histori rrĂ«nqethĂ«se, kriminale, cfilitĂ«se, qĂ« çon detyrimisht nĂ« trajtimin pa rrugĂ«dalje tĂ« epokĂ«s sonĂ«, kur nuk ecet drejt njĂ« shndĂ«rrimi tĂ« plotĂ« tĂ« njeriut, drejt njĂ« verifikimi tĂ« miteve tĂ« tij, nĂ« themelimin e njĂ« ekzistence tĂ« denjĂ« pĂ«r t’u jetuar.

Pas “poetikĂ«s sĂ« fjalĂ«s”, kumbimit tĂ« pastĂ«r, figurave tĂ« tejpashme dhe muzikĂ«s sĂ« vĂ«llimit “E mbrĂ«mja ia beh nĂ« çast”, nĂ« poezinĂ« e Quasimodos bĂ«n udhĂ« njĂ« ndĂ«rgjegjĂ«sim gjuhĂ«sor i cili kundrejt pĂ«rsosjes formale – edhe pse tĂ« ruajtur e tĂ« pĂ«rçuar nĂ« çdo ngjarje poetike tĂ« mĂ«passhme – parapĂ«lqen domethĂ«nien dhe komunikimin. Tipik pĂ«r kĂ«tĂ« Ă«shtĂ« kalimi (i ndĂ«rlidhur me temat popullore dhe me projektimin e njĂ« njerĂ«zimi tĂ« ardhshĂ«m, tĂ« mundshĂ«m) nga monologu lirik nĂ« dialogun dramatik, nĂ« epikĂ« apo nĂ« formĂ«n epiko–lirike, karakteristike pĂ«r krijimtarinĂ« e vonshme tĂ« Quasimodos.

***

Salvatore Quasimodo u lind mĂ« 20 gusht nĂ« Sicili, ishte biri i njĂ« punonjĂ«si hekurudhash. Pas tĂ«rmetit tĂ« tmerrshĂ«m tĂ« vitit 1908- shkon pas tĂ« atit, i cili transferohet nĂ« MesinĂ«n e shkatĂ«rruar. PĂ«r gjithĂ« jetĂ«n e tij, megjithĂ« kohĂ«n e kaluar, poeti thuhet se do tĂ« ketĂ« nĂ« mĂ«ndje pĂ«rgjithnjĂ« jetesĂ«n e çuditshme nĂ« vagonĂ«t hekurudhorĂ«, midis gĂ«rmadhave, vrasjeve tĂ« çakejve, lĂ«kundjeve sizmike tĂ« njĂ«pasnjĂ«shme. MĂ« pas ai studion nĂ« Palermo: por nuk mundet tĂ« pĂ«rfundojĂ« nĂ« fakultetin e inxhinierisĂ«. Gjendja e vĂ«shtirĂ« ekonomike e bĂ«n qĂ« tĂ« kĂ«rkojĂ« herĂ«t punĂ«. Pasi punon si projektues teknik nĂ« njĂ« ndĂ«rmarrje ndĂ«rtimesh, komisionar dyqanesh, nĂ«punĂ«s teknik pranĂ« njĂ« magazine romane, pasi organizon, – siç rrĂ«fente vetĂ« – njĂ« grevĂ«, pikĂ«risht nĂ« vigjilje tĂ« hyrjes nĂ« fuqi tĂ« ligjit fashist antigrevĂ«, gjeti njĂ« punĂ« tĂ« re, mĂ« tĂ« qĂ«ndrueshme, nĂ« xhenjon civile.
Shkruan shpejt vargje dhe auditori i parĂ« i tij janĂ« miqtĂ« e ngushtĂ« Puliati e Elio Vitorini dhe, nĂ« vijim tĂ« ftesĂ«s sĂ« Vitorinit, mĂ« 1929, shkon nĂ« Firence, ku njeh, ndĂ«r tĂ« tjerĂ«, Euxhenio Montalen, ManzaninĂ«n, Lorian e Bonsantin, i cili boton, pĂ«r herĂ« tĂ« parĂ«, tre poezi tĂ« tĂ« riut sicilian nĂ« revistĂ«n “Solaria”. Vite mĂ« vonĂ« e gjejmĂ« qĂ« i jepet pĂ«rkthimit , ku vepra e tij e parĂ« e rĂ«ndĂ«sishme nĂ« fushĂ«n e pĂ«rkthimit poetik Ă«shtĂ« “LirikĂ« grekĂ«â€ (“Lirici greci”) botuar pĂ«r herĂ« tĂ« parĂ« mĂ« 1940 me parathĂ«nie tĂ« Luçiano Ansekit. (Ansechi). MĂ« 1942 pason vĂ«llimi qĂ« pĂ«rmbledh krijimtarinĂ« poetike tĂ« tĂ« gjithĂ« periudhĂ«s sĂ« mĂ«parshme, “Dhe mbrĂ«mja ia beh nĂ« çast”. “Odiseja” e nga Katuli, “Edipi-n mbret” tĂ« Sofokliut dhe “Ungjillin” e ShĂ«n Gjonit. Boton kĂ«ngĂ«n epike tĂ« “DitĂ« pas dite” (Giorno dopo giorno”), 1947, tĂ« cilĂ«n do ta ndjekin vepra gjithashtu me vlerĂ«: “Jeta nuk Ă«shtĂ« Ă«ndĂ«rr” (“La vita non e sogno”), 1949, “Blerimi i rremĂ« dhe i vĂ«rtetĂ«â€ (“Il falso e vero verde”), 1956. NĂ« vitin 1958, pĂ«r veprĂ«n “Toka e pakrahasueshme” (“La terra imparegiabbile”) poetit i jepet çmimi “Viareggio” (mĂ« 1953 kishte marrĂ«, bashkĂ« me anglezin Dylan Thomas, çmimin Etna – Taormina). MĂ« nĂ« fund, njĂ« vit mĂ« pas (1959), Salvatore Quasimodo fitoi vlerĂ«simin mĂ« tĂ« madh, çmimin “Nobel” pĂ«r letĂ«rsi.

