TIRANË, 29 gusht /ATSH/ Ministri i Ekonomisë, Kulturës dhe Inovacionit, Blendi Gonxhja mori pjesë sot në ceremoninë e rihapjes për publikun të kalasë së Bashtovës, pas restaurimit.

Gonxhja e cilësoi si një ditë të veçantë, dhe simbolike për trashëgiminë tonë kulturore.

“Jemi mbledhur për të inauguruar kalanë e Bashtovës, një ndër monumentet më të çmuara të historisë sonë, e cila nga sot merr një jetë të re. Ajo nuk është më vetëm një dëshmi e gurëzuar e së kaluarës, por shndërrohet në një hapësirë të gjallë për kulturën, artin, turizmin dhe zhvillimin e qëndrueshëm të komunitetit”, tha Gonxhja në fjalën e tij.

“E ndërtuar në shekullin XV, kjo kala përfaqëson një pikë strategjike të lidhjes së Shqipërisë me Mesdheun. Dikur ishte një portë e rëndësishme e venecianëve për shkëmbime tregtare dhe pjesë e një harte më të gjerë komunikimesh ndërkulturore që bashkonte Lindjen me Perëndimin. Sot, falë mbështetjes së Bashkimit Europian dhe programit EU4Culture, zbatuar nga UNOPS, ajo vjen para nesh e restauruar plot kujdes, duke na kujtuar se historia nuk është vetëm për t’u mbajtur mend, por për t’u rijetësuar dhe për t’u bërë pjesë e së ardhmes sonë”, u shpreh ministri.

Për herë të parë, shtoi Gonxhja, “kalaja e Bashtovës jo vetëm që është rikthyer në identitetin e saj historik, por është pajisur edhe me një qendër moderne vizitorësh, e cila ofron informacion, shërbime bashkëkohore dhe kushte për aktivitete kulturore, edukative e turistike. Qendra e vizitorëve është konceptuar si një hapësirë mikpritëse që i hap dyert çdo vizitori vendas apo të huaj, duke e shndërruar vizitën në Bashtovë në një përvojë të plotë”.

Gonxhja theksoi se, “rijetësimi i kalave shqiptare është një politikë strategjike që shkon përtej ruajtjes së thjeshtë të mureve dhe gurëve. Çdo kala e rikthyer në jetë bëhet një katalizator për zhvillimin ekonomik dhe social të zonës: krijon mundësi të reja punësimi për të rinjtë, nxit turizmin kulturor e natyror, gjallëron gastronominë tradicionale, artizanatin dhe mikpritjen lokale. Ky investim kthehet në një motor të qëndrueshëm të zhvillimit që i jep frymë komunitetit dhe gjeneron të ardhura të reja”.

Vetëm këtë vit, u shpreh ai, numri i turistëve që kanë vizituar kalatë janë rritur me 95% krahasuar me vitin 2024, ndërsa turizmi në sitet kulturore është rritur me 64%.

“Shembujt ndërkombëtarë na tregojnë se rijetëzimi i trashëgimisë është një investim me përfitime të shumta: kështjellat e Dalmacisë në Kroaci, ato të Pulias në Itali, apo të Greqisë fqinje janë shndërruar në atraksione që vizitohen çdo vit nga miliona turistë. Edhe Shqipëria duhet të jetë pjesë e kësaj harte, duke krijuar një itinerar të kalave shqiptare si një nga rrugët kulturore më të bukura të Ballkanit”, tha Gonxhja.

Ndaj, shtoi ai, “Ministria e Ekonomisë, Kulturës dhe Inovacionit, në strategjinë e saj parashikon rijetëzimin e kalave si pjesë të një procesi gjithëpërfshirës mirëmenaxhimi. Ky proces nuk ndalet vetëm te restaurimi fizik i monumenteve, por përfshin edhe planifikimin e përdorimit të tyre si qendra kulturore, edukative dhe turistike. Me këtë vizion, kalatë tona nuk do të jenë më thjesht objekte muzeale, por hapësira dinamike ku zhvillohen aktivitete, ku forcohet identiteti kombëtar dhe ku krijohen mundësi konkrete për punësim dhe zhvillim lokal”.

Gonxhja nënvizoi se, “kalaja e Bashtovës, me hapësirën e saj prej mijëra metrash katrorë, është e destinuar të kthehet në një qendër multifunksionale: këtu do të zhvillohen koncerte, festivale, ekspozita, shfaqje teatrale, aktivitete edukative për fëmijët e të rinjtë, si dhe evente tematike ndërkombëtare”.

“Ky moment është një shembull i shkëlqyer i bashkëpunimit mes Shqipërisë dhe Bashkimit Europian, një model që duhet të frymëzojë edhe projekte të tjera të ngjashme. Kjo është mënyra më e mirë për të treguar se integrimi europian nuk është vetëm një proces politik, por edhe një realitet konkret që sjell rezultate të prekshme për qytetarët tanë”, përfundoi fjalën e tij ministri Gonxhja.

Kalaja e Bashtovës, Foto: Andrin Hoxha

1 nga 39

/gj.m//r.e//a.f/

The post Rihapet pas restaurimit kalaja e Bashtovës, Gonxhja: Ndër monumentet më të çmuara të historisë sonë appeared first on Agjencia Telegrafike Shqiptare.

TIRANË, 29 gusht /ATSH/ Kalaja e Bashtovës ka rihapur sot dyert për publikun pas restaurimit me mbështetjen e Bashkimit Evropian nëpërmjet programit “EU4Culture”.

Nga panairi, te koncertet dita e sotme është e mbushur plot aktivitete në kalanë e Bashtovës. Të pranishmit mund të vizitojnë panairin me produktet e zonës. Gjithashtu do të ketë aktivitete dhe lojëra për fëmijë e të rinj.

Në hapjen e kalasë së Bashtovës nuk mungon edhe ekspozita e makinave nga “Retro Albania” dhe e motorëve ikonikë nga “Steel Wings Albania”.

Gjithashtu të pranishmit kanë mundësinë të eksplorojnë kalanë nëpërmjet realitetit të shtuar (AR).

Mbrëmja vazhdon me koncertin e Rona Nishliut dhe Gent Rushit dhe me pjesëmarrjen e DJ Rossa.

