Pano Hallko
Për afër katër vjet luftëra në dy pikat më të nxehta Ukrainë dhe Palestinë, kanë rënë gjithë përkufizimet mbi luftën, që kemi mësuar dhe njohur.
MĂ« sĂ« pari ra pĂ«rkufizimi qĂ« e pĂ«rcaktonte luftĂ«n, si ⊠âvazhdim i politikĂ«s, me mjete tĂ« tjeraâ. VĂ«rtet, cila Ă«shtĂ« âpolitikaâ, e cilat janĂ« âmjetetâ?
Ka pasĂ« ekzistuar shprehja: âKur vritet njĂ« njeri, Ă«shtĂ« vrarĂ« gjithĂ« njerĂ«zimiâ. DĂ«ngla! Po qĂ« nga fillimvitet `90-tĂ« e deri sot, qĂ« po arrijnĂ« miliona tĂ« vrarĂ«, çfarĂ« po bĂ«n ânjerĂ«zimiâ? A Ă«shtĂ« ende gjallĂ«?
Gjasme analistĂ«t dhe gjasme intelektualĂ«t e TiranĂ«s, vazhdojnĂ« e lĂ«pijnĂ« si karamele kĂ«to shprehje koti, saqĂ« tĂ« vjen ndot t`i dĂ«gjosh âŠ
NdĂ«r pak gjĂ«rat qĂ« nuk kanĂ« ndryshuar, Ă«shtĂ« fakti se thellĂ« nĂ« rrĂ«njĂ«n e luftĂ«rave, qĂ«ndrojnĂ« fetĂ«. Madje edhe brenda tĂ« njĂ«jtit âbesimâ, si nĂ« rastin e UkrainĂ«s âŠ
Njerëzimi (nëse ende mund të quhet kështu), ndjek nëpër kanale televizive në kohë reale, bombardime të lagjeve të varfra, të spitaleve publike dhe të shkollave publike. Njerëzit, shikojnë skelete njerëzorë në kuptimin e plotë të fjalës, që mbajnë në duar tenxhere të vogla me bisht të gjatë, për ndonjë lugë supë, ose në rastin më të mirë mos gjejnë ndonjë copë bukë.
ShikojnĂ« nĂ«na qĂ« nuk kanĂ« ujĂ« pĂ«r tĂ« hedhur nĂ« biberonĂ«t e foshnjave, e çfarĂ« nuk shikojnĂ«. FĂ«mijĂ«, brinjĂ«t dhe vertebrat e tĂ« cilĂ«ve numĂ«rohen âliveâ, nĂ«n lĂ«kurĂ«n e holluar si letĂ«r cigareje. Edhe nĂ« ndonjĂ« rast fatlum, kur makinave tĂ« Kryqit tĂ« Kuq botĂ«ror iu lejohet tĂ« futen nĂ« Rripin e GazĂ«s, sapo fillon ndarja e ndihmave, âkrejt rastĂ«sishtâ mbi kokat e tyre lĂ«shojnĂ« predha helikopterĂ«t qĂ« fluturojnĂ« nĂ« 10 metra lartĂ«si, pĂ«r t`i goditur nĂ« kokĂ«.
Për furnizim me energji dhe me ujë, nuk bëhet fjalë, sepse flitet për një racë njerëzore të dorës së katërt, e cila nuk duhet t`i ketë këto.
Propaganda e ndyrĂ« nĂ« kohĂ« paqeje (kudo nĂ« botĂ«), bĂ«het edhe mĂ« e ndyrĂ« nĂ« kohĂ« lufte. Aq mĂ« tepĂ«r nĂ« njĂ« luftĂ«, kur njĂ«ra palĂ«, ka vendosur tĂ« zhdukĂ« me gjithsej palĂ«n tjetĂ«r. MegjithatĂ«, edhe informatat âmĂ« entuziasteâ, raportojnĂ« se nĂ« Gaza futen nĂ«n dhĂ© pĂ«r çdo ditĂ« âqĂ« ka falur Zotiâ, plot njĂ«zetĂ« e tetĂ« fĂ«mijĂ«. DomethĂ«nĂ«, zhduket njĂ« klasĂ« e shkollĂ«s fillore. Sepse mĂ«suesit, ka kohĂ« qĂ« janĂ« vrarĂ«.
