âFertilizimi in vitroâ: Rruga e gjatĂ« e çifteve pĂ«r njĂ« fĂ«mijĂ«
Shtatë vitet e fundit Manjola* i kujton si endje nëpër klinika. Dëshira për të pasur fëmijë me bashkëshortin, me të cilin ka 15 vite martesë, nuk e ka zmbrapsur përpos vështirësive për ta pasur një të tillë në mënyrë natyrale.
Nga analizat dhe vizitat e kryera në disa klinika rezultoi se problemi qëndronte te bashkëshorti: numri i ulët i spermatozoideve të shëndetshëm në riprodhim.
âNa thanĂ« qĂ« nuk mund tĂ« kishte fĂ«mijĂ«, vetĂ«m nĂ«se aplikohej me âin vitroâ, por me spermatozoide tĂ« dikujt tjetĂ«râ, kujton Manjola.
âIn vitroâ Ă«shtĂ« termi i shkurtuar nĂ« latinisht i procesit tĂ« âfekondimit nĂ« gotĂ«â (shqip) qĂ« nĂ«nkupton riprodhimin e asistuar jashtĂ« trupit tĂ« njeriut. NĂ« zhargon quhet edhe âbebe nĂ« provĂ«zâ.
Në vitin 2015, Manjola ngulmoi që ta niste këtë proces, mirëpo kushtonte shumë.
âNjĂ« analizĂ« spermatozoidi qĂ« bĂ«nte bashkĂ«shorti, nĂ« atĂ« kohĂ«, kushtonte diku te 3,500 lekĂ«,â tregon ajo, teksa kujton se vizitat nĂ« spitalet publike ishin tĂ« kota: âMjekĂ«t na drejtonin te klinikat e tyre private!â.
TĂ« dy nuk kishin punĂ« fikse. Manjola angazhohej kryesisht si aktiviste e komunitetit rom, ndĂ«rsa bashkĂ«shorti si mekanik. TĂ« ardhurat i kishin nĂ«n minimalen prandaj, pĂ«r ta, ishte thuajse e pamundur pĂ«r ta provuar procesin âin vitroâ.
Situata i shtyu që në vitin 2023 të shkonin si azilkërkues në Francë dhe tashmë, dy vite më pas, të jenë në pritje për ta provuar.
âKjo ka qenĂ« njĂ« nga arsyet qĂ« kam ardhur kĂ«tu,â tregon Manjola, âBurrit i kanĂ« dhĂ«nĂ« shpresĂ« se mund tĂ« bĂ«jmĂ« fĂ«mijĂ«. Na kanĂ« treguar edhe analizat qĂ« nuk pĂ«rputhen fare me ato qĂ« kemi bĂ«rĂ« nĂ« ShqipĂ«ri.â
Ajo tregon se autoritetet franceze po e ndihmojnë në proces duke përgjysmuar koston falë politikave sociale që aplikojnë.
Drejt procesit âin vitroâ shkoi edhe Gentjana* me bashkĂ«shortin. NĂ« tĂ« 35-at, pas gjashtĂ« vitesh bashkĂ«jetesĂ«, ata donin tĂ« kishin fĂ«mijĂ«. Ndiheshin tĂ« sigurt se kjo gjĂ« do tĂ« ndodhte nĂ« mĂ«nyrĂ« natyrale, pĂ«r aq kohĂ« sa edhe miqtĂ« e tyre, nĂ« tĂ« njĂ«jtĂ«n moshĂ« ishin bĂ«rĂ« prindĂ«r.
âKam qenĂ« e para qĂ« kam folur pĂ«r dĂ«shirĂ«n pĂ«r fĂ«mijĂ«, ata nĂ« njĂ« moment u bĂ«nĂ«, ndĂ«rsa ne na zgjati diku te njĂ« vit e gjysmĂ« deri sa kuptuam qĂ« duhej tĂ« bĂ«nim ndonjĂ« analizĂ« se pse nuk po ndodhteâ, tregon Gentjana.
Këshillimi me miqtë i drejtoi ata te mjekët, nga ku rezultoi se bashkëshorti i Gentjanës vuante nga varikoçela, një anomali e enëve të gjakut, që mund të shkaktojë infertilitet.
NĂ« kĂ«to kushte ata u gjendĂ«n pĂ«rballĂ« dy mundĂ«sish: ndĂ«rhyrje kirurgjikale te partneri, qĂ« kĂ«rkonte 1 vit e gjysmĂ« rikuperim, ose tâi futeshin procesit âin vitroâ. Faktori kohĂ« i shtyu qĂ« tĂ« zgjidhnin alternativĂ«n e dytĂ«.
