Një punonjëse e Ujësjellësit në Tiranë i është drejtuar kryeministrit Edi Rama për të ndërhyrë përballë vjedhjeve dhe abuzimeve të mëdha nga drejtori i UKT´-së, Skerdi Drenova në bashkëpunim me sekseren e tij, Joana Nano. Në letrën e dërguar kryeministrit, të cilën e ka nisur edhe pranë Gijotina.com për ta botuar, ajo shprehet se nuk […]
PARIS, 24 korrik /ATSH-AFP/ – Presidenti francez, Emmanuel Macron dhe bashkëshortja Brigitte ngritën një padi për shpifje në Shtetet e Bashkuara kundër blogeres amerikane, Candace Owens për përhapjen dhe shfrytëzimin e gjerë, në një video, të informacionit të rremë se Brigitte Macron “ka lindur burrë”.
Ky lajm i rremë, i cili është rishfaqur rregullisht në mediat sociale në Francë që nga zgjedhjet e para të Emmanuel Macron në 2017, ka lulëzuar jashtë vendit, veçanërisht në Shtetet e Bashkuara pasi blogerja e ekstremit të djathtë Candace Owens e shfrytëzoi atë në mars 2024 duke i dhënë asaj jehonë globale që nga janari 2025 me një seri videosh të titulluara “Duke u bërë Brigitte”.
Çifti presidencial ngriti dje një padi për shpifje, në një gjykatë në Delaware duke kërkuar dëmshpërblim “shembullor” që do të përcaktohet në gjyq.
Avokatët e tyre pohojnë në padi se Candace Owens ishte plotësisht në dijeni të falsitetit të këtyre akuzave dhe hodhi poshtë sistematikisht të gjitha kërkesat për korrigjim, duke vazhduar në “fushatën e saj të shpifjes” për të “fituar famë dhe për të fituar para” duke vënë në dukje se ajo tani ka 6,9 milionë abonentë në llogarinë e saj X dhe 4,7 milionë në YouTube.
Sipas lajmit të rremë që e nisi këtë aferë, e cila qarkulloi gjerësisht në Francë nga grupe duke përfshirë teoricienë konspiracioni, skeptikë të COVID dhe të djathtën ekstreme, Brigitte Macron, mbiemri i vajzërisë Trogneux, nuk ka ekzistuar kurrë, por vëllai i saj Jean-Michel e mori këtë identitet pasi iu nënshtrua një ndryshimi gjinor.
Dy gra, Natacha Rey dhe Amandine Roy, të cilat e kishin përhapur gjerësisht atë, u urdhëruan nga gjykatat franceze në shtator të paguanin disa mijëra euro dëmshpërblim për Brigitte Macron dhe 5 000 euro për Jean-Michel Trogneux, por ato u liruan nga akuzat në apel më 10 korrik.
Brigitte Macron dhe vëllai i saj e kanë apeluar këtë vendim./ a.jor.
Policia e Tiranë ka goditur dy raste mashtrimi me apartamentet në 24 orët e fundit. Në një rast, njëri ka shitur dy herë të njëjtin apartamenti, ndërsa në rastin tjetër, një i ri i ka marrë një shtetasi, 75 000 euro, duke e mashtruar se do t’i blinte një apartament në kryeqytet. Më konkretisht, është […]
Katër veterinerë janë arrestuar nga policia në Korçë, pasi kishin matrikulluar 120 bagëti të imëta dhe gjedhë të kontabanduara nga Greqia. Në pranga kanë rënë shtetasit me iniciale B. M., 64 vjeç, banues në Durrës, K. A., 57 vjeç, banues në Korçë, dhe D. K., 64 vjeç, banues në Maliq, E. L., 39 vjeç, banues […]
Nëse planifikoni të shkoni në Evropë këtë verë, por ende nuk keni vendosur plotësisht për një itinerar, ka të ngjarë që të habiteni me kostot shumë të larta – kur vendosni në minutën e fundit, shkruan Vinicius Costa në një artikull të botuar në revistën amerikane të udhëtimeve “Travel off Path”.
Nga Costa Brava e Spanjës, duke kaluar Rivierën Franceze, deri në Bregun Amalfi të Italisë dhe deri në Bregun Dalmatian idilik të Kroacisë, nevojitet një buxhet ditor deri në 194 dollarë ose më shumë, për të mos përmendur turmat masive.
Megjithatë, jo çdo destinacion veror evropian është aq i shtrenjtë sa Positano, në Bregun e Amalfit, në Itali.
