Lapaj e ngatërron Ramën me Pilinçin, por për numra ka nevojë Meta
Nga Ardit Rada
Në politikën shqiptare ka gjithmonë vend për një lajm të madh që nuk është lajm. Për një histori që thuhet me zë të lartë, por nuk ka as emra, as fakte, as prova. Dhe shpesh këto histori kthehen në “armë” për të ndërtuar imazh: një hero që s’pranon të shitet, një burrë që i thotë “jo” tundimit, një figurë e re që tregon se nuk është si të tjerët.
Kështu ndodhi edhe me Adriatik Lapajn. Me zërin e tij serioz, gati dramatik, ai deklaroi para publikut se në dy muajt e fundit i kanë kanë ardhur oferta për pazare nga Qeveria. Një deklaratë kjo që prodhon bujë, por jo substancë. Sepse pas saj ka vetëm pyetje të pambyllura. Veç nëse ka qenë Qeveria e Pëllumb Pilinçit dhe këtu nuk kemi çfarë të diskutojmë më.
Por përtej shakave, pyetja e parë që shtrohet është se kush ia bëri ofertën? Nëse PS qenka aq e dëshpëruar sa t’i trokasë Lapajt në derë, kush ishte personi që mori mundimin të shkonte tek ai? Një ministër, një deputet, apo dikush përtej partisë? Dhe çfarë i tha konkretisht? Çfarë pakete i ofroi? Transparencën që Lapaj e predikon çdo ditë, në këtë rast duket se e harron fare.
Së dyti dhe që e bën më të dyshimtë vërtetësinë e ngjarjes, është pyetja se përse pikërisht Lapaj? Këtu hyn në lojë ironia e madhe. Rama që mezi shpëtoi nga Ilir Meta kur ky kishte 18 mandate, tani, që bashkë me Tom Doshin ka 86, paska vrapuar t’i bëjë ofertë një personi që as vetë nuk është deputet. Dhe për më tepër, pse nuk ia ka bërë ofertën Agron Shehajt, i cili ka dy mandate të gatshme? Nëse puna është për numra, Shehaj është matematikë më e thjeshtë.
Së treti, a ishte vërtet mazhoranca që i ka kërkuar bashkim Lapajt? Sepse Rama i ka numrat. Kush nuk i ka, është Ilir Meta. Atij i duhen deputetë për të krijuar grup parlamentar dhe nuk është aspak rastësi që pranë Lapajt, gjatë dhe pas fushatës, kanë qëndruar me devotshmëri shumë ish-zyrtarë të LSI-së. Me pak fjalë, shumë e mundur që “oferta” të mos ketë ardhur nga qeveria e Edi Ramës, por nga “Qeveria e Lirisë” së Ilir Metës.
Kjo histori ka një të vërtetë të thjeshtë: ose Lapaj tregon kush ia bëri ofertën, çfarë i kërkoi dhe çfarë i ofroi, ose deklarata e tij mbetet një tullumbace për të forcuar imazhin e tij personal si “politikani që nuk blihet”. Dhe shqiptarët kanë nevojë për fakte nga ‘politikanët e rinj’ dhe jo imitues të politikës 30-vjeçare. Sepse, në fund të ditës, emri që rrotullohet sërish në këtë histori nuk është Edi Rama, por Ilir Meta. Një politikan që është ekspert pazaresh vetëm për të mbijetuar grupi i tij.
The post Lapaj e ngatërron Ramën me Pilinçin, por për numra ka nevojë Meta first appeared on JavaNews.al.