E dëmtuar nga tërmeti i vitit 2019, kalaja e Bashtovës rikthehet në jetë falë mbështetjes së Bashkimit Evropian, përmes programit EU4Culture. Restaurimi ka ruajtur elementët autentikë, ka sjellë hapësira të reja për vizitorët dhe ka zbuluar shtresa të reja historike, duke hapur një kapitull të ri për këtë monument.

Rihapet sot për publikun pas restaurimit Kalaja e Bashtovës Foto: Andrin Hoxha

1 nga 18

/gj.m//r.e//a.f/

The post Rihapet për publikun pas restaurimit kalaja e Bashtovës appeared first on Agjencia Telegrafike Shqiptare.

TIRANË, 29 gusht/ATSH/ “Jeta si në film-Piro Milkani”, titullohet dokumentar kushtuar regjisorit të shquar shqiptar, që ndërroi jetë në maj të këtij viti në moshën 86-vjeçare.

Miq, kolegë, familjarë të Piro Milkanit ndoqën shfaqjen e filmit në kinemanë e Arkivit Qendror Shtetëror të Filmit, ku përmes zërit të tij, rrëfehet rrugëtimi artistik dhe jeta personale e një prej figurave më të rëndësishme të kinematografisë shqiptare.

Ky film një prodhim i Cinemania u realizua nga skenaristi Bashkim Hoxha dhe regjisorët Rigers Plaka e Marviks Shantoja.

Ky dokumentar është një rrugëtim emocional, artistik dhe njerëzor përmes kohëve dhe kujtimeve të një mjeshtri si Milkani.

I lindur më 5 janar 1939 në Drenovë, Korçë, Milkani ishte një nga kineastët e parë të kinematografisë shqiptare, duke realizuar filma që mbetën në kujtesën dhe zemrat tona. Veprat e tij si “Ngadhnjim mbi vdekjen”, “Çifti i lumtur”, “Zonja nga qyteti” u bënë pjesë e identitetit tonë kulturor dhe janë dëshmi e talentit dhe përkushtimit të tij ndaj artit”.

Përveç kontributit të tij si regjisor, Milkani ishte edhe një edukator i përkushtuar, duke ndihmuar në formimin e brezave të rinj të kineastëve shqiptarë.

Nga krijimtaria e regjisorit përmendim filmat si: 1990- Ngjyrat e moshës; 1988- Pranvera s’erdhi vetëm; 1987- Eja!; 1985- Në prag të jetës; 1984- Militanti; 1983- Fraktura; 1982- Besa e kuqe; 1981- Në kufi të dy legjendave; 1980- Një shoqe nga fshati; 1977- Shembja e idhujve; 1976- Zonja nga qyteti; 1975- Çifti i lumtur; 1971 -Kur zbardhi një ditë; etj.

/k.s/

The post Shfaqet dokumentari “Jeta si në film”, rrëfim për jetën dhe artin e Piro Milkanit appeared first on Agjencia Telegrafike Shqiptare.

Familjarë, miq, kolegë i bënë nderimet e fundit aktorit dhe regjisorit Naun Shundi.

Homazhet u zhvilluan në sallën e Art Turbinës.

Naun Shundi  u shua në moshën 66 vjeçar pas një beteje më një sëmundje të rëndë.

Ai është një nga figurat më të vlerësuara të skenës shqiptare.  Ka lënë pas rreth 100 role dhe kolegët e kujtojnë kështu.

“Do ta kujtojmë si një koleg ndër të rrallët, në atë heshjen e vet, në atë qetësinë e vet,  po thonte shumëcka është trishtim i madh të bësh homazh për kolegët. Do ishte shumë bukur të vinim të shikonim shfaqet e tyre”

Mjeshtrinë  si aktor Naun Shundi ja ka përcjellë dhe brezave të rinj si peadog në Akademinë e Arteve për rreth 7 vite.

Më pas  si themelues I një hapësire të veçantë kulturore,  teatrit  të tij,   hapi dyert për shumë krijues.

Teatri Kombëtar një vit më parë e nderoi me medaljen e mirënjohejes.

“Nauni ishte nga këta artistë të mëdhenj kokëulur dhe modest që asnjëherë nuk i ra gjoksit që jam unë, por vepra e tij puna e tij talenti i tij  ulurinin gjithandej, vlerësoheshin gjithandej. rruga e tij artisitke ësht ënjë rrugë që duhet ndjekur sidomos nga të rinjtë sepse ai la mesazhe paqe nekomunitetit artistik, dashurie.”

Pas rreth një  orë e gjysmë  homazhe   artisti u përcoll në banesën e fundit.

Me ikjen e Naun Shundit skena shqiptare humbi  një artist që teatrin e deshi shumë. /abcnews.al

TIRANË, 29 gusht/ATSH/ Në Teatrin “ArTurbina” u zhvilluan sot homazhet në nderim të aktorit të njohur Naun Shundi, i cili nda dje nga jeta në moshën 66-vjeçare pas një sëmundje të rëndë.

Në homazhe ishin të pranishëm miq, të afërm, familjarë, kolegë, qytetarë etj, të cilët i dhanë lamtumirën e fundit aktorit Shundi.

Aktori Bujar Asqeriu në një prononcim për mediet pas homazheve tha se “Nauni jo vetëm si artist universal, regjisor, aktor, dramaturg, por edhe si burrë fisnik që ishte ka lënë mbresa tek ne. Ishte nga këta artistët e mëdhenj, kokulur dhe modestë, që asnjëherë nuk i ra gjoksit që “jam unë”, por vepra e tij, puna dhe talenti i tij vlerësoheshin gjithandej”.

“Rruga e tij artistike është një rrugë që duhet ndjekur, sidomos nga të rinjtë, sepse ai la mesazhe paqe, dashurie dhe artistike në komunitetin artistik. I paharruar emri dhe puna e artistit të madh shqiptar Naun Shundi”, tha Asqeriu.

Vajza e aktorit Shundi tha se “edhe pse iku la diçka, dhe ajo që la është ‘Zonja e Bujtinës’, la jetën për atë teatër. Ai mendoi se do të jetonte. Iku pa na thënë asnjë fjalë. Babi po përgatitej për një shfaqje po nuk e përfundoi”.