Në fakt, ekzistojnë katër vende tërheqëse të “Botës së Vjetër” të cilat ofrojnë akomodim dhe ushqim me kosto më të lirë:
1-Vlora, Shqipëri; 2-Liqeni i Ohrit, Shqipëri/ Maqedoni e Veriut; 3-Nessebar, Bullgari; 4- Batumi, Gjeorgji.
Vlorë, Shqipëri
E vendosur midis maleve dhe detit, Vlora është destinacioni kryesor turistik në bregdetin e Shqipërisë, “perla e fshehur” e një vendi që është bërë pika e nxehtë e verës së ardhshme të Evropës.
Vlora është një qytet i qetë me një qendër historike të rinovuar së fundmi, me një trashëgimi të pasur kulturore, dhe një vijë bregdetare mahnitëse – të mbushur me apartamente të larta, bare plazhi të gjalla dhe taverna mikpritëse që shërbejnë ushqime të freskëta deti gjatë gjithë ditës.
Ky qytet i bukur bregdetar do të mundësojë fluturime direkte brenda Evropës.
Aeroporti Ndërkombëtar i Vlorës është planifikuar të hapet në vitin 2026.
Çmimet mesatare në Vlorë, Shqipëri
Vakt i Lirë – (Restorant) 8 dollarë
Vakt me 3 pjata për 2 persona – (Restorant i nivelit të mesëm) 28 dollarë
Akomodim i lirë – (Hostel) 14 dollarë
Akomodim i nivelit të mesëm (Hotel/B&B/shtëpi pritjeje me 3 yje) 59–69 dollarë
Hotel me 5 yje (Luksoz gjithëpërfshirës) 184–295 dollarë
Tarifa e taksisë (Për 0, 5 milje) 1,90 dollarë
Liqeni i Ohrit
Liqeni i Ohrit shtrihet në kufirin malor midis pjesës jugperëndimore të Maqedonisë së Veriut dhe Shqipërisë lindore. Është një nga liqenet më të thella dhe më të vjetra të Evropës, me një ekosistem unik ujor me rëndësi botërore, me më shumë se 200 specie endemike.
Imagjinoni një varg qytetesh buzë liqenit të kryqëzuara me rrugë me kalldrëm, me anije shumëngjyrëshe të ankoruara pranë porteve të tyre piktoreske, kisha mahnitëse të lashta dhe madje plazhe me guralecë – të shtrira pranë klubeve të lundrimit.
Mos humbisni Qytetin e Ohrit, një nga vendbanimet më të vjetra në Evropë.
I ndërtuar kryesisht midis shekujve VII dhe XIX, ai ka manastirin më të vjetër sllav (Shën Pantelejmonin) dhe më shumë se 800 ikona të stilit bizantin që datojnë nga shekulli XI deri në fund të shekullit të XIV.
Ka ndërruar jetë gjatë transportit për tek spitali i Traumës në Tiranës, drejtuesi i automjetit që u aksidentua paraditen e kësaj të marte në aksin rrugor Maqellarë-Peshkopi. Lajmin e ka bërë me dije Policia e Dibrës përmes një komunikate për mediat, teksa viktima është shtetasi me inicialet B.S. Dyshohet se ai ka humbur kontrollin mbi […]
Një aksident i rëndë automobilistik është regjistruar paraditen e kësaj të marte në aksin rrugor Maqellarë–Peshkopi. Nga informacionet paraprake mësohet se një automjet ka dalë nga rruga dhe ka përfunduar në një humnerë. Si pasojë e aksidentit ka mbetur i plagosur rëndë shoferi dhe ndodhet në gjendje kritike për jetën. Mësohet se ai është dërguar […]
Tiranë, 21 korrik/ATSH/ Bujqësia është një shtyllë e rëndësishme e ekonomisë shqiptare, e cila ofron mundësi punësimi për një pjesë të konsiderueshme të popullsisë dhe luan një rol kyç në furnizimin e tregut me produkte ushqimore vendase.
Sherbet Harziti, një fermer nga Baldushku me përvojë 15-vjeçare në bujqësi, ka ndërtuar një fermë model ku prej 8 vitesh kultivon me kujdes domate të vogla cilësore, të njohura për shijen e tyre të veçantë, freskinë dhe konkurrueshmërinë në treg.
Ministrja e Bujqësisë dhe Zhvillimit Rural, Anila Denaj, bëri me dije se Harziti është përfitues i Skemës Kombëtare të Mbështetjes prej disa vitesh, përfshirë masat për mbështetjen e naftës dhe investime në sera. Kjo mbështetje i ka mundësuar atij të zgjerojë aktivitetin bujqësor, duke ulur kostot dhe rritur qëndrueshmërinë ekonomike të fermës së tij.