Pas luftĂ«s, pikpamjet sociale tĂ« Salvatore Quasimodo, formĂ«suan veprimtarinĂ« e tij dhe pĂ«rmbush korpusin krijues nĂ« kuptimin tĂ«rĂ«sor me botimin “Giorno dopo giorno” (1947), “Dita pas dite”. ShumĂ« nga poemat e Quasimodos fshikullojnĂ« padrejtĂ«sitĂ« e regjimit fashist, tmerret e luftĂ«s dhe fajĂ«sinĂ« italiane. PoezitĂ« e mĂ«vonshme nĂ« tĂ« njĂ«jtĂ«n mĂ«nyrĂ«, tĂ« thjeshta nĂ« gjuhĂ«, shfaqin imazhe konkrete dhe tĂ« menjĂ«hershme.
Salvatore Kuazimodo ishte një nga më të mëdhejtë e poezisë italiane.
ËshtĂ« mjaft e njohur fjala e tij nĂ« ceremoninĂ« e marrjes sĂ« çmimit Nobel nĂ« vitin 1959. PjesĂ« nga ajo: “NdĂ«rsa poeti Ă«shtĂ« i ndĂ«rgjegjshĂ«m pĂ«r fuqinĂ« e politikanit, kĂ«tij tĂ« fundit i bie ndĂ«rmend pĂ«r poetin kur zĂ«ri i kĂ«tij depĂ«rton thellĂ« nĂ« shtresa tĂ« ndryshme shoqĂ«rore dhe prej atij çasti fillon lufta e nĂ«ndheshme ndĂ«rmjet politikanit dhe poetit[

] me fjalĂ« politikani mbĂ«shtet kulturĂ«n, por nĂ« tĂ« vĂ«rtetĂ« rreket t’ja mehĂ« fuqinĂ«, t’ja heqĂ« poetit tri a katĂ«r liritĂ« themelore tĂ« njeriut, deri sa poeti tĂ« vazhdojĂ«, nĂ« kĂ«tĂ« qerthull tĂ« pĂ«rjetshĂ«m, tĂ« rifitojĂ« çka i kanĂ« grabitur.”
Salvatore Quasimodo vdiq në Napoli më 14 qershor 1968.

NĂ« njĂ« ese pĂ«r poezinĂ« Salvatore Quasimodo thotĂ«: “FilozofĂ«t, armiqtĂ« e natyrshĂ«m tĂ« poetĂ«ve, dhe skeduesit e pĂ«rhershĂ«m tĂ« mendimit kritik, pohojnĂ« se poezia (dhe tĂ« gjitha artet), ashtu si veprat e natyrĂ«s, nuk pĂ«sojnĂ« ndryshime as gjatĂ« dhe as pas njĂ« lufte. Ky Ă«shtĂ« iluzion, sepse lufta ndryshon jetĂ«n morale tĂ« njĂ« populli dhe njeriu, nĂ« rikthimin e tij, nuk gjen mĂ« masa sigurie nĂ« njĂ« modus jetese tĂ« brendshĂ«m, tĂ« harruar apo tĂ« ironizuar gjatĂ« provave tĂ« tij me vdekjen. Lufta rivendos me dhunĂ« njĂ« rregull tĂ« pashpallur nĂ« mendimin e njeriut, njĂ« zotĂ«rim mĂ« tĂ« madh tĂ« sĂ« vĂ«rtetĂ«s: shfaqjet e realitetit ndikojnĂ« nĂ« historinĂ« e saj. ”

