Këngëtarja shqiptare me famë botërore, Bebe Rexha, ka njoftuar projektin e saj më të ri muzikor, në bashkëpunim me producentin e njohur belg Netsky.

Kënga titullohet “Light That Leads Me” dhe është prezantuar gjatë verës në disa festivale ndërkombëtare, por do të publikohet zyrtarisht këtë të premte.

“Jam shumë e lumtur që jam pjesë e këtij projekti të mrekullueshëm drum and bass me të jashtëzakonshmin @netskyofficial. Shpresoj ta pëlqeni po aq sa e dua unë”, ka shkruar Bebe në InstaStory.

Ky bashkëpunim sjell një kombinim mes stilit energjik të Netsky dhe vokalit karakteristik të Rexhës, duke u cilësuar tashmë si një projekt me potencial për hit ndërkombëtar./KultPlus.com

Shkruan Albert Vataj

Më 12 janar 1888, pllajat e Nebraskës u zgjuan si çdo ditë tjetër dimri. Qielli ishte i kthjellët, ajri i butë, dhe fëmijët shkonin në shkollë pa pallto, të paditur për dramën që do t’i përpinte orë më vonë. Por në mesditë, qielli u mbyll si një perde e rëndë, dhe nga Kanadaja zbriti një mur i bardhë që rrëzonte gjithçka përpara. Ishte stuhia famëkeqe e borës, “Schoolhouse Blizzard”, një nga më të egërat që kishte njohur ndonjëherë Amerika qendrore.

Në një shkollëz të vetmuar në Mira Valley, mësuesja 19-vjeçare, Minnie Freeman, qëndronte përballë së pamundurës. Çatia dridhej, bora shpërthente përmes derës, ndërsa trembëdhjetë fëmijë e shikonin me sy të mpirë nga frika. Shpresa e shpëtimit nuk ekzistonte. Të priturit ishte njësoj me ngadalësinë e ngricës që nguros jetën.

Atëherë ndodhi ajo që historia e quan heroizëm, por që në thelb është diçka më e thellë: ndjenja e përgjegjësisë njerëzore për të tjerët. Minnie mori një litar, i lidhi fëmijët bashkë, i mbështolli me çdo shall e batanije që mundi dhe, duke marrë frymë thellë, hapi derën për të hyrë në zemër të stuhisë. Çdo hap ishte një betejë me erën që gërryente, me borën që verbonte, me vdekjen që priste në çdo kthesë të padukshme të rrugës.

Por, pas një përjetësie të lodhshme, një hije u shfaq: një shtëpi ferme. Dhe brenda saj, jeta triumfoi mbi acarin. Të trembëdhjetë fëmijët mbijetuan, dhe bashkë me ta, edhe dinjiteti i guximit njerëzor.

Lajmi për aktin e saj përshkoi Amerikën. Gazetat e pagëzuan “Heroina e Nebraskës”. Letra, dhurata dhe këngë si Thirteen Were Saved e ngritën në piedestalin e kujtesës. Por, më shumë se titujt dhe lavdet, ajo që mbeti ishte shembulli: si një vajzë 19-vjeçare, e brishtë në dukje, u bë kala shpëtimi për fëmijët e saj.

Në një stuhi që mori mbi 230 jetë, guximi i Minnie Freeman nuk është thjesht një kapitull i historisë amerikane. Është një dëshmi e përjetshme se heronjtë lindin në çastet kur përgjegjësia për të tjerët bëhet më e madhe se frika për veten.

Kjo histori na kujton se nuk janë gjithmonë të mëdhenjtë, të fuqishmit apo të pushtetshmit që e mbajnë peshën e botës. Nganjëherë është një vajzë e re, me një litar të thjeshtë në dorë, që vendos të mos dorëzohet, dhe në atë akt të vogël, shkruhet madhështia e shpirtit njerëzor./KultPlus.com

Në gusht të vitit 1989, pas shumë refuzimeve të vizës nga autoritetet komuniste, Nënë Tereza vizitoi për herë të parë Shqipërinë, me dëshirën “…për të puthur tokën shqiptare përpara se të vdesë”. Në aeroportin e Rinasit, ajo u ul në gjunjë dhe preku me puthje tokën e atdheut, për herë të parë pas më shumë se gjashtë dekadash largimi.

Gjatë qëndrimit disa ditor, shenjtorja shqiptare vizitoi varrezat e Tiranës, ku preheshin nëna e saj Drandja dhe motra Age, të cilat nuk i kishte parë që prej vitit 1928, kur ishte larguar nga familja.

Vizita u dokumentua nga fotoreporteri francez Michel Setboun, i cili ndoqi më pas edhe kremtimin e meshëve të para në Tiranë dhe Shkodër, në mars 1991, pas rënies së ateizmit shtetëror./KultPlus.com

Një nga netët më të paharrueshme të verës u shënua në kryeqytet, ku organizata RAVE solli një maratonë 14-orëshe muzike elektronike, nga ora 16:00 e pasdites deri në 06:00 të mëngjesit të ditës tjetër.

