Shumë nga ata që kanë lindur në vitet ’90 e kujtojnë emrin e tij falë një skene të famshme nga filmi “Tre uomini e una gamba” i Aldo, Giovanni dhe Giacomo: bëhet fjalë për italo-zviceranin Ciriaco Sforza. Pas një karriere mes Zvicrës, Gjermanisë dhe Italisë, vetëm për një sezon, sot është rikthyer në atdhe ku është trajner futbolli.
Etapat e karrierës së tij
Por në të vërtetë, përpara se të bëhej një kult gjeneracional për një skenë komike, Sforza ishte tashmë i njohur në botën e futbollit. I konsideruar nga shumë si një nga mesfushorët më të talentuar të brezit të tij, karriera e tij megjithatë nuk arriti kurrë të përmbushte plotësisht pritshmëritë.
I lindur në Zvicër nga prindër me origjinë nga Avellino, hapat e parë në futboll i bëri me Aarau, për të kaluar më pas te Grasshoppers, një nga klubet më prestigjioze të vendit. Debutoi në kategorinë më të lartë zvicerane vetëm 16 vjeç, duke treguar menjëherë aftësi teknike jashtëzakonisht të veçanta.
Në moshën 23-vjeçare mbërriti në Bundesligë, te Kaiserslautern, për dy sezone, përpara se të bënte hapin e madh te klubi më i titulluar në Gjermani: Bayern Munchen. Pas një viti në Bavari, në vitin 1996 u rikthye në Itali, i blerë nga Interi i drejtuar nga Roy Hodgson, një admirues i madh i tij. Por ajo që duhej të ishte pagëzimi përfundimtar, u shndërrua në një sezon nën pritshmëri. Në sezonin e tij të vetëm me Inter regjistroi 40 paraqitje dhe 4 gola, duke e mbyllur vitin me shije të hidhur për shkak të humbjes në finalen e Kupës UEFA kundër Schalke 04.
Pas eksperiencës zikaltër u rikthye në Gjermani, sërish mes Kaiserslautern dhe Bayern, por aty nisi edhe rënia e karrierës së tij. Ajo që e shpëtoi nga harresa totale ishte Kombëtarja e Zvicrës, ku arriti shpesh të gjente vazhdimësi dhe një rol protagonisti.
Jeta e tij sot
Pasi i vari këpucët në gozhdë, Sforza vendosi të qëndrojë në botën e futbollit duke nisur karrierën si trajner në Zvicër, duke drejtuar gjithashtu Thun, Grasshoppers dhe klubin prestigjioz Basel.
Përveç futbollit, Ciriaco Sforza ka qenë gjithashtu ndër të parët që ka thyer heshtjen mbi një temë delikate si depresioni, duke rrëfyer publikisht përvojën e tij. Fjalët e tij ndihmuan në hapjen e një debati të rëndësishëm mbi një çrregullim që me kalimin e kohës ka prekur gjithnjë e më shumë futbollistë, duke dhënë një mesazh force dhe afërsie për të gjithë ata që vuajnë nga kjo: “Po, njëzet apo edhe vetëm dhjetë vite më parë konsiderohej një turp. Asgjë më e gabuar. Kur isha trajner i Grasshoppers, vendosa të ndalem për gati dy vite. Kisha frikë. Nga dështimi, nga jeta, nga mundësia për të vdekur nga një infarkt për shkak të presionit. Sot, në moshën 54-vjeçare, jam një njeri më i fortë. Dhe ëndërroj Interin. Skena e filmit? Jam krenar për të.”
The post Historia mes Inter, “Aldo, Giovanni e Giacomo” e depresionit: ja çfarë bën sot Sforza appeared first on Lapsi.al.