Piktura e shumëdiskutuar e Jean-François Millet, “Angelusi” (1859), është në qendër të një ekspozite mahnitëse në National Gallery. Por çfarë besonte në të vërtetë ai?

Rasti i pikturës “Angelusi” nga Jean-François Millet është një nga më të çuditshmit në botën e artit. Kjo pamje modeste e dy fshatarëve që thirren në lutje nga një kambanë kishe në largësi nuk duket se justifikon as kritikat e ashpra që ka marrë, e as hiperbolën e pazakontë që e ka ndjekur ndër vite. Piktura është bërë objekt i etjes së koleksionistëve, ka thyer rekorde ankandi dhe është përdorur për të reklamuar gjithçka, nga cigaret e lira te djathi camembert. Ajo është konsideruar si përfaqësuese e “la France profonde”, Francës së thellë dhe autentike.

Vepra ka ndërruar duar nëntë herë para se të përfundonte në SHBA në vitin 1889, për një shumë marramendëse, duke e shtyrë një pronar dyqani francez që ta rikthente në atdhe për një çmim edhe më të lartë. Ai më pas ia dhuroi shtetit, dhe kjo histori e ekzagjeruar lidhet padyshim edhe me zellin patriotik të kohës.

Gjatë jetës së Millet (1814–1875), Revolucioni Industrial po zbrazte vazhdimisht fshatrat e Francës ndërsa popullsia shpërngulet drejt qyteteve. Imazhet e tij të punëtorëve ruralë shqetësuan borgjezinë parisiene, me kritikët konservatorë që e akuzonin si agjitator socialist; ndërkohë, ai u kritikua edhe nga e majta, veçanërisht për atë që u perceptua si katolicizëm i thellë. Çfarë besonte në të vërtetë Millet? Pse figurat e tij janë pa fytyra? Ishte ai një republikan i sinqertë? Arti i tij u trajtua shpesh si propagandë.

Ekspozita në National Gallery në Londër fokusohet te kjo vepër ikonike, e cila është huazuar nga Franca për herë të parë pas gati 50 vitesh. Sa e vogël është, dhe sa e fuqishme. Dy figurat janë krejtësisht të palëvizshme, me kokat përkulur në lutje, të rrethuar nga drita e artë e mbrëmjes. Hijet shtrihen mbi fushat që zgjaten pafund. Patate të sapo gërmuara gjenden përreth këmbëve të tyre të baltosura, dhe një kambanore blu ngrihet në horizont, nën re rozë të larta. Pamja është e tillë që “dëgjon” edhe zërin e kambanave, është një përvojë shqisore.

Duke qëndruar para kësaj kryevepre, ndjen se koha ndalet. Ka një ngadalësi meditative. Çifti duket i butë, me forma të plota të zbutura nga muzgu. Flokët e burrit ruajnë formën e kapelës që mban në duar; përparësja e gruas kap dritën teksa ajo lutet. Millet kujtonte se gjyshja e tij, “kur dëgjonte kambanat e kishës ndërsa punonim në ara, na bënte të ndalonim dhe të thoshim lutjen e Angelusit për të vdekurit e varfër”. Piktura është si një kujtim, por rrezatimi i saj është krejtësisht i gjallë: muzgu i vjeshtës në Barbizon. Kambanorja i përket kishës në Chailly-en-Bière, në juglindje të Parisit, ku Millet do të varrosej më vonë.

Kjo pikturë të mbetet në mendje si një këngë apo një lutje. Ky është përjetimi që ndjen kur e sheh me sy. Por qëllimet e Millet vazhdojnë të diskutohen. Disa kritikë sugjerojnë se fakti që piktura u porosit nga një patron amerikan (që në fund nuk e mori kurrë) mund të relativizojë përmbajtjen e saj fetare. Madje edhe katalogu i National Gallery nuk është i sigurt nëse Millet i dinte fjalët e lutjes Angelus përmendësh, megjithëse ai u rrit në fushat e Normandisë, ku kambanat e kishave kumbonin tre herë në ditë për këtë lutje. Edhe sot katolikët në qytete mund ta recitojnë atë, nuk ka arsye të injorohet titulli që vetë autori i dha veprës.

Por si e krijoi ai këtë kompozim? Ishte nga kujtesa, nga përvoja, nga fantazia sentimentale? Edhe kjo është vënë në dyshim ndër vite, ndoshta sepse prek çështjen e politikës së tij. Deklarata e tij e ndjeshme “Je suis paysan paysan” (“Jam fshatar fshatarësh”) është sfiduar nga studiues që theksojnë praninë e objekteve të sofistikuara në studion e tij, kopje të Donatellos, gravura flamande, si për të thënë se ai nuk ishte vërtet “i fshatit”.

Por vizatimet e shumta dhe të bukura në këtë ekspozitë bartin një ndjenjë të brendshme të punës dhe mundit. Edhe nëse nuk mbijetojnë të dhëna të shkruara që japin emra apo data, ti e ndjen që Millet e ka jetuar këtë përvojë.

