Teksa festivali Sunny Hill afrohet, organizatori dhe themeluesi i tij, Dukagjin Lipa, ka reaguar ashpër në rrjetet sociale ndaj fenomenit të kërkesës për bileta falas. Përmes disa story në Instagram, ai ka kritikuar ashpër personat që, pozicionet e mirëqenies ekonomike dhe shpesh herë jashtë vendit, hyrje “belesh” në një nga ngjarjet e muzikës më të rëndësishme të vitit në Kosovë.
“Asnjë nga jush nuk është rast social. Të gjitha fundjavë udhëtoni jashtë, shpenzoni për qejf në Evropë, por kur vjen puna për të luajtur një festival që sjell artistë ndërkombëtarë në Prishtinë, mendoni vetëm si të hyni pa paguar,” shprehet ai, ironizuar edhe faktin që energjia e fokusohet më shumë se biletat falas se sa promovojnë ndërkombëtarët.
Në përfundim, Lipa ka lëshuar një mesazh të prerë: “Krejt Kosova nuk e nxen n’VIP!!!
Sunny Hill Festival, një prej ngjarjeve më të mëdha muzikore në Kosovë do të mbahet në datat 1,2,3 gusht dhe gjithçka nën lupën nga Dua Lipa. Por babai i saj, që është edhe menaxheri i sah, Dukagjin Lipa ka reaguar ashpër në rrjetet sociale për fenomenin e kërkesave të shumta për bileta falas ose siç i quan ai, “belesh”. Përmes një sërë storjesh në Instagram, drejtuesi i festivalit dhe babai i…
Në prag të festivalit Sunny Hill, Dukagjin Lipa ka reaguar ashpër ndaj kërkesave të shumta për bileta falas, duke publikuar një sërë storiesh në Instagram ku i drejtohet hapur atyre që i ka quajtur “Belesha”.
Në deklaratën e tij ai shprehet: “Krejt ju që po lypni bileta falas, ASNJË prej jush nuk jeni rast social, përkundrazi, çdo të premte i hipni kerreve e aeroplanëve për Europë, për qejf, eksportoni kesh jashtë Kosovës (shuma të konsiderueshme), e me ble bileta për me e kalu nji vikend në Kosovë që ASNJË prej qyteteve europiane nuk ju ofron një vikend ksi soji, koka shpenzim për ju!!!!
N’vend se me i thirrë miqtë e juaj europianë me ardhë me e kalu nji vikend me juve n’Prishtinë, me e promovu vendin edhe me ndihmu në pamjen edhe imazhin e Kosovës, ju kqyrni qysh me ardhë n’festival belesh!!!!
Foto: Dukagjin Lipa/InstaStory
Krejt Kosovën nuk e nxen n’VIP!!! Provo qysh osht me hargju a me u knaqë nji vikend n’Prishtinë, se kur po nisesh për Europë, as nuk po i thirrë avio kompanitë për biletë belesh, as hotelin për dhomë belesh, as restoranin me hongër belesh e as bileta t’koncerteve belesh!!!!
MOS THIRRNI PËR BILETA!!!!!”
Ky reagim i Lipës është bërë menjëherë viral, duke hapur debat për kulturën e kërkimit të biletave falas dhe vlerësimin e ngjarjeve të mëdha kulturore që zhvillohen në Kosovë. /Telegrafi/
Pak para se të fillojë Sunny Hill Festival, një prej ngjarjeve më të mëdha muzikore në Kosovë dhe rajon, Dukagjin Lipa ka reaguar në rrjetin social “Instagram” lidhur me kërkesat e shumta për bileta falas, ndryshe siç i quan ai, “belesh”.
Përmes disa storjeve në Instagram, drejtuesi i festivalit ka shprehur zhgënjimin e tij ndaj atyre që kërkojnë hyrje pa pagesë në festival, edhe përkundër mundësive të tyre financiare.
“ASNJO prej jush nuk jeni rast social. Çdo të Premte hipni në aeroplan për Evropë, për qejf, eksportoni kesh jashtë Kosovës, e kur vjen puna me ble bileta për festival – ju doket shpenzim,” ka shkruar ai, duke potencuar se një vikend në Prishtinë ofron përjetime që nuk i ofron asnjë qytet evropian për të njëjtin çmim.
Ai gjithashtu ironizon faktin se në vend që të ftojnë miqtë evropianë për të përjetuar Kosovën, njerëzit shpenzojnë energji për të kërkuar bileta “belesh”, duke harruar që për çdo gjë tjetër në Evropë paguajnë plotësisht.
Ndërkaq, fjalia “Krejt Kosovën nuk e nxen n’VIP!!!” shpreh qartë kërkesat e shumta të qytetarëve për të qenë pjesë e zonës VIP, dhe nervozën e drejtuesit të festivalit, lidhur me këto kërkesa.
Faqja zyrtare e ‘Sunny Hill Festival’ ka publikuar sot një video të artistes shqiptare me famë botërore, Dua Lipa, e cila i drejtohet fansave të saj me një mesazh të ngrohtë dhe emocionues në prag të edicionit të sivjetshëm të festivalit që mbahet në Prishtinë.
Në videon e shpërndarë në rrjetet sociale, Dua shfaqet entuziaste, ndërsa thekson: “Jam shumë e entuziazmuar të vij në shtëpi, në Prishtinë, javën e ardhshme, për festivalin Sunny Hill. Do të jetë edicioni më i madh deri tani dhe jam shumë krenare sa shumë është rritur si festival. Mezi po pres, ju dua shumë shumë”.
Ajo nuk heziton të përfundojë mesazhin e saj në gjuhën shqipe, duke shtuar: “Mezi po pres, ju dua shumë!”
Dua Lipa është një nga emrat kryesorë të këtij edicioni të festivalit “Sunny Hill”, i cili organizohet çdo vit nga babai i saj, Dukagjin Lipa.
Prania e saj këtë vit në Prishtinë ka ngjallur një interes të jashtëzakonshëm tek publiku, me pritje të mëdha për performancën e saj në skenë.
Festivali, që tashmë ka fituar një reputacion ndërkombëtar, pritet të sjellë sërish në Kosovë emra të mëdhenj të muzikës botërore dhe të vazhdojë të afirmojë Prishtinën si një pikë të rëndësishme në hartën e festivaleve evropiane. /Telegrafi/
Këngëtarja me famë botërore, Dua Lipa, është fotografuar së fundmi në një nga rrugicat karakteristike të Palermos, teksa shijonte disa ditë pushimi mes pjesëve të turneut të saj ndërkombëtar “Radical Optimism”.
Në një video të shpërndarë në rrjet, 29-vjeçarja shihet ulur thjesht në një trotuar nën diellin italian, me një gotë verë në dorë dhe një cigare, duke qeshur me të fejuarin e saj, aktorin britanik Callum Turner, 35 vjeç, shkruan DailyMail, transmeton KultPlus.
Pamjet bënë bujë të menjëhershme në rrjetet sociale, me fansat që e përgëzuan Duan për natyrshmërinë dhe qetësinë që e karakterizon, ndryshe nga yjet e tjerë të nivelit të saj. “Thjesht është ulur në rrugë me verë në dorë… E adhuroj!”, shkroi një ndjekës në TikTok. Të tjerë komentuan: “Ka famën, pasurinë dhe suksesin por nuk duket aspak e përfshirë në botën e luksit bosh.”
Megjithatë, jo të gjithë ishin pozitivë. Disa përdorues shprehën kritika për pirjen e duhanit, duke u shqetësuar për ndikimin që kjo mund të ketë në zërin dhe karrierën e saj si këngëtare.
Kujtojmë se turneu “Radical Optimism”, që nisi në maj, e ka çuar këngëtaren në Australi dhe Britaninë e Madhe, ku së fundmi performoi në stadiumin Wembley. Turneu do të rifillojë në fillim të gushtit në Amerikën e Veriut dhe do të përfundojë më 5 dhjetor në Mexico City.
Në një intervistë për British Vogue, Dua Lipa konfirmoi fejesën me Callum Turner, duke shtuar se e sheh këtë kapitull si një hap të rëndësishëm drejt ndarjes së jetës me dikë që e quan “mikun më të mirë përgjithmonë”.