Evenimenti u zhvillua në dy skena. Në Platonë e Pallatit të Rinisë performuan Hamze, Liburn, Fernando Costantini dhe në kulm, Sven Väth, legjenda e muzikës techno nga Gjermania, i cili për herë të parë solli setin e tij në Prishtinë, duke e mbyllur këtë fazë në mesnatë, shkruan KultPlus.

Pas mesnate, energjia u zhvendos në Sallën e djegur të Pallatit të Rinisë, ku performuan Domenico Rosa, Quest, Adiel dhe Laurine, që e mbylli zyrtarisht këtë natë të gjatë plot ritëm.

Ky super-eveniment shënoi përmbylljen e sezonit veror për RAVE, duke vulosur një verë të mbushur me përvoja të paharrueshme, bashkëpunime të suksesshme dhe një publik gjithnjë në rritje./KultPlus.com

Shoqata e Botuesve Gjermanë ka shpallur listën e gjatë të veprave që garojnë për Çmimin Gjerman të Librit, një nga çmimet më prestigjioze të letërsisë gjermanofolëse, me vlerë 25 mijë euro.

Mes 20 autorëve të përzgjedhur nga 200 romane të dorëzuara, është edhe Jehona Kicaj, e lindur më 1991 në Kosovë dhe e rritur në Göttingen të Gjermanisë. Romani i saj me titull “ë”, botuar nga shtëpia botuese Wallstein, trajton dhimbjen e mërgimit dhe pasojat e luftës së Kosovës, duke i dhënë zë kujtimeve të humbura dhe plagëve të pashëruara.

Krahas Kicajt, në listë janë edhe autorë nga Gjermania veriore si Gesa Olkusz (Bremerhaven), Peter Wawerzinek (Rostock) dhe Feridun Zaimoglu (Kiel).

Lista e shkurtër me gjashtë romane do të shpallet më 16 shtator, ndërsa fituesi do të shpallet më 13 tetor, në kuadër të Panairit të Librit në Frankfurt./KultPlus.com

Në Ministrinë e Kulturës sot u mbajt një konferencë për media nga sekretari i përgjithshëm i MKRS-së, Bislim Bislimi, lidhur me ngritjen e aktakuzës nga Prokuroria Themelore e Prizrenit për rrënimin e ish-kompleksit “Sarajet e Vjetra”, i cili kishte mbrojtje të përhershme ligjore si aset i trashëgimisë kulturore.

Bislimi tha se ministria mirëpret veprimin e prokurorisë dhe e vlerëson si hap drejt parandalimit të shkatërrimit të trashëgimisë kulturore në vend. Ai theksoi se dëmi material për restaurimin e kompleksit do të kapte shifrën e 15 milionë eurove, por humbja e vlerave autentike është e pakthyeshme dhe e pamatshme, përcjellë KultPlus.

Sekretari nënvizoi se MKRS po zbaton një program masiv të konservimit dhe restaurimit, por edhe ka shtuar masat inspektuese dhe bashkëpunimin me Policinë, Prokurorinë dhe Gjyqësorin për t’i çuar para drejtësisë të gjithë shkelësit e ligjit.

“Nga masat ligjore nuk përjashtohet askush, qoftë zyrtarë lokalë apo qendrorë. Çdo ndërhyrje pa leje në asetet e trashëgimisë do të procedohet penalisht,” tha Bislimi.

Ai shtoi se MKRS ka proceduar raste të ngjashme edhe në komunat tjera dhe i bëri thirrje prokurorive të veprojnë me urgjencë./KultPlus.com

Të krijuara me materiale të lira dhe gurë të rremë, këto bizhuteri të jashtëzakonshme janë veshur nga yjet më glamuroze të botës gjatë epokës së artë të Hollivudit, nga Joan Crawford te Liberace. Një libër i ri eksploron historinë e këtyre stolive të veçanta.

Të gjithë e dimë se një varëse, një byzylyk apo një palë vathë tërheqës mund të plotësojnë një veshje, por shpesh harrojmë se, para se të shfaqeshin bizhuteritë e kostumit, këto ishin opsione vetëm për ata me gjendje të mirë financiare. Më parë, “gratë ose mbanin bizhuteri të shtrenjta ose nuk mbanin fare,” thotë historiania e bizhuterive Carol Woolton, autore e librit të ilustruar “Costume Jewelry” i botuar nga Taschen.

Bizhuteritë e kostumit, domethënë, ato të krijuara me materiale të lira ose gurë imitim, lindën si rezultat i disa faktorëve, veçanërisht ndikimit të Luftës së Dytë Botërore në disponueshmërinë e materialeve dhe ndryshimit të pozitës së gruas në shoqëri. Dhe megjithëse u nisën nga dizajnerët evropianë, ato lulëzuan në SHBA.