Është shumë e vështirë të çash dru: krahu i një burri ngritet i lodhur për të sjellë mjetin prerës me një krismë që duket se nuk do të jetë e fundit. Një mbjellës, me kokën ulur, ecën i rraskapitur në një arë të errët, duke shpërndarë farën pas tij si një i fjetur. Në një pikturë të fuqishme të një trungu të rrëzuar, dy burra punojnë me një sharrë, njëri me pantallona blu aq të holla sa i shfaqen muskujt. Këmba i është mbështetur dhimbshëm mbi trung për t’u mbajtur.

Ka gjurmë të Rembrandt-it, veçanërisht te drita që del nga shporta e shoshitës në errësirë, ndikim të Bruegel në skenat e korrjes, dhe formësim të ngjashëm me Daumier, ndonëse pa empatinë e tij radikale. Ajo që paraqet Millet është thjesht ajo që është aty, jeta rurale në Francë, përmes kompozimeve me një përkujdesje të jashtëzakonshme.

Në një version të mëhershëm të “The Sower” (Mbjellësi), huazuar nga Muzeu Kombëtar i Uellsit, një lopë kullot në dritën e prapme në një kodër mbi siluetën e zbehtë të një burri që mbjell në terr. Nëse kërkon politikë, shiko peizazhin.

Fushat e Millet janë me ferra, gurë dhe të ashpra. Punëtorët mezi nxjerrin bukën e gojës. Në “Angelusin”, në sfond mund të duken disa kupa bari si te Monet, por dy personazhet janë të kufizuar në kashtën e thatë përpara, si tre gratë që mbledhin mbeturinat në The Gleaners.

Nuk është çudi që Van Gogh e adhuronte Millet-in. Ai e ndjente këmbën në tokë, dorën mbi kazmë, poezinë që zbuloi në këto skena. Dhe nëse Millet mund të duket herë si subversiv, herë konservator, herë fetar, kjo ndodh ndoshta sepse arti i tij mbetet i hapur për të gjitha interpretimet, në atë që ai tregon me aq qartësi, dhe që nuk është as më shumë, as më pak se lodhja, përpjekja dhe barra e jetës në tokë, e kësaj pune të vështirë fshatare./theobserver/KultPlus.com

Sot dhe nesër shënohet Dita Ndërkombëtare e të Zhdukurve me Forcë në Kosovë.

Komisioni Qeveritar për Personat e Zhdukur, përmes një njoftimi ka bërë të ditur se sot nga ora 10:45, mbahen homazhe te Monumenti i Personave të Zhdukur.

Mbi 1600 qytetarë, nëna, baballarë e fëmijë, mbeten ende të zhdukur nga lufta gjenocidale e Serbisë.

Në përpjekje për të ndriçuar fatin e të zhdukurve, lokacionet e gërmimeve mbeten pikë kyçe në procesin e kërkimit dhe identifikimit të mbetjeve mortore.

Komisioni Qeveritar për Persona të Zhdukur po vijon me gërmimet në disa zona të identifikuara, ndërkohë që përgatiten edhe punime të reja bazuar në të dhëna të përditësuara, si brenda territorit të Kosovës ashtu edhe në pritje të hapave konkretë nga pala serbe.

Kryesuesi i Komisionit Qeveritar për Personat e Zhdukur, Andin Hoti, në një prononcim për “Front Online” ka bërë të ditur se deri më tani janë punuar 17 lokacione në Kosovë në kuadër të kërkimeve për personat e zhdukur.

Hoti tregoi se në 7 prej tyre janë zbuluar mbetje mortore.

“17 lokacione është punuar deri më tani në Kosovë, 7 prej tyre ka pasur gjetje të mbetjeve mortore (të cilat janë dërguar për analizë në Laborator të ICMP)”, u shpreh Hoti.

Sipas tij, aktualisht janë përfunduar disa gërmime, derisa pritën edhe 5 lokacione të gërmohet.

“Aktualisht i kemi përfunduar gërmimet në Vushtrri dhe Klinë në një lokacion. Janë edhe minimum 5 lokacione tjera që pritet të ndërmarrin veprim ekipet”, deklaroi Hoti për Front Online.

Ai ka konfirmuar se mbetjet mortore të 9 individëve janë gjetur në lokacionet në Kosovë.

“Mbetjet mortore të se paku 9 individëve janë gjetur, por këtë e vërteton më së miri analiza e ADN-së”, tha Hoti./KultPlus.com

Një hetim i BBC-së mbi përhapjen e përmbajtjes së krijuar nga AI (“AI slop”) ka zbuluar se përdorues nga vende si Pakistani po postojnë imazhe të rreme që paraqiten si skena nga kampet e përqendrimit të Holokaustit, veçanërisht Auschwitz, për të gjeneruar klikime dhe fitime në Facebook.

Imazhe të rreme të viktimave të supozuara, si një fëmijë që fshihet nën dysheme apo një foshnjë e braktisur pranë shinave të trenit. Këto postime shpesh vijnë me histori të trilluara dhe janë pëlqyer dhe shpërndarë me dhjetëra mijëra herë.