“Do të doja të kem fëmijë një ditë. Por gjithmonë mbetet pyetja: kur është koha e duhur? Mendoj se është një nga ato gjëra që do të ndodhin kur t’i vijë koha,” – u shpreh ajo./KultPlus.com/
Një këngëtare shqiptare mund të jetë për herë të parë protagoniste e shfaqjes së pushimit të SuperBowl. Dua Lipa është një nga kandidatet kryesore për të qenë pjesë e asaj që cilësohet si një nga shfaqjet më të mëdha e rëndësishme muzikore në botë, ku kanë kënduar ikonat më të mëdha të muzikës. Sipas “BILD”, bëhet fjalë për një treshe këngëtaresh që mund të këndojnë së bashku në shfaqjen e…
Një këngëtare shqiptare mund të jetë për herë të parë protagoniste e shfaqjes së pushimit të SuperBowl. Sipas mediave ndërkombëtare, Dua Lipa është një nga kandidatet kryesore për të qenë pjesë e asaj që cilësohet si një nga shfaqjet më të mëdha e rëndësishme muzikore në botë, ku kanë kënduar ikonat më të mëdha të muzikës.
Sipas “BILD”, bëhet fjalë për një treshe këngëtaresh që mund të këndojnë së bashku në shfaqjen e SuperBowl 60 që zhvillohet më 8 shkurt 2026 në “Levi’s Stadium”, në Santa Klara, Kaliforni. Përkrah 28-vjeçares Dua Lipa, pritet të jenë edhe Sabrina Karpenter dhe Çapëll Roan.
Prej javësh ka pasur bisedime të vazhdueshme, me këtë treshe që shihet si një zgjidhje e mundshme për shfaqjen e këtij edicioni. Treshja është favorite, por kompania “Roc Nation” që është përgjegjëse bashkë me sponsorin “Apple Music” për shfaqjen ikonike në pushimin e ndeshjes, po bisedon edhe me artistë të tjerë.
Për Dua Lipën, kjo do të ishte shfaqja e dytë e madhe sportivë në të cilën merr pjesë, pas asaj të finales së Ligës së Kampioneve në vitin 2018. Por shfaqja në pushimin e SuperBowl, është në një nivel komplet tjetër dhe për shumë artistë cilësohet ndër kulmet e karrierës së tyre muzikore.
Një nga yjet më të mëdhenj të muzikës pop, Dua Lipa, ka shijuar një darkë të veçantë në restorantin e njohur “Cicciotto a Marechiaro” në Napoli.
Këngëtarja shqiptare, me mbi 87 milionë ndjekës në rrjetet sociale zgjodhi restorantin e drejtuar nga Vincenzo dhe Gianluca Capuano për darkën e saj napolitane, e cila rezultoi të ishte një përvojë e paharrueshme si për të, ashtu edhe për mikpritësit.
Menuja përfshinte një meze me karkaleca deti dhe scampi të freskët, pasta paccheri me karavidhe dhe një gotë të mirë vere Fiano. E përkëdhelur nga vetë Vincenzo Capuano, Dua Lipa shijoi gjithçka me finesë dhe vëmendje për detajet.
Sipas burimeve, ajo mbërriti me avion privat në aeroportin e Foggias, për të vijuar më pas me helikopter drejt Napolit, përpara se të nisej për në Capri, përcjellë KultPlus.
“Ishte një ndjesi e mrekullueshme të shihja Dua Lipën në restorantin tim,” u shpreh Vincenzo Capuano, duke përshkruar emocionet e tij gjatë vizitës së këngëtares. “Ajo mori tartar me ton dhe kalamar të skuqur. Donte karkaleca deti të gjallë dhe e dinte ndryshimin mes atyre sicilianë dhe kalabrezë. Unë dua ato vjollcë. Linguine me scampi për pjatën e parë,” – vazhdoi ai.
Capuano shpjegoi se nuk ishte njoftuar për identitetin e mysafires së veçantë përpara ardhjes së saj.
“Na telefonuan, por nuk thanë për kë ishte rezervimi. Kur e pashë të ulur në tavolinë, nuk mund t’u besoja syve të mi. Ishte një emocion i madh dhe i sinqertë.”
Vizita e Duas mbetet një vizitë e shkurtër, por mbresëlënëse, që i shton një tjetër moment të paharruar historisë së restorantit legjendar napolitan./rtl102.5/KultPlus.com
Asht pak me than, se Arshi Pipa mbetet nji prej figurave ma t’njimendta të vetëdijes dhe veprimit demokratiek. Ai ishte shumë e shumë më shumë se kaq. Ai ishte dhe mbeti nji za i kurajshëm i vlerave. Ndoshta do ta kishit t’pamujtun për me e gjet nji personifikim të të përsosunes së disidentit në jetë dhe në vepër. Tue e kërkua e tue dasht me nxjerr prej kohet e sprovave, shtjellave përpirëse dhe zemëratave të diktaturës komuniste e mbas, e tash ja ku mundet pa droje me e gjithëpranu, ai asht Arshi Pipa. Punoi me mish e me shpirt, lufto me thonj e me dhëmbë për me mujt me dishmi njat univers t’përsosun t’ngadhnjimtarit, dishepullit të dijes e nxanjes, kreshtës së kushtrimeve e kumtimit, kungimit dhe krijimit. Tançka në të e me të kishte mujt me u ngjiz e me marr hov me u jetësu si një Ante antik, në çdo puls, në çdo mendim, në çdo dashtuni e veçanti shprehëse.
Arshi Pipa (Shkodër, 28 korrik 1920- Washington, 20 korrik 1997), ç’nuk ishte, çmos bani e gjithqysh diti dhe mujti, ai u rrek e i’a doli për me ken nji poet kushtrues e nji lirik i tamëlt; nji gjuhëtar i zoti dhe gladiator i paepun i arenave t’gegnishtes; kritik, ndoshta me pak shokë mbas vedi, për nga thellësia dhe larmi e trajtesës; përkthyes dhe pedagog gjithëpoaq gjurmlans në trashigiminë tonë kombëtare. E tan jeta e tij ishte e mbushun me përpjekje, me vuajtje e me sfida, me gjithëçmos qi mujti me marr prej tij ma t’mirën vepër, ma t’vyemën vlerës, t’përgjithmonshmen dëshmi të shpirtit triumfues.
Nga jeta
Leu në Shkodër, i biri Mustafa Nuriut dhe Hatixhe Lloshit. Arshiu qe me prejardhje libohovite nga i ati dhe nga e ëma shkodrane me origjinë dibrane. I ati qe jurist i shkolluar në Stamboll, në kohën e Luftës së Parë Botnore qe jurist i Drejtorisë së Drejtësisë në Shkodër, administratë shqiptare, për herë të parë në gjuhën shqipe, e krijuar nga austro-hungarezët. Më vonë, në vitet ‘23-‘26, do t’u emëronte anëtar i Gjyqit të Diktimit. E ëma, Hatixhja, qe një shembull virtyti e pune për fëmijët e saj, stoike në fatkeqësitë e panumërta që i ranë mbi krye.
Kishte vëlla nga i ati Muzaferin, dhe katër motra të një barku: Nedreti, Fehimja, Bedrija dhe Bedi.
Vitet e para të arsimimit i mori tek Kolegji Ksaverian e më tej në liceun shtetëror të Shkodrës në ndarjen me profil klasik më 1938. Me përkujdesjen e të atit për formimin në traditën fetare të familjes tyre, ndiqte mësime edhe në medrese gjatë mbasditeve. Më 1936 me poezinë “Në lamën e luftës” fitoi çmimin e tretë në një konkurs poezie të shpallur nga e përkohshmja “Cirka”. Më pas studioi Letërsi e Filozofi në Universitetin e Firences, ku u laureua më 1942 me dizertacionin “Morali dhe feja tek Bergson”.