Mes konsultash dhe sugjerimesh, çifti iu drejtua një klinike private. Nxjerrja e 25 vezëve për moshën dhe parametrat që kishte Gentjana, 36 vjeçe, ishte një lajm shpresëdhënës. Mirëpo, edhe pse mbeti shtatzënë embrioni nuk u zhvillua, duke pësuar dështim.
Por në përsëritjen e procedurës gjërat shkuan mbarë. Transferimi i kryer pak muaj më vonë rezultoi me sukses dhe Gentjana mbeti shtatzënë.

Përballja me infertilitetin
âIn vitroâ Ă«shtĂ« njĂ« teknikĂ« e aplikuar gjerĂ«sisht pas viteve 80-tĂ«, ku vezĂ«t e gruas pllenohen jashtĂ« mitrĂ«s. KĂ«sisoj, embrionet krijohen nĂ« laboratorĂ« dhe mĂ« pas vendosen nĂ« mitĂ«r pĂ«r tâu zhvilluar si shtatzĂ«ni.
Andrologu Evin Dani, vlerëson si pozitive ekzistencën e kësaj metode riprodhuese, por thekson se edhe në këtë proces mosha luan rol të rëndësishëm.
Ai thotë se pas moshës 35 vjeç, aftësia e grave për të prodhuar vezë të shëndetshme bie. Për këtë aplikohet një metodë, ku në një moshë më të hershme vezë të shëndetshme vendosen në konservim: ngrirje.
Por ndonëse shpesh pamundësia për të bërë fëmijë iu mveshet grave, statistikat tregojnë përqindje të lartë infertiliteti edhe mes burrave.
âStatistikat nxjerrin qĂ« nĂ« 60% tĂ« rasteve problem Ă«shtĂ« gruaja dhe nĂ« 40% burri,â tregon andrologu Dani, i cili thekson se pĂ«r tĂ« siguruar riprodhimin meshkujve iu duhet tĂ« gĂ«zojnĂ« numĂ«r dhe pĂ«rqendrim tĂ« lartĂ« spermatozoidesh tĂ« shĂ«ndetshĂ«m: rreth 40 milionĂ«.
âKur kemi ulje tĂ« numrit tĂ« spermatozoideve, atĂ«herĂ« çifti do tĂ« vonojĂ« ose nuk do tĂ« realizojĂ« dot shtatzĂ«ni,â shpjegon andrologu.
Por, përveç numrit dhe dendësisë së lartë që të arrihet një shtatzëni duhet që spermatozoidet të kenë dhe lëvizshmëri.
âMund tĂ« kesh numĂ«r, por jo lĂ«vizshmĂ«ri, atĂ«herĂ« i bie qĂ« spermatozoidi tĂ« mos shkojĂ« drejt vezĂ«s, tĂ« rrijĂ« aty deri sa ta shkatĂ«rrojĂ« organizmiâ, shpjegon andrologu Dani, i cili shton se pĂ«r tĂ« qenĂ« riprodhues njĂ« burri i nevojitet tĂ« ketĂ« nĂ« gjendje lĂ«vizjeje tĂ« paktĂ«n 32% e spermatozoideve.
Dani shton se që një spermatozoid të quhet normal, duhet që mbi 4% e tërësisë së tyre të kenë formë morfologjike normale. Sipas tij, ndër shkaqet kryesore të infertilitetit te meshkujt është varikoçela.
âEnĂ«t e gjakut, pĂ«r njĂ« arsye apo tjetĂ«r, nga dĂ«mtimi i kllapave, do tĂ« sjellĂ« si pasojĂ« pellgĂ«zimin dhe do tĂ« bĂ«jĂ« qĂ« tĂ« rritet temperatura e skrotumit dhe kjo sjell si pasojĂ« atĂ« qĂ« quhet dĂ«mtim i spermatozoideve,â shpjegon andrologu.
Ndër shkaqe të tjera që kanë ndikim në infertilitet ai rreshton mënyrën e jetesës, ushqimin, lëndët toksike që përdoren për rritjen e frutave dhe perimeve si dhe temperatura e ambientit. Sipas mjekut, të tjerë shkaktarë janë edhe lëndët narkotike dhe duhani.