Përfaqësues të memorialit të Auschwitz dhe të organizatave për kujtesën e Holokaustit e quajnë këtë praktikë “lojë emocionale” të rrezikshme, që përdhos kujtimin e viktimave dhe trondit të mbijetuarit dhe familjarët.

Këta krijues përmbajtjeje shpesh operojnë nga vende si Pakistani, India, Vietnami, Tajlanda dhe Nigeria. Ata shfrytëzojnë programin e monetizimit të Meta-s (CM), ku postimet me angazhim të lartë mund të gjenerojnë të ardhura. Një faqe me rreth 300,000 ndjekës mund të fitojë rreth 1,000 dollarë në muaj, sidomos nëse përmbajtja shënjestron audiencë nga vendet perëndimore.

Shumë nga këto faqe kanë ndryshuar emra dhe identitet për të fituar ndjekës, për shembull, janë paraqitur si faqe të zjarrfikësve amerikanë, biznese apo influencues të rremë.

Pas kontaktit nga BBC dhe institucione si Auschwitz Memorial, disa nga faqet dhe grupet u hoqën. Megjithatë, Meta tha se përmbajtja vetë nuk shkelte politikat e saj për përmbajtje, por faqet u hoqën për shkak të shkeljes së rregullave për sjellje të pasinqertë dhe mashtruese.

Ekspertët paralajmërojnë se përdorimi i AI për të krijuar histori të rreme mbi Holokaustin mund të dëmtojë kujtesën historike dhe të nxisë dyshime për ngjarje reale, një zhvillim veçanërisht shqetësues tani që të mbijetuarit e fundit po largohen nga jeta./BBC/KultPlus.com

Shekullin e shkuar ne shqiptarët kemi pasur një poet që nuk e kemi kuptuar si duhet, sidomos vlerën e artit të tij. Ishte Lasgush Poradeci, i cili shkroi vargje që depërtuan aq thellë në shqiptrin e shqiptarëve saqë ata vendosën, pa u marrë vesh me njëri-tjetrin, që një qytet të tërë ta quajnë: “Pogradeci i Lasgushit”.

Lasgush Poradeci e pati kulmin e krijimtarisë në mesin e viteve ‘30, të shekullit të shkuar, duke firmosur poezi nga ato që shkruhen vetëm njëherë.

Poezitë e tij “Vdekja e Nositit”, “Poradeci” apo “Trashëgimi” e ndonjë tjetër, për nga vlerat e mesazhi, i kapërcejnë lehtësisht kufijtë e Shqipërisë duke u renditur në nivele dinjitoze të letërsisë më të mirë Europiane apo qoftë Botërore.

Por Lasgush Poradeci shkroi poezi deri në përfundim të Luftës së Dytë Botërore dhe më tej u tërhoq. Ndryshimi i sistemit politik në Shqipëri kishte sjellë një klimë krejtësisht të papërshtatshme për poetin e madh.

Por në jetën e tij kishte edhe një tjetër anë të medaljes.

Lasgush Poradeci, thellë në qënien e vet jetonte me një frikë e ankth i pazakontë.

Duke e lëvizur veten në drejtim të kundërt të rrymës, duke fshikulluar lart e poshtë çuditë e regjimit komunist, duke parë se si të njohur e miq përfundonin burgjeve nën akuzën e agjitacion – propagandës, duket edhe atë kishte nisur ta mundonte frika, një situatë së cilës ai i ishte përgjigjur me një zgjidhje eventuale dramatike.

Vaso Samsuri, një nga miqtë e tij të ngushtë rrëfen sesi poeti i madh mbante me vete një pilulë cianuri që ta përdorte për çdo rast për të helmuar veten, nëse policia politike e kohës do e arrestonte…/abcnews/KultPlus.com

Më 29 gusht, bota e muzikës kujton lindjen e Michael Jackson (1958–2009), artistit që theu kufijtë e kohës dhe krijoi një epokë të re në skenën botërore. I quajtur shpesh “Mbret i Pop-it”, ai solli një stil unik që bashkoi ritmin, zërin dhe lëvizjet ikonike të vallëzimit, duke lënë gjurmë të pashlyeshme në historinë e artit.

Karriera e tij përfshiu suksese të jashtëzakonshme si albumet “Thriller”, “Bad”, “Dangerous” dhe “HIStory”, të cilat jo vetëm thyen rekorde, por frymëzuan miliona njerëz në mbarë botën. Përmes muzikës së tij, ai trajtoi tema universale, dashurinë, paqen, barazinë dhe shpresën për një botë më të mirë, përcjellë KultPlus.

Sot, në përvjetorin e lindjes, Michael Jackson kujtohet jo vetëm si këngëtar, kompozitor e valltar i jashtëzakonshëm, por si një ikonë që e ktheu artin në përjetësi. Muzika e tij vazhdon të tingëllojë si një urë mes brezave, duke na kujtuar se arti i madh nuk vdes kurrë./KultPlus.com

Më 29 gusht, bota e krishterë përkulet me nderim para kujtimit të Shën Joan Pagëzorit, zërit të fuqishëm që përgatiti rrugën e Krishtit. Ai nuk jetoi për veten, por për të thirrur njerëzit në pendim, pastërti dhe drejtësi.

