Denzel Washington po hyn në universin Marvel. Regjisori i “Black Panther”, Ryan Coogler, konfirmoi së fundmi se aktori i “Equalizer” do të jetë pjesë e filmit të tretë të sagës.
“Kjo është një goditje e madhe,” tha Coogler në podkastin “7 p.m. in Brooklyn” me Carmelo Anthony më 5 qershor. “Je i çmendur?” Ai po ashtu konfirmoi se po shkruan një rol shumë të veçantë për aktorin 70-vjeçar. Me humor shtoi: “Nuk ka asnjë trillim për këtë.”
“Denzel tani është familje,” tha ai. “Kam dashur të punoj me të që nga dita e parë. Mendoj se është aktori më i madh në jetë.”
Një lajm i mirë, pasi fituesi i Oscar-it ka një listë dëshirash që dëshiron të përmbushë para se të dalë në pension, dhe saga e Black Panther është një prej tyre.
Duke folur për rolin e tij në Marvel vitin e kaluar, ai tha: “Pas kësaj, do të bëj filmin Othello. Pas atij, do të bëj King Lear. Pas atyre, do të tërhiqem. Për mua, në këtë fazë të karrierës, ka rëndësi regjisorët. Jam i interesuar vetëm të punoj me më të mirët. Nuk di sa filma do të bëj më, ndoshta jo shumë. Dua të bëj gjëra që nuk i kam bërë më parë.”
Një alarm u dha sot në Uashington kur, pasi një kamion komercial u përmbys, afërsisht 250 milionë bletë “shpëtuan”. Kamioni që mbante më shumë se 31,000 kilogramë koshere bletësh u përmbys në kufirin kanadez pranë Linden.
Sipas raporteve fillestare, shoferi humbi kontrollin e automjetit në një kthesë të mprehtë, duke bërë që rimorkioja të përfundonte në një kanal, tha zëdhënësja e menaxhimit të emergjencave të qarkut, Amy Cloud, por shoferi nuk u lëndua.
Kosheret u zhvendosën nga kamioni, me bletarët që nxituan në vendngjarje për të ndihmuar në restaurimin dhe kthimin e bletëve në “shtëpinë” e tyre. Plani është që bletët të mund të kthehen në koshere dhe të gjejnë mbretëreshën e tyre brenda dy ditëve të ardhshme dhe të shpëtojnë sa më shumë bletë të jetë e mundur.
“Më shumë se 24 bletarë u shfaqën për të ndihmuar në sigurimin që shpëtimi i miliona bletëve pjalmuese të ishte sa më i suksesshëm i mundur”, thuhej në postimin e zyrës së sherifit.
Vlen të përmendet se presidenti i Shoqatës së Bletarëve të Shtetit të Uashingtonit, Alan Woods, theksoi se shteti duhet të ketë një “përgjigje emergjente të bletëve” të standardizuar për aksidentet me automjete të bletëve. Kujtohet se, në vitin 2015, kur 14 milionë bletë ikën nga një kamion në veri të Seattle-it, ato pickuan shumë njerëz.
Një tjetër Festival Filmi në Kanë ka ardhur e ka ikur.
Ashtu si vitet e kaluara, nuk munguan momentet e bukura dhe të sikletshme.
Më poshtë do t’ua sjellim tetë momente në tapetin e kuq që shënuan festivalin e këtij viti dhe që ishin më të përfolurat.
Denzel Washington ndeshet me një fotograf
Ai e humbi vërtet toruan. Fotografi donte të tërhiqte vëmendjen e Denzelit dhe i kapi dorën. Kjo e bëri Denzelin nervoz.
Foto: EPA
Kevin Spacey merr çmimin për arritje jetësore
Kevin Spacey
Aktori mori një çmim për ‘Arritje Jetësore’ nga “Better World Fund” në një aktivitet të thjeshtë si pjesë e festivalit. Kjo nuk do të ishte e çuditshme nëse Kevin nuk do të ishte akuzuar për sulm seksual ose sjellje të papërshtatshme nga më shumë se 30 burra në vitin 2017. Karriera e tij praktikisht u ndal më pas. Në vitin 2022, ai u shpall i pafajshëm dhe në vitin 2023, u lirua nga nëntë akuza për sulm seksual.
Burri i plagosur nga rënia e një palme
Ndodhi jashtë Festivalit
Po, edhe kjo ndodhi, jashtë tapetit të kuq.
Një grup personazhesh të famshëm thyen kodin e veshjes
Foto: Getty Images
Këtë vit, është e ndaluar të veshësh “fustane voluminoze” si dhe të mbërrish me “fustane të zhveshura” në mënyrë që të “sigurosh më shumë dinjitet”.
Megjithatë, shumë i kanë thyer këto rregulla. Nëse do t’i rendisnim të gjithë ata që nuk iu përmbajtën rregullave të reja dhe të rrepta të festivalit, do të ishte shumë.
Nicole Kidman me paruke
Nicole Kidman
E gjithë bota zbuloi se Nicole Kidman mban paruke.
Robert Pattinson shkeli mbi fustanin e Jennifer Lawrence
Foto: Getty Images
Është mirë që Jennifer nuk e bëri këtë skandal.
Emma Stone sulmohet nga një bletë në tapetin e kuq
Foto: Getty Images
Emma Stone u sulmua nga një bletë në tapetin e kuq, ndërsa pozonte me bashkë-yjet Austin Butler dhe Pedro Pascal. Pedro nuk mund të ndalonte së qeshuri, dhe Batler po i frynte bletës.
Shpëtimtari, pasi qeshi, ishte Pedro i cili e dëboi bletën.
Djali i Eva Longorias u bërtiti fotografëve
Foto: Getty Images
Santiago e gjeti veten në qendër të vëmendjes. Ndërsa Eva po pozonte për fotografët, ai filloi të bërtiste.