“Përmes Skemës Kombëtare të Investimeve, ku ofrohet një grant prej 50%, si dhe mbështetje nga Kredia e Butë e kombinuar me Garancinë Sovrane, çdo fermer mund të përfitojë financim me normë interesi vetëm 2%, me mbulim kolateral deri në 70%”, theksoi ministrja Denaj.
Për të mbështetur fermerët dhe për të nxitur rritjen e qëndrueshme ekonomike, qeveria shqiptare ka krijuar Skemën Kombëtare të Mbështetjes për fermerët. Kjo skemë përfshin subvencione të ndryshme, përfshirë mbështetjen për naftën bujqësore, investime në sera dhe kredi me kushte të favorshme, me qëllim nxitjen e modernizimit të fermave dhe rritjen e konkurrueshmërisë së produkteve shqiptare në treg. /j.p/
Kur u nisa prej katundit, e u kyça në autostradë, e putha vathin tënd që e mbaj në qafë, nanë, që të më ruash kur voziti si e çmendur rrugës për Prishtinë. E puthi vothin sikur dikush që e puth kryqin, dorën e Fatmës, syrin kundër msyshit, shkronjën e parë të fëmisë. E kur Armendi thotë : Të këndojmë bashkë refrenin të këngës “edhe njëherë”, për ata që nuk i kemi më, kamera nxë një çift të ri, sa Marini, nipi jot, jo tu u puth, por tu kajt, Edhe njëherë, veç edhe njëhere,… E nata e magjishme mbaron, emocioneplot, shikoj qiellin plot yje të kryeqytetit, yjet që shndërrisin si vothi jot i arit në qafën time./ KultPlus.com
TIRANË, 20 korrik/ATSH/ Porti i Durrësit është kthyer në një nga nyjet më të rëndësishme të lëvizjes së verës, duke pritur mijëra qytetarë që mbërrijnë çdo ditë përmes linjave të trageteve që lidhin Shqipërinë me brigjet e Italisë.
Këtë fundjavë, pesë tragete kanë përshkuar Adriatikun, duke sjellë një rritje të ndjeshme të fluksit të udhëtarëve.
Përballë këtij intensiteti lëvizjeje, strukturat portuale po funksionojnë me kapacitet të plotë për të garantuar një proces të shpejtë dhe efikas.
Administrata Doganore në Portin e Durrësit thotë se është e angazhuar maksimalisht për të ofruar shërbime të standardit të lartë, mikpritje dhe profesionalizëm ndaj çdo pasagjeri që zbarkon në vendin tonë.
Prej më shumë se një jave, linjat Durrës–Bari dhe Bari–Durrës po operojnë me dy lundrime në ditë për të përballuar kërkesën e lartë të sezonit turistik, ndërsa linja Durrës–Ankona vijon të ofrohet me frekuencë ditore që nga fillimi i muajit korrik.
Porti i Durrësit mbetet porta kryesore hyrëse e vendit dhe një nga arteriet më të rëndësishme për zhvillimin e turizmit dhe ekonomisë në përgjithësi gjatë sezonit veror.
Një denoncim nga një punonjës i doganave shqiptare ka hedhur dritë mbi atë që e quan “kontrabanda më e frikshme në historinë e vendit” e drejtuar nga “koka”, drejtori i doganave shqiptare Gent Gazheli. Punonjësi shprehet se doganat shqiptare janë gjunjëzuar më keq se në vitin famëkeq 1997, nën drejtimin e Gent Gazhelit. “Të gjithë […]
Nën hijen e pemëve të parkut “Mbretëresha Geraldinë” në Burrel, takojmë 78-vjeçaren Fatmira Sulaj. Me ikjen në masë të banorëve nga fshati i saj, Batër e Vogël, pas vdekjes së bashkëshortit, ajo është zhvendosur në qendër të qytetit për t’u afruar me fëmijët dhe shërbimet kryesore.
Batër e Vogël, i formuar nga familje që për arsye bujqësore u shkëputën nga Batra e Madhe, tani është gati i braktisur. Tre fëmijët e Fatmirës jetojnë në emigracion, vajza në Itali, një djalë në Angli dhe tjetri në Turqi ku po trajtohet pas një operacioni të ndërlikuar.
“Jam me qira këtu! I kam në kurbet fëmijët”, thotë ajo për Citizens.
Shtysë për t’u larguar nga vendlindja ishte gjithashtu distanca nga spitali – në fshatin Batër taksia nuk vinte deri pranë shtëpisë dhe nevojitej barela.