Vepra të Salvatore Quasimodo

Poezi:

“UjĂ«ra dhe toka”, Firence, 1930

“Oboe e mbytur” , Xhenova, 1932

“AromĂ« ekualipti e vargje tĂ« tjera”, Firence, 1933

“Erato e Apollion”, Milano, 1936

“Poezi” Milano, 1938

“E mbrĂ«mja ia beh nĂ« çast”, Milano, 1942

“Me kĂ«mbĂ«n e huaj pĂ«rmbi zemĂ«r”, Milano, 1946

“DitĂ« pas dite”, Milano, 1947

“Jeta nuk Ă«shtĂ« Ă«ndĂ«rr”, Milano, 1949

“Blerimi i rremĂ« e i vĂ«rtetĂ«â€, Milano, 1953

“Toka e pakrahasueshme”, Milano, 1958

“Poezi tĂ« zgjedhura” Parma, 1959

“TĂ« gjitha poezitĂ«â€, Milano, 1960

“TĂ« japĂ«sh e tĂ« kesh”, Milano, 1966

“Poezi e ligjĂ«rime pĂ«r poezinĂ«â€, Milano, 1971 (pas vdekjes)”

Studime

“Petrarka dhe ndjenja e vetmisĂ«â€ Milano, 1959

“Poeti e politikani dhe studime tĂ« tjera”, 1960

“Shkrime pĂ«r teatrin”, Milano, 1961

Veprat e Kuazimodos janë përkthyer në 35 gjuhë./ KultPlus.com

E krijuar gjatë Luftës së Dytë Botërore, skulptura e Dame Barbara Hepworth do të qëndrojë në Angli

Një vepër arti e krijuar gjatë luftës së dytë botërore e skulptores britanike Dame Barbara Hepworth do të qëndrojë përgjithmonë në Mbretërinë e Bashkuar, pasi një galeri arti ka arritur me sukses të mbledhë shumën prej 3.8 milionë paundësh për blerjen e skulptures.

Pas një fushate intensive, e cila përfundon më 27 gusht , galeria Hepworth Wakefield siguroi fondet përmes shumës së 2,800 donacioneve publike, si dhe shërbimeve institucionale nga Fondi Kombëtar i Trashëgimisë së Lotarisë me 1.89 milionë paund dhe një grant prej 750,000 paundësh nga fondi i Artit.

Skulptura në formë ovale në ngjyrë blu të zbehtë, e krijuar në vitin 1943 gjatë Luftës së Dytë Botërore, është një nga veprat e rralla me gdhendje druri të bëra nga artistja e lindur në Wakefield. Vepra është e gdhendur në dru me tela, një teknikë që ajo e zhvillon në një periudhë të sfiduar nga mungesa e materialeve.

Duke qenĂ« nĂ« pronĂ«si private qĂ« nga krijimi i saj dhe i ekspozuar publikisht nĂ« ankand nga Christie’s nĂ« vitin 2024, ku arriti çmimin prej 3.5 milionĂ« dollarĂ«sh.

Olivia Colling, drejtoresha e galerisĂ«, u shpreh se artistja do tĂ« ishte thellĂ«sisht e imresionuar nga ky solidaritet. “Barbara Hepworth fliste shpesh pĂ«r lidhjen e saj me komunitetin dhe rolin e saj artistik.

E krijuar gjatë Luftës së Dytë Botërore, skulptura e

Jemi mirĂ«njohĂ«s pĂ«r bujarinĂ« e publikut qĂ« na ndihmon tĂ« sjellim kĂ«tĂ« vepĂ«r tĂ« njohur nĂ« qytetin e saj tĂ« lindjes”, tha drejtoresha e galerisĂ« sĂ« artit. Ajo shtoi se skulptura do tĂ« shfaqet pĂ«rgjithmonĂ« nĂ« galeri dhe do t’u huazohet dhe muzeve dhe galerive tĂ« tjera nĂ« tĂ« gjithĂ« MbretĂ«rinĂ« e Bashkuar pĂ«r tĂ« siguruar akses tĂ« gjerĂ« publik.