“Mendoj se në Amerikë u mirëpritën më shumë, sepse nuk ekzistonte ideja e trashëgimisë në bizhuteri, e rrënjosur thellë në Evropë,” thotë Woolton. “Gratë evropiane ishin mësuar të mbanin bizhuteri familjare ose t’i merrnin dhuratë në momente të rëndësishme të jetës, por në Amerikë ekzistonte një liri.”

Ndikimi i Hollivudit ishte i jashtëzakonshëm. Kur yje të filmit si Marilyn Monroe filluan të mbanin bizhuteri të kostumit në ekran dhe jashtë tij, ato u shndërruan në objekte shumë të dëshirueshme dhe të përballueshme, të veshura nga të gjitha gratë, nga shoqëruese të shoqërisë së lartë te sekretaret.

Coco Chanel ishte ndër të parat që i dha art bizhuterive të kostumit. Byzylykët ikonë me Kryqin Maltez, ku gurë të çmuar vendoseshin në metal të thjeshtë të mbuluar me smalt të bardhë, ishin revolucionarë për kohën. Chanel krijoi bizhuteri që nuk ishin imitime të atyre të shtrenjta, por të bukura në vetvete. Ajo kombinonte kopjen me të vërtetën, dhe e përfundonte çdo veshje me një theks elegant si vargje perlash false apo copa me ngjyra të ndritshme prej xhami dhe metali të artë.

Schiaparelli e pa bizhuterinë si një formë arti. Ajo bashkëpunonte me artistë si Jean Schlumberger dhe Salvador Dalí për të krijuar pjesë unike dhe lozonjare. Përdorte gjithçka: nga guacka, pisha, pupla struci, deri te patina me rrota. Çdo gjë mund të shndërrohej në një ornament të mrekullueshëm.

Miriam Haskell prodhoi disa nga bizhuteritë më të rafinuara të kostumit ndonjëherë. Punimet e saj artizanale, shpesh me filigran të hollë dhe punë me rruaza, u pëlqyen shumë në Hollivud. Joan Crawford i vishte shpesh dhe madje pozoi për fushata publicitare të saj. Ajo ishte e para dizajnere që kishte pika shitje në Saks Fifth Avenue dhe Harvey Nichols.

Eugene Joseff u bë sinonim me bizhuteritë e ekranit të madh. Ai dizajnoi për filma si “Gone with the Wind” dhe Ben-Hur, dhe krijoi një metal mat që nuk pasqyronte dritën e fortë të studiove. Bizhuteritë e tij ishin me qira për studiot, dhe ai ndërtoi një arkiv të pasur që u shndërrua në koleksione të shitura për publikun.

Nën drejtimin e Alfred Philippe, Trifari prodhoi bizhuteri të rafinuara si kjo spilë me stil “fruit salad”, një interpretim më i lirë i stilit të Cartier. Ai eksperimentoi me materiale si Lucite dhe krijoi ‘jelly bellies’, kafshë të vogla me trupa transparentë dhe pjesë të zbukuruara.

E lindur në Austri, Hattie u bë një ikonë e modës në SHBA. Filloi të prodhonte bizhuteri të frymëzuara nga arti afrikan dhe natyra, si kafshë dhe krijesa detare. Klientela e saj përfshinte yje si Tallulah Bankhead dhe figura të larta të shoqërisë si Dukesha e Windsor.

I njohur për humorin dhe shoqërinë e tij me të famshëm, Kenneth krijoi bizhuteri për Audrey Hepburn, Jackie Kennedy dhe madje edhe Princeshën Margaret. Pjesët e tij ishin kopje të bukura dhe të lezetshme të bizhuterive të shtrenjta, ai madje e quajti autobiografinë e tij Fabulous Fakes.

Me një të kaluar në Tiffany dhe Cartier, William de Lillo krijoi bizhuteri për të dy gjinitë gjatë viteve ’60. Përdori materiale luksoze si koral, turkez, lapis lazuli dhe jade, dhe më pas dizajnoi për shtëpitë e mëdha si Chanel, Schiaparelli, Nina Ricci dhe YSL. Klientët e tij përfshinin Elizabeth Taylor dhe Baronessen de Rothschild.

Fillimisht kantautore, Wendy u bë e famshme në vitet ’70 me “Wristy”, byzylykë të mbushur me figura porcelani, perla false dhe kristale. Ajo dizajnoi për Oscar de la Renta dhe Disney, dhe krijimet e saj të guximshme u pëlqyen nga ikona si Cher, Liberace dhe Prince.

Bizhuteritë e kostumit, të lindura nga nevoja, krijimtaria dhe ndryshimet sociale të shekullit XX, u kthyen në simbole stili, personaliteti dhe emancipimi femëror. Ato u liruan nga kufizimet e çmimit dhe pasurisë, duke i dhënë çdo gruaje, pavarësisht prejardhjes apo pozitës, mundësinë të shprehte veten nëpërmjet artit të zbukurimit.