I burgosur për fjalën e vërtetë dhe për qortimin e hapur ndaj mbretit Herod, Joan e pranoi martirizimin me paqe hyjnore. Koka e tij u pre, por mesazhi i tij mbeti i gjallë: e vërteta nuk mund të heshtet dhe besimi nuk mund të shuhet, transmeton KultPlus.

Gjaku i Shën Joanit u bë dritë që ndriçon shekujve, dëshmi e guximit të shenjtë dhe e thirrjes për një jetë të pastër e të mbushur me dashuri hyjnore./KultPlus.com

Në kuadër të manifestimit kulturor dhe fetar “Ditët e Shën Nënë Terezës” 2025, sot në Bibliotekën “Ernest Koliqi” në Prishtinë u mbajt një aktivitet i veçantë letrar, ku u promovuan dy libra të rinj që i kushtohen jetës dhe veprës së humanistes shqiptare me famë botërore, Gonxhe Bojaxhiu – Shën Nënë Terezës.

Libri i parë, me autorë Skender Asani dhe Albert Ramaj, mban titullin “Me bashkëudhëtarët e Nënës Terezë – Nga misioni në shenjtëri” dhe është botuar nga Sh.B. “Drita” në tre gjuhë: shqip, maqedonisht dhe anglisht. Për këtë botim foli Don Lush Gjergji, njohës i thellë i figurës së Nënës Terezë, i cili e cilësoi si një vepër të veçantë për faktin se sjell dëshmi të reja nga bashkëpunëtorë dhe njohës të drejtpërdrejt të Shenjtëreshës – dëshmi të cilat deri më tani nuk ishin të njohura për publikun.

Ndërkaq, vepra e dytë e prezantuar ishte libri i Skender Asanit, me titull “Gonxhja e Shkupit në kurorën e botës”, botim i “Agoraprint”. Për këtë libër foli shkrimtari Emin Azemi, i cili e vlerësoi si një kontribut të çmuar në studimet për figurën e Nënës Terezë, duke e theksuar identitetin e saj si shqiptare dhe shkupjane, por edhe si personalitet me dimension botëror.

Pas prezantimit të librave, u zhvillua një sesion pyetjesh dhe diskutimesh me të pranishmit, ku u përthelluan temat që lidhen me jetën, misionin dhe trashëgiminë e Nënës Terezë.

Ngjarja u pasurua edhe me dy interpretime muzikore: “Nënës Tereze” me muzikë nga Vinçenc Gjini dhe “Caro mio ben” nga Giuseppe Giordani, të cilat u interpretuan nga solistja Doruntina Gjini, me përcjellje në piano nga Shpëtim Mehmeti.

Në përfundim të promovimit, pjesëmarrësit u bashkuan në një koktej miqësor, duke vijuar bisedat rreth figurës së Shën Nënë Terezës dhe mesazhit të saj human.

Manifestimi “Ditët e Shën Nënë Terezës” do të vazhdojë edhe në ditët në vijim në qytete të tjera të Kosovës, Maqedonisë dhe Shqipërisë, duke ofruar aktivitete të ndryshme kushtuar kësaj figure të shenjtë e të pavdekshme në kujtesën e njerëzimit./KultPlus.com

Apple planifikon të mbajë lansimin e madh të produktit të saj të vjeshtës më 9 shtator, kur pritet të zbulojë serinë iPhone 17, e cila përfshin një version të ri dhe më të hollë të pajisjes së saj ikonike, raportoi Bloomberg.

Eventi do të transmetohet në internet, duke vazhduar strategjinë e prezantimeve virtuale që filloi gjatë epokës së Covid-it. Motoja e eventit është: “E pabesueshme”, sipas ftesës së postuar në internet dhe të dërguar medias.

Eventi do të përqendrohet në telefonat e rinj inteligjentë të kompanisë, duke përfshirë një model bazë të përditësuar, dy modele të reja “Pro” dhe një version krejtësisht të ri që ka një dizajn shumë më të hollë se çdo iPhone i mëparshëm. Kompania po përgatitet gjithashtu të lançojë versione të përmirësuara të Apple Watch.

iPhone 17 i ri bazë do të duket i ngjashëm me iPhone 16, por do të përfshijë një ekran dhe përmirësime më të mëdha në kamerë, raportoi Bloomberg News. Nga ana tjetër, iPhone 17 Pro dhe Pro Max do të kenë pjesën e pasme të ridizajnuar me një zonë më të madhe të kamerës, duke e bërë fotografinë një pjesë edhe më të rëndësishme të pajisjes.

iPhone 17 më i hollë do të jetë dizajni i parë krejtësisht i ri në vite dhe do të jetë rreth 2 milimetra më i hollë se modelet aktuale. Apple po vë bast se kjo qasje mund të tërheqë klientë të rinj për iPhone, megjithëse pajisja do të ketë të metat e saj. Pritet të ketë jetëgjatësi më të shkurtër të baterisë dhe vetëm një kamerë të vetme të pasme.

