Shembja e Teatrit Kombëtar simbolizon humbjen e hapësirave publike në Tiranë dhe zëvendësimin e tyre me kulla. Por kujtesa kolektive, zëri qytetar dhe sheshet nuk mund të zëvendësohen me beton.

Nga Teatri te trotuari – Kronika e një qyteti të shembur me ligj

Në fillimin e verës së 2018-ës Tirana pa, edhe pse ende e pandërgjegjshme për atë që po dëshmonte, të vendosej një mikrofon në një nga hapësirat publike të saj, në sheshin e Teatrit Kombëtar.

E dizajnuar në vitin 1938 nga arkitekti Giulio Berté, godina kishte shërbyer gjatë jetës së vetë kryesisht në tre funksione kryesore: si hapësirë socializimi të spektatorëve në pushimin para dhe mes akteve; si shesh vallëzimi për hapësirën e jashtme të restorantit kur nuk kishte shfaqje; si fushë ping-pongu duke shoqëruar fushën e tenisit dhe pishinën e kompleksit kulturor dhe sportiv “Skanderbeg”.

Tetëdhjetë vite më pas, ai shesh do të përdorej edhe si një hapësirë ku do të zhvillohej një protestë për ta mbrojtur atë.

Teatri i kishte mbyllur dyert dhe përveç punëtorëve, që herë pas here dilnin nga salla e kuqërremtë me kuti materialesh në duar, që nga 2 korriku i 2018, kur u vu shfaqja e fundit në skenë, nuk shiheshin më spektatorë në mjediset tij.

Tre ditë më pas, më 5 korrik, Kuvendi do të miratonte me 75 vota, “Ligjin për Teatrin”*, apo siç njihet ndryshe, “Ligji Special”, i cili e transferonte hapësirën publike, si sheshin ashtu edhe teatrin, tek shoqëria private, “Fusha shpk”, që kjo e fundit të mund të ndërtonte.

Pas atij votimi, protesta për mbrojtjen e Teatrit Kombëtar mori përmasa të tjera dhe hyri në një rrugëtim ku dorëzimi nuk ishte opsion.

Në sheshin e teatrit u krijua një kuvend i qytetit. Një hapësirë e paindoktrinuar, e pakapur nga interesa të ngushta private apo motive antiligjore. Ndërsa ndërtesa që u mor nën kontroll nga qytetarët më 24 korrik 2019, të cilët filluan ta rijetëzonin edhe pse pa përvojë, mësuan ta menaxhonin dhe kujdeseshin për të.

Ndërsa salla zhvillonte aktivitete artistike dhe kulturore – rreth 65 shfaqje u vunë në skenë në më pak se 8 muaj – në sheshin e tij protesta zhvillohej 24 orë, 7 ditë në javë, në dukje si gardiane e teatrit, dhe njerëzit rojtarët e tij.

Nga një shesh proteste, tek një rrugë kalimi për kullën.

Ato 75 vota që miratuan ligjin Fusha, ishin edhe goditja e parë që iu dha Teatrit Kombëtar, 682 ditë përpara se Erion Veliaj të çonte fadromat për të shembur ndërtesat e tij, në orën 04:30 të mëngjesit të datës 17 maj 2020.

Miratimi i ligjit për teatrin ishte një goditje që iu bë jo vetëm protestës – si akt demokratik, – apo ndërtesës – si dëshmi e historisë së brezave para nesh – por edhe vetë hapësirës, sheshit si vendkrijim i fjalës së lirë dhe lirisë së shprehjes, nga vetë përfaqësuesit e pushtetit të popullit në kuvend.

Ato 75 kartonë jeshil, rrëzuan jo thjesht një ndërtesë, por hapësirën e përbashkët ku njerëzit shkonin për të qenë bashkë – jo thjesht për të kaluar, por për të mbetur. Ishte goditje ndaj asaj nyje urbane që mblidhte këdo, nga të katër anët, dhe nga të gjithë dhe më pas krijonte diçka.

Sot ajo hapësirë nuk ekziston më në qytet.

Shembja e “17 Majit”, i hapi rrugë lejeve të njëpasnjëshme nga “Rama & Veliaj”, të cilët vunë në zbatim planin e Bjarke Ingels, të kullës me teatër.

Sot pas më shumë se dy vjetësh nga fillimi i punimeve në atë shesh, hapësira publike nuk ekziston më. Në vend të saj, është një kalim i zgavruar në tunelin e betonuar, i cili qëndron i hijezuar nën ndërtesën si flutur e Bjarke Ingels, e cila sot të ngjan si porta hyrëse për në kullën e Fushës.

Të dyja kantieret sot janë bashkuar në një të vetëm dhe kanë lidhur mes tyresh hekurin i cili më pas mbulohet në beton, duke zhdukur krejtësisht atë çfarë ka mbetur nga dikur hapësira publike e teatrit.

Tashmë ato dy projekte po shpalosin në shkallë reale se si grabitet dhe më pas zaptohet me ligj hapësira publike.

Grabitje nga e cila do të përfitonte kushdo biznesmen apo politikan që ka investuar para në dy gropat tashmë të hapura dhe betonizuara në truallin e Teatrit Kombëtar.

Ndërsa ky i fundit, ashtu siç i ka ngritur kryet si karabina, të ngjan më shumë me një roje të kullës, e cila shkeli interesin publik, mori dhe përvetësoi tokën publike dhe grabiti përveç tokës edhe 33 kate ajër. 

Teatri ishte vetëm fillimi

Ai shesh, ai mikrofon i hapur, ai mur ku shkruhej “Monument Kulture, mbrohet nga populli”, dhe nuk lejonte që qyteti të shembej me turp, duhej zhdukur.

Duhej vrarë ideja që hapësira publike është e jona. Sepse aty ku publiku mbledh zërin dhe kujtesën, aty nuk ndërtohen kulla, aty nuk qarkullon paraja e zezë.