“Të gjithë e njohin mamin tim. Mos i bëni më foto”, bërtiti djali me inat, pastaj u largua nga mamaja e tij dhe u ngjit shkallëve. Ndërsa fotografët bërtisnin emrin e aktores që ajo të kthehej nga ata, Santiago bërtiti: “Kush është ky?”. /Telegrafi/
Një ngjarje tronditëse ka ndodhur mbrëmjen e së mërkurës në Washington D.C., ku dy ndihmës të Ambasadës Izraelite, Sarah Milgrim dhe Yaron Lischinsky, u qëlluan për vdekje jashtë Muzeut Hebre të Kryeqytetit.
Sipas policisë lokale, sulmi ndodhi rreth orës 21:08 në zonën e 3rd Street dhe F Street NW. Dy viktimat u gjetën pa shenja jete dhe nuk iu përgjigjën përpjekjeve për t’i shpëtuar.
Hetimet paraprake zbuluan se çifti po largohej nga një aktivitet në muze kur autori, i identifikuar si Elias Rodriguez, 30 vjeç nga Çikago, u afrua, nxori një armë dhe hapi zjarr ndaj tyre.
Sipas shefes së policisë Pamela Smith, autori kishte shfaqur sjellje të dyshimta duke ecur para dhe mbrapa jashtë muzeut përpara sulmit. Pas krimit, ai hyri në muze ku u ndalua nga sigurimi dhe më vonë deklaroi se e kishte kryer vetë sulmin.
Rodriguez, ndërsa ishte në pranga, ka bërtitur “Free, Free Palestine”, duke lënë të nënkuptohet një motiv politik pas veprimit të tij.
Ambasadori izraelit në SHBA, Yechiel Leiter, në një deklaratë emocionale, tregoi se çifti ishte pranë fejesës. “Yaron kishte blerë unazën këtë javë dhe planifikonte t’i propozonte Sarës javën tjetër në Jerusalem,” tha ai.
Ambasada izraelite i përshkroi dy të rinjtë si “miq dhe kolegë të dashur që ishin në lulëzimin e jetës së tyre.”
Policia ka gjetur armën dhe ka nisur hetimet për të zbardhur plotësisht motivet dhe rrethanat e kësaj ngjarjeje tragjike.
Denzel Washington ka shpjeguar pse mungoi në konferencën për shtyp në Festivalin e Filmit në Cannes për filmin e tij të ri, pas një përplasjeje me një fotograf në tapetin e kuq.
Fituesi i dy çmimeve Oscar, 70 vjeç, humbi durimin gjatë premierës së filmit, pasi një fotograf i preku krahun disa herë, gjë që e bëri aktorin të ngrinte zërin dhe t’i drejtonte gishtin në fytyrë fotografit.
Ngjarja çoi në mungesën e dukshme të Washington në aktivitetin promovues të ditës tjetër, të cilin e ndoqën regjisori i filmit, Spike Lee, dhe bashkë-aktori Jeffrey Wright.
Megjithatë, duket se aktori nuk e kishte planifikuar të merrte pjesë në këtë aktivitet që në fillim. Përfaqësuesi i Washington tha për Daily Mail se ai “kishte qenë gjithmonë i planifikuar të hynte dhe të dilte nga Cannes të hënën”.
Aktori aktualisht po interpreton në një prodhim off-Broadway të “Othello”-s, përballë Jake Gyllenhaal.
Më herët ishte raportuar se festivali ndryshoi orarin e aktiviteteve pikërisht për të siguruar që aktori të nderohej me Palmën e Artë Nderi.
“Shtëpia filmike dhe festivali ishin në dijeni prej javësh më parë që ai nuk do të ishte i disponueshëm për konferencën për shtyp për shkak të angazhimeve në teatër,” tha përfaqësuesi i tij për Daily Mail.
Konferenca për shtyp u mbajt të martën në mëngjes, çka e bënte të pamundur pjesëmarrjen e aktorit.
Në event, Spike Lee, 68 vjeç, duket se iu referua mungesës së Denzel, duke thënë: “Herën e fundit që isha në këtë sallë, më duhej të kërkoja ndjesë për një gabim, por sot nuk do të kërkoj falje për asgjë.”
Lee i referohej momentit kur në vitin 2021, ai zbuloi aksidentalisht fituesin e Palmës së Artë (“Titane”) para njoftimit zyrtar.
Pas bashkëpunimeve me Denzel në filmat Inside Man, Mo’ Better Blues, Malcolm X, He Got Game, dhe tani Highest 2 Lowest, Lee tha se nuk mendon që do të punojnë sërish bashkë.
“Ka qenë një bekim të kemi filma që njerëzit i duan. Një tjetër bekim. Nuk e di nëse do ta bëjmë sërish,” u shpreh ai.
Aktori i njohur amerikan, Denzel Washington mori një çmim surprizë për arritje në karrierë dje në Festivalin e Filmit, në Kanë, sipas “Radio France Internationale”.
Pavarësisht vlerësimeve të tij në karrierë, kjo ishte dalja e parë e aktorit 70-vjeçar amerikan në tapetin e kuq në Kanë, për premierën e filmit “Highest 2 Lowest” me regji të Spike Lee.
Aktori – fitues dy herë të çmimit “Oscar” u nderua me “Palmën e Artë” nga drejtuesit e festivalit, Thierry Fremaux dhe Iris Knobloch – para shfaqjes së filmit “Highest 2 Lowest”.
Përpara ndarjes së çmimeve, Fremaux prezantoi një montazh të performancave të paharrueshme të aktorit – duke përfshirë rolet e tij në “Malcolm X” dhe “Mo’ Better Blues”, të dyja me regji të Lee.
Gjithashtu, u shfaqën fragmente nga “Glory”, për të cilin ai fitoi një çmim “Oscar” për aktorin më të mirë mbështetës në vitin 1989, dhe “Training Day”, një tjetër çmim “Oscar” për aktorin më të mirë në vitin 2002 – duke e bërë Washington aktorin e parë me ngjyrë që u nderua me dy çmime në një vit./KultPlus.com
Denzel Washington nuk mori pjesë në konferencën për shtyp të filmit “Highest 2 Lowest” në Festivalin e Filmit në Cannes pas një përplasjeje të bujshme me një fotograf.