Kthehet në Shqipëri dhe nga viti 1941 deri më 1946 jep mësim ndër shkollat e mesme të Tiranës dhe Durrësit. Kur Lidhja e Shkrimtarëve dhe Artistëve nisi botimin e organit të vet “Bota e Re”, Pipa me Kutelin ishin të vetmit jokomunistë në këshillin drejtues. Merr pjesë në Kongresin e Parë të Lidhjes në tetor të 1945, ku punimet i drejtoi S. Luarasi. Më vonë i kërkohet të shkruante diçka për përvjetorin e vdekjes së Migjenit, që nuk u pëlqye nga njerëzit e partisë. Në një takim letrar në Shtëpinë e Kulturës në Tiranë lexon “Këngën e Pleshtit” të Goethes duke thumbuar kështu Sh. Totozanin, i cili u bë shkak që Pipën ta zhvendosnin me punë në Durrës. Atje lexon një tjetër poezi të titulluar “Bushtra”, dhe pas një tjetër mbrëmjeje poetike në Tiranë ku në krah kishte N. Spirun që nuk e njihte arrestohet me 27 prill 1946 dhe dënohet me dy vjet heqje lirie. Ridënohet – dhe gjatë marrjes së dënimit merr vesh vdekjet e të vëllait – më 20 dhjetor 1947 me 20 vjet heqje lirie si bashkëthemelues i një grupi social-demokrat bashkë me P. Kaçinarin, H. Ballhysën dhe P. Gjeçin. Vuajti në burgjet dhe kampet e shfarosjes (Durrës, korrik 1948 Vloçisht, nëntor 1948 Gjirokastër, Korçë, Tiranë, Burrel etj.), ku përveç punës së detyrueshme u bë një nga dorëzanët e mësimdhënies së letërsisë, filozofisë dhe gjuhëve përgjatë dënimit, ku shkroi librin me poezi “Libri i Burgut”. Familjen e shpërngulën disa herë derisa në nëntor 1949 bashkë me 20 familje të tjera të persekutuara i shpërnguli në disa shtëpi boshe në plazh. Gjatë rrugëtimit, i ati që ishte i paralizuar, ndërroi jetë.
Lirohet më 26 prill 1956 dhe një natë të fundverës së 1957 arratiset bashkë me të motrën, Fehimen. Vendoset në Sarajevë gjer më 1959.
Gjatë asaj periudhe përktheu në shqip përzgjedhje nga poezia lirike latine (250 faqe, me përkthime, dhe kapituj mbi elemente metrikë dhe shënime.
Emigroi në Shtetet e Bashkuara në 1958-ën. Në fillim punoi si arkëtar (kashier) në nji hotel të Nju Jork-ut. Emërimi i tij i parë ishte në kolegjin Philander Smith, Little Rock, Arkansas, ku ligjëroi për filozofinë (1960). Gjatë vitit akademik pasues, meqenëse ra në sy për njohjen e thellë të italishtes, drejtoi departamentin e gjuhës italiane në City University, të Georgia-s, në “Shkollën e Gjuhëve dhe të Gjuhësisë” dhe në të njëjtën kohë jepte mësim filozofi, në “Kolegjin e Arteve të Lira” (verë, ’61, dhe ’62). Ka qene pedagog i gjuhës italiane në universitetin e Kolumbia-s në vitet 1961-62, dhe profesor i asociuar i gjuhës italiane, në universitetin e Delfit, Garden City, dhe, në të njajtën kohë, gjatë verës, dha filozofi në Kolegjin e Arteve të Lira..
Në vitet në vazhdim ligjëroi tema filozofike në kolegjin Adelphi Suffolk. Nga viti 1963-66 ishte profesor i asociuar (Profesor i asociuar i përkohshëm në vitet 1963-64) në departamentin e gjuhës italiane, në universitetin e Kalifornias, Berkley. Atje u jepte mësim kurseve të letërsisë moderne italiane dhe drejtonte seminaret e kritikës letrare, (De Sanctis, 1963, Kroçe, 1964, Viko, 1965), po ashtu si dhe në gjuhën shqipe, letërsi dhe folklor, (1965), si edhe filozofi Romane. Në vitin 1966, drejtoi disertacionet për gradën e doktorit në filozofi (Ph.D). Me nji sensibilitet të dukshëm ndaj padrejtësive, – çka i karakterizon njerëzit e ndershem dhe idealistë, – gjatë kohës që qe në Universitetin Little Rock, Arkansas, përjetoi me dhimbje realitetin e diskriminimit racial në shoqëninë amerikane dhe u revoltue. Atje përkrahu lëvizjen studenteske të Berkley University të Kalifornisë, e njohun si “Free speech movement”, dhe u ba kritik i paanshem i poltikës. Nga viti 1966, ka qenë në fakultetin e Universitetit të Minnesota-s dhe Minneapolis, fillimisht si profesor i asociuar (1966-69), dhe më pas si profesor i gjuhës italiane, në departamentin e gjuhëve frënge dhe italiane (Departamenti i Gjuhëve Romane gjatë vitit 1968). Arriti të jetë pjesëtar i Universitetit të Minesotes, si anëtar me të drejta të plota dhe gjithashtu kontribuonte në planifikimin, hartimin dhe ndarjen e diplomave të studimeve të gjuhës italiane. Programi për gradat e master-it u themelua në vitin 1968, ndërkohë ai ishte drejtues i programit master (“graduate school”) në gjuhën italiane. Temë-diplomat për master dhe disertacionet e PhD u shkruan dhe u miratuan nën drejtimin e tij. U ka dhënë mësim kurseve të ekstrakurrikulare të gjuhëve, të ndara në kurse të ulët dhe të larta, kurseve të qytetërimit dhe të kulturës (gjithashtu në Anglisht) dhe, në veçanti, kurseve të ekstra-kurrikulare për shkrimtarët e mëdhenj, (Dante, Bokaçio, Manzoni, Leopardi), në zhanret e “Poezisë kalorësiake”, “Letërsisë Utopike”, dhe temat krahasuese (Marksizmi dhe Ekzistencializmi në tregim dhe dramë), përfshi seminaret (Ungareti dhe Montale, Viko dhe Kroçe ). U ka dhënë gjithashtu mësim bashkërisht, kurseve të diplomuara të gjuhëve Frënge dhe Italiane, (Simbolizmi Francez dhe Hermetizmi Italian, Romantizmi në Francë dhe në Letërsinë Italiane), duke pasuar me themelimin e programeve të master-it, në gjuhët Frënge dhe Italiane (1970), të konceptuar dhe hartuar me iniciativën e tij. Me daljen në pension u vendos përfundimisht në Washington, D. C., pranë së motres, Fatimes.
Gjatë kësaj kohe u intensifikuen lidhjet e tij me “Vatrën” dhe “Diellin”. Gjithnji, ai ka qenë bashkëpunëtor i zellshëm i “Diellit”. Shqetësimet e tij për gjendjen e “Vatrës”, në këte kohë, dhe mendimet e tij për prosperitetin e saj, ai i shprehi, së pari, në “Dielli”, në artikullin e gjatë “Për riorganizimin e Vatrës”, (nr. i 16 gushtit 1983) dhe në Fjalimin e rastit të 28 Nandorit 1986, “Për shpëtimin e Vatrës”, që u botue në “Diellin” e 28 shkurtit, 1987. Më duket se Arshiu ka dhanë përcaktimin ma të saktë dhe ma të bukur për Vatrën: “Vatra asht nji monument historik i vetëdijes dhe kulturës kombëtare”. Ai ka shkrue me dhimbje krahnori për gjendjen e mjerueme të “Vatrës” dhe ka vlerësue lart prestigjin e saj ndaj organizatave të tjera të diasporës, gja qi i jep mundësi e avantazh asaj t’i bajë nji sherbim të madh kombit, “i cili do të ketë vlerë ma të madhe nëse Vatra mban nji qendrim sipërpartiak dhe sipërqeveritar”. “Ndërhymja e saj, shkruen Pipa, asht sidomos e randësishme ndër raste kur të drejtat e kombit shqiptar cenohen ose rrezikohen”.
Në pranverë të vitit 1991, Pipa u zgjodh kryetar i “Vatrës”, pa qenë anëtar i saj, detyrë në të cilën qindroi vetëm nji vit, sepse në qershor të 1992-shit, nuk u rizgjodh. E mori kryesinë e “Vatrës” me të vetmin qellim për ta vu ate në shërbim të problemeve me randësi të jashtëzakonshme historike, qi dolen para kombit tonë: zhvillimeve demokratike në Shqipëni dhe zgjidhjes së problemit të Kosovës. Gjatë kësaj kohe tepër të shkurtë, ai iu kushtue me të gjitha energjitë rimëkambjes së “Vatrës”, dhe kreu shumë punë me vlerë. Në “Albanica”, në nr. 3-4 të 1992-shit, në shkrimin On VATRA and Dielli, ai ka shkrue me hollësi për to. Puna e tij asht pasqyrue, gjithashtu, në numrat e “Diellit”, që editoi ai gjatë kësaj kohe.
Veprat
Veprimtaria e tij përfshin fusha të artit letrar, të filozofisë, estetikës, kritikës letrare, folklorit, folkloristikë s, gjuhësisë, politikës, publicistikës.
Vëllimin e parë poetik me titull “Lundërtarët”, nji përmbledhje lirikash qi dishmon një talent novator në shpërthim, e botoi në v. 1944. Të dytin, “Libri i burgut” të shkruem në letra cingaresh, në burgjet e kampet e punës së detyrueme, e botoi në Romë në vitin 1959. Asht nji përmbledhje liriko-epike, pasqyrë e gjallë artistike e motiveve qi i diktoi jeta e qelive dhe e kampeve të vdekjes, ku kaloi dhetë vjet. Një ditar i vërtetë që ka për të mbetë një nga dishmitë artistike ma të sakta të asaj qi ndodhi me ata që nuk iu nënshruen regjimit të përgjakshëm diktaturial. “Nuk njoh në të gjithë letërsinë shqipe vargje më tronditëse sa ato të botuara në librin e quajtur thjesht “Libri i burgut”. Tek lexon poezitë e Arshi Pipës, ndjen klithmat, britmat, plagët, poshtërimin njerëzor, në emër të ca idealeve absurde dhe hipokrite. Është një sketerrë më e tmerrshme sesa Ferri i Dantes, sepse ky është ferri i njerëzve të pafajshëm e jo i mëkatarëve. Është materia e Parajsës e transplantuar në Ferr”, ka shkruar shkrimtari Rudolf Marku.3).
Punë e burgut asht edhe “Rusha” (botue në Munich, 1968), poemë epike me një subjekt të theksuem dramatik të periudhës së gjysës së dytë të shek. XIV, qi trajton nji histori dashunije dhe hakmarrjeje mes shqiptarëve e serbëve në sfondin e zakoneve tona tradicionale. Me 1969, Pipa botoi në Munich antologjinë poetike “Meridiana”, nji përzgjedhje nga botimet e maparshme dhe disa poezish të pabotueme, qi tingëllon si jehonë e mirëfilltë e nji testamenti poetik.
Krijimet poetike të Arshiut shquhen për një talent të fuqishëm, për shumësi e përzgjedhje motivesh, për trajtim të tyne në nivele artistike të lakmueshme, dhe për një përkushtim të madh ndaj punës krijuese, pa lanë mangut gjuhën poetike jashtëzakonisht të pasun e të pastër, të zgjedhun me kujdes si rrallëkush.
Po veçoj, sa për ilustrim, nga “Meridiana”, “Preludet”, të shkrueme në Firence dhe Tiranë në vitin 1941. Tharme poetike, yshtëse imtimesh meditative me forcë të madhe purifikuese, të enduna në veshje tekstore moderne; fluiditete lirike të derdhuna në simfoni ritmesh e tingujsh të magjishëm. Këto janë “Preludet”. “Urgjencca të mbrendshme”, siç i pati quajtur ai shtysat e fuqishme shpirtnore për t’i dhanë jetë poezisë. Befasuese për letrat shqipe të asaj kohe, dhe po aq befasuese edhe sot e kësaj dite.
Pipa na ka lanë nji trashigim të pasun edhe në fushën e përkthimeve poetike nga latinishtja, italishtja, frëngjishtja, gjermanishtja, anglishtja. Vetëm gjatë kohës njivjeçare qi jetoi si refugjat në Jugosllavi, ai përktheu nji vëllim poetik me titull “Lyrika Latine”, (rreth 250 faqe të plotësueme edhe me shenime të ndryshme metrike), mbetun në dorëshkrim. Po ashtu, mbetun në dorëshkrim, asht edhe nji vëllim poetik i shkruem në tri gjuhë europiane me titull “Autobiografia”.
Nji veprimtari jashtëzakonisht të gjanë na ka lanë në hapësinën shkencore të kritikës letrare. Gjatë vjetëve në Shtetet e Bashkueme të Amerikës, botoi veprën “Trilogjia Albanica” (1978), në tri vëllime: “Albanian Folk Verse”, “Hieronymos De Rada ” dhe “Albanian Literature: Social Perspectives ” , vepër rreth 900 faqesh, që shquhet sidomos për thellësi dhe origjinalitet në trajtimin e personaliteteve dhe dukunive letrare që shqyrton, nën prizmet estetike moderne të strukturalizmit dhe komparativizmit. E tham me plotgojë që në asnjë botim të kësaj natyre nuk kam gjetë atë dendësi sqarimesh në fundfaqet (fusnotat), shënimesh bibliografike, indeksesh gjithfarësh, – një skrupolozitet shkencor për t’u admirue.
“Trilogjia Albanica’, shkruen Peter Prifti, si e para në llojin e saj në letërsinë shqipe, është një vepër ndriçuese, një minierë e pasur për poetët, folkloristët, etnologët, gjuhëtarët e etimologët, historianët dhe studiuesit e letërsisë shqipe në përgjithësi. Risia e formës së saj, diapazoni i gjerë i ideve dhe disiplinave që ajo qarkon, trajtimi original i subjektit dhe pasuria e të dhënave, i jep kësaj vepre një vend të merituar në letërsinë shqiptare. Nuk është e tepërt të them se Trilogjia Albanica e vendos autorin e saj si një studiues lider në SHBA për De Radën dhe popullin Arbërësh, për strukturën e poezisë shqiptare dhe karakterin e letërsisë shqipe në përgjithësi”.4).
Në vitin 1991, botoi “Contemporary Albanian Literature”, për të cilën studiuesi Italo Costante Fortino, ka thanë: “Studimi i fundit i Arshi Pipës mbi letërsinë e realizmit socialist përban nji kontribut të parë . . . për nji rend të ri qi duhet të vendoset në letërsinë dhe, në radhë të parë, në kritikën letrare” 5). Fjalët e Fortino-s vlejnë gjithashtu për “Trilogjinë shqiptare”. Nuk mund të bahen hulumtime shkencore në fushën e kritikës letrare pa marrë në konsideratë mendimet dhe tezat origjinale të Arshiut, dhe pa mbajtun qindrim miratues a kundërshtues ndaj tyne.
Shumë studime për letërsinë dhe kulturën shqiptare dhe arbëreshe, ka botue në shypin e huej si “Südost-Europa Forschungen”, “Zeitschrift für Balkanologie”, “Comparative Literature Studies”, “Books Abroad”, “Rivista di lettrature moderne e comparate”, “Mondo operaio”, “Revue des études sud-est européennes”.
Në këtë lamë, Pipa asht shtye edhe në letërsinë botnore, sidomos për letërsinë italiane. Ka botue artikuj studimorë me vlera të mëdha njohëse për Danten, De Sanctis, Manxonin, Ungaretin, Moravian, Montalen. Këto ese, Pipa i ka botue në revistat e hueja shkencore si “Italica”, “Italian Quarterly”, “The Romanic Revieë”, “Comparative Literature”, “Books Abroad”, “Belfagor”, “Le ragioni critiche”, “Revue de literature comparèe”, “Revue des études italiannes”.
Një nga frytet, ma i vlerti, i kësaj pune asht vepra “Montale and Dante” (1968), anglisht, e përkthyeme në italisht dhe, kohët e fundit, nëse nuk jam gabim, edhe shqip. Me këtë vepër, ai e rreshtoi veten ndër studiuesit ma të mirë botnorë të këtij subjekti, d. m. th. të vlerësimit objektiv të poezisë së Montales dhe të vumjes në dukje të ndikimit të Dantes në poezinë e Montales. “Fakti që edhe sot pas më shumë se 30 vjetësh, ka shruar Astrit Lulushi, libri ‘Montale and Dante, vazhdon të cilësohet nga kritika si një nga studimet më të thella e më të hollësishme rreth poetit të madh Italian, tregon se Arshi Pipa doli i suksesshëm në këtë sipërmarrje”. Dhe më poshtë: “. . . pa veprën e Pipës, “Montale and Dante’, kritika letrare botërore sot me siguri do të ndjehej e varfëruar”. 6).
