TIRANË, 6 gusht/ATSH-Klotilda Saraçini/ Universiteti Politeknik i Tiranës do të hapë këtë vit të ri akademik programe të reja studimi në Bachelor në bashkëpunim me Universitetin e Tekonologjisë së Compiegne të Francës.

Rektori i UPT-së, Prof. Dr. Akli Fundo tha në një intervistë për ATSH-në se “këtë vit hapim Kampusin e Universitetit të Teknologjisë së Compiegne të Francës në UPT që është një nga arritjet më të mëdha në arsimin e lartë shqiptar”.

“Kemi bërë një marrëveshje 5-vjeçare ndërmjet dy universiteteve që në fakt ka tre marrëveshje: marrëveshjen për hapjen e kampusit, marrëveshjen për hapjen e programeve të studimit dhe marrëveshjen e rregulloreve kurikulare. Përveç kësaj do ketë një marrëveshje kuadër ndërmjet dy qeverive (Ministrisë së Arsimit dhe Sportit dhe Ministrisë franceze të Arsimit të Lartë dhe Shkencës)”, theksoi Fundo.

Për UPT-në, kjo kupton hapjen e dy programeve të përbashkëta Bachelor të studimit në vitin e parë.

Fundo bën të ditur se “një program që do të hapet është Bachelor në Inxhinieri Kompjuterike dhe një në Sisteme Elektronike. Mësimi do të zhvillohet në UPT me profesorë shqiptarë dhe francezë. Në fund studentët do të marrin dy diploma një të UPT dhe një diplomë franceze të UTC. Ndërsa në vitin e tretë do hapet një program i ri Bachelor në Inxhinieri Mekatronike. E reja e këtyre  diplomave të dyfishta është që mësimi bëhet në Shqipëri”.

Prof. Dr. Fundo u shpreh se “pala franceze investon në 5 vjet rreth 1.6 milonë euro dhe pala shqiptare rreth 3.5 milionë euro. Kjo vjen pas 17 vjet pune dhe besim reciprok. Në nëntor 2024 bashkë me ministren e Arsimit dhe Sportit, Ogerta Manastirliu zhvilluam një vizitë në UTC ku vendosëm për të punuar për marrëveshjen”.

Rektori Fundo informoi gjithashtu se këtë vit hapet një program Bachelor në Inxhinieri Matematikë dhe Data Science (Shkenca e të Dhënave) dhe një Master në Aktuaristikë të dyja në Fakultetin e Inxhinierisë Matematike dhe Inxhinierisë Fizike”.

Sa i përket preferencave të të rinjve për degët e UPT-së, Prof.Dr. Fundo tha se “të gjitha degët në UPT janë shumë të kërkuara sidomos në Fakultetet e Teknologjisë së Informacionit, Arkitekturës dhe Urbanistikës, Inxhinierisë së Ndërtimit, Inxhinierisë Mekanike dhe Inxhinierisë Elektrike. Këtë vit janë rreth 1800 kuota njësoj sa vitin e kaluar në Bachelor dhe Master”.

Lidhur me ndërkombëtarizimin e universitetit, Prof.Dr. Fundo tha se “me Universitetin e Teknologjisë së Compiegne të Francës kemi filluar në 2017 me  diplomat e dyfishta në Master në Inxhinieri Informatike që u kthye më vonë në  diplomë e dyfishtë e delokalizuar, që do të thotë se mësimi zhvillohet në UPT me profesorë shqiptarë e francezë”.

“Kemi një Master në Inteligjencë artificiale e mbështetur me një Projekt Europian Erasmus Mundus (rreth 6 milionë euro) nga katër universitete, UPT, UTC, Universiteti i Katalonjës dhe Universiteti i Xhenovës ku mësimi zhvillohet në secilin Universitet nga 1 semestër. Këtë vit fillon viti i dytë i këtij Masteri”, tha Fundo.

Në kuadër të ndërkombëtarizimit, shtoi Fundo, gjithashtu kemi diplomë dyfishe në Bachelor në Inxhinieri Mekanike me Universitetin e Viterbos Itali, si dhe po punohet me Universitetin e Leces në Fakultetin e Inxhinierisë Mekanike.

Sipas tij, diploma e parë e dyfishtë ka  filluar në 2009 në Fakultetin e Inxhinierisë së Ndërtimit me Ecole Speciale des Travaux Publice të Francës dhe po shtrihet në Inxhinieri Arkitekture.

“Po ashtu kemi dhe diplomë dyfishe në doktoratë në Arkitekturë me Universitetin e Firences dhe diplomë dyfishe në Arkitekturë me Universitetin Luav të Venecias. Po punohet për disa diploma dyfishe të reja me universitete prestigjioze evropiane. Kemi bashkëpunime me shumë Universitete perëndimore dhe projekte Erasmus pa fund”.

Fundo vuri në dukje se në takimin vjetor të Erasmus në Nancy Francë, Univeristeti Politeknik i Tiranës u përmend si rast suksesi.

Lidhur me konkursin e pranimit në Fakultetin e Arkitekturës dhe Urabanistikës Fundo tha se “të gjithë ata kandidatë për studentë që synojnë Arkitekturën dhe Urbanistikën do të mund t’i zhvillojnë konkurset e pranimit më 20 gusht në Pallatin e Kongreseve”.

“Si çdo vit ky fakultet ka shume kërkesa”, tha Fundo.

/k.s//a.f/

 

The post Universiteti Politeknik me programe të reja studimi, Rektori Fundo për ATSH-në: Këtë vit, rreth 1800 kuota për të rinjtë appeared first on Agjencia Telegrafike Shqiptare.

TIRANË, 30 korrik/ATSH/ Revista e njohur gjermane “ZEITmagazin”, pjesë e grupit mediatik të njohur “DIE ZEIT”, publikoi sot një intervistë me Kryeministrin Edi Rama.

Më poshtë artikulli i plotë në “ZEITmagazin”:

Edi Rama ishte basketbollist, artist dhe sot është kreu i qeverisë së Shqipërisë. Një bisedë rreth karrierës së tij të pazakontë, pushtetit dhe gruas së tij.

Kjo intervistë me kryeministrin e Shqipërisë, Edi Rama, ka një histori. Pasi unë, gazetari i ZEIT, Stefan Willeke, publikova një artikull në maj 2024, në të cilin e përshkrova Ramën e nevrikosur duke u munduar me kompjuterin e tij në zyrë, ai më telefonoi dhe u ankua për më shumë se 20 minuta.

Ishte pothuajse i pandalshëm. Si mund ta kisha menduar ta portretizoja në një mënyrë kaq të shtrembëruar! “Nuk po më fyen vetëm mua, po fyen edhe Shqipërinë”, tha ai.

A nuk e dija unë se çfarë përparimesh të mëdha po bënte vendi në teknologjinë e informacionit? Dhe pastaj kryeministri u paraqit si një njeri i paaftë të lidhë një kabllo kompjuteri?

“A e dini se nga çfarë përbëhet një gënjeshtër e madhe?”, pyeti ai dhe iu përgjigj vetes: “Jo një mijë gënjeshtra të vogla, por një mijë gjysmë të vërteta të vogla”. Tha: “Më prishe ditën me artikullin tënd”. “Tani dua t’ju prish ditën me telefonatën time”.

Më në fund, ai përmendi se Shqipëria ishte një vend bujar. Do të isha i mirëpritur atje edhe në të ardhmen. Shqipëria është Edi Rama, dhe Edi Rama është Shqipëria – kjo ishte përmbledhja e fjalimit të tij të gjatë. Kështu që kisha pak shpresë se Rama do të pranonte një intervistë. E kontaktova. Disa minuta më vonë, ai më dërgoi një mesazh zanor me humor të mirë.

“Je njeri i mirë”, tha ai, “një njeri i ndershëm”. Jeta është e shkurtër, shumë e shkurtër për të mbajtur mëri”. Ndërsa po largohej, më quajti “miku im”.

Edi Ramës duhet t’i jepni merita, zotëron një aftësi të mahnitshme për ndryshim. Ai e ka qeverisur vendin që nga viti 2013 dhe në maj fitoi përsëri zgjedhjet, duke filluar mandatin e tij të katërt.

1. Kryeministër, le të fillojmë me gjatësinë tuaj. Ju jeni një nga krerët më të gjatë të qeverisë në Evropë, apo jo?

Po, mendoj se po.

Apo në të gjithë botën?

Nuk e di, por sigurisht në Evropë. Milo Gjukanoviq, ish-presidenti i Malit të Zi, ishte gjithashtu “shumë i gjatë”, por nuk është më në detyrë.

Ju ishit një lojtar profesionist basketbolli. Jeni 2.02 metra i gjatë.

Jo, 1.98 metra. Si Friedrich Merz. Tetë centimetra më i gjatë se Donald Trump.

A është një avantazh të jesh i gjatë në politikë?

Është e mundur. Unë di një statistikë që thotë se kandidatët fizikisht më të gjatë fitojnë fushatat zgjedhore rreth 80 për qind të kohës.

Edi Rama, 61 vjeç, kryetar i Partisë Socialiste të Shqipërisë. Kur ishte kryetar bashkie i kryeqytetit, Tiranës, nga viti 2000 e tutje, ai i leu fasadat e shumë ndërtesave në qytetin dikur gri me ngjyra të ndezura. Ai donte që Shqipëria të dukej e gjallë dhe tërheqëse. Ai gjithmonë e shihte veten si një artist që kishte arritur pushtet politik.

Ai dikur i tha gazetës Die Zeit: “George Bush Junior ishte gjithashtu piktor, por nuk ishte aq i mirë sa unë”. Rama i ka dekoruar muret e zyrës së tij, ku zhvillohet intervista, me qindra kopje të vizatimeve të tij të përmirësuara me kompjuter. Ja ku është tani në karrigen e tij prej lëkure, duke buzëqeshur djallëzisht. Këmishë e zezë, pantallona, atlete blu të çelëta, syze të kuqe leximi në dorë.

Në foto, mund të shihesh së bashku me Presidentin Francez Emmanuel Macron ose me Presidenten e Komisionit të BE-së Ursula von der Leyen. Dhe gjithmonë të biesh në sy vizualisht.

Ishte veçanërisht argëtuese me Rishi Sunak, ish-Kryeministrin e Britanisë së Madhe. Fotot u bënë përpara Downing Street të famshëm në Londër dhe shtypi britanik e zemëroi shumë Rishin për shkak të ndryshimit tonë në gjatësi. Ai dukej kaq i vogël. Por si fëmijë, e urreja të isha kaq i gjatë. Ishte e tmerrshme. Kjo ishte gjatë epokës komuniste, kur gjimnastika e mëngjesit u bë e detyrueshme në shkollë – një produkt eksporti i Revolucionit Kulturor Kinez. Nuk mund të lihesha pas dore dhe mësuesi gjithmonë bërtiste: “Rama, zgjohu, lëviz! Rama, bëje ndryshe!” Ose kur qeshja me zë të lartë në klasë – së bashku me të tjerët – isha gjithmonë gjëja e parë që mësuesit vinin re. Nuk mund të fshihesha kurrë.

A rritet autoriteti politik me gjatësinë?

Jo domosdoshmërisht. Shikoni Georgia Melonin, kryetaren e Qeverisë italiane. Ajo është e shkurtër, por karizma e saj e bën të duket e gjatë. Mendoj se karizma është më e rëndësishme se gjatësia. Një nga ish-shokët e mi të basketbollit është më i gjatë se unë.

Edi Rama, i lindur në vitin 1964, është Kryeministër i Shqipërisë dhe artist. Arti i tij është ekspozuar në Haus der Kunst në Mynih dhe dy herë në Bienalen e Venedikut. Ai jetoi në Paris për disa vite.

Në vitin 2000, ai u bë kryetar i bashkisë së Tiranës dhe qëndroi në atë pozicion për njëmbëdhjetë vjet. Që nga viti 2005, Rama ka qenë kryetar i Partisë Socialiste të Shqipërisë dhe ka qeverisur vendin që nga viti 2013. Një nga premtimet e tij zgjedhore ishte të çonte Shqipërinë në BE deri në vitin 2030. Rama akuzohet vazhdimisht për korrupsion dhe kontakte me krimin e organizuar. Ai dyshohet se ka dobësuar institucionet shtetërore dhe ka kufizuar lirinë e shtypit.

Por, për shkak se i mungonte karizma, ai dukej i humbur në ajër. Njerëzit disi ndienin keqardhje për të.

A të ndihmoi forca jote fizike kur dikush u përpoq të të vriste në vitin 1997?

Ky ishte mendimi i mjekëve që më trajtuan. Sulmi ndaj meje ishte shumë brutal.

Sulmi ndodhi në Tiranë. Ishit 32 vjeç, lektor në akademinë e arteve dhe një nga intelektualët luftarakë që u përball me autoritetet në artikuj gazetash. Vendi ishte në prag të trazirave serioze politike në atë kohë.

Ndodhi më 22 janar 1997. Po kthehesha në shtëpi me të dashurën time dhe një nga miqtë e mi. Në atë kohë, jetonim në një apartament të vogël në një periferi. Ishte një natë e ftohtë pas një stuhie shiu, dhe Tirana ishte një qytet krejtësisht tjetër atëherë. Energjia elektrike ndërpritej rregullisht dhe natën rrugët ngjanin me vrima të zeza. Pak para se të arrija në shtëpinë ku jetoja, u shfaqën dy silueta të errëta. Në fillim, mendova se njoha një nga burrat që mbante një rrotull letre: një nga studentët e mi, një lloj bodybuilder-i. Por jo, ai po mbante një shufër hekuri brenda rrotullës së letrës. Rashë përtokë nën goditjet dhe u përpoqa ta mbroja të dashurën time duke e mbajtur pas shpine me të dyja duart. Pashë dritat e llambave me vaj që ndizeshin në dritaret e shtëpisë dhe mendova: “Kaq ishte, jeta ime mbaroi”.

Burrat më lanë të shtrirë në baltë, me sa dukej i vdekur. Gjaku më rridhte nga fytyra dhe goja ime ishte gjithashtu plot me gjak. Kisha disa çarje në kokë dhe hundë.

Kush ishin këta burra?

Ende nuk e di saktësisht. Por e di që ishte një tentativë vrasjeje nga shërbimi sekret i presidentit të atëhershëm. Isha përpjekur të organizoja një peticion duke i bërë thirrje qeverisë të jepte dorëheqjen. Në spital, mjeku që më trajtonte më tha: “Pa fizikun tënd të mirë si atlet, gjërat do të kishin shkuar keq. Edhe gjatësia jote të ndihmoi; nuk more një goditje të mirë”.

Si ishte fëmijëria dhe rinia juaj në Shqipëri, në këtë vend të varfër, rreptësishtë të izoluar, popullsia e të cilit ishte e shtypur nga diktatori Enver Hoxha dhe që quhej Koreja e Veriut e Evropës?

Ne fëmijët nuk kishim shumë, por jashtë ishim të lirë dhe mjaft të lumtur. Bëmë topa futbolli nga copa gome. Luanim me gurë të vjetër dhe copa druri. Ose uleshim në anë të rrugës dhe mendonim lojëra me hamendje: Cili numër do të ishte në targën e autobusit ose kamionit të radhës që do të kalonte? Duhej të ishe i duruar; rrugët ishin bosh. Vështirë se kishte makina; automjetet private ishin të ndaluara.

A kishe shpesh frikë atëherë?

Frika është fjala e gabuar. Frika është një reagim ndaj një ngjarjeje. Dhe ngjarjet ishin shumë të rralla atëherë. Ishte një shoqëri me përgjigje të gatshme.

Ne ishim të dominuar nga vetëdija e të jetuarit brenda kufijve të ngushtë që nuk lejoheshim t’i kalonim, sepse atëherë do të ndodhte diçka e keqe. Nuk duhet ta bësh këtë, nuk duhet ta thuash atë në asnjë rrethanë. Shmangni ata njerëz. Ne jetonim në dy botë paralele njëherësh: Kishte gjëra që lejoheshe të thoshe vetëm në shtëpi sepse ishin të rrezikshme. Gjëra të tjera mund të shpreheshin vetëm në publik sepse ishin qesharake – propagandë.

Dikur e quajte veten “problematik”. Çfarë do të thuash saktësisht me këtë?

Që në fëmijëri, nuk isha i lehtë. Gjithmonë kisha një mendim të fortë që doja ta shprehja. Gjithashtu gjithmonë më pëlqente t’i bëja të tjerët të qeshnin, madje edhe në shkollë. Dhe për këtë, ke nevojë për viktima të mira që mund t’i rrisësh, idealisht një mësues ose një tiran. Figurat e autoritetit bëjnë viktima të mira. Pastaj, sigurisht, kishte probleme.

Në vitin 2023, Edi Rama tregoi një shaka sarkastike për udhëheqësin rus Vladimir Putin në Këshillin e Sigurimit të OKB-së dhe në këtë mënyrë e heshtte përfaqësuesin rus. Rama e do vetëpromovimin. Në një samit të krerëve të shteteve dhe qeverive evropiane në maj të këtij viti, ai ra në mënyrë teatrale në gjunjë para kryeministres italiane Meloni. Bashkë me të, ai vendosi vitin e kaluar të krijonte qendra pritjeje për azil në Shqipëri – dhe kështu jashtë BE-së – për njerëzit që kishin ikur me anije përmes Detit Mesdhe drejt Italisë.

Zyra juaj është e mbushur me vizatime, piktura dhe skulptura. A keni vizatuar si fëmijë?

Po, që kur isha tre vjeç, dhe nuk kam ndaluar kurrë.

Vizatimi dhe piktura kanë qenë pjesë e jetës sime për aq kohë sa mbaj mend.

Një artist në krye të një qeverie: Dikur e quajtët “humori i universit” që ju, nga të gjithë njerëzit, u bëtë kryeministër.

Humor absolut i universit. Më parë, nuk mund ta kisha imagjinuar kurrë të hyja në një zyrë, e lëre më të punoja atje. Zyra e parë qeveritare që hyra ndonjëherë ishte zyra e Ministrit të Kulturës të Shqipërisë. Unë isha Ministër i Kulturës.

Pse kjo neveri ndaj zyrave?

Në sytë e mi, zyrat në atë kohë përfaqësonin shtetin, i cili shtypte popullin e tij. Unë kurrë nuk do të kisha vënë këmbë në një administratë shtetërore, kurrë.

A ka mbetur diçka nga ajo urrejtje sot?

Sigurisht që jo. Unë u rrita nën një regjim që i mbante peng njerëzit e tij. Shërbëtorët e këtij regjimi punonin në zyra.

Nuk kishit kurrë ndërmend të hynit në politikë?

Unë luftova kundër kufijve të ngushtë të imponuar në jetën time artistike, dhe kështu Akademia e Arteve në Tiranë u bë bastioni im i parë kundër regjimit. Por gjithmonë mendoja dhe thashë se politika nuk ishte puna ime. Kurrë nuk mendova se politika një ditë do të më merrte rob. Doja të jetoja një jetë të pavarur dhe të lirë.

Si artist nën komunizëm, përjetova të kundërtën e lirisë që gjithmonë kisha dëshiruar. Qielli në një pikturë duhej të ishte blu, jo i kuq ose i verdhë. Lëkura e një personi duhej të ishte me ngjyrën e lëkurës. Një karrige nuk mund të dukej si elefant. Kjo mendjengushtësi formësoi imazhin tim shumë negativ për politikanët në atë kohë dhe nxiti luftëtarin antikomunist tek unë.

A do të shkonte mirë Edi Rama i ri me Edi Ramën e sotëm?

Do ta kuptoja, por ai nuk do të më kuptonte mua. Edi Rama i ri ishte shumë i bindur në mendimet e tij dhe i pakompromis. Ai ishte i ri dhe jo i informuar mirë. Ai ende nuk e kishte kuptuar se politika është një art që lëviz gjërat me talent dhe durim – ndërsa shteti është një makinë që na mban të bashkuar duke i rezistuar ndryshimit.

Edi Rama i ri besonte se shteti duhej të shfuqizohej: anarki. Ju dëshironit kaos?

Jo kaos. Doja që zyrat plot me burokratë të zhdukeshin, por sigurisht, nuk kisha alternativë në mendje. Vetëm liri dhe vetërregullim – utopi.

Dhe pastaj, në vitin 1998, ju do të bëheshit Ministri i Kulturës i vendit tuaj.

Atëherë ironia e universit shpërtheu. Kur qeveria shqiptare në atë kohë u shemb, unë ende jetoja si artist në Paris. Kryeministri i ri më vizitoi atje dhe më sugjeroi të kthehesha në Shqipëri dhe të merrja drejtimin e radios. Jo, i thashë, dua të qëndroj në studion time në Francë si artist i pavarur dhe të punoj vetëm si intelektual i përkushtuar në Shqipëri, jo të vuaj si nëpunës civil në ndonjë detyrë të lartë.

Si ndodhi ndryshimi i mendjes suaj?

Që nga atentati ndaj meje, ndihesha si një copë dheu. Dhe kisha vendosur të mos kthehesha në Shqipëri. Një vit më vonë, në Paris, pashë një ëndërr që më përndjek ende sot.

Një ëndërr politike?

Në ëndrrën time, isha në studion e babait tim, i cili punonte si skulptor. Babai im nuk ishte aty; e kërkova më kot. Një erë e papritur përplasi derën e studios dhe unë mbeta i bllokuar. Vetëm. Ku ishte babai im? Kur u zgjova, doja t’i telefonoja prindërit e mi, por nuk e bëra.

Në vend të kësaj, një nga miqtë e mi më telefonoi. Ai më tha: “Edi, më vjen keq, babai yt ka vdekur. Ai vdiq këtë mëngjes në studion e tij”.

Pastaj shkuan në funeral. Isha shumë i trishtuar për vdekjen e babait tim, por më duhej të prisja një ditë dhe një natë të tërë derisa të mund të hipja në një aeroplan për në Tiranë. Dhe u rrova pa krem rroje.

Ngadalë dhe me dhimbje, e hoqa mjekrën me brisk. Prita që nata të kalonte; doja ta ndjeja dhimbjen. Hoqa vathin, mora hua një kravatë nga ambasadori ynë në Paris dhe vesha një kostum për të shkuar direkt në funeral. Dukesha disi si ministër.

Pas funeralit, Kryeministri shqiptar ju pyeti nëse donit të bashkoheshit me qeverinë e tij. Dhe ju pranuat.

Po, dita e funeralit ishte dita e fundit e riorganizimit të qeverisë së tij. Kur u ktheva nga funerali, shkova në shtëpinë e prindërve të mi për të bërë kafe. Telefoni ra dhe u dëgjua zëri i Kryeministrit: “Z. Ministër i Kulturës, doni të qëndroni apo të largoheni përsëri?” – “Po qëndroj,” u përgjigja. “A keni nevojë për pak kohë për të menduar?” pyeti ai. “Jo,” u përgjigja, “sepse nëse dua, do të largohem përsëri!”.

Ishte kaq e thjeshtë. Kur të gjithë ikën, e pyeta nënën time: “Kush mendon se do të jetë Ministër i Kulturës nesër”. Ajo u përgjigj: “Nuk më intereson fare”. Kur e pyeta: “Po sikur të jem unë, mami?” ajo u përgjigj: “Ka qenë një ditë e gjatë, je i lodhur, sensi yt i humorit është i prishur – shko në shtrat”.

Por kur e kuptoi se po flisja seriozisht, filloi të qante. Prindërit e mi gjithmonë donin që unë të qëndroja larg politikës. “Çfarë është më keq,” tha ajo mes lotësh, “që babai yt të vdesë, apo që ti të bëhesh ministër?”.

Unë thashë: “Çfarë duhet të bëj tani, mami”? Dhe ajo u përgjigj: “Shko menjëherë në shtëpinë e Kryeministrit dhe i thuaj se je ngatërruar për vdekjen e babait tënd – merre fjalën mbrapsht”. Thashë se ishte turp, nuk mund ta bëja. “Nëse nuk guxon të japësh dorëheqjen tani”, shtoi ajo, “do të mbetesh i bllokuar në këtë rrëmujë politike për gjithë jetën tënde”.

Por ju nuk dhatë dorëheqjen; ju u bëtë ministër. Cilat janë çastet më të këqija në politikë për ju?

Gjëja më e keqe është humbja. E përjetova këtë, për shembull, në vitin 2009 kur kandidova për herë të parë për kryeministër dhe humba me një diferencë shumë të ngushtë. Kjo ishte vërtet e dhimbshme.

A keni modele në politikë? Shpesh keni folur me admirim për Angela Merkel.

Kancelarja Angela Merkel ishte një politikane thjesht racionale. Nga të gjitha figurat politike që kam takuar, ajo ishte e vetmja që nuk u impresionua nga sharmi. Angela udhëhoqi nga prapaskena dhe drejtoi politikën prapa skenave. Jam i sigurt se ajo mund të ishte e pamëshirshme kur donte të eliminonte kundërshtarët politikë për të siguruar pushtetin e saj dhe për të mbajtur partinë e saj nën kontroll. Por në skenë, ajo ishte një forcë shumë e sigurt dhe qetësuese që arriti të krijonte harmoni dhe të bëhej fytyra më e admiruar e Gjermanisë në mbarë botën.

Ju gjithashtu thatë dikur se lufta në Ukrainë nuk do të kishte shpërthyer nëse Angela Merkel do të ishte ende Kancelare në fillim të vitit 2022.

Angela do të kishte gjetur një mënyrë për të parandaluar këtë konflikt të përshkallëzohej në një luftë agresioni.