Fatmira tregon se fëmijët i kanë kërkuar që ajo t’u bashkohet jashtë shtetit, por thotë se nuk e përballon dot jetën në një vend të huaj.
“Për Zotin në Angli nuk rrihet, se nuk njeh njeri; fëmijët janë në punë, vijnë në mbrëmje të lodhur.. ndenja një herë një muaj e gjysmë, herën tjetër dy muaj e gjysmë, por nuk rri dot më gjatë,” thotë ajo.
Burreli, pjesë e Bashkisë Mat, është një nga zonat më të prekura nga migrimi drejt Tiranës dhe emigrimi jashtë shtetit, një prirje që ka prekur gjithë qarkun e Dibrës. Sipas censit të popullsisë, në rreth një dekadë, Burreli humbi rreth 27% të banorëve të saj – nga 10,862 (2011) në 7,928 (2023).
Megjithatë mosha e tretë “duket rezistente” ndaj ikjes. Kjo më shumë për faktin se hasin vështirësi në integrimin në një zonë të re, që nuk është ajo ku kanë kaluar pjesën më të madhe të jetës.
Nuk largohemi nga Mati. Nga Burreli shkojmë në Gurrë të Vogël, 19 km më larg qytetit, për t’u takuar me 82-vjeçarin Imer Kurti. Ai dhe bashkëshortja refuzojnë të largohen nga kulla mbi 400-vjeçare, në pronësi të familjes. Me humor Imeri thotë se Gurra e Vogël është Evropë për të, që kur kushtet minimale si rruga, apo furnizimi me drita, janë siguruar.
“Ajri! Kur shkoj në Tiranë, se ju jeni mësuar, por unë nuk mbushem me frymë”, rrëfen Imeri, i cili ka tre fëmijë, – një djalë i jeton në Burrel, ndërsa djali tjetër dhe vajza në Tiranë. Tek ata mban shpresa për të ruajtur trashëgiminë.
“Fëmijët, ose vijnë-ose s’vijnë, punë tjetër, por më kanë thënë se ‘nuk e lëmë shtëpinë’. Bën vaki edhe e gënjejnë babanë, por më kanë thënë nuk e lëmë!” thekson Imeri.
Kurti me ironi shprehet se në Tiranë nuk ja di shtëpinë fëmijëve, duke nënkuptuar për një lidhje të fortë me fshatin dhe pavarësisht kërkesave të vazhdueshme për tu zhvendosur atje, ai shpreson se një ditë ata do të kthehen.
“Çfarë të bëj në Tiranë? Nuk mund ta lë vendin tim këtu!” thotë Imeri. “Kalamajtë nëse duan le të vijnë!”
Sistemi shëndetësor, plagë e hapur
Infrastruktura në fshatra nuk është kudo e lehtë, rruga na solli deri tek kulla e Imer Kurtit, por për të takuar kryeinfermierin e qendrës shëndetësore të Gurrës, Ibrahim Ahmatin, u detyruam të përshkruanim një pjesë në këmbë, pasi rruga nuk ishte shtruar ende deri në banesën e tij.
Ahmati e ushtron profesionin e infermierit që prej vitit ’98, ndërsa në këtë fshat e ka nisur aktivitetin në shërbim të komunës Rripë që prej vitit ’97.
“Është një lagje këtej, përtej malit, lagja Lezaj, janë 120 frymë, e ka vështirë edhe helikopteri për dimër. Madje një infermier një rast, i kishte thënë në telefon të sëmurit që merr Ibrahimin, se unë isha në Rripë, se deri kur të vi unë atje, o ke vdek, o je shëndosh, s’ke nevojë më,” tregon Ibrahimi.
Në tetë vitet e fundit, nga të dhënat e Urdhrit të Infermierit janë mbi 5,400 infermierë që kanë plotësuar dokumentacionin për Gjermani dhe Itali. Mungesa e personelit mjekësor ka sjellë që edhe shumë qendra shëndetësore të shkrihen me njëra – tjetrën.
“Suç-Gurra tashmë janë shkrirë në një qendër dhe mbulojnë 11 fshatra. Kanë bashkuar edhe Xibrin me Klosin (qendrat shëndetësore), edhe Bazin me Ulzën, që kanë qenë dy” shpjegon ai.
Mungesa e ilaçeve përveç auditimeve nga Kontrrolli i Lartë i Shtetit, artikulohet edhe vetë nga specialistët e fushës.
“Ka pas raste që kam pasur nevojë për oksigjen, që nuk e kam pasur. Kam pasur nevojë për kateter, për t’u kataterizuar, që nuk e kam pasur, ka munguar dhe jam detyruar ta çoj në spital (rajonal, pacientin),”vijon Ibrahimi.