Kineasti Edmond Topi u shpreh se “Shundi ishte vërtet i mirë, ishte si kasafortë, nuk fliste. Në optikën time ishte nga aktorët më brilantë që kemi pasur në një kategori të caktuar rolesh. Ai kishte bërë një teatër. Dashuria e tij për teatrin ishte e jashtëzakonshme. Ne takoheshim jo shumë shpesh, ai merrej me teatër, unë me film. Tentuam t’i bashkonim njëherë, por nuk na funksionoi”.

“Një gjë është e vërtetë, që bota e teatrit do të jetë më e mangët”, tha Topi.

Aktori i njohur Bujar Kapexhiu tha se “Naun Shundi një aktor i shkëlqyer i skenës shqiptare dhe i ekranit. Një njeri i mrekullueshëm, një shok i rrallë. Tërë jetën ia kushtoi artit dhe arriti suksese jo vetëm si aktor, por edhe dramaturg. Pasioni i tij bëri që të ngrejë vetë një teatër, të ndërtojë një teatër të vogël shumë komod në të cilin kanë interpretuar dhjetëra e dhjetëra talente të reja. Iku nga kjo jetë shumë shpejt, por ka lënë gjëra që do të jenë një shkollë në artin e teatrit dhe kinematografisë. Qoftë i përjetshëm kujtimi i tij”.

Naun Shundi dha një kontribut të çmuar për më shumë se katër dekada në fushën e aktrimit, regjisurës dhe dramaturgjisë. Gjatë karrierës së tij, Shundi interpretoi mbi 100 role në teatër dhe mori pjesë në rreth 20 filma.

Përveçse aktor dhe regjisor, ai ishte edhe themelues i teatrit të parë privat në Shqipëri, “Zonja e Bujtinës”.

Shfaqja e fundit që vetë Shundi shkroi dhe vuri në skenë ishte monodrama “Njeriu i Pyllit”.

1 nga 17

/k.s/j.p/

The post Homazhe në nderim të aktorit të njohur Naun Shundi, kolegët: Bota e teatrit do të jetë më e mangët appeared first on Agjencia Telegrafike Shqiptare.

TIRANË, 29 gusht/ATSH/ “Shkodra Jazz Festival” edhe në edicionin e tij të 16-të vijon të gjallërojë jetën kulturore të këtij qyteti verior të Shqipërisë.

Mbrëmjen e djeshme artadshësit shkodranë, por edhe turistët ndoqën në Muzeun Historik “Oso Kuka” koncertin e laria Pilar Patassini, këngëtare, interpretuese dhe kompozitore, ku bota e saj përfshin muzikën kantautore, muzikën e dhomës, muzikën botërore, xhazin dhe teatrin e këngëve.

Ajo u shoqërua në fizarmonikë nga Alessandro D’Alessandro, i konsideruar unanimisht si një nga fizarmonistët më të talentuar në Itali dhe Evropë.

D’Alessando filloi të studionte fizarmonikë në moshën 9 vjeç në Coreno Ausonio, qytetin e tij të lindjes në Lazion jugore. Ai është gjithmonë i interesuar për një larmi të gjerë formash muzikore.

“Shkodra Jazz Festival” po  zhvillohet nga 26 deri më 30 gusht dhe marrin pjesë artistë vendas e ndërkombëtarë si : Slowklang, Ilaria Pilar Patassini & Alessandro D’Alessandro, si dhe Amphitrio me M. Kapidani, F. Piantoni, R. Lombardi, Gabriel Oscar Rosati & Kejdi Barbullushi.

1 nga 12

The post “Shkodra Jazz Festival”, koncert nga Pilar Patassini dhe Alessandro D’Alessandro appeared first on Agjencia Telegrafike Shqiptare.

Filmi i shumëpritur i Olivier Assayas, “Magjistari i Kremlinit”, do të ketë premierën e tij të dielën, më 31 gusht, në Festivalin e 82-të të Filmit në Venecia.

Në kast përfshihen Paul Dano, Alicia Vikander, Zach Galifianakis dhe Tom Sturridge, ndërsa Jude Law, dy herë i nominuar për Oscar, luan Vladimir Putinin.

Fotografia e parë zyrtare e Law si Putin ka shkaktuar sensacion në internet për ngjashmërinë e jashtëzakonshme me udhëheqësin rus.

Filmi, i shkruar nga Assayas dhe Emmanuelle Carrère, bazohet në romanin më të shitur të Giuliano da Empoli dhe rrëfen ngjitjen në pushtet të Putinit në Rusi, që nga fillimi i viteve 1990, në periudhën post-sovjetike.

Assayas ka deklaruar për Variety se filmin e sheh si një retrospektivë historike, që tregon me saktësi rrugëtimin e Putin, i cili nuk është treguar më parë me të njëjtën qartësi si në libër.

Regjisori zbuloi gjithashtu se realizimi i filmit ishte sfidues, pasi xhirimet nuk mund të bëheshin në Rusi për shkak të aksesit të kufizuar në disa zona.

Si përfundim, filmi është xhiruar tërësisht në Letoni.

The post Putin në ekranin e madh, Jude Law transformohet në liderin rus first appeared on JavaNews.al.

Këngëtarja e njohur, Era Istrefi, ka ngritur shqetësim mes fansave të saj pas një postimi në rrjetet sociale, ku tregon se nuk është në gjendje të mirë shëndetësore.

Në një foto të publikuar në Instagram, Era shihet duke marrë infuzion, por pa dhënë asnjë detaj të mëtejshëm mbi arsyet e kësaj gjendjeje.

Postimi ka ngjallur menjëherë reagime të shumta nga ndjekësit, të cilët kanë shprehur shqetësimin dhe kanë bërë pyetje se çfarë mund të ketë këngëtarja.

The post Era Istrefi në gjendje jo të mirë shëndetësore, fansat shqetësohen për këngëtaren appeared first on Albeu.com.

Ministri i Kulturës, Blendi Gonxhja ka ndarë një mesazh ngushëllimi për ndarjen nga jeta të aktorit Naun Shundi. Gonxhja thotë se aktori dha shpirt e jetë për skenën shqiptare.

“I trishtë lajmi për ndarjen nga jeta të aktorit dhe regjisorit të mirënjohur Naun Shundi, pas një beteje shëndetësore me sëmundje të rëndë. Artisti që dha shpirt e jetë për skenën shqiptare, do të kujtohet gjithmonë për rolet e tij të paharrueshme dhe dashurinë që përcolli tek publiku. Ngushëllimet më të ndjera familjes, të afërmve, miqve dhe gjithë komunitetit artistik për humbjen e një figure të shquar, që do të mbetet përherë pjesë e identitetit tonë kulturor”, shkruan Gonxhja. m.p.

