Toshiyuki Mimaki sot është 83-vjeç, por ishte vetëm një fëmijë kur vendi i tij përjetoi bombardimin atomik.
Tashmë në moshë të thyer dhe me fjalë të pakta, por ndërsa flet për këtë ngjarje që ka lënë pasoja të mëdha, mosha e tij duket se humbet me fuqinë e historive të tij.
Ai Ă«shtĂ« njĂ« i mbijetuar i bombĂ«s atomike tĂ« HiroshimĂ«s, njĂ« avokat i pĂ«rjetshĂ«m pĂ«r çarmatimin bĂ«rthamor dhe, qĂ« nga viti i kaluar, fitues i Ămimit Nobel pĂ«r Paqen.3:38
Por tani në 80-vjetorin e bombardimit, ai vjen me më shumë sesa thjesht kujtime ai ka një mesazh të fortë.
âTani Ă«shtĂ« epoka mĂ« e rrezikshme,â thotĂ« ai, duke shtuar: âRusia mund ta pĂ«rdorĂ« njĂ« armĂ« bĂ«rthamore, Koreja e Veriut mund ta pĂ«rdorĂ«, Kina mund ta pĂ«rdorĂ« atĂ« dhe presidenti Trump? Nuk po shohim ndryshimâ.
âThirrja jonĂ«â,- siç thekson ai ka qenĂ« njĂ« botĂ« pa luftĂ«.
âNe kemi bĂ«rĂ« thirrje e apel pĂ«r njĂ« botĂ« pa luftĂ« apo armĂ« bĂ«rthamore, por ata nuk po dĂ«gjojnĂ«â.
Mimaki tregon se ishte tre vjeç kur SHBA-të hodhën një bombë atomike në qytetin e Hiroshimës, shkruan skynews.
âNuk dĂ«gjova asnjĂ« zĂ«â
Ishte hera e parë që një armë bërthamore ishte përdorur në luftë dhe mbahet mend si një nga ngjarjet më të tmerrshme në historinë e konfliktit.
ĂshtĂ« vlerĂ«suar se ka vrarĂ« mbi 70,000 njerĂ«z nĂ« vend, njĂ« nĂ« çdo pesĂ« banorĂ«, duke lĂ«shuar njĂ« nxehtĂ«si tokĂ«sore prej rreth 4,000 gradĂ« Celsius, duke shkrirĂ« gjithçka nĂ« rrugĂ«n e saj dhe duke rrafshuar dy tĂ« tretat e qytetit.
Histori të tmerrshme përhapeshin ngadalë, për kufoma të nxirë dhe lëkurë që varej nga viktimat si lecka.
âAjo qĂ« mĂ« kujtohet Ă«shtĂ« se atĂ« ditĂ« po luaja jashtĂ« dhe pati njĂ« shkĂ«ndijĂ«â, kujton Mimaki.
âIshim 17 km larg hipoqendrĂ«s. Nuk dĂ«gjova asnjĂ« shpĂ«rthim, nuk dĂ«gjova asnjĂ« zhurmĂ«, por mendova se ishte vetĂ«tima.â
âPastaj erdhi pasditja dhe njerĂ«zit filluan tĂ« dilnin me shumicĂ«. Disa me flokĂ« tĂ« çrregullt, rroba tĂ« grisura, disa me kĂ«pucĂ«, disa pa kĂ«pucĂ« dhe duke kĂ«rkuar ujĂ«.â
âQyteti nuk ishte mĂ« atyâ, tregon ai.
Shkatërrimi ishte shumë i madh.
âNjerĂ«zit ende vuajnĂ«â
Tre ditë më vonë, SHBA-të do të hidhnin një tjetër bombë atomike në qytetin e Nagasakit, duke sjellë një dorëzim pa kushte të Japonisë dhe fundin e Luftës së Dytë Botërore.
Deri në fund të vitit 1945, numri i të vdekurve nga të dy qytetet do të ishte rritur në rreth 210,000 dhe deri më sot nuk dihet saktësisht se sa njerëz humbën jetën në vitet në vijim nga kanceri dhe efektet e tjera anësore.
âPo ndodh ende, edhe tani. NjerĂ«zit ende vuajnĂ« nga rrezatimi, janĂ« nĂ« spitalâ, thotĂ« ai.
Tragjikisht, shumë nga ata që u përfshinë në bombë jetuan me stigmën për pjesën më të madhe të jetës së tyre. Keqkuptimet rreth ndikimit të rrezatimit nënkuptonin se ata shpesh shmangeshin dhe refuzoheshin për punë ose si partnerë në martesë.
Prandaj, shumë prej tyre u përpoqën ta fshihnin statusin e tyre si Hibakusha (një person i prekur nga bombat atomike) dhe tani, në moshë të shtyrë, po e kanë të vështirë të kërkojnë mbështetjen financiare që u takon.
Dhe pastaj janë plagët e mëdha psikologjike dhe problemet e shëndetit mendor që do të zgjasin gjatë gjithë jetës.
Shumë Hibakusha zgjodhën të mos flisnin kurrë për atë që panë atë ditë dhe të jetonin me fajin që mbijetuan.
Mimaki, ai rrëfen një histori se si ai dhe një vajzë tjetër e re afërsisht në moshën e tij u sëmurën me atë që ai tani beson se ishte helmim nga rrezatimi.
«Ajo vdiq, dhe unë mbijetova», thotë ai me një psherëtimë të rëndë dhe tendosje në sy.
MĂ« pas ai ia ka kushtuar jetĂ«n e tij avokimit dhe Ă«shtĂ« bashkĂ«kryetar i njĂ« grupi tĂ« mbijetuarish tĂ« bombĂ«s atomike tĂ« quajtur Nihon Hidankyo. AnĂ«tarĂ«ve tĂ« kĂ«tij grupi iu dha Ămimi Nobel pĂ«r Paqen nĂ« vitin 2024.
âPse kĂ«tyre qĂ«nieve tĂ« quajtura njerĂ«z u pĂ«lqen kaq shumĂ« lufta?â
âVazhdojmĂ« ta themi, vazhdojmĂ« tâua themi, por nuk po ndodh asgjĂ« ndryshe, pĂ«r 80 vjet askush nuk ka dĂ«gjuar. Ne jemi Hibakusha, mesazhi im Ă«shtĂ« qĂ« nuk duhet ta krijojmĂ« mĂ« kurrĂ« Hibakusha-n.â
/abcnews.al/
Login