Fituesi i Globit të Artë, i tregoi gishtin dhe bërtiti në drejtim të fotografit që i preku krahun, i cili e shpërfilli momentin e tensionuar. Washington i tha fotografit: “Ndalo, ndalo. Mos më prek kurrë me dorë,” sipas Daily Mail-it të martën.
Pasi fotografi e preku sërish dhe tentoi që të shkrepte një foto, Washington lëkundi krahun dhe përsëriste vazhdimisht “Ndalo”. Nuk dihet nëse ai është ende në Francë pas këtij incidenti.
Gjatë konferencës për shtyp, ai përmendi një incident të ngjashëm të ndodhur më parë: “Herën e fundit që isha në këtë dhomë, duhej të kërkoja falje për një gafë,” tha ai, duke bërë shaka për një ngjarje të vitit 2021.
Në film, Washington luan një producent legjendar muzike që përballet me një komplot. Ai është në film me emra të njohur si A$AP Rocky, Ice Spice dhe të tjerë.
KANË, 20 maj /ATSH/- Aktori i njohur amerikan, Denzel Washington mori një çmim surprizë për arritje në karrierë dje në Festivalin e Filmit, në Kanë, sipas “Radio France Internationale”.
Pavarësisht vlerësimeve të tij në karrierë, kjo ishte dalja e parë e aktorit 70-vjeçar amerikan në tapetin e kuq në Kanë, për premierën e filmit “Highest 2 Lowest” me regji të Spike Lee.
Aktori – fitues dy herë të çmimit “Oscar” u nderua me “Palmën e Artë” nga drejtuesit e festivalit, Thierry Fremaux dhe Iris Knobloch – para shfaqjes së filmit “Highest 2 Lowest”.
Përpara ndarjes së çmimeve, Fremaux prezantoi një montazh të performancave të paharrueshme të aktorit – duke përfshirë rolet e tij në “Malcolm X” dhe “Mo’ Better Blues”, të dyja me regji të Lee.
Gjithashtu, u shfaqën fragmente nga “Glory”, për të cilin ai fitoi një çmim “Oscar” për aktorin më të mirë mbështetës në vitin 1989, dhe “Training Day”, një tjetër çmim “Oscar” për aktorin më të mirë në vitin 2002 – duke e bërë Washington aktorin e parë me ngjyrë që u nderua me dy çmime në një vit. //a.i/
Denzel Washington pati një përplasje të ashpër me një fotograf në tapetin e kuq të Festivalit të Filmit në Kanë.
Të hënën, Washington iu afrua fotografëve në premierën e filmit “Highest 2 Lowest” të Spike Lee, në të cilin ai gjithashtu luan. Në tapetin e Festivalit të Filmit në Kanë , Washington po i fliste Lee-t, ndërsa A$AP Rocky po i afrohej, kur një fotograf u shfaq për ta kapur për të tërhequr vëmendjen e tij.
Në video, Washington shihet duke i treguar gishtin në fytyrë fotografit.
Kjo e çoi Uashingtonin në një tërbim.
“Ndalo!” bërtiti Uashington. “Ndal!”- i tha ai.
Washingtoni u befasua me një çmim nderi Palme d’Or pas grindjes së tij me fotografin.
Denzel Washington appeared to have a tense exchange on the “Highest 2 Lowest” red carpet at the 78th annual Cannes Film Festival. : Getty pic.twitter.com/NirZELEloi
George Washington ka qenë presidenti i parë i Shteteve të Bashkuara të Amerikës – lider dhe strateg, i vetmi njeri i zgjedhur unanimisht nga Kolegji Elektoral duke shërbyer dy mandate si president.
Si president i parë, Washington e ka ditur se të gjitha metodat e tij, vendimet dhe lëvizjet do të krijojnë precedent për çdo gjë që do të pasonte, prandaj ai kishte qenë shumë i kujdesshëm dhe i përgjegjshëm me zgjedhjet e tij.
Ai kishte krijuar autoritet duke qëndruar i sinqertë dhe duke mos abuzuar me fuqinë që kishte.
Washington madje kishte refuzuar të shërbente një mandat të tretë dhe kishte vendosur që vitet e fundit t’i jetonte si fermer i thjeshtë, duke vendosur prapë një shembull të mirë.
Ai kishte qenë një njeri me ndjenjë të thellë të detyrës, një hero ushtarak dhe një patriot.
Marrë parasysh atë dhe të bëmat e tij, më poshtë jua sjellim disa prej thënieve të tij që jua përmirësojnë integritetin personal.
– “Lumturia njerëzore dhe detyra morale janë të lidhura në mënyrë të pandashme”
– “Këmbëngulësia dhe shpirti kanë bërë mrekulli në të gjitha epokat”
– “Shoqërohuni me njerëz të kualiteti të mirë, nëse e vlerësoni reputacionin tuaj, pasi që më mirë është të jeni vetëm sesa me shoqëri të keqe”
– “Aq më i vështirë konflikti, aq më i madh është triumfi”
– “Meshkujt e vërtetë e urrejnë luftën, por asnjëherë nuk largohen nga ajo”
– “Më parë vdes në këmbë sesa të jetojë në gjunjë”
– “Më mirë është të mos arsyetoheni sesa ta jepni një arsyetim të keq”
– “Përgatitja për luftë është një prej formave më efikase për ta ruajtur paqen”. / KultPlus.com
Nga: Tim Robey, kritik filmi / The Daily Telegraph (titulli origjinal: How Mickey Rourke went from hottest man in Hollywood to Celebrity Big Brother)
Përkthimi: Telegrafi.com
Mickey Rourke mezi mbijetoi në vitet ’80 [të shekullit XX], përpara se të braktiste karrierën e tij të aktorit për të lejuar që fytyra e tij – burimi i të ardhurave – të goditej pa mëshirë qëkur vendosi të merrej me boksin profesionist. Vetëshkatërrimi ka qenë gjithmonë mënyra e tij e jetesës. Është e pashmangshme, por gjithsesi shqetësuese që ky 72-vjeçar tani është regjistruar në hotelin e të harruarve, ndryshe i njohur [në Britani] si shtëpia Celebrity Big Brother [Big Brother VIP – shtëpia e Vëllait të Madh me njerëz të famshëm].
Me kalimin e viteve, të ftuarit britanikë që durojnë gjithçka kanë dëshmuar se kanë një shans të mirë për ta përballuar këtë cirk televiziv, pa pësuar shumë dëme – madje ndonjëherë të marrin edhe ndonjë shtysë për karrierën. Por, “prurjet” amerikane të emisionit janë ekuivalente të cirkut shëtitës me njerëz të frikshëm. Janë organizime që dëshmojnë dështimin dhe famën e rrënuar, me fytyra që nuk janë krejtësisht të tyret. Parakalojnë si relike, si atraksione tmerri. Janë ushqim për tabloidet që bëjnë me gisht dhe gjykojnë pa mëshirë se si të fuqishmit (ose më saktë, të fuqishmit dhe Tara Reid) kanë rënë kaq poshtë.
Shikuesit më të moshuar ndoshta nuk e njohin më Rourkein nga ditët e tij si një protagonist i çrregullt – por, në mënyrë të çuditshme engjëllor dhe me role kryesore – 40 vjet më parë. Më të rinjtë ndoshta as nuk kanë dëgjuar ndonjëherë për të. Kush është ky dështak?
Mickey Rourke me udhëheqësit e spektaklit Celebrity Big Brother, AJ Odudu and Will Best
Pavarësisht rikthimit të vlerësuar dhe të ndjeshëm në filmin e Darren Aronofskyt, The Wrestler (2008), që ishte i nominuar për Oskar – do ta kishte fituar çmimin Aktori më i Mirë po të mos shkëlqente Sean Penni në filmin Milk – Rourke e shpërdoroi atë mundësi që Akti i Tretë i tij të bëhej interesant. Në vend të kësaj, ai merrte para të gatshme për aktivitete ditore në filmat ku mund të futej (Iron Man 2, The Expendables) dhe ku ishte produkt për një përdorim, ndërsa tani merret më shumë me postimet e çastit në Instagram, ku shfaq qentë e tij (të cilët i vlerëson si fëmijë të tij), legjendat e bodibildingut dhe të famshmit e vdekur që ai adhuron.
Gjithçka duhej të ishte ndryshe. Për plot një dekadë, Rourke premtoi shumë si aktor, duke filluar me rolet nga të cilat nuk mund t’ia hiqje sytë, si në Body Heat (1981) të Lawrence Kasdanit, Diner (1982) të Barry Levinsonit dhe Rumble Fish (1983) të Coppolas. Rrezatonte sensualitet të përmbajtur. Stili i tij i mërmëritës, më shumë i rastësishëm sesa një Metodë [shkollë aktrimi] e përllogaritur, nuk e nxiste kurrë të bëhej një James Dean ose një De Niro i ardhshëm. (Në fakt, ai e përbuz De Niron dhe për këtë do flasim më vonë.) Shpejt fitoi një reputacion si njeriu më i lezetshëm përreth – prania e tij ishte aq e fuqishme saqë dukej se zgjatej deri në Rrugën Burbon.
Ishte kjo periudha kur aktorët rrezikonin nga etiketa e simbolit të seksit – një rrezik si drama erotike e Adrian Lyneit, 9½ Weeks (1986), të cilën MGM-i vendosi të mos e shfaqte të plotë në Amerikë, ngaqë ishte tepër provokues. Megjithëse kritikët nuk ishin të impresionuar dhe të hyrat nga biletat nuk ishin të mira, si Rourke ashtu edhe Kim Basinger u bënë yje edhe më të mëdhenj.
Kim Basinger dhe Mickey Rourke në filmin 9 1/2 Weeks
Trilerët e krimit në stilin neo-noir u bënë fusha e veçantë e Rourkeit, përfshirë dy filma me regji nga Michael Cimino (Year of the Dragon dhe Desperate Hours) dhe një nga Alan Parker – favoriti i adhuruesve, filmi Angel Heart të cilin, më duhet ta pranoj, gjithmonë e kam parë si një film monoton dhe pa tension. Megjithatë, Rourke mbetet gjëja më e mirë e atij filmi – i zgjedhur në mënyrë të duhur si një detektiv i dëshpëruar privat në Nju-Orlins, i cili endet nëpër qytet me kostume të vjetra e të lëna pas dore si rrjetat e merimangës.
Ekziston një univers paralel – nëse do të ishte bërë i famshëm pak më herët – në të cilin ai, me atë magnetizmin e tij të shkujdesur, do të kishte qenë një Rik Dekard i jashtëzakonshëm në filmin Blade Runner. Në fakt, adhurimi i tij i vërtetë ishte për mikun e tij Rutger Hauer në atë film, për të cilin thoshte se “e bëri Harrison Fordin të zhdukej nga skena”. (Mickey dhe Rutger, pasi kishin luajtur bashkë në filmin e dështuar të Nicolas Roegut, Eureka, më 1983, do të takoheshin sërish dekada më vonë për një skenë të shkurtër, në filmin Sin City të vitit 2005 – ndonëse rolet i kishin xhiruar me tetë muaj diferencë, gjë që dallohet.)
Lisa Bonet dhe Mickey Rourke në filmin Angel Heart
Në mënyrë të kuptueshme, qëndrimi i Rourkeit ndaj aktrimit e çoi drejt një karriere haureske – gjithnjë e më shumë i zhytur në filmat të cilët askush nuk i shihte, ndërkohë që endej nëpër Holivud me një Rolls Royce të bardhë dhe me një shpurë kubanësh me zinxhirë të dukatit. Thuhet se ai i refuzoi rolet në filmat si Platoon dhe The Silence of the Lambs, si edhe rolin kryesor në The Untouchables; hodhi poshtë rolin e Travoltas në Pulp Fiction; dhe, kur Dustin Hoffman i ofroi rolin e Tom Cruiseit në Rain Man, thjesht harroi t’ia kthente telefonatën. Në vend të këtyre [filmave të mëdhenj], rolet e tij më pak të njohura të viteve ’80 [të shekullit XX] janë paralajmërime të çuditshme që bëjnë me dije se karriera e tij ishte e destinuar të rrëshqiste drejt periferisë, duke parë lart (dhe duke ia kthyer shpinën) një yll që kishte ekzistuar dikur.
Në filmin e lavdëruar nga kritika, Barfly (1987), të Barbet Schroederit, ai interpretoi Charles Bukowskin – një tjetër alkoolist, një tjetër njeri në luftën për mbijetesë. Në Homeboy (1989), një film me pak shikues, ai luajti një boksier të rrënuar dhe me dëmtime në tru. Dhe, në Johnny Handsome (1989) të Walter Hillit, ai portretizoi një kriminel të shëmtuar fizikisht – të cilin bashkëpunëtorët e quanin me përçmim “i bukuri” – që i nënshtrohet një operacioni eksperimental për përmirësim pamjeje, në mënyrë që të mos njihej kur do të dilte nga burgu.
Mickey Rourke dhe Johnny Depp më 1994
Në filmin romantik me tone erotike, Wild Orchid (1989), ai tashmë dukej sikur e kishte lënë veten pas dore – faqet e fryra dëshmonin ndryshimin – dhe pikërisht ky ishte momenti kur kalimi i papritur në boks, një nga dashuritë e tij të para, u duk si një ide e mirë. Karriera e tij në aktrim u shemb në mënyrë spektakolare deri në vitin 1991. “Nisa të mos e doja më këtë industri, dhe as vetveten”, ka thënë ai. “Po vetëshkatërrohesha, por me një ritëm mjaft të shpejtë. Nuk ndihesha sikur i përkisja botës së aktrimit. Kisha një ndjenjë faji për faktin se isha i suksesshëm në të”.
Dhe, pastaj ai iu nënshtrua operacioneve plastike. “Zgjodha kirurgun e gabuar për të rregulluar fytyrën time”, u ankua Rourke – gjatë turneut promocional të filmit The Wrestler – për pamjen e tij të ndryshuar në mënyrë drastike. Shumica e ndërhyrjeve, shpjegoi ai, ishin “për të korrigjuar dëmet e shkaktuara nga boksi”, por rezultati ishte ky: fytyra e tij, dikur ashiqare e hijshme, u shndërrua në një palimpsest dhimbjesh, goditjesh dhe zgjedhjesh të gabuara. Historia e Mickey Rourkeit – dhe gjithçka që i ka bërë vetes – është e shkruar në atë fytyrë.
Mickey Rourke (62 vjeç në foto), pasi nokautoi boksierin profesionist 29-vjeçar, Elliot Seymour, në Moskë, në vitin 2014
“Humba gjithçka”, i tha ai Guardian-it gjatë atij turneu. “Gruan, shtëpinë, miqtë, emrin tim në industri. Po paguaja 500 dollarë në muaj për një apartament ku jetoja me qentë e mi. Askush nuk e dinte sa i varfër isha. Një mik më jepte disa qindra dollarë në muaj që të kisha ç’të haja. Dhe, unë i telefonoja ish-gruas sime, qaja si fëmijë dhe përpiqesha ta ktheja. Isha i dëshpëruar. Dhe, isha krejt vetëm. Kjo zgjati për vite me radhë, për vite të tëra”.
Ai ka folur shpesh për fëmijërinë e tij të tmerrshme në një lagje të ashpër të Majamit. Babai i tij, Philip, u largua nga familja kur ai ishte vetëm shtatë vjeç, duke e lënë të përballej me dhunë të supozuar fizike nga njerku i tij, një polic me emrin Eugene Addis – për të cilin nuk do ta falte kurrë nënën e vet. (Ata do të pajtoheshin, deri-diku, kur ajo u diagnostikua me Alzheimer.)
Vëllai i tij i vogël, Joey, rrihej nga të gjithë në lagje dhe u diagnostikua me kancer në moshën 17-vjeçare (ai vdiq më vonë nga kjo sëmundje, në vitin 2004). Ndjenja e përhershme e turpit që ndjente Rourke, dhe prirja për vetësabotim që e shoqëroi gjatë gjithë jetës, kanë padyshim lidhje të thellë me këtë periudhë të trazuar formimi.
Martesa e tij me modelen amerikane Carré Otis (partnerja e tij në Wild Orchid) zgjati përtej arrestimit të tij për dhunë në familje në vitin 1994 (akuza që më vonë u hodhën poshtë). Por, që nga divorci i tyre në vitin 1998, familja e vërtetë e Rourkeit ka qenë qeni. Ai ka adoptuar më shumë se një duzinë qensh, shumicën endacakë apo të shpëtuar nga strehimoret – zakonisht çihuaua. Nuk i asgjëson kurrë; gjithmonë i lejon që të plaken dhe të ngordhin nga shkaqet natyrore. Në momentet më të errëta të jetës, ai ka pranuar se përkujdesja ndaj tyre ka qenë ndonjëherë e vetmja gjë që e ka penguar të bëjë vetëvrasje. (Njëri prej tyre, një mik besnik i quajtur Loki, ishte shoqëruesi i tij i pandarë gjatë turneut promovues të filmit The Wrestler, por ngordhi vitin pasues.)
Mickey Rourke dhe qeni i tij Loki, në Venecie, më 2008
Armiqësitë e Rourkeit me figura të rëndësishme të Holivudit – kryesisht aktorë – janë mjaft famëkeqe. Në xhirimet e filmit Angel Heart, sjellja e tij si person i rëndësishëm dhe etika e ulët e punës e irrituan Robert De Niron, dhe që nga ajo kohë ata dy nuk janë më në listat e urimeve me kartolina për Krishtlindje. Në rrjetet sociale, Rourke e akuzoi De Niron në vitin 2019 se e kishte penguar të merrte një rol të rëndësishëm në filmin The Irishman të Martin Scorseses. Më vonë ai shpërtheu me fyerje të njëpasnjëshme, duke e quajtur De Niron “gënjeshtar”, “fëmijë që qan për gjithçka” dhe “bajat” – në thelb, duke e trajtuar fituesin e dy çmimeve Okcar me të njëjtat fyerje nga manuali që vetë De Niro përdor ndaj Donald Trumpit.
Rourke ishte pranë një roli për filmin e Jane Campionit, In the Cut (2003) – ku, në të vërtetë, do të përshtatej në mënyrë perfekte me atmosferën e zymtë të filmit. Sipas Rourkeit, Nicole Kidman (“si një copë akulli”) refuzoi të punonte me të, dhe gjithçka u mbyll aty. Një rol i vogël në Man on Fire (2004) të Tony Scottit përfshinte një skenë të madhe me Denzel Washingtonin, skenë që në mënyrë të habitshme u hoq nga filmi. (“Unë nuk e hoqa skenën. As Tony Scott”, ka thënë Rourke për New York Times Magazine.)
Sylvester Stallone dhe Mickey Rourke më 2010
Edhe pas filmit The Wrestler, kur dyert e Holivudit iu hapën sërish, Rourke zgjodhi rrugën më të vështirë, duke mos lejuar që rikthimi i tij i lavdishëm të bënte magjinë. Ai nuk e kishte as idenë se çfarë ishte Iron Man 2, kur iu ofrua roli, por u paraqit në filmin e Jon Favreaut me kërkesat të cilat askush nuk i kuptonte, për të luajtur rolin e keqbërësit Uiplesh në universin e Marvel-it. Këmbënguli të mbante flokët e lidhur në stil samuraji; të fliste me një theks rus; dhe të kishte gjithmonë mbi supe një kakadu të bardhë të quajtur Soni. (Natyrisht, më vonë e adoptoi zogun.)
Kërkesat e tij për pagesë nuk u plotësuan, dhe për këtë arsye Robert Downey Jr. u detyrua të paguante nga xhepi i vet për të shtuar mbi shumën prej 250 mijë dollarëve të cilën Marvel-i ishte i gatshëm t’i jepte Rourkeit. Gjithsesi, pjesa më e madhe e interpretimit të tij u hoq në dhomën e montazhit, dhe brenda pak vitesh Rourke nisi të sulmonte Marvel-in duke i cilësuar realizimet e kompanisë si “filma pa tru nga stripat” dhe duke thënë se Favreau “nuk kishte as guxim”. Nuk është aspak çudi që kthimi i tij në Aktin e Tretë përfundoi në mënyrë të zbehtë dhe pa lavdi.
A paralajmëron Celebrity Big Brother një lloj Akti të Katërt? Ndoshta Rourke do të hapet me bashkëbanorët dhe do të na ofrojë këndvështrime të reja dhe prekëse mbi gjendjen e tij aktuale mendore. Ideja se mund të ndajë më shumë detaje nga jeta private me [ish-politikanin konservator] Michael Fabricantin, se do të shpërthejë në lot ndërsa [ish-atleti] Daley Thompson ia vendos dorën mbi supe, ose se t’i kërkojë disa mësime në kitarë [këngëtarit] nga Chesney Hawkes … këto mund të jenë arsye të mira për ta parë.
Nga ana tjetër, nuk ka asnjë dyshim se Rourke po e bën këtë thjesht për një pagesë gjashtëshifrore. Për çfarë tjetër do të lodhej? Lehtësisht mund të japë minimumin e mundshëm dhe do të largohet – gjë që do të mërziste tej mase producentët dhe kjo është ajo që njerëzit duan të shohin. Nëse kapet me një pamje të trishtuar teksa pret të mbarojë koha, mund të jetë në një vuajtje të thellë ekzistenciale – ose thjesht mund të ndiejë mungesën e përqafimeve nga qentë e tij të dashur dhe të moshuar. /Telegrafi/
Një prodhim i ri teatror i “Otellos” të William Shakespeare, me aktorët amerikanë Denzel Washington dhe Jake Gyllenhaal, ka thyer rekordin javor të arkëtimeve të Broadway, raportuan sot mediet amerikane.
”Shfaqja, e cila u shfaq zyrtarisht të dielën në mbrëmje në Nju Jork, gjeneroi rreth 2,8 milionë dollarë me vetëm tetë shfaqje paraprake javën e kaluar”, sipas raporteve.
Kjo theu rekordin e mëparshëm javor të arkëtimit të vendosur nga shfaqja “Harry Potter dhe fëmija i mallkuar”, i cili fitoi rreth 2,7 milionë dollarë në javën e fundit të 2023.
Çmimi mesatar i biletës për ”Otellon” javën e kaluar ishte mbi 300 dollarë, me disa anëtarë të audiencës që paguanin më shumë se 900 dollarë për një biletë.
Në premierë morën pjesë yje si këngëtarja Jennifer Lopez, aktorja Jamie Lee Curtis dhe ish-presidenti amerikan, Joe Biden dhe gruaja e tij, Jill.
“Otello” është planifikuar të shfaqet në Broadway deri në qershor./atsh/ KultPlus.com
NJU JORK, 24 mars /ATSH-DPA/ – Një prodhim i ri teatror i “Otellos” të William Shakespeare, me aktorët amerikanë Denzel Washington dhe Jake Gyllenhaal, ka thyer rekordin javor të arkëtimeve të Broadway, raportuan sot mediet amerikane.
”Shfaqja, e cila u shfaq zyrtarisht të dielën në mbrëmje në Nju Jork, gjeneroi rreth 2,8 milionë dollarë me vetëm tetë shfaqje paraprake javën e kaluar”, sipas raporteve.
Kjo theu rekordin e mëparshëm javor të arkëtimit të vendosur nga shfaqja “Harry Potter dhe fëmija i mallkuar”, i cili fitoi rreth 2,7 milionë dollarë në javën e fundit të 2023.
Çmimi mesatar i biletës për ”Otellon” javën e kaluar ishte mbi 300 dollarë, me disa anëtarë të audiencës që paguanin më shumë se 900 dollarë për një biletë.
Në premierë morën pjesë yje si këngëtarja Jennifer Lopez, aktorja Jamie Lee Curtis dhe ish-presidenti amerikan, Joe Biden dhe gruaja e tij, Jill.
“Otello” është planifikuar të shfaqet në Broadway deri në qershor./ a.jor.
Donald Trump gjatë fjalimit të tij në Kongres befasoi një nxënës të shkollës së mesme Jason Hartley, ëndrra më e madhe e të cilit është t’i bashkohet akademisë ushtarake në West Point, të cilit ia kumtoi lajmin se ai tashmë është pranuar.
Hartley kishte aplikuar muaj më parë dhe këtë lajm të gëzueshëm se është pranuar ia kumtoi vetë presidenti amerikan, i cili thuri lavde për të riun, transmeton Telegrafi.
“Sonte na është bashkuar një i ri, Jason Hartley, i cili e di peshën e asaj ‘detyra thërret’. Babai, gjyshi dhe stërgjyshi i Jasonit mbanin të gjithë uniformën. Jason humbi tragjikisht babanë e tij, i cili ishte gjithashtu zëvendës i Sherifit të Qarkut të Los Anxhelosit kur ishte shumë i vogël, dhe tani ai dëshiron të vazhdojë trashëgiminë e shërbimit familjar”, tha Trump para të pranishmëve në Kongres.
“Jason është një maturant në shkollë të mesme, një atlet i universitetit. Është vërtet sportist i mirë, thonë ata, një student i shkëlqyer me një notë 4.46 që është notë e mirë dhe ëndrra e tij më e madhe është të marrë pjesë në Akademinë Ushtarake të SHBA në West Point dhe Jason, kjo është një punë shumë e madhe për të hyrë”, vazhdoi presidenti amerikan.
“Është e vështirë për t’u futur, por kam kënaqësinë t’ju informoj se aplikimi juaj është pranuar”, tha për fund Trump duke lënë gojëhapur të riun i cili gjithmonë kishte ëndërruar të jetë pjesë e kësaj akademie ushtarake. /Telegrafi/
Presidenti amerikan Donald Trump u zotua se Shtetet e Bashkuara do të fitojnë kontrollin mbi Grenlandën, aktualisht një territor autonom danez, “në një mënyrë ose në një tjetër” gjatë fjalimit të tij në Kongres.
“Unë gjithashtu kam një mesazh sonte për popullin e jashtëzakonshëm të Grenlandës. Ne mbështesim fuqimisht të drejtën tuaj për të përcaktuar të ardhmen tuaj dhe nëse zgjidhni, ju mirëpresim në Shtetet e Bashkuara të Amerikës”.
“Ne kemi nevojë për Grenlandën për sigurinë kombëtare dhe madje edhe sigurinë ndërkombëtare, dhe ne po punojmë me të gjithë të përfshirë në përpjekje për ta marrë atë. Por ne kemi nevojë vërtet për sigurinë ndërkombëtare, për sigurinë botërore, dhe mendoj se do ta arrijmë. Në një mënyrë ose në tjetrën, ne do ta arrijmë”, tha Trump para të pranishmëve, transmeton Telegrafi.
Pas inaugurimit të tij në janar, Trump refuzoi të përjashtonte përdorimin e forcës për të sjellë Grenlandën nën sovranitetin amerikan.
Si kryeministrja daneze Mette Frederiksen, ashtu edhe kryeministri i Grenlandës, Múte Egede, kanë refuzuar në mënyrë të përsëritur që territori të vinte nën kontrollin e SHBA.
Duke folur në janar, Egede, i cili ka bërë fushatë që Grenlanda të bëhet e pavarur nga Danimarka, tha se grenlandezët “nuk duan të jenë amerikanë”.
Frederiksen tha se “duhet të ketë respekt për territorin dhe sovranitetin e shteteve”, duke shtuar se ajo “nuk kishte arsye të besonte se ekziston ndonjë kërcënim ushtarak ndaj Grenlandës ose Danimarkës”.
Ministri i Jashtëm danez, Lars Lokke Rasmussen ishte i drejtpërdrejt duke i thënë gazetarit se Trump “nuk do ta ketë Grenlandën”, duke shtuar: “populli grenlandez është një popull, gjithashtu në kuptimin e ligjit ndërkombëtar”.
Një sondazh i kryer nga Verian, në emër të gazetës daneze Berlingske dhe botimit grenlandez Sermitsiaq, zbuloi se vetëm gjashtë për qind e grenlandezëve janë në favor që territori të hyjë nën sovranitetin e SHBA.
Nga ana tjetër, 85 për qind ishin kundër idesë, ndërsa nëntë për qind thanë se nuk ishin të sigurt. Sondazhi u zhvillua midis 22 dhe 27 janarit dhe përfshiu 497 qytetarë grenlandezë mbi moshën 18 vjeç. /Telegrafi/
Pak minuta pas filloi fjalimi i presidentit Donald Trump në Kongres, një pengim i punës dhe fjalës nga përfaqësuesi demokrat Al Green i Teksasit, rezultoi me largimin e tij nga salla nga Rreshteri i Dhomës së Përfaqësuesve.
Duke kundërshtuar gjatë fjalëve të Trump, Green ngriti bastunin në ajër dhe filloi të bërtiste, transmeton Telegrafi.
“Anëtarët po angazhohen në shkelje të qëllimshme dhe të vazhdueshme të rregullit dhe kryesuesi është i përgatitur të drejtojë rreshterin për të rivendosur rendin në seancën e përbashkët”, tha Kryetari i Dhomës së Përfaqësuesve, Mike Johnson, pasi dha një paralajmërim.
“Z. Green uluni. Uluni zotëri”, dëgjohet duke thënë Johnson.
E përgjigja ishte e menjëhershme nga Green i cili theksoi se “ai nuk ka mandat”, duke iu referuar Trumpit.
Pas largimit të tij, disa republikanë filluan të këndojnë, “na-na-na-na, hej, hej, hej, mirupafshim”.
Duke folur me gazetarët pasi doli nga dhoma, Green pohoi se buxheti i Trump do të ketë “prerje të thella në Medicaid”.
“Presidenti tha se kishte një mandat dhe unë po e bëja të qartë se presidenti nuk ka një mandat për të shkurtuar Medicaid”, tha Green.
Duke mbrojtur metodën e tij të kundërshtimit, Green tha se “është mënyra më e mirë për t’ia përcjellë atë një personi që përdor pafytyrësinë e tij kundër civilizimit tonë”, duke shtuar se ai “është i gatshëm të vuajë çdo ndëshkim”.
Green tha gjithashtu se po punon për nenet e shkarkimit kundër Trump.
“Ky president është i papërshtatshëm. Ai nuk duhet të mbajë detyrën. 34 dënime për krime”, tha Green. /Telegrafi/
Përgjatë historisë së çmimeve Oscar, së bashku me emrat e famshëm që morën në shtëpi statujën e artë, ekziston edhe një listë e gjatë e atyre që shumë besojnë se i është bërë e padrejtë dhe mbetën në mënyrë të pamerituar pa çmim.
Mes tyre është edhe Denzel Washington për rolin e tij në filmin e vitit 1993 “Philadelphia”.
Ndërsa vetë filmi ishte një hit me interpretime të jashtëzakonshme nga Tom Hanks dhe vetë Washingtoni, aktori nuk arriti të sigurojë një Oscar për portretizimin e tij të avokatit homofobik.
Edhe pse Denzel ka fituar tashmë një Oscar për aktorin më të mirë dytësor për filmin “Glory”, fakti që ai nuk fitoi një çmim për rolin e tij në “Philadelphia” është i pashpjegueshëm për shumë njerëz.
Filmi mori pesë nominime për Oscar (dy fitues), por asnjë për Washingtonin.
Sidoqoftë, Denzel më vonë fitoi çmimin për aktorin më të mirë për “Training Day” në 2002.
“The Shawshank Redemption” konsiderohet si një nga filmat më të mirë të të gjitha kohërave me një vlerësim 9.3 në IMDb. Megjithatë, filmi me Tim Robbins dhe Morgan Freeman nuk arriti të fitonte një Oscar të vetëm.
Kur ata lanë çmimet në vitin 1995, filmi dhe aktorët e tij u larguan duarbosh, pavarësisht shtatë nominimeve. Në vend të kësaj, “Forrest Gump” fitoi çmimin për filmin më të mirë.
The Shawshank Redemption was published in 1982 by Stephen King. Twelve years later, it was adapted to film by director Frank Darabont, earning a 9.3 on IMDb pic.twitter.com/4zwjbzwrmV
Performanca e Adam Sandler në “Uncut Gems” konsiderohet gjerësisht roli i tij më i mirë dhe shumë parashikuan se ai do të merrte një nominim për Oscar, megjithatë, filmi i vitit 2019 nuk mori asnjë nominim të vetëm.
Kur bëhet fjalë për gabimet e Oscar-it dhe aktorët që janë “të dëmtuar”, Samuel L. Jackson, i cili as nuk u nominua për rolin e tij në “Django Unchained”, kryeson listën.
Jamie Foxx shprehu hapur mendimin e tij se portretizimi i Stephen nga Jackson në filmin e lartpërmendur meriton një Oscar.
Një nga faktet më befasuese të filmit që do të dëgjoni ndonjëherë është se Alfred Hitchcock, mjeshtri legjendar, nuk ka asnjë Oscar të vetëm. Pavarësisht se u nominua pesë herë gjatë karrierës së tij, ai kurrë nuk fitoi Oscar për regjisorin më të mirë.
“Është e lehtë të vdesësh, është e vështirë të fitosh një Oscar për komedi”, është një fjali që mund të shpjegojë pse Bill Murray, në karrierën e tij katër dekade që përfshin filma si “Caddyshack” (1980), “Stripes” (1981), “Ghostbusters” (1984), “What About Bob?” (1991), “Groundhog Day” (1993), “Rushmore” (1998) dhe “On the Rocks” (2020) nuk fituan kurrë një Oscar.
Ai kishte vetëm një nominim – për aktorin më të mirë në filmin “Lost in Translation”. /Telegrafi/
Agjencia Amerikane për Zhvillim Ndërkombëtar (USAID) ka publikuar udhëzime të detajuara për mijëra punonjës të pushuar nga puna ose të vendosur në leje administrative, lidhur me mënyrën se si mund të rimarrin sendet personale nga zyrat e tyre në ndërtesën Ronald Reagan. Sipas njoftimit, ish-punonjësit kanë vetëm dy ditë, të enjten, 27 shkurt, dhe të […]
George Washington ka qenë presidenti i parë i Shteteve të Bashkuara të Amerikës – lider dhe strateg, i vetmi njeri i zgjedhur unanimisht nga Kolegji Elektoral duke shërbyer dy mandate si president.
Si president i parë, Washington e ka ditur se të gjitha metodat e tij, vendimet dhe lëvizjet do të krijojnë precedent për çdo gjë që do të pasonte, prandaj ai kishte qenë shumë i kujdesshëm dhe i përgjegjshëm me zgjedhjet e tij.
Ai kishte krijuar autoritet duke qëndruar i sinqertë dhe duke mos abuzuar me fuqinë që kishte.
Washington madje kishte refuzuar të shërbente një mandat të tretë dhe kishte vendosur që vitet e fundit t’i jetonte si fermer i thjeshtë, duke vendosur prapë një shembull të mirë.
Ai kishte qenë një njeri me ndjenjë të thellë të detyrës, një hero ushtarak dhe një patriot.
Marrë parasysh atë dhe të bëmat e tij, më poshtë jua sjellim disa prej thënieve të tij që jua përmirësojnë integritetin personal.
– “Lumturia njerëzore dhe detyra morale janë të lidhura në mënyrë të pandashme”
– “Këmbëngulësia dhe shpirti kanë bërë mrekulli në të gjitha epokat”
– “Shoqërohuni me njerëz të kualiteti të mirë, nëse e vlerësoni reputacionin tuaj, pasi që më mirë është të jeni vetëm sesa me shoqëri të keqe”
– “Aq më i vështirë konflikti, aq më i madh është triumfi”
– “Meshkujt e vërtetë e urrejnë luftën, por asnjëherë nuk largohen nga ajo”
– “Më parë vdes në këmbë sesa të jetojë në gjunjë”
– “Më mirë është të mos arsyetoheni sesa ta jepni një arsyetim të keq”
– “Përgatitja për luftë është një prej formave më efikase për ta ruajtur paqen”. / KultPlus.com
Login