Estetika dhe filozofia kanë qenë gjithashtu interesimet e tij shkencore. Trashigimia e tij në këto fusha, përveç disertacionit mbi filozofinë e Bergsonit, qi e kemi përmendun ma nalt, përfshin artikujt studimorë dhe referatet shkencore të mbajtuna në konferenca dhe kongrese ndërkombëtare si në Amsterdam, Londër, Uppsala, Palermo, Venecie, etj.Mbetun në dorëshkrim asht vepra filozofike “La mia concezione sulla vita” (Kuptimi im mbi jetën).
Më vjen si e nevojshme të përmend këtu mendimin e Pipës për nji nga parimet ma të qenësishme të estetikës, atë që lidhet me të bukurën në art përballë të moralshmes. Tue folun për Benedeto Croce-n, Pipa thotë: “ . . . E bukura dhe e ndershmja janë të ndame mes tyne. Pra nji vepër morale ose jo, janë në dorë të artistit. Kështu një libër skandaloz estetikisht mund të shkojë, por autori nuk duhet ta shruej kurr” (Nënvizimi im, A. Ç).
Nji kontribut të veçantë përban veprimtaria e tij shkencore në fushën e folklorit, të folkloristikë s dhe të gjuhësisë. Gjatë viteve të burgut pregaditi një vepër me materiale folklorike të mbledhuna nga të burgosunit, rreth 420 faqe të daktilografikueme, pa llogaritë këtu nji hymje teorike rreth folklorit tonë dhe folklorit në përgjithësi; vepër që iu dorëzue Institutit të Folklorit, në vitin 1957, dhe sot nuk gjindet.
Të botueme në këtë fushë janë veprat “Albanian Folk Verse: Structure and Genre” (1978) dhe “Politics of Language in Socialist Albania” (1989). Analizës së çështjeve të ndryshme të eposit tonë të kreshnikëve, Pipa i asht kthye përsëri në punimin “Serbocroatian and Albanian Frontier Epic Cycles”, botue në v. 1984, në vëllimin “Studies on Kosova” (edited by Arshi Pipa and Sami Repishti). Tue u bashkue me studiuesit Alois Schmaus, Stavri Skendi, e ndonji tjetër, Pipa e trajton ciklin e kangëve të kreshnikëve, të malësorëve tonë të Veriut, si një version të eposit boshnjak, të modifikuem nga psikologjia jonë etnike dhe traditat tona zakonore.
Në veprën “Politics of Language in Socialist Albania”, merret me problemin e standardit të gjuhës sonë letrare, të vendosun në nji forum ku liria e fjalës përbante sakrilegj, si në të gjitha forumet e diktaturës, dhe mërrin në përfundimin qi “gjuha e njësuar’ nuk asht as e njisueme, as e përbashkët, as kombëtare; ajo asht një variante toskënishte e arnueme me disa huazime fonetike nga gegënishtja letrare, të cilat i mungojshin strukturës së toskënishtes”; nji përfundim të cilit nuk mund t’i hiqish asnji presë, (siç thotë nji shprehje popullore), dhe qi ma në fund asht pranue prej të gjithëve.
Me interes asht të parashtrojmë ndonji mendim të tijin për gjuhën tonë, të cilën e njohti dhe e përdori në mënyrë të përkryeme, në të dy dialektet. Ai kishte qindrimin e Çabejt: “Unë kundroj me simpati nji gjendje, qysh asht kjo e sotmja, kur nji Shqipni e vogël, shembull fort i rrallë n’ Europë, asht e zonja me u shprehë në dy gjuhë letrare. Ky asht nji shenj pasunije, kulture, qi na shquen, cilido qoftë shkaku i tij” 7). Dhe në një rast tjetër: “Gegënishtja me toskënishten, plotësohen në fushën letrare në nji mënyrë fatlume. Ka gjana që njena i thotë fuqishëm, tjetra i shpreh kandshëm” 8). Ai e tregoi veten mjeshtër në të dy dialektet. Mjafton të përmendim këtu dy xhevahire poetike: “Shemo Hajduti” (toskënisht), “Kupe Danja” (gegënisht), ose përkthimin e Lukrecit në gegënisht, se aty gjen “hovet vigane të mendimit dhe trandjen e gjithanshme të shpirtit”, kurse Virgjilin në toskënisht, “jo se ai nuk mund të përkthehet mirë në gegënisht, por ajo diçka e vagullt dhe fluide që asht poezia e tij shkrihet ma mirë në toskënisht” 9). Gjithsesi, edhe pse u desht të vdesë Pashko Gjeçi, për t’i vu vulën kësaj dukunie, ndërgjegjja shqiptare, për këtë çashtje madhore, asht ajo që asht: preferon të pranojë paragjykimin në vend të faktit.
Shqetësimet dhe interesimet e tij për gjendjen në Shqipni, Kosovë dhe për të gjitha trojet shqiptare dhe për të ardhmen e tyne kanë gjetë shprehjen e vet në botimin, në vitin 1990, të librit “Albanian Stalinsm. Ideopolitical Aspects”, një përmbledhje e shkrimeve të karakterit politik, të botueme në shtypin periodik shqiptar të diasporës sonë dhe ate amerikan, të viteve 1958-1989. Shkrime të kësaj natyre, Pipa botoi në gazetën “Dielli”, gjatë viteve 1991-92, vite kur ai qe kryetar i “Vatrës” dhe editor i organit të saj.
Pipa shquhet edhe për veprimtari botuese në lamin e shtypit periodik. Ai ka qenë botues dhe kryeredaktor organesh letrare e shkencore. Në vjetin 1944, kur Shqipnija vuente nën pushtimin e huej, në nji moshë të re nxori revistën “Kritika Letrare”, në të cilën dallohet për trajtim original dhe objektiv të personaliteteve të letrave shqipe; veçori që do ta shoqnojë ate gjithnji ma vonë, kur do të shkruej veprat madhore në këtë fushë. Në faqet e revistës, ndër të tjera, ravijëzohen kulme të tilla të letërsisë e të kulturës sonë si Noli, Konica, Migjeni. Kulme në historinë e kritikës sonë letrare kanë mbetun edhe këto punime të Pipës. Eseja e shkrueme për Konicën e dishmon atë si nji kritik të kategorisë së parë. Ajo mbetet edhe sot e kësaj dite nji nga xhevahiret e kritikës sonë letrare, sa për thellësinë e trajtimit, aq për stilin e shtjellimit dhe koncizitetin. Në vitet 1945-46, qe anëtar i redaksisë së revistës “Bota e Re”. Dhe , në vitin 1987, anëtar i redaksisë së revistës tremujore për mendimin kritik “Telos”(Kaliforni).
Në vitin 1990, filloi të botojë në Washington D. C. revistën “Albanica – A quarterly Journal of Albanological Research and Crticism”, revistë me vlera të mëdha shkencore albanologjike. Mbas tre numrash, për arsye financiare, u ndërpre ky botim aq i nevojshëm e i randësishëm sidomos për paraqitjen para botës të gjendjes së vertetë ekonomike e politike të trojeve tona, dhe të shkencave tona albanologjike. Për kohën e vet, në diasporën shqiptare, jo vetëm në ate të Amerikës, nuk ka pasë nji të tillë të dytë që t’i afrohet sadopak. Aty u botuen artikuj studimorë në gjuhët shqip, anglisht, frëngjisht, gjermanisht nga studiues të njohun shqiptarë e të huej si A. Pipa, M. Camaj, P. Prifti, A. Logoreci, A. Klosi, A. Vehbiu, F. Pipa, Michele Roux, Odile Daniel, Francesco Altimari, Walter Brew, Hans-Jurgen Sasse, Matteo Mandala, Peter Bartl, Armin Hetzer, Alain Ducellier dhe Wilfried Fridler.