Naun Shundi, aktori dhe regjisori i njohur shqiptar, ka ndërruar jetë në moshën 66-vjeçare, pas një beteje të gjatë me sëmundjen e rëndë. Prej disa javësh, Shundi ishte nën kujdesin e mjekëve, ndërsa një ditë më parë bashkëshortja e tij kishte bërë të ditur se gjendja e tij shëndetësore kishte marrë një kthesë jo të […]

The post Shuhet në moshën 66-vjeçare aktori dhe regjisori Naun Shundi appeared first on BoldNews.al.

TIRANË, 28 gusht/ATSH/ At Zef Pllumi (1924-2007) përkujtohet sot në 101-vjetorin e lindjes si figurë që mbetet simbol i rezistencës shpirtërore dhe i dinjitetit njerëzor në Shqipëri.

Muzeu Historik Kombëtar solli në këtë ditë disa nga momentet kryesore që përcaktuan jetën dhe veprimtarinë e At Zef Pllumit si një zë që nuk heshti, një mendje që nuk u thye dhe një shpirt që “rrnoi vetëm për me tregue”.

At Zefi lindi në Lezhë më 1924. Arsimin e nisi në Kolegjin Françeskan të Shkodrës dhe e vijoi në Liceun “Illyricum”, të cilin e përfundoi më 1942. Në vitet e Luftës së Dytë Botërore, u përfshi në jetën intelektuale si pjesë e revistës “Hylli i Dritës” dhe si sekretar personal i Atë Anton Harapit, një nga figurat më të rëndësishme të françeskanëve shqiptarë. Por diktatura komuniste nuk falte mendimin e lirë. Ai u arrestua, u torturua dhe u dënua.

Fillimisht e burgosën në Shkodër, më pas e internuan në kampin e Bedenit. Pasi u lirua në vitin 1949, u vendos në kuvendin françeskan të Arrës së Madhe ku qëndroi deri më 1958. Gjatë kësaj kohe punoi si teknik i numizmatikës në Muzeun e Shkodrës dhe në vitin 1956 u shugurua meshtar, duke shërbyer për 12 vjet në Shosh të Dukagjinit.

Në vitin 1967 regjimi e arrestoi sërish. Pasoi një periudhë e gjatë e mbushur me dhimbje: 23 vjet në burgjet dhe kampet e Spaçit, Repsit, Ballshit, Skrofotinës, Tiranës dhe Zejmenit. Një çerek shekulli heqje lirie nuk e thyen dot. Ai doli prej tyre pa urrejtje, por me vendosmërinë për të dëshmuar. Pas lirimit në vitin 1989, iu rikthye “Hyllit të Dritës”, duke e ringjallur në vitet 1993–1997.

Në këtë periudhë shkroi dhe botoi trilogjinë e famshme “Rrno vetëm për me tregue” (1995–2001), një dëshmi e fuqishme për kohën e terrorit, e shkruar jo për të kërkuar mëshirë, por për të lënë gjurmë dhe për të treguar se dinjiteti është më i fortë se dhuna.

Përveç saj, ai botoi edhe një sërë veprash të tjera me vlerë të jashtëzakonshme për kulturën dhe kujtesën shqiptare: “Françeskanët e mëdhanj” (2001), “Antipoezi për shekullin e njëzetë” (2001), “Siç thonim dje” (2002), “Para njimijë vjetve” (2003), “Frati i pashallarëve Bushatli të Shkodrës” (2004) etj. Ndër nismat më të vyera të tij ishte ribotimi i kolanës së plotë të veprave të etërve françeskanë. Vepra e At Zef Pëllumbit u nderua edhe nga shteti shqiptar. Në vitin 2006 Presidenti i Republikës e dekoroi me Urdhrin “Nderi i Kombit”, ndërsa Ministria e Kulturës i akordoi çmimin “Penda e Artë” për trilogjinë me kujtime. At Zef Pëllumbi u nda nga jeta më 25 shtator 2007 në spitalin Gemelli në Romë dhe më 30 shtator u përcoll për në amshim në Shkodër, qytetin ku shërbeu, vuajti dhe la pas një trashëgimi që frymëzon breza të tërë.

Të dhënat janë marrë nga Fjalori enciklopedik i viktimave të terrorit komunist, Instituti i Studimit të Krimeve dhe Pasojave të Komunizmit.

The post At Zef Pllumi, shpirt që “rrnoi vetëm për me tregue” appeared first on Agjencia Telegrafike Shqiptare.

Nga Leonard Veizi

“Eat, Pray, Love” është një rrëfim i lindur nga krisja e brendshme, nga ajo zbrazëti që shpesh mbetet pas kur shkatërrohet një jetë e ndërtuar mbi zakone, pritshmëri e kompromis. Elizabeth Gilbert, në vend që të fshihej pas murit të dhimbjes, zgjodhi të udhëtonte – jo vetëm nëpër botë, por nëpër shtresat e vetvetes…

…”Eat, Pray, Love” është një libër autobiografik i shkrimtares amerikane Elizabeth Gilbert, botuar në vitin 2006, që më pas u kthye edhe në film, prodhuar në vitin 2010, me aktoren Julia Roberts në rolin kryesor.

Vepra u bë një fenomen ndërkombëtar dhe një bestseller i jashtëzakonshëm, sepse përshkruan një udhëtim shpirtëror, emocional dhe fizik të autores pas një divorci të dhimbshëm dhe një periudhe krize personale.

Libri është ndarë në tre pjesë kryesore, që përfaqësojnë edhe tre vende, tre përvoja dhe tre mënyra të ndryshme të të jetuarit:

Eat – Italia

Gilbert shkon në Itali për të shijuar kënaqësitë e thjeshta të jetës, kryesisht ushqimin, gjuhën dhe kulturën.

Italia ishte kthesa e parë, aty ku ajo mësoi të rikthente gëzimin e thjeshtë: të shijonte një pjatë makarona, të ecte pa ngut në rrugicat e Romës, të mësonte një gjuhë që tingëllonte si këngë. Ishte një përqafim i trupit dhe i kënaqësive të tij, një rikthim i ndjesisë se jeta nuk është vetëm detyrim, por edhe shije.