Që ajo të rrjedhë pa pengesë, duhej zhdukur sheshi, duhej shembur gjithçka që kujtonte se qyteti është i njerëzve.

Dhe ashtu ndodhi edhe me “Pazarin e Ri” – një tjetër hapësirë publike e zaptuar, e shndërruar në “pronë private” me çati xhami dhe çmime që përjashtojnë të përditshmit dhe larguan tregtarët.

Me Sheshin “Skënderbej”, që nga vendtakim për të gjithë, u bë një shesh që eskpozon vetëm kullat.

Me Liqenin Artificial apo atë të Farkës që është rrethuar me ndërtim dhe kulla biznesi.

Me vilat historike të qytetit, zonën historike të tij, e cila u flijua për një imazh që ka për fasadë hipokrizinë.

Në çdo goditje ndaj qytetit fshihet një gënjeshtër që ka emër: integrimi evropian. Sepse çdo kullë ndërtohet me emrin e zhvillimit, çdo shembje justifikohet me progresin, çdo përvetësim me modernizimin.

Por qyteti nuk matet me lartësinë e ndërtesave, por me lartësinë e qytetarëve që guxojnë të flasin. Dhe nëse zërat e tyre janë shtypur me beton, kjo nuk është rruga drejt Evropës. Është rruga drejt një talljeje publike me ëndrrën evropiane.

Ndërkohë që BE predikon pjesëmarrjen, decentralizimin, transparencën dhe mbrojtjen e trashëgimisë, qeveria jonë betonon, centralizon përjashton dhe zhduk kujtesën.

“Në BE vetëm me Edin!” slogani që Edi Rama shpalli si lokomotivë fushate elektorale, ishte më shumë se sa propagandë; ishte privatizimi simbolik i ëndrrës evropiane të të gjithë shqiptarëve. Një fjalë e thjeshtë që i vuri drynin qytetit ku çelësat e tij i ka një njeri i vetëm.

Por historia nuk mbyllet me shembjen e teatrit.

Në vend të ndërtesës së teatrit, ngrihet rrëfimi. Në vend të sheshit, mbetet kujtesa. Në vend të mikrofonit, jemi ne – sepse ne jemi Teatri. Qyteti është ende aty ku janë njerëzit që nuk harrojnë.

Dhe po, ajo hapësirë nuk është më fizike. Por ajo ekziston në çdo rrëfim, në çdo kujtim, në çdo artist që nuk u shit, në çdo qytetar që s’u tërhoq.

Në çdo deputet që nuk votoi “pro”, në çdo anëtar këshilli, punonjës administrate, që rezistoi dhe nuk pranoi të bëhej pjesë e krimit mbi qytetin.

Në çdo të ri që sot pyet: “Po kush e dha këtë vendim? Kush e firmosi këtë turp? Kush e heshti këtë vjedhje?”

Ata që firmosën, janë ende aty. Por edhe ne jemi ende këtu. Dhe sa kohë jemi, historia nuk mbyllet.

Ajo fillon aty ku kujtesa bëhet revoltë. Dhe hapësira publike rifillon aty ku qytetari e ndjen veten pronar jo të truallit, por të së drejtës për të thënë: Ky është qyteti im. Nuk jepet me koncesion.

Hipokrizia e “pastrimit” të hapësirave publike

Për të kompletuar farsën, po i kthehen qytetit me një tjetër maskë: atë të pastërtisë morale. Po shembin mbulesat e hijezuesve, po heqin çadrat, po dëbojnë kafenetë nga trotuaret si të kishin zbritur nga ndonjë Olimp i etikës urbane.

Por kush ua lejoi? Kush ua dha lejet të zgjeroheshin me platforma druri në trotuare? Kush i mbylli sytë për vite me radhë?

Ishte e njëjta administratë, e njëjta bashki, e njëjta qeveri që sot bën sikur është e tronditur nga “shpërdorimi i hapësirës publike”.

E njëjta dorë që i hapi rrugën, sot vjen dhe thotë: “Çfarë keni bërë kështu?” E njëjta dorë që firmosi lejet, sot vendos shiritin e verdhë për moral publik.

I toleruan, i ushqyen, i kthyen në normalitet – sepse për vite me radhë edhe trotuari ishte pronë për t’u shitur. Dhe kur erdhi momenti i “Rilindjes 2.0”, në vend që të godasin veten, godasin të vegjlit. Jo ata që ndërtojnë kulla, e zaptojnë hapësira publike duke i shkatërruar dhe vjedhur, por ata që vendosin një karrige plastike mbi pllakat e betonit të trotuareve.

Ky nuk është pastrim. Është amnezi e planifikuar, është rigrabitur dhe mbuluar me moral. Është një narrativë e prodhuar nga vetë shkaktarët e kaosit, që tani luajnë rolin e shpëtimtarit. Por qyteti nuk harroi. Sepse trotuaret nuk i zaptuan qytetarët – i zaptuan ata që shesin edhe ajrin midis hapave në rrugë.

Sot, hapësira publike në Shqipëri nuk grabitet më natën – ajo miratohet me ligj, zbatohet me fadromë dhe justifikohet me moral të rremë.

Në emër të rendit, pastrohet kaosi që vetë kanë krijuar. Në emër të qytetarisë, përjashtohet qytetari. Në emër të zhvillimit, fshihet çdo gjurmë kujtese.

Por qyteti ka memorie. Dhe për sa kohë kujtojmë si u shemb Teatri, si u grabit sheshi, si u mbyt fjala dhe si u zëvendësua me beton – për aq kohë kjo histori nuk është e mbyllur.

Ata e duan qytetin pa njerëz, pa pyetje, pa rezistencë. Por qyteti nuk është kartolinë. Nuk është planimetria e një kompanie ndërtimi. Është ai vend ku dikush mund të ulet, të flasë, të protestojë, të kujtojë dhe të mos harrojë.

Për aq kohë sa nuk harrojmë, hapësira publike nuk është plotësisht e humbur. Ajo jeton në kujtesën tonë, derisa të kemi forcë ta rikthejmë.

Me mikrofonin e hapur. Me sheshin e mbushur. Dhe me qytetin si pronë të përbashkët, jo si çmim ndërtimi, jo si mall shumice për tu shitur tek kushdo kalimtar i rastit.

Shënim: Lista e deputetëve që votuan “pro” duke miratuar ligjin special, është marrë nga dokumentat e Kuvendit. Një numër i konsiderueshëm i atyre që votuan, 25% e tyre, sot janë në burg, nën hetim penal ose në kërkim nga SPAK.

---

*Projektligji për Teatrin 37/2018, formuluar “Për përcaktimin e procedurës së veçantë të për negocimin dhe lidhje ne kontratës me objekt: ‘Projektimin dhe realizimin e projektit urban dhe godinës së re të Teatrit Kombëtar’,” u botua online për konsultim më 8 qershor 2018. U shqyrtua dhe votua me procedurë të përshpejtuar 20 ditë më vonë dhe u rimiratua dy muaj më tutje pasi Presidenti e pati kthyer për rishqyrtim.

The post Nga sheshi te kulla – Kronika e një hipokrizie të betonuar appeared first on Citizens.al.

Ish-drejtori i Përgjithshëm i Policisë së Shtetit, Gledis Nano, ka fituar betejën ligjore me qeverinë shqiptare, pasi Gjykata Administrative e Apelit, ka lënë në fuqi vendimin e Shkallës së Parë, duke e shpallur të paligjshëm shkarkimin e tij nga detyra.

Vendimi është marrë nga trupa gjykuese e përbërë nga gjyqtarët Ardian Dvorani, Gentian Hamiti dhe Sokol Ibi, të cilët rrëzuan ankimimin e Këshillit të Ministrave dhe Ministrisë së Brendshme, të cilat kishin kërkuar anulimin e vendimit që i dha të drejtë Nanos.

Në bazë të këtij vendimi përfundimtar, shteti shqiptar detyrohet t’i paguajë Gledis Nanos një dëmshpërblim prej 60 pagash mujore, që përkon me afatin pesëvjeçar të mandatit të tij të ndërprerë, në vlerën totale prej rreth 100 mijë euro.

Nano u shkarkua nga detyra më 31 gusht 2022, me propozim të ish-ministrit të Brendshëm Bledi Çuçi, ndërsa kryeministri Edi Rama, kishte deklaruar publikisht se i kishte kërkuar dorëheqjen.

Arsyeja zyrtare për largimin e tij, ishte “mosrealizimi i objektivave”.

Vendimi i Gjykatës së Apelit, është dhënë më 26 qershor 2025 dhe ende nuk dihet nëse qeveria do të paraqesë rekurs në Gjykatën e Lartë, brenda afatit 30-ditor.

Sakaq, Gledis Nano, është në garë për kreun e ri të Byrosë Kombëtare të Hetimit, duke kaluar fazën e parë të vlerësimit nga Komisioni i Posaçëm i SPAK.

The post U shkarkua nga Bledi Çuçi/ Gledis Nano fiton gjyqin ndaj qeverisë, ja sa do dëmshpërblehet appeared first on Albeu.com.

Ish-drejtori i Përgjithshëm i Policisë së Shtetit, Gledis Nano, ka fituar betejën ligjore me qeverinë shqiptare, pasi Gjykata Administrative e Apelit ka lënë në fuqi vendimin e Shkallës së Parë, duke e shpallur të paligjshëm shkarkimin e tij nga detyra. Vendimi është marrë nga trupa gjykuese e përbërë nga gjyqtarët Ardian Dvorani, Gentian Hamiti dhe […]

The post U shkarkua nga Çuçi/ Gledis Nano fiton gjyqin ndaj qeverisë, do dëmshpërblehet me 100 mijë euro appeared first on BoldNews.al.

Nënkryetari i Kuvendit të Shqipërisë, deputeti i PS-së Bledi Çuçi ka ndarë foto nga Akademia Politike e PS-së, aty ku këtë të premte u shfaq si lektor. Po ashtu Çuçi ka treguar edhe temat që trajtoi me deputetët e rinj të PS-së, që nga shtatori do ti shohim në Kuvend. ”Kënaqësi të ndaja sot eksperiencën time parlamentare e politike me kolegët e rinj deputetë të Partisë Socialiste e të diskutonim…

Source

Universiteti Western Balkans organizoi një ceremoni solemne me rastin e akordimit të titullit akademik “Doctor Honoris Causa” për z. Yohei Sasakawa, kryetar i Fondacionit Nippon, në vlerësim të lidershipit të tij vizionar dhe kontributit të jashtëzakonshëm në mirëqenien globale, përfshirjen sociale dhe dinjitetin njerëzor.

Ceremonia u zhvillua në ambientet e Universitetit Western Balkans në prani të përfaqësuesve akademikë dhe diplomatikë. Ndër të ftuarit e nderit ishin Ambasadori i Shqipërisë në Japoni, Sh.T. Z. Ermal Muça, Ambasadorja e Japonisë në Shqipëri, Sh.T. Znj. Kikuko Kato, rektorë të disa universiteteve, si dhe përfaqësues të botës akademike.

Në fjalën e hapjes Dr. Ornela Çuçi, Këshilltare për Marrëdhëniet me Jashtë pranë Universitetit Western Balkans, theksoi rëndësinë e këtij momenti jo vetëm për institucionin, por edhe për rolin që ai luan si një urë bashkëpunimi ndërkombëtar dhe promovues i vlerave universale.

Ndërkohë, Rektori i WBU, Prof. Dr. Ferdinand Gjana vlerësoi kontributin e veçantë të z. Sasakawa, duke theksuar përkushtimin e tij mbi katër dekada në luftën kundër lebrës dhe diskriminimit ndaj personave të prekur, si dhe angazhimin e tij të vazhdueshëm për fuqizimin e personave me aftësi të kufizuara në të gjitha fushat e jetës.

Ambasadori Sh.T. Z. Ermal Muça ofroi një perspektivë diplomatike mbi marrëdhëniet ndërmjet Shqipërisë dhe Japonisë, duke theksuar se personalitete si z. Sasakawa janë urë lidhëse mes kulturave dhe model frymëzimi për bashkëpunim ndërkombëtar në shërbim të njerëzimit.

Ndërsa Ambasadorja japoneze, znj. Kikuko Kato, vlerësoi mikpritjen shqiptare dhe theksoi rëndësinë që Japonia i kushton figurave që mishërojnë idealin njerëzor. Ajo e konsideroi këtë titullin e dedikuar për Kryetarin e Fondacionit Nippon, si një akt që shkon përtej vlerësimit akademik dhe përfaqëson denjësisht rolin e z. Sasakawa në ndikimin global.

Në përmbyllje, z. Yohei Sasakawa mbajti një fjalim emocional dhe frymëzues, ku ndau rrugëtimin e tij jetësor, nga një fëmijëri e shënuar nga humbja dhe vështirësitë e pasluftës, drejt një jete të përkushtuar ndaj kauzave humanitare dhe mbrojtjes së dinjitetit njerëzor. Ai shprehu mirënjohjen për këtë nderim të veçantë dhe përcolli mesazhe të forta për të rinjtë mbi rolin e empatisë, qëllimit dhe veprimit në ndërtimin e një bote më të drejtë.

Yohei Sasakawa, lindur në Tokio në vitin 1939, pas dy dekadave në sipërmarrje, i kushtoi jetën humanizmit. Ai ka bashkëpunuar ngushtë me Organizatën Botërore të Shëndetësisë, qeveri dhe organizata ndërkombëtare për eliminimin e lebrës dhe për mbrojtjen e të drejtave të njerëzve të prekur prej saj. Një ndër arritjet më të rëndësishme ishte rezoluta e OKB-së e vitit 2008, e miratuar njëzëri, që dënon diskriminimin ndaj personave të prekur nga lepra dhe familjarëve të tyre, një moment historik në mbrojtje të dinjitetit njerëzor.

The post Universiteti Western Balkans nderon z. Yohei Sasakawa, Kryetarin e Fondacionit Nippon, me “Doctor Honoris Causa” appeared first on Albeu.com.

Nga Ornela Çuçi Kur tymi nga djegia e mbetjeve në landfillin e Vlorës ngrihet mbi qytet, nuk është më vetëm një erë e keqe, është një metaforë për gjithçka që djegim çdo ditë në këtë vend: shëndetin, turizmin, transparencën, dhe të ardhmen. Në vend që të riciklojmë plastikën, po riciklojmë premtimet, siç edhe në këtë […]

The post Kush po e mban shishen me benzinë te landfilli i Vlorës? appeared first on BoldNews.al.

Nga Ornela Çuçi

Kur tymi nga djegia e mbetjeve në landfillin e Vlorës ngrihet mbi qytet, nuk është më vetëm një erë e keqe, është një metaforë për gjithçka që djegim çdo ditë në këtë vend: shëndetin, turizmin, transparencën, dhe të ardhmen.

Në vend që të riciklojmë plastikën, po riciklojmë premtimet, siç edhe në këtë fushatë zgjedhore. Në vend që të mbledhim mbetjet, po mbledhim grimcat e dioksinave në mushkëri. Dhe ndërkohë që flitet për 12 milionë turistë, ata dhe gjithë banorët e Vlorës sot frymojmë PAH, PCB, dhe grimca PM2.5 në doza që as libri i toksikologjisë nuk i përballon pa maskë.

Dioksinat nuk kanë nevojë për pasaportë europiane për të hyrë në gjakun tonë, as për tender publik për të na dhënë kancer. Dhe plumbi që emetohet sot në Vlorë? Ai vendoset në tru të fëmijëve më shpejt se çdo plan mësimor.

Landfilli i Sherishtës nuk është më një problem teknik. Është një simbol tragjik i paaftësisë për të menaxhuar të djeshmen pa djegur të nesërmen.

Nëse ka një erë që s’mund ta mbulojë më as deti i Jonit, është ajo e politikes që digjet në të njëjtin zjarr me plehrat. Dhe siç ndodh gjithmonë, ata që frymojnë më shumë janë ata që kanë fajin më pak.

Ndërkohë, ministrja e Turizmit dhe Mjedisit krijoi një Agjenci Kombëtare të Mbetjeve, jo për të ndaluar djegien e plehrave, por ndoshta për të djegur ndonjë listë të re pagash. Sepse Shqipëria nuk ka nevojë për një sistem funksional të mbetjeve, ka nevojë për disa vende pune dhe ca fonde ndërkombëtare të reja për të justifikuar “angazhimin”.

Dhe kur tymi ngrihet, fondet zbresin rafishatë në manaxhim të ministrisë. Ironike, apo jo?

Sa për kryetarin e bashkisë, i ngarkuar me përgjegjësinë ligjore për të menaxhuar dhe mbrojtur qytetin nga ndotja, ka zgjedhur ta denoncojë landfillin në prokurori, si të ishte ndonjë kalimtar i rastësishëm që u kap i papërgatitur nga zjarri.

Edhe këtë vit ka vendosur që të ndjekë dikë në drejtim të paditur!

Po të mos e dinim që është vetë përgjegjës për menaxhimin e tij, do mendonim se e paska djegur ndonjë turist i dehur dhe jo paaftësia e institucioneve që kanë dekada që e mbulojnë problemin me baltë e më pas me zift.

E ndoshta ndonjë ditë do kuptojmë që flakët e landfillit nuk janë vetëm pasojë e mbetjeve, por e indiferencës sonë kolektive që digjet ngadalë, pa tym, por me pasoja shumë më të rënda.

The post Kur tymi nga djegia e mbetjeve në landfillin e Vlorës, nuk është më vetëm një erë e keqe, është një metaforë që… appeared first on Albeu.com.

nga Ornela Çuçi

Pak kohë më parë, gadishulli Iberik u përfshi nga një ndërprerje masive e energjisë elektrike që zgjati disa orë, duke lënë miliona qytetarë në errësirë. Megjithëse shkaqet mbeten të paqarta, ngjarja provokoi një valë teorish të ndryshme – disa të bazuara në çështje teknike, të tjera të mbështetura në spekulime, dhe disa që ende qarkullojnë në tryeza të mbyllura të diskutimeve gjeopolitike.

Ngjarja solli në vëmendje një realitet të pakëndshëm: sistemi energjetik global është më i ndërlidhur, më kompleks dhe më i cenueshëm se kurrë më parë. Në të njëjtën linjë, edhe Shqipëria u përball së fundmi me ndërhyrje të rëndësishme në sistemet e të dhënave personale dhe qeveritare, duke ekspozuar në mënyrë të qartë shkallën e papërgatitjes përballë sulmeve kibernetike.

Këto episode janë shenja të një epoke të re pasigurie, në një botë që po përjeton një periudhë të zgjatur turbullimi dhe paqartësie. Nga pandemia globale te krizat e zinxhirit të furnizimit, nga lufta në Ukrainë dhe Lindjen e Mesme te ndryshimet klimatike që, megjithëse me ndikim të madh, janë lënë në harresë si pjesë e diskursit publik, e deri te transformimet digjitale të pakontrolluara – këto fenomene nuk përfaqësojnë më thjesht tranzicione, por një gjendje të vazhdueshme krize sistemike.

Brenda këtij peizazhi të fragmentuar dhe të tensionuar, energjia e pastër shpesh paraqitet si një zgjidhje universale – e përshkruar si e lirë, e pashtershme dhe gjithnjë e disponueshme. Por aktualisht, kjo premisë ekziston më tepër në prezantime sesa në realitetin praktik. Turbinat ndërtohen, panelet ngrihen, por pyetjet thelbësore shpesh mbeten pa përgjigje: çfarë ndodh kur fryn më pak erë? Kur dështon një server? Kur mungon një teknik në terren?

Megjithëse energjia e rinovueshme ka bërë përparime të konsiderueshme në aspektin ekonomik, infrastruktura që siguron funksionimin e saj të qëndrueshëm mbetet e paplotësuar. Problemi nuk qëndron më te mungesa e dritës, por te mungesa e rrjeteve të modernizuara, sistemeve të ruajtjes dhe kapaciteteve njerëzore për mirëmbajtje. Energjia është shndërruar nga një çështje teknike në një çështje sigurie kombëtare dhe mbijetese sociale.

Në të njëjtën kohë, edhe vetë natyra e kërcënimeve ka ndryshuar. Në vend të defekteve mekanike, kërcënimet vijnë nga algoritme të manipuluara; në vend të kabllove të djegura, nga fushata të organizuara dezinformimi. Kërcënimet hibride – që përfshijnë sulme kibernetike, sabotim fizik dhe destabilizim institucional – e kanë shndërruar energjinë në një nga objektivat strategjikë më të rëndësishëm globalisht. Në Evropë, kjo çështje po trajtohet si urgjencë në çdo vend.

Paradoksi është i qartë: ndërkohë që përpiqemi të bëjmë më të pastër prodhimin e energjisë, po e bëjmë gjithnjë e më të brishtë shpërndarjen e saj. Dhe ndërsa deklaratat për paqe dominojnë forume ndërkombëtare, kapitalet globale po zhvendosen gjithnjë e më shumë nga energjia e qëndrueshme drejt sektorit të mbrojtjes. Një shembull emblemë është Gjermania, e cila, me ardhjen e qeverisë së re, shpalli ambicien për t’u shndërruar në një superfuqi ushtarake – një deklaratë që u bë nga baza e saj e re ushtarake në Lituani.

Roli i institucioneve ndërkombëtare është transformuar gjithashtu. Nga dhurues fondesh, ato janë bërë arkitektë të sigurisë energjetike globale. Por këto përpjekje bien ndesh me realitetin në terren: mungesën e kuadrove të specializuara, rregullatorëve efektivë dhe vullnetit të qëndrueshëm politik.

Siguria energjetike nuk mund të mbështetet më vetëm në financimet e BERZH-it apo në dokumentet strategjike të UNDP-së. Ajo kërkon veprim konkret dhe të matshëm: diversifikim real të burimeve, sisteme të decentralizuara të ruajtjes së energjisë, eficiencë të detyruar, liberalizim të kontrolluar dhe, mbi të gjitha, forcim të kapaciteteve njerëzore. Këto nuk janë më zgjedhje politike, por parakushte funksionale për stabilitetin ekonomik dhe social. Në Shqipëri – ashtu si në shumë vende të rajonit – dilema mbetet e qartë dhe e përsëritur: “Kë të adresojmë më parë?!”, në një kontekst ku infrastruktura është e vjetruar, kuadrot teknike të pakta dhe planifikimi energjetik shpesh shteron në dokumente të papërkthyera në zbatim praktik.

Në mënyrë që tranzicioni energjetik të mos ngelet një shpresë e shtyrë në të ardhmen, por të bëhet një realitet i prekshëm, ai duhet të shkëputet nga retorika dhe të përqafohet si sistem. Një sistem i aftë të parashikojë, të absorbojë dhe të përballojë jo vetëm ngarkesat elektrike, por edhe streset ekonomike, politike dhe klimatike që e vënë në provë. Duhet të jetë një arkitekturë që reziston, por edhe që mëson – që rritet me krizat dhe nuk shembet prej tyre.

Ndërprerjet, mungesat e furnizimit, rrjetet e mbingarkuara nuk janë më skenarë të jashtëzakonshëm – janë skenarë bazë që duhet të përfshihen në çdo politikë publike. Sepse një shoqëri që humbet dritën – në kuptimin literal dhe metaforik – humbet edhe kontrollin mbi rrjedhën e saj historike. Në një epokë ku ndriçimi nuk është luks, por premisë për dinjitet, për zhvillim dhe për siguri, çdo minutë pa energji është një minutë më afër destabilizimit.

Në shekullin XXI, energjia nuk është më thjesht dritë. Nuk është thjesht elektriciteti që vjen nga një linjë transmetimi. Ajo është zinxhiri i padukshëm që mban gjallë ekonominë, shëndetësinë, arsimin, administratën, sistemet e mbrojtjes dhe jetën e përditshme të qytetarëve. Është strategji. Është mbijetesë. Është mburojë. Është baza mbi të cilën qëndrojnë institucionet, teknologjia dhe rendi publik. Dhe pa të, asnjë sistem tjetër nuk mund të funksionojë me qëndrueshmëri – asnjë plan afatgjatë nuk mund të ketë kuptim, asnjë reformë nuk mund të jetë e zbatueshme, dhe asnjë vizion nuk mund të realizohet.

The post Dritë në Letër, Errësirë në Kabllo: Qarku i Shkurtër i Sigurisë Moderne appeared first on Albeu.com.

Partia Socialiste në qarkun Vlorë është duke fituar 9 mandate teksa po vijon ende procesi i numërimit të votave të diasporës. Drejtuesi politik i PS-së në këtë qark, Bledi Çuçi ka reaguar me një mesazh falenderimi për votuesit, strukturat e PS-së, diasporën, komisionerët, numëruesit dhe skuadrën e kandidatëve. ”E gjithë kjo përpjekje ia ka vlejtur teksa ne po shkojmë tashmë pa kthim drejt…

Source

TIRANË, 3 maj /ATSH/ Drejtuesi politik i Partisë Socialiste për qarkun e Vlorës, Bledi Çuçi nga Saranda, ku edhe u zhvillua sot takimi përmbyllës elektoral për zgjedhjet e 11 majit, tha se Vlora si qark, por sidomos Saranda “ka pësuar një transformim historik, nga një qytet i harruar me turizëm 1-mujor sot është perla e Mesdheut, me turizëm 6-mujor të garantuar”.

“Çfarë energjie sot në këtë takim përmbyllës të fushatës këtu në Sarandë ku për një muaj kemi qenë me ju për t’i kërkuar shqiptarëve votën për mandatin e katërt. Kemi qenë me ju gjithë këtë muaj sigurisht për të thënë shqiptarëve atë që ne kemi bërë për Shqipërinë në tre mandatet që kemi qeverisur Shqipërinë, ku Vlora si qark dhe sidomos Saranda kanë pësuar një transformim historik nga një qytet i harruar me turizëm 1-mujor sot është perla e Mesdheut, me turizëm 6-mujor të garantuar”, tha Çuçi.

Çuçi tha se PS po kërkon mandatin e katërt për integrimin e vendit në Bashkimin Europian.

“Kemi qenë me shqiptarët për t’u thënë çfarë kemi bërë, për t’i thënë që do të bëjmë akoma më tepër për projektet e mëdha që kemi për Shqipërinë, por këtë herë këtë fushatë kemi ndarë një gjë shumë më të madhe dhe kemi ardhur tek shqiptarët për të kërkuar mandatin për një gjë shumë më të madhe që nuk lidhet thjesht me qytetin tonë, me lagjen tonë, por lidhet me të ardhmen e Shqipërisë, familjeve tona, fëmijëve tanë, sepse mandatin që ne do të marrim nga shqiptarët më datën 11 maj, ne, PS me Edi Ramën në krye do të çojmë Shqipërinë në BE, një vend me të drejta të plota si anëtare e familjes evropiane. Kjo gjë është një ëndërr që kemi pasur që nga lindja e shtetit shqiptar dhe sot nuk është më një e tillë por është një realitet: në 2030-n Shqipëria do të bëhet më në fund pjesë e familjes evropiane”, u shpreh Çuçi.

Çuçi shtoi “të gjitha këto transformime, i gjithë ky rrugëtim, ky ndryshim i Shqipërisë për të qenë një vend me standard të BE-së nuk ka ardhur vetë, nuk ka sesi të ndodhte nëse në 2013-n ne, PS me Edi Ramën në krye nuk do të vinim në krye të punëve të Shqipërisë”.

I ndalur tek kandidatët e PS-së për qarkun Vlorë, Çuçi tha “sot jemi këtu bashkë me ekipin që kemi zgjedhur si kandidatë për datën 11, për zgjedhjet e 11 majit, ku besoj se në këtë muaj ju jeni takuar me të gjithë ata dhe mendoj se çdokush jo në këtë shesh, po kudo që ndodhet, e ka gjetur veten e tij, sepse çdo kandidat përfaqëson dikë nga ju, një grup tuajin, apo të gjithë ju dhe kjo është një garanci më shumë që mbas datës 11 ne të jemi parën jush, pranë jush për të qenë bashkë edhe në këtë 4-vjeçar që siç thashë është 4-vjeçari më i rëndësishëm i historisë së Shqipërisë”.

/r.e/

The post Çuçi: Saranda transformim historik, perla e Mesdheut me turizëm 6-mujor të garantuar appeared first on Agjencia Telegrafike Shqiptare.

