Nga; Ekrem Spahiu
Roli i Abaz Kupit në Konferencën e Mukjes
(me rastin e 82 vjetorit)
Marrëveshja e Mukjes, është një ngjarje kyç në historinë e Shqipërisë, për të hyrë dhe ditur ngjarjet më të rëndësishme të Luftës së Dytë Botërore.
NacionalistĂ«t kishin frymĂ«zim kombĂ«tar dhe luftonin kundĂ«r pushtuesit, kĂ«rkonin vazhdimisht njĂ« marrĂ«veshje kombĂ«tare pĂ«r njĂ« luftĂ« tĂ« pĂ«rbashkĂ«t kundĂ«r okupatorit, duke pĂ«rfshirĂ« edhe Frontin Nacional-ĂlirimtarĂ«, por udhĂ«heqja komuniste pikĂ«risht kĂ«saj marrĂ«veshjeje i trembej.
Zogistët, nën drejtimin dhe porositë e Mbretit Zog që ishte në Angli, ishin më me informacion dhe më të qartë në çdo drejtim gjatë luftes.
Ato përveçse ishin drejtpërdrejt të përfshirë në luftë, bënë përpjekiet maksimale për të kontribuar me të gjitha mënyrat për bashkimin e gjithë faktorëve politiko-ushtarakë në një luftë të përbashkët kundër pushtuesit.
PĂ«rfaqĂ«suesi i zogistĂ«ve Major Abaz Kupi, nĂ« KonferencĂ«n e PezĂ«s mĂ« 16 shtator 1942, pĂ«rpara delegatĂ«ve deklaroi: â⊠jam bashkuar me ju, me punue pĂ«r tĂ« mirĂ«n e ShqipĂ«risĂ« e me luftue çdo okupator, por nĂ« rast se do tĂ« formohen partira, unĂ« jam mprojtĂ«si i Legalitetit qysh para 7 Prillit 1939, jam me Mbretin Zogâ.
Abaz Kupi, ka rol parĂ«sor edhe pĂ«r thirrjen, organizimin dhe mbarĂ«vajtjen e KonferencĂ«s sĂ« Mukjes, ku pĂ«rfaqĂ«suesit e Frontit Nacional-ĂlirimtarĂ« dhe tĂ« Ballit KombĂ«tar, u mblodhĂ«n nĂ« njĂ« takim me 26 korrik 1943 nĂ« TapizĂ« dhe nga 1-3 gusht 1943 zhvilloi punimet Konferenca nĂ« Mukje.
Pika e parĂ« e marrĂ«veshjes ishte krijimi i Komitetit âPĂ«r shpĂ«timin e ShqipĂ«risĂ«â, i cili nĂ« fund doli me njĂ« program, ku mĂ« kryesoret ishin:
Luftë të përbashkët në krah të aleatëve më të mëdhenj kundra pushtuesit.
Luftë për një Shqipëri të pamvarme dhe për një Shqipëri etnike.
Luftë për një Shqipëri të lirë, demokratike e popullore dhe forma e regjimit do të zgjidhej nga vota e popullit pas lufte.
Menjëherë pas Konferencës së Mukjes, Komiteti për Shpëtimin e Shqipërisë, organizoi në afërsi të Qafë Shtamës me datën 4 gusht 1943 një betejë të përbashkët të çetave zogiste, balliste dhe partizane kundër ushtrisë italiane nën komandën e Major Abaz Kupit, ku bashkimi rezultoi me sukses të plotë.
Udhëheqja komuniste e pranoi Marrëveshjen e Mukjes deri kur të deleguarit e Partisë Komuniste Jugosllave, Miladin Popoviçi e Dushan Mugosha, u njohën me përmbajtjen e saj dhe urdhëruan Enver Hoxhën që ta prishte menjëherë atë.
PĂ«r kĂ«tĂ« qĂ«llim, pas njĂ« muaji, mĂ« 4-8 shtator 1943, u mblodh Konferenca e Labinotit, nĂ« tĂ« cilĂ«n jo vetĂ«m u prish zyrtarisht MarrĂ«veshja e Mukjes, por edhe jâu shpalli luftĂ« tĂ« armatosur çdo rryme apo tendence tjetĂ«r politike, thĂ«nĂ« ndryshe, u fillua pĂ«rgatitja e kushteve pĂ«r njĂ« pĂ«rplasje mes palĂ«ve, deri nĂ« luftĂ« civile.
Dukej sheshit se udhëheqja komuniste kishte vendosur prioritet, përgatitjen e gjithanëshme për pushtetin e nesërm.
PĂ«r kĂ«tĂ« qĂ«llim, thirrĂ«n Kongresin e PĂ«rmetit mĂ« 24 Maj 1944, ku vendimi kryesor i tij ishte, ââŠtâi ndalohet Mbretit Zog kthimi nĂ« ShqipĂ«ri dhe tĂ« mos njihet asnjĂ« qeveri, qĂ« mund tĂ« formohej brenda ose jashtĂ« venditâ.
ZogistĂ«t qĂ« ishin promotorĂ«t e luftĂ«s kundĂ«r okupatorĂ«ve nazifashistĂ«, i njihnin shumĂ« mirĂ« komunistĂ«t dhe e parashikuan saktĂ«sisht qĂ«llimin e tyre qĂ« donin tâi dĂ«rgonin shqiptarĂ«t nĂ« pĂ«rplasje civile.
Për këtë arsye, mbretërorët riformatuan mënyra të tjera qëndrese, brenda dhe jashtë vendit dhe ditur ngjarjet më të rëndësishme të Luftës së Dytë Botërore.
