NĂ« artikullin e tij âSi tĂ« dallosh njĂ« kriptoramistâ kolegu Bushati ofron njĂ« manual pĂ«r tĂ« dalluar kriptoramistĂ«t, ose ramistĂ«t e fshehtĂ«. JanĂ« ata qĂ« nĂ« publik e kritikojnĂ« RamĂ«n por nĂ« mĂ«nyrĂ« private e dashurojnĂ« atĂ«.
Nga pikpamja politike ka shumë pak rëndësi kush është kriptoramist dhe kush vuan nga Ramofobia. E rëndësishme është kush i shërben Ramës politikisht, dhe kjo nuk është çështje ndjenjash por llogjike. Sikurse do argumentoj më poshtë urrejtja ndaj Ramës të transformon shumë lehtë në shërbëtor të zellshëm të tij.
Ndaj pyetja që duhet të shtrojmë sot nuk është kush e do apo kush e urren më shumë Ramën, por kush i shërben më shumë axhendës së tij politike. E thënë ndryshe, kush është faktori kryesor që e mban dhe e legjitimon Ramën sot në pushtet?
Andi Bushati: Si ta zbulosh një kripto Ramist
PĂ«rgjigja berishiste ndaj kĂ«saj pyetje Ă«shtĂ« âregjimi Ramaâ, kapja e shtetit, krimi organizuar, kontrolli i mediave dhe manipulimi i zgjedhjeve. Sipas kĂ«saj teorie Rama vazhdon nĂ« pushtet sepse ne nuk jetojmĂ« nĂ« demokraci, por jemi nĂ« njĂ« regjim autoritar apo diktatorial, si Erdogani nĂ« Turqi, Orbani nĂ« Hungari apo Maduro nĂ« VenezuelĂ«.Â
Ndonëse është e pamohueshme që Rama qeveris në mënyrë autoritare dhe jo transparente, që PS-në e ka kthyer në një varrezë politike ku nuk bëzan askush, që krimi i organizuar ka penetruar në qeverisjen socialiste, shpjegimi i mësipërm nuk është i mjaftueshëm, për faktin e thjeshtë që edhe në regjimet më autoritare në Evropë opozita politike ka shënuar fitore, të paktën në kryeqytet.
Në Hungari opozita politike kritike me Viktor Orban fitoi bashkinë e Budapestit në zgjedhjet lokale të vitit 2024. Po në vitin 2024 në Turqinë e Erdoganit mega-Bashkinë e Stambollit e fitoi një kandidat i opozitës. Në Venezuelën e Maduros opozita i fitoi zgjedhjet në mënyrë plebishitare aq sa Maduro u detyrua që mos të botojë asnjë procesverbal zgjedhor, të nxjerrë ushtrinë në rrugë për tu përballur me protestuesit, dhe ta dërgoj në azil politik liderin e opozitës.
ĂshtĂ« absurde tĂ« pretendosh qĂ« ShqipĂ«ria e RamĂ«s Ă«shtĂ« mĂ« pak demokratike se Hungaria ku Viktor Orban kontrollon tĂ« gjithĂ« sistemin gjygjĂ«sor pasi ndryshoi dy herĂ« kushtetutĂ«n sipas midesĂ« sĂ« tij, se Turqia e Erdoganit me numrin mĂ« tĂ« madh tĂ« gazetarĂ«ve tĂ« burgosur nĂ« botĂ« apo se Venezuela e Maduros qĂ« Ă«shtĂ« nĂ« thelb njĂ« diktaturĂ« ushtarake.
E mgjithatĂ« nĂ« kĂ«to vende opozita fiton zgjedhje, tĂ« paktĂ«n nĂ« kryeqytet. NdĂ«rsa opozita jonĂ« humbet thellĂ« edhe nĂ« zemĂ«r tĂ« TiranĂ«s ku as ajo vetĂ« nuk denoncon manipulime dhe krim tĂ« organizuar. Kaq mjafton pĂ«r tĂ« kuptuar qĂ« âregjimiâ Rama nuk mbahet nĂ« kĂ«mbĂ« thjesht nga krimi, dhuna apo manipulimi por nga alergjia qĂ« shumica e shqiptarĂ«ve kanĂ« pĂ«r berishizmin.