Drejtuesi politik i PS-së në Vlorë, Bledi Çuçi zhvilloi këtë të premte një takim elektoral me banorë të lagjes ”Çole”. Bashkë me kandidaten për deputete, Zamira Sinaj dhe kryebashkiakun Ermal Dredha, ata kërkuan mbështetjen me votë për PS-në dhe Edi Ramën në zgjedhjet e 11 majit. Banorët e kësaj lagje deri në zgjedhjet e vitit 2021 kanë votuar përgjithësisht partitë e djathta.

Source

Drejtuesi i politik i PS në qarkun Vlorë, Bledi Çuçi bëri një vizitë në një prej bizneseve të Vlorës që shërben si pikë distribuimi e produkteve të ndryshme. Gjatë bisedës me drejtues të biznesit dhe punonjësit, Çuçi foli për “Paqen Fiskale”, një iniciativë e qeverisë për të lehtësuar më tej bizneset në mbarë vendin. U përmend rritja e pagës minimale në 400 euro dhe zotimin e qeverisë për ta…

Source

Nga Boldnews.al Rreth tre vjet pas nisjes së një hetimi për “zhdukjen” e metaleve të shtrenjta nga ish-Uzina Mekanike e Poliçanit (fabrika e armëve), me vlerë 250 milionë lekë të vjetra, Prokuroria e Beratit nuk guxon të prekë ish-drejtorin Erjon Zylyftari, i cili mban edhe postin e kryetarit të Partisë Socialiste të qytetit. Në vitin […]

The post “Zhduku” 250 mln lekë nga Kombinati i Armëve, drejtësia nuk prek kreun e PS, Poliçan, Erjon Zylyftari appeared first on BoldNews.al.

Drejtuesi politik i PS në qarkun Vlorë, Bledi Çuçi takimin e rradhës e kishte me banorë të komunitetit rom dhe egjiptian. I shoqëruar nga kandidatja Ina Majko, e cila vjen nga radhët e komunitetit rom, Çuçi kërkoi mbështetje me votë në zgjedhjet e 11 majit. Teksa vlerësoi kandidaturën e Majkos, ai tregoi arsyet përse zgjodhi pikërisht atë mes shumë aplikantëve të tjerë në platformën “Deputeti që…

Source

Drejtuesi politik i PS-së në qarkun Vlorë, Bledi Çuçi, vijoi edhe këtë të hënë takimet elektorale në Konispol. Bashkë me kandidatët për deputetë, Ardit Bido dhe Vasil Llajo, ai kërkoi mbështetjen e banorëve të Konispolit me votë në 11 maj. Ai theksoi se vota për PS lidhet direkt me integrimin e vendit në Bashkimin Europian. ”Mandati që ne do të marrim është mandati që do të çojë Shqipërinë pjesë…

Source

Drejtuesi politik i Partisë Socialiste në qarkun Vlorë, Bledi Çuçi, zhvilloi një takim me pensionistë në Delvinë.

Bashkë me kandidatët për deputetë, Ardit Bido dhe Ina Majko, Çuçi kërkoi mbështetjen me votë për Partinë Socialiste në zgjedhjet e 11 majit.

Ai tha se brenda këtij mandati s’do të ketë pension nën 200 euro në muaj.

“Ne jemi në borxh me ju, kjo s’ka asnjë diskutim. E kemi thënë gjithmonë këtë gjë, por siç dihet e kemi marrë Shqipërinë në një nivel ekonomik minus, jo zero. Kemi kaluar në këto vite qeverisje dy fatkeqësi shumë të rënda siç ishte tërmeti dhe pandemia qe na morën shumë buxhet dhe shkatërroi ekonomi më të forta se kjo e jona. Por prapë ne ditëm të ringrihemi dhe sot flasim për disa reforma, përfshi edhe atë në Skemën e Pensioneve. Në 2013 kur ne morëm qeverisjen pensioni mesatar ka qenë 86 euro, në 2024 është 175 euro. Dhe në 2030, pensioni mestar do të jetë 400 euro. Ndërsa pensioni minimal do të bëhet 200 euro. Nuk do të ketë më pension nën 200 euro brenda këtij mandati”, tha Çuçi teksa përmendi këtu edhe bonuset që qeveria ka shpërndarë për pensionistët.

Në vijim të diskutimit Çuçi vlerësoi dy kandidatët, Ardit Bido dhe Ina Majko dhe kërkoi mbështetjen me votë për Partinë Socialiste, si dhe theksoi rëndësinë e këtyre zgjedhjeve për integrimin e vendit në BE.

“Nuk e kemi problem fitoren ne në këto zgjedhje. E di këtë edhe vetë Sali Berisha. Ne duam të konsolidojmë shtetin shqiptar dhe këtë transformim që ka pësuar Shqipëria, me qëllim final, anëtarësimin në Bashkimin Europian. Në 2027 nënshkruajmë kontratën me BE-në dhe më pas vijon procesi politik i ratifikimit të anëtarësimit tonë në BE. Kjo do të sjellë përfitime të jashtëzakonshme për të gjithë”, tha Çuçi.

The post Çuçi takim me pensionistët në Delvinë: Brenda këtij mandati s’do të ketë pension nën 200 euro në muaj appeared first on Sot News | Lajme.

Drejtuesi politik i Partisë Socialiste, Bledi Çuçi, zhvilloi një takim me gjimnazistë dhe votues për herë të parë në qytetin e Vlorës. Bashkë me kandidatët për deputetë, Pirro Vengu, Zamira Sinaj e Erjona Ismaili, Çuçi ndau me të rinjtë rëndësinë e votës së parë dhe pse duhet zgjedhur Partia Socialiste. Ai kërkoi që ata të ndikojnë edhe te prindërit për të zgjedhur ofertën më të mirë politike.

“Ju që votoni për herë të parë nuk do duhet të humbisni këtë shans. Unë mendoj që ka ardhur koha që rinia të votojë sipas bindjes që ajo krijon dhe sipas realitetit që ajo sheh dhe duhet të shkëputet nga detyrimi familjar që herë pas here ndodh dhe shkon me preferencën politike të prindërve. Madje duhet të ndikojë te prindërit që të bëjnë zgjedhjen e ofertës më të mirë politike që ka në një moment të caktuar një vend”, deklaroi Çuçi.