Fushata u mbështet nga emra të njohura të artit dhe kulturës, që përfshijnë Sir Antony Gormley, Anish Kapoor dhe Dame Rachel Whiteread.

Teleskopi ‘Webb’ zbulon njĂ« hĂ«nĂ« tĂ« re rreth Uranit

Teleskopi HapĂ«sinor “James Webb” ka zbuluar njĂ« hĂ«nĂ« shumĂ« tĂ« vogĂ«l qĂ« rrotullohet rreth Uranit, sipas “AP”- sĂ«.

NASA njoftoi se objekti i ri qiellor është vetëm rreth 10 kilometra i gjerë dhe u pa me kamerën infra të teleskopit.

ShkencĂ«tarĂ«t besojnĂ« se kjo hĂ«nĂ« ka mbetur e fshehur pĂ«r kaq gjatĂ« pĂ«r shkak tĂ« madhĂ«sisĂ« sĂ« vogĂ«l dhe dritĂ«s sĂ« zbehtĂ«, madje as sonda “Voyager 2”, gjatĂ« fluturimit tĂ« saj pranĂ« Uranit rreth 40 vite mĂ« parĂ«, nuk arriti ta dallonte.

Deri tani Uranit i njiheshin “28 hĂ«na”, shumica tĂ« vogla dhe pranĂ« planetit.

Me këtë zbulim, numri i tyre shkon në 29.

Hëna e re ende nuk ka marrë emër, por si traditë, hënat e Uranit pagëzohen me personazhe nga Shekspiri dhe Aleksandër Popi.

Sipas ekspertëve, ky zbulim sugjeron se rreth Uranit mund të fshihen edhe shumë hëna të tjera të vogla.

Komuna e Prishtinës rikthehen një tjetër mbrëmje magjike të Kinemasë së Hapur për Fëmijë

Pas suksesit të edicionit të parë, Komuna e Prishtinës rikthehet me një tjetër mbrëmje magjike të Kinemasë së Hapur, dedikuar fëmijëve të vegjël.

Drejtoresha e Kulturës në Komunën e Prishtinës, Sibel Halimi, ka njoftuar se Kinemaja e Hapur për Fëmijë do të shfaq filma të përzgjedhur te parku në mes të lagjeve Ulpiana dhe Dardania.

“NĂ«n qiellin e hapur, do tĂ« shfaqim filma tĂ« pĂ«rzgjedhur pĂ«r fĂ«mijĂ«, sepse filmi nuk Ă«shtĂ« vetĂ«m argĂ«tim, por njĂ« udhĂ«tim i heshtur drejt botĂ«s sĂ« brendshme, ku fĂ«mijĂ«t mĂ«sojnĂ« tĂ« Ă«ndĂ«rrojnĂ«, tĂ« ndjejnĂ« dhe tĂ« kuptojnĂ« mĂ« thellĂ« botĂ«n qĂ« i rrethon”, thuhet nĂ« njoftimin e drejtoreshĂ«s Halimi.

Kjo mbrëmje magjike mbahet më 28 gusht në ora 19:30./ KultPlus.com

Shqipëria prezantohet në Francë me artistë të shquar shqiptarë

Shqipëria është prezantuar në Festival du Périgord Noir, një nga festivalet muzikore më të njohura në Francë, ku muzika ndërthuri traditat, kulturat dhe historitë e Mesdheut.

Ministri i Kulturës, Blendi Gonxhja, këtë përvojë e ka cilësuar një udhëtim i paharrueshëm, ku Shqipëria jo vetëm u dëgjua, por edhe u ndje me emocion, nostalgji dhe gëzim.

“Flaka Goranci & Togha Quartet sollĂ«n “MeloditĂ« Shqiptare”, duke rikthyer nĂ« skenĂ« thellĂ«sinĂ« e zĂ«rit dhe fuqinĂ« e kĂ«ngĂ«ve popullore. Miksi, Yara Kasti & Tsanta ndezĂ«n atmosferĂ«n me njĂ« koncert tĂ« hapur nĂ«n qiellin e Terrasson-Lavilledieu, duke ndĂ«rthurur muzikĂ« nga ShqipĂ«ria nĂ« Siri, Liban, FrancĂ« e Iran”, ka thĂ«nĂ« ministri Blendi Gonxhja.

Tedi Papavrami & Maki Okada po ashtu kanë dhuruar një udhëtim virtuoz që kaloi përmes Shqipërisë, Italisë, Spanjës e Polonisë me pasion dhe mjeshtëri të rrallë.

Kurse Marie-Ange Nguci fali një recital plot ndjenja në piano në një nga netët më magjike të festivalit./ KultPlus.com

❌