Lansimi i iPhone 17 nga Apple do të nisë një periudhë produktesh të reja. Gjithashtu, në zhvillim e sipër janë syzet e përditësuara Vision Pro me një procesor më të shpejtë dhe një iPad Pro me një çip M5 dhe një kamerë të dytë të përparme. Kompania me seli në Cupertino të Kalifornisë po planifikon gjithashtu një HomePod mini të ri dhe një Apple TV.

Vitin tjetër, kompania planifikon modele të reja MacBook Pro, një iPhone 17e të nivelit të ulët dhe aksesorë të rinj për Mac, duke përfshirë një monitor të jashtëm. Lajmi më i madh në të ardhmen e afërt do të jetë altoparlanti i parë inteligjent i kompanisë me ekran, i cili është planifikuar për gjysmën e parë të vitit 2026.

Lansimi në shtator do të nisë një riorganizim tre-vjeçar të iPhone, gjeneratorit më të madh të të ardhurave të Apple. Vitin tjetër, kompania do të prezantojë iPhone-in e saj të parë të palosshëm, duke ndjekur hapat e Samsung Electronics dhe Google. Në vitin 2027, Apple do të lançojë një iPhone me ekran të lakuar për të shënuar 20-vjetorin e produktit.

Atletja shqiptare e hedhjes së shtizës, Elina Xhengo, shkroi një faqe të re në historinë e sportit shqiptar, duke fituar medaljen e artë në finalen e Diamond League që u zhvillua në Zyrih. Ky sukses përfaqëson medaljen e saj të parë të artë në këtë kompeticion prestigjioz, duke e vendosur Xhengon në mesin e elitës botërore të atletikës.

Kampionia evropiane e vitit 2022 arriti një hedhje 64.57 metrash, rezultat që i mjaftoi për të lënë pas konkurrentet më të forta dhe për të siguruar vendin e parë në finalen e madhe. Performanca e saj tregoi qëndrueshmëri, forcë dhe teknikë të shkëlqyer, duke e bërë një nga momentet më të bukura të sezonit në Diamond League.

Ky triumf vjen vetëm pak muaj para Kampionatit Botëror të Atletikës në Tokyo, ku Xhengo pritet të jetë një nga favoritët për medalje, duke sfiduar atletët më të mirë të botës. Për trajnerin Giorgos Botskariov dhe ekipin e saj, ky sukses është një dëshmi e punës së palodhur dhe përkushtimit të atletës shqiptare.

Me këtë rezultat, Elina Xhengo konfirmon vendin e saj në skenën ndërkombëtare, duke inspiruar gjeneratat e reja të sportistëve shqiptarë dhe duke rritur prestigjin e atletikës në vend./KultPlus.com

Skuadra e Dritës ka shkruar një faqe të re të futbollit kosovar në arenën europiane. Pas suksesit në Ballkan, kampionia e Kosovës është bërë skuadra e dytë kosovare që arrin fazën e ligës në Ligën e Konferencës.

Gjilanasit triumfuan edhe në ndeshjen e kthimit ndaj Differdange në Luksemburg, duke fituar 1:0. Ndeshja e parë në Prishtinë kishte përfunduar 2:1 në favor të Dritës, gjë që i dha avantazh të madh ekipit për këtë sfidë.

Në minutën e tretë, futbollisti i Differdange, Buch, u ndëshkua me karton të kuq, duke lënë ekipin e tij me 10 lojtarë, çka e bëri më të lehtë dominimin e Dritës. Gol i vetëm u shënuar nga Besnik Krasniqi në minutën e 61-të, nga penalltia.

Me këtë fitore, Drita siguron vendin në fazën e ligës dhe nesër do t’i mësojë kundërshtarët në shortin që do të tërhiqet në mesditë./KultPlus.com

Pianistja Melisa Ibrahimi pas pjesëmarrjes në festivalin “Mimas” në Procida të Italisë është vlerësuar me çmimin “Recognized Kosovar Pianist Melisa Ibrahimi”.

Pianistja Ibrahimi ka thënë se ky vlerësim përbën një hap historik, pasi për herë të parë një pianiste nga Kosova njihet zyrtarisht në këtë nivel ndërkombëtar.

“Këtë javë, në Festivalin prestigjioz Mimas në Procida, Itali, pata nderin të performoj në koncert dhe të pranoj çmimin “Recognized Kosovar Pianist Melisa Ibrahimi” për arritjet e mia artistike në skenën ndërkombëtare. Ky çmim shënon një hap historik, pasi për herë të parë një pianiste nga Kosova njihet zyrtarisht në këtë nivel ndërkombëtar. Ky vlerësim nuk është vetëm arritje personale, por edhe një dëshmi e potencialit të madh që arti kosovar ka për të zënë vend të merituar në skenat kulturore evropiane”, ka thënë pianistja Ibrahimi./ KultPlus.com

Disa biblioteka të botës tërheqin vizitorët me arkitekturën e tyre madhështore, të tjerat me historinë që ruajnë, dhe disa me atmosferën e veçantë që nuk mund të përshkruhet lehtë një ndjesi që të shoqëron që në momentin që futesh brenda.