NacionalistĂ«t kishin frymĂ«zim kombĂ«tar dhe luftonin kundĂ«r pushtuesit, kĂ«rkonin vazhdimisht njĂ« marrĂ«veshje kombĂ«tare pĂ«r njĂ« luftĂ« tĂ« pĂ«rbashkĂ«t kundĂ«r okupatorit, duke pĂ«rfshirĂ« edhe Frontin Nacional-ĂlirimtarĂ«, por udhĂ«heqja komuniste pikĂ«risht kĂ«saj marrĂ«veshjeje i trembej.
Zogistët, nën drejtimin dhe porositë e Mbretit Zog që ishte në Angli, ishin më me informacion dhe më të qartë në çdo drejtim gjatë luftes.
Ato përveçse ishin drejtpërdrejt të përfshirë në luftë, bënë përpjekiet maksimale për të kontribuar me të gjitha mënyrat për bashkimin e gjithë faktorëve politiko-ushtarakë në një luftë të përbashkët kundër pushtuesit.
PĂ«rfaqĂ«suesi i zogistĂ«ve Major Abaz Kupi, nĂ« KonferencĂ«n e PezĂ«s mĂ« 16 shtator 1942, pĂ«rpara delegatĂ«ve deklaroi: â⊠jam bashkuar me ju, me punue pĂ«r tĂ« mirĂ«n e ShqipĂ«risĂ« e me luftue çdo okupator, por nĂ« rast se do tĂ« formohen partira, unĂ« jam mprojtĂ«si i Legalitetit qysh para 7 Prillit 1939, jam me Mbretin Zogâ.
Abaz Kupi, ka rol parĂ«sor edhe pĂ«r thirrjen, organizimin dhe mbarĂ«vajtjen e KonferencĂ«s sĂ« Mukjes, ku pĂ«rfaqĂ«suesit e Frontit Nacional-ĂlirimtarĂ« dhe tĂ« Ballit KombĂ«tar, u mblodhĂ«n nĂ« njĂ« takim me 26 korrik 1943 nĂ« TapizĂ« dhe nga 1-3 gusht 1943 zhvilloi punimet Konferenca nĂ« Mukje.
Pika e parĂ« e marrĂ«veshjes ishte krijimi i Komitetit âPĂ«r shpĂ«timin e ShqipĂ«risĂ«â i cili nĂ« fund doli me njĂ« program, ku mĂ« kryesoret ishin:
Luftë të përbashkët në krah të aleatëve më të mëdhenj kundra pushtuesit.
Luftë për një Shqipëri të pamvarme dhe për një Shqipëri etnike.
Luftë për një Shqipëri të lirë, demokratike e popullore dhe forma e regjimit do të zgjidhej nga vota e popullit pas lufte.
Menjëherë pas Konferencës së Mukjes, Komiteti për Shpëtimin e Shqipërisë, organizoi në afërsi të Qafë Shtamës me datën 4 gusht 1943 një betejë të përbashkët të çetave zogiste, balliste dhe partizane kundër ushtrisë italiane nën komandën e Major Abaz Kupit, ku bashkimi rezultoi me sukses të plotë.
Udhëheqja komuniste e pranoi Marrëveshjen e Mukjes deri kur të deleguarit e Partisë Komuniste Jugosllave, Miladin Popoviçi e Dushan Mugosha, u njohën me përmbajtjen e saj dhe urdhëruan Enver Hoxhën që ta prishte menjëherë atë.
PĂ«r kĂ«tĂ« qĂ«llim, pas njĂ« muaji, mĂ« 4-8 shtator 1943, u mblodh Konferenca e Labinotit, nĂ« tĂ« cilĂ«n jo vetĂ«m u prish zyrtarisht MarrĂ«veshja e Mukjes, por edhe jâu shpalli luftĂ« tĂ« armatosur çdo rryme apo tendence tjetĂ«r politike, thĂ«nĂ« ndryshe, u fillua pĂ«rgatitja e kushteve pĂ«r njĂ« pĂ«rplasje mes palĂ«ve, deri nĂ« luftĂ« civile.
Dukej sheshit se udhëheqja komuniste kishte vendosur prioritet, përgatitjen e gjithanëshme për pushtetin e nesërm.
PĂ«r kĂ«tĂ« qĂ«llim, thirrĂ«n Kongresin e PĂ«rmetit mĂ« 24 Maj 1944, ku vendimi kryesor i tij ishte, ââŠtâi ndalohet Mbretit Zog kthimi nĂ« ShqipĂ«ri dhe tĂ« mos njihet asnjĂ« qeveri, qĂ« mund tĂ« formohej brenda ose jashtĂ« venditâ.
ZogistĂ«t qĂ« ishin promotorĂ«t e luftĂ«s kundĂ«r okupatorĂ«ve nazifashistĂ«, i njihnin shumĂ« mirĂ« komunistĂ«t dhe e parashikuan saktĂ«sisht qĂ«llimin e tyre qĂ« donin tâi dĂ«rgonin shqiptarĂ«t nĂ« pĂ«rplasje civile. PĂ«r kĂ«tĂ« arsye, mbretĂ«rorĂ«t riformatuan mĂ«nyra tĂ« tjera qĂ«ndrese, brenda dhe jashtĂ« vendit.
Â




The post Roli i Abaz Kupit në Konferencën e Mukjes me rastin e 82 vjetorit appeared first on Albeu.com.