Ajo kishte gjithçka që i nevojitej për të gjetur një zgjidhje me Putinin – një kompromis. Nuk mund ta vërtetoj këtë, por jam i bindur për këtë. Fatkeqësisht, askush nuk e parashikoi dramën dhe pasojat tragjike që solli sulmi ndaj Ukrainës. Angela ishte ndryshe. Ajo ishte shumë punëtore dhe nuk do t’i kishte nënvlerësuar kurrë pasojat e një konflikti kaq shkatërrues.

Përvojat e saj me diktaturën në RDGJ dhe aftësia e saj për të empatizuar me ish-agjentin e KGB-së në Kremlin do ta kishin ndihmuar të shihte diçka që të tjerët në Perëndim për fat të keq nuk e panë.

Si do të përfundojë lufta në Ukrainë?

Për momentin, vetëm universi e di përgjigjen.

Donald Trump do të luajë një rol kyç?

Trump tashmë ka luajtur një rol të rëndësishëm duke vënë në tryezë idenë e një armëpushimi dhe paqeje. Por pse na duhej që Trump të rizbulonte fjalën armëpushim pas tre vitesh? Kur Viktor Orbán e përmendi atë fjalë, ai u trajtua si lebroz. Askush nuk donte të dëgjonte për një armëpushim, e lëre më për paqe. Askush nuk donte të dinte për bisedime – e lëre më për negociata – me Rusinë, përveç Erdoganit. Ai u përpoq disa herë, por pa sukses, sepse askush nuk i mbështeti përpjekjet e tij. Gjithmonë bëhej fjalë për fitoren absolute, ose më saktë, për humbjen strategjike të Rusisë nën autopilotin e Shteteve të Bashkuara. Çfarë keqardhjeje.

Gjatë mandatit të tij të parë, ju e kritikuat Donald Trumpin.

E bëra këtë edhe më parë, kur Trump ishte ende kandidat presidencial. Mandati i tij i parë nuk ishte aq i keq për botën. Sot, ai përfaqëson një mundësi të madhe për Evropën. Kur Trump pretendoi pas atentatit se Zoti e kishte shpëtuar për të mirën e Amerikës, kjo ishte vetëm gjysma e së vërtetës. Zoti i shpëtoi edhe jetën në mënyrë që Evropa të zgjohej. Evropa duhet të zgjohet, shpresojmë në anën e duhur.

Dhe duket se kjo ka filluar tashmë.

Ursula von der Leyen po bën një punë të shkëlqyer për të tronditur Evropën, ndërsa hapat e parë të Kancelarit Merz duken shumë premtues. Një Gjermani e ringjallur është çelësi i një Evrope të ringjallur.

Ju e njihni mirë dhëndrin e Trump, Jared Kushner, i cili synon të bëhet një investitor i madh në Shqipëri: kompania e Kushner dëshiron të ndërtojë akomodime luksoze për turistë të pasur në një pjesë bregdetare të paprekur më parë dhe në një ishull të pabanuar. Kjo po kundërshtohet nga ambientalistët. Si po ecën ky projekt?

Po ecën. Projekti përbëhet nga dy pjesë: nga njëra anë, brezi bregdetar – ose gadishulli, siç e quajmë ne. Është në pronësi private. Nga ana tjetër, ishulli i Sazanit, i cili i përket shtetit. Gadishulli ka përfunduar fazën e planifikimit. Ne ende po negociojmë kushtet e partneritetit për ishullin e Sazanit. Konceptet paraprake duken shumë premtuese. Lista e kompanive që duan të bëhen pjesë e këtyre kufijve të rinj të turizmit mesdhetar është mbresëlënëse, veçanërisht Hotelet Aman.

Disa ekspertë që studiojnë strukturat e bandave kriminale ndërkombëtare besojnë se çdo qeveri evropiane sot duhet të adresojë krimin e organizuar. A e shihni edhe ju kështu?

Ne po luftojmë krimin e organizuar si kurrë më parë, dhe kjo njihet nga të gjitha autoritetet përkatëse, por akuzat vazhdojnë të vijnë, dhe janë të ndryshme. Opozita në Parlament më ka akuzuar tashmë për të gjitha llojet e gjërave, siç është të qenit homoseksual dhe biseksual – gjë që nuk jam. Me sa duket, ata janë gjithashtu të bindur se unë jam përdhunues

…dhe trafikant droge…

Oh po, “trafik droge” është ende akuza më romantike.

A keni marrë ndonjëherë drogë?

Epo mirë. Kjo nuk do të ishte as më e keqja. Unë duhet të kem përdorur dhunë kundër nënës dhe gruas sime. Djali im supozohet të jetë djali i babait tim.

I gjithë ky budallallëk u bërtit në tubime, u shkrua në gazeta, u përhap si jashtë linje ashtu edhe në internet – të gjitha gënjeshtra. Të ndjekura nga humbjet zgjedhore të atyre që krijuan këto monstruozitete. Jam mësuar me to, por familja ime ka vuajtur shumë.

A ju pëlqejnë gazetarët?

A më pëlqejnë mua gazetarët? Një pyetje shumë e përgjithshme. Unë admiroj gazetarinë e pavarur. Por a më pëlqejnë të gjithë gazetarët? Jo. Megjithatë, unë e di sa e tmerrshme është bota pa gazetarë. Prandaj, unë nuk jam aspak problemi i tyre. Problemi im qëndron diku tjetër: Shumë vite më parë, unë publikova pikëpamjet e mia në gazetën e vetme të pavarur të Shqipërisë, duke rrezikuar jetën time për ta bërë këtë. Ajo gazetë u dogj. Pra, unë i përkisja kampit të gazetarisë dhe e di sa e rëndësishme është kjo.

Por disa gazetarë shqiptarë nuk më shihnin në atë mënyrë kur flisja për mangësitë kryesore të medias. Ata shihnin vetëm fuqinë time, jo argumentet e mia. Ata i bërtisnin “autokratit” që ngacmon median. Unë hoqa dorë nga kundërshtimi i tyre ose nga të folurit për to shumë kohë më parë.

Ju keni përjashtuar gazetarë individualë nga konferencat tuaja për shtyp.

Ne vetëm dy herë kemi penguar dikë që të marrë peng të gjithë konferencën për shtyp, kur flitet pafundësisht në mikrofon.

Vitin e kaluar, Edi Rama e kapi në fytyrë gazetaren 31-vjeçare të televizionit, Ambrozia Meta, para kamerave, gjatë një konference për shtyp me gazetarë shqiptarë. Ai e shtyu atë larg kur ajo i bëri vazhdimisht pyetje që nuk e pëlqyen. Dy vjet më parë, Rama e kishte kërcënuar gazetaren me një “masë riedukimi”. Ai gjithashtu njoftoi se nuk do t’u përgjigjej pyetjeve të saja për muaj të tërë. “E gjithë kjo nuk është aq keq”, thotë Ambrozia Meta sot. “Diçka tjetër është e keqe: Rama e ka shndërruar Shqipërinë në një diktaturë ekonomike. Ai shpërndan leje ndërtimi tek njerëzit e fasadës së kriminelëve. Ai nuk sillet si socialist, edhe pse është kreu i partisë së tyre. Ai nuk bën asgjë për të varfrit dhe të moshuarit”.

“Ajo për të cilën ai po konkurron më shumë është të sigurojë vendin e tij në librat e historisë – si babai i kombit”.

Edi Rama po lejon gjithnjë e më rrallë konferenca për shtyp. Në vend të kësaj, ai u përgjigjet pyetjeve të zgjedhura përmes videos që qytetarët lejohen t’ia bëjnë.

Një politikan nga rrethi juaj, ish-kryetari i bashkisë së Tiranës, u arrestua në zyrën e tij disa muaj më parë – ndër të tjera, për ryshfet dhe pastrim parash. A ka arritur korrupsioni në qeverinë tuaj?

Është e qartë se njerëzit në nivele të ndryshme të qeverisjes preken gjithashtu sapo përfshihet korrupsioni. Pra, pyetja nuk është nëse korrupsioni ekziston, por çfarë po bëjmë për ta luftuar atë dhe për të zvogëluar ndikimin e tij në qeveri. Dhe jam krenar që kemi bërë diçka të madhe – radikale: një reformë gjyqësore që, për herë të parë në historinë tonë që nga pavarësia e Shqipërisë në vitin 1912, i solli zyrtarët e lartë para një gjyqësori të pavarur dhe çoi nëakuza ose dënime.

Nga ana tjetër, unë besoj se një organizatë, një kompani ose një shumicë qeverisëse nuk gjykohet nga fakti nëse një ose disa nga anëtarët e saj dyshohen për korrupsion ose janë nën hetim për korrupsion, por nga mënyra se si reagojnë në raste të tilla. Për dekada, përgjigjja ishte të formohej një mburojë mbrojtëse dhe të ofrohej mbështetje politike në përputhje me rrethanat. Ne i kemi dhënë fund kësaj. Partia jonë nuk është një mburojë mbrojtëse për askënd; Shumica jonë në Parlament është vetëm mburoja mbrojtëse e gjyqësorit të pavarur.

Ju kurrë nuk e keni mohuar se korrupsioni në Shqipëri mbetet një problem i madh. A do të bëhet një pengesë vendimtare në përpjekjet për t’u bashkuar me BE-në?

Lufta jonë kundër tij është një garanci e rëndësishme e dëshirës sonë të vërtetë për t’u bërë anëtar i BE-së. Sukseset tona në këtë luftë janë vlerësuar shumë nga BE-ja.

Edi Rama ka arritur ta ngrejë Shqipërinë në skenën politike evropiane: një vend kryesisht i lënë pas dore me 2.4 milionë banorë, që tani tërheq më shumë se 10 milionë turistë nga jashtë çdo vit. Ndërtesa moderne po ndërtohen në shumë qytete dhe po themelohen startup-e. Por diçka po lulëzon gjithashtu, për të cilën Rama ngurron të flasë: trafiku i drogës, pastrimi i parave, krimi qeveritar.

“Edi Rama ka bashkëpunuar me krimin e organizuar që nga fillimi”, thotë gazetari shqiptar Enton Abilekaj, i cili fillimisht e shihte Ramën në mënyrë të favorshme.

Filloi me një politikë që promovonte kultivimin dhe tregtinë e kanabisit.

“Ai ka nevojë për kriminelët për të qëndruar në pushtet”, thotë gazetari. “Ata i ofrojnë atij mbështetje politike”. Andi Bushati, i cili drejton një nga mediat e pakta të pavarura online në Shqipëri, e shpreh kështu: “Rekordi i Ramës është negativ. Sukseset e tij diplomatike janë thjesht një fasadë që legjitimon pushtetin e tij autokratik”.

Rama emëron ministra të panjohur pa u konsultuar me askënd. Ai drejton një parti, por për dhjetë vjet, zgjedhja e kryetarit është lënë jashtë. Stili i tij qeverisës? “Forma errëson përmbajtjen”.

Fatos Lubonja është edhe më kritik ndaj Ramës.

Shkrimtari 74-vjeçar, i cili kaloi 17 vjet në burg gjatë diktaturës, është një zëdhënës i shquar i së majtës në Shqipëri. Ai dikur ishte mik me Ramën, por sot autori thotë: “Rama është narcisist. Ai nuk pranon kritika. Ai kontrollon policinë dhe gjyqësorin. Është si nën Putinin”. Problemi më i madh, megjithatë, janë vetë shqiptarët: “Në vende të tjera, dikush si Rama do të kishte qenë në spital shumë kohë më parë për t’u kuruar. Këtu, atij i lejohet të qeverisë”.

Ju keni përjashtuar gazetarë individualë nga konferencat tuaja për shtyp.

Ne vetëm dy herë kemi penguar dikë që të marrë peng të gjithë konferencën për shtyp, kur flitet pafundësisht në mikrofon.

Vitin e kaluar, Edi Rama e kapi në fytyrë gazetaren 31-vjeçare të televizionit, Ambrozia Meta, para kamerave, gjatë një konference për shtyp me gazetarë shqiptarë. Ai e shtyu atë larg kur ajo i bëri vazhdimisht pyetje që nuk e pëlqyen. Dy vjet më parë, Rama e kishte kërcënuar gazetaren me një “masë riedukimi”. Ai gjithashtu njoftoi se nuk do t’u përgjigjej pyetjeve të saja për muaj të tërë. “E gjithë kjo nuk është aq keq”, thotë Ambrozia Meta sot. “Diçka tjetër është e keqe: Rama e ka shndërruar Shqipërinë në një diktaturë ekonomike. Ai shpërndan leje ndërtimi tek njerëzit e fasadës së kriminelëve. Ai nuk sillet si socialist, edhe pse është kreu i partisë së tyre. Ai nuk bën asgjë për të varfrit dhe të moshuarit”.

“Ajo për të cilën ai po konkurron më shumë është të sigurojë vendin e tij në librat e historisë – si babai i kombit”.

Edi Rama po lejon gjithnjë e më rrallë konferenca për shtyp. Në vend të kësaj, ai u përgjigjet pyetjeve të zgjedhura përmes videos që qytetarët lejohen t’ia bëjnë.

Një politikan nga rrethi juaj, ish-kryetari i bashkisë së Tiranës, u arrestua në zyrën e tij disa muaj më parë – ndër të tjera, për ryshfet dhe pastrim parash. A ka arritur korrupsioni në qeverinë tuaj?

Është e qartë se njerëzit në nivele të ndryshme të qeverisjes preken gjithashtu sapo përfshihet korrupsioni. Pra, pyetja nuk është nëse korrupsioni ekziston, por çfarë po bëjmë për ta luftuar atë dhe për të zvogëluar ndikimin e tij në qeveri. Dhe jam krenar që kemi bërë diçka të madhe – radikale: një reformë gjyqësore që, për herë të parë në historinë tonë që nga pavarësia e Shqipërisë në vitin 1912, i solli zyrtarët e lartë para një gjyqësori të pavarur dhe çoi nëakuza ose dënime.

Nga ana tjetër, unë besoj se një organizatë, një kompani ose një shumicë qeverisëse nuk gjykohet nga fakti nëse një ose disa nga anëtarët e saj dyshohen për korrupsion ose janë nën hetim për korrupsion, por nga mënyra se si reagojnë në raste të tilla. Për dekada, përgjigjja ishte të formohej një mburojë mbrojtëse dhe të ofrohej mbështetje politike në përputhje me rrethanat. Ne i kemi dhënë fund kësaj. Partia jonë nuk është një mburojë mbrojtëse për askënd; Shumica jonë në Parlament është vetëm mburoja mbrojtëse e gjyqësorit të pavarur.

Ju kurrë nuk e keni mohuar se korrupsioni në Shqipëri mbetet një problem i madh. A do të bëhet një pengesë vendimtare në përpjekjet për t’u bashkuar me BE-në?

Lufta jonë kundër tij është një garanci e rëndësishme e dëshirës sonë të vërtetë për t’u bërë anëtar i BE-së. Sukseset tona në këtë luftë janë vlerësuar shumë nga BE-ja.

Edi Rama ka arritur ta ngrejë Shqipërinë në skenën politike evropiane: një vend kryesisht i lënë pas dore me 2.4 milionë banorë, që tani tërheq më shumë se 10 milionë turistë nga jashtë çdo vit. Ndërtesa moderne po ndërtohen në shumë qytete dhe po themelohen startup-e. Por diçka po lulëzon gjithashtu, për të cilën Rama ngurron të flasë: trafiku i drogës, pastrimi i parave, krimi qeveritar.

“Edi Rama ka bashkëpunuar me krimin e organizuar që nga fillimi”, thotë gazetari shqiptar Enton Abilekaj, i cili fillimisht e shihte Ramën në mënyrë të favorshme.

Filloi me një politikë që promovonte kultivimin dhe tregtinë e kanabisit.

“Ai ka nevojë për kriminelët për të qëndruar në pushtet”, thotë gazetari. “Ata i ofrojnë atij mbështetje politike”. Andi Bushati, i cili drejton një nga mediat e pakta të pavarura online në Shqipëri, e shpreh kështu: “Rekordi i Ramës është negativ. Sukseset e tij diplomatike janë thjesht një fasadë që legjitimon pushtetin e tij autokratik”.

Rama emëron ministra të panjohur pa u konsultuar me askënd. Ai drejton një parti, por për dhjetë vjet, zgjedhja e kryetarit është lënë jashtë. Stili i tij qeverisës? “Forma errëson përmbajtjen”.

Fatos Lubonja është edhe më kritik ndaj Ramës.

Shkrimtari 74-vjeçar, i cili kaloi 17 vjet në burg gjatë diktaturës, është një zëdhënës i shquar i së majtës në Shqipëri. Ai dikur ishte mik me Ramën, por sot autori thotë: “Rama është narcisist. Ai nuk pranon kritika. Ai kontrollon policinë dhe gjyqësorin. Është si nën Putinin”. Problemi më i madh, megjithatë, janë vetë shqiptarët: “Në vende të tjera, dikush si Rama do të kishte qenë në spital shumë kohë më parë për t’u kuruar. Këtu, atij i lejohet të qeverisë”.

Si e shpjegoni që shkrimtari Fatos Lubonja, i cili dikur ishte miku juaj, tani është një nga kritikët tuaj më të ashpër?

Ne ishim miq shumë të ngushtë kur luftonim së bashku në shoqërinë civile. Por që kur kalova në kampin kundërshtar të politikës së përditshme, Fatosi më ka shpallur tradhtar të kauzës. Që atëherë, ai është shqetësuar kryesisht për të vërtetuar se çfarë tradhtari revoltues jam. E respektoj dhe më vjen keq për të.

Cili ishte gabimi juaj më i madh si kreu i qeverisë?

Oh, do të komentoj për këtë vetëm pasi të largohem nga detyra.

Ju e ndaluat përkohësisht TikTok në Shqipëri pasi vdekja me thikë e një djali 14-vjeçar u lidh me përdorimin e platformës së mediave sociale.

Unë nuk e ndalova TikTok përgjithmonë, por prindërit duhet të jenë në gjendje ta kontrollojnë më mirë platformën. Qasja në video me përmbajtje të dhunshme ose të neveritshme duhet të parandalohet. Prindërit duhet të dinë se çfarë po bëjnë fëmijët e tyre në një platformë të tillë. Dhe duhet të them: Për habinë time, njerëzit në TikTok ishin shumë të gatshëm të kuptonin dhe të adresonin shqetësimet tona.

Si reaguan prindërit ndaj ndalimit?

Mbështetja për ndalimin e TikTok ishte dërrmuese. 95 për qind e prindërve ishin pro. Shumica e tyre madje mbështetën ndalimin e të gjitha mediave sociale.

Herë pas here, Edi Rama pi një gllënjkë nga një shishe uji. Nuk i pëlqen të ndërpritet kur flet. Ai injoron disa pyetje duke folur thjesht me zë të lartë, sikur të duhet të mbytë zhurmën e sfondit. Ai rrëshqet gjithnjë e më poshtë në karrigen e tij, dhe pas një ore e gjysmë, pothuajse shtrihet.

Pushteti është një kafshë e egër. Kështu e keni formuluar dikur një nga mendimet tuaja.

Po, pushteti është një kafshë shumë e rrezikshme. Një bishë e egër. Është gjithmonë aty, gati për të gllabëruar brendësinë e një personi. Ose për ta deformuar atë. Kjo bishë mbart shumë tundime brenda vetes. Për shembull: Mund ta pushosh menjëherë nga puna dikë që nuk të pëlqen, ose edhe të hakmerresh ndaj tij. Ti lufton me lajmëtarin në vend që të merresh me një mesazh të pakëndshëm. Supozo se nuk shkon mirë me një koleg pune. Mund ta pushosh nga puna – mjaft lehtë.

Ndoshta ata do të rezistojnë. Pastaj mund të pyesësh: “Kush është babai i këtij djali”? Dhe mëson se babai është oficer policie. “Pushojeni nga puna”, mund të urdhërosh. Përsëri, mjaft e lehtë. Dhe kështu bëhesh dikush tjetër.

Cilat janë përfundimet tuaja?

Gjithmonë duhet të mbash mend nga vjen. Nuk i lejoj kurrë njerëzit e mi të mbajnë bagazhet e mia. Kur udhëtoj privatisht, nuk fluturoj me klas biznesi. Gruaja ime nget makinën e saj. Në shtëpi, nuk kemi asnjë punonjës të paguar nga qeveria. Kam ngritur muzeun e parë për dhuratat që marr, që i përkasin shtetit dhe jo personit në zyrën e Kryeministrit.

Gjëra të vogla të mëdha – të qëndrosh sa më normal të jetë e mundur nën lëkurë.

A ka ndonjë që dëgjon për çështje të tilla?

Disa njerëz mendojnë se kam fituar shumë zgjedhje sepse opozita ime është shumë e dobët. Ata njerëz nuk kanë ide. Sepse në shtëpi, kam opozitën më të ashpër që kam përjetuar ndonjëherë.

Ajo më pret kur kthehem nga puna në mbrëmje – gruaja ime. Ha diçka, shtrihem në divan, zgjedh një film për t’u çlodhur.

Dhe pas dhjetë minutave të para të filmit, fillon koha e pyetjeve – nga divani në divan.

Gruaja ime është ekonomiste, punon për organizata ndërkombëtare, ajo i di punët e saj. Ajo di numra, të dhëna, fakte. Pyetjet vazhdojnë, kështu që më duhet të shtyp butonin e ndalimit të filmit disa herë.

Është vërtet intensive. Nëse gruaja ime vazhdon deri në nokaut, do të jetë shumë më vonë se mesnata dhe do të duhet t’i lutem të tregojë mëshirë. Mund t’ju siguroj: Nëse keni një kundërshtim të tillë në shtëpi dhe i dëgjoni ata, do të bëheni të pamposhtur jashtë katër mureve tuaja. Atëherë mund të bëheni edhe Mbret i Shqipërisë!

https://www.zeit.de/zeit-magazin/2025/32/edi-rama-karriere-opposition-macht-frau

 

The post Rama intervistë për ZEITmagazin: Në shtëpi kam opozitën më të ashpër që kam përjetuar ndonjëherë appeared first on Agjencia Telegrafike Shqiptare.

Kryeministri Edi Rama ka dhënë një intervistë për Stephan Lebert dhe Stefan Willeke publikuar në median gjermane “Die Zeit”. Që në nisje të intervistës Rama “ngacmohet” për pjesën e gjatësisë dhe fizikut të tij.

Konkretisht ai pyetet nëse gjatësia është avantazh në politikë dhe Rama thotë se është e mundur dhe se di një statistikë që thotë se kandidatët e gjatë fitojnë fushatat zgjedhore në raundin e 80 përqindëshit.

Gjithashtu kryeministri pyetet nëse rritet autoriteti politik me gjatësinë. Kreu i qeverisë shprehet se kjo nuk ndodh domosdoshmërisht. Ai merr sehmbullin e kryeministres italiane Georgia Melonin për të cilën thotë se është e shkurtër, por karizma e saj e bën të duket e gjatë.

Rama ka rrëfyer edhe kujtimet e tij nga sulmi në janar të vitit 1997, por edhe nga fëmijëria në kohën e komunizmit. Për sulmin e vitit 1997 Rama tha se ishte një tentativë vrasjeje teksa ka treguar momente nga nata e ngjarjes dhe çfarë e pasoi.

Pjesë nga intervista nga Stephan Lebert dhe Stefan Willeke publikuar në “Die Zeit”:

Z. Kryeministër, le të fillojmë me gjatësinë tuaj. Ju jeni një nga krerët më të gjatë të qeverisë në Evropë, apo jo?

Po, mendoj se po.

Apo në të gjithë botën?

Nuk e di, por sigurisht në Evropë. Milo Gjukanoviç, ish-presidenti i Malit të Zi, ishte gjithashtu shumë i gjatë, por nuk është më në detyrë.

Ju ishit dikur një lojtar profesionist basketbolli. Jeni 2.02 metra i gjatë.

Jo, 1.98 metra i gjatë. Si Friedrich Merz. Tetë centimetra më i gjatë se Donald Trump.

A është avantazh të jesh i gjatë në politikë?

Është e mundur. Unë di një statistikë që thotë se kandidatët e gjatë fitojnë fushatat zgjedhore në raundin e 80 përqindëshit.

Në foto, mund të shihesh së bashku me Presidentin Francez Emmanuel Macron ose me Presidenten e Komisionit të BE-së Ursula von der Leyen. Dhe gjithmonë bie në sy vizualisht.

Ishte veçanërisht argëtuese me Rishi Sunak, ish-Kryeministrin e Britanisë së Madhe. Fotot u bënë përpara Downing Street të famshëm 10 në Londër, dhe shtypi britanik e zemëroi shumë Rishin për shkak të ndryshimit tonë në gjatësi. Ai dukej kaq i vogël.

Por si fëmijë, e urreja të isha kaq i gjatë. Ishte e tmerrshme. Kjo ishte gjatë epokës komuniste, kur gjimnastika e mëngjesit u bë e detyrueshme në shkollë – një produkt eksporti i Revolucionit Kulturor Kinez. Nuk mund të lihesha pas dore, dhe mësuesi gjithmonë bërtiste: “Rama, zgjohu, lëviz! Rama, bëje ndryshe!” Ose kur qeshja me zë të lartë në klasë – së bashku me të tjerët – isha gjithmonë gjëja e parë që mësuesit vinin re. Nuk mund të fshihesha kurrë.

A rritet autoriteti politik me gjatësinë?