Edhe infermier Ibrahimi ka fëmijë emigrantë, njëri në Angli, tjetri iu kthye së fundmi. “Ka tetë muaj që ka ardhur, pa asnjë punë […] e vret sedra vetë”, rrëfen ai për vështirësitë e të rinjve që rikthehen nga emigracioni.
“Gjithë ky eksod nuk është pa shkak! Nuk falet!” vijon Ibrahimi.“Më dhimbset t’ja kthej shpinën fshatit! Sa të kem këmbën dhe dorën, jam duke ndenjur këtu, kur të ngel pastaj, me shku ke fëmijët…” përfundon ai.
Fatmira, Imeri dhe Ibrahimi bluajnë të njëjtën bindje për të mos i braktisur vendbanimet. Për ata, gjithçka fillon me ajrin, historinë, rrënjët dhe shpresën se dikur fëmijët do të rikthehen dhe do t’i japin jetë shtëpive të vjetra.
Qëndrimi i tyre është simbol i rezistencës në sfondin e infrastrukturës së dobët, mungesës së investimeve dhe “ikjes” së resurseve njerëzore, që përshpejton degradimin e fshatrave.
Dëshira e brezit të tretë është për mos ti lënë sofrat, por sesa do ti rezistoj kjo dëshirë vetmisë dhe pamundësive fizike që sjell mosha, kjo mbetet për tu parë. Të vetmit që humbim nga kjo boshatisje e fshatrave drejt qytetit, qytetit drejt perëndimit, jemi ne.
Dy aksidente në minierat e kromit në Bulqizë dhe Martanesh rikthejnë në vëmendje mungesën e sigurisë në sektorin minerar. Ngjarjet ndodhën më 29 dhe 27 maj, por u raportuan më vonë nga policia.
I.D, 40 vjeç, u plagos në Martanesh të enjten, më 29 maj, teksa policia e raportoi ngjarjen sot. Ajo tha për mediat se “40-vjeçari u lëndua në këmbë gjatë punës” dhe “ndodhet në spital jashtë rrezikut për jetën”.
Njësoj, me 24 orë vonesë, policia raportoi dhe aksidentin e së martës, ndodhur në galeritë e Bulqizës, ku mbeti i lënduar A.N, 40 vjeç. Policia tha se ai u godit nga një masiv gurësh teksa ndodhej nëntokë, por që aktualisht gjendet në spital pa rrezik për jetën.
Aksidentet në sektorin minerar kanë qenë të shpeshta ditët e fundit. Po të martën, më 27 maj, në minierën e Katjelit në Përrenjas humbi jetën Saimir Bego, 57 vjeç, me profesion minator.
Ai u zu nga një masiv minerar që u shkëput në galerinë ku po punonte.
Në fillim të muajit maj, për një javë rresht, 29 vjeçari Ardit Beshiri, punëtor pranë fabrikës së pasurimit të kromit në zonën e Bulqizës u shpall i humbur.
Trupi i tij u gjet pas disa ditësh kërkimi, ndërkohë që familjarët ngritën akuza ndaj autoriteteve për neglizhencë dhe mungesë logjistike.
Më shumë se 65 punëtorë kanë humbur jetën në dy vitet e fundit, shumica në sektorin minerar dhe atë të ndërtimit. Sektorët me shkeljet më të rënda të standardeve të sigurisë në punë.
Po gjatë muajit maj, Abaz Basha, 22 vjeç, dhe Egzon Lleshi, 32 vjeç, humbën jetën në kantierin e ndërtimit të një hidrocentrali në fshatin Holtë në Gramsh.
Shumica e aksidenteve lidhen me mungesën e kontrolleve nga institucionet, mbikëqyrjes teknike, kushtet e amortizuara të galerive, logjistikës, apo mungesës së pajimeve dhe trajnimeve për sigurinë.
Saimir Bego, 57 vjeç, minator në minierën e Katjelit në Përrenjas, humbi jetën të hënën si pasojë e shembjes së një masivi minerali brenda galerisë ku punonte. Vdekja e tij në sektorin minerar ngre sërish alarmin mbi mungesën e sigurisë në vendin e punës – prej vitesh problem kronik dhe i paadresuar si duhet në Shqipëri.
Policia e Librazhdit tha se ngjarja ndodhi rreth orës 18:00 dhe se për këtë kishte nisur procedim penal për “shkelje të rregullave të mbrojtjes në punë” ndaj përgjegjësit të turnit, