Universiteti i Edinburgut, një nga institucionet më të vjetra dhe më prestigjioze të arsimit në Mbretërinë e Bashkuar, ka pasur një rol “joproporcional” në krijimin e teorive shkencore raciste dhe ka përfituar ndjeshëm nga skllavëria transatlantike, sipas një hetimi të rëndësishëm mbi historinë e tij.
Sipas gjetjeve të hetimit zyrtar të siguruara nga The Guardian, universiteti ka përfituar ekuivalentin e të paktën 30 milionë paundësh nga ish-studentë dhe donatorë me lidhje me skllavërinë e afrikanëve, ekonominë e plantacioneve dhe mbledhjen shfrytëzuese të pasurive në të gjithë perandorinë britanike.
Hetimi zbulon se Edinburgu u bë një “strehë” për profesorë që zhvilluan teori supremaciste të bardha në shekujt XVIII dhe XIX, dhe që kishin një rol kyç në krijimin e “pseudo-shkencave racore” të diskredituara, të cilat vendosnin afrikanët në fund të një hierarkie racore.
Raporti tregon se ky universitet i lashtë – i themeluar në shekullin XVI – vazhdon të ketë ende donacione të trashëguara me vlerë 9.4 milionë paund që vijnë drejtpërdrejt nga donatorë të lidhur me skllavërinë, pushtimet koloniale dhe ato pseudo-shkenca, dhe që kanë financuar ligjërata, medalje dhe bursa që ekzistojnë edhe sot.
Sir Peter Mathieson, rektori i universitetit, i cili ka porositur këtë hetim, tha se gjetjet ishin “të vështira për t’u lexuar”, por Edinburgu nuk mund të ketë një “kujtesë të përzgjedhur” për historinë dhe arritjet e veta.
Në një deklaratë zyrtare, Mathieson i kërkoi ndjesë publike më të thellë për “rolin e universitetit jo vetëm në përfitimet materiale nga praktikat dhe sistemet që shkaktuan aq shumë vuajtje, por edhe në kontributin për prodhimin dhe përjetësimin e mendësive të racizmit që ndikuan ndjeshëm komunitetet me prejardhje etnike dhe racore të margjinalizuara”.
Të tjera gjetje të hetimit përfshijnë:
Universiteti kishte kërkuar në mënyrë të qartë donacione nga ish-studentë të lidhur me skllavërinë transatlantike për të ndihmuar në ndërtimin e dy prej ndërtesave më të famshme të tij: Old College në South Bridge në vitet 1790 dhe shkollën e vjetër mjekësore pranë Bristo Square në vitet 1870.
Vlera e këtyre donacioneve është ekuivalente me rreth 30 milionë paund sot, ose deri në 202 milionë paund nëse përllogariten sipas rritjes së pagave që atëherë, apo deri në 845 milionë paund bazuar në rritjen ekonomike që prej asaj kohe.
Universiteti kishte të paktën 15 fonde të trashëgimisë të lidhura me skllavërinë afrikane dhe 12 me kolonializmin britanik në Indi, Singapor dhe Afrikën e Jugut; 10 prej tyre janë ende aktive sot dhe kanë një vlerë minimale prej 9.4 milionë paund.
Universiteti zotëron afro 300 kafka të mbledhura në vitet 1800 nga njerëz të skllavëruar dhe të përzënë, të mbledhura nga frenologë në Edinburg që gabimisht besonin se forma e kafkës përcaktonte karakterin dhe moralin e një personi.
Më pak se 1% e stafit dhe vetëm pak mbi 2% e studentëve janë me prejardhje afrikane, shumë më poshtë se 4% që përfaqëson popullata me ngjyrë në MB, pavarësisht se Edinburgu ka statusin e një institucioni global.
Autorët e raportit thanë se gjetjet e tyre vënë në pikëpyetje serioze rolin e universitetit si qendër e Iluminizmit Skocez në shekujt XVIII dhe XIX, kur u bë i famshëm për punën e figurave si ekonomisti Adam Smith dhe filozofi David Hume.
Raporti thotë se fakti që historia e universitetit ishte pjesërisht “e lidhur me skllavërinë dhe kolonializmin, marrjen e dhunshme të trupave, punës, të drejtave, burimeve, tokës dhe dijes, është thellësisht tronditëse – sidomos për një institucion të lidhur ngushtë me vlerat humaniste dhe liberale të Iluminizmit Skocez”.
Autorët e raportit i kërkojnë universitetit të ridrejtojë fondet e trashëguara drejt punësimit të akademikëve me prejardhje afrikane dhe të minoriteteve të tjera, si dhe në kërkime dhe mësimdhënie mbi racizmin dhe kolonializmin, si një mënyrë për të luftuar racizmin institucional që ata pretendojnë se përshkon institucionin.
Ndër 47 rekomandimet e përfshira në raport, autorët gjithashtu i kërkojnë Universitetit të Edinburgut të mbështesë mospranimin e përkufizimit të antisemitizmit nga Aleanca Ndërkombëtare për Kujtimin e Holokaustit (IHRA), duke argumentuar se ai pengon “dialogun e lirë” mbi politikat dhe veprimet e Izraelit në Gaza dhe Bregun Perëndimor. Shumica e universiteteve britanike njohin përkufizimin e IHRA-s.
Raporti gjithashtu i bën thirrje Edinburgut që urgjentisht të shesë investimet në kompani që kanë kontrata të rëndësishme me qeverinë izraelite.
Mathieson tha se universiteti po shqyrtonte “në mënyrë aktive” mbështetjen për deklaratën e IHRA-s dhe investimet në kompani të lidhura me Izraelin pas një sërë protestash nga stafi dhe studentët që kanë akuzuar universitetin për bashkëpunim në veprimet e Izraelit në Gaza.
Ai shtoi se e kupton forcën e ndjenjave, por nuk mund të angazhohet për tërheqjen e mbështetjes për përkufizimin e IHRA-s apo për tërheqjen nga investimet në kompani të bojkotuara, pa përfunduar këto shqyrtime. “Është padyshim një çështje shumë e nxehtë dhe aktuale”, tha ai në një intervistë për The Guardian.
Mathieson tha se raporti për dekolonizimin kishte arritur në përfundime “thellësisht tronditëse” dhe “realisht shqetësuese”, përfshirë zbulimin në fletore studentore nga vitet 1790 se një nga filozofët më të njohur moralë të universitetit, Dugald Steëart, u mësonte mijëra studentëve se evropianët e bardhë ishin racialisht superiorë.
Ironikisht, Steëart dhe mentori i tij Adam Ferguson ishin “kundërshtarë të përjetshëm të skllavërisë”, megjithatë teoritë e tyre racore u përdorën për të justifikuar skllavërinë në jugun amerikan.
Universiteti duhet të pranojë të vërtetat e ashpra për të kaluarën e tij, njësoj siç krenohet me sukseset, tha Mathieson. Ai shtoi se kjo ishte hetimi më gjithëpërfshirës i këtij lloji i kryer ndonjëherë nga një universitet në Mbretërinë e Bashkuar.
Edinburgu u bë një nga qendrat e protestave Black Lives Matter në vitin 2020, kur disa anëtarë të stafit dhe studentë kërkuan që një kullë banimi e emëruar pas Hume-it, filozofit të Ndriçimit që kishte botuar një shënim këmbëngulës racor që mbështeste idenë se njerëzit me ngjyrë janë inferiorë, të ndryshohej emri.
Për habinë dhe zemërimin e disa historianëve, universiteti pranoi të ribëjë emrin e ndërtesës në mënyrë të përkohshme “40 George Square”. Një shqyrtim i mëtejshëm nga universiteti rekomandoi që ndryshimi i emrit të bëhet i përhershëm dhe që një komitet i ri për emërtimet të hetojë mundësinë e ndryshimit të emrit të një ndërtese moderne të emëruar pas Dugald Steëart-it, për shkak të teorive të tij mbi racën.
Mathieson tregoi se universiteti do të pranojë shumë nga rekomandimet e shqyrtimit për dekolonizimin, të dorëzuara nga një ekip prej 24 akademikësh, studiuesish dhe konsulentësh, por disa të tjera do të kërkonin vëmendje më të madhe dhe financim të jashtëm.
“Nëse në fund humbasim guximin sepse nuk na pëlqejnë përfundimet, kjo do të anulojë vetë vendimin fillestar për të bërë këtë punë,” tha ai. “E dinim që kjo nuk do të ishte e thjeshtë.”
Universiteti do të krijojë një grup të ri për zbatimin e shqyrtimit të çështjeve racore, i cili do të mbështesë në mënyrë aktive thirrjen për themelimin në Edinburg të një qendre për studimin e racizmit, kolonializmit dhe dhunës kundër njerëzve me ngjyrë, duke ndihmuar në gjetjen e donatorëve filantropikë dhe financimit të jashtëm, si dhe në sigurimin e ambienteve për një hapësirë komunitare.
Mathieson tha gjithashtu se universiteti ka shumë punë për të bërë për të kuptuar pse ka kaq pak anëtarë të stafit dhe studentë me ngjyrë. Në kontrast, një e treta e studentëve janë aziatikë, përfshirë afërsisht 9,300 studentë nga Kina.
Edinburghu do të financojë “pa dyshim” bursa të reja për studentë nga grupet e minoritetit, tha ai. “Disa nga burimet e universitetit mund të ridrejtohen dhe do të ridrejtohen për këtë qëllim.” Megjithatë, tha ai, universiteti mund të mos jetë në gjendje të përdorë disa nga trashëgimitë financiare të lidhura me skllavërinë ose kolonializmin nëse kushtet e tyre kufizojnë përdorimin e parave vetëm për qëllime specifike. m.p.