Jo domosdoshmërisht. Shikoni Georgia Melonin, kryetaren e qeverisë italiane. Ajo është e shkurtër, por karizma e saj e bën të duket e gjatë. Mendoj se karizma është më e rëndësishme se gjatësia. Një nga ish-shokët e mi të basketbollit është më i gjatë se unë.

A ju ndihmoi forca juaj fizike kur dikush u përpoq t’ju vriste në vitin 1997?

Ky ishte mendimi i mjekëve që më trajtuan. Sulmi ndaj meje ishte shumë brutal.

Sulmi ndodhi në Tiranë. Ju ishit 32 vjeç, lektor në akademinë e arteve dhe një nga intelektualët luftarakë që u përballën me autoritetet në artikuj gazetash. Vendi ishte në prag të trazirave serioze politike në atë kohë.

Ndodhi më 22 janar 1997. Po kthehesha në shtëpi me të dashurën time dhe një nga miqtë e mi. Në atë kohë, jetonim në një apartament të vogël në një periferi. Ishte një natë e ftohtë pas një stuhie me shi, dhe Tirana ishte një qytet shumë i ndryshëm atëherë. Energjia elektrike ndërpritej rregullisht, dhe natën rrugët ngjanin me vrima të zeza. Pak para se të
arrija në shtëpinë ku jetoja, u shfaqën dy silueta të errëta. Në fillim, mendova se njoha një nga burrat që mbante një rrotull letre: një nga studentët e mi, një lloj bodybuilderi. Por jo, ai po lëkundte një shufër hekuri brenda rrotullës së letrës, rashë përtokë nën goditjet dhe u përpoqa ta mbroja shoqen time duke e kapur për dore me të dyja duart pas shpine.

Pashë dritat e llambave me vaj që dridheshin në dritaret e shtëpisë, dhe mendova, “Kaq ishte, jeta ime ka mbaruar”. Burrat më lanë – me sa dukej i vdekur – të shtrirë në baltë. Gjaku më rridhte nga fytyra, goja ime ishte gjithashtu plot me gjak. Kisha disa prerje në lëkurën e kokës dhe hundë.

Cilët ishin këta burra?

Ende nuk e di saktësisht. Por e di që ishte një tentativë vrasjeje nga shërbimi sekret i presidentit të atëhershëm. Isha përpjekur të organizoja një peticion që i bënte thirrje qeverisë të dorëhiqej. Në spital, mjeku që më trajtoi më tha: “Pa
gjendjen tënde të mirë fizike si atlet, do të kishte shkuar keq. Gjatësia jote të ndihmoi gjithashtu, kishe humbur disa nga goditjet.”

Si ishte fëmijëria dhe rinia jote në Shqipëri, në këtë vend të varfër, të izoluar rreptësisht, popullsia e të cilit ishte e shtypur nga diktatori Enver Hoxha dhe që quhej Koreja e Veriut e Evropës?

Ne fëmijët nuk kishim shumë, por jashtë ishim të lirë dhe mjaft të lumtur. Ne bënim topa futbolli nga copa gome. Luanim me gurë të vjetër dhe copa druri. Ose uleshim në anë të rrugës dhe ne shpikëm lojëra me hamendje: Cili numër do të ishte në targën e autobusit ose kamionit tjetër që kalonte? Duhej të ishe i duruar; rrugët ishin bosh. Vështirë se kishte makina; automjetet private ishin të ndaluara.

A kishe shpesh frikë atëherë?

Frika është fjala e gabuar. Frika është një reagim ndaj një ngjarjeje. Dhe ngjarjet ishin shumë të rralla atëherë. Ishte një shoqëri me përgjigje të gatshme. Ne ishim të dominuar nga vetëdija e të jetuarit brenda kufijve të ngushtë që nuk mund t’i kalonim, sepse atëherë do të ndodhte diçka e keqe. Nuk duhet ta bësh këtë, nuk duhet ta thuash atë në asnjë rrethanë. Shmangni ata njerëz. Ne jetonim në dy botë paralele njëherësh: Kishte gjëra që mund t’i thoshe vetëm në shtëpi sepse ishin të rrezikshme. Gjëra të tjera mund të shpreheshin vetëm në publik sepse ishin qesharake propagandë.

The post “Kandidatët e gjatë fitojnë fushatat zgjedhore!” Rama rrëfen për median gjemane sulmin në vitin 1997: Mendova, ‘kaq ishte, jeta ime ka mbaruar’ appeared first on Albeu.com.

Intervistë me Ambasadorin Zef Mazi

 

Pyetje: Dëshiroj të flasim shkurt për disa aspekte të situatës gjeostrategjike. Shumë zhvillime po ndodhin. Si e shihni gjendjen aktuale të luftës në Ukrainë, edhe në kontekstin e planit të Presidentit Trump me ultimatumin 50-ditor ndaj Rusisë?

 

Përgjigje: Situata gjeopolitike në Evropë dhe në botë është në ndryshim të shpejtë dhe të paparashikueshëm. Zhvillimet e fundit të luftimeve në Ukrainë dhe politika e Presidentit Trump, kuptoj se konfirmojnë “vogëlsinë” e Evropës dhe parëndësinë në rritje të saj, pavarësisht sesi dhe sa fort ajo po lufton të paraqesë të kundërtën. Politika aktuale amerikane kundrejt Rusisë, Ukrainës dhe rolit të Evropës flet për paaftësi në Perëndim për të kuptuar mirë dhe për të pranuar, rrënjët, arsyet dhe realitetet e konfliktit. Ajo flet edhe për paaftësi për të parashikuar sa do të mund të zgjasë qeveria e Zelensky-t. Duket se ecet paralel me margjinalizimin ekonomik të Evropës. Këto kanë implikime të rëndësishme strategjike.

 

Trumpi ka kërcënuar Rusinë me ultimatum, si dhe Kinën dhe Brazilin. Ai i ka premtuar Ukrainës 17 sisteme të mbrojtjes me raketa Patriot. Ai ultimatum duket pa përmbajtje. Tani ultimatumi është ulur nga 50 në 10-12 ditë! Një imagjinatë më shumë fluturake e momentit. Ose do të dështojë ose, për të mos thënë se dështoi, do të gjendet një deus ex machina, një mënyrë ose një tjetër, që të ndryshohet, ose shtyhet, ose harrohet. Ai ka bërë thirrje që Evropa të blejë armë amerikane për të financuar luftën kundër Rusisë, ka kërcënuar me sanksione të tjera Kinën, Indinë dhe Brazilin që të mos blejnë naftë ruse për të parandaluar Rusinë të financojë luftën. Duket jorealiste, joefektive. Lidhur me dërgimin e sistemeve Patriot, ushtarakë me përvojë vënë në dyshim nëse ekziston kapaciteti për t’i dërguar Ukrainës 17 bateri të sistemit Patriot! Sistemet që u janë premtuar një vendi evropian mësohet se nuk arrijnë para 2026, kohë e gjatë. Ndërkohë Ukraina po shkatërrohet për hir të ambicjeve dhe objektivave të të tjerëve që e kanë bindur atë se mund te fitojë ndaj Rusisë. Lufta vazhdon pa arritur dicka substanciale, pa ndryshuar trajektoren e saj, pavarësisht ndihmave financiare dhe ushtarake.

 

Rusia është e qartë ka superioritet ushtarak. Ukraina ka vendosmëri, shpirt luftarak, qëndrueshmëri, vende-vende ndërmerr mjaft veprime të efektshme luftarake, ndërkohë që raportohet se ka mangësi të mëdha forcash ushtarake të trajnuara dhe të gatshme për luftë. Mjafton të shohësh vetëm një shifër prodhimi për të kuptuar se për çfarë raportesh bëhet fjalë: sipas raportimeve, mësohet se Rusia prodhon dhe fut në veprim rreth 1 mijë dronë në ditë. Kjo shifër kapërcen ndjeshëm të gjitha kapacitetet e Perëndimit për të furnizuar Ukrainën me dronë. Lufta në Ukrainë ka dështuar me të gjithë që janë përfshirë. Duket se presioni me vazhdimin e dërgesave të armatimeve dhe sanksionet e mëtejshme janë thjesht për konsum politik. Realisht nuk shoh si mund të sjellin përfitim strategjik.

 

Kërcënimi me sanksione ndaj vendeve që bëjnë tregti me Rusinë duket joefektiv. Do apo nuk do, është realitet i njohur se Rusia duket se është adaptuar me sanksionet tashmë prej 3 vitesh dhe nuk i bën më përshtypje. Kina, India dhe Brazili, shtylla në BRICS, nuk janë të gatshme të braktisin marrëdhëniet e tyre tregtare me Rusinë.

 

Synimi ndaj Rusisë, vecanërisht i flamurtarëve britanikë është mjaft i vjetër – të rrethohet Rusia në tërë periferinë e saj, nga balltikët, në Detin e Zi, në Euro-Azi, në Kaukaz me Azerbajxhanin që e nxisin të përplaset me Iranin, në Lindjen e Largme, kudo përreth kundër saj të krijohen pika presioni dhe tensioni për të izoluar dhe dobësuar Rusinë.

 

Kina jo vetëm nuk luajti fare vendi dhe qëndroi në mbështetje të Rusisë kur delegacioni i Unionit Evropian, kryesuar nga Presidenti i Këshillit, Antonio Kosta, në përbërje ishte edhe Ursula von der Leyen vizitoi Kinen. Xi Jinping raportohet se përgjysmoi kohën e caktuar për takimin. Kina ka premtuar dyfishim të mbështetjes për Rusinë. Ajo mban mirë parasysh dhe llogarit se konflikti në Ukrainë mund të ndikojë edhe ndaj interesave të saj ndaj Tajvanit. Brazili ka thënë: “Nëse nuk doni të bëni tregti me ne, ne nuk do të bëjmë tregti me ju”. India zor se do ta vinte në kandar dhe të sakrifikonte sovranitetin e saj me paparashikueshmërinë e politikave perëndimore.

 

Në prill 2025 Trump tha se do t’i vendoste sanksione të forta Kinës. Brenda 90 ditëve i hoqi pasi Kina iu përgjigj duke bllokuar eksportin e elementëve të rrallë (si Skandiumi, Ceriumi, Itriumi, Lantanumi) dhe atyre magnetikë që dëmtuan rëndë industrinë automobilistike amerikane. Kjo flet se Amerika nuk ka më levë presioni ndaj Kinës, këto sanksione vetëm dëmtojnë Perëndimin.

 

Pyetje: Përmendët edhe sesa do mund të qëndrojë qeveria e Zelenskyt. Diçka më konkrete?

 

Përgjigje: Hamendësoj se po punohet për ta larguar presidentin Zelensky. Sipas një raporti të gazetarit të famshëm investigativ amerikan, Seymour Hersh, Amerika po bën plan ta zëvendësojë Zelenskyn me një drejtues të ri për t’i hapur rrugën një armëpushimi edhe pa kushte, që Rusia nuk e pranon, dhe negociatave me Rusinë.

 

Nuk mund të përjashtohet edhe se ultimatumi kaq ditor mund të përdoret për ndryshimin e qeverisë. Rusët nuk do të ulen të bëjnë paqe me të. Ndoshta do të duhet një drejtim i ri që të pranonte kushtet tashmë e ashpërsuara dhe të diktuara nga Rusia. Mundësia e sjelljes në post të Zaluzhnit, ish-komandantit të forcave të armatosura ukrainase, prej afro dy vitesh ambasador i Ukrainës në Londër, zor se do të ishte i pranueshëm nga perspektiva dhe këndvështrimi rus, sepse ai është i lidhur me elemente ultranacionaliste dhe të ekstremit të djathtë. Nuk mund të kuptohet sot për sot se si do të jetë e ardhmja e Ukrainës.

 

Pyetje: Për t’iu kthyer Evropës, ka thënie të thekshme nga tre drejtuesit e Francës, Britanisë dhe Gjermanisë. Shihni se mund të ketë efekt ajo që thonë ata?

 

Përgjigje: Evropa është ekonomikisht dhe ushtarakisht irelevante dhe e paaftë të adresojë sfidat e gjithëanëshme që paraqet konflikti në Ukrainë. Ndërsa bëhen përpjekje, ndonëse të vakta, ndoshta më intensive nëpërmjet kanaleve të tjera midis Amerikës dhe Rusisë, Macron, Starmer dhe Merz tingëllojnë luftënxitës të mëdhenj, deri në papërgjegjshmëri, që po i çojnë vendet e tyre drejt një sfilitje ekonomiko-shoqërore-ushtarake. Në këtë prizëm, nëse Gjermania dërrmohet, Evropa bie, ekonomia kolapson sepse është dërrmuar motori i saj. Tani qarkullojnë edhe fjalë se po mendohet për të prerë programet sociale për të bërë financime të papërgjegjshme ushtarake. A shihet ku po shkohet?!

 

Është habi sesi vendet evropiane, që kanë vuajtur nga pushtimi i tmerrshëm 80 vjet më parë, nuk protestojnë kundër kësaj retorike. Shoh përshkallëzim mjaft të rrezikshëm, dëgjohen edhe plane të NATO-s për të futur trupa në Kaliningrad, sipas gjeneralit amerikan Kris Donohue (ndoshta me dijeninë e qendrës derisa askush deri tani nuk e ka kundërshtuar atë deklaratë). Kaliningradi është territor i Federatës Ruse, një nga bazat e mëdha ruse midis Polonisë dhe Lituanisë, në Detin Balltik, vendosur që në marrëveshjen e Potsdamit. Kjo do të përbënte sulm ekzistencial kundër Rusisë dhe integritetit territorial të saj. Kjo mund të ndezë konflikt bërthamor. Luhet me zjarrin. A nuk shihet se bëhet fjalë për tmerr!?

 

Deklarata Veriore, me të cilën Franca dhe Britania e Madhe kërkojnë të zgjerojnë mbulimin bërthamor mbi Evropë, tingëllon jo e përgjegjshme, pavarësisht nga situata apo dobësia ushtarake evropiane. Unë nuk di se ka tregues të qartë që të provojnë se popullsitë në vendet e Evropës i kanë burimet dhe motivimin për luftë. Edhe ideja e “rekrutimit” duket si patentë për dështim; lufta moderne kërkon luftëtarë, ushtarë dhe vullnetarë tepër të mirëtrajnuar që sot duket se mungojnë. Rusofobia e skajshme në elitat evropiane të BE dhe roli negativ i mediave si bashkëfajtore, rreziku rus, rreziku rus, sulmi rus ndaj Evropës, etj., e ka bërë të pamundur të bëhen biseda serioze substanciale kudo në Evropë. Ky është realiteti i trishtë.

 

Dikur Evropa ka qenë qendra e forcës, sot ajo ka margjinalizuar veten duke ndjekur politika luftënxitëse dhe keqmenaxhim ekonomik. Evropa nuk mund të sjellë diçka substanciale në tryezë, nuk ka krenari kombëtare por një elitë politike globaliste, woke, që gjithnjë e më shumë i ka kthyer institucionet evropiane në autoritariste dhe jo aq demokratike sa thuhet.

 

Muajt e ardhshëm do të duket nëse strategjitë do të duhen adoptuar që të mund t’i përgjigjen realitetit duke i dhënë fund konfrontimit, duke u takuar, duke dëgjuar mendimet, arsyetimet, shqetësimet e njëri-tjetrit direkt. Ndryshe do të ecet si sonambul drejt buzës së greminës. Kur të mbarojë lufta, ajo duhet të mbarojë një herë e përgjithmonë. Duket se jetohet me fantazinë e vetëkrijuar. Situata Perëndim-Rusi është aq e rrezikshme sa fare lehtë mund të cojë në konfrontim të madh bërthamor që do na prekë të gjithëve në një Luftë të tretë Botërore që duket se ka filluar. Nuk duket se ka mbetur sadopak sens morali tek elitat politike! Bëhet fjalë për një carje dhe ndryshim të thellë. Nuk mund të vizatohet me ngjyra të bukura pamja dhe situata aktuale gjeostrategjike!

The post A do të bëhet relevante Evropa? Do të vazhdojë Zelensky gjatë në pushtet? first appeared on JavaNews.al.

Linda Rama, bashkëshortja e kryeminsitrit Edi Rama, ka folur lidhur me ndikimin e teknologjisë dhe pasiguritë që ajo sjell për brezat e rinj. Duke u bazuar në përvojën personale si nënë, Rama theksoi se përdorimi i teknologjisë duhet të shoqërohet me edukim të vazhdueshëm dhe qasje të kujdesshme edhe në familje.

Në intervistën për emisionin “Inside Albania” në Euronews Albania, Linda Rama solli shembullin e dialogut të përditshëm që zhvillon me djalin e saj 11-vjeçar, Zahon, të cilin e orienton drejt përdorimit të teknologjisë për qëllime mësimore dhe jo argëtuese.

Ajo shtoi më te se të gjitha shoqëritë, përfshirë edhe ato më të avancuarat në Europë, po përballen me sfida të mëdha në raport me teknologjinë, rrjetet sociale dhe zhvillimin e inteligjencës artificiale, ndaj edhe Shqipëria ndodhet përballë të njëjtave sfida globale.

Pjesë nga intervista:

Alice Taylor: E shoh ende, në një farë mënyre. Kjo ndodh kur njerëzit më thonë: “Ti erdhe këtu nga Anglia, pse doje të rrije këtu me kaq shumë probleme?” Ata mendojnë se Anglia është një vend perfekt, ku gjithçka funksionon, të gjithë janë të pasur dhe rrugët janë të lyera me ar. Ende ekziston kjo lloj mendësie, që këtu është tmerr dhe jashtë është gjithçka e mrekullueshme, perfekte dhe funksionale. Dhe unë u them: nuk është aspak kështu.

Linda Rama: Është e vërtetë. Sot e gjithë bota po jeton në pasiguri shumë të mëdha. Dhe fatkeqësisht, disa vite më parë ishim të sigurt që po u linim fëmijëve tanë një botë shumë më të mirë. Nuk mendoj se flasim sot me të njëjtin gjuhë. Mendojmë dy herë para se ta themi këtë. Dhe kjo sepse edhe vendet e zhvilluara po përballen me shumë sfida, e lëre më të flasim për sfida që lidhen me çështje më të mëdha të përbashkëta, si për shembull mjedisi – planeti. Ne ndajmë një planet për të cilin çdo ditë po vërtetojmë që nuk jemi në gjendje të kontribuojmë. Dhe teknologjia. Teknologjia sot është një sfidë shumë e madhe për çdo vend dhe ti sheh që çdo vend, në një mënyrë apo një tjetër, po përpiqet të kuptojë – madje edhe vendet nordike që janë shumë të avancuara – po përpiqen të kuptojnë cila duhet të jetë qasja për të mbajtur shoqërinë të sigurt në rrethana që askush më parë nuk i ka njohur. Vetëm si shembull, disa javë më parë, doli një studim në Suedi, nëse nuk gaboj, në lidhje me përdorimin e pajisjeve digjitale nga fëmijët në shkolla. Ata ishin të parët që futën këto pajisje në shkolla. Tani, disa vite më vonë, janë të parët që flasin kundër tyre, sepse studimet kanë treguar se ka efekte negative. Pra, ende nuk kemi gjetur përvoja apo le të themi praktika, as në vendet e zhvilluara, mbi të cilat mund të mbështetemi. Kështu që sot Shqipëria është në të njëjtën pozitë si këto vende për sa i përket këtyre sfidave. Dhe sa herë që janë gati t’i adresojnë një sfidë apo që BE mund të bjerë dakord për diçka, çështja ka evoluar. Dinamika është shumë e shpejtë, Alice.

Alice Taylor: Çështja e klimës është njëra anë. Mendoj se tani, çdo vit që kalon, është më nxehtë, ka më shumë zjarre, është më shqetësuese, dhe e shoh vajzën time dhe mendoj: “I madhi Zot, si do të jetë për ty pas 20 vitesh, 30 vitesh, 40 vitesh?”
Rrjetet sociale, inteligjenca artificiale, më trembin. E mbaj larg çdo pajisjeje tani për tani, por dua të them – sa gjatë do të jem realisht në gjendje ta bëj këtë, nëse ato fillojnë të përdoren në shkolla, për shembull?!

Linda Rama: Dhe nuk di kur duhet të fillosh të flasësh për këtë, sepse ta mbash larg – përpiqesh vetëm të mbrohesh dhe të përballosh pasiguritë që ke. Por, në të njëjtën kohë, duhet të flasim me ta për të gjitha rreziqet dhe të gjitha përfitimet që lidhen me përdorimin e teknologjisë sot. Qasja ime me djalin tim është: “Kjo është diçka që mund ta përdorësh për mësimin. Nuk është argëtim.” Kjo është qasja që kam unë. Djali im është njëmbëdhjetë vjeç dhe kjo është një temë e vazhdueshme, pra një temë që nuk mbaron kurrë çdo ditë – përpiqem të shmang në njëfarë mënyre gjithë keqkuptimet që ai mund të ketë dhe tërheqjet që dikush mund të ketë me pajisjet.

Alice Taylor: Po, është e vështirë, e di që do të ketë shumë “luftëra” mes meje dhe vajzës sime kur të rritet.

The post “Teknologjia nuk është argëtim”, Linda Rama: Djalin tim 11-vjeçar e orientoj drejt përdorimit të teknologjisë për qëllime mësimore appeared first on Albeu.com.

TIRANË, 18 korrik/ATSH/ Ministrja e Bujqësisë dhe Zhvillimit Rural, Anila Denaj, në një intervistë për mediet sot, analizoi paketën e garancisë sovrane të ofruar nga qeveria shqiptare për sektorin e bujqësisë, duke theksuar se ajo krijon kushte reale për akses të bizneseve të vogla dhe të mesme në financime me norma interesi të favorshme.

“Kemi prezantuar kredinë e butë, një risi për Shqipërinë, e cila mundësohet për herë të parë nga bankat e nivelit të dytë, në një shumë prej 250 milionë eurosh. Kjo i kontribuon drejtpërdrejt rritjes së aksesit në financë për bizneset e vogla dhe të mesme, që prej 15 janarit të këtij viti”, u shpreh ministrja Denaj.

Sipas saj, kredia e butë ofrohet me një normë interesi që varion nga 2% deri në 3,5%, ndjeshëm më e ulët se norma mesatare e tregut të kredive në vend.

“Kjo është një mbështetje reale për ata që nuk kanë pasur mundësi të financohen më parë në kushte të pranueshme”, theksoi ministrja.

Ministrja Denaj vlerësoi gjithashtu përkushtimin e qeverisë në vendosjen e aksesit në financë si një prioritet, sidomos për sektorin e bujqësisë. “Fermerët kanë pasur vështirësi për të marrë financime, por kjo paketë e re ndryshon ndjeshëm situatën dhe i jep hov zhvillimit rural dhe bujqësor të vendit”, deklaroi ajo.

/r.e//a.f/

The post Denaj: Garancia Sovrane, mundësi financimi për bizneset në bujqësi me norma interesi të ulëta appeared first on Agjencia Telegrafike Shqiptare.

TIRANË, 15 korrik/ATSH/ Kryetari i Gjykatës së Lartë, Sokol Sadushi tha sot se ndaj institucionit që drejton nuk ka presione politike.

Në një intervistë televizive, Sadushi theksoi se “presioni politik shmanget nga gjyqtari ose duhet të shmanget nga vetë gjyqtari dhe mundësia për t’iu shmangur ekziston. Sot ne kemi një sistem emërimi, promovimi dhe procedimi disiplinor që është i shkëputur nga politika dhe mjafton të evidentosh këtë dhe nuk ka arsye që gjyqtari të jetë nën presion”.

“Në aspektin ligjor dhe kushtetues, kjo çështje është e zgjidhur. Në aspektin personal pastaj varet nga gjithsecili”, u shpreh Sadushi.

Kreu i Gjykatës së Lartë vuri në dukje se “kategoria e magjistratëve kanë plotësisht të drejtë ose kanë detyrimin për të qenë sa më larg presionit dhe duhet të ndihen sa më larg presionit, sepse puna që ata bëjnë është e tillë që duhet të jenë larg presionit. Presioni do të jetë i vazhdueshëm, puna është si do ta përballosh ti këtë presion dhe mundësitë janë që çdokush mund ta përballojë këtë presion”.

“Presioni tek unë apo te kolegët e mi nuk është një presion që ndikon në vendimmarrje. Mjafton të shikoni dhe lexoni të gjitha vendimet e Gjykatës së Lartë për të kuptuar nëse ka presion apo nuk ka presion politik”, tha Sadushi.

Sadushi tha se “Reforma në Drejtësi ka sjellë një risi të atillë duke bërë që magjistratët t’i shmangen ndikimit politik”.

“Nëse do të fokusoheni në fusha të caktuara megjithëse mund të krijoni bindjen se ky presion mund të ekzistojë në performancë në vendimmarrje nuk evidentohet. Është vetë vendimi që tregon nëse kjo gjykatë ka qenë në presion apo jo. Personalisht mund të them se Reforma në Drejtësi ka sjellë një risi në drejtim të shmangies së ndikimit politik mbi gjyqësorin për të gjitha ato që unë thashë”, tha Sadushi.

/k.s//r.e//a.f/

The post Sadushi: Reforma në Drejtësi ka shmangur ndikimin politik appeared first on Agjencia Telegrafike Shqiptare.

UASHINGTON, 15 korrik /ATSH-ANSA/ – Presidenti amerikan Donald Trump përsëriti, në një intervistë me BBC-në zhgënjimin e tij me homologun e tij rus Vladimir Putin për luftën e vazhdueshme në Ukrainë, por shtoi se nuk ishte ende gati të distancohej.