Është një kapitull i dorëzimit ndaj dëshirave të trupit, kënaqësisë dhe shijes së jetës pa ndjenja faji.

Pray – India

India, me heshtjen e saj të thellë dhe lutjen që nuk kërkon përgjigje, i hapi një derë tjetër: atë të shpirtit. Në ashramin ku meditoi, Gilbert përjetoi ankthin dhe qetësinë, vështirësinë për të heshtur brenda vetes, dhe ngadalë – mes dhimbjes e lutjes – një farë pajtimi të brendshëm. Ishte kapitulli i pranimit, i dorëzimit, i kërkimit të kuptimit përtej vetes.

Ky është kapitulli i kërkimit të brendshëm, i përpjekjes për të gjetur qetësi, falje dhe kuptim më të thellë.

Love – Indonezia (Bali)

Bali, me ekuilibrin mes tokës dhe qiellit, mes buzëqeshjes së njerëzve dhe mësimeve të urta të një shëruesi vendas, i solli harmoninë që ajo kishte kërkuar. Aty, mes qetësisë së tropikut, u shfaq edhe dashuria – jo më si iluzion apo varg pritjesh të paarritshme, por si një dhuratë e natyrshme që vjen kur njeriu është i gatshëm ta pranojë.

Epilogu

Në fund, libri i Gilbert-it është më pak për udhëtimin gjeografik dhe më shumë për hartën e brendshme që çdo njeri duhet të vizatojë: midis trupit dhe shpirtit, midis dëshirës dhe meditimit, midis vetmisë dhe dashurisë. Ai na kujton se shpesh duhet të humbasim gjithçka, që më në fund të mësojmë si të gjejmë veten.

Libri është vlerësuar nga shumë lexues sidomos për sinqeritetin e tij, thjeshtësinë e stilit dhe aftësinë për të kombinuar udhëtimin personal me reflektime universale mbi dashurinë, lumturinë dhe kërkimin e vetvetes.

Ai u kritikua gjithashtu nga disa për një lloj “luks shpirtëror”, pasi jo kushdo ka mundësi të udhëtojë në tre kontinente për të gjetur vetveten. Megjithatë, mesazhi kryesor që mbetet është se jeta është një udhëtim i brendshëm po aq sa i jashtëm, dhe çdo njeri duhet të gjejë mënyrën e vet për të arritur paqe dhe lumturi.

Ndërsa filmi edhe pse mori kritika të përziera nga kritikët, pati një sukses financiar, duke fituar 204.6 milionë dollarë në të gjithë botën kundrejt një buxheti prej 60 milionë dollarësh të shpenzuara.

BUENOS AIRES, 28 gusht /ATSH-DPA/ – Presidenti argjentinas, Javier Milei u shpëtoi gurëve të hedhur ndaj tij gjatë një takimi elektoral pranë Buenos Airesit, tha zëdhënësi i tij.

”Milei u dërgua i sigurt në Lomas de Zamora, një periferi e varfër e kryeqytetit”, tha zëdhënësi, Manuel Adorni në X.

Mediat lokale raportuan për përleshje midis mbështetësve dhe kundërshtarëve të udhëheqësit liberal, me policinë që ndaloi për pak kohë dy persona.

Disa zyrtarë qeveritarë fajësuan sulmin ndaj ndjekësve të “kirchnerizmit” apo kampit politik të ish-presidentes Cristina Fernandez de Kirchner.

Milei më vonë postoi një foto në X të tij duke buzëqeshur me motrën dhe sekretaren e përgjithshme të presidencës, Karina Milei si edhe ligjvënësin Jose Luis Espert.

Incidenti vjen ndërsa Milei bën fushatë për partinë e tij ”La Libertad Avanza”, përpara zgjedhjeve lokale të 7 shtatorit në provincën e Buenos Airesit.

Konfrontime shpërthyen gjithashtu të hënën në një tubim tjetër në Junin, përpara se Milei të mund të fliste.

Milei e ka polarizuar Argjentinën me masa të thella shtrënguese që synojnë uljen e borxhit dhe frenimin e inflacionit.

Ndërsa inflacioni është lehtësuar dhe buxheti është balancuar, shumë njerëz kanë humbur vendet e punës dhe subvencionet për energjinë dhe transportin publik janë shkurtuar.

Administrata e tij është gjithashtu e tronditur nga një skandal korrupsioni që përfshin një kompani farmaceutike që dyshohet se ka paguar ryshfete për të siguruar kontrata shumë milionë dollarëshe nga agjencia përgjegjëse për kujdesin ndaj personave me aftësi të kufizuara.

Motra e Mileit, Karina, e konsideruar si ndërmjetësja kryesore e pushtetit në qeveri, thuhet gjithashtu se është e përfshirë.

Skandali ka bërë që vlerësimet për presidentin të bien ndjeshëm./  a.jor.

The post ARGJENTINË – Presidenti Milei sulmohet me gurë në një takim elektoral appeared first on Agjencia Telegrafike Shqiptare.

Shoqata e Rinisë së Bashkisë Finiq mbledh mbi 8 mijë euro për blerje paisjesh për zjarrfikësit   Pas zjarreve të mëdha që goditën zonën e Bashkisë Finiq gjatë kësaj vere, Shoqata e Rinisë ndërmori një nismë të rëndësishme solidariteti për të mbështetur Shërbimin të Zjarrfikësve. Në kuadër të kësaj nisme, brenda 24 orëve janë grumbulluar […]

The post Shoqata e Rinisë Finiq nismë për mbledhje fondesh në mbështetje për zjarrfikësit appeared first on Saranda Web.

TIRANË, 27 gusht/ATSH/ Artdashësit vlonjatë, por edhe turistët e shumtë vendas e të huaj, shijuan mbrëmjen e djeshme rimet e muzikës elektronike.

Për rreth katër orë artistë ndërkombëtarë dhe shqiptarë ndezën atmosferën në Lungomare.

Ministrja e Turizmit dhe Mjedisit, Mirela Kumbaro ndau në rrjetet sociale momente nga ky koncert.

“Kështu dukej Vlora mbrëmë me Locked In – mijëra të rinj, qytetarë dhe turistë përjetuan në Lungomare muzikën e mirë dhe energjinë pa fund”, shkruan Kumbaro.