âKemi vĂ«nĂ« re qĂ« shumĂ« veta qĂ« kanĂ« dĂ«mtim tĂ« spermatozoideve janĂ« duhanpirĂ«s dhe me ndĂ«rprerjen e duhanit, pas 3-6 muajsh kemi rezultatâ, shpjegon mĂ« tej doktor Dani.
Sipas mjekëve, djemtë dhe burrat e kanë të vështirë të flasin për jetën dhe organet e tyre seksuale. Mirëpo, së fundmi, kjo situatë ka ndryshuar falë edhe medias në sensibilizim dhe emisione të dedikuara.
âE konsiderojmĂ« sukses sepse jeta seksuale nuk Ă«shtĂ« se mbaron nĂ« njĂ« moshĂ« tĂ« caktuar, ajo mbaron kur tĂ« mbarojĂ« jeta,â thekson andrologu.
Prindërimi dhe kostoja e lartë e shpresës
Pas vitesh tentativĂ« pĂ«r tĂ« pasur fĂ«mijĂ« Erla dhe bashkĂ«shorti iu drejtuan njĂ« klinike private nĂ« TiranĂ« pĂ«r tĂ« nisur fertilizimin âin vitroâ. PĂ«rtej pĂ«rgjigjes sĂ« njĂ« mjekeje se âkurrĂ« nuk do tĂ« bĂ«hej nĂ«nĂ«â, ajo gjeti forcĂ«n pĂ«r tĂ« besuar te procedura.
Procesi kërkoi më tepër kohë se sa kishin menduar: gati pesë vite.
âE kam bĂ«rĂ« disa herĂ« procedurĂ«n dhe nuk mĂ« jepte rezultat. UnĂ« gocĂ«n e kam me âin vitroâ-n e katĂ«rtâ, rrĂ«fen Erla pĂ«rvojĂ«n e saj.
Sot ajo është sërish shtatzënë, por në mënyrë natyrale. Fakt që i ka lumturuar pamasë të dy.
Erla kujton se nĂ« momentin kur lindi vajzĂ«n, mjeku i pati thĂ«nĂ« qĂ« tĂ« mos provonte mĂ« me âin vitroâ pasi do tĂ« kishte mundĂ«si pĂ«r shtatzĂ«ni normale.
Rrugëtim të njëjtë ka pasur edhe Brikena. Pas tri vitesh martesë ajo solli në jetë djalin e saj. Mirëpo më pas e kishte të vështirë të kalonte sërish në shtatzëni të dytë.
Shkak pĂ«r kĂ«tĂ« ishte njĂ« ndĂ«rlikim nĂ« tubat e fallopit, ku vezĂ«t e kanĂ« tĂ« vĂ«shtirĂ« tĂ« kalojnĂ« drejt mitrĂ«s pĂ«r shkak tĂ« njĂ« bllokimi tĂ« tubave. PĂ«r kĂ«tĂ« Brikena iu drejtua procedurĂ«s âin vitroâ pĂ«r tĂ« pasur mundĂ«sinĂ« pĂ«r njĂ« fĂ«mijĂ« tĂ« dytĂ«.
Sot ajo gëzon edhe vajzën e saj, ndërsa gjithë procesi i fertilizimit i zgjati shtatë muaj, duke përfshirë analizat, ekot dhe transfertën e embrionit.
Ajo tregon për Citizens.al se nëse nuk do të kishte rezultuar e suksesshme që në tentativën e parë nuk do ta vijonte më tej, pasi stimulimet dhe mjekimet me hormone kanë efektet e tyre.
âIn vitro e kam bĂ«rĂ« vetĂ«m pĂ«r faktin qĂ« nesĂ«r pasnesĂ«r, kur tĂ« kalonin vitet mos tĂ« thosha pse nuk e provova, tĂ« mos mĂ« ngelej peng,â vijon ajo.

Pas çdo embrioni, një rrugëtim i lodhshëm emocional
Manjola e kujton si stresuese periudhĂ«n e analizave dhe konsultimeve nĂ« klinikat private pĂ«r procesin âin vitroâ. Ajo thotĂ« se kjo i ndikoi edhe nĂ« sjelljen karshi bashkĂ«shortit.
âKa qenĂ« stresuese dhe kam qenĂ« pak agresive ato kohĂ«. U bĂ«ra keq! Fillova ta pĂ«rjetoj keq dhe ia hidhja fajin bashkĂ«shortitâ, ndan Manjola me Citizens.al
PĂ«r GentjanĂ«n terapia te psikologu filloi paralelisht me nisjen e transfertĂ«s sĂ« dytĂ« tĂ« fertilizimit âin vitroâ.