Nuk po pretendoj se kryeministri Rama Ă«shtĂ« domosdoshmĂ«risht dashnor i demokracisĂ« dhe lirisĂ«, apo se nesĂ«r ai nuk do mund tĂ« transformohej nĂ« diktator. Thjesht po argumentoj se pĂ«r momentin ai nuk ka nevojĂ« as tĂ« manipulojĂ« zgjedhjet, as tĂ« ushtrojĂ« dhunĂ« mbi opozitĂ«n dhe as ta çojĂ« liderin e saj nĂ« azil politik, sepse me tĂ« i fiton zgjedhjet, sondazhet dhe garĂ«n e popullaritet shumĂ« lehtĂ«.Â
Por nuk Ă«shtĂ« ky shĂ«rbimi mĂ« i madh qĂ« berishizmi i bĂ«n projektit politik tĂ« Edi RamĂ«s dhe tĂ« PartisĂ« Socialiste. Akoma mĂ« e dobishme Ă«shtĂ« narrativa berishiste se Rama Ă«shtĂ« i pathyeshĂ«m: âAskush nuk fiton pĂ«rpara RamĂ«sâ na thonĂ« berishistĂ«t. ĂshtĂ« njĂ« mit pas tĂ« cilit fshihet dĂ«shtimi politik i berishizmit.Â
NĂ« narrativĂ«n berishiste Rama nuk thyhet as me zgjedhje, as me faktorin ndĂ«rkombĂ«tar, as me mos-bindje civile, as me protesta paqĂ«sore, as me protesta tĂ« dhunĂ«shme, as me bllokim rrugĂ«sh, as me çadra anti-sistem, as me bojkot zgjedhjesh dhe as me bojkotin e parlamentit. TĂ« gjitha kĂ«to janĂ« mjete qĂ« berishizmi i ka pĂ«rdorur pa sukses pĂ«r tĂ« arritur nĂ« konkluzionin qĂ« e propogandon pambarim se Rama Ă«shtĂ« i pathyeshĂ«m nĂ« tĂ« gjitha drejtimet.Â
NĂ« historinĂ« e sistemeve demokratike Ă«shtĂ« e vĂ«shtirĂ« tĂ« gjesh njĂ« opozitĂ« politike qĂ« i thotĂ« vazhdimisht elektoratit se partia nĂ« pushtet Ă«shtĂ« e pathyeshme nĂ« tĂ« gjitha frontet. Ashtu sikurse Ă«shtĂ« vĂ«shtirĂ« tĂ« imagjinosh njĂ« shĂ«rbim mĂ« tĂ« madh politik ndaj pushtetit se sa njĂ« opozitĂ« qĂ« fillimisht e fton popullin tĂ« dorĂ«zohet para fuqisĂ« sĂ« pamatĂ« tĂ« pushtetit dhe mĂ« pas e denoncon atĂ« si dezertor.Â
Armand Shkullaku: Procesi kundër opozitës, si narkozë ndaj fundit të demokracisë
Po denoncimi qĂ« i bĂ«jmĂ« autoritarizmit, korrupsionit dhe lidhjes sĂ« krimit me pushtetin ramist â do mĂ« thonĂ« BerishistĂ«t â edhe kĂ«to shĂ«rbime ndaj regjimit janĂ«? PĂ«rgjigja Ă«shtĂ« po.Â
Nëse pranojmë se thelbi i krizës së demokracisë shqiptare është mungesa e demokracisë brenda partive politike, sikurse argumenton me të drejtë kolegu Neritan Sejamini, berishizmi shërben thjesht për të sfumuar, dhe jo për të nxjerrë në pah, reduktimin e PS-së në një varrezë politike pa mendim dhe debat. Një parti kazermë, për të përdorur termin e Preç Zogajt, duket shumë më mirë se një parti e reduktuar në aneks familjar.