Nga eleganca e Coco Chanel dhe imagjinata surrealiste e Schiaparellit, te magjia hollivudiane e Joseff-it dhe ekstravaganca e Kenneth Jay Lane, këta dizajnerë revolucionarë krijuan jo vetëm stoli, por edhe një mënyrë të re të të menduarit për bukurinë dhe modën.

Bizhuteritë e kostumit nuk ishin më vetëm “kopje të lira”, por u bënë pjesë e pandarë e historisë së artit, kulturës pop dhe identitetit femëror. Ato vazhdojnë të frymëzojnë edhe sot, duke dëshmuar se bukuria nuk matet me çmim, por me stil, guxim dhe krijimtari./BBC/KultPlus.com

E fejuar rishtazi dhe në kulmin e karrierës së saj, Dua Lipa nuk po ndalet së surprizuari publikun. Krahas turneut botëror me albumin “Radical Optimism”, këngëtarja shqiptare është pjesë e edicionit të shtatorit të revistës prestigjioze Harper’s Bazaar, të njohur si “Icons Issue”. Fotosesioni glamuroz është realizuar në Paris nga fotografi i njohur Anthony Seklaoui, ku Lipa shfaqet më ikonike se kurrë.

Në intervistën e saj të fundit, Lipa flet hapur për muzikën dhe jetën personale. “E dua dashurinë. Është e bukur, frymëzuese, ndonjëherë e frikshme, por unë jam gati ta përqafoj. Jam më e lumtur se kurrë,” thotë ajo, duke iu referuar romancës me aktorin britanik Callum Turner.

E lindur në Londër nga prindër kosovarë dhe e rritur mes dy kulturave, Dua Lipa është shndërruar në një nga ikonat më të rëndësishme të muzikës dhe modës botërore. Përveç muzikës që ka pushtuar listat ndërkombëtare, ajo është fytyrë e markave të mëdha si Versace, YSL Beauty, Chanel dhe tashmë konfirmon statusin e saj si një figurë globale tërësisht të kompletuar.

Edicioni i shtatorit i Harper’s Bazaar është ndër më të rëndësishmit të vitit në botën e modës, duke përzgjedhur personalitete që konsiderohen vërtet ikona të kohës sonë dhe Dua Lipa është padyshim njëra prej tyre./KultPlus.com

Në Vuno, Himarë do të ngrihet së shpejti Muzeu i Arbëreshëve,  një projekt që sjell në atdhe kujtesën, kulturën dhe shpirtin e një komuniteti që ka ruajtur gjuhën dhe traditat për më shumë se pesë shekuj larg Shqipërisë.

Ministri i Ekonomisë, Kulturës dhe Inovacionit Blendi Gonxhja inspektoi hapësirën ku do të ngrihet Muzeu i Arbëreshëve.

“Ky muze nuk do të jetë vetëm një godinë, por një urë e gjallë mes brezave dhe brigjeve, ku rrëfimet e të parëve tanë do të marrin jetë përmes ekspozitave, kujtimeve dhe dialogut kulturor”, tha Gonxhja në një postim në rrjetet sociale.

“Ky muze do të lidhë historinë e diasporës më të vjetër shqiptare me brezat e sotëm, duke forcuar bashkëpunimin shpirtëror e kulturor me komunitetet arbëreshe në Itali”, theksoi Gonxhja.

I vendosur simbolikisht në zemër të qendrës historike të Vunoit, pranë kishave të Shën Spiridhonit dhe Shën Mëhillit, projekti parashikon gjithashtu restaurimin e këtyre monumenteve të çmuara.

“Ky restaurim i kishave si dh ngritja e muzeut do ta kthejnë zonën në një ansambël mozaik të gjallë ku trashëgimia shpirtërore ndërthuret me muzealizimin bashkëkohor, rijetëzimin arkitekturor të lagjes e itinerareve”, tha Gonxhja.

Gonxhja vuri në dukje se “ky është një hap i madh për gjallërimin e Vunoit, për forcimin e identitetit kulturor shqiptar dhe për pasurimin e turizmit historik e kulturor përtej sezonit të plazhit dhe zhvillimit të programeve të ndryshme edukative e kulturore, por edhe të angazhimit të komunitetit”.

Ky muze, sipas ministrit Gonxhja është një ftesë për të gjithë, vendas, vizitorë dhe diasporë që të ndihen pjesë e një historie që na bashkon e na bën krenarë.

Muzeu parashikohet të ndërtohet në ish-shkollën 8-vjeçare në Vuno, ku kanë prejardhjen shekullore një numër i madh arbëreshësh, familjet e të cilave u shpërngulën nga kjo krahinë në shekullin XVII.

Muzeu do të shërbejë gjtihashtu si një  pikë turistike e shtuar në fshatin Vuno./atsh/KultPlus.com

Filmi “Burri i Shtëpisë”, me skenar dhe regji nga Andamion Murataj, ka premierën botërore sonte në edicionin e 31-të të Festivalit Ndërkombëtar të Filmit në Sarajevë, një prej ngjarjeve më prestigjioze të kinemasë në rajon dhe më gjerë.

Ky film debutues i Muratajt është përzgjedhur për t’u shfaqur në kuadër të programit Competition Programme – Feature Film Out of Competition.

Në rolet kryesore interpretojnë aktorët: Drita Kaba Karaga, Alesia Ruçi, Bislim Muçaj dhe Astrit Alihajdaraj.

Filmi është mbështetur financiarisht nga Qendra Kombëtare e Kinematografisë, Ministero della Cultura, ÖFI – Österreichisches Filminstitut, Qendra Kinematografike e Kosovës, Hrvatski audiovizualni centar (HAVC), North Macedonia Film Agency, Eurimages, si dhe nga Ministria e Ekonomisë, Kulturës dhe Inovacionit./KultPlus.com

Riviera Shqiptare në jug të Shqipërisë ka plazhet më të bukura, shkruan Kara Godfrey në një artikull të botuar në të përditshmen britanike “The Sun”.

Ksamili mbetet një nga atraksionet më të vlerësuara të Shqipërisë – i cili është quajtur “Maldivet e Evropës” falë ujërave të tij të kristalta dhe kasolleve të plazhit mbi ujë.

Ai ndodhet rreth katër orë larg nga Tirana, dhe mënyra më e lehtë për të arritur atje është me makinë.

Plazhi i Ksamilit, është një gadishull i vogël me rërë të bardhë dhe ujëra blu të ndritshëm, me ishuj të vegjël që mund t’i vizitoni me një kanoe ose një varkë të vogël.

Është si një plazh tropikal, por në Evropë!

Gjithashtu, kryeqyteti i Shqipërisë, Tirana, është një destinacion pushimi, duke qenë një vend i njohur për “pushime në qytet”.

Vitin e kaluar, Bordi Turistik Shqiptar njoftoi se mbi 8,3 milionë turistë vizituan Shqipërinë në vitin 2023 – katër milionë më shumë vizitorë se në vitin 2022.

Michael O’Leary, CEO i “Ryanair” tha se kjo ishte e vetmja linjë ajrore me çmime vërtet të ulëta që ofronte fluturime për/në dhe nga Shqipëria.

“Që nga nisja e fluturimeve tona të para në Shqipëri në nëntor 2023, “Ryanair” ka punuar ngushtë me partnerët tanë në Aeroportin e Tiranës për të arritur objektivat, e cila parashikohet të transportojë mbi 4 milionë pasagjerë në vitin 2026″, shtoi ai.

“Me fillimin e fluturimeve në Shqipëri në nëntor 2023, ekipi i “Ryanair” erdhi me sloganin “Revolucioni i Çmimeve të Ulëta” në Shqipëri”, tha drejtori i Operacioneve të Aeroportit të Tiranës, Piervittorio Farabbi.

“Duke filluar nga sezoni i ardhshëm veror, do të ketë shumë më tepër mundësi për të eksploruar botën nga Tirana dhe për ta ekspozuar Shqipërinë turistike ndaj më shumë vendeve”, shtoi ai.

Kompania ajrore “Ryanair” do ta bëjë edhe më të lehtë udhëtimin drejt destinacionit të quajtur “Maldivet e Evropës”.

Linja ajrore me kosto të ulët konfirmoi se po hap një bazë me tre avionë në Aeroportin e Tiranës në Shqipëri.

Nga prilli i vitit 2026, do të nisin 10 itinerare të reja nga aeroporti, duke përfshirë fluturime të reja nga Birminghami.

Dublini, Verona, Malta dhe Milano janë ndër linjat e tjera.

Dhe fluturimet nga Londra do të shtohen gjithashtu, me linjat që tashmë janë në dispozicion.

Shtesat e reja do të nënkuptojnë 450 fluturime javore në 33 itinerare.

Planet e mëtejshme përfshijnë shtimin e tre avionëve të tjerë në Tiranë, duke e çuar numrin e tyre në gjashtë, me më shumë se pesë milionë pasagjerë në vit.

Fluturimet nga prilli i vitit 2026 nëpërmjet Birminghamit do të kenë një kosto duke filluar nga 50 paund.

Gjithashtu, kompania ajrore “Wizz Air” do të lançojë këtë vit, fluturime direkte nga Aeroporti i Londrës Gatwick për në Tiranë. Itineraret e reja do të lançohen nga tetori për vetëm 19,99 paund. 

Gjurmë të një qyteti antik ilir janë zbuluar në Bushat të Shkodrës, duke e pasuruar këtë qytet me një sit të ri arkeologjik. Lajmin e bën me dije kryeministri Edi Rama në rrjetet sociale, ku ka publikuar edhe foto nga gërmimet arkeologjike që po kryhen. Qyteti antik ilir daton në shek. IV p.e.s.

Kryeministri bën me dije se, përmes në bashkëpunimi institucional, po hartohet edhe zonifikimi arkeologjik për administrimin e këtij siti.

“Qarku i Shkodrës pasurohet me një sit të ri arkeologjik në Bushat, ku gërmimet shqiptaro–polake kanë zbuluar gjurmë të qytetit antik ilir të shek. IV p.e.s. Falë bashkëpunimit ndërinstitucional po hartohet edhe Zonifikimi Arkeologjik për administrimin e kësaj pasurie të çmuar kulturore”, shkruan Rama.

Gërmimet arkeologjike kanë nisur që në vitin 2018, nga misioni kërkimor shqiptaro-polak drejtuar nga Piotr Dyczek dhe Saimir Shpuza. Ato po nxjerrin në dritë të tjera gjurmë dhe të dhëna për qytetin ilir në Bushat.

Arkeologët kanë zbuluar dy porta hyrëse, shtrirjen e qytetit dhe elementë të organizimit urban, që sipas datimeve paraprake i përkasin gjysmës së shekullit IV p.e.s. Gërmimet e fundit janë fokusuar në qytetin e sipërm, duke hedhur dritë mbi urbanistikën dhe zhvillimin e tij.

Joe Caroff, dizajneri grafik përgjegjës për logon e pistoletës 007 dhe posterat e panumërt të filmave klasikë ka vdekur në moshën 103-vjeçare, shkruan theguardian.com.

Joe Caroff, puna e të cilit mund të shihet në postera për filma të tillë si ”West Side Story”, ”A Hard Day’s Night”, ”Last Tango in Paris”, ”Cabaret”, ”Manhattan” dhe ”The Last Temptation of Christ”, vdiq të dielën, sipas djemve të tij, Peter dhe Michael Caroff.

Caroff punoi në më shumë se 300 fushata reklamuese gjatë karrierës së tij, por dy detyrat e tij të para rezultuan të ishin ndër më të qëndrueshmet dhe fitimprurëset.

Ekzekutivi i ”United Artists”, David Chasman, fillimisht e punësoi atë për të dizajnuar posterin për ”West Side Story” (1961).

Përshtatja e shkronjave sipas materialit u bë një markë tregtare.

Shembuj të tjerë kryesorë përfshijnë posterin e tij për ”Manhattan” (1979), një nga më shumë se një duzinë bashkëpunimesh me Woody Allen.

Detyra e dytë e Caroff ishte të dizajnonte fushatën reklamuese për filmin e parë të Bond, ”Dr. No”, në vitin 1962.

I frymëzuar nga pistoleta e preferuar e Ian Fleming-ut, një ”Walther PPK”, Caroff shtoi një tytë dhe një këmbëz në imazh dhe u pagua 300 dollarë, një tarifë që nuk u rrit kurrë me asnjë të drejtë autori ose honorar.

Ashtu si me shumicën e punës së tij, logoja nuk u kreditua dhe Caroff nuk mori kurrë vlerësimin publik ose famën e bashkëkohësit të tij të ngushtë, Saul Bass.

Postera të tjerë kryesorë përfshijnë ”A Fistful of Dollars” (1964) dhe ”For a Few Dollars More” (1965) të Sergio Leone, si dhe ”Last Tango in Paris” (1972), “Rollerball” (1975), ”An Unmarried Woman” (1978) dhe “Gandhi” (1982)./  atsh/ KultPlus.com

Biblioteka Kombëtare e Kosovës po merr pjesë në Kongresin Botëror të Bibliotekave dhe Informacionit, të organizuar nga IFLA – Federata Ndërkombëtare e Shoqatave dhe Institucioneve Bibliotekare, i cili këtë vit po mbahet në Astana, Kazakistan.

Biblioteka Kombëtare e Kosovës po përfaqëson vendin në këtë ngjarje të madhe dhe të rëndësihme për bibliotekat në mesin e 114 shteteve të ndryshme të botës.

“Pjesëmarrja e Bibliotekës Kombëtare të Kosovës në këtë ngjarje globale është dëshmi e përkushtimit tonë për të ndërtuar ura bashkëpunimi, për të ndarë përvoja dhe për të qenë pjesë aktive e zhvillimeve ndërkombëtare në fushën e dijes dhe qasjes në informacion”, thuhet në komunikatën e BKK-së.

 Magjia e sportit dhe emocioni i një sfide të madhe ndërkombëtare do të ndizet në Taranto: pikërisht një vit nga Ceremonia e Hapjes së Lojërave të XX Mesdhetare Taranto 2026, qyteti mikpritës do të zbulojë numërimin zyrtar mbrapsht në një ceremoni të organizuar përpara Pallatit të Qytetit, selia historike e Bashkisë.

Një ngjarje simbolike që do të shënojë nisjen zyrtare të rrugëtimit drejt një prej takimeve sportive më të rëndësishme në historinë e Jugut të Italisë. Në mbrëmje do të jenë të pranishëm Presidenti i Komitetit Organizator Massimo Ferrarese, Presidenti i Komitetit Ndërkombëtar të Lojërave Mesdhetare Davide Tizzano, Kryetari i Bashkisë së Tarantos Piero Bitetti për të ndarë me qytetarët hapin e parë emocionues të një viti që do të sjellë qytetin nën dritën e reflektorëve të Mesdheut, duke nisur nga 21 gushti 2026, ora 20:00, me ceremoninë e hapjes së Lojërave.