âE kam vazhduar terapinĂ« edhe pas lindjes. Ky Ă«shtĂ« proces i ndĂ«rlikuar, por asgjĂ« nuk Ă«shtĂ« mĂ« e ndĂ«rlikuar se sa mĂ«mĂ«siaâ, rrĂ«fen Gentjana.
Pyetjes nĂ«se nĂ« tĂ« njĂ«jtin proces ishte edhe partneri i saj, ajoi pĂ«rgjigjet se âata janĂ« tĂ« lirĂ«â.
âPartnerĂ«t mund tĂ« jenĂ« aty tĂ« tĂ« mbĂ«shtesin nĂ« proces, por e gjitha barra fiziologjike Ă«shtĂ« mbi tyâ, vijon mĂ« tej Gentjana.
Sipas psikologes Tana Aliaj, infertiliteti sjell sfida të shumta fizike, emocionale dhe psikologjike te çiftet. Aliaj analizon se në tërësi koncepti i shoqërisë shqiptare për familjen dhe prioriteti që i jepet krijimit të saj nxit ndjesi zhgënjimi dhe humbjeje në çiftet që nuk ia dalin dot.
Sipas saj, gratë ndikohen më shumë në këtë proces.
âKy presion shpesh çon nĂ« izolim emocional dhe vĂ«shtirĂ«si nĂ« ruajtjen e mirĂ«qenies mendore dhe tĂ« marrĂ«dhĂ«nies nĂ« çiftâ, shpjegon mĂ« tej Aliaj.
PĂ«r ErlĂ«n, mospasja e njĂ« fĂ«mije pas tre tentativash tĂ« fertilizimit âin vitroâ solli zhgĂ«njim pas zhgĂ«njimi.
âFillon pastaj njĂ« moment qĂ« fajĂ«son veten. Nuk Ă«shtĂ« se ka pasur ndonjĂ« krisje. Kemi qenĂ« tĂ« dy sĂ« bashku duke i dhĂ«nĂ« kurajĂ« njĂ«ri-tjetrit dhe duke vazhduar akoma, duke kĂ«mbĂ«ngulurâ, tregon ajo.
Sipas psikologes Aliaj, edhe burrat edhe gratë pësojnë dhimbje e trishtim kur secili prej tyre mëson se është infertil. Mirëpo, ndjenja e fajit dhe vetmisë dominon më shumë te gratë, sidomos në realitetin shqiptar.
âAto shpesh ndihen si âtĂ« paplotaâ pĂ«r shkak tĂ« perceptimit tĂ« rrĂ«njosur se tĂ« qenit grua lidhet automatikisht me tĂ« qenit nĂ«nĂ«. Madje, ndjenja e fajit shkon pĂ«rtej vetes dhe lidhet me pritshmĂ«ritĂ« familjare pĂ«r âtâu bĂ«rĂ« nĂ«nĂ« pĂ«r prindĂ«ritâ apo pĂ«r tĂ« pĂ«rmbushur rolin qĂ« shoqĂ«ria i ka pĂ«rcaktuarâ.
Aliaj thekson se ka një presion të shtuar mbi çiftet infertilë, lidhur kjo edhe me strukturat familjare tradicionale.
âKy presion i jashtĂ«m forcon ndjesinĂ« se vlera e çiftit matet me aftĂ«sinĂ« pĂ«r tĂ« lindur fĂ«mijĂ«, duke e lĂ«nĂ« pak hapĂ«sirĂ« pĂ«r kuptim dhe mirĂ«kuptim,â thekson psikologia.
NĂ« studime tĂ« ndryshme çiftet nĂ« pritje e kanĂ« vlerĂ«suar ankthin e fertilizimit âin vitroâ si mĂ« tĂ« madh se çdo ngjarje tjetĂ«r tĂ« jetĂ«s sĂ« tyre.Â
âNdonĂ«se zhvillimi i teknikave alternative ka ofruar shpresĂ« pĂ«r çiftet qĂ« pĂ«rballen me infertilitetin Ă«shtĂ« e rĂ«ndĂ«sishme tĂ« tejkalohen barrierat psikologjike dhe normat kulturoreâ, pĂ«rfundon Aliaj.
Kosto tĂ« larta financiare, ende pak besim te âpublikjaâ
Kostot e larta financiare dhe pamundësia ekonomike e shtynë Manjolën të shkonte jashtë shtetit, me shpresën se do të përfitonte nga programet sociale atje.