Mbrojtja e çashtjes shqipare në të gjitha trojet tona qe qellimi i revistës. “Kjo revistë po del në nji kohë, – shkruhej në kopertinën e fundit, – kur si Shqipnija ashtu edhe Kosova janë tue përballue nji gjendje krize të jashtëzakonshme. Ndërsa shqiptarët n’atdhe, të neveritun prej robnisë staliniste, po braktisin atdhenë tue marrë rrugën e mërgimit, kosovarët, n’anën e vet, vazhdojnë me braktisë Kosovën për me i shpëtue robnisë serbe. . . Por ka nji ndryshim mes gjendjes në Shqipni dhe asaj në Kosovë e në disa republika jugosllave ku banojnë nji shumicë shqiptarësh. Shqiptarët e Jugosllavisë, ndonëse të persekutuem, organizohen dhe protestojnë, kurse shqiptarët n’atdhe nuk guxojnë as me bëza. Por mergatën arbënore qi jeton ndër vende demokratike nuk e ndalon kush me folë. I përket asaj me u ba zadhanësja e të heshtunvet.” Dhe e tillë u ba Albanica. Numri i parë iu kushtue “Tragjedisë së Kosovës dhe aktorëve të saj”. Në ballin e revistës u vizue harta e Kosovës së bashku me pjesën veriore të Shqipnisë.
Vazhdimisht, Pipa ka ndjekë në mënyrë aktive zhvillimet politike në atdhe, në Kosovë dhe në trojet shqiptare në Ballkan U ka dërgue letra personaliteteve ma të nalta të administratës amerikane, ka folë në “Zërin e Amerikës”, ka dhanë intervista, etj.
Në këte numer janë botue, letrat qi Pipa u ka dërgue Presidentit Amerikan George Bush, dy letra Sekretarit të Shtetit James A. Baker, Sekretarit të Përgjithshem të Kombeve të Bashkueme, Javier Perez De Cuellar për çashtjen shqiptare në përgjithësi.
Në vitet 1991-92, editoi gazetën “Dielli”, tue qenë njëkohësisht edhe kryetar i “Vatrës”. Pipa, tue qëndrue si gjithnji jashtë sinoreve të partitizmit të diasporës, si nji atdhetar i vertetë, antikomunist dhe demokrat kritikoi ashper veprimet antidemokratike të forcave poltike që dolen në skenë fill mbas ramjes së diktaturës, sugjeroi platforma politike me vlerë për zhvillimet demokratike në Shqipni, dhe kërkoi me insistim që të nxiret para drejtësisë përgjegjësia për atë çka ndodhi gjatë 50 viteve të regjimit komunist.
Arshi Pipa vdiq me 20 korrik 1997 në Washington, D. C., me dishirën përvëluese për ta pa Shqipëninë demokratike e perëndimore, Kosovën dhe trojet e tjera shqiptare të çlirueme dhe të bashkueme me atdheun. La porosinë e fundit: të digjej kufoma e tij dhe të hidhej në ujnat e Adriatikut. Pak vite para se të vdiste, ai i dhuroi Muzeut historik të Shkodrës bibliotekën e tij të pasun.
Pipa qe një mbrojtës i flaktë i çashtjes kombëtare, atdhetar idealist, demokrat e antikomunist i bindun, disident në jetë dhe në veprimtari letrare e shkencore, model shembullor i jokonformizmit, punëtor i palodhun, që të gjitha energjitë jetësore dhe aftësitë intelektuale, ia kushtoi kulturës kombëtare. Ai qe erudit i rrallë dhe poliglot. Përveç shqipes, ai fliste, lexonte e shkruente në anglisht, italisht, frëngjisht dhe gjermanisht.
Atdheu e nderoi me titullin e lartë: “Naim Frashëri i klasit të Parë” dhe qyteti i tij i lindjes e shpalli “Qytetar Nderi”. Busti i tij i derdhun në Bronx qindron, që prej vitit 1999, në mjediset e Muzeut historik të Qytetit. Kultura shqiptare, ku ende e përcaktojnë tonin akademikët e Diktatorit ose nostalgjikët e tyne, e ka të zorshme me pranue nji personalitet të tillë si Pipa, qi i ka demaskue nji jetë të tanë. Aty-këtu, individë të veçantë dhe institucione kulturore demokratike kanë fillue me ba hapat e parë për të nxjerrë në dritë veprën shkencore e letrare të tij. Po diaspora jonë? Asnji veprimtari promovuese për punën e madhe atdhetare, shkencore, artistike, botuese. Përveç ndonji artikulli me shumë vlerë si ai i Astrit Lulushit, “Montale & Dante dhe Arshi Pipa”, dhe 2-3 shkrimeve kritike tendencioze, nuk më ka xanë syni tjeter. Borxh i papaguem i “Vatrës”, i Shoqatës së Shkrimtarëve dhe, në përgjithësi, i inteligjencës së këtushme. /KultPlus.com
Këngëtarja shqiptare me famë botërore, Dua Lipa, ka vendosur të vërë në ankand Porsche-in e saj të personalizuar, në mbështetje të fondacionit që ajo themeloi së bashku me babain e saj, Sunny Hill Foundation. Lajmi është bërë i ditur në mediat ndërkombëtare dhe ka marrë vëmendje të gjerë, jo vetëm për vetë vlerën e makinës, por edhe për kauzën fisnike që ajo përfaqëson.
Makina, një Porsche unike me dizajn të personalizuar sipas stilit të saj, pritet të tërheqë interes të madh në ankand. Me linja elegante, ngjyrime të veçanta dhe detaje të dizajnuara me kujdes, ajo është një përzierje perfekte mes luksit, artit dhe identitetit personal të yllit të muzikës.
Të gjitha të ardhurat nga ankandi do të shkojnë për fondacionin “Sunny Hill”, i cili ka dhënë një kontribut të jashtëzakonshëm në mbështetjen e komuniteteve dhe të rinjve në Kosovë, veçanërisht në fushat e arsimit, artit dhe kulturës. Fondacioni ka organizuar gjithashtu Festivalin e njohur “Sunny Hill”, që ka sjellë emra të mëdhenj të muzikës në Prishtinë dhe Tiranë./tv21/
Dua Lipa ka tërhequr vëmendjen me një seri fotografish të reja në Instagram, ku shfaqet në formë të shkëlqyer fizike.
Këngëtarja 29-vjeçare pozoi me një kostum seksi dhe xhinse të gjera, ndërsa në një video të shkurtë nga palestra tregoi muskujt e barkut me reçipeta të zeza dhe geta të ngushta.
Në albumin me titull “pak nga gjithçka”, ajo ndau gjithashtu momente nga udhëtimet me helikopter dhe darka elegante me miqtë dhe familjen.
Në disa fotografi, Dua pozon me një fustan të zi të ngushtë që i nxjerr në pah linjat trupore.
Ndërkohë, në këtë postim mungon partneri i saj Callum Turner, megjithëse çifti e konfirmoi zyrtarisht fejesën e tyre këtë muaj.
Gjatë fundjavës, ata u panë të përqafuar dhe duke shkëmbyer puthje në Hyde Park, Londër.
Në një intervistë të fundit për Vogue UK, Dua pranoi se dëshiron të ketë fëmijë me Callumin, por është e vetëdijshme për sfidat që sjell balancimi i jetës familjare me karrierën në muzikë. /Telegrafi/
Gjatë fundjavës së Çmimit të Madh në Monako është prezantuar zyrtarisht një nga makinat më të veçanta të këtij viti: Dua Lipa Rennstall GT3 RS, një version ekskluziv i modelit 2024 Porsche 911 GT3 RS, krijuar në bashkëpunim me këngëtaren e njohur Dua Lipa dhe kompaninë Porsche.
Kjo makinë unike përmban paketën e kërkuar Weissach, me rrota prej magnezi, komponentë prej karboni, frenat Porsche Ceramic Composite, si dhe një motor atmosferik 4.0 litra flat-six, që arrin deri në 9,000 rpm, transmeton.
Pamja e jashtme e makinës është zbukuruar me një dizajn të veçantë dhe ngjyra të gjalla të krijuara nga vetë Dua Lipa, të frymëzuara nga energjia dhe stili vizual i turneut të saj Radical Optimism.
Të gjitha të ardhurat nga ankandi do të shkojnë për Fondacionin Sunny Hill themeluar nga Dua Lipa.
Makina do të ekspozohet në Goodwood Festival of Speed si dhe në #SothebysParis, ndërsa ankandi është i hapur deri më 31 korrik./KultPlus.com
Turneu “Radical Optimism” i Dua Lipës shënon një moment kyç në karrierën e saj si yll i muzikës pop, duke dëshmuar aftësinë e saj për t’u lidhur me audiencën në shkallë globale. I nisur në fund të vitit 2024, ky turne ambicioz tashmë ka thyer rekorde, duke përfituar mbi 112 milionë dollarënga44 shfaqjet e para, dhe pritet të vazhdojë me sukses në muajt në vijim teksa zhvendoset drejt Amerikës së Veriut dhe Amerikës Latine.
Turneu “Radical Optimism” është më shumë se një seri koncertesh, është një dëshmi e rritjes së saj si artiste globale dhe një arritje e jashtëzakonshme financiare.
Turneu nisi më 5 nëntor 2024, me 11 koncerte në Azi, duke shënuar kthimin e parë të Lipës në këtë rajon që nga viti 2018. Rritja e përmasave të skenave është domethënëse: në Singapor, ajo kaloi nga 5,000 spektatorë në Star Theater në dy net të shitura në Indoor Stadium me kapacitet prej 18,800 vetash. Në Tokio, nga 2,700 vende në Zepp Tokyo, u zhvendos në Saitama Super Arena me 38,300 vende, duke fituar 21 milionë dollarë nga 166,000 bileta.
Nga 17 marsi deri më 4 prill 2025, Lipa mbajti 10 koncertenëAustrali dhe Zelandën e Re, duke siguruar 17.2 milionë dollarë nga 139,000 bileta.
Pjesa europiane e turneut përbën suksesin më të madh deri më tani, dhe dy netët në Wembley Stadium i sollën asaj 19.1 milionë dollarë, duke u kurorëzuar kështu, si shfaqja më fitimprurëse në karrierën e saj.
Turneu paraqet gjithashtu një evolucion në performancat live të Dua Lipës. Nga sallat e vogla ku filloi karrierën e saj, ajo tani dominon stadiume të mëdha me shfaqje energjike, koreografi të sofistikuara dhe skena vizualisht tërheqëse. Çdo koncert është konceptuar si një përjetim i plotë tematik me mesazhin qendror të optimizmit dhe shpresës.
Para pjesës tjetër të turneut, Dua Lipa, do të performojë edhe në Kosovë, në natën e parë të festivalit Sunny Hill, më 1 gusht 2025. Para publikut vendas, kjo do të jetë një ndër paraqitjet dhe performancat më të veçanta të verës.
Turnetë globale sjellin sfida, nga koordinimi logjistik deri te përshtatja me normat kulturore lokale, por Lipa ka treguar se është një artiste që kupton kompleksitetin e tregut dhe kërkesën për përvojë të thellë artistike.
“Radical Optimism” është më shumë se një turne, është një lëvizje artistike dhe ekonomike që ripozicionon Dua Lipën në majat e industrisë botërore të muzikës. / KultPlus.com
Trupa e Teatrit “Aleksandër Moisiu” të Durrësit është në provat përfundimtare përpara shfaqjes “Vendi më i humbur në Shqipëri”, e parashikuar ta ketë premierën më 15 korrik.
“Vendi më i humbur në Shqipëri” është një komedi e shkruar nga Jean Pierre Martinez dhe përkthyer nga Anxhela Çikopano. Ngjarjet zhvillohen në një fshat të harruar i cili rrezikon të fshihet nga harta. Banorët janë të gatshëm të bëjnë gjithçka që fshati të jetojë, por ngjarjet marrin një rrjedhë befasuese dhe të pazakontë, kur në fshat vjen një gazetare e famshme.
Regjisore e shfaqjes është Andia Xhunga, e cila ka vënë në skenë mjaft shfaqje të suksesshme. Komedinë fantastike të Jean Pierre Martinez, Andi Xhunga do ta sjellë në 6 data, përgjatë muajit korrik, në arenën antike të Amfiteatrit të Durrësit me pjesëmarrjen e aktorëve: Gentian Zenelaj, Romir Zalla, Mimoza Marjanaku, Aleksandër Seitaj, Ervin Doko, Alesia Xhemalaj, Adelina Muça, Amos Zaharia, Xheini Fama dhe Jaho Guma.
Skenografia dhe kostumografia mbajnë firmën e Alketa Tragajt Myshketa ndërsa muzika nga kompozitori Endri Sina.
Ky është bashkëpunimi i parë i Teatrit “Moisiu” me dramaturgun francez me prejardhje spanjolle, Jean Pierre Martinez. Karriera e Martinez nisi mbi baza të forta akademike, me diploma në ekonomi, marketing, letërsi spanjolle dhe angleze, gjuhësi e semiologji. Martinez ka eksploruar gjithashtu në zhanre te ndryshme si, duke luajtur në bateri në grupe të ndryshme rroku, semiolog reklamash për disa nga kompanitë më të mëdha të konsulencës, skenarist i mjaft skenarëve televizivë, lektor i gjuhës frënge në një universitet të Teksasit, dhe tani një dramaturg i afirmuar, dramat e të cilit vihen në skenë anembanë botës. Deri më sot, Jean Pierre Martinez ka shkruar 114 vepra teatrale./atsh/KultPlus.com
Dua Lipa ka publikuar një mini-dokumentar emocionues për koncertet e saj të shitura në Londër, të mbajtura në stadiumin legjendar Wembley më 20 dhe 21 qershor.
Gjatë këtyre netëve të paharrueshme, këngëtarja shqiptaro-britanike solli në skenë të ftuar specialë si Jamiroquai dhe Charli XCX, ndërsa publiku i mbi 70 mijë njerëzve këndoi me pasion hitet si “New Rules”, “Houdini”, “Be The One” dhe “Dance The Night”.
Dokumentari, i titulluar “Dua Lipa – The Beat Before (Wembley Stadium)”, sjell pamje të rralla nga prapaskenat dhe intervista me fansat, duke reflektuar emocionet dhe energjinë që e përshkroi këtë moment historik në karrierën e saj.
Foto: Dua Lipa/Instagram
Gjatë natës së parë në Wembley, Dua Lipa iu drejtua audiencës me fjalë prekëse: “Është ndjesi surreale të jem këtu sonte. Ju falënderoj nga zemra për praninë tuaj. Janë bërë 10 vjet që kur mbajta koncertin tim të parë në Londër për rreth 350 persona – dhe sot jam këtu para 70 mijë vetave. Është një ëndërr e bërë realitet”.
Pas suksesit në Glastonbury Festival verën e kaluar, Dua Lipa konfirmoi dy datat në Wembley dhe më pas mbajti edhe një koncert të veçantë me orkestër në Royal Albert Hall. Turneu i saj vazhdoi në Liverpool dhe Dublin, dhe më vonë këtë vit, ajo pritet të nisë edhe fazën në Amerikën e Veriut.
Në koncertin në Dublin, ajo surprizoi publikun me një interpretim të ndjerë të këngës “Nothing Compares 2 U”, si homazh për legjendën irlandeze Sinéad O’Connor.
“Sonte kam nderin të performoj një këngë të një legjende të ndjerë irlandeze”, tha Lipa para se të niste këngën, e cila u bë e famshme në vitin 1990 nga O’Connor, por u shkrua fillimisht nga Prince për grupin “The Family” në vitin 1985.
“Nëse i dini fjalët, ju lutem këndoni me mua”, u shpreh ajo për publikun.
Ndërkohë, në një zhvillim tjetër të rëndësishëm për jetën personale të artistes, Dua Lipa ka konfirmuar zyrtarisht fejesën e saj me aktorin Callum Turner, pas muajsh spekulimesh nga fansat.
Foto: Dua Lipa/Instagram
Në një intervistë për kopertinën e re të British Vogue, ajo deklaroi: “Po, jemi të fejuar. Është diçka shumë emocionuese. Vendimi për të ndarë jetën me dikë, për të u rritur bashkë dhe për të qenë miqtë më të mirë gjithmonë – është një ndjesi vërtet e veçantë”.
Ajo zbuloi gjithashtu se Callum e kishte përgatitur unazën e fejesës enkas për të, pas konsultimeve me motrën dhe shoqet më të afërta të saj: “Jam e fiksuar pas saj. Është fiks unaza që më përfaqëson. Është shumë bukur kur e di që personi me të cilin do të ndash jetën të njeh kaq mirë”.