Aromë librash të vjetër, raftet e larta, dritaret me qelq të ngjyrosur çdo element tregon se si një bibliotekë mund të kthejë leximin në një përvojë pothuajse të shenjtë, shkruan KultPlus.

Disa nga bibliotekat më të mahnitshme për t’u vizituar:

Strahov Library, Pragë, Çeki – një perlë baroke me tavan të vizatuar dhe statuja që krijojnë një atmosferë ceremoniale.

Admont Abbey Library, Austri – brendësi e bardhë dhe e artë, me fresko që fluturojnë mbi koleksionet e teksteve teologjike.

George Peabody Library, Baltimore, SHBA – katër ballkone hekuri rrethojnë atriumin qendror, si një teatër i literaturës.

The Long Room, Trinity College Dublin, Irlandë – raftet prej druri të errët dhe aroma e letrës krijojnë një ambient intim dhe të thellë.

Royal Portuguese Reading Room, Rio de Janeiro, Brazil – një bibliotekë e shekullit XIX me punime të detajuara druri dhe dritare gotike që e bëjnë leximin të duket si një rit.

Stuttgart City Library, Gjermani – kub modern me brendësi të bardhë dhe hapësira gjeometrike, ku librat janë shpërthime ngjyrash.

Morgan Library & Museum, New York, SHBA – një kombinim mes studimit rinascimental dhe një depoje thesari me libra të rrallë.

Rijksmuseum Library, Amsterdam, Holandë – rafte të larta me tekste të vjetra dhe dritë natyrale që krijon një ndjesi muzeale.

Library of Celsus, Efes, Turqi – vetëm fasada ruhet, por kolonat dhe gdhendjet tregojnë historinë e një biblioteke romake të humbur.

Beinecke Rare Book Library, Connecticut, SHBA – një kullë qelqi me libra të rrallë, ku drita e filtruara i jep volumit ndjesinë e një objekti të shenjtë.

Teylers Museum Library, Holandë – një ambient historik ku studiuesit e shekullit XIX mund të lexonin tekste natyrore nën dritën e qirinjve.

Suzzallo Library, Seattle, SHBA – arkitekturë gotike që i bën hapat dhe zërat të duken si pjesë e një rituali.

Sainte-Geneviève Library, Paris, Francë – harku i hekurt dhe rendi i rafteve krijojnë një ritëm të qetë dhe të përqendruar.

Royal Library of Denmark (The Black Diamond), Kopenhagë – ndërtesa moderne me xham dhe hijeshinë e dritehijeve që japin ndjesinë e lëvizjes.

Liyuan Library, Huairou, Kinë – një hapësirë e thjeshtë prej druri në mes të pyllit, ku leximi bëhet një meditacion i vërtetë.

Çdo bibliotekë tregon se leximi nuk është vetëm një akt njohjeje, por mund të shndërrohet në një përvojë estetike dhe shpirtërore që të mbetet gjatë pas largimit./KultPlus.com

Poezi nga Ali Podrimja

Kthehu në vargun e Homerit
kthehu atje prej nga erdhe
koha jote s’është kjo, kthehu
liroji njerëzit prej vetvetes
e hijeve liroji prej maskave
e ikjeve liroji prej pagjumësisë
e heshtjeve liroji prej etheve
e shirave koha jote s’është kjo
kthehu në vargun e Homerit
Troja ra e Marsejezën
kahmot s’e këndojnë njerëzit.

Presidenti Bajram Begaj priti sot në një takim luftëtarët e parë për çlirimin e Kosovës, të stërvitur në Shqipëri në vitin 1991, familjarë të martirëve dhe ish-pedagogët ushtarakë që kryen trajnimet e asaj kohe.

Kreu i Shtetit vlerësoi guximin dhe sakrificën e tyre dhe, po ashtu, rolin e ushtarakëve të Shqipërisë në përgatitjen politike, logjistike dhe ushtarake.

Duke i cilësuar ata si “njerëz që kanë shkruar një faqe të rëndësishme të historisë së kombit shqiptar”, Presidenti Begaj u shpreh se akti i vitit 1991 duhet vlerësuar për rëndësinë historike si dhe të mësohet në shkolla për të mos mbetur në harresë.

Presidenti Begaj theksoi se nga ky moment, nga kjo sakrificë nisi udha drejt luftës për çlirimin e Kosovës dhe se vepra e të gjithë atyre që guxuan dhe sakrifikuan nuk do të harrohet kurrë.

“Ngjarjet e tetor-nëntorit të ‘91-shit janë fillimi i flakës së madhe të çlirimit të Kosovës. Ishte një sakrificë, sakrificë, së pari, e atyre njerëzve që dolën vullnetarë dhe erdhën për t’u stërvitur në Shqipëri, sakrificë e atyre pedagogëve që i mësuan, trajnuan, i stërvitën, të cilët nuk e dinin se si do të shkonte Shqipëria dhe kur askush nuk e imagjinonte që në ’99-ën ne do të kishim një Kosovë të çliruar”.

Ndërsa nderoi figurën e martirëve të këtij grupi të përgatitur në Tiranë, mes të cilëve ishte dhe Adem Jashari, Ilaz Kodra dhe Sali Çekaj. Presidenti Begaj i siguroi pjesëmarrësit në takim për angazhimin e tij në vlerësimin e veprës së ish-luftëtarëve.

“Unë ju siguroj që ju do të keni gjithmonë vëmendjen e Presidentit të Republikës së Shqipërisë, UÇK-ja do të jetë patjetër në vëmendjen e shtetit shqiptar”, tha Begaj.

Presidenti Begaj u shpreh gjithashtu se Shqipëria do të mbetet një avokate dhe mbrojtëse e Kosovës në çfarëdo lloj rrethane dhe situate, ndërsa kërkoi që dhe Kosova të dëshmojë pjekurinë e duhur për të ecur përpara.

“Vetë shteti i Kosovës duhet të bëjë shumë më shumë për interesat e brendshme të Kosovës. Tani jemi në një situatë që shpresoj të tejkalohet ngërçi institucional për formimin e institucioneve të reja, pasi Kosova e ka shumë të nevojshme, shumë të domosdoshme për t’u promovuar në arenën ndërkombëtare që është e aftë të bëjë shtetformim dhe të jetë një partner i besueshëm për ata të cilët kontribuuan për shtetin e Kosovës, që janë partnerët tanë strategjik: Shtetet e Bashkuara të Amerikës dhe Bashkimi Evropian”, nënvizoi Begaj.

Gjatë bashkëbisedimit, ish-luftëtarët sollën përjetimet e atyre viteve dhe vuajtjet që pasuan nga torturat në burgjet jugosllave apo gjatë luftës së UÇK-së, si dhe i përcollën Kreut të Shtetit mirënjohjen për mbështetjen nga Shqipëria, si dhe për pritjen e rezervuar sot në Institucionit e Presidentit të Republikës.

Festivali Ndërkombëtar i Filmit në Venecia ka nisur më 27 gusht, duke sjellë jo vetëm premierat më të pritura të vitit, por edhe paraqitjet më glamuroze të tapetit të kuq. Në Lido di Venezia, yjet e Hollivudit kanë lënë pas pushimet verore për të shkëlqyer me fustane të personalizuara nga markat më të mëdha të modës si Armani, Chanel e Prada.

Cate Blanchett magjepsi publikun në hapje me një fustan të ri-Armani Privé, të cilin e kishte veshur për herë të parë në vitin 2022, duke dëshmuar se eleganca është e përjetshme.

Emma Stone erdhi me një krijim të Louis Vuitton, me një fustan argjendi të mbushur me shkëlqim, ndërsa Alicia Silverstone solli freskinë e një fustani këmishë të bardhë të ridizajnuar për glamurozin e Venecias.

Nga ana tjetër, Tilda Swinton u shfaq me një kombinim bardh e zi Chanel, që kombinonte klasiken me detaje plot fantazi.

Festivali, që zgjat deri më 7 shtator, do të sjellë premierat e filmave si “Bugonia” me Emma Stone dhe “Jay Kelly” me George Clooney, por edhe dhjetëra momente të paharrueshme të tapetit të kuq me pjesëmarrjen e emrave si Amal Clooney, Julia Roberts e shumë të tjerë.

Tapeti i kuq i Venecias mbetet çdo vit një kombinim i kinemasë dhe modës, ku filmi dhe eleganca ecin krah për krah./KultPlus.com

Dy tapete të kuqe, dy filma në natën e parë dhe Festivali i 82-të Ndërkombëtar i Filmit në Venecie ka ngritur siparin.

Filmi “La Grazia” i Paolo Sorrentinos hapi eventin me protagonistët Toni Servillo dhe Ana Farzetti. Filmi i dytë ishte “Mother” i regjisores maqedonase Teona Strugar Mitevska, me protagoniste Noomi Rapace në rolin e Nënë Terezës së Kalkutës.

Ceremonia e hapjes së ngjarjes botërore të filmit u drejtua nga Emanuela Faeli, dhe gjatë mbrëmjes, Luani i Artë për karrierën iu dorëzua regjisorit gjerman Werner Herzog nga Francis Ford Coppola.

“Unë jam një ushtar i kinemasë dhe për mua kjo do të thotë këmbëngulje, guxim dhe ndjenjë detyre. Kjo është, në fund të fundit, ajo që më solli këtu. Faleminderit,” tha Herzog.