Në koncert performuan emra të njohur si Burak Jeter, Kristian Marki, Stefi Deriko dhe Abelo Mania.

Ky koncert i organizuar nga bashkia e Vlorës kishte për synim gjallërimin e jetës artistike të qytetit bregdetar gjatë sezonit veror.

1 nga 6

/k.s/r.e/

The post “Locked In”, koncerti me muzikë elektronike ndez atmosferën në Vlorë appeared first on Agjencia Telegrafike Shqiptare.

Filmi i animuar muzikor “KPop Demon Hunters” është bërë zyrtarisht filmi më i shikuar ndonjëherë në platformën transmetuese Netflix.

Prodhimi i kompanisë “Sony Pictures Animation” ka shtuar edhe 25.4 milionë shikime nga data 18 deri më 24 gusht, duke e çuar totalin e tij që prej premierës më 20 qershor në 236 milionë shikime.
Kështu, ai ka kaluar në krye të listës së filmave më të shikuar në gjuhën angleze në platformë, duke lënë pas filmin “Red Notice”.

Sipas Deadline, ajo që e bën edhe më mbresëlënës suksesin është fakti që ky nuk duket të jetë fundi i rrugëtimit për këtë film.

Filmi tashmë ka shënuar tre javë rresht me pothuajse 0 për qind rënie të audiencës, pas dy javëve të njëpasnjëshme me nga 26 milionë shikime.

Një shtysë tjetër i erdhi nga lansimi i “KPop Demon Hunters: The Sing-Along Event”, që pritet të sjellë rritje të re të shikueshmërisë.

Deadline po ashtu ka bërë të ditur se Netflix planifikon t’i bashkojë shifrat e shikueshmërisë së këtij versioni me filmin origjinal, ani se ato shfaqen si tituj të ndarë në platformë.

Ky version u shfaq edhe në kinema fundjavën e kaluar, ku arriti sukses të madh.

Filmi në fjalë mposhti “Weapons” duke dalë i pari në arkë filmike me 19 milionë dollarë.

“KPop Demon Hunters” ka edhe 24 ditë brenda dritares së tij 91-ditëshe të premierës për të vazhduar mbledhjen e shikimeve dhe për të rritur distancën me “Red Notice”, që kur u bënë 91 ditë kishte 230 milionë shikime.

Sinjali – aty ku e vërteta flet para lajmit!

/GazetaSinjali/

The post A është “KPop Demon Hunters” filmi më i shikuar i të gjitha kohërave në Netflix? appeared first on Sinjali.

Reagimi i MEKI-t për një shkrim modest timin mbi gjendjen faktike të Shpellës së Spilës më bëri të mendoj se ky institucion e kishte seriozisht ndërhyrjen dhe shpëtimin e këtij monumenti të kategorisë së parë nga braktisja dhe lavazhot përqark. Për këtë arsye e pashë me vëmendje si tekstin, ashtu edhe 3 imazhet që shoqëronin tekstin. Duke e ditur se në Shqipëri nuk ekzistojnë specialistët e mirfilltë të interpretimit të mitologjisë antike në imazhe moderne te inteligjences Artificiale , isha shumë i surprizuar të shikoj fotot nga “projekti” i supozuar i MEKI-t.

Kam pasur fatin që, 10 vite më parë, në Singapor, si pjesë e një delegacioni të UNESCO-s, te shikoja ndoshta projektin e parë me IA të ri – interpretimin e mitologjisë antike kineze, të zbuluara në një shpelle unike diku në shkretëtirat e Kinës. Ishte një projekt shumë ambicioz, ku Universiteti i Sydney-t, Pekinit dhe Opera Shtetërore e Pekinit kishin rikrijuar të gjitha imazhet e shpellen në Inteligjencë Artificiale dhe i përdornin për turizëm edukativ dhe kulturor. Prandaj, lajmi se MEKI kishte një projekt për Shpellën më intrigoi.

Por kurioziteti u kthye në zhgënjim dhe pastaj në qeshje pa fund.
Imazhi i parë i MEKI-t duket se nje person me shume gjasa një kinez i cili me një projektor në dorë krijon dritehije në shpellën e ndriçuar pas tij.

Në botën e teknologjisë së sotme nje femije i duhen vetëm 5 minuta dhe informacion bazik për të kuptuar se ku dhe si janë gjeneruar këto imazhe.

Në fakt, mua më deshen pak me shume se10 minuta për të kuptuar se imazhet e projektit të MEKI-t vijnë nga një Shpelle Kineze, ne provincen e Huashan.

Pyetja ime për shokët e MEKI-t që talleni me qytetarët është:
A ka lidhje një projekt kinez me Shpellën e Spilës në Himarë? A ka lidhje interpretimi i legjendës së Polifemit në Spilë me Budën e Huashanit?

Besoj se të paktën qytetarët në Himarë do të qeshin sot në mbrëmje kur të ulen për të pirë kafenë buzë detit dhe të lexojnë se Ministria jonë që mbulon kulturën përdor imazhet e shpellave në Kinë për Shpellën e Spilës – një shpelle që mitet lokale e lidhin me hapësirën Homerike.
Suggjerim për drejtuesin e MEKI-t:

Mblidh një grup të vogël specialistësh të arkeologjisë dhe historisë. Krijo një ide të qartë se çfarë konteksti historik mund të përdoret në Shpellën e Spilës, bazuar në zbulimet arkeologjike. Ky projekt kërkon specialistë të mirfilltë që kanë zbatuar projekte të interpretimit historik në shpella, jo elektrikistë që punojnë me tendera. Shiko modelet franceze, të cilat janë për t’u admiruar, për shembull.

Nëse nuk ke kapacitet për të gjitha këto, kërko ndihmën e UNESCO-s, e cila ka në listat e saj një numër ekspertësh të kalibrit botëror që do ta kishin ëndërr të merreshin me një projekt homerik.
Faleminderit.

Më poshtë: foto nga MEKI dhe foto nga projekti i Huashanit.
Foto numer 1 Nga Deklarata zyrtare e MEKI-te te Republikes se Shqiperise.

Foto numer 2. Projekti I Shpelles se Huashan, Provinca Tunxi, Huangshan City, Republika Popullore e Kines.

The post Shpella e Spilesë, Tare i përgjigjet Blendi Gonxhes: Shokë të Ministrisë, mos u tallni me taksapaguesit… first appeared on JavaNews.al.