“Jam i zhgënjyer, por nuk kam mbaruar ende punë me të”, tha Trump.

“Jam i zhgënjyer”, përsëriti ai.

I shtyrë për të shpjeguar se si synon t’i japë fund asaj që e quan “gjakderdhja” e luftës ruso-ukrainase, përgjigjja ishte se “ne po punojmë për këtë”.

Trump më pas u kthye te historia e bisedës së tij të fundit telefonike me presidentin rus.

“Patëm një bisedë të shkëlqyer. Thashë, mirë, mendoj se jemi gati t’i afrohemi përfundimit të luftës. Dhe pastaj ai shembi një ndërtesë në Kiev”, tha presidenti amerikan.

I pyetur për NATO-n, të cilën më parë e kishte quajtur “të vjetruar”, Trump shpjegoi se kishte ndryshuar mendje, duke pretenduar se presioni i tij ishte për shkak të faktit se Aleanca Atlantike po bëhej e kundërta e së vjetrës, një organizatë në të cilën të gjithë i paguajnë faturat e veta”.

Trump shprehu gjithashtu kënaqësi për respektin që pretendoi se kishte marrë nga udhëheqës të tjerë në samitin e fundit të NATO-s, përfshirë ata të “Gjermanisë, Francës dhe Spanjës”.

Ndërsa theksoi se në fund të fundit, aleatët “thjesht po përpiqeshin të ishin të sjellshëm”, pasi pranoi se duhet “shumë talent” për t’u rizgjedhur president i SHBA-së.

Së fundmi, ai shprehu një vlerësim shumë pozitiv për marrëdhënien e qeverisë laburiste të Keir Starmer me Mbretërinë e Bashkuar, të cilën e mbajti, ndër të tjera, si një model për një marrëveshje tregtare dhe tarifash.

Ai shprehu optimizëm për rolin e ardhshëm të Londrës në botë dhe konsolidimin e Brexit, pas një trajtimi fillimisht “të vështirë” të situatës.

“Më pëlqen shumë kryeministri juaj, edhe pse është liberal”, shpjegoi Trump për BBC-në.

Ai do të takohet privatisht me Starmer më vonë këtë muaj në Skoci dhe më pas do të bëjë një vizitë të dytë shtetërore të paprecedentë në Mbretërinë e Bashkuar në shtator me ftesë zyrtare të mbretit Charles III.

Ai përsëriti “respektin e tij të madh” për mbretin, duke thënë se nuk ishte ofenduar nga vërejtjet e tij të fundit në Otava në lidhje me sovranitetin kanadez.

“Ai nuk kishte zgjidhje tjetër, por foli shumë mirë dhe ishte i respektueshëm”, theksoi ai./ a.jor.

The post SHBA – Trump për BBC: Nuk jam ende gati të distancohem nga Putini appeared first on Agjencia Telegrafike Shqiptare.

TIRANË, 5 korrik /ATSH-Gjergji Mima/ Shqipëria po përballet gjithnjë e më shpesh me rrezikun në rritje të zjarreve gjatë sezonit të verës.

Drejtori i përgjithshëm i Agjencisë Kombëtare të Mbrojtjes Civile, Haki Çako, në një intervistë për Agjencinë Telegrafike Shqiptare deklaroi se shumica e zjarreve janë të qëllimshme ose nga pakujdesia dhe apelon për më shumë ndërgjegjësim qytetar dhe ndëshkime më të rrepta.

Ai theksoi se, aktualisht janë aktive katër vatra zjarri në vend, ndërkohë që situata më problematike është në Elbasan, Has, Tiranë dhe Finiq.

Çako theksoi se menaxhimi i zjarreve bazohet në një plan kombëtar të përditësuar dhe një sistem të koordinuar ndërinstitucional që përfshin edhe Forcat e Armatosura.

Drejtori i AKMC bëri të ditur se janë kryer stërvitje në të gjithë vendin, është rritur bashkëpunimi ndërkombëtar, dhe paralajmëron nisjen së shpejti të një fushate sensibilizuese kombëtare: “AKMC on tour”.

Nëse situata përkeqësohet, Çako siguron se do të aktivizohet menjëherë plani kombëtar i emergjencave, përfshirë evakuimin e popullsisë dhe kërkesën për ndihmë ndërkombëtare në rast nevoje.

Intervistë ekskluzive e ATSH me drejtorin e përgjithshëm të Agjencisë Kombëtare të Mbrojtjes Civile, Haki Çako. 

ATSH: Si paraqitet aktualisht situata e zjarreve në vendin tonë? A kemi ndonjë zonë të veçantë që konsiderohet më problematike?

Çako: Aktualisht, në të gjithë territorin e vendit janë raportuar gjithsej 21 vatra zjarri në harkun kohor nga ora 09:00 e datës 3 korrik deri në orën 08:30 të datës 4 korrik 2025.

Prej tyre, 17 janë shuar plotësisht, ndërsa katër vatra mbeten aktive, për të cilat po punohet intensivisht nga forcat operacionale dhe strukturat e mbrojtjes civile.

Zonat më problematike për momentin janë në qarqet Elbasan, Tiranë, Finiq dhe Has. Konkretisht, situata më sfiduese është në vendgrumbullimin e mbetjeve urbane në Elbasan, ku vijon puna me hedhjen e inerteve dhe kapsulimin e zjarrit, ndërsa një grup ekspertësh është në terren për matjen e ndotjes së ajrit. Në fshatin Bulticë në Tiranë, zjarri në një sipërfaqe me shkurre e ferra po ndërhyhet nga toka dhe ajri me ndihmën e helikopterit Cougar. Ndërkohë, mes fshatrave Grazhdan dhe Malçan në bashkinë Finiq, situata është e qetë por nën vëzhgim të vazhdueshëm. Në zonën malore mes fshatrave Gjinaj dhe Domaj në Has, zjarri ka përfshirë një sipërfaqe me pyll pishe dhe për shkak të terrenit të vështirë dhe erës, mbetet ende aktiv. Po punohet intensivisht për izolimin dhe shuarjen e tij.

ATSH: Cilat janë masat konkrete që janë marrë deri tani nga AKMC për parandalimin dhe menaxhimin e zjarreve gjatë sezonit të verës?

Çako: Në përputhje me mandatin e saj ligjor, AKMC ushtron autoritet koordinues, bashkërendues, drejtues, teknik, mbikëqyrës dhe kontrollues në fushën e zvogëlimit të riskut nga fatkeqësitë dhe mbrojtjen civile në të gjithë territorin e Republikës së Shqipërisë dhe punon për parandalimin, një përgjigje efektive si dhe rimëkëmbjen, nëpërmjet një sistemi të integruar dhe efikas të mbrojtjes civile. Në thelb, qasja e Agjencisë është proaktive dhe e koordinuar, duke përfshirë të gjitha hallkat e sistemit të mbrojtjes civile për të minimizuar rrezikun dhe për të reaguar me efikasitet ndaj çdo situate emergjente gjatë sezonit të verës.

Në këtë kontekst, menaxhimi i zjarreve gjatë sezonit të verës është një ndër prioritetet kryesore të agjencisë, duke u bazuar në një qasje gjithëpërfshirëse që mbulon të gjitha fazat e ciklit të menaxhimit të fatkeqësive: Parandalimi, lehtësimi, gatishmëria, përgjigjja dhe rimëkëmbja.

AKMC ka ndërmarrë një sërë masash të strukturuara sipas katër fazave kryesore të menaxhimit të riskut të fatkeqësive: Parandalim, lehtësim, gatishmëri, reagim dhe rimëkëmbje. Konkretisht:

Parandalimi dhe lehtësimi: Është përditësuar Plani Kombëtar i Emergjencave Civile, i cili përcakton përgjegjësitë e institucioneve përkatëse. Janë kryer inspektime të herëpashershme në bashki dhe qarqe për të identifikuar zonat me risk të lartë dhe për të koordinuar masat parandaluese. Është rritur ndërgjegjësimi i komunitetit përmes fushatave informuese dhe edukative në bashkëpunim me pushtetin vendor dhe shoqërinë civile.

Gatishmëria: Është ngritur dhe po funksionon Taskforca Ndërinstitucionale për menaxhimin e situatave të zjarrit gjatë verës. Është përforcuar kapaciteti operativ i strukturave vendore të mbrojtjes civile. Është vendosur një sistem i koordinuar informacioni dhe paralajmërimi të hershëm për zjarret me Qendrën Kombëtare Operacionale të Emergjencave Civile në bashkëpunim me Institutin e Gjeoshkencave dhe Agjencinë e Meteorologjisë. Është përforcuar bashkëpunimi me Forcat e Armatosura dhe zjarrfikëset lokale për ndërhyrje të shpejtë. Janë vënë në gatishmëri forcat zjarrfikëse dhe shërbimet pyjore në të gjitha qarqet. Kryhet monitorimi ditor i situatës, nëpërmjet sinjalizimeve të bashkive, si dhe përdorimi i mjeteve teknologjike për vëzhgim ajror dhe tokësor.

Përgjigjja: Është krijuar një strukturë e përhershme operacionale në nivel qendror për të monitoruar situatën dhe për të koordinuar ndërhyrjet në kohë reale. Janë vënë në gatishmëri mjetet ajrore dhe tokësore për shuarjen e zjarreve në bashkëpunim me partnerët ndërkombëtarë në rast nevoje.

Rimëkëmbja: AKMC bashkëpunon me pushtetin vendor për evidentimin e dëmeve dhe rivlerësimin e nevojave pas çdo incidenti. Në ligjin 45/2019 Për Mbrojtjen Civile është parashikuar fondi i dedikuar për emergjencat Civile, 4% e buxhetit të vitit të kaluar të bashkisë, i cili mund të përdoret për të parandaluar, reaguar dhe rehabilituar territorin e bashkisë.

ATSH: Sa të përgatitura janë strukturat lokale të mbrojtjes civile për të reaguar në raste emergjente si zjarret në pyje apo në zona të banuara?

Çako: Strukturat lokale të mbrojtjes civile në Shqipëri kanë bërë përparime të konsiderueshme në organizimin dhe reagimin ndaj emergjencave, përfshirë zjarret në pyje dhe në zona të banuara. Megjithatë, niveli i përgatitjes mbetet i pabarabartë nga një bashki në tjetrën, për shkak të diferencave në burime njerëzore, teknike dhe logjistike.

AKMC vijon të punojë edhe në këtë drejtim në projekte të ndryshme me partnerët e vet, për të forcuar kapacitetet lokale, me stërvitje dhe trajnime të ndryshme, siç ishte stërvitja në Shkodër, Pishë Poro, në Dibër dhe Gjirokastër me të gjitha bashkitë e qarkut dhe strukturat operacionale lidhur me menaxhimin e zjarreve; apo dhurimi për bashkinë e Tiranës e 25 seteve për krijimin e moduleve GFFF në kuadër të projektit IPA FF, mjeteve zjarrëfikesë nga TAP, varkave, e shumë pajisje të tjera.

Në disa bashki ndërhyrjet janë relativisht të shpejta dhe efektive, duke shmangur përhapjen e zjarreve në zona më të gjera apo më të ndjeshme. Kjo dëshmon se aty ku ka kapacitete të mjaftueshme njerëzore dhe mjete teknike, reagimi është funksional dhe i koordinuar.

Megjithatë aksesi në zonat rurale dhe të thella gjeografikisht, menaxhimi i mbetjeve urbane, forcimi i kapaciteteve njerëzore dhe teknike në nivel vendor, investimet në logjistikë dhe mjete moderne për ndërhyrje, mbeten disa nga problematikat qe duhen adresuar më mirë në të ardhmen.

Në përfundim, mund të themi se strukturat lokale të mbrojtjes civile janë në një proces përmirësimi të qëndrueshëm, por kanë ende vonesa, mangësi dhe sfida serioze përballë rreziqeve gjithnjë e më të shpeshta, siç janë zjarret në kushtet e ndryshimeve klimatike dhe urbanizimit të pakontrolluar.

ATSH: A ka pasur bashkëpunim me institucione ndërkombëtare apo vende fqinje për përballimin e situatës?

Çako: Aktualisht, për situatat e fundit të zjarreve, menaxhimi është bërë nga kapacitetet lokale dhe kombëtare. Megjithatë, AKMC është në bashkëpunim të vazhdueshëm me Mekanizmin Evropian të Mbrojtjes Civile (UCPM) ku është vend pjesëmarrës që prej nëntorit të vitit 2022, si dhe me vende fqinje për shkëmbim informacioni dhe asistencë të mundshme në raste ekstreme. Jemi gjithashtu pjesë e rrjeteve rajonale për menaxhimin e fatkeqësive natyrore.

Duhet thënë që AKMC ka një rekord bashkëpunimi me partnerët ndërkombëtarë për ndihmë dhe asistencë të ndërsjellë, në raste të ndryshme fatkeqësish ndër vite, ku pas kërkesës për ndihmë drejtuar UCPM ka përfituar nga ndihma me helikopterë nga Greqia, Rumania, Italia, Holanda dhe vende të tjera për përballimin e emergjencave. Nga ana tjetër edhe vetë Shqipëria ka ofruar ndihmën e saj në shumë raste, siç ishte tërmeti në shkurt 2023 në Turqi me mbi 36 000 viktima, zjarret në Greqi po në verën e 2023, apo ndihmat e dërguara në Bosnjë-Hercegovinë pas përmbytjeve në vitin 2024.

ATSH: A janë kryer trajnime apo simulime për stafet e emergjencave në përballjen me zjarret?

Çako: Po, trajnimi i strukturave të emergjencës dhe përgatitja e tyre për përballimin e zjarreve është një komponent thelbësor i punës së Agjencisë Kombëtare të Mbrojtjes Civile. Brenda AKMC funksionon Drejtoria e Edukimit, Trajnimit dhe Teknologjisë së Informacionit, e cila ka për qëllim të rrisë kapacitetet operacionale të institucioneve përgjegjëse dhe ndërgjegjësimin e popullatës. Gjatë këtij viti janë organizuar stërvitje dhe simulime në shumë zona të vendit, përfshirë shkolla në Tiranë dhe në qarqe të tjera, ku janë testuar procedurat e evakuimit dhe reagimit në rast zjarri. Gjithashtu, janë zhvilluar stërvitje të posaçme në terren, në zona të riskuara si Pishë Poro, Gjirokastër dhe Dibër, ku është vlerësuar koha e reagimit dhe bashkëveprimi ndërinstitucional. AKMC ka marrë pjesë edhe në stërvitje ndërkombëtare, duke bashkëpunuar me partnerë evropianë për të përmirësuar standardet dhe për të shkëmbyer përvoja mbi menaxhimin e situatave të emergjencës nga zjarret. Këto aktivitete janë pjesë e një plani të vazhdueshëm për përgatitjen dhe rritjen e gatishmërisë së të gjitha strukturave përballë rrezikut të shtuar nga zjarret gjatë sezonit të verës.

Dy më të fundit të realizuara këtë vit stërvitja në shkallë të gjerë, e realizuar në prill në Shkodër për përmbytjet, apo rastin me të fundit që ishte stërvitja me elemente fushorë, vetëm para një muaji ne Gjirokastër, me pjesëmarrjen e forcave operacionale të qarkut të Gjirokastrës dhe të gjitha bashkive te jugut te vendit, pikërisht lidhur me menaxhimin e zjarreve në pyje dhe në afërsi të zonave të banuara.

ATSH: Si është ndërgjegjësimi i qytetarëve për rrezikun e zjarreve dhe si mund të përmirësohet pjesëmarrja e tyre në parandalim?

Çako: Për fat të keq, ndërgjegjësimi i qytetarëve mbetet ende një sfidë serioze. Shumë prej zjarreve janë të qëllimshme ose shkaktohen nga pakujdesia gjatë djegies së mbetjeve apo pastrimeve sezonale. Ne kemi intensifikuar fushatat e sensibilizimit në media dhe rrjete sociale, por nevojitet më shumë bashkëpunim me shkollat, pushtetin vendor dhe organizatat lokale.

Siç e thamë më lart, Agjencia ka një drejtori që përgjigjet pikërisht për ndërgjegjësimin dhe sensibilizimin e popullatës, dhe kryen vazhdimisht trajnime, simulime zjarresh nëpër shkolla, siç ishte rasti më i fundit në një shkollë në Gjirokastër, por përmirësimi i pjesëmarrjes së qytetarëve kërkon ndëshkueshmëri më të lartë për shkelësit dhe angazhim komunitar në raportimin e hershëm të zjarreve. Në disa komunitete rurale është vënë re një angazhim më aktiv i banorëve në raportimin e hershëm të vatrave të zjarrit, gjë që ka ndihmuar strukturat e emergjencave të ndërhyjnë më shpejt.

Nga njëra anë, është për t’u vlerësuar rritja e fushatave sensibilizuese nga institucionet publike, së shpejti AKMC do të fillojmë një fushate te gjere sensibilizimi në të gjitha qarqet, të quajtur “AKMC on tour”, pikërisht në drejtim të sensibilizimit të qytetarëve.

Por, nga ana tjetër, sfidat mbeten të shumta. Në shumë zona rurale, mungon edukimi bazë mbi rreziqet që lidhen me zjarret, ndërsa qytetarët shpesh nuk i njohin mekanizmat ligjorë apo kanalet për të raportuar rreziqe në mënyrë efektive. Për më tepër, në mungesë të ndëshkimeve të qarta dhe zbatimit të ligjit, praktika të rrezikshme si djegia e hapur e tokave vijojnë të tolerohen në mënyrë të heshtur.

ATSH: Nëse situata përkeqësohet, cilat janë hapat e menjëhershëm që do të ndërmerren nga AKMC për të garantuar sigurinë e jetës dhe pronës së qytetarëve?

Çako: Sipas Planit Kombëtar të Emergjencave Civile, të përditësuar në 2023, një ndër tre dokumentet themelorë së bashku me Strategjinë Kombëtare të Zvogëlimit të Riskut dhe Vlerësimin e Riskut, të gjitha strukturat operacionale qendrore dhe lokale kanë detyrat e tyre të përcaktuara në raste fatkeqësish dhe reagojnë në bazë të tij, por ndër këto hapa mund të përmendim: aktivizimi i planit kombëtar të emergjencave civile për fatkeqësi natyrore; Vendosja në gatishmëri e Forcave të Armatosura dhe institucioneve shtetërore mbështetëse; Koordinohet evakuimi i popullatës në rrezik, në bashkëpunim me Policinë e Shtetit dhe bashkitë; Aktivizohet ndihma ndërkombëtare, nëse kapacitetet vendore nuk mjaftojnë.

ATSH: Si është bashkëpunimi me Policinë e Shtetit? A ka pasur të proceduar dhe të dënuar për vendosje të zjarreve? Ju keni deklaruar se 99% e zjarreve janë të qëllimshme – cilat janë shkaqet dhe si po punohet në këtë drejtim?

Çako: Policia e Shtetit, si një nga strukturat operacionale të sistemit të mbrojtjes civile, bashkëpunon ngushtësisht me Agjencinë Kombëtare të Mbrojtjes Civile në përballimin e fatkeqësive natyrore, përfshirë dhe situatat e zjarreve. Ky bashkëpunim është i përditshëm dhe i koordinuar.

Sipas raportimeve nga strukturat vendore, shumica e zjarreve shkaktohen nga faktori njeri, si rezultat i veprimeve të qëllimshme apo pakujdesisë. Ka pasur raste kur persona janë proceduar për zjarrvënie, dhe kjo linjë duhet forcuar më tej për të dhënë mesazhe të qarta dhe parandaluese ndaj çdo veprimi që rrezikon mjedisin dhe sigurinë publike.

ATSH: A jeni duke punuar për një kuadër të ri ligjor në këtë drejtim, për ashpërsim të masave?

Çako: Në fakt baza ligjore në këtë drejtim ekziston, ku përcaktohen edhe masat që duhen marrë, si gjobat dhe masat e tjera ndëshkuese për zjarrvënësit. Synimi ynë si agjenci mbetet gjithmonë sensibilizimi i qytetarëve për parandalimin e këtyre zjarreve. Por nga ana tjetër, përgjegjësitë penale më të forta për zjarrvënie me pasojë dëme të mëdha; forcimi i kompetencave të strukturave të mbrojtjes civile dhe pyjore në terren do ta forconin punën në këtë drejtim, duke mbetur gjithmonë brenda qëllimit tonë kryesor parandalimin përmes ndëshkimit dhe ndërgjegjësimit të qytetarëve përmes ligjit.

/r.e//a.f/

The post Çako për ATSH: Dënime më të forta për zjarrvëniet me dëme të mëdha, sfidë mbetet ndërgjegjësimi appeared first on Agjencia Telegrafike Shqiptare.

BRUKSEL, 3 korrik /ATSH-LUSA/ – BE-ja duhet të vazhdojë të ushtrojë presion mbi Kremlinin me më shumë sanksione, pasi nuk ka asnjë tregues se Rusia është e gatshme të negociojë një armëpushim që synon paqen në Ukrainë, deklaroi presidenti i Këshillit Evropian, Antonio Costa, në një intervistë me agjencinë portugeze të lajmeve, LUSA, në kontekstin e gjashtë muajve të tij të parë në detyrë.

”Rusia ka refuzuar një armëpushim, Rusia ka refuzuar të marrë pjesë në bisedimet në nivel të lartë në përpjekjet për negociata dhe në fakt, Rusia ka intensifikuar sulmet e saj ndaj Ukrainës, prandaj, nuk duket se Rusia ka ndonjë prirje për të negociuar paqen”, thotë Costa.

Duke shënuar gjashtë muajt e parë në detyrë si kreu i institucionit që bashkon krerët e shteteve dhe qeverive të BE-së, ish-kryeministri portugez thekson se ”idealisht, lufta nuk do të kishte filluar kurrë. Skenari i dytë më i mirë do të ishte që ajo të mbaronte në një moment, [por] realiteti është se, pavarësisht gjithë mbështetjes që i kemi dhënë përpjekjeve të presidentit [Donald] Trump për të ndërmjetësuar paqen, këto përpjekje nuk kanë pasur asnjë përgjigje nga pala ruse”.

Në një kohë kur BE është gati të miratojë paketën e saj të 18-të të sanksioneve kundër Rusisë për shkak të luftës në Ukrainë, Costa thotë se blloku duhet ”jo vetëm të vazhdojë të mbështesë Ukrainën, por […] të rrisë presionin mbi Rusinë”.

Kjo paketë e re masash kufizuese – e cila do të përfshijë lista të reja të subjekteve dhe individëve që i nënshtrohen sanksioneve, përpjekje të shtuara kundër flotës në hije ruse, që transporton naftë dhe kufizime të zgjeruara në sistemin bankar rus, është, sipas Costas, në fazat e saj të fundit dhe do të koordinohet “me Shtetet e Bashkuara, Kanadanë dhe partnerë të tjerë ndërkombëtarë.

”Kjo duhet të jetë një përpjekje globale presioni për të qenë efektive”, argumenton ai.

Pavarësisht luftës së vazhdueshme, Costa këmbëngul se sanksionet e BE-së po funksionojnë, duke treguar gjendjen “shumë të dobësuar” të ekonomisë ruse.

Më 1 dhjetor 2024, Antonio Costa filloi mandatin e tij dyvjeçar e gjysmë si president i Këshillit Evropian, duke u bërë socialisti i parë dhe portugezi i parë që mbante këtë rol.

Ai e kaloi ditën e tij të parë në detyrë në Kiev, duke riafirmuar mbështetjen e BE-së për Ukrainën.

Që nga fillimi i pushtimit rus të Ukrainës më 24 shkurt 2022, BE-ja ka ofruar 138,2 miliardë euro në mbështetje të Ukrainës dhe është gati të kontribuojë me 30,6 miliardë euro në ndihmë financiare në vitin 2025./  a.jor.

The post BRUKSEL – Costa: Rusia nuk ka ndërmend të negociojë paqen me Ukrainën appeared first on Agjencia Telegrafike Shqiptare.

Në burg prej tetë muajsh, në bazë të një procesi thellësisht politik, që nisi me arrestimin e dhunshëm nga forcat speciale për të vazhduar me izolimin e rreptë në qeli, Ilir Meta ka zgjedhur të shprehet përmes një autointerviste me plot detaje nga procesi por edhe me akuza për kundërshtarët politikë. Aty ku konferenca për shtyp me gazetarët është e ndaluar, Meta shpik një intervistë me vetveten.

Por ku e gjen forcën Ilir Meta t’i rezistojë presionit policor dhe politik, të shoqëruar me largimin e disa prej bashkëpuntorëve të tij më të ngushtë ndër vite?  Përgjigjen Meta e jep përmes shembullit që gjen kur krahason fatin e tij me atë të Luiz Inácio Lula da Silvës – ish-presidentit brazilian që e nisi mandatin e tretë pasi doli nga burgu dhe fitoi betejën me një drejtësi të korruptuar. Meta thotë se e sheh veten në të njëjtin narrativë: nga burgu drejt tribunës së udhëheqjes përmes votës së popullit, megjithëse 11 Maji ishte zhgënjyes për sinjalet që i dha ish-presidentit.

Ndërsa Lula kishte sindikatat dhe popullin e thjeshtë pas vetes, Metës duket se ka mbetur veç Tedi Blushi dhe një linjë telefoni e kontrolluar nga administrata e burgut dhe akoma “ma nalt” nga ministrat e Ramës.

Në mesazhet që shpërndan, ai shënjestron SPAK-un si “instrument politik të një regjimi të korruptuar”, ndërsa e përshkruan veten si një politikan që ka përfunduar në qeli, jo për korrupsion, por se u bë pengesë për kapjen totale të shtetit.

𝐀𝐮𝐭𝐨𝐢𝐧𝐭𝐞𝐫𝐯𝐢𝐬𝐭𝐞̈ 𝐧𝐞̈ 𝐩𝐚𝐦𝐮𝐧𝐝𝐞̈𝐬𝐢 𝐭𝐞̈ 𝐤𝐨𝐧𝐟𝐞𝐫𝐞𝐧𝐜𝐞̈𝐬 𝐦𝐞 𝐠𝐚𝐳𝐞𝐭𝐚𝐫𝐞̈𝐭

𝐏𝐲𝐞𝐭𝐣𝐞: 𝐙. 𝐌𝐞𝐭𝐚, 𝐩𝐚𝐬 𝐯𝐞𝐧𝐝𝐢𝐦𝐢𝐭 𝐭𝐞̈ 𝐆𝐉𝐊𝐊𝐎, 𝐣𝐮 𝐩𝐚𝐫𝐚𝐥𝐚𝐣𝐦𝐞̈𝐫𝐮𝐚𝐭 𝐧𝐣𝐞̈ 𝐤𝐨𝐧𝐟𝐞𝐫𝐞𝐧𝐜𝐞̈ 𝐬𝐡𝐭𝐲𝐩𝐢 𝐭𝐞̈ 𝐧𝐞𝐬𝐞̈𝐫𝐦𝐞𝐧 𝐧𝐞̈ 𝐨𝐫𝐞̈𝐧 𝟏𝟏:𝟎𝟎. 𝐏𝐬𝐞 𝐤𝐣𝐨 𝐧𝐮𝐤 𝐧𝐝𝐨𝐝𝐡𝐢?

𝐏𝐞̈𝐫𝐠𝐣𝐢𝐠𝐣𝐞: Menjëherë sapo unë fola me Z. Tedi Blushi, që ai të theksonte 7 qëndrimet e mia kryesore që rrëzonin kërkesën e SPAK-ut, në një konferencë shtypi, e cila atë mbasdite u censurua totalisht nga televizionet, iku edhe sinjali i komunikimit telefonik në burgun 313, për të vazhduar edhe gjithë ditën tjetër (blackout i vërtetë).

Besoj se arsyeja kryesore kishte të bënte me postimin tim, se në orën 11:00 të së nesërmes, do bëja një konferencë shtypi me gazetarët që kishin dëshirë të bënin pyetje përmes telefonit të Z. Blushi, që është i regjistruar zyrtarisht dhe nga telefoni i paraburgimit që normal përgjohet 24 orë.

Të nesërmen u ndjeva fajtor, se mesa duket, për të shmangur këtë komunikim të hapur e transparent “defekti” i la pa folur me të afërmit e tyre edhe gjithë të paraburgosurit.

Ndaj po u jap përgjigje disa prej pyetjeve më “provokuese”.

𝐏𝐲𝐞𝐭𝐣𝐞: 𝐀 𝐞 𝐩𝐫𝐢𝐬𝐧𝐢𝐭 𝐤𝐞̈𝐭𝐞̈ 𝐯𝐞𝐧𝐝𝐢𝐦?

𝐏𝐞̈𝐫𝐠𝐣𝐢𝐠𝐣𝐞: Prej janarit 2017, si Kryetar Parlamenti, kam denoncuar nisjen e “Ramaformës”, që polli “Ramaduron”. Pra të shkeljes së ndryshimeve kushtetuese, që u miratuan me 140 vota, kur u hodh shorti i parë tepër transparent në Kuvend me gogla për zgjedhjen e anëtarëve të KED.

Pasi Ramës emrat nuk i pëlqyen, keqpërdori Ambasadorin e SHBA për të kontestuar procesin ku ishin edhe ekspertët e EURALIUS dhe OPDAT-it, prezent gjithë kohën.
Kjo solli edhe reagimin tim të parë publik ndaj kësaj deklarate minuese ndaj procesit, pasi bazohej mbi një: gënjeshtër se gjoja Prokuroria kishte bërë manipulime në përzgjedhjen e kandidaturës të saj.
Për këtë unë mbajta edhe një qëndrim zyrtar si Kryetar Parlamenti, drejtuar jo vetëm atij si Ambasador, por edhe Departamentit të Shtetit, Sekretarit të kohës, Z. Tillerson.
Pas ndërhyrjes pajtuese të Znj. Arta Dade, unë pranova ta takoj atë dhe ai kërkoi falje, por e kishin “gënjyer” socialistët.

Kjo histori, siç e dini, vazhdoi pafund deri në mbetjen e vendit pa Gjykatë Kushtetuese dhe gjithmonë ambasadorët “gënjeheshin” nga socialistët e pak më vonë dhe Charles McGonigal.
Pra historia e kapjes së gjithë sistemit të drejtësisë dhe gjykatave është shumë e vjetër dhe unë kam denoncuar të gjitha shkeljet e rënda të Kushtetutës (si zgjedhja e Prokurorit të Përgjithshëm me 69 vota nga 84 që e ka Kushtetuta) e deri te betimi i një anëtareje të Gjykatës Kushtetuese te noterja te Lana.

Kjo ishte edhe 𝐚𝐫𝐬𝐲𝐞𝐣𝐚 𝐩𝐬𝐞 𝐭𝐡𝐢𝐫𝐫𝐚 𝐩𝐨𝐩𝐮𝐥𝐥𝐢𝐧 𝐧𝐞̈ 𝐦𝐢𝐭𝐢𝐧𝐠𝐮𝐧 𝐞 𝐩𝐚𝐩𝐞̈𝐫𝐬𝐞̈𝐫𝐢𝐭𝐬𝐡𝐞̈𝐦 𝐭𝐞̈ 𝟐 𝐌𝐚𝐫𝐬𝐢𝐭 𝟐𝟎𝟐𝟎, 𝐢 𝐜𝐢𝐥𝐢 𝐩𝐫𝐚𝐩𝐞̈𝐬𝐨𝐢 𝐩𝐫𝐨𝐣𝐞𝐤𝐭𝐥𝐢𝐠𝐣𝐢𝐧 𝐞 𝐜̧𝐮𝐚𝐫 𝐧𝐞̈ 𝐊𝐮𝐯𝐞𝐧𝐝 𝐩𝐞̈𝐫 “𝐛𝐞𝐭𝐢𝐦𝐞𝐭 𝐭𝐞 𝐋𝐚𝐧𝐚”.

Kjo betejë vetëm e shtyu në kohë kapjen edhe të Gjykatës Kushtetuese pas ndërhyrjes positive të Komisionit të Venecias.

Ndaj ne jemi të detyruar të ezaurojmë të gjitha shkallët e gjykatave të brendshme, përfshi atë Kushtetuese, për të shkuar në Gjykatën e Strasburgut.

𝟑. 𝐏𝐲𝐞𝐭𝐣𝐞: 𝐀𝐭𝐞̈𝐡𝐞𝐫𝐞̈, 𝐜𝐢𝐥𝐢 𝐞̈𝐬𝐡𝐭𝐞̈ 𝐤𝐨𝐧𝐤𝐥𝐮𝐳𝐢𝐨𝐧𝐢 𝐢 𝐣𝐮𝐚𝐣𝐢 𝐩𝐞̈𝐫 𝐯𝐞𝐧𝐝𝐢𝐦𝐢𝐧 𝐞 𝐆𝐉𝐊𝐊𝐎 𝐩𝐞̈𝐫 𝐦𝐨𝐬𝐧𝐝𝐫𝐲𝐬𝐡𝐢𝐦𝐢𝐧 𝐞 𝐦𝐚𝐬𝐞̈𝐬 𝐬𝐞̈ 𝐚𝐫𝐫𝐞𝐬𝐭𝐢𝐭 𝐧𝐝𝐚𝐣 𝐣𝐮𝐬𝐡 𝐩𝐚𝐬 𝟖 𝐦𝐮𝐚𝐣𝐬𝐡?

𝐏𝐞̈𝐫𝐠𝐣𝐢𝐠𝐣𝐞: Konkluzioni është i qartë, që 𝐆𝐉𝐊𝐊𝐎 𝐬’𝐤𝐚 𝐝𝐡𝐨𝐦𝐞̈ 𝐤𝐞̈𝐬𝐡𝐢𝐥𝐥𝐢𝐦𝐢, 𝐩𝐨𝐫 𝐝𝐡𝐨𝐦𝐞̈ 𝐤𝐨𝐦𝐚𝐧𝐝𝐢𝐦𝐢 nga “Ma nalt fare”, sidomos në proces vetëm politik si ky. Por janë hallka të domosdoshme që duhen ezauruar me durim strategjik.

𝟒. 𝐏𝐲𝐞𝐭𝐣𝐞: 𝐀 𝐢𝐬𝐡𝐢𝐧 𝐬𝐞𝐫𝐢𝐨𝐳𝐞 𝐚𝐫𝐠𝐮𝐦𝐞𝐧𝐭𝐚𝐭 𝐞 𝐒𝐏𝐀𝐊-𝐮𝐭 𝐩𝐞̈𝐫 𝐭𝐞̈ 𝐯𝐢𝐣𝐮𝐚𝐫 𝐤𝐞̈𝐭𝐞̈ 𝐦𝐚𝐬𝐞̈ 𝐞𝐤𝐬𝐭𝐫𝐞𝐦𝐞 𝐧𝐞̈ 𝐩𝐚𝐫𝐚𝐛𝐮𝐫𝐠𝐢𝐦?

𝐏𝐞̈𝐫𝐠𝐣𝐢𝐠𝐣𝐞: Lexojeni të plotë materialin prej 32 faqesh që SPAK i ka dërguar GJKKO, ku asnjë të re nuk ka gjatë këtyre 8 muajve të arrestimit tim në paraburgim, përveç rrëzimit përfundimtar që i bën vet SPAK-u shpifjes të botuar në “Mother Jones” të Soros në 2017, se LSI gjoja kishte paguar nga Qipro gati 1 milionë $ për “Dorelita Group” të “McKeon Group”, që unë të bëja gjoja një fotografi që as u kërkua ndonjëherë me Presidentin Tramp.

SPAK e dinte shumë mirë të vërtetën, se unë këtë ua kam provuar me fakte dhe akte prej 2 vjetësh, se për “McKeon Group” është bërë vetëm një pagesë prej 15 mijë $ me vendim të Kryesisë së LSI dhe e deklaruar në KQZ dhe në FARA (SHBA).

Çdo gjë tjetër trillim i sponsorizuar shumë shtrenjtë nga Narkoregjimi dhe i pranuar me hare nga vetë SPAK-u për të justifikuar edhe urdhrin për rrëmbimin tim.

𝟓. 𝐏𝐲𝐞𝐭𝐣𝐞: 𝐏𝐨 𝐚𝐤𝐮𝐳𝐚 𝐩𝐞̈𝐫 𝐥𝐨𝐛𝐢𝐦𝐞𝐭 𝐞 𝐭𝐣𝐞𝐫𝐚 𝐪𝐞̈ 𝐬’𝐤𝐚 𝐫𝐞̈𝐧𝐞̈. 𝐒𝐢 𝐞 𝐬𝐡𝐩𝐣𝐞𝐠𝐨𝐧𝐢 𝐣𝐮?

𝐏𝐞̈𝐫𝐠𝐣𝐢𝐠𝐣𝐞: Ka 2 arsye kryesore sipas meje, sepse SPAK-u e di shumë mirë nëse ato diferenca janë të vërteta (pra midis FARA-s dhe KQZ) ato nuk kanë asnjë lidhje me veprimtarinë time gjatë periudhës si Kryetar i LSI deri në Prill 2017, ku çdo marrëveshje apo pagesë, si te rasti “McKeon Group”, miratohej nga Kryesia dhe autorizohej dikush të paguante.

Po kështu, SPAK-u e di shumë mirë që unë as kam autorizuar njeri e as kam qenë në dijeni të pagesave të tilla që mund të kenë ndodhur.

SPAK-u thotë, në faqen 103 të akuzës për mua, se kompania GSIS ka lidhur marrëveshje me LSI të nënshkruar nga një titullar i saj ( jo Ilir Meta).

Po kështu, më poshtë thotë se GSIS LLC, në raportin e transaksioneve financiare të periudhës 1 Janar 2016 – 31 Dhjetor 2017, i ka dërguar faturat LSI në vlerën 589.024.57 USD, faturat që LSI ka paguar kapin vlerën 463.546 $.

𝐄𝐝𝐡𝐞 𝐦𝐞̈ 𝐩𝐚𝐫𝐞̈, 𝐩𝐨𝐫 𝐞𝐝𝐡𝐞 𝐧𝐞̈ 𝐬𝐞𝐚𝐧𝐜𝐞̈𝐧 𝐞 𝐟𝐮𝐧𝐝𝐢𝐭, 𝐢 𝐤𝐞̈𝐫𝐤𝐮𝐚𝐦 𝐏𝐫𝐨𝐤𝐮𝐫𝐨𝐫𝐢𝐭 𝐊𝐥𝐥𝐚𝐩𝐢, 𝐪𝐞̈ 𝐢𝐬𝐡𝐭𝐞 𝐧𝐞̈ 𝐬𝐞𝐚𝐧𝐜𝐞̈, 𝐭𝐞̈ 𝐧𝐚 𝐭𝐫𝐞𝐠𝐨𝐧𝐭𝐞 𝐬𝐞 𝐜𝐢𝐥𝐢𝐭 𝐩𝐞̈𝐫𝐟𝐚𝐪𝐞̈𝐬𝐮𝐞𝐬 𝐭𝐞̈ 𝐋𝐒𝐈 𝐢𝐚 𝐤𝐢𝐬𝐡𝐭𝐞 𝐝𝐞̈𝐫𝐠𝐮𝐚𝐫 𝐤𝐣𝐨 𝐤𝐨𝐦𝐩𝐚𝐧𝐢 𝐤𝐞̈𝐭𝐨 𝐟𝐚𝐭𝐮𝐫𝐚, 𝐩𝐚𝐬𝐢 𝐤𝐲 𝐝𝐨 𝐭𝐞̈ 𝐢𝐬𝐡𝐭𝐞 𝐞𝐝𝐡𝐞 𝐜̧𝐞𝐥𝐞̈𝐬𝐢 𝐢 𝐯𝐞̈𝐫𝐭𝐞𝐭𝐞̈ 𝐢 𝐩𝐞̈𝐫𝐜𝐚𝐤𝐭𝐢𝐦𝐢𝐭 𝐭𝐞̈ 𝐩𝐞̈𝐫𝐠𝐣𝐞𝐠𝐣𝐞̈𝐬𝐢𝐯𝐞 𝐞𝐝𝐡𝐞 𝐩𝐞𝐧𝐚𝐥𝐞.

Pasi është e padiskutueshme, që unë as kam qenë ndonjëherë në dijeni të një shume të tillë dhe as mund të autorizoja veprime të paligjshme, për më tepër që kjo është një shumë tejet e ekzagjeruar për ato shërbime të kërkuara apo të raportuara.

𝟔. 𝐏𝐲𝐞𝐭𝐣𝐞: 𝐏𝐨 𝐏𝐫𝐨𝐤𝐮𝐫𝐨𝐫𝐢 𝐊𝐥𝐥𝐚𝐩𝐢 𝐬𝐢 𝐫𝐞𝐚𝐠𝐨𝐢?

𝐏𝐞̈𝐫𝐠𝐣𝐢𝐠𝐣𝐞: Në mënyrën më absurde. Ai tha se para se të firmosej marrëveshja me GSIS nga LSI zyrtarisht, ekzistonte një letër e GSIS drejtuar Kryetarit Meta, ku i shkruhej për qëllimet e diskutuara të marrëveshjes që ishte biseduar më parë për t’u arritur.

Kjo përgjigje është shumë qesharake, sepse përpara se të miratohej një marrëveshje më parë, natyrisht qëllimet dhe termat e saj do të diskutoheshin paraprakisht nga palët (si për çdo marrëveshje).
Dhe natyrisht që një marrëveshje e tillë është miratuar nga Kryesia e LSI, siç përmend edhe vetë akuza në faqen 103 të marrjes si i pandehur.

Dhe kjo marrëveshje ka qenë zyrtare dhe e depozituar sipas ligjeve dhe e firmosur nga një titullar i LSI. 𝐙. 𝐊𝐥𝐥𝐚𝐩𝐢, 𝐩𝐫𝐚 𝐒𝐏𝐀𝐊-𝐮, 𝐩𝐚𝐬 𝐭𝐫𝐞 𝐯𝐢𝐭𝐞𝐬𝐡 𝐡𝐞𝐭𝐢𝐦𝐢 𝐩𝐞̈𝐫 𝐥𝐨𝐛𝐢𝐦𝐢𝐧, 𝐧𝐮𝐤 𝐝𝐨 𝐪𝐞̈𝐥𝐥𝐢𝐦𝐢𝐬𝐡𝐭 𝐭𝐞̈ 𝐣𝐚𝐩𝐞̈ 𝐩𝐞̈𝐫𝐠𝐣𝐢𝐠𝐣𝐞 𝐬𝐞 𝐤𝐮𝐣𝐭 𝐧𝐞̈ 𝐋𝐒𝐈 𝐢𝐚 𝐤𝐚 𝐜̧𝐮𝐚𝐫 𝐤𝐞̈𝐭𝐨 𝐟𝐚𝐭𝐮𝐫𝐚 𝐆𝐒𝐈𝐒? Sepse është ky person që jo vetëm ka qenë në dijeni të këtyre faturave marramendëse, por edhe nëse s’ka urdhëruar apo kërkuar realizimin e këtyre pagesave, këto fatura ia ka bërë të ditura personit në LSI që ka marrë këtë vendim, e ky as mund të ishte dhe as mund të jetë Ilir Meta dhe këtë SPAK-u e di shumë mirë, por përdoret politikisht për t’ia lënë këtë përgjegjësi Ilir Metës, duke fshehur provat dhe faktet.

𝐏𝐫𝐚 𝐒𝐏𝐀𝐊 𝐧𝐞̈ 𝐤𝐞̈𝐭𝐞̈ 𝐫𝐚𝐬𝐭 𝐣𝐨 𝐯𝐞𝐭𝐞̈𝐦 𝐪𝐞̈ 𝐧𝐮𝐤 𝐡𝐞𝐭𝐨𝐧, 𝐩𝐨𝐫 𝐟𝐬𝐡𝐞𝐡 𝐟𝐚𝐤𝐭𝐞 𝐝𝐡𝐞 𝐞𝐦𝐫𝐚 𝐦𝐞 𝐪𝐞̈𝐥𝐥𝐢𝐦𝐞 𝐭𝐞̈ 𝐩𝐚𝐬𝐭𝐫𝐚 𝐩𝐨𝐥𝐢𝐭𝐢𝐤𝐞 𝐩𝐞̈𝐫 𝐭𝐞̈ 𝐟𝐚𝐣𝐞̈𝐬𝐮𝐚𝐫 𝐈𝐥𝐢𝐫 𝐌𝐞𝐭𝐞̈𝐧, 𝐬𝐞 𝐤𝐞̈𝐭𝐞̈ 𝐤𝐨𝐦𝐚𝐧𝐝𝐞̈ 𝐤𝐚 𝐦𝐚𝐫𝐫𝐞̈ 𝐧𝐠𝐚 “𝐑𝐚𝐦𝐚𝐝𝐮𝐫𝐨”. 𝐍𝐞̈ 𝐤𝐞̈𝐭𝐞̈ 𝐦𝐞̈𝐧𝐲𝐫𝐞̈, 𝐒𝐏𝐀𝐊 𝐞𝐝𝐡𝐞 𝐦𝐛𝐫𝐨𝐧 𝐦𝐞 𝐩𝐨𝐫𝐨𝐬𝐢 𝐭𝐞̈ 𝐑𝐚𝐦𝐞̈𝐬 𝐩𝐞𝐫𝐬𝐨𝐧𝐚𝐭 𝐩𝐞̈𝐫𝐠𝐣𝐞𝐠𝐣𝐞̈𝐬 𝐭𝐞̈ 𝐜𝐢𝐥𝐞̈𝐭 𝐭𝐞̈ 𝐤𝐚𝐩𝐮𝐫 𝐧𝐞̈ 𝐯𝐞𝐩𝐫𝐢𝐦𝐞 𝐭𝐞̈ 𝐩𝐚𝐥𝐢𝐠𝐣𝐬𝐡𝐦𝐞 𝐤𝐚𝐧𝐞̈ 𝐤𝐚𝐥𝐮𝐚𝐫 𝐧𝐞̈ 𝐬𝐡𝐞̈𝐫𝐛𝐢𝐦 𝐭𝐞̈ 𝐑𝐚𝐦𝐞̈𝐬 𝐞 𝐤𝐮𝐧𝐝𝐞̈𝐫 𝐏𝐚𝐫𝐭𝐢𝐬𝐞̈ 𝐬𝐞̈ 𝐋𝐢𝐫𝐢𝐬𝐞̈, 𝐪𝐞̈ 𝐧𝐠𝐚 𝟐𝟏 𝐧𝐞̈𝐧𝐭𝐨𝐫𝐢 𝟐𝟎𝟐𝟑. 𝐉𝐚𝐧𝐞̈ 𝐚𝐭𝐚 𝐪𝐞̈ 𝐩𝐚𝐫𝐚 𝐊𝐨𝐧𝐯𝐞𝐭𝐞̈𝐬 𝐬𝐞̈ 𝟐𝟕 𝐩𝐫𝐢𝐥𝐥𝐢𝐭 𝟐𝟎𝟐𝟒 𝐢 𝐪𝐮𝐚𝐣𝐚 𝐩𝐮𝐛𝐥𝐢𝐤𝐢𝐬𝐡𝐭 𝐟𝐫𝐚𝐤𝐬𝐢𝐨𝐧𝐢 𝐢 “𝐃𝐮𝐦𝐚𝐧𝐢𝐭 𝐝𝐡𝐞 𝐀𝐝𝐫𝐢𝐚𝐧𝐢𝐭”.

Por edhe si në rastin e “McKeon Group” edhe këto manipulime do të sqarohen, ndaj SPAK shtyn pafund hetimet se gjyqi në themel nuk mund të jetë i mbyllur. Por edhe 𝐝𝐨𝐤𝐮𝐦𝐞𝐧𝐭𝐚𝐭 𝐧𝐠𝐚 𝐒𝐇𝐁𝐀 𝐧𝐮𝐤 𝐦𝐮𝐧𝐝 𝐭𝐞̈ 𝐟𝐬𝐡𝐢𝐡𝐞𝐧 𝐩𝐞̈𝐫 𝐧𝐣𝐞̈ 𝐤𝐨𝐡𝐞̈ 𝐭𝐞̈ 𝐠𝐣𝐚𝐭𝐞̈.

Si mund të bëja ose toleroja unë veprime të tilla me SHBA dhe në SHBA, kur jo vetëm e dija se ç’i kishte ndodhur “gruas së Bilalit”, por edhe ditën e parë të punës si Kryeministër në moshën 30 vjeç, e nisa me një konflikt me një ambasador të SHBA, i cili më bëri presion në emër të SHBA që të firmosja një marrëveshje me “Neë Ëorld Telekom”, një kompani off-shore që e donte falas Telekomin tonë, gjë për të cilën kishte një letërmirëkuptimi të firmosur më parë, por të kundërshtuar nga Ministrat e asaj kohe, Bufi dhe Angjeli, me shumë të drejtë.

𝟕. 𝐏𝐲𝐞𝐭𝐣𝐞: 𝐂𝐢𝐥𝐚𝐭 𝐢𝐬𝐡𝐢𝐧 𝐩𝐚𝐬𝐨𝐣𝐚𝐭 𝐞 𝐤𝐞̈𝐭𝐢𝐣 𝐤𝐨𝐧𝐟𝐥𝐢𝐤𝐭𝐢?

𝐏𝐞̈𝐫𝐠𝐣𝐢𝐠𝐣𝐞: Fillimisht patëm shumë përplasje, por kur unë ia kërkova të ma sillte kërkesën zyrtarisht nga Departamenti i Shtetit, u tërhoq.

Pasojat e tjera ishin pozitive, si vizita e Sekretares Ollbrajt në Shkurt 2000, e mbi të gjitha shteti shqiptar fitoi nga privatizimi i Albtelekom gati 200 milionë $, të cilat do ishin falur për “qoka”.
SPAK-u e di shumë mirë si është historia e lobimeve dhe roli i personave të caktuar dikur në LSI, e tani të konvertuar në rilindas.
𝐏𝐞𝐧𝐠𝐦𝐚𝐫𝐫𝐣𝐚 𝐞̈𝐬𝐡𝐭𝐞̈ 𝐭𝐡𝐞𝐥𝐛𝐢 𝐢 𝐠𝐣𝐢𝐭𝐡𝐞̈ 𝐍𝐚𝐫𝐤𝐨𝐫𝐞𝐠𝐣𝐢𝐦𝐢𝐭 𝐭𝐞̈ 𝐑𝐚𝐦𝐚𝐝𝐮𝐫𝐨𝐬 𝐝𝐡𝐞 𝐒𝐏𝐀𝐊 𝐧𝐣𝐞̈ 𝐢𝐧𝐬𝐭𝐫𝐮𝐦𝐞𝐧𝐭 𝐤𝐫𝐲𝐞𝐬𝐨𝐫 𝐢 𝐭𝐢𝐣.
Penalizohen politikisht kundërshtarët e “Ramaduros”, pa fakte dhe merren në “bashkëpunim” dhe “mbrojtje” përgjegjësit e shkeljeve dhe bashkëpunëtorët e tyre.

𝟖. 𝐏𝐲𝐞𝐭𝐣𝐞: 𝐍𝐝𝐞̈𝐫𝐤𝐨𝐡𝐞̈ 𝐝𝐮𝐤𝐞𝐭 𝐬𝐢𝐤𝐮𝐫 𝐩𝐨 𝐣𝐮 𝐭𝐫𝐚𝐝𝐡𝐞̈𝐭𝐨𝐣𝐧𝐞̈ 𝐛𝐚𝐬𝐡𝐤𝐞̈𝐩𝐮𝐧𝐞̈𝐭𝐨𝐫𝐞̈𝐭 𝐭𝐮𝐚𝐣, 𝐬𝐢𝐜 𝐩𝐞̈𝐫𝐦𝐞𝐧𝐝𝐞̈𝐭 𝐣𝐮 𝐞𝐝𝐡𝐞 𝐝𝐞̈𝐬𝐡𝐦𝐢𝐧𝐞̈ 𝐞 𝐄𝐫𝐢𝐨𝐥 𝐁𝐫𝐚𝐢𝐦𝐥𝐥𝐚𝐫𝐢𝐭, 𝐤𝐮𝐬𝐡𝐮𝐫𝐢 𝐞𝐝𝐡𝐞 𝐦𝐞 𝐄𝐧𝐝𝐫𝐢𝐭 𝐁𝐫𝐚𝐢𝐦𝐥𝐥𝐚𝐫𝐢𝐧, 𝐪𝐞̈ 𝐣𝐮 𝐞 𝐬𝐮𝐥𝐦𝐮𝐚𝐭 𝐩𝐚𝐫𝐚 𝐝𝐢𝐬𝐚 𝐝𝐢𝐭𝐞̈𝐬𝐡 𝐦𝐞 𝐧𝐣𝐞̈ 𝐩𝐨𝐬𝐭𝐢𝐦 𝐧𝐞̈ 𝐫𝐫𝐣𝐞𝐭𝐞𝐭 𝐬𝐨𝐜𝐢𝐚𝐥𝐞.

𝐏𝐞̈𝐫𝐠𝐣𝐢𝐠𝐣𝐞: Së pari dua të shpreh mirënjohen e thellë për shumë miq besnikë dhe me karakter me mbiemër Braimllari, që nga themeluesit e LSI në 2004 e deri te Elisedi që s’kishte lindur atëherë e është ndër të rinjtë më aktivë sot.

Endriti është rasti kur ai tallet me SPAK-un publikisht pasi është “graduar” nga Ramaduro Nënkryetar i Këshillit që nuk ekziston, si vetë inceneratori i Tiranës.

Reagimi im erdhi kur e dëgjova live te Ola Bruko, pa ju skuqur faqja, se as ishte thirrur në SPAK dhe as kishte firmosur për lobimet e LSI.

Nuk po u besoja veshëve, sepse për herë të parë, emrin e Z. Sotir Kllapi e mësova nga Endrit Braimllari në Jalë, në fund të gushtit 2022, kur unë isha rikthyer në krye të Partisë së Lirisë.

Atë ditë zyra e Fugës shpërndau një lajm që SPAK-u kishte hapur një hetim për mua për të verifikuar se mos unë kisha gënjyer për mbiemrin tim, me apo pa “J”, ngaqë ishte shpikur dosja e Sigurimit të Shtetit për mua.

Ç’është ky Sotir Kllapi e pyeta unë, ngaqë lajmi ishte se ky po merrej me këtë çështje “madhore”. E njoh unë tha Endriti, se ky ka dy mbiemra për vete, se jemi një moshë e kemi patur shoqëri, por është transformuar krejt.

Pse e pyes unë? Po ky, tha, ishte kur më thirrën mua në SPAK për të më pyetur për lobimet dhe më qëndronte shumë rëndë. Po cfarë problemesh ngrenë ata për lobimet, i them unë?

“Asgjë mo shef, ato shpifjet e njerëzve të Ramës. Ne çdo gjë e kemi bërë sipas ligjeve dhe me KQZ”, – u përgjigj ai.

Edhe pse kujtesën e kam të hekurt, thashë me vete pa t’i hedh një sy dosjes ku unë jam marrë i pandehur. Jo një firmë, por tre firma ishin të Endrit Braimllarit në atë dosje.

Më e bukura, në faqën 117, ku janë edhe firmat e tre prokurorëve, i pyetur për një faturë 20 mijë $ që ai kishte autorizuar në 2018-2019 për t’ju paguar një kompanie, ai nuk e mbante mend as arsyen e transferimit të shumave, as nuk kishte dijeni nëse mes LSI dhe kompanisë kishte kontratë dhe se ai as kishte dijeni se cili ishte personi i ngarkuar me ndjekjen e ecurisë së kontratave që LSI kishte me kompaninë që ky autorizonte me firmën e tij pagesa.

Unë edhe sot e kësaj dite e mbaj mend se si janë paguar 15 mijë $ për “McKeon Group” në mbledhjen e Kryesisë dhe personin e autorizuar nga Kryesia për të bërë pagesën në bankë, sipas ligjit e raportuar në KQZ.
Çfarë pune më të rëndësishme paska patur ky në atë kohë, 2018-2019, kur ka qenë Sekretar i Përgjithshëm i LSI, që s’paska mbajtur mend se pse ka hedhur firmën dhe për një faturë 20 mijë $?

Ndërsa tani, pasi është konvertuar në rilindas, gënjen publikisht në TV e thotë as jam thirrur në SPAK e as kam firmosur për lobimet.

Ndërsa me Eriol Braimllarin, kushuririn e tij, kemi rastin kur SPAK-u tallet me veten, pra me SPAK-un.
Në relacionin absurd prej 32 faqesh, dërguar Gjykatës për të justifikuar mbajtjen time në masë ekstreme paraburgimi, SPAK përdor dëshmitarin Eriol Braimllari, i cili gjoja rrëzon pretendimet e mia se s’kam lidhje me Adrian Shatkun, pasi ky dëshmitar paska deklaruar se për herë të parë e ka njohur Adrian Shatkun në Janar 2017, ku ka qenë në SHBA me mua si Kryetar Kuvendi.

Po kështu, ai deklaron se është takuar të paktën njëherë me Adrian Shatkun.
Së pari, kjo deklaratë është pa kuptim se unë i kam sqaruar prej dy vitesh rrethanat e njohjes me Adrian Shatkun.

Por problem është se ky Erioli, në faqen 112 të dosjes të marrjes time si i pandehur, del qartë nga vetë SPAK-u disa herë, direkt dhe indirekt, se Eriol Braimllari jo vetëm shoqëron që nga viti 2013 John Moreirin vazhdimisht në Shqipëri, e provuar dhe vërtetuar nga SPAK-u, që është i dërguar nga Adrian Shatku, por e shoqëron edhe në Hotel Rogner, ku sipas SPAK, përsëri rezulton se ka paguar A. Shatku.
I përmenda këto inkoherenca të SPAK-ut, vetëm për të treguar se si luan politikisht duke përdorur gënjeshtarë, të cilët i dekonspiron vetë, ndërkohë që dihet nga të gjithë në LSI, që Eriol Braimllari është takuar me dhjetra herë me Adrian Shatkun edhe në Tiranë edhe në SHBA që përpara Janarit 2017.
Po kështu, dihet që ai mbante të gjitha komunikimet me kompanitë lobuese që kishte sjellë A. Shatku.
Po kështu dihet edhe që ishte bashkë me Endritin te numërimi i votave për Partinë Socialiste pas 11 Majit tani. Për të ardhur keq që 𝐭𝐞̈ 𝐠𝐣𝐢𝐭𝐡𝐞̈ 𝐤𝐞̈𝐭𝐚 𝐪𝐞̈ 𝐤𝐨𝐧𝐯𝐞𝐫𝐭𝐨𝐡𝐞𝐧 𝐧𝐞̈ “𝐫𝐢𝐥𝐢𝐧𝐝𝐚𝐬” 𝐩𝐚𝐬𝐢 𝐭𝐡𝐢𝐫𝐫𝐞𝐧 𝐧𝐠𝐚 𝐒𝐏𝐀𝐊-𝐮, 𝐤𝐚𝐧𝐞̈ 𝐩𝐫𝐨𝐛𝐥𝐞𝐦 𝐦𝐞 𝐤𝐮𝐣𝐭𝐞𝐬𝐞̈𝐧.

𝟗. 𝐏𝐲𝐞𝐭𝐣𝐞: 𝐍𝐝𝐞̈𝐫𝐤𝐨𝐡𝐞̈ 𝐪𝐞̈ 𝐒𝐏𝐀𝐊-𝐮 𝐧𝐞̈ 𝐫𝐞𝐥𝐚𝐜𝐢𝐨𝐧 𝐭𝐡𝐨𝐭𝐞̈ 𝐬𝐞 𝐣𝐮 𝐤𝐞𝐧𝐢 𝐩𝐞̈𝐫𝐟𝐢𝐭𝐮𝐚𝐫 𝐤𝐚𝐫𝐭𝐚 𝐧𝐠𝐚 𝐀𝐝𝐫𝐢𝐚𝐧 𝐒𝐡𝐚𝐭𝐤𝐮 𝐦𝐞 𝐢𝐬𝐡-𝐛𝐚𝐬𝐡𝐤𝐞̈𝐬𝐡𝐨𝐫𝐭𝐞𝐧 𝐭𝐮𝐚𝐣.

𝐏𝐞̈𝐫𝐠𝐣𝐢𝐠𝐣𝐞: 𝐒𝐏𝐀𝐊-𝐮 𝐞̈𝐬𝐡𝐭𝐞̈ 𝐤𝐚𝐪 𝐢 𝐨𝐛𝐬𝐞𝐬𝐮𝐚𝐫 𝐭𝐞̈ 𝐦𝐞̈ 𝐦𝐛𝐚𝐣𝐞̈ 𝐥𝐢𝐝𝐡𝐮𝐫 𝐦𝐮𝐚 𝐦𝐞 𝐌𝐨𝐧𝐢𝐤𝐞̈𝐧, 𝐚𝐪 𝐬𝐚 𝐞𝐝𝐡𝐞 𝐧𝐞̈ 𝐚𝐤𝐮𝐳𝐞̈𝐧 𝐳𝐲𝐫𝐭𝐚𝐫𝐞 𝐭𝐞̈ 𝟐𝟔 𝐌𝐚𝐣𝐢𝐭 𝐬𝐭𝐚𝐭𝐮𝐬𝐢𝐧 𝐭𝐢𝐦 𝐞 𝐤𝐢𝐬𝐡𝐢𝐧 𝐯𝐞̈𝐧𝐞̈ 𝐪𝐞̈𝐥𝐥𝐢𝐦𝐢𝐬𝐡𝐭 𝐢 𝐦𝐚𝐫𝐭𝐮𝐚𝐫, kur kjo marrëdhënie nuk ekziston prej kohësh në gjendjen civile të Republikës së Shqipërisë dhe ata e dinë shumë mirë.

Tani nuk u ka mbetur gjë tjetër vetëm të më ngrenë akuzë edhe si përfitues te inceneratorët me “provat” se Z.Lefter Koka ka qenë Ministër i caktuar nga LSI dhe është e pamundur që ai të ketë firmosur pa dijeninë time.
Dhe duke e përmendur Z. Lefter Koka, dua të kujtoj takimin tim pas zgjedhjeve të vitit 2013 me të te klubi i Osmanëve në Maminas, kur i kam thënë se duhet të jetë shumë i kujdesshëm si Ministër me ligjin, sidomos me një Kryeministër si Rama, për të cilin ligji s’ka rëndësi.

Këtë porosi ua kam dhënë të gjithë njerëzve të cilëve u kemi besuar detyra me përgjegjësi apo që kanë punuar pranë meje.
Këtë porosi ua kam thënë pa u lodhur edhe fëmijëve të mi që kur kanë qenë të vegjël. 𝐙𝐛𝐮𝐥𝐢𝐦𝐢 𝐢 𝐤𝐚𝐫𝐭𝐞̈𝐬 𝐬𝐞̈ 𝐩𝐚𝐫𝐞̈ 𝐭𝐞̈ 𝐬𝐚𝐣 𝐧𝐠𝐚 𝐒𝐏𝐀𝐊, 𝐞̈𝐬𝐡𝐭𝐞̈ 𝐧𝐠𝐣𝐚𝐫𝐣𝐚 𝐦𝐞̈ 𝐬𝐡𝐨𝐤𝐮𝐞𝐬𝐞 𝐧𝐞̈ 𝐣𝐞𝐭𝐞̈𝐧 𝐭𝐢𝐦𝐞, 𝐩𝐨𝐫 𝐞 𝐤𝐚𝐦 𝐥𝐞̈𝐧𝐞̈ 𝐩𝐚𝐬 𝐭𝐚𝐧𝐢.

𝟏𝟎. 𝐏𝐲𝐞𝐭𝐣𝐞: 𝐄 𝐦𝐞𝐠𝐣𝐢𝐭𝐡𝐚𝐭𝐞̈ 𝐣𝐞𝐧𝐢 𝐧𝐞̈ 𝐛𝐮𝐫𝐠 𝐩𝐚𝐯𝐚𝐫𝐞̈𝐬𝐢𝐬𝐡𝐭 𝐧𝐠𝐚 𝐤𝐲 𝐤𝐮𝐣𝐝𝐞𝐬 𝐢 𝐦𝐚𝐝𝐡 𝐦𝐞 𝐥𝐢𝐠𝐣𝐢𝐧.

𝐏𝐞̈𝐫𝐠𝐣𝐢𝐠𝐣𝐞: Lexova te libri i Ilir Ikonomit për Fan Nolin, se kur një prej kundërshtarëve të tij i ishte ankuar pse e kishte futur në burg kur ai ishte Kryeministër, Fan Noli i kishte thënë se në Shqipëri një shqiptar i ndershëm duhet të jetë njëherë në burg.

Por kur në burg nuk të fut Fan Noli, por një kryehajdut me cizme je shumë më i nderuar.
Janë shumë figura politike që e kanë bërë “universitetin” e burgut dhe janë rikthyer më të fortë edhe në një moshë shumë më të madhe, siç është edhe rasti i Presidentit Lula në Brazil.

E rëndësishme është që çdo ditë ta kthesh në një investim për të ardhmen dhe të mos përsëritësh gabimet e së kaluarës.

𝟏𝟏. 𝐏𝐲𝐞𝐭𝐣𝐞: 𝐏𝐫𝐚 𝐛𝐞𝐭𝐞𝐣𝐚 𝐣𝐮𝐚𝐣 𝐟𝐢𝐧𝐚𝐥𝐞 𝐝𝐨 𝐭𝐞̈ 𝐣𝐞𝐭𝐞̈ 𝐧𝐞̈ 𝐒𝐭𝐫𝐚𝐬𝐛𝐮𝐫𝐠?

𝐏𝐞̈𝐫𝐠𝐣𝐢𝐠𝐣𝐞: Kam qenë i qartë që në fillim për këtë, pasi s’mund të pritet drejtësi e pavarur nga “Ramaforma” e “Ramaduros”.

Edhe shumë institucione ndërkombëtare e kanë theksuar përdorimin e gjyqësorit si armë politike.

Por këtu problem është më i madh.

𝐀 𝐤𝐚𝐧𝐞̈ 𝐦𝐮𝐧𝐝𝐞̈𝐬𝐢 𝐦𝐢𝐣𝐞̈𝐫𝐚 𝐬𝐡𝐪𝐢𝐩𝐭𝐚𝐫𝐞̈ 𝐪𝐞̈ 𝐣𝐚𝐧𝐞̈ 𝐩𝐚𝐫𝐚𝐛𝐮𝐫𝐠𝐨𝐬𝐮𝐫 𝐤𝐨𝐭 𝐞 𝐚𝐬𝐤𝐮𝐬𝐡 𝐧𝐮𝐤 𝐢 𝐡𝐞𝐭𝐨𝐧 𝐞𝐝𝐡𝐞 𝐩𝐫𝐞𝐣 𝐝𝐲 𝐯𝐢𝐭𝐞𝐬𝐡, 𝐪𝐞̈ 𝐭𝐞̈ 𝐬𝐡𝐤𝐨𝐣𝐧𝐞̈ 𝐞𝐝𝐡𝐞 𝐧𝐞̈ 𝐆𝐣𝐲𝐤𝐚𝐭𝐞̈𝐧 𝐞 𝐒𝐭𝐫𝐚𝐬𝐛𝐮𝐫𝐠𝐮𝐭?

Ndaj kjo betejë duhet bërë edhe për ta, për t’i treguar Strasburgut dhe Europës se Konventa Europiane e të Drejtave të Njeriut nuk njihet nga “Ramaforma” e “Ramaduros” dhe se gjykatat shqiptare që janë nën përgjimin e SPAK, veç presionit politik.

𝟏𝟐. 𝐏𝐲𝐞𝐭𝐣𝐞: 𝐍𝐝𝐞̈𝐫𝐤𝐨𝐡𝐞̈ 𝐪𝐞̈ 𝐬𝐡𝐭𝐨𝐡𝐞𝐧 𝐦𝐚𝐬𝐚𝐭 𝐫𝐞𝐩𝐫𝐞𝐬𝐬𝐢𝐯𝐞 𝐧𝐝𝐚𝐣 𝐣𝐮𝐬𝐡, 𝐜𝐢𝐥𝐢 𝐝𝐨 𝐭𝐞̈ 𝐣𝐞𝐭𝐞̈ 𝐫𝐞𝐚𝐠𝐢𝐦𝐢 𝐣𝐮𝐚𝐣?

𝐏𝐞̈𝐫𝐠𝐣𝐢𝐠𝐣𝐞: Të gjitha masat absurde represive vijnë se këta dallkaukë kujtojnë se unë do të hesht e nuk do të vazhdoj betejën time për t’iu rikthyer lirinë dhe të drejtat të gjithë shqiptarëve që intimidohen në format nga më të ndryshmet nga Ramaduro.

Mjafton të shikosh situatën në burgje për të kuptuar falimentimin e drejtësisë. Mbi 2/3 e popullsisë në burgje janë të paraburgosur për statistika.

Shumë prej tyre nuk merren në pyetje edhe pse mund të kenë një apo dy vite këtu.

Shiko rastin e Z. Arben Ahmetaj, që i shtynë për herë të katërt hetimet se s’kanë prova për ta çuar në gjykim.
Atëherë pse donin ta arrestonin me patjetër që para 2 vitesh? Apo për “vibratorin”?

Pse me “vibratorin” do mbulojnë inceneratorin?

Mbi 150 mijë dosje janë stok në gjykata. Një çështje e thjeshtë shkon edhe 15 vite. Ndaj çmontimi i Ramaformës është domosdoshmëri për shporrjen e Ramaduros. Duhet protestë dhe reagim kudo.
Të huajt pranojnë çdo regjim që pranojnë shqiptarët. Ndërkohë që fuqinë korruptuese të “Ramaduros” e kemi parë si te McGonigali e plot ambasadorë e diplomatë. Masat represive të këtyre më bindin më shumë për të forcuar përpjekjet e mia për çrrënjosjen e kësaj junte mizore që s’njeh as ligjin e as Kanunin, por vetëm pabesinë dhe pengmarrjen.

Partia e Lirisë ka prej 27 Prillit të 2024, Konventës historike, një program shumë të qartë për dy dekadat e ardhshme.

Çlirimi nga nepotizmi, pavarësisht nga pasojat afatshkurtra, i ka garantuar një frymëmarrje afatgjatë që duhet shoqëruar me një riorganizim më efikas në kushtet e Narkoregjimit.

The post Ilir Meta në autointervistë: Nga burgu rikthehem më i fortë, si Lula i Ballkanit appeared first on Lapsi.al.

Në rubrikën “Muzikë kur dëgjoj” në Top Channel, Aurela Gaçe u përball me një nga surprizat më të ndjera: një mesazh nga motra e saj, Blerta, e cila prej vitesh jeton në SHBA.

Duket se nuk ka as sukses, as skenë, që ta zëvendësojë lidhjen mes motrave. Blerta e nisi mesazhin si një fanse që e njeh mirë Aurelën si artiste: “Më ka habitur gjithmonë thjeshtësia jote. Edhe kur suksesi të prekte qiellin, ti mbeteshe me këmbë në tokë.”

Por pastaj, fjalët morën tjetër peshë. Me një rrëfim të sinqertë, Blerta kujtoi se si Aurela i kishte vendosur emrin para se të lindte dhe si e kishte mbajtur gjithmonë pranë: nga fustanet, tek kërcimet, e deri në koncertet me publik.

Kulmi emocional? Një histori që Aurela s’e kishte dëgjuar kurrë më parë.

“Kur ika në Amerikë, 15 vjeçe, stopi im i parë ishte Budapest. Kur të dëgjova në telefon, kuptova që kishe qarë… Unë atë natë fjeta me rrobat që u nisa nga Tirana, sepse nuk e dija kur do ju shihja më. Nuk e konceptoja dot jetën pa ty.”

Fjalë që nuk i thotë dot kushdo. Fjalë që tregojnë se pas një zëri të fuqishëm e një skene të ndezur, jeton një zemër që preket thellë nga dashuria familjare.

The post ‘Nuk e konceptoja jetën pa ty’! Letra që i dridhi zemrën Aurelës appeared first on iconstyle.al.

TIRANË, 26 qershor /ATSH/ Plani britanik i azilit për vendet e treta tregon se Londra është në një situatë shumë të vështirë, sipas kryeministrit të Shqipërisë Edi Rama, shkruan Helena Smith për ”The Guardian”.

Një plan i Mbretërisë së Bashkuar për të dërguar azilkërkuesit e refuzuar në qendrat e kthimit në vendet e treta tregon se BM pas Brexit është në një situatë shumë të vështirë, ka thënë kryeministri i Shqipërisë.

Në intervistën e tij të parë me median ndërkombëtare që kur udhëhoqi Partinë e tij Socialiste në një mandat të katërt historik në detyrë, Edi Rama tha se ideja që Mbretëria e Bashkuar dëshiron të kërkojë vende për të hequr qafe emigrantët do të kishte qenë e pakonceptueshme një dekadë më parë.

Por, kjo ishte në përputhje me ndryshimin në diskursin publik në BM që nga Brexit, ku “krejtësisht e papranueshmja, krejtësisht qesharakja, krejtësisht e turpshmja” ishin bërë normale, sipas tij.

E njoftuar muajin e kaluar nga Keir Starmer gjatë një vizite në shtetin ballkanik, skema e qendrave të kthimit do të përfshinte qendra në një vend të tretë që përpunojnë kërkesat e njerëzve, të cilëve u është refuzuar azili dhe të cilët kanë shteruar rrugët ligjore në BM.
“Është një nga ato gjëra që 10 vjet më parë thjesht nuk do të kishte qenë e imagjinueshme… që BM të kërkonte vende për të larguar emigrantët”, tha Rama nga Tirana, kryeqyteti i Shqipërisë.

“Fakti që sot nuk është thjesht e imagjinueshme, por po ndodh, nuk është për shkak të Keir Starmer ose Rishi Sunak që bëjnë diçka skandaloze; është për shkak se vendi është në një situatë shumë të errët.”

Rama, i cili është i njohur për pikëpamjet e tij të hapura dhe kontradiktore, shprehu zhgënjim për nivelin e diskursit publik në BM. Si një anglofil i përkushtuar, tha ai, ishte e vështirë ta pranonte.

“Tetëdhjetë për qind e gjërave që thuhen ose shkruhen, ose pranohen si një pjesë normale e diskursit në BM e sotme janë gjëra që para Brexit do të kishin qenë krejtësisht të papranueshme, krejtësisht qesharake, krejtësisht të turpshme”, tha ai.

Nën qeveritë e mëparshme konservatore, marrëdhëniet midis BM dhe Shqipërisë u bënë gjithnjë e më të tendosura, të lëna në hije nga kalimet me anije dhe akuzat për emigrantë të paligjshëm shqiptarë që “pushtonin” brigjet britanike.

Vizita e Starmer në maj – e para ndonjëherë nga një kryeministër britanik – kishte për qëllim vendosjen e marrëdhënieve dypalëshe në një bazë të re. Ndërsa ishte në Tiranë, udhëheqësi i Partisë Laburiste tha se bisedimet ishin duke u zhvilluar “me një numër vendesh” për të ngritur qendrat. Por, në një veprim të parë si një qortim i butë ndaj mysafirit të tij, Rama tha në një konferencë të përbashkët për shtyp se Shqipëria nuk do të merrte pjesë në këtë skemë.

Duke kërkuar të sqaronte situatën në intervistë, Rama tha se Starmer, një “person shumë i mirë dhe i këndshëm”, as nuk e kishte bërë kërkesën publikisht dhe as nuk ishte udhëheqësi i parë britanik që e kishte hapur privatisht këtë temë.

Rama tha se përgjigjja e tij kishte qenë gjithmonë e njëjtë: “Kam qenë i qartë për këtë që kur Boris Johnson ma kërkoi dhe Rishi ma kërkoi… Gjithmonë kam thënë jo”.
Fakti që Shqipëria kishte rënë dakord më parë për një skemë të ngjashme me kryeministren e Italisë, Giorgia Meloni, ishte i ndryshëm për shkak të “marrëdhënies shumë të veçantë” që kishin të dy vendet. Kjo marrëveshje, e cila parashikonte kapjen e njerëzve në det dhe dërgimin e shumicës së tyre jo në Itali, por në një qendër pritjeje në Shqipëri për përpunimin e kërkesave të tyre për azil, deri më tani është penguar nga kundërshtime ligjore.

Që nga dita kur regjimi brutal stalinist i Shqipërisë u shemb në vitin 1991, Italia i kishte qëndruar pranë vendit të tij, tha Rama. Si rezultat, bashkatdhetarët e tij kishin “një pikë të dobët” për Romën.

“Praktikisht ne jemi një vend i përbërë nga dy vende të pavarura… Italia ka qenë aty për ne në çdo moment të errët dhe situatë të vështirë që nga dita kur dolëm nga ferri i të qenit Koreja e Veriut e Evropës”, shtoi ai. “Ne e kemi pikë të dobët Italinë, kështu që kur Italia na kërkon diçka, ne themi po dhe pikë”.

Qëndrimi i Ramës përkon me një besim të rigjetur, ndërsa vendi i vogël, ndër shtetet më të varfra të Evropës, bën hapa dikur të paimagjinueshëm drejt anëtarësimit në BE. Me një ndryshim dramatik të ritmit dhe tonit që ai ia atribuon “frymës së re të shtyrë nga gjeopolitika” e politikëbërësve evropianë që nga pushtimi i plotë i Ukrainës nga Rusia, negociatat e pranimit janë përshpejtuar, ndërsa Brukseli më në fund kërkon të përqafojë Ballkanin Perëndimor. Rajoni është parë prej kohësh nga Moska si një vend në sferën e ndikimit të Rusisë.

Rama, i cili mbush 61 vjeç në korrik, e drejtoi fushatën e tij zgjedhore me premtimin se do të nxiste përpara me ndjekjen e anëtarësimit në BE. Ai tani beson se negociatat do të përfundojnë deri në vitin 2027 dhe “brenda vitit 2030 do të jemi anëtare e BE-së”. Shqipëria, e cila iu bashkua NATO-s në vitin 2009, ka qenë një kandidate për anëtarësim për më shumë se një dekadë.

“E gjithë qasja ndaj procesit ka ndryshuar në mënyrë dramatike”, tha ai. “Tani ata [BE] janë shumë të etur të ecin përpara… Me agresionin rus gjithçka ndryshoi, kështu që disi edhe Vladimir Putin e bëri këtë, ai e bëri Evropën shumë më të interesuar për bashkimin”.
Ai sheh një efekt të ngjashëm në BE nga banori i ri i Shtëpisë së Bardhë dhe është “100% i bindur se zgjedhja e Donald Trump është një gjë e mirë për Evropën”. Rama tha se fitorja e Trump e nxori Evropën nga plogështia e saj dhe kishte sjellë “një frymë të trazuar” që i nevojitej botës.

“Mendoj se kur Trump thotë se Zoti e shpëtoi sepse kishte një plan për Amerikën, mendoj se ai thotë vetëm gjysmën e së vërtetës. Zoti e shpëtoi sepse kishte një plan edhe për Evropën, për ta zgjuar Evropën”, tha ai.

Më vonë këtë vit, piktori shqiptar i shndërruar në kryeministër do të nisë një tur falënderimi për komunitetet e diasporës të cilat, për herë të parë, arritën të votonin në zgjedhjet e muajit të kaluar, duke e ndihmuar të siguronte një fitore dërrmuese.
Mendohet se vetëm në Greqi jetojnë më shumë se 500 000 shqiptarë etnikë. Shpresa e Ramës është që ai t’i tërheqë ata përsëri “sepse tani pagat tona janë shumë afër atyre në Greqi dhe janë në shtëpinë e tyre”.

Por, udhëheqësi i Partisë Socialiste, 2,01 metra i gjatë, një lojtar basketbolli në rininë e tij, ka edhe kritikët e tij. Akuzat për korrupsion në shoqërinë shqiptare janë të përhapura. Po ashtu, janë edhe akuzat për autoritarizëm në rritje – Rama do të jetë udhëheqësi më jetëgjatë që nga Enver Hoxha, ish-diktatori brutal i vendit – megjithëse akuzat etiketohen si farsë nga admiruesit dhe zyrtarët më të rëndësishëm në Bruksel.

Një ish-ministër i BE-së tha se “Edi është më i madh se vendi që përfaqëson. Problemi i tij është se është shumë i madh për vendin e tij dhe unë nuk po flas për gjatësinë e tij”.

Nëse Shqipëria do t’ia arrinte përpjekjes së saj për anëtarësim, Rama tha se do të ishte “momenti i duhur dhe më i mrekullueshëm për të lënë stafetën”.

Do të ishte një arritje personale, por gjithashtu “do ta ndihmonte Evropën të ishte më pak e mërzitshme dhe më me diell”./ /a.jor.//gj.m//a.f//r.e/

The post Skema britanike për qendrat e kthimit të emigrantëve, Rama për “The Guardian”: E paimagjinueshme para 10 vitesh appeared first on Agjencia Telegrafike Shqiptare.

Nga Gazeta “SI”– Jonida Prifti ka lindur në Berat dhe jeton në Romë prej vitit 2001. Poete dhe vokaliste  ajo e ndërthur poezinë me tingullin në një zhanër avantgard, i njohur si “sound poetry”.  Njohja e saj në publik të gjërë erdhi kur juria e çmimit më të rëndësishëm italian “Strega” e përzgjodhi librin e saj të fundit “Sorelle di confine” në pesëshën finaliste.

Në këtë intervistë për GazetaSi.al Jonida Prifti rrëfen rrugëtimin e saj, që nga fëmijëria në Berat, ikja në Itali, rikthimet e herë pas hershme e deri tek “Strega”, si një hap i rëndësishëm në karrierën e saj letrare.

Jeni pak e njohur për publikun shqiptar. Si gjithmonë njohja vjen me një ngjarje, një përmendje diku ose në rastin tuaj, nominimi për një nga çmimet më të rëndësishme të letërsisë , “Strega”. Duke e spostuar pyetjen mbi nomiminin për pak më vonë, fillimisht kush është Jonida, për një lexues tashmë kurioz ?

Unë kam lindur nga Hareti Prifti me 6 qershor të vitit 1982, në Berat. Jam e shenjës së Binjakëve dhe me hënë dhe ashendente në Shigjetar dhe më pëlqen të kujtoj se kam lindur me hënë të plotë. Unë jam kryesisht një poeteshë dhe vokaliste, që e lidh poezinë me arte të tjera ndërdisiplinore. E di që kam pasur një zë të veçantë që e vogël, le të themi që shkëputet nga kënga klasike, për të ndërmarrë më shumë shtigje eksperimentale. E marr fjalën poetike dhe e shpreh tingullin e saj nëpërmjet zërit, këndimit edhe muzikes. Tingulli eshte i lidhur me fjalen, por i njejti tingull mund te ndryshoje ne momentin qe e them gjate shfaqjeve live, sepse eshte i hapur per cdo transformim te mundshem. Përvoja ime poetike, gjate viteve, është pasuruar nga njohja e rrymave të ndryshme poetike avangarde, ne të cilat krijimtaria ime perputhet shume mire.

Një nga këto është rryma e “sound poetry” e cila lind në fund të viteve 1950, nga takimi midis eksperimenteve fonetike dhe teknologjive të magnetofonit. Eshtë një formë e shprehjes artistike ndërdisiplinore, ku vokaliteti, herë i aplikuar në shkrim, herë i ndarë prej tij, luan një rol kryesor, duke u lidhur edhe me format e të shprehurit pamor, gjestikale dhe muzikore. Gjithmonë ka qenë paksa obsesioni im për t’u hedhur në forma të reja shprehjeje, për të përzier disiplina dhe për t’u zhytur në të panjohurën. Unë jetoj në Romë që nga viti 2001 dhe kur mendoj për veten time në gjithë këto vite ndihem e lumtur që kam mbijetuar.

Çmimi “Strega” është një vitrinë e madhe e letërsisë italiane por edhe asaj europiane pasi jepet në dy versione. Si erdhi ky nonimin? A pati një rrugëtim dhe çfarë ndietë kur e morët vesh?

Nuk më pëlqejnë shumë çmimet në përgjithësi dhe në fakt zakonisht nuk marr pjesë, ishte botuesi Marco Saya që më zgjodhi ndër autorët e tij dhe e dërgoi librin në çmime të ndryshme, ndër të cilat edhe “Strega”. Ai nuk më tha se në cilat çmime e dërgoi librin edhe sepse unë nuk e pyeta. Kur më tha më pas lajmin u habita dhe m’u desh pak kohë për të  metabolizuar lajmin.

Ndërkohë libri juaj i nominuar ka një titull sa të çuditshëm, po aq dhe nostalgjik. Duke i qëndruar strikt përkthimit tuaj të titullit në shqip “Motra kufiri”, a është poezia juaj në vetvete një udhëtim, nga Shqipëria në Itali, pra jeta e një njeriu i ndarë kulturalisht por dhe shpirtërisht mes dy vendeve?

Është pak si thua ti, në përgjithësi në poetikën time pasqyrohet udhëtimi dhe gjithçka që ka të bëjë me të, duke përfshirë pikërisht ndarjen dhe bashkimin në të njëjtën kohë, një eksplorim i një gjendjeje të shqetësuar që të çon në eksplorimin e kufijve të tjerë ose në eksplorimin e territoreve të pashkelura si emocionalisht ashtu edhe psikologjikisht. Motrat kufitare janë zërat që jetojnë tek unë dhe që shprehen përmes poezisë. Poezitë në libër, edhe pse titullohen, janë të lidhura me njëra-tjetrën sikur të ishin të gjitha një poezi e vetme, si një rrjedhë, si një udhëtim pikërisht drejt horizonteve të humbura.

Sa e njohur jeni me letërsinë shqipe? Ka ndonjë emër që ju e lexoni, apo e ndiqni vazhdimisht edhe pas ikjes suaj ?

Të them të drejtën nuk e ndjek aq sa duhet por po kam preferencat e mia. Lexoj shumë Mimoza Ahmetin që e konsideroj artiste 360 ​​gradë.

A është historia juaj, një histori tipike emigrimi? Jam kurioz, si ka ndryshuar emigranti në këto vite? Edhe pse qëllimi është i njëjtë, besoj se rrugëtimi mbetet tashmë i ndryshëm.

Duke qenë emigrant mund të them që hyj në atë rrjedhë dhe po, me kalimin e viteve ka ndryshuar edhe rrugetimi i emigrantëve shqiptarë. Kjo vihet re menjëherë sapo thua se je shqiptar, nuk ka më fytyra të shtrembëruara por përkundrazi njerëzit thonë sa bukur, do të doja shumë të shkoja në Shqipëri. Në fakt, shumë nga të njohurit e mi shkojnë për pushime në Shqipëri . Nëse mendoj për veten edhe vetëm 10 vjet më parë, më vjen të qaj nga mënyra se si më kane trajtuar ketu ne Rome. Kur je emigrant shqiptar duhet të luftosh për dy persona, shqiptarin dhe italianin, lodhesh dyfish por ne shqiptarët kemi një vullnet të madh në dëshirën për të ecur përpara dhe për të luftuar gjithmonë.

A ktheheni shpesh në Shqipëri dhe nëse po, çfarë gjeni ndryshe  sa herë ktheheni, e po ashtu çfarë ju bën të ndiheni po njësoj pas kaq vitesh?

Përpiqem të kthehem të paktën një herë në vit, qoftë për projekte ose thjesht për të përshëndetur miqtë e mi si per shembull muzikantin Ilir Lluka me të cilin kemi publkuar edhe nje album poetik/muzikor me titull “Res”. Sa herë që kthehem e shoh ndryshe, si për ecurinë e infrastrukturës ashtu edhe për gjendjen e shqiptarëve. Nuk e di pse por i shoh pak më të përgjumur, ndoshta për shkak të rrjeteve sociale dhe celularëve. Flas nga këndvështrimi i një emigranti për atë pak kohë që qëndroj. Emocionalisht ndihem pak konfuze kur jam atje, por në të njëjtën kohë del ajo pjesë e vjetër e imja që banon në ato lugina, ajo pjesë paksa e egër që zgjohet vetëm atje.

Ndërkohë në Itali janë disa emra shkrimtaresh shqiptare të cilat po lënë gjurmët e tyre në një letërsi të madhe siç është ajo italiane. A ka ndryshuar tashmë qasja e lexuesit italian ndaj temava deri dje ekzotike, siç ishte komunizmi shqiptar dhe po ashtu emigracioni si proces? Kujtoj që këto dy tema për shumë vite janë lëvruar nga shkrimtarët shqiptarë atje.

Të them të drejtën, nuk di si t’i përgjigjem kësaj pyetjeje, sepse nuk lexoj shumë autorë shqiptarë bashkëkohore.

Pritet një botim në shqip? Ka një aspiratë që Jonida tashmë të jetë një shkrimtare edhe e jona, në gjuhën e saj amë?

Do të doja, sigurisht! Në fakt, libri para “Sorelle di confine” përmbante poezi në shqip me përkthimin krahas në italisht, me titull “Stacioni i syve. Ose trup qe mblidhet” (Kurumuny, 2021).

The post Poetja shqiptare në garë për çmimin më të madh italian/ Jonida Prifti: Kur mendoj për veten në Romë, ndihem e lumtur që kam mbijetuar appeared first on Gazeta Si.

Pas shumë aludimeve në rrjet dhe batutave që e kthyen në një nga temat më të përfolura të pas-Big Brother VIP, Arjola Demiri ka vendosur të japë një përgjigje të qartë lidhur me shtëpinë që iu dhurua gjatë spektaklit.

Në një deklaratë të fundit, aktorja tha me humor dhe sinqeritet:

“Me shtëpinë shumë mirë, aty është, vetëm me u fut brenda.”

Ajo shtoi se historia është bërë tashmë një “legjendë urbane” për publikun shqiptar:
“Kur të futem, do e merrni vesh. Sepse u bë legjendë kjo historia e shtëpisë.”

Arjola konfirmoi se prona ekziston fizikisht dhe është parë nga të gjithë, por që ende po punohet për ta bërë gati për banim.
“Është vetëm me u fut brenda, ta mobilojmë, ta sistemojmë, se do punë,” tha ajo, duke kujtuar se kur iu premtua, shtëpia ishte ende në fazë ndërtimi:

“Ka qenë në themele kur është dhuruar, kështu që është normale pritja.”

Me këtë sqarim, duket se Arjola e ka vendosur të mbyllë kapitullin e “misterit të shtëpisë” me transparencë dhe qetësi, ndërsa pret të hyjë në shtëpinë që i ndryshoi jetën.

View this post on Instagram

A post shared by Ftohtë e Nxehtë (@ftohtenxehte_rtv21)

The post “Është bërë legjendë kjo historia”/ Arjola Demiri flet për shtëpinë që iu premtua në Big Brother VIP Albania appeared first on iconstyle.al.

ATHINË, 4 qershor /ATSH/ – Tri javë pas rizgjedhjes së Edi Ramës, ministri i Jashtëm i Shqipërisë, Igli Hasani vizitoi Athinën, ku u takua edhe me homologun e tij Gerapetritis.

Duke folur për “Kathimerini”, ai nënvizoi bashkëpunimin e ngushtë midis dy Ministrive të Jashtme për të gjetur një zgjidhje për çështjen e përcaktimit të zonave detare si dhe për të mbrojtur të drejtat e pakicës etnike greke në Shqipëri dhe çështjen e pronës.

– Edi Rama fitoi zgjedhjet në Shqipëri për herë të katërt. Çfarë të ardhme pret për Shqipërinë dhe marrëdhëniet greko-shqiptare?

Hasani – Mbështetja e fortë e treguar nga shqiptarët që jetojnë në Greqi ndaj Ramës pasqyron si besimin e tyre në udhëheqjen e tij ashtu edhe besimin e tyre në reformat e ndërmarra nga qeveria jonë. Kjo pasqyron lidhjen e thellë që diaspora jonë mban me proceset demokratike dhe zhvillimin e vendit. Lidhur me të ardhmen e marrëdhënieve greko-shqiptare, ne jemi të vendosur të thellojmë bashkëpunimin bazuar në respektin e ndërsjellë, vlerat e përbashkëta dhe interesat strategjike.

– A ka përparim në çështjen e përcaktimit të zonave detare?

Hasani: Çështja e delimitimit detar është një nga çështjet që ne jemi të përkushtuar ta zgjidhim me homologët tanë grekë. Siç është rënë dakord më parë, ne vazhdojmë të shqyrtojmë kornizat që synojnë gjetjen e një zgjidhjeje të pranueshme reciprokisht, ligjërisht të shëndoshë dhe të qëndrueshme, në përputhje me të drejtën ndërkombëtare. Kjo çështje, ashtu si çështjet e tjera të pazgjidhura, është pjesë e një dialogu më të gjerë të formësuar nga besimi dhe bashkëpunimi konstruktiv.

– Çfarë masash po merren për të siguruar të drejtat e pakicës kombëtare greke?

Hasani: Shqipëria mbetet e përkushtuar fuqimisht për mbrojtjen dhe promovimin e të drejtave të të gjitha pakicave kombëtare, përfshirë pakicën greke, e cila është një pjesë integrale dhe e respektuar e shoqërisë sonë. Ne e kemi përafruar kornizën tonë ligjore me standardet evropiane dhe do të vazhdojmë të sigurojmë që të gjithë qytetarët, pavarësisht nga kombësia e tyre, të gëzojnë të drejta të plota dhe trajtim të barabartë sipas ligjit. Ne gjithashtu besojmë se komunitetet minoritare janë një urë miqësie midis dy vendeve tona. Pakica greke në Shqipëri dhe komuniteti shqiptar në Greqi janë shembuj të gjallë të kësaj lidhjeje të qëndrueshme.

– Përafërsisht 8 000 ankesa janë paraqitur në gjykatat e Vlorës në lidhje me çështjen e pronës…

Hasani: Të drejtat e pronës janë një çështje e ndjeshme dhe e kahershme jo vetëm për komunitetet minoritare, por edhe për shumë qytetarë, për shkak të periudhës komplekse të tranzicionit pas komunizmit. Qeveria shqiptare është e vendosur të adresojë kërkesat e pronës në një mënyrë të drejtë, transparente dhe ligjërisht të shëndoshë. Për shembull, ne kemi zbatuar reforma në procedurat e regjistrimit, digjitalizimit dhe kthimit të pronës. Ne e kuptojmë peshën historike dhe ndikimin njerëzor të secilit rast dhe jemi të përkushtuar për zgjidhjen e tyre në përputhje me standardet ligjore evropiane.

– A po shqyrton qeveria juaj stimuj për të tërhequr investime greke?

Hasani: Investitorët grekë janë partnerë të mirëpritur dhe ne presim me padurim zgjerimin e bashkëpunimit në fushat e energjisë së rinovueshme, turizmit ndërkufitar dhe zhvillimit të qëndrueshëm.

– Si e shihni rolin e Greqisë në procesin e pranimit të Shqipërisë në BE?

Hasani: Si dy fqinjë me lidhje të thella historike dhe gjeografike, ne besojmë se pranimi i Shqipërisë në BE i shërben interesit strategjik të Greqisë në promovimin e stabilitetit dhe prosperitetit në rajon. Me katër grupet e punës të ngritura tashmë, ne jemi të përqendruar në arritjen e rezultateve dhe mbështetemi te Greqia që të mbetet një mbështetëse e fortë e zgjerimit të Ballkanit Perëndimor brenda BE-së./  a.jor.

The post Hasani për ”Kathimerini”: Të thellojmë bashkëpunimin bazuar në interesat strategjike appeared first on Agjencia Telegrafike Shqiptare.

TIRANË, 2 qershor/ATSH/- “Çështjet e pazgjidhura dypalëshe mund të përballohen dhe të zgjidhen”, ka theksuar ministri për Evropën dhe Punët e Jashtme, Igli Hasani në një intervistë për gazetën TA NEA, disa orë para vizitës së tij në Athinë dhe takimit me homologun grek, Giorgos Gerapetritis.

I pyetur nëse çështja e delimitimit të zonave detare (përcaktimit të kufijve mes dy territoreve) është në krye të agjendës së këtij takimi dhe nëse hapi i mëtejshëm është siç është rënë dakord në vitin 2020 paraqitja e kësaj mosmarrëveshjeje në Hagë, Hasani ka garantuar se qeveria shqiptare në këtë mandat të katërt mbetet e hapur dhe plotësisht e përkushtuar për të nxitur dialogun mbi të gjitha, çështjet e pazgjidhura dypalëshe duke mos e përjashtuar si mundësi.

“Ne marrim pjesë në këto diskutime me frymën e respektit të ndërsjellë, me qëllimin për të arritur zgjidhje të drejta dhe të qëndrueshme që pasqyrojnë interesin tonë të përbashkët për marrëdhënie të mira fqinjësore dhe stabilitet rajonal. Nëpërmjet dialogut të vazhdueshëm dhe bashkëpunimit konstruktiv, ne besojmë se është e mundur të adresohen të gjitha çështjet përkatëse në mënyrë që përputhen me rregullat ndërkombëtare – duke u bazuar në lidhjet e thella historike dhe afërsinë gjeografike që lidhin dy popujt tanë prej brezash”, theksoi ai.

Hasani ka thënë gjithashtu se marrëdhëniet shqiptaro-greke duhet të vazhdojnë të zhvillohen në një frymë pozitive dhe progresive, të rrënjosura në partneritetin strategjik të bashkëpunimit të ngushtë në NATO dhe ambiciet evropiane.

“Greqia mbetet një partner i rëndësishëm për Shqipërinë. Dy popujt tanë kanë jetuar krah për krah për shekuj, duke ndarë kufij, përvoja dhe shkëmbime të panumërta shoqërore dhe kulturore. Kjo afërsi ka ndezur një lidhje të thellë njerëzore që tejkalon politikën dhe nënvizon rëndësinë e zgjidhjes së të gjitha çështjeve të pazgjidhura përmes dialogut”, shprehet më tej ministri Hasani.

Sipas kryediplomatit shqiptar, kjo vizitë në Athinë është një mundësi për të ndërtuar mbi këto themele dhe për të riafirmuar angazhimin e ndërsjellë për një dialog të hapur konstruktiv dhe të vazhdueshëm.

Ai ka nënvizuar gjithashtu se Tirana vlerëson veçanërisht mbështetjen e vazhdueshme të Greqisë për integrimin evropian të Shqipërisë, bashkëpunimin në energji, tregti, iniciativa rajonale dhe platforma shumëpalëshe ,ndërsa ekziston një potencial i madh për thellimin e mëtejshëm të këtij bashkëpunimi.

Sa i përket pranimit të Shqipërisë në BE deri në 2030, ministri i Hasani ka thënë se Shqipëria është plotësisht në rrugën e duhur drejt anëtarësimit, pas reformave të gjera, ndërsa ndodhet në një fazë vendimtare të procesit të anëtarësimit me katër grupe negociuese që tashmë kanë hapur progresin në fusha kyçe si sundimi i ligjit, qeverisja demokratike dhe administrata publike, të cilat kanë hedhur një themel të fortë.

“Ne mbetemi të përkushtuar për përshpejtimin e reformave, veçanërisht në integritetin e gjyqësorit, periudhën ekonomike gjashtëvjeçare dhe forcimin e institucioneve, qëllimi ynë është të fillojmë së shpejti mbylljen e kapitujve për negociata të plota deri në vitin 2027, duke e përgatitur Shqipërinë për anëtarësim deri në vitin 2030”, ka thënë ai.

I pyetur se ku bazohet përqindja e lartë e votave që siguroi Rama nga emigrantët shqiptarë në Greqi në zgjedhjet e 11 Majit, Hasani tha se ky fakt pasqyron besimin e tyre të vazhdueshëm në udhëheqjen e kryeministrit shqiptar, angazhimin e qeverisë për reforma thelbësore dhe vizionin e përbashkët për të ardhmen evropiane të Shqipërisë.

Intervista e plotë e kryediplomatit shqiptar, Igli Hasani dhënë për Maria Mourelatou për gazetën greke, TA NEA 

Ministri për Evropën dhe Punët e Jashtme të Shqipërisë, përpara vizitës së tij në Athinë të martën e ardhshme, thekson se qeveria e Edi Ramës është “e hapur dhe plotësisht e angazhuar për nxitjen e dialogut për të gjitha çështjet dypalëshe pezull.”

Përpara vizitës së tij të ardhshme në Athinë të martën (3/6) për një takim me homologun e tij grek, Giorgos Gerapetritis, Ministri për Evropën dhe Punët e Jashtme të Shqipërisë, Igli Hasani “hap letrat e tij” për “TA NEA-Fundjavë” në lidhje me të ardhmen e marrëdhënieve greko-shqiptare. Duke siguruar se qeveria shqiptare në këtë mandat të katërt të Ramës “mbetet e hapur dhe plotësisht e përkushtuar për promovimin e dialogut për të gjitha çështjet dypalëshe pezull”, ai nuk përjashton perspektivën e Hagës për përcaktimin e Zonës Ekskluzive Ekonomike (ZEE) midis Greqisë dhe Shqipërisë, ndërsa shprehet i sigurtë se të gjitha çështjet dypalëshe të pazgjidhura mund të adresohen.

 Pyetje: Si e shpjegoni përqindjen dërrmuese që mori Edi Rama nga vota me postë e shqiptarëve që jetojnë në Greqi?

Ministri Hasani: Mbështetja e fortë nga shqiptarët që jetojnë në Greqi pasqyron besimin e vazhdueshëm të tyre në udhëheqjen e kryeministrit Rama, përkushtimin e qeverisë për reforma thelbësore dhe vizionin tonë të përbashkët për të ardhmen evropiane të Shqipërisë. Gjithashtu, kjo thekson lidhjen e vazhdueshme midis diasporës sonë dhe përparimit demokratik dhe zhvillimor të vendit. 

Pyetje: Është çështja e përcaktimit të zonave detare në krye të agjendës së takimit tuaj me Giorgos Gerapetritis në Athinë më 3 qershor? A duhet të presim që hapi i ardhshëm të jetë, siç ishte rënë dakord në 2020, dërgimi i kësaj mosmarrëveshjeje në Gjykatën Ndërkombëtare të Hagës?

Ministri Hasani: Qeveria shqiptare mbetet e hapur dhe plotësisht e angazhuar për promovimin e dialogut për të gjitha çështjet dypalëshe që janë pezull. Ne marrim pjesë në këto diskutime me frymën e respektit të ndërsjellë, me qëllimin për të arritur zgjidhje të drejta dhe të qëndrueshme që pasqyrojnë interesin tonë të përbashkët për marrëdhënie të mira fqinjësore dhe stabilitet rajonal. Nëpërmjet dialogut të vazhdueshëm dhe bashkëpunimit konstruktiv, ne besojmë se është e mundur të adresohen të gjitha çështjet përkatëse në mënyrë që përputhen me rregullat ndërkombëtare – duke u bazuar në lidhjet e thella historike dhe afërsinë gjeografike që lidhin dy popujt tanë prej brezash. Këto lidhje të përhershme kanë ndihmuar në formimin e një marrëdhënieje që duhet të vazhdojë të udhëhiqet nga bashkëpunimi dhe mirëkuptimi i ndërsjellë.

Pyetje: Cilat çështje të tjera i vlerësoni si të pazgjidhura në marrëdhëniet Shqipëri – Greqi? A planifikoni t’i paraqisni ato ministrit të jashtëm grek për zgjidhje gjatë vizitës suaj zyrtare në vendin tonë?

Ministri Hasani: Marrëdhënia shqiptaro-greke duhet të vazhdojë të zhvillohet me një frymë pozitive dhe progresive, e rrënjosur në partneritetin tonë strategjik, bashkëpunimin e ngushtë në NATO dhe aspiratat tona të përbashkëta evropiane. Greqia mbetet një partner i rëndësishëm për Shqipërinë dhe ne vlerësojmë përparimin e arritur deri tani. Dy popujt tanë kanë jetuar pranë e pranë për shekuj me radhë, duke ndarë kufij, përvoja dhe shkëmbime të panumërta shoqërore e kulturore. Kjo afërsi ka krijuar një lidhje të thellë njerëzore që tejkalon politikën dhe thekson rëndësinë e zgjidhjes së të gjitha çështjeve të pazgjidhura nëpërmjet dialogut. Vizita ime e ardhshme në Athinë më 3 qershor është një mundësi për të ndërtuar mbi këtë themel dhe për të riafirmuar përkushtimin tonë të përbashkët për dialog të hapur dhe konstruktiv. Duke vazhduar të angazhohemi me vullnet të mirë, besojmë se çështjet e pazgjidhura mund të trajtohen në një mënyrë që pasqyron vlerat tona të përbashkëta dhe kontribuon në stabilitetin dhe integrimin rajonal.

Pyetje: Në cilat çështje keni marrë mbështetjen më të madhe nga Greqia vitet e fundit dhe cilat fusha të reja të bashkëpunimit dypalësh do të dëshironit të zhvilloni në këtë mandat të katërt të Edi Ramës?

Ministri Hasani: Shqipëria dhe Greqia gëzojnë një bashkëpunim të fortë në fusha të ndryshme. Ne vlerësojmë veçanërisht mbështetjen afatgjatë të Greqisë për integrimin evropian të Shqipërisë, së bashku me bashkëpunimin tonë në energji, tregti, nisma rajonale dhe platforma shumëpalëshe. Duke parë përpara, shohim potencial të madh për thellimin e mëtejshëm të këtij bashkëpunimi. Me Shqipërinë në një fazë kyçe për anëtarësimin në BE – tashmë janë hapur katër grup-kapituj negociatash – ky është momenti i duhur për forcimin e lidhjeve jo vetëm në kontekstin evropian, por edhe në fusha si infrastruktura, burimet e rinovueshme të energjisë dhe shkëmbimet ndërnjerëzore. Mbështetja e vazhdueshme e Greqisë do të mbetet thelbësore ndërsa punojmë për të sjellë më afër vendet dhe shoqëritë tona.

Pyetje: A besoni se është e arritshme për Shqipërinë të anëtarësohet në BE edhe përpara vitit 2030-të? Në cilat fusha duhet të shënohet përparimi më i madh në të ardhmen e afërt?

Ministri Hasani: Shqipëria gjendet në mënyrë të qëndrueshme në rrugën e saj drejt anëtarësimit në BE. Pas reformave të gjera, tani ndodhemi në një fazë vendimtare të procesit të anëtarësimit, me katër grup-kapituj negociatash që tashmë janë hapur. Përparimi në fusha kyçe – si sundimi i ligjit, qeverisja demokratike dhe administrata publike – ka vendosur një bazë të qëndrueshme. Mbetemi të përkushtuar për të përshpejtuar reformat, veçanërisht për integritetin e pushtetit gjyqësor, modernizimin ekonomik dhe forcimin e institucioneve. Objektivi ynë është të fillojmë së shpejti mbylljen e kapitujve dhe të përfundojmë negociatat deri në vitin 2027-të, duke përgatitur Shqipërinë për anëtarësim deri në vitin 2030-të. Teksa procesi është kërkues, ai ofron një kornizë transformuese për modernizimin e institucioneve dhe ekonomisë sonë dhe për forcimin e një shoqërie demokratike të qëndrueshme. Më shumë se dy dekada pas deklaratës të Selanikut, ka ardhur koha t’i jepet një shtysë e re procesit të zgjerimit – jo vetëm për Shqipërinë, por për të gjithë Ballkanin Perëndimor. Kjo është një recetë strategjike si për BE-në, ashtu edhe për rajonin.

https://www.tanea.gr/print/2025/05/31/greece/dikaies-kai-viosimes-lyseis-gia-to-koino-mas-symferon/

 

The post Hasani për median greke: Të hapur të punojmë për zgjidhje të drejta e të qëndrueshme në interesin e përbashkët appeared first on Agjencia Telegrafike Shqiptare.

TIRANË, 21 maj /ATSH/ Raimund Jehle, drejtor i Programit të FAO-s për Europën dhe Azinë Qendrore, njëherazi përfaqësues i FAO-s në Shqipëri, e cilësoi, “bujqësinë në Shqipëri, një sektor të rëndësishëm në zhvillim, që angazhon 36% të popullsisë në punë dhe siguron të ardhura të konsiderueshme në ekonominë e vendit”.

Në një intervistë televizive sot, Jehle tha se, “në Shqipëri bujqësia nuk duhet të shihet thjesht si një proces prodhimi, por si një sektor me ndikim të gjerë në krijimin e të ardhurave”.

Po ashtu, vijoi ai, bujqësia duhet të lidhet ngushtë edhe me çështjet mjedisore e sociale, duke ndikuar në mënyrën se si njerëzit jetojnë dhe bashkëjetojnë në zonat rurale.

Jehle foli për zhvillimin e qëndrueshëm të këtij sektori dhe mbështetjen që adreson FAO për fermerët shqiptarë.

“Synimi ynë është të prodhojmë ushqim duke përdorur burimet ujore në mënyrë sa më efikase. Shqipëria ka burime të shumta ujore, por duhet të kemi parasysh se, për shkak të ndryshimeve klimatike, situata po ndryshon gradualisht. Prandaj, kemi nevojë për një metodologji prodhimi që i përgjigjet të gjitha këtyre sfidave. Kjo është pikërisht ajo që nënkuptojmë kur flasim për prodhim bujqësor të qëndrueshëm”, theksoi ai.

Jehle shpjegoi se, një shembull i mirë në këtë drejtim, është puna që po bën FAO me një inkubator për gratë rurale në Elbasan dhe mbrojtja biologjike e pyjeve të gështenjës.

“Ne po u ofrojmë atyre teknologji dhe njohuri, në mënyrë që këto gra fermere të jenë në gjendje të përpunojnë dhe të shesin perime, duke i çuar ato në treg. Kjo u siguron atyre të ardhura dhe, në këtë këndvështrim, ne po zhvillojmë të gjithë zinxhirin e vlerës. Gjithashtu një tjetër shembull është edhe një projekt nëpërmjet të cilit po punohet për mbrojtjen biologjike të pyjeve të gështenjës, me synimin për të mbështetur sigurimin e të ardhurave, për të ndihmuar komunitetet e zonave rurale dhe nxitur zhvillimin rural”, tha Jehle.

Ai vlerësoi biodiversitetin e pasur, klimën e përshtatshme për kultivimin e një game të gjerë ushqimesh dhe pozicionin gjeografik, me potencial të madh turistik, si tri fushat që e bëjnë unike Shqipërinë në sektorin e bujqësisë dhe zhvillimit rural.

Sipas tij, zhvillimi i sistemeve agroushqimore do të thotë qëndrueshmëri ekonomike, mjedisore dhe sociale.

Duke folur për digjitalizimin e bujqësisë, Jehle u shpreh se, kjo ka të bëjë me përdorimin e teknologjive moderne, satelitore, për të prodhuar ushqim dhe për të shfrytëzuar burimet në mënyrë më efikase.

“Bujqësia Digjitale dhe Transformimi Rural në Shqipëri, i cili aktualisht po zbatohet nga Zyra e FAO-s në Shqipëri, ka një rol të rëndësishëm në këtë drejtim. Nga njëra anë, ai ndihmon përmes Portalit të Fermerëve, duke u ofruar fermerëve qasje ndaj informacioneve mbi tregun dhe të dhëna të tjera rëndësishme. Nga ana tjetër, projekti kontribuon edhe në rritjen e përdorimit të të dhënave, siç janë imazhet satelitore, informacionet për kontrollin fitosanitar dhe shërbimet këshillimore të gjitha këto mjete ndihmojnë në transferimin e dijeve dhe njohurive në mënyrë të drejtpërdrejtë te fermerët”, theksoi Jehle.

Ai u shpreh se, procesi i anëtarësimit në Bashkimin Evropian është faktori kryesor nxitës i zhvillimit në Shqipëri.

Jehle nënvizoi se, bujqësia luan një rol të rëndësishëm në prodhimin bujqësor, sigurinë ushqimore dhe përpunimin.

“Përtej përkthimit të legjislacionit, FAO po mbështet institucionet e linjës në ngritjen e sistemeve të duhura që nevojiten për të hartuar politikat përkatëse në kontekstin e anëtarësimit në BE”, theksoi Jehle.

Ai shprehu besim për progresin e bujqësisë në Shqipëri.

“Ekziston një potencial real për investime në bujqësi, por edhe në agroturizëm, përmes lidhjes së prodhimit bujqësor me turizmin. Një fushë që nuk është diskutuar sa duhet, por që meriton më shumë vëmendje, është akuakultura dhe sektori i peshkimit. Shqipëria ka një vijë të gjatë bregdetare, dhe akuakultura dhe peshkimi janë pjesë e sistemit agroushqimor. Kjo ofron një mundësi unike për të kombinuar prodhimin ushqimor me turizmin dhe për të tërhequr investime në një peizazh dhe mjedis të mrekullueshëm”, deklaroi Jehle.

/r.e/

The post Përfaqësuesi i FAO-s për Shqipërinë, Jehle: Mbështetje në hartimin e politikave bujqësore në kontekstin e anëtarësimit në BE appeared first on Agjencia Telegrafike Shqiptare.

TIRANË, 20 maj /ATSH/ – Anëtarësimi në BE një mundësi historike, deklaroi kryeministri Edi Rama, në një intervistë me Christian Wehrschutz, gazetari i njohur televizionit austriak, ORF.

ORF: Disa vite më parë pata mundësinë t’ju intervistoja në Tiranë. Në atë kohë, kur u pyetët se kur BE do të negocionte anëtarësimin me Shqipërinë, thatë se më shumë gjasa do të kishte që Austria të shpallej kampione bote në futboll. Austria ende nuk është kampione bote në futboll, por që nga vjeshta ka pasur negociata konkrete midis Brukselit dhe Tiranës. Çfarë ka ndryshuar?

Rama: Diçka shumë e rëndësishme ka ndryshuar, konteksti gjeopolitik në Evropë. Dhe për fat të keq, ”ndihma” e Vladimir Putinit ishte e nevojshme për të rinisur shpejt proceset e integrimit që ishin lënë pas dore.

ORF: A do t’i lehtësojë Bashkimi Evropian kriteret e tij për anëtarësim?

Rama: Nga një perspektivë gjeopolitike, është e nevojshme që BE-ja të forcojë radhët e saj dhe të pranojë anëtarë të rinj në mënyrë që të jetë e plotë. Por kjo, sigurisht, lidhet me aftësinë dhe gatishmërinë e vendeve kandidate për të qenë në nivelin e kërkuar. BE-ja mund të ushtrojë presion politik për të përshpejtuar procesin e afrimit, por nuk do të pranojë askënd që nuk i plotëson të gjitha kriteret.

ORF: Shqipëria do të bëhet anëtare e BE-së në vitin 2030 dhe negociatat do të përfundojnë deri në fund të vitit 2027. Megjithatë, katër nga gjashtë grupet janë ende të hapura. A do të jetë në gjendje administrata shqiptare të zbatojë të gjitha këto rregullime – dy vjet e gjysmë nuk është një kohë e gjatë apo jo?

Rama: Është e vërtetë që dy vjet e gjysmë është një kohë shumë e shkurtër dhe se kjo nuk është tipike për procesin. Por, nga ana tjetër, ne punuam shumë dhe u përgatitëm mirë. Dhe tani kemi në përdorim edhe inteligjencën artificiale, e cila përshpejton transferimin e ligjeve të BE-së dhe të të ashtuquajturës ”acquis communautaire” në sistemin tonë ligjor. Procesi i anëtarësimit është një mundësi historike, por nuk është një mundësi që do të zgjasë përgjithmonë nëse nuk jemi në gjendje të përmbushim kërkesat.

ORF: Pranimi në BE varet nga miratimi i të 27 anëtarëve. Në Francë, një referendum është i detyrueshëm; Referendumet janë të mundshme edhe në vende të tjera. A ka Shqipëria tashmë një strategji për të kapërcyer skepticizmin ndaj zgjerimit që ekziston në shumë vende?

Rama: Unë besoj se sot duhet të përqendrohemi në përmbushjen e angazhimeve tona. Nuk duhet të mendojmë për ndeshjen e radhës, por për atë që po luajmë aktualisht. Dhe kjo lojë ka të bëjë me përmbushjen e të gjitha angazhimeve tona për të përfunduar negociatat. Pas negociatave, marrëveshja u dërgohet të gjitha shteteve anëtare, ku parlamentet normalisht kryejnë ratifikimin. Në rastin e Francës, do ta shohim kur të vijë momenti i vendimit.

ORF: Shqipëria dhe Mali i Zi aktualisht kanë shanset më të mira për t’u bërë anëtarë të BE-së. Si e vlerësoni në përgjithësi situatën në të ashtuquajturin Ballkan Perëndimor?

Rama: Ballkani Perëndimor ka problemet e veta, por mendoj se situata nuk ka qenë kurrë më e mirë se sot. Procesi i afrimit me BE-në po ndihmon shumë në zgjidhjen e problemeve të caktuara.

ORF: Ju e zgjeruat më tej shumicën tuaj absolute në zgjedhjet parlamentare më 11 maj. Ju jeni në mandatin tuaj të katërt dhe vetë folët për një rezultat historik. Cilat janë tre planet tuaja më të rëndësishme për katër vitet e ardhshme?

Rama: Bashkimi Evropian, Bashkimi Evropian, Bashkimi Evropian”./  a.jor.

The post Rama për televizionin austriak ORF: Anëtarësimi në BE një mundësi historike appeared first on Agjencia Telegrafike Shqiptare.

INTERVISTA E KRYETARIT TË PD, SALI BERISHA NË FORUMIN BOTËROR TË IDU-së NË BRUKSEL

Kryetari i Partisë Demokratike, Prof. Dr. Sali Berisha, gjatë pjesëmarrjes në Forumin Botëror të IDU-së në Bruksel, deklaroi se ka ardhur për të denoncuar farsën zgjedhore të 11 majit dhe për të mbrojtur votën e shqiptarëve.

Berisha u takua me drejtues të IDU-së dhe përfaqësues të partive të djathta nga e gjithë bota, duke siguruar mbështetje për përpjekjet e opozitës shqiptare për rikthimin e votës së lirë.

Lideri opozitar, Sali Berisha tha se PD ka dokumentuar në kohë reale parregullsitë dhe manipulimet, dhe sapo të përfundojë procesi i ankesave, do dorëzojë raportin përfundimtar në kancelaritë kryesore perëndimore.

Sipas Berishës, ndryshe nga viti 2001, këtë herë është përfshirë i gjithë shteti në blerje votash përmes shpërndarjes së parave publike, punësimeve dhe lidhjeve me krimin.

Berisha shtoi se PD po kërkon gjithashtu një dëgjesë në Kongresin Amerikan për të paraqitur provat e instalimit të narkoshtetit.

Lidhur me parlamentin, opozita do të vazhdojë betejën për votën e lirë. Ndaj ndalimit të protestës së nesërme nga Policia e Shtetit, Berisha u shpreh se vendimi është antikushtetues dhe protesta do të mbahet.

Syri Tv: Z.Berisha, IDU më herët ka miratuar një rezolutë për Shqipërinë, të propozuar nga PD, sot ju jeni pjesë në këtë samit. Si kanë qenë takimet dhe ku e keni fokusuar ju bisedën me përfaqësuesit e partive politike që janë pjesë e IDU?

Berisha: Sot është forumi botëror i IDU-së që mbahet në Bruksel. Njëherë mbahet në Uashington, herën tjetër mbahet në Bruksel.

Unë erdha këtu me urgjencë për të mgrojtur votën e shqiptarëve. Për të paraqitur para audiencës dhe personaliteteve të pranishme në këtë forum, farsën e turpshme zgjedhore të 11 majit.

Dhe, këtu ka një terren jashtëzakonisht të përshtatshëm, pasi që të gjitha këto që ndodhën në 11 maj janë të parashikuara në mënyrë të plotë në rezolutën e dhjetorit të forumit të Uashingtonit të IDU-së.

Në këto orë qendrimi pata rastin ta takoj dhe ta informoj për zhvillimet e fundit, presidentin e IDU-së, z.Stefan Harper dhe shumë personalitete të tjera nga Europa, por edhe nga vende tjera nga mbarë bota.

Pra, qëllimi kryesor është denoncimi online, flakë për flakë si të thuash, i farsës elektorale, të cilën për hir të së vërtetës e kam denoncuar, dhe e kanë denocuar me profesionalizëm të madh, edhe vëzhguesit e institucioneve ndërkombëtare të zgjedhjeve të 11 majit.

Syri Tv: Me përfaqësuesit, drejtuesit e partive politike morët një lloj garancie, çfarë garancie i dhanë ata Sali Berishës sa i takon kësaj çështjeje?

Berisha: ata mbështesin plotësisht 100% përpjekjet që po bën PD dhe opozita shqiptare për rikthimin e votës së lirë qytetarëve shqiptarë, dhe dënojnë farsën elektorale të Edi Ramës.

Ne u jemi pafundësit mirënjohës IDU-së, PPE-së dhe CDI-së, të cilat kanë folur në rezoluta të tyre në një gjuh të njëjtë ndaj narkoshtetit shqiptar dhe shndërrimit të procesit zgjedhor në një farsë elektorale nga Edi Rama, narkodiktatori që ka përqendruar në duart e tij të gjitha pushtetet.

Syri Tv: Ekipit të PD, edhe sa kohë i duhen për të dorëzuar këto prova tek përfaqësuesit e PPE-së, PE, KE, përfaqësuesit e IDU-së, për t’i dorëzuar provat e farsës elektorale, siç e quani ju, dhe atyre që ju keni denoncuar nga selia blu gjatë këtyre ditëve, pas 11 majit?

Berisha: Ne, çdo gjë e kemi gati në kohë reale, e kemi të pregatitur, por natyrisht, finalizohet me finalizimin e procesit zgjedhor dhe shqyrtimit të ankesave. Pas kësaj, ne raportin e kemi gati. Ne kemi punuar në mënyrën më serioze. Ne kemi parashikuar ëto zhvillime.

Dhe pikërisht, në këtë trend, ne kemi dokumentuar shumësinë e pafundme të parregullsive, të dhunimeve, të manipulimeve, të këtyre zgjedhjeve.

Kështu që, fundi i procesit ka pothuaj në të njëjtën kohë, është dhe përfundimi i raportit të cilin ne do ta paraqesim në të gjitha organizatat e mëdha, ku bëjnë pjesë të gjitha kancelaritë e mëdha të Europës dhe botës, në Uashington, në kancelarinë gjermane, britanike, në Francë. Kudo, do paraqesim dokumentacionin e farsës elektorale të Edi Ramës.

Syri Tv: Z.Berisha, jeni pyetur edhe më herët, ku është ndryshimi midis 2001 dhe 2025, dhe këto prova, duke parë edhe zhvillimin e teknologjisë tashmë, ju keni më shumë besim tek provat që keni mbledhur tani, apo tek ato duke bërë krahasimin me 2001?

Berisha: Kanë qenë të një karakteri të ndryshëm. Pse kanë qenë të një karakteri të ndryshëm?

Në 2001, qeveria angazhoi kryesisht policinë. Kurse, kësaj here, angazhimi ishte shteti i tërë.

Kësaj here, Edi Rama publikisht bleu vota, shpërndau 70 milionë euro në fushatë elektorale për të blerë vota, duke i dhënë 100 euro 48% të votuesve shqiptarë që janë pensionistët sot.

Bleu vota duke fal 200 milionë euro kamata dh gjoba të dhjetëvjeçarit. Bleu euro duke autorizuar mbjelljen e miliona-miliona rrënjve kanabis, në një kohë kur një rrënjë kanabis sjell të ardhura 1000 euro.

Bleu vota, duke punësuar me dhjetëra mijëra qytetarë. Po këto ishin publike.

Bota e krimit, si asnjë herë më parë, u angazhua me të gjitha qindra, miliona mos miliarda euro në blerje votash në urdhra dhe sjell në parlament rreth 28 kandidatë të financuar, të mbështetur, të garantuar prej organizatave kriminale.

Syri Tv: Ju keni mbajtur dy dëgjesa të rëndësishme, dy dëgjesa i keni mbajtur më herët. Mendoni se një dëgjesë në Kongresin Amerikan ka rëndësi të madhe, duke parë dhe këtë situatë? Çfarë po bëhet në këtë drejtim nga ana e PD, por edhe përfaqësuesve të saj, po edhe nga vet ju, për të mundësuar një zhvillim në Amerikë për sa i takon çështjes së zgjedhjeve?

Berisha: Ne vijmë për t’ja paraqitur gjithçka ligjvënësve, administrtatës së SHBA-ve të gjitha faktet flagrante që kemi, të cilat rrëzojnë këtë farsë elektorale dhe dëshmojnë në Shqipëri është i instaluar narkoshteti.

Ne, po përpiqemi dhe jam optimist. Natyrisht, agjenda e Kongresit Amerikan dhe e senateve është një agjendë shumë e ngjeshur. Por, unë kam shumë besim që do arrijmë që, në një mënyrë ose një tjetër të paraqesim kauzën tonë të drejtë.

Syri Tv: Z.Berisha, parlamenti i vjetër, po e quaj kështu, pasi parlamenti i ri ka dalë nga zgjedhjet e 11 majit, do të rikthehet sërish në seancë plenare. Si do të shkojë opozita tashmë në parlamentin e Shqipërisë? do të vijojë edhe betejën e saj për votën e lirë, siç e keni quajtur ju në parlament? Ka një agjendë për sa i takon kësaj çështjeje?

Berisha: Opozita do të hartojë agjendën e saj, por Opozita do të vazhdojë betejën për votën e lirë në të gjitha format.

Syri Tv: Ka një vendim nga ana e Policisë së Shtetit që mos të lejohet protesta e njoftuar nga ana e Opozitës ditën e nesërme në ora 17:00, keni një përgjigje për Policinë e Shtetit dhe keni një skenar të dytë?

Berisha: Opozita nuk njeh asnjë vendim antikushtetues. Gjykata Kushtetuese e republikës së Shqipërisë i ka dhënë përgjigje përfundimtare çështjes së tubimeve. Po, ne e deklarojmë publikisht se tubimi i opozitës nuk kërcënon dhe nuk do të kërcënojë sigurinë e mysafirëve në Tiranë.

The post Berisha nga Brukseli: Partitë pjesëtare të IDU mbështesin 100% përpjekjet e PD dhe opozitës shqiptare për rikthimin e votës së lirë appeared first on Albeu.com.