Momenti qendror i mbrëmjes do të jetë zbulimi zyrtar i orës së numërimit mbrapsht, e cila do të shënojë saktësisht -365 ditë nga Ceremonia e Hapjes së Lojërave. Me një spektakël mbresëlënës mes dritave, muzikës dhe emocioneve të përbashkëta, ky numërim mbrapsht do të përfaqësojë simbolin konkret të pritjes dhe përgatitjes për ngjarjen. Një pikë referimi e gjallë dhe e vazhdueshme për qytetarët, sportistët dhe partnerët e tre kontinenteve, dëshmi konkrete e përkushtimit kolektiv që frymëzon Taranto 2026.

“Ky moment përfaqëson shumë më tepër se nisjen e një numërimi mbrapsht. Është simboli i një angazhimi të përbashkët: i një komuniteti, i një territori, i një familjeje të madhe mesdhetare që beson te sporti si forcë që bashkon, frymëzon dhe ndërton. Taranto 2026 do të jetë një festë e ekselencës dhe e bashkëpunimit dhe ky moment shënon nisjen e saj zyrtare”, deklaroi Presidenti Ferrarese.

Një homazh për të rinjtë dhe talentin tarantinas: ceremonia do të përfshijë Orkestrën Rinore të Magna Grecia-s, e zgjedhur për të vlerësuar artistët e rinj të qytetit dhe për të ndërthurur sportin me kulturën në një rrëfim të vetëm identitar. Drejtimin e ngjarjes do ta marrë gazetarja Monica Caradonna, një zë i njohur i gazetarisë dhe tarantine e shquar, e cila do të udhëheqë edhe një bisedë me disa sportistë të mëdhenj të territorit, dëshmitarë të vlerave të sportit si mënyrë jetese.

Për të kurorëzuar mbrëmjen, Kështjella madhështore Aragonese do të ndriçohet me ngjyrat e Italisë dhe simbolet e Lojërave Mesdhetare, duke ofruar një skenë spektakolare mes qiellit dhe detit.

“Numërimi mbrapsht që inaugurojmë sonte është një ftesë drejtuar të gjithë qytetarëve për t’u ndjerë pjesë e këtij rrugëtimi që do të hapë dyert për ngjarjen e madhe ndërkombëtare. Qyteti ynë është gati të përballojë këtë sfidë me përgjegjësi të madhe, por edhe me krenari. Lojërat Mesdhetare nuk përfaqësojnë vetëm një ngjarje të madhe sportive, por një mundësi për t’ia treguar botës fytyrën më të mirë të qytetit tonë: historinë e tij, kulturën e tij, mikpritjen e tij. Viti 2026 do të jetë viti kur Taranto do t’i tregojë Mesdheut dhe botës pasionin dhe vendosmërinë e saj,” – theksoi Kryetari i Bashkisë Bitetti.

“Në këtë 21 gusht, gjendemi saktësisht një vit nga Ceremonia e Hapjes së Lojërave Mesdhetare Taranto 2026 — një datë me kuptim të thellë simbolik, që shënon nisjen e kapitullit përfundimtar të përgatitjes sonë. Sot inaugurojmë zyrtarisht numërimin mbrapsht drejt një ngjarjeje që do të bashkojë 26 kombe dhe tre kontinente në një festë sporti, kulture dhe miqësie.

Prej 75 vitesh, Komiteti Ndërkombëtar i Lojërave Mesdhetare ka mbajtur gjallë një trashëgimi për të cilën jemi krenarë. Që nga edicioni i parë në Aleksandri të Egjiptit në vitin 1951, Lojërat Mesdhetare kanë qenë shumë më tepër se një garë sportive. Ato janë një urë mes popujve, një dëshmi e historisë sonë të përbashkët dhe një mishërim i gjallë i vlerave të Olimpizmit: ekselencë, respekt dhe solidaritet. Në dekada ato kanë frymëzuar breza sportistësh, kanë nxitur mirëkuptimin mes kulturave të ndryshme dhe kanë forcuar lidhjet që bashkojnë familjen tonë mesdhetare.

Kjo ditë përfaqëson festën tonë të parë publike për Taranto 2026 dhe është një ftesë për unitet në gjithë rajonin tonë. Pas saktësisht 365 ditësh, bota do të shohë hapjen e Lojërave — një moment që do të shkruajë një kapitull të ri në historinë tonë të pasur. Të ecim përpara së bashku, me vendosmëri dhe krenari, drejt Lojërave që do të nderojnë të kaluarën tonë dhe do të frymëzojnë të ardhmen tonë,” – deklaroi Presidenti Tizzano.

Lojërat e XX Mesdhetare do të zhvillohen nga 21 gushti deri më 3 shtator 2026, me 32 sporte dhe 5.000 atletë nga 26 vende të Evropës, Afrikës dhe Azisë./atsh/ KultPlus.com

Nga 1 deri më 30 shtator 2025, Muzeu “Dan Gerbo” në qytetin Mulhouse të Francës do të jetë nikoqir i ekspozitës së artistit shqiptar Ramë Dardania.

Ekspozita “Emocionet” sjell një përzgjedhje të krijimeve abstrakte që përmes ngjyrave të forta, formave simbolike dhe portreteve, shpalosin histori nga Kosova dhe ndjenja universale njerëzore.

Ky aktivitet shënon një hap të rëndësishëm për prezantimin e artit shqiptar në Francë, duke ofruar një përvojë vizuale dhe shpirtërore për publikun ndërkombëtar.

Hapja zyrtare do të bëhet më 5 shtator, ku vizitorët do të kenë mundësi të takojnë personalisht piktorin dhe të njihen me veprat e tij./ KultPlus.com

Shkrimtari dhe historiani i njohur, Jusuf Buxhovi, ka botuar librin e tij më të ri “Udhëtimi në kohë”, shkruan KultPlus.

“Realiteti historik si fakt irevizibil, konceptet filozofike si metaforë artistike, paraqesin metamorfozën e personazhit Artan Rrashta në tri kohë: të djeshmen – mesjetare, të sotmën – fisnore dhe të nesërmen – lakuriqe, pa kujtesë, në formën e një sarkazme absurde, ku qenia e shpërlarë, gjuhën e mendimit e kthehen në sinkopë groteske” ka thënë shkrimtari Jusuf Buxhovi.

Libri “Udhëtimi në Kohë” është botuar nga shtëpia botuese “Faik Konica”./ KultPlus.com

Seanca e radhës e Kuvendit, e cila ishte ndërprerë për shkak të bllokadës trejavore, do të vazhdojë nesër nga ora 11:00.  

Ky hap vjen pas aktgjykimit të plotë të Gjykatës Kushtetuese, sipas të cilit Kuvendi duhet të konstituohet brenda një afati prej 30 ditësh.

Siç bëhet e ditur në njoftimin nga Drejtoria për Media e Kuvendit, në rend të ditës janë dy pika: zgjedhja e kryeparlamentarit dhe nënkryetarëve të Kuvendit.

Ministri i Punëve të Brendshme, Xhelal Sveçla, ka njoftuar se në raportin e publikuar nga Gallup Republika e Kosovës është  renditur në vendin e 12-të në botë për ndjenjën e lartë të sigurisë, duke u pozicionuar ndër 14 shtetet më të sigurta globalisht.

Ai po ashtu ka potencuar se sipas Indeksit të Rendit dhe Ligjit, Kosova zë vendin e 8-të mes dhjetë shteteve kryesore.

“Ky është rezultat i vizionit të qartë dhe punës së pandalshme të Qeverisë sonë për këto vite. Për një Republikë të sigurt për të gjithë qytetarët tanë ku mbizotërojnë rendi dhe ligji në çdo pjesë të saj”, ka thënë Ministri Sveçla.

Lidhur me këtë, Ministri Sveçla ka thënë se  institucionet e sigurisë së Kosovës kanë dëshmuar përkushtim dhe profesionalizëm të lartë, duke garantuar sigurinë, rendin dhe ligjin në vendin tonë.

“Ky vlerësim është dëshmi e progresit që ka arritur Republika e Kosovës në ndërtimin e një shoqërie të sigurt dhe të qëndrueshme. Është reflektim i përkushtimit të institucioneve tona dhe besimit të qytetarëve në një të ardhme ku rendi, ligji dhe siguria mbeten themele të shtetit tonë.

E natyrisht ky rezultat na inkurajon edhe më shumë”, ka thënë Ministri Sveçla.

Bill Clinton, i lindur William Jefferson Clinton më 19 gusht 1946, ishte një politikan amerikan që shërbeu si Presidenti i 42-të i Shteteve të Bashkuara nga viti 1993 deri në 2001, shkruan KultPlus.

Ai lindi në Hope, Arkansas. Clinton ishte i njohur për personalitetin e tij karizmatik, arritjet politike dhe polemikat gjatë kohës së tij në detyrë

Bill Clinton luajti një rol të rëndësishëm në konfliktin e Kosovës, i cili ndodhi në fund të viteve 1990. Konflikti përfshiu shqiptarët etnikë që kërkonin pavarësinë nga Serbia, gjë që çoi në një goditje brutale nga qeveria jugosllave nën presidentin Slobodan Millosheviç.

Situata u përshkallëzua në një krizë humanitare me abuzime të shumta të të drejtave të njeriut dhe zhvendosje të njerëzve.

Udhëheqja e Bill Klintonit ishte e rëndësishme në avokimin për ndërhyrjen e NATO-s për të ndaluar dhunën dhe për të mbrojtur popullsinë civile në Kosovë. /KultPlus.com