Drejtorit artistik thotë se përbindëshat janë “fil rouge” i këtij viti, ndërsa Guillermo del Toro prezanton vizionin e tij mbi klasikën e Shelleit

Nadia Khomami

Kur Guillermo del Toro pranoi çmimin Bafta për regjisorin më të mirë në vitin 2018, ai përdori fjalimin e tij për t’i bërë homazh Mary Shelley-t, duke e quajtur atë “figura më e rëndësishme e trashëgimisë angleze”.

“Ajo mori fatin e Kalibanit dhe i dha peshë barrës së Prometeut,” tha Del Toro. “Ajo i dha zë të pazonës dhe prani të padukshmes, dhe më tregoi se ndonjëherë, për të folur për përbindësha, duhet të shpikim përbindësha tanë.”

Gati dy dekada pas shpalljes së synimit të tij për të përshtatur Frankenstein-in e Shelley-t, regjisori meksikan më në fund po zbulon vizionin e tij për këtë klasik në festivalin e filmit në Venecia. Me Oscar Isaac si shkencëtari obsesiv dhe Jacob Elordi si përbindëshi, filmi ndez sërish reflektimin e Shelley-t mbi kufirin e brishtë mes njerëzimit dhe monstruozitetit. Por premiera e tij vjen në një vit kur Venecia duket veçanërisht e fiksuar me përbindësha të çdo lloji.

Drejtori artistik i festivalit, Alberto Barbera, tha se “fil rouge” i këtij viti janë përbindëshat, nga krijesa fantastike e Del Toros deri tek “përbindëshat e vërtetë” të shekullit të kaluar. “Kemi filma për diktatorë të së shkuarës dhe të tashmes, nga Musolini e Çaushesku te Gadafi dhe Putini,” i tha ai Guardian-it. “Ka filma për monstruozitetin e luftës në Ukrainë dhe Gaza, monstruozitetin e krimeve të kryera nga njerëz normalë, dhe kërcënimin e bombës atomike, që është një frikë reale.”

Programi përfshin thrillerin politik të Olivier Assayas, The Wizard of the Kremlin, që ndjek ngritjen në pushtet të Vladimir Putinit, me Jude Law në rolin e presidentit të ardhshëm dhe Paul Dano si strategun e tij.

Dokumentari i Jihan K, My Father and Qaddafi, shqyrton zhdukjen në Kajro më 1993 të të atit, Mansur Rashid Kikhia, udhëheqësit paqësor të opozitës kundër diktatorit libian. Filmi i Mihai Mincan, Milk Teeth, i vendosur në ditët e fundit të diktaturës së Nicolae Ceaușescu-t, ndjek një vajzë të re që bëhet dëshmitarja e fundit e zhdukjes misterioze të motrës së saj në një qytet të vogël rumun. Ndërkohë, Duse i Pietro Marcello-s është një portret i artistes Eleonora Duse, i vendosur në sfondin e fashizmit në ngritje të Italisë së Musolinit.

Sipas Natalie Lawrence, autore e Enchanted Creatures: Our Monsters and Their Meanings, fiksimi me përbindëshat nuk është i rastësishëm. “Ne kemi qenë gjithmonë të mahnitur dhe të neveritur nga përbindëshat si Frankensteini, sepse ata flasin për diçka brenda nesh me të cilën po luftojmë thellë,” tha ajo.

“Jo të gjithë përbindëshat janë të këqij, sigurisht. Por ata gjithmonë kanë qenë forma trupëzuese të shqetësimeve shoqërore. Njerëzit e tmerrshëm bëhen përbindësha të ngjarjeve historike, ose krijohen bishat fiksionale nga ankthi mitik. Pra, ekziston një spektër: nga diktatorët gjenocidalë të kohëve të fundit, të bërë monstruozë, deri tek përbindëshat e lashtë-moloch, hyjni të vdekjes.”

Ky fiksim shtrihet edhe tek lufta dhe frika bërthamore. Filmi i Kathryn Bigelow, A House of Dynamite, me Idris Elba dhe Rebecca Ferguson, ndjek zyrtarë të Shtëpisë së Bardhë që përballen me kërcënimin e një sulmi raketor ndaj SHBA-së. “Shumë vende zotërojnë mjaftueshëm armë bërthamore për të shkatërruar qytetërimin për disa minuta,” tha Bigelow. “Megjithatë, ekziston një lloj mpirjeje kolektive – një normalizim i heshtur i të paimagjinueshmes.”

Një tjetër film, The Voice of Hind Rajab i Kaouther Ben Hania-s, rrëfen historinë e një vajze palestineze pesëvjeçare të vrarë në janar 2024, kur automjeti i familjes së saj u godit nga forcat izraelite. Filmi përfshin regjistrime rrëqethëse të telefonatës së saj të fundit me shërbimet e shpëtimit.

Producenti ukrainas Alexander Rodnyansky, i dënuar në mungesë me 8 vjet e gjysmë burg nga një gjykatë ruse për qëndrimin e tij kundër luftës, do të shfaqë premierën e dokumentarit Notes of a True Criminal, që reflekton mbi historinë e trazuar të Ukrainës dhe pasojat e saj personale.

“Ne po jetojmë në kohë shumë të rrezikshme,” tha Barbera. “Unë jam pjesë e brezit pas Luftës së Dytë Botërore që besonte se paqja ishte e përhershme. Por bota që njihnim po shembet. Po përballemi me luftëra në çdo cep, dhe me kërcënimin e armëve bërthamore. Filmbërësit po reagojnë me një rikthim në kinemanë e realitetit. Ata nuk japin gjithmonë përgjigje, por gjithmonë shtrojnë pyetje.”

Barbera tha se pret që këtë vit festivali të shënohet edhe nga demonstrata politike. “Por vetë filmat tashmë flasin për problemet e botës bashkëkohore. Venecia nuk është një hapësirë e mbyllur; është një hapësirë ballafaqimi.”

Një protestë pro-palestineze pritet të zhvillohet në festival më 30 gusht, ndërsa grupi Venice4Palestine bëri thirrje që Bienalja të tërheqë ftesat për Gerard Butler dhe Gal Gadot, të cilët luajnë në filmin e Julian Schnabel-it In The Hand of Dante së bashku me Oscar Isaac, Al Pacino dhe Martin Scorsese, pasi ata kanë mbështetur Izraelin në të kaluarën.

Në total, 21 filma do të konkurrojnë për Luanin e Artë të këtij viti, me një juri të kryesuar nga Alexander Payne, regjisori i The Holdovers. Ndër më të shumëpriturit janë Bugonia i Yorgos Lanthimos me Emma Stone; komedia Jay Kelly e Noah Baumbach me George Clooney, Adam Sandler, Laura Dern dhe Greta Gerwig; si dhe The Smashing Machine e Benny Safdie-t me Dwayne Johnson dhe Emily Blunt.

Gjithashtu në garë janë antologjia Father Mother Sister Brother e Jim Jarmusch, me Adam Driver, Cate Blanchett, Charlotte Rampling, Vicky Krieps dhe Tom Waits; si dhe No Other Choice i Park Chan-wook, me Lee Byung-hun.

Jashtë konkurrimit, festivali do të shfaqë After the Hunt të Luca Guadagnino-s, me Julia Roberts, Andrew Garfield dhe Chloë Sevigny, dhe dokumentarin e ri të Werner Herzog-ut, Ghost Elephants. Herzog do të marrë një Luan të Artë për arritje në jetë, së bashku me Kim Novak, yllin e Hollivudit të viteve 1950 që luajti në Vertigo të Alfred Hitchcock-ut.

Burimi: theguardian.com/ Përgatiti për botim: L.Veizi

Nga Gazeta “SI”- Për herë të parë, Katedra e Albanologjisë në Universitetin Ludwig-Maximilians të Mynihut drejtohet nga një grua. Znj. Enkeleida Kapia merr drejtimin e saj pas viteve të drejtuara nga prof. Bardhyl Demiraj.

Ky ndryshim i rëndësishëm përkon me shpalljen e vitit 2025 si Viti i Martin Camajt, në nder të 100-vjetorit të lindjes së poetit, gjuhëtarit dhe studiuesit të njohur shqiptar.

Në bashkëpunim me Qendrën Kombëtare të Librit dhe Leximit, katedra e Albanologjisë do të prodhojë audiobooks me poezitë e Camajt, ku do të marrin pjesë zëra të rinj dhe, sipas znj. Kapia, edhe bashkëshortja e tij, Erika Camaj.

“Është e rëndësishme që krijimtaria e tij të përcillet te brezat e rinj përmes zërit,” u shpreh ajo.

Drejtoresha e QKL-së, Alda Bardhyli, e cilësoi një hap të rëndësishëm për rritjen e rolit të grave në fushën e shkencës dhe studimeve shqiptare. Ajo nënvizoi se krijimtaria e Martin Camajt ka përmasa universale dhe nuk kufizohet vetëm në një mjedis apo kohë të caktuar.

Në kuadër të këtij jubileu, QKLL dhe Universiteti i Mynihut do të organizojnë edhe një simpozium ndërkombëtar me studiues, pedagogë dhe personalitete të fushës së albanologjisë.

Kush ishte Martin Camaj
Martin Camaj (1925–1992), i lindur në Temal të Dukagjinit, është një nga figurat më të rëndësishme të letërsisë dhe studimeve shqiptare. Poezia dhe proza e tij u zhvilluan në harkun e 45 viteve, duke sjellë një stil të veçantë të frymëzuar fillimisht nga tradita e veriut shqiptar dhe më pas nga hermetizmi italian. Veprat e tij janë përkthyer në disa gjuhë të huaja, duke e vendosur atë në radhën e autorëve shqiptarë me ndikim ndërkombëtar. Camaj ndërroi jetë në Mynih më 12 mars 1992.

The post Një grua në krye të Katedrës së Albanologjisë në Mynih/ Shpallet viti i Martin Camaj-t appeared first on Gazeta Si.

Regjisori Joseph Kosinski, i njohur për suksesin e “Top Gun: Maverick”, ka treguar idenë  e re gjatë një interviste për Collider.

 “Një gazetar më pyeti: ‘Nëse do të bëje një film me Tom Cruise dhe Brad Pitt, çfarë filmi do të ishte?’ Dhe unë thashë me shaka që Sonny Hayes (personazhi i Brad Pitt në F1) kthehet në botën e Formula 1 dhe ndeshet me rivalin e vjetër Cole Trickle (roli i Tom Cruise në Days of Thunder), i cili garonte në NASCAR në vitet ’90”, ka thënë Kosinski.

Ai ka menduar që do të ishte histori fantastike, por ndoshta e pamundur për t’u realizuar.

“Flasim për një “Mission: Impossible” të vërtetë. Do të ishte shumë, shumë e vështirë për t’u bërë”, ka thënë ai.

Kanë kaluar më shumë se tre dekada që nga hera e fundit kur Cruise, 63 vjeç dhe Pitt 61 vjeç, kanë punuar bashkë, në filmin “Interview With the Vampire” të vitit 1994.

Kosinski ka zbuluar se kishte tentuar t’i bashkonte aktorët edhe më herët, në projektin “Go Like Hell”, një dramë rreth garave që më vonë u shndërrua në filmin “Ford v Ferrari” me Matt Damon dhe Christian Bale.

“Madje bëmë edhe një lexues të skenarit në shtëpinë e Tom, me Bradin dhe të tre aty bashkë. Ishte moment surreal”, ka thënë ai.

Regjisori tutje ka kujtuar se Cruise ka marrë pjesë në premierën e “F1” në Londër, ku dy aktorët patën rastin të takoheshin përsëri.

“Do të ishte e mrekullueshme sikur të gjenim një mënyrë për t’i parë të dy në të njëjtin film”, ka shtuar Kosinski.

Ai ka pranuar se suksesi i madh i “F1”, që është bërë filmi me fitimet më të mëdha të karrierës së Pitt, ishte lehtësim i madh.

“Sa herë që një film funksionon, për mua është thjesht një frymëmarrje lehtësimi. Sepse kurrë nuk e di çfarë do të ndodhë. Nuk ke asnjë ide se si do të pritet një film deri sa të shfaqet. Ka qenë fantastike ta shohësh mënyrën se si është pritur ky projekt”, ka thënë regjisori.

Sinjali – aty ku e vërteta flet para lajmit!

/GazetaSinjali/

The post Tom Cruise dhe Brad Pitt e vështirë të ribashkohen në një film të ri të “F1” appeared first on Sinjali.