“Në rrezik jemi gjithë kohës, nuk di ku shkel. Nuk din ça ka aty, apo diçka mund të shpërthejë”.
Rrezikojnë jetën për të shpëtuar të tjerët, këta janë heronjtë e heshtur, zjarrfikësit.
Ersilio Bodlli, është një prej tyre, më i riu në skuadër. Ai është 21 vjeç, dhe prej një vitit e gjysmë i është bashkuar shërbimit të zjarrfikësve në kryeqytet.
Dëshira për të ndihmuar të tjerët, ishte arsyeja se përse zgjodhi këtë profesion, ndërsa tregohet i gatshëm në çdo moment, sa herë që alarmi bie për të ndihmuar qytetarët në rrezik.
“Dëshira për të ndihmuar dikë tjetër. Profesion me shumë vlera, rrezikojmë jetën tonë për të shpëtuar të tjerët.”
Ka ditë të qeta, por, edhe shumë sfiduese për 21-vjeçarin, në një ditë pune. Ndërsa veçon ditët e gjata të verës, ku zjarret janë më të pranishëm, kjo për shkak të temperaturave të larta, por jo vetëm.
“Dita nisi e qetë, dhe më pas morëm alarmin se ra një zjarr. Një makinë po digjej në Bllok. Tani në verë 3-4 herë në ditë dalim, dhe ka pasur raste shumë të rënda.”
Ersilio ishte 19 vjeç, kur nisi punë si zjarrfikës, dhe kjo është puna e parë e tij. Në dhjetëra operacione në shuarjen e zjarrit, ai veçon një moment të vështirë.
“I rrezikuar, ishim në një shtëpi te “Pazari i Ri”, ishte një shtëpi dy katëshe, kemi qëndruar për orë të gjata aty, ishte zjarr shumë i madh, xhupat, kokoria, dorezat, e bëjnë edhe më të vështirë.”
Ashtu si Ersilio, edhe Xhonatan Ruçaj ka zgjedhur të punoj në këtë profesion. Prej 3 vitesh, 27 vjeçari është pjesë e kësaj uniforme, ndërsa kujton ditën e parë të punës, dhe vështirësinë me përballjen e flakëve.
“Thjeshtë kisha parë sesi vepronin me këtë lloj pune, dhe kur u futa më shumë kuptova që më pëlqente më shumë. Kur kam filluar sesi vepronin, nuk ishte e thjeshtë, se kisha menduar që do ishte kështu. Ditën e parë të punës në banesë, në bodrume më parë. Ishte punë e vështirë, terreni shumë i vështirë, s’është e lehtë për të vepruar.”
Të sfidosh temperaturat e larta në një operacion për shuarjen e zjarrit, nuk është e vetmja sakrificë e këtij profesioni. Terreni i vështirë për tu ngjitur në male me bimësi e shkurre të dendura, ua vështirëson akoma më shumë punën.
Ersilio dhe Xhonatanit, ishin pjesë e aksionit në shuarjen e zjarrit masiv në Bërzhitë, ditë më parë.
“Është e vështirë, temperaturat siç e the edhe vetë janë të larta, zjarri që nga ana tjetër e shton akoma më shumë. Zjarret në pyje janë shumë të vështira, sepse janë edhe të lodheshe, do ngjisësh kodrën. Ishim në Bërzhitë, e mbuluam shumë mirë, terreni i vështirë na e bënë edhe neve të vështirë. Mjetet nuk arrijnë dot që të kemi ujë, me mjete, lopata. Edhe në Bërzhitë ishte vështirë, nuk veproje dot në terren…”
Zjarri në bodrume, është makthi i vërtet i zjarrfikësve.
“Terreni më i vështirë dhe më i rrezikuar nga flakët është kur jemi në -1,-2, tymi dhe nxehtësia shkojnë lartë. Në momentin që hyn poshtë nuk sheh asgjë, do shikosh me duar, nga muret ku po shkon. Fushëpamja është zero, derisa të gjesh vatrën e zjarrit.”
Me flakët nuk luftojnë vetëm zjarrfikësit, por edhe familjarët e tyre. Të cilët, nxitojnë ti marrin në celularë, sa herë që në lajmë ka zjarre.
“Kur shohin në lajm që diçka ka marr flakë, të bien në celular se si je.”
Vepra e mirë, e zbeh lodhjen në fund të ditës.
“Ndihesh mirë në fund të ditës për veprën e mirë që kemi bërë, shpëton jetë njerëzish, pronën. Kur fillon e punon të pëlqen, dashurohesh më pas. Kur ndihmon njerëzit, pasuri të njerëzve ndihesh mirë.”
Të dy të rinjtë, thonë se do ua sugjeronin bashkëmoshatarëve të tyre këtë profesion, jo vetëm për qëllimin e mirë për të shpëtuar jetë njerëzish, por, dhe për shkak të mungesës së profesionistëve./abcnews.al