Shihen çdo ditë njerëz që përkulen duke ulëritur mbi thasë plasmasi të bardhë, brenda të cilëve duket qartë kufoma njerëzore.
MĂ« datĂ«n 2 gusht, Hamas-i tregoi para kamerave izraelitin 24-vjeçar Evgjiatar Davidi tĂ« zĂ«nĂ« rob, teksa po hapte njĂ« gropĂ« tĂ« cekĂ«t. Edhe ai, skelet i gjallĂ«. âEdhe robĂ«rit, vuajnĂ« nga uria, se nuk kemi ushqimeâ, nĂ«nvizonte Hamas-i!
OKB (kush e pyet kĂ«tĂ«?!) dhe Programi botĂ«ror i furnizimit me ushqime nĂ« raste fatkeqĂ«sish, deklaruan para pak ditĂ«sh: âParalajmĂ«rojmĂ« njĂ« shfarosje tĂ«rĂ«sore tĂ« popullatĂ«s, nga uria dhe sĂ«mundjet, pĂ«r tĂ« cilat deri tani nuk Ă«shtĂ« folurâ.
Gazeta gjermane âSĂŒddeutsche Zeitungâ, publikoi njĂ« pamje nga fotografi palestinez Anas Zajed Ftejha, e cila tregon njĂ« fĂ«mijĂ« me dĂ«mtime nervore, çka tregon pĂ«r gjendjen e tij trupore.
Kur po shkruheshin kĂ«to radhĂ«, Ministria e ShĂ«ndetĂ«sisĂ« sĂ« GazĂ«s, raportonte se nĂ« harkun e 18 orĂ«ve, ishin vrarĂ« âvetĂ«mâ 138 njerĂ«z. E nga kĂ«ta, âvetĂ«mâ 67 njerĂ«z u vranĂ« duke qĂ«ndruar nĂ« radhĂ« pĂ«r marrĂ« ndihma âŠ
Qeveria e Izraelit ka ndaluar rreptĂ«sishtĂ« hyrjen e gazetarĂ«ve tĂ« huaj. PĂ«rfaqĂ«suesi i OrganizatĂ«s sĂ« GazetarĂ«ve pa kufij, z. Kristofer Res, paralajmĂ«ron: âKur gazetarĂ«t stigmatizohen si propagandistĂ«, janĂ« nĂ« rrezik. Madje shumĂ« prej tyre, kĂ«rcĂ«nohen hapur pĂ«r jetĂ«t e tyreâ.
Lidhja e GazetarĂ«ve gjermanĂ« (DVJ) deklaroi mĂ« 5 gusht: âGjithĂ« palĂ«t ndĂ«rluftuese-doemos Izraeli, i pĂ«rdorin figurat pĂ«r tĂ« sensibilizuar opinionin publik. Pyetja nuk shtrohet nĂ«se fotografitĂ« tregojnĂ« tĂ« vĂ«rtetĂ«n, por cilĂ«n tĂ« vĂ«rtetĂ« tregojnĂ«â? âŠ
Dy dĂ«shmorĂ«t e parĂ« âŠ
Sado e pamundur të duket kjo, dy dëshmorët e parë ndër dhjetëra mijë fëmijë, ishin Omeri dhe Omari. Ata ishin bashkëmoshatarë, katërvjeçarë.
Omer Siman Tov lindi nĂ« pjesĂ«n qĂ« Izraeli ka pushtuar me kohĂ«, e Omari nĂ« atdheun e tĂ« parĂ«ve tĂ« tij ndĂ«r shekuj, nĂ« Rripin e GazĂ«s. TĂ« dy, njĂ«soj tĂ« pafajshĂ«m dhe tĂ« çiltĂ«r si mosha qĂ« kishin. I vetmi ândryshimâ, ishte se u vranĂ« katĂ«r ditĂ« njĂ«ri pas tjetrit. Omeri u vra mĂ« datĂ«n 7 tetor nĂ« kibucin âNir Ozâ kur terroristĂ«t sulmuan, e Omari mĂ« datĂ«n 11 tetor, kur nisĂ«n bombardimet izraelite.
Omari u vra nga bomba nĂ« oborrin e shtĂ«pisĂ« sĂ« tij, duke luajtur me njĂ« kukull, e cila ishte njĂ« âdjalĂ« i gjatĂ« e i bĂ«shĂ«mâ âŠ
Kishin tĂ« njĂ«jtat Ă«ndrra, edhe pse me cinizmin âperĂ«ndimorâ, Omar Bilal al Bana palestinez, nuk do duhej tĂ« kishte Ă«ndrra. FotografitĂ« flasin vetĂ«, edhe pse propaganda izraelite shkruante ato ditĂ«, se nĂ« çarçafin me tĂ« cilin transportohej Omari i vrarĂ«, ânuk ishte fĂ«mijĂ«, por ishte kukullâ âŠ
MegjithatĂ«, askush nuk e mendonte ato ditĂ«, as mendjet mĂ« tĂ« errĂ«ta tĂ« botĂ«s, se nĂ« atdheun e Omarit, do varroseshin pĂ«r çdo ditĂ« âqĂ« ka falur zotiâ e kaq kohĂ«, 25-28 fĂ«mijĂ«.
Pra, do ketĂ« bota njĂ« listĂ« me qindra mijĂ« fĂ«mijĂ« dĂ«shmorĂ«, me kĂ«tĂ« âritĂ«mâ qĂ« po ecet âŠ
Presidenti amerikan, sa i takon luftĂ«s nĂ« UkrainĂ«, edhe pse pĂ«rpiqet ta pushojĂ«, Ă«shtĂ« âi qetĂ«â. Sepse ajo luftĂ«, Ă«shtĂ« tekefundit âlufta e Bajdenitâ ⊠Kurse pĂ«r kĂ«tĂ« luftĂ«n nĂ« Gaza, ai pati njĂ« ide origjinale qĂ« e gjithĂ« popullata tĂ« largohej, deri sa aty tĂ« pĂ«rfundonte ndĂ«rtimi i grataçelave.
Mesa duket, largimin tërësor të popullatës nga faqja e atij dheu, do ta realizojë Izraeli. Por, në një mënyrë tjetër, duke i varrosur të gjithë, pa asnjë përjashtim.
Vetë hebrenjtë, kundër!
GjashtĂ«qind intelektualĂ« hebrenj, shumĂ« gjeneralĂ« dhe ushtarakĂ« tĂ« niveleve tĂ« ndryshme, por edhe ish shefa tĂ« shĂ«rbimit sekret izraelit, mĂ« saktĂ« njĂ« pjesĂ« e tyre qĂ« kanĂ« vrarĂ« njerĂ«z pa fund nĂ« PalestinĂ«, dhanĂ« e japin dorĂ«heqjet edhe kĂ«to ditĂ«, pĂ«r tĂ« ndaluar lumenjtĂ« e gjakut, âpĂ«r tĂ« ndaluar vuajtjet e njerĂ«zveâ-i drejtohen presidentit tĂ« AmerikĂ«s.
Në pamundësi që të bindin Netanjahun, i drejtohen atij. Letra mban datën 1 gusht, por shqiptarët e kastruar e publikuan pjesërisht, vetëm një javë më pas. Në media, asnjë fjalë!
âI dashur z. President, Ndaloni luftĂ«n nĂ« GazĂ«! NĂ« emĂ«r tĂ« CIS-it (komandantĂ«t pĂ«r sigurinĂ« e Izraelit), grupit mĂ« tĂ« madh tĂ« ish gjeneralĂ«ve tĂ« IDF-sĂ« (forcat e mbrojtjes sĂ« Izraelit) dhe Mossad-it, Shin Bet, PolicisĂ« dhe trupit diplomatik, ju inkurajojmĂ« t`i jepni fund luftĂ«s nĂ« GazĂ«. Ju e bĂ«tĂ« kĂ«tĂ« nĂ« Liban. ĂshtĂ« koha pĂ«r ta bĂ«rĂ«, edhe nĂ« Gaza.
IDF ka përmbushur dy objektiva afatgjatë që mund të arriheshin me anë të forcës: shpërbërjen e formacioneve ushtarake dhe qeverisjes të Hamasit. E treta dhe më e rëndësishmja, mund të arrihet vetëm nëpërmjet një marrëveshjeje: Kthimi i pengjeve në shtëpi.
NĂ« gjykimin tonĂ« profesional, Hamasi nuk pĂ«rbĂ«n mĂ« njĂ« kĂ«rcĂ«nim strategjik pĂ«r Izraelin. PĂ«rvoja jonĂ« na tregon se Izraeli ka gjithçka qĂ« duhet, pĂ«r tâu pĂ«rballur me çfarĂ« terroriste ka mbetur prej tij. NĂ« distancĂ«, ose ndryshe.
Ndjekja e drejtuesve të mbetur të Hamasit mund të bëhet më pas. Pengjet nuk mund të presin më.
Besimi i shumicĂ«s dĂ«rrmuese tĂ« izraelitĂ«ve tek personi juaj, jua mundĂ«son ndikimin tuaj te Kryeministri Netanyahu dhe te qeveria e tij, pĂ«r ta orientuar nĂ« drejtimin e duhur: Tâi jepni fund luftĂ«s, tĂ« ktheni pengjet, tĂ« ndaloni vuajtjet e njerĂ«zve dhe tĂ« krijohet njĂ« koalicion rajonal-ndĂ«rkombĂ«tar qĂ« ndihmon Autoritetin Palestinez (pasi tĂ« reformohet), t`i ofrojĂ« GazĂ«s dhe gjithĂ« palestinezĂ«ve, njĂ« alternativĂ« ndaj Hamasit dhe ideologjisĂ« sĂ« tij tĂ« egĂ«râ.
Letra u nĂ«nshkrua nga 600 personalitete, pĂ«rfshirĂ« anĂ«tarĂ« tĂ« lartĂ« tĂ« KomandantĂ«ve pĂ«r SigurinĂ« e Izraelit (CIS), pĂ«rfshirĂ« ish-drejtorin e Mossadit Tamir Pardo, ish-kreun e Shin Bet Ami Ayalon, ish-komisionerin e PolicisĂ« Izraelite Assaf Hefetz dhe ish-zĂ«vendĂ«sshefin e Shtabit tĂ« IDF-sĂ« Matan Vilnaiâ âŠ
ShumĂ« prej kĂ«tyre, kanĂ« vrarĂ« palestinezĂ« sa u ka ngrĂ«nĂ« krahu, por ardhka njĂ« ditĂ«, qĂ« edhe kriminelĂ«t, i zĂ« gjaku âŠ
Zgjidhja qĂ« mbeti nĂ« mes âŠ
Kur po mbyllej shekulli i 19-të, rabini më i respektuar në Evropë, Zhadok Kan, trokiti në derën e bankierit më të fuqishëm të kohës, të baronit gjermano-hebre Moris de Hirs. Kryerabini, duke parë përndjekjet ndaj komunitetit hebraik jo vetëm në Francë, por edhe por edhe në gjithë Evropën, i paraqiti një plan bankierit për të sistemuar hebrenjtë në Argjentinë.
KundĂ«rshtari mĂ« i egĂ«r i rabinit, ishte âbabai i sionizmitâ, Teodor Hercl, njĂ«ri nga personalitetet mĂ« tĂ« dyshimtĂ« tĂ« historisĂ« sĂ« hebraizmit. Dhe, ky e konsideronte planin e Kanit, si âshumĂ« tĂ« shtrenjtĂ«â qĂ« tĂ« realizohej.
Gazetari sionist Hercl, gjithnjë e vlerësonte si variant të përkryer drejtimin e hebrenjve në Palestinë, qoftë edhe me koston e përzënies së vendasve arabë.
Megjithatë Hirsi i fuqishëm në vitin 1891 e krijoi Bashkimin e Kolonive Hebraike, nga ndërmarrjet më njerëzore në gjithë botën, sa i takon motivit të ndërtimit të tij.
Realisht, ajo qendër lehtësonte emigrimin e përbashkët të hebrenjve të Rusisë dhe të Evropës lindore, duke i sistemuar në vendbanime të gatshme, me toka të begata, të cilat i bleu hebreu i shquar, Moris de Hirs.
Kryerabini Zandok Kan, frymëzuesi i transferimit të hebrenjve planifikonte toka të begata në Amerikën veriore (Kanada dhe ShBA), e në Amerikën jugore (Argjentinë dhe Brazil).
Kur vdiq hebreu i shquar Hirs nĂ« vitin 1896, bashkimi i komunitetit izraelit, kishte blerĂ« njĂ« sipĂ«rfaqe toke sa trefishi i Rripit tĂ« GazĂ«s, pra 1000 kilometra katrore tokĂ«, ku jetonin mijĂ«ra familje hebreje, tĂ« njohur si âHebrenjtĂ« ngauçoâ.
Në vitin 1920, në Argjentinë banonin 150 mijë hebrenj, kurse mbas luftës së dytë botërore, aty numëroheshin plot 400 mijë. Mbas themelimit të shtetit izraelit në vitin 1948, shumë prej tyre u detyruan të shkojnë atje.
Në fakt, ata zgjodhën mes paqes në të cilën jetonin dhe pasurisë, këtë të dytën.
Një herë e mirë!
NĂ« njĂ« mbledhje tĂ« kĂ«shillit tĂ« sigurisĂ« qĂ« zgjati 10 orĂ«, Netanjahu paraqiti planin e tij pĂ«r pushtimin tĂ«rĂ«sor tĂ« Rripit tĂ« GazĂ«s, duke pĂ«rzĂ«nĂ« njĂ« milionĂ« banorĂ« vendas prej andej, me qĂ«llim qĂ« tĂ« âzhdukĂ«â Hamas-in.
Plani parashikon rrethimin e plotĂ« tĂ« Rripit tĂ« GazĂ«s, zhvendosjen e njĂ« milionĂ« njerĂ«zve popullsi civile, drejt jugut tĂ« PalestinĂ«s. Pastaj, siç deklaroi njĂ« funksionar i lartĂ« izraelit nĂ« gazetĂ«, ushtria âdo shkatĂ«rrojĂ« bunkerĂ«t terroristĂ« brenda qytetit, e do vazhdojĂ« operacione qĂ« do shtrihen nĂ« qendrat ushtarake tĂ« tĂ« ikurve qĂ« gjenden nĂ« qendĂ«râ.
Shefi i shtabit tĂ« PĂ«rgjithshĂ«m, Ejal Zamir, shprehu kundĂ«rshtinĂ« e tij sa i takon pushtimit tĂ«rĂ«sor tĂ« GazĂ«s, duke paralajmĂ«ruar se ânjĂ« lĂ«vizje e tillĂ« do rrezikonte jetĂ«t e robĂ«rve, por edhe do kishte efekt mbi popullsinĂ« e pa armatosurâ.
â âDo vazhdojmĂ« tĂ« shprehim pikĂ«pamjet tona pa frikĂ«, me objektivitet, pavarĂ«si dhe profesionalizĂ«m. KĂ«tĂ« kĂ«rkojmĂ« edhe nga eprorĂ«t tanĂ«. PĂ«rgjegjĂ«sia Ă«shtĂ« kĂ«tu, mbi kĂ«tĂ« tavolinĂ«. NĂ« fund do zbatojmĂ« vendimet qĂ« do marrĂ« KĂ«shilli i SigurisĂ«-pĂ«rfundoi shefi i shtabitâ, sipas âJerusalem Postâ âŠ
Kurse njĂ« funksionar i lartĂ« amerikan, i cili nuk preferoi identifikimin, i pyetur nga e njĂ«jta gazetĂ«, nĂ«se qeveria e Trampit e mbĂ«shtet kĂ«tĂ« lĂ«vizje, si âi pa anshĂ«m qĂ« Ă«shtĂ«â, u pĂ«rgjigj: -âĂshtĂ« Izraeli ai, qĂ« do vendosĂ« se çfarĂ« i duhet tĂ« bĂ«jĂ«, pĂ«r sigurinĂ« e tijâ âŠ
Mesa duket, ekzistenca e Hamas-it Ă«shtĂ« e domosdoshme pĂ«r Netanjahun. Sepse zhdukja e Hamas-it sjell zhdukjen politike tĂ« tij. Besoj tani e tutje, dikush tjetĂ«r do jetĂ« âe dashuraâ e Izraelit. NjĂ« tjetĂ«r âorganizatĂ« terroristeâ e cila do ketĂ« cilĂ«si shtesĂ«. QĂ« do jetĂ« islamike dhe terroriste, e cila do zĂ«vendĂ«sojĂ« Hamas-in. Hamas-in, tĂ« cilĂ«n Izraeli e mbĂ«shteti qĂ« nga vitet `80-tĂ« tĂ« shekullit tĂ« kaluar, e deri mĂ« 6 Shtator tĂ« vitit 2023 âŠ
QĂ« nga viti 1967, sa herĂ« ka ndĂ«rmarrĂ« masakra, pogrome dhe gjakderdhje tĂ« pafajshme, politika izraelite ka pasĂ« deklaruar nĂ« mbledhjet e mbyllura: -TĂ« futemi, njĂ«herĂ« e mirĂ«â!
Por, mesa duket, pas 23 muajsh masakrash nĂ« GazĂ«, tani vendosi ta realizojĂ« praktikisht. Dhe, do tĂ« vriten e do zhduken nga faqja e dheut vetĂ«m ata, tĂ« cilĂ«t nuk e vranĂ« Krishtin âŠ
Po bota, pa lere ajo âperĂ«ndimore, çfarĂ« po bĂ«n? Bota vazhdon tĂ« fĂ«rkojĂ« barkun, me gjithĂ« ato âorganizma sigurieâ e me gjithĂ« ato âinstitucioneâ qĂ« ka. Sepse janĂ« hedhur nĂ« koshin e plehrave shumĂ« Rezoluta tĂ« OKB-pĂ«r njohjen e dy shteteve, por ajo Ă«shtĂ« katandisur si âavokati i popullitâ nĂ« ShqipĂ«ri. Madje mĂ« keq, sepse kryetarin e saj zotin Guterre, zoti Netanjah, e ka shpallur ânon grataâ.
Gjykata ndĂ«rkombĂ«tare e ka akuzuar kryeministrin izraelit pĂ«r krime kundĂ«r njerĂ«zimit, por ânuk e kap dotâ. Ashtu siç ânuk po kap dotâ, edhe Vladimir Putinin ⊠/Gazeta âDitaâ/
Â
The post Turpet e njerëzimit të sotëm appeared first on Telegrafi.