Sa i përket transformimit kolosal që ka pësuar Vlora në këto 12 vite, Çuçi theksoi se kjo duhet kujtuar vazhdimisht dhe nuk ka ardhur rastësisht e as ka rënë nga qielli. Ky transformim është bërë falë punës dhe vizionit të qeverisjes së PS-së në tre mandate me në krye Edi Ramën, tha Çuçi.

Vota e 11 majit theksoi ai ka rëndësi historike sepse lidhet direkt me fatin europian të Shqipërisë dhe se anëtarësimi i vendit në BE në vitin 2030 sjell përfitime të drejtpërdrejta për të rinjtë tanë, të cilët me pasaportë europiane mund të studiojnë falas kudo nëpër universitetet e BE-së.

“E kuptoni se sa rëndësi ka qoftë edhe një votë e juaja dhe nuk duhet të shkojë dëm, aq më tepër në 11 maj kur ne nuk votojmë thjesht për vazhdimin e transformimit të ndryshimit të ekonomisë dhe shoqërisë shqiptare që kemi nisur ta bëjmë prej vitit 2013, por do të votojmë për një gjë shumë më të rëndësishme. Do të votojmë për të ardhmen tuaj. Në mandatin e ardhshëm, brenda vitit 2030, Shqipëria më në fund do të jetë anëtare me të drejta në Bashkimin Europian. Ju, ne që jemi këtu sot do të kemi një pasaportë europiane. Sidomos për ju që jeni këtu sot do të ketë një përfitim direkt nga kjo pasaportë. Ju do të zgjidhni të bëni studimet e larta apo master në cilin universitet që dëshironi në Europë, pa pagesë. Sepse do të konsideroheni si shtetas europian Çuçi. Ju do të studioni në universitetet më të mira që janë brenda hapësirës së Bashkimit Europian”, deklaroi Çuçi.

The post “Ndikoni te prindërit të zgjedhin PS-në”, Çuçi me të rinjtë në Vlorë: Pasaporta europiane, mundësi për të studiuar… appeared first on Sot News | Lajme.

Drejtuesi politik i PS në qarkun Vlorë, Bledi Çuçi bashkë me kandidatet për deputete Zamira Sinaj e Mjaftesa Sulaj, zhvilluan një takim me disa të rinj në Vlorë që votojnë për herë të parë në zgjedhjet e 11 majit. Çuçi theksoi rëndësinë e që ka vota për të rinjtë dhe pse ajo nuk duhet të shpërdorohet në drejtim të gabuar. ”Përgjegjësia jonë është që ne duhet ta ndajmë me ju sidomos me ju që jeni…

Source

Fushata politike për zgjedhjet parlamentare të 11 majit ka hyrë në fazën e saj intensive. Drejtuesi politik i Partisë Socialiste në qarkun Vlorë, Bledi Çuçi dhe kandidati për deputet, Vullnet Sinaj, zhvilluan një takim elektoral në fshatin Kote të Bashkisë Selenicë.

“Kam qenë dy herë ministër dhe po ju them një sekret për Vullnetin. Sa herë më ka marrë në telefon, në 6 të mëngjesit apo 12 të natës, më ka marrë vetëm dhe ekskluzivisht për hallet tuaja dhe asnjëherë të vetme nuk më ka marrë për një interes personal. Kjo do të thotë shumë. Këtë gjë e shoh edhe kur vij ju takoj juve. Të them të drejtën marr dhe unë kënaqësi si drejtues politik, ndihem shumë komod kur vij me një deputet në krah si Vullnet Sinaj”, tha Çuçi, duke theksuar sidomos interesimin e vazhdueshëm të tij për subvencionet e blegtorëve dhe fermerëve të zonës.

Duke përmendur disa nga investimet që janë kryer në Selenicë, Çuçi theksoi sidomos rrugën e lumit të Vlorës, e cila i ka dhënë një fleksibilitet të jashtëzakonshëm qarkullimit të njerëzve, mallrave dhe zhvillimit të turizmit. Vota e 11 majit tha më tej Çuçi është për një gjë akoma më madhore, pasaporta europiane që shqiptarët meritojnë të marrin në 2030.

“Në këto zgjedhje ne vijmë t’ju kërkojmë votëm jo thjesht për këtë transformim që kemi bërë si Parti Socialiste me në krye Edi Ramën. Ne vijmë për t’ju kërkuar votën në 11 maj për një gjë shumë madhore. Ajo është realizimi i ëndrrës sonë për të qenë pjesë e Bashkimit Europian. Dhe mandati i ardhshëm do të jetë mandati i aderimit të Shqipërisë në BE, mandati i bërjes së shqiptarëve me pasaportën europiane. Kjo është të investosh jo vetëm për të tashmen, por të investosh edhe për të ardhmen, që fëmijët tanë të jenë qytetarë me të drejta të plotë të Bashkimit Europian”, u shpreh Çuçi.

The post Zgjedhjet e 11 majit/ Çuçi dhe Sinaj fushatë në Vlorë: Kërkojmë votën në 11 maj për realizimin e ëndrrës sonë, BE appeared first on Sot News | Lajme.

Drejtuesi politik i PS-së për Vlorën, Bledi Çuçi zhvilloi një takim me anëtarë dhe simptatizantë të PS në Rajonin 5 në Vlorë. Çuçi tha se PS ka përballë në Vlorë Berishën dhe drejtuesin politik të PD-së në Vlorë, Bujar Leskaj. Ai theksoi se ambicia e PS-së për qarkun Vlorë është për të marrë 9 mandate. ”Dy ofertat që ka Vlora sot. Oferta e kundërshtarit është Saliu i 97 dhe Bujari i 2005.

Source