Për Gentjanën nuk ka një përgjigje të saktë të vlerës totale, pasi gjithë procesi ka qenë i fragmentarizuar në periudha të ndryshme.
âRreth 2,500 euro âin vitroâ dhe nja 500 euro ilaçe. Pastaj pĂ«r çdo transfertĂ« diku te 1,000 euro,â tregon Gentjana.
Mirëpo, ajo kujton se për 14 injeksionet që ia bëri vetes për të përgatitur vezën për procesin e fertilizimit, iu desh të shkonte në Prishtinë, për shkak të kostos së përgjysmuar.
âTĂ« nesĂ«mem i kemi hipur makinĂ«s, shkuam nĂ« PrishtinĂ« me firgorifer me vete. Diferenca ishte 500 euro deri nĂ« 1 mijĂ« euroâ, rrĂ«fen Gentjana.
âNĂ«se dua edhe sot tĂ« provoj pĂ«r njĂ« fĂ«mijĂ« tĂ« dytĂ«, kam embrione nĂ« ngrirje dhe mund tĂ« shkoj ta bĂ«j sĂ«rish procesinâ, shton ajo, duke theksuar edhe kostot e analizave tĂ« herĂ«pashershme pĂ«r tĂ« gjithĂ« procesin.
Nga ana tjetër, Brikena tregon për një kosto rreth 8,000 euro.
âNga fillimi, analizat e mia, tĂ« bashkĂ«shortit, pagesĂ«n qĂ« ishte 3,000 euro dhe âin vitroâ, embrionet, vizitat, ekot e njĂ«pasnjĂ«shme,â rendit ajo nĂ« llogaritjen totale.
Kostoja më e lartë është paguar nga Erla, për shkak se ajo dhe bashkëshorti provuan katër herë. Sipas saj kostoja ka shkuar në 80,000 euro.
âSâdo ta besosh, por ka shkuar⊠ka shkuar kaq sepse mjekimet dhe stimulimet janĂ« tĂ« shtrenjta, edhe procedura kushton, analizat pĂ«rsĂ«ri kushtojnĂ«â, na tregon Erla.

NĂ« shkurt tĂ« vitit 2024, shĂ«rbimi i fertilizimit âin vitroâ nisi nĂ« sistemin shĂ«ndetĂ«sor publik, pranĂ« Spitalit Universitar ObstetrikĂ« Gjinekologjik âKoço Gliozheniâ. PavarĂ«sisht se laboratori pĂ«r fertilizimin u ndĂ«rtua nĂ« kĂ«tĂ« institucion prej vitit 2013, financuar nga Bashkimi Evropian me rreth 250 mijĂ« euro dhe trajnim tĂ« mjekĂ«ve jashtĂ« vendit, kjo sallĂ« nuk u hap kurrĂ« pĂ«r 11 vite.
Sipas tĂ« dhĂ«nave nga spitali âKoço Gliozheniâ prej nisjes sĂ« shĂ«rbimit ka pasur shumĂ« kĂ«rkesa nga çiftet shqiptare.
âNĂ« vitin 2024 ka pasur 73 aplikime, ndĂ«rsa pĂ«r vitin 2025 deri mĂ« tani janĂ« 117 aplikimeâ, thuhet nĂ« pĂ«rgjigjen zyrtare pĂ«r Citizens.al nga spitali obstetrikĂ«-gjinekologjik.
Megjithatë, ky proces është përzgjedhës. Sipas formularëve që plotësohen nga çiftet që nisin këtë procedurë, mosha e grave që pranohen për të kryer teknikat e FIV-ICSI (fertilizimi in vitro dhe Injektimi Intracitoplazmatik i Spermatozoidit) nuk duhet të kalojë 42 vjeç për gratë që kanë cikël menstrual të rregullt.
Sipas spitalit âKoço Gliozheniâ, nĂ« vitin 2024, nga 73 aplikime janĂ« pranuar 30 dhe nga 117 aplikime deri mĂ« tani nĂ« 2025-Ă«n janĂ« pranuar 53 çifte qĂ« plotĂ«sojnĂ« kriteret.
NĂ« vitin 2024 ka pasur 9 rezultate pozitive, ndĂ«rsa nĂ« vitin 2025 (deri mĂ« tani) janĂ« 12 rezultate pozitive. Por nga tĂ« gjitha kĂ«to vetĂ«m dy lindje tĂ« shĂ«ndetshme janĂ« shĂ«nuar nĂ« spitalin âKoço Gliozheniâ pĂ«rmes fertilizimit âin vitroâ.
Andrologu Dani shpjegon se përse rezultatet pozitive nuk përkthehen në lindje. Ai thotë se mund të ndodhë që të jetë kryer me sukses transferta e vezëve të pllenuara në uterus, por më pas ajo të mos zhvillohet më tej.
MegjithatĂ«, Erla dhe Brikena, tĂ« dyja pjesĂ« e administratĂ«s publike rrĂ«fejnĂ« se edhe nĂ«se do tâiu jepej mundĂ«sia pĂ«r ta kryer procesin nĂ« shtet, sĂ«rish do tĂ« zgjidhnin ta merrnin kĂ«tĂ« shĂ«rbim nĂ« privat.
âKam besim te mjeku qĂ« jam dhe nuk do ta ndĂ«rroja. Kam ndĂ«rruar disa mjekĂ« dhe te ky kam gjetur besimâ, rrĂ«fen Erla.
âNe qĂ« punojmĂ« nĂ« shtet shkojmĂ« tĂ« privati mbarojmĂ« punĂ«. PunojmĂ« vetĂ« aty dhe na sorollasin, jo mĂ« njĂ« qytetar i thjeshtĂ« qĂ« nuk di ku tĂ« shkojĂ«â, shprehet me mosbesim Brikena.
Projektligji âPĂ«r shĂ«ndetin seksual dhe riprodhuesâ ende nĂ« rishqyrtim nga ekspertĂ«t
âMe buxhetin e vitit tĂ« ardhshĂ«m, rreth 150 çifte tĂ« reja do tĂ« mbĂ«shteten pĂ«r tĂ« realizuar Ă«ndrrĂ«n e tyre pĂ«r tĂ« krijuar familjeâ, u shpreh ministrja e ShĂ«ndetĂ«sisĂ« dhe Mbrojtjes Sociale, Albana Koçiu nĂ« dhjetor tĂ« 2024, duke u shprehur se ky shĂ«rbim brenda 2025-Ă«s do tĂ« ofrohet edhe nĂ« Maternitetin âMbretĂ«resha GeraldinĂ«â.
MirĂ«po, nĂ« aspekt ligjor fertilizimi âin vitroâ u soll sĂ«rish nĂ« vĂ«mendje pĂ«rmes projektligjit âPĂ«r shĂ«ndetin riprodhues dhe atĂ« seksualâ qĂ« synon tĂ« garantojĂ« tĂ« drejta seksuale dhe riprodhuese pĂ«r qytetarĂ«t. NĂ« kĂ«tĂ« projektligj nuk pĂ«rcaktohet qartĂ« se si do tĂ« mbĂ«shteten çiftet qĂ« nuk munden dot tĂ« bĂ«jnĂ« fĂ«mijĂ«.
âProjektligji Ă«shtĂ« tĂ«rhequr nga ministria, pas konsultimeve publike qĂ« ato patĂ«n nĂ« faqen e tyre online dhe qĂ« nga ai moment, nuk ka mĂ« asnjĂ« reagimâ, tha pĂ«r Citizens.al Zheni Gjergji, kryetare e Komisionit tĂ« ShĂ«ndetĂ«sisĂ«.
Sipas deputetes Gjergji, ky projektligj nuk kishte asnjĂ« paketĂ« sociale tĂ« parashtruar pĂ«r gratĂ« nĂ« nevojĂ« dhe qĂ« nuk kanĂ« mundĂ«si ekonomike tĂ« kryejnĂ« fertilizimin âin vitroâ.
âNuk ishte parashikuar asgjĂ«, as nuk e citonte qĂ« do tĂ« ishte nĂ« institucionet publike, por thoshte nĂ« institucionet publike dhe jopublike. Nuk Ă«shtĂ« se ishte prioritet publiku. Por ishte publike dhe privateâ, argumenton deputetja Gjergji.
Sipas Gjergjit, Shqipëria nuk ka ende një regjistër kombëtar të infertilitetit, duke mos pasur mundësi kësisoj të hartohen politika të duhura shtetërore.
*Emrat janë ndërruar për të ruajtur privatësinë e zonjave që besuan të rrëfejnë historinë e tyre për Citizens.al
The post âFertilizimi in vitroâ: Rruga e gjatĂ« e çifteve pĂ«r njĂ« fĂ«mijĂ« appeared first on Citizens.al.