ĂshtĂ« mungesa e besueshmĂ«risĂ« sĂ« berishizmit qĂ« e sfumon nĂ« vend qĂ« ta denoncojĂ« lidhjen e pushtetit Ramist me krimin e organizuar apo penterimin e kĂ«tij tĂ« fundit nĂ« ekonominĂ« shqiptare. NdonĂ«se ky penetrim nuk ka filluar me RamĂ«n, nĂ« ShqipĂ«ri janĂ« ngritur prej kohĂ«sh televizione kombĂ«tare dhe lokale mĂ« paratĂ« e drogĂ«s, ai Ă«shtĂ« konsoliduar gjatĂ« pushtetit socialist.
Ama njĂ« opozitĂ« qĂ« denoncon si kriminel edhe Suel ĂelĂ«n edhe Altin Dumanin, edhe Visin e PojĂ«s edhe LulĂ«zim BashĂ«n, edhe Xhevdet Troplinin edhe analistĂ«t anti-berishist, nĂ« fakt nuk denoncon askĂ«nd. NjĂ« opozitĂ« qĂ« nga njĂ«ra anĂ« denoncon krimin e organizuar dhe nga ana tjetĂ«r propozon shkrirjen e institucionit qĂ« mĂ« shumĂ« goditje i ka dhĂ«nĂ« atij, SPAK, prodhon thjesht zhurmĂ«.
Dhe ky është shërbimi i fundit, por jo më pak i rëndësishm, që berishizmi i bën pushtetit, reduktimi i politikës në zhurmë nëpërmjet transformimit të gjuhës politike nga dritë në dru. Berishizmi nuk e përdor gjuhën për të ndriçuar fenomenet politike, siç janë krimi, korrupsioni apo autoritarizmi politik, por si dru për të goditur kundërshtarin e rradhës.
Ky proces e drunjĂ«zon gjuhĂ«n, i heq asaj çdo funksion llogjik dhe argumentues duke e kthyer atĂ« thjesht nĂ« dajak pĂ«r tĂ« goditur kĂ«do qĂ« nuk bie dakord me narrativĂ«n berishiste. Ndaj ligjĂ«rimi berishist pĂ«rbĂ«het nga njĂ« varg epitetesh dhe metaforash qĂ« funksion themelor kanĂ« denoncimin por jo arĂ«syetimin dhe aq mĂ« pak ndriçimin e realitetit ku jetojmĂ«.Â
MasakĂ«r elektorale, farsĂ« elektorale, besĂ«prerĂ«, sorosian, kriptoramist, idiot tĂ« dobishĂ«m, analistĂ« kriminel, narko-shtet, bandat, regjimi, kĂ«to janĂ« termat e ligjĂ«rimit berishist qĂ« nuk synojnĂ« argumentimin por thjesht denoncimin dhe stigmatizimin. ĂshtĂ« e njĂ«jta gjuhĂ« qĂ«, sikurse ka vĂ«rejtur me tĂ« drejtĂ« analisti Baton Haxhiu, pĂ«rsĂ«ritet e pandryshuar prej tre dekadash.
Ky lloj ligjĂ«rimi e varfĂ«ron aq shumĂ« gjuhĂ«n saqĂ« ajo nuk shĂ«rben mĂ« pĂ«r ta deshifruar realitetin por pĂ«r ta injoruar atĂ«. Kjo Ă«shtĂ« ndoshta dhurata mĂ« e madhe qĂ« njĂ« opozitĂ« mund ti bĂ«jĂ« pushtetit, sepse vdekja e gjuhĂ«s, mungesa e verbit politik, pamundĂ«son jo vetĂ«m llogaridhĂ«nien e pushtetit por vĂ«shtirĂ«son imagjinimin e njĂ« alternative shpresĂ«dhĂ«nĂ«se.Â
Për këtë arësye normalisht është pushteti ai që tenton ta drunjëzojë gjuhën, ta zhveshë dhe ta varfërojë atë. Gjuha e drunjtë e komunizmit shqiptar nuk ishte e rastësishme. Ajo e reduktonte ligjërimin politik tek parrullat dhe denoncimet e armiqeve të klasës, të imperializmit apo të kriptoborgjezëve sepse në këtë mënyrë reduktonte imagjinatën politike të qytetarit tek realiteti i ngushtë që e mbante në këmbë regjimin komunist.
MarrdhĂ«nia e tensionuar e regjimit komunist me veprĂ«n e Ismail KadaresĂ« buronte pikĂ«risht tek pasurimi i horizontit gjuhĂ«sor dhe imagjinar qĂ« ky autor i ofronte lexuesit shqiptar. NĂ«prmjet fjalorit tĂ« pasur dhe gjenialitetit artistik vepra e KadaresĂ« i hapte horizonte tĂ« reja imagjinatĂ«s sĂ« qytetarit shqiptar. Kjo pĂ«rbĂ«nte kĂ«rcĂ«nim serioz pĂ«r njĂ« sistem qĂ« mbahej nĂ« kĂ«mbĂ« nĂ«pĂ«rmjet varfĂ«rimit tĂ« gjuhĂ«s dhe reduktimit tĂ« horizontit politik tĂ« qytetarĂ«ve tek parrullat komuniste. PikĂ«risht pĂ«r kĂ«tĂ« arĂ«sye vepra e tij perceptohej shpesh si disidente, edhe kur nuk pĂ«rmbante ndonjĂ« denoncim tĂ« hapur apo tĂ« qĂ«llimshĂ«m tĂ« regjimit komunist.Â
NĂ« kĂ«tĂ« aspekt varfĂ«rimi i vazhdueshĂ«m i gjuhĂ«s politike nĂ« fushatat elektorale tĂ« PartisĂ« Socialiste, herĂ« me tollova, herĂ« me batuta, nuk Ă«shtĂ« i rastĂ«sishĂ«m. Metaforat dhe epitetet e RamĂ«s nĂ« fushatĂ«n e fundit elektorale ishin ose apolitike, si âbufi kĂ«netĂ«sâ apo âmeshkujt çyrykâ, ose klishe tĂ« tipit âĂ«ndĂ«rra evropianeâ. Pushteti operon me njĂ« gjuhĂ« tĂ« thatĂ« qĂ« e varfĂ«ron mendimin sepse nuk ka armik mĂ« tĂ« rrezikshĂ«m pĂ«r tĂ« se mendimi kritik dhe imagjinata politike.Â
Aleati kryesor i pushtetit socialist pĂ«r tĂ« varfĂ«ruar gjuhĂ«n dhe imagjinatĂ«n tonĂ« politike Ă«shtĂ« berishizmi. NĂ« vend qĂ« ta pasurojĂ« fjalorin dhe imagjinatĂ«n tonĂ« politike, pĂ«r tĂ« menduar njĂ« alternative mĂ« tĂ« mire, berishizmi e redukton atĂ« tek denoncimi dhe ofendimi i armiqĂ«ve tĂ« rradhĂ«s, idiotĂ«t e dobishĂ«m, analistĂ«t palaço apo kriminel, apo bullicat elektorale.Â
Nuk Ă«shtĂ« rastĂ«si qĂ« ne sot ende nuk kemi fjalorin e nevojshĂ«m pĂ«r tĂ« pĂ«rshkruar regjimin politik qĂ« ka ndĂ«rtuar Rama me PartinĂ« Socialiste. Aq e rĂ«ndĂ« Ă«shtĂ« situata saqĂ« termi dominues qĂ« pĂ«rdoret sot pĂ«r tĂ« pĂ«rshkruar sistemin aktual politik Ă«shtĂ« fjala âregjimâ.Â
Po ti referohesh fjalorit shqiptar fjala regjim do tĂ« thotĂ« thjesht âmĂ«nyra e drejtimit dhe e organizimit politik, ekonomik dhe shoqĂ«ror nĂ« njĂ« shtet.â Pra kur opozita sot thotĂ« se Rama ka ndĂ«rtuar nĂ« ShqipĂ«ri njĂ« regjim nĂ« fakt nuk thotĂ« asgjĂ« konkrete nĂ« lidhje me natyrĂ«n e kĂ«tij regjimi.Â
Koncepte tĂ« tjera si narko-shteti, qĂ« pĂ«rdoren rĂ«ndom nga Berisha, shĂ«rbejnĂ« thjesht pĂ«r ta denoncuar dhe jo ndriçuar realitetin ku jetojmĂ«. Koncepti i narkoshtetit, aq i pasaktĂ« saqĂ« nuk ekziston fare nĂ« literaturĂ«n politike, nĂ« fakt nuk e pĂ«rshkruan mirĂ« realitetin e qeverisjes Rama.Â
NĂ« fakt nuk ekzistojnĂ« kritere tĂ« qarta apo ndonjĂ« indeks i narkoshteteve. MegjithatĂ« qĂ« njĂ« vend tĂ« klasifikohet si narkoshtet nuk mjafton penetrimi i parave tĂ« drogĂ«s nĂ« ekonomi dhe politikĂ« apo korruptimi i zyrtarĂ«ve shtetĂ«ror nga trafikantĂ«t e drogĂ«s, pĂ«rndryshe jo vetĂ«m ShqipĂ«ria por edhe Holanda dhe Belgjika do klasifikoheshin si narkoshtete. Duhet qĂ« vetĂ« shteti ose zyrtarĂ« tĂ« lartĂ« tĂ« tij tĂ« jenĂ« tĂ« pĂ«rfshirĂ« nĂ« organizimin dhe drejtimin e trafikut tĂ« drogĂ«s si njĂ« aktivitet qĂ« prodhon tĂ« ardhura tĂ« rĂ«ndĂ«sishme pĂ«r shtetin.Â
PĂ«r momentin, ndoshta vetĂ«m Venezuela e Nikolas Maduro i pĂ«rmbush kĂ«to kritere sepse aty trafiku i drogĂ«s organizohet dhe drejtohet nga vetĂ« ushtria e VenezuelĂ«s me pjesmarrjen direkte tĂ« zyrtarĂ«ve tĂ« lartĂ« tĂ« qeverisĂ« Maduro. NdĂ«rkohĂ« qĂ« tĂ« ardhurat e trafikut tĂ« drogĂ«s janĂ« njĂ« burim i rĂ«ndĂ«sishĂ«m pĂ«r mbajtjen nĂ« kĂ«mbĂ« tĂ« diktaturĂ«s ushtarake tĂ« Maduros. Â
Ajo qĂ« kemi nĂ« ShqipĂ«ri nuk Ă«shtĂ« as diktatura ushtarake, as regjimi dhe as narkoshteti por njĂ« sistem politik, ekonomik dhe mediatik qĂ« prodhon njĂ« zhvillim pĂ«rjashtues dhe jo pĂ«rfshirĂ«s. NjĂ« zhvillim qĂ« pasuron njĂ« pakicĂ« gjithnjĂ« e mĂ« tĂ« ngushtĂ« por qĂ« pĂ«rjetohet si varfĂ«rim (material dhe shpirtĂ«ror) nga shumica e shqiptarĂ«ve.Â
NdonĂ«se ende nuk ia kemi gjetur emrin kĂ«tij sistemi (qĂ« diku tjetĂ«r jam pĂ«rpjekur ta quaj dubaizim), ajo qĂ« mund tĂ« thuhet me siguri Ă«shtĂ« se as koncepti i narkoshtetit dhe as koncepte bosh si âregjimiâ nuk e kapin esencĂ«n e realitetit qĂ« pĂ«rjetojnĂ« shqiptarĂ«t.Â
Në momentin kur ende nuk kemi arritur të emërtojmë realitetin ku jetojmë imagjinimi i një realiteti ndryshe, i një alternative më të mirë, bëhet krejt i pamundur. Kjo natyrisht i leverdis pushtetit që vazhdimisht na thotë se një alternativë më e mirë se Rama nuk mund të imagjinohet në Shqipëri, sidomos kur ke përballë berishizmin me gjuhën e tij si dajak.
Ndaj dhunimi qĂ« berishizmi i bĂ«n gjuhĂ«s sonĂ« politike i shĂ«rben pĂ«rjetĂ«simit tĂ« projektit politik tĂ« RamĂ«s. Reduktimi i gjuhĂ«s nĂ« dru pĂ«r kundĂ«rshtarin, nĂ« formĂ«n e fletĂ«rrufeve tĂ« Revolucionit Kulturor Kinez qĂ« identifikonin kriptoborgjezĂ«t, eleminon çdo mundĂ«si pĂ«r tĂ« imagjinuar njĂ« realitet mĂ« tĂ« mirĂ«.Â
Nuk mund tĂ« kesh njĂ« imagjinatĂ« tĂ« pasur me njĂ« gjuhĂ« tĂ« varfĂ«r. NjĂ« shoqĂ«ri pa imagjinatĂ« dhe pa gjuhĂ« politike Ă«shtĂ« Ă«ndrra e çdo pushteti autoritar. KĂ«saj Ă«ndrre tĂ« pushtetit ramist i shĂ«rben sot me zell berishizmi duke e transformuar debatin politik nĂ« njĂ« zhurmĂ« qĂ« tĂ« vetmin parim organizues ka interesin e familjes Berisha. Â
Natyrisht nĂ« kĂ«tĂ« pikĂ« berishistĂ«t do ta denoncojnĂ« pĂ«rsiatjen time si njĂ« farsĂ« analtike, njĂ« analizĂ« narko-kriminale dhe kriptoramiste nĂ« shĂ«rbim tĂ« regjimit. Si mund tĂ« jemi shĂ«rbĂ«torĂ« tĂ« RamĂ«s kur ne e urrejmĂ« RamĂ«n me shpirt? â do mĂ« thonĂ« ata tĂ« revoltuar.
Dhe Ă«shtĂ« e vĂ«rtetĂ« qĂ« berishistĂ«t e urrejnĂ« RamĂ«n me shumĂ« shpirt, ndonĂ«se me shumĂ« pak mendje. Urrejtja e tyre Ă«shtĂ« e pastĂ«r, e sinqertĂ« dhe aspak politike.Â
Ata nuk urrejnë Ramën si fenomen politik. Nuk urrejnë autoritarizmin e Ramës, nuk urrejnë korrupsionin dhe arrogancën e pushtetit të tij aspak transparent, nuk urrejnë as mungesën e meritokracisë politike. Ata urrejnë individin Rama, përndryshe nuk do rreshtoheshin përkrah korrupsionit, arrogancës dhe autoritarizmit berishist.
Por urrejtja nuk tĂ« transformon nĂ« luftĂ«tar tĂ« lirisĂ« dhe aq mĂ« pak nĂ« kritik tĂ« njĂ« regjimi autoritar. PĂ«rkundrazi, ajo Ă«shtĂ« ndjenja themelore qĂ« çdo shĂ«rbĂ«tor i zellshĂ«m ka pĂ«rballĂ« njĂ« padroni tĂ« fuqishĂ«m, shpĂ«rfillĂ«s dhe arrogant.Â
©Lapsi.al
The post Kajsiu replikon me Bushatin: Kush i shĂ«rben âregjimitâ Rama? appeared first on Lapsi.al.
Login