Dua Lipa vazhdon të shkëlqejë, si në skenë ashtu edhe në jetën personale, duke frymëzuar me suksesin, sinqeritetin dhe lidhjen e ngushtë me fansat në mbarë botën. /Telegrafi/
Prodhuesi amerikan i çipave Nvidia është bërë kompania më e vlefshme në histori, pasi aksionet e saj u rritën sot me 2.2 për qind , duke e rritur vlerën e saj të tregut në 3.92 trilion dollarë. Aksionet e prodhuesit kryesor të çipave të inteligjencës artificiale u rritën me 2.2 përqind në 160.60 dollarë amerikanë […]
Këngëtarja me famë botërore, Dua Lipa, dhe aktori britanik Callum Turner, janë fotografuar tejet të dashuruar gjatë pushimeve të tyre romantike në bregdetin magjepsës të Amalfit.
Çifti, që tashmë ka zyrtarizuar fejesën e tyre, nuk i kursente momentet e përzemërta, teksa ndanin një puthje pasionante nën rrezet e diellit, shkruan DailyMail.
Dua, 29 vjeç, tregoi linjat e saj trupore në një bikini të vogël me pika bardh e zi, ndërsa flokët e saj të gjata dhe të zeza ishin të lagura nga freskimi në detin kristalor.
Foto: Dua Lipa/Instagram
Nga ana tjetër, Callum, 35 vjeç, u pa me trup të djegur nga dielli dhe veshur me rroba banje portokalli të ndezura.
Këngëtarja shqiptare me famë ndërkombëtare do të mbushë 30 vjeç në gusht dhe për herë të parë ka folur publikisht për emocionet pas fejesës.
Foto: Dua Lipa/Instagram
“Po, jemi të fejuar. Është shumë emocionuese”, tha ajo në një intervistë për British Vogue, ku pozoi për kopertinën e revistës me një veshje delikate rozë që i vinte në pah figurën.
Në të njëjtën intervistë, Dua foli edhe për dëshirën për të pasur fëmijë, por shprehu edhe shqetësimet për mënyrën se si kjo do të përputhej me karrierën e saj të ngjeshur.
Foto: Dua Lipa/Instagram
“Do të doja të kisha fëmijë një ditë, por gjithmonë e kam pyetur veten: kur do të ishte momenti i duhur? Si do të funksiononte me turnetë e mia dhe sa gjatë do të më duhej të mungoja? Mendoj se është diçka që thjesht do të ndodhë kur të vijë koha. E dua fëmijët, por të rritësh një fëmijë kërkon shumë më shumë se vetëm dashuri për ta”.
Dua u shpreh gjithashtu se ende nuk ka filluar të planifikojë martesën, por ka nisur të mendojë për fustanin e nusërisë. “Nuk kam qenë ndonjëherë tipi që ëndërron për martesën, por tani po mendoj: ‘Çfarë do të vesh?’,” tha ajo. Ajo shtoi se dëshiron ta përfundojë turneun dhe që Callum të mbarojë xhirimet para se të organizojnë dasmën.
Foto: Dua Lipa/Instagram
Dua dhe Callum filluan lidhjen në fillim të vitit 2024 dhe, sipas raportimeve, u fejuan gjatë festave të fundvitit. Ajo është parë shpesh me një unazë diamanti që shkëlqen në gishtin e saj.
Çifti rrëfeu se kanë pasur “shumë momente të tipit Sliding Doors”, ku ishin në të njëjtin vend në të njëjtën kohë pa e ditur.
Foto: Dua Lipa/Instagram
Ata u prezantuan për herë të parë në River Cafe në Londër, ndërsa një vit më vonë u takuan rastësisht sërish në një darkë në Los Angeles. “Mendova: ‘Ah, ky është ai tipi i pashëm nga River Cafe’,” kujton Dua me buzëqeshje.
Gjatë bisedës së parë, zbuluan se të dy po lexonin të njëjtën novelë: Trust nga Hernan Diaz. Pyetur nëse beson se ishin të destinuar për njëri-tjetrin, Dua tha: “Një mijë për qind, po”.
Foto: Dua Lipa/Instagram
Përpara se të bënte publike lidhjen me Callum, Dua kishte rrëfyer në intervistën për Apple Music 1 me Zane Lowe se kishte kaluar nëpër lidhje që e kishin lënduar dhe i kishin cenuar vetëbesimin.
“Në marrëdhënie, më është dashur të rritem dhe të fal veten për të ecur përpara. Kam mësuar se çfarë më lëndon, çfarë pres dhe çfarë duhet të jap. Kjo lidhet me shkëmbimin e ndjeshmërisë”.
Foto: Dua Lipa/Instagram
Ajo shtoi: “Kam qenë në marrëdhënie ku jam ndjerë si e pamjaftueshme dhe më është dashur ta rigjej vetëbesimin tim. Tani e di çfarë nuk pranoj më. Nuk ka të bëjë vetëm me personin e duhur, por me marrëdhënien e duhur”. /Telegrafi/
TIRANË, 30 qershor /ATSH/ Këshilli i Ministrave miratoi sot fondet e reja të Bashkimit Evropian në kuadër të Asistencës së Paraanëtarësimit.
Në mbledhjen e sotme të Këshillit të Ministrave, u miratua marrëveshja e financimit nga Bashkimi Evropian, për ekonominë dhe shoqërinë digjitale, në kuadër të Instrumentit të Asistencës së Paraanëtarësimit (IPA III).
“Vendim për miratimin, në parim, të marrëveshjes së financimit, ndërmjet Republikës së Shqipërisë, përfaqësuar nga Këshilli i Ministrave i Republikës së Shqipërisë, dhe Komisionit Evropian, në lidhje me planin vjetor të veprimit në favor të Shqipërisë për vitin 2024, në kuadër të Instrumentit të Asistencës së Paraanëtarësimit (IPA III)”, thuhet në vendimin e qeverisë.
Instrumenti i Asistencës së Paraaderimit (IPA) është instrument i financuar nga BE për Vendet e Ballkanit Perëndimor. IPA synon të mbështesë vendet kandidate dhe kandidatët potencialë në implementimin e reformave politike, institucionale, ligjore, administrative, sociale dhe ekonomike të nevojshme për të sjellë vendet më pranë BE-së.
I kemi parë të varura në çantat e Rihannës, Dua Lipës dhe Chiara Ferragni, në krahët e yjeve koreanë të muzikës pop (duke filluar me Lisën dhe Rosé nga BLACKPINK) dhe në videot e dhjetëra e dhjetëra krijuesve. Italia i është nënshtruar gjithashtu manisë për Labubu, një lodër me një shprehje paksa shqetësuese e krijuar nga stilisti nga Hong Kongu, Kasing Lung dhe të prodhuara nga Pop Mart.
Një pjesë e sharmit të Labubu është se ato shpesh shiten në kuti të mbuluara, domethënë në kuti të mbyllura ku ti nuk e di se cili personazh do të jetë brenda.
Çfarë janë Labubu?
Duket se frymëzimi i Kasing Lung për krijimin e Labubu-ve erdhi nga dashuria e tij për përrallat. Kafshët e vogla kanë dhëmbë të mprehtë të dalë, veshë të mprehtë, një trup me qime, sy të mëdhenj dhe një buzëqeshje që është në mes të keqdashjes dhe talljes.
Të lindura në vitin 2015, ato filluan të kenë gjithnjë e më shumë sukses që kur Pop Mart i mirëpriti në familjen e saj të lodrave dhe më pas shpërthyen nga viti 2024 e më pas.
Ekzistojnë disa variacione, por seria tematike më e popullarizuar nga të gjitha është “The Monsters” e disponueshme në formate të ndryshme, nga varëse çelësash prej pelushi deri te figura vinili. Jashtë dyqaneve Pop Mart ato janë shumë të vështira për t’u gjetur, por në internet mund të gjeni diçka.
Të famshmit e çmendur pas Labubu
Sekreti i tyre është të jenë të koleksionueshëm, paksa të personalizueshëm – ekziston një treg dytësor rrobash dhe aksesorësh për Labubu, madje edhe ato firmato – dhe mbi të gjitha të lehtë për t’u varur në çanta dhe kuleta.
Kjo është arsyeja pse emra si Rihanna, Emma Roberts, Dua Lipa janë dashuruara me to, pa harruar reperen tajlandeze Lisa, yllin e White Lotus dhe grupit të vajzave Blackpink, e cila kohët e fundit shpërtheu në bum duke i thënë Vanity Fair se i shpenzon “të gjitha paratë e saj” për Labubu dhe aksesorë.
Login