Sot, në ditën e dytë, tapetin e kuq do ta shkelë një dyshe hollivudiane: George Clooney dhe Emma Stone, por edhe yje të tjera të kinematografisë, me një program që përfshin tre filma: komedia e zezë “Bugonia”, “Jay Kelly” dhe “Orphan” i hungarezit László Nemes./rtsh

Skuadra e Dritës është vetëm një hap larg historisë, duke synuar për herë të parë kualifikimin në fazën e grupeve të Conference League.

Kampioni i Kosovës do të luajë sonte në transfertë ndaj ekipit nga Luksemburgu, Differdange, në kuadër të play-offit të kësaj gare prestigjioze evropiane.

Drita e ka një avantazh të lehtë pas ndeshjes së parë në Gjilan, ku fitoi me rezultatin 2-1. Kjo fitore i jep gjilanasve shpresa të mëdha për ta mbyllur me sukses këtë rrugëtim evropian.

Ndeshja Differdange – Drita nis në orën 20:00 dhe pritet me shumë interes nga tifozët, të cilët shpresojnë të shohin skuadrën e tyre për herë të parë në një fazë grupesh të UEFA-s./KultPlus.com

Biblioteka Kombëtare e Kosovës “Pjetër Bogdani” ka vijuar nismën për mbështetjen e bibliotekave në nivel vendi, duke shpërndarë kontingjente librash për disa komuna të Kosovës.

Këtë herë, dhuratat me libra kanë mbërritur në bibliotekat e Gjilanit, Mitrovicës, Fushë Kosovës, Vushtrrisë, Drenasit, Kamenicës, Skenderajt, Obiliqit dhe Artanës.

Ndër botimet me vlerë të veçantë që janë bërë pjesë e dhurimit spikasin:

Kujtesa e Kosovës: Rrëfime të 100 pleqve e plakave të Kosovës

Kujtesa e Kosovës: Rrëfimet e të mbijetuarve të masakrës së Krushës së Madhe

Në bashkëpunim me shtëpinë botuese “Rilindja”, librat janë përzgjedhur kryesisht për nxënësit e nivelit parauniversitar dhe do të shpërndahen nga bibliotekat komunale në bibliotekat e shkollave, duke pasuruar koleksionet ekzistuese dhe duke nxitur kulturën e leximit te gjeneratat e reja./KultPlus.com

Presidentja e vendit, Vjosa Osmani, është takuar me të ngarkuarën me punë të ShBA-së, Anu Prattipati.

Bëhet e ditur se e para e shtetit foli me Prattipatin për zhvillimet e fundit në vend, përfshirë zgjedhjen e kryetarit të kuvendit dhe shumicës së nënkryetarëve, por edhe për hapat drejt konstituimit të plotë të kuvendit.

“Në mesin e temave të diskutuara ishte edhe bashkëpunimi dypalësh, ku u rikonfirmua gatishmëria për avancimin e mëtejshëm në fusha me interes strategjik për të dyja vendet”.

“Në prag të Javës së Nivelit të Lartë të Asamblesë së Përgjithshme të Kombeve të Bashkuara në New York, ku Presidentja Osmani do të marrë pjesë edhe këtë vit si kryesuese e delegacionit të Kosovës në cilësinë e saj si Kreu i shtetit, u diskutua për agjendën si dhe pritshmëritë nga takimet dhe aktivitetet e planifikuara”, thuhet në njoftim.

Gjatë ditës, Kuvendi i Kosovës e ka mbajtur seancën e radhës konstituive, por që ka dështuar në zgjedhjen e nënkryetarit nga pakicat serbe.

Ministri i Ekonomisë, Kulturës dhe Inovacionit, Blendi Gonxhja reagoi sot pas lajmit për ndarjen nga jeta të aktorit dhe regjisorit të njohur, Naun Shundi.

Në një postim në rrjetet sociale, Gonxhja e konsideroi të trishtë lajmin për ndarjen nga jeta të aktorit dhe regjisorit të mirënjohur Naun Shundi, pas një beteje shëndetësore me sëmundje të rëndë.

“Artisti që dha shpirt e jetë për skenën shqiptare, do të kujtohet gjithmonë për rolet e tij të paharrueshme dhe dashurinë që përcolli tek publiku”, u shpreh Gonxhja.

Ministri Gonxhja u ka shprehur “ngushëllimet më të ndjera familjes, të afërmve, miqve dhe gjithë komunitetit artistik për humbjen e një figure të shquar, që do të mbetet përherë pjesë e identitetit tonë kulturor”.

Aktori i njohur Naun Shundi u nda sot nga jeta në moshën 66-vjeçare pas betejës me një sëmundje të rëndë.

Pak ditë më parë Ministria e Shëndetësisë dhe Mbrojtjes Sociale shprehu gatishmërinë për mbulimin e të gjitha shpenzimeve të ndërhyrjes mjekësore të nevojshme për aktorin Shundi.

Naun Shundi dha një kontribut të çmuar për më shumë se katër dekada në fushën e aktrimit, regjisurës dhe dramaturgjisë. Gjatë karrierës së tij, Shundi interpretoi mbi 100 role në teatër dhe mori pjesë në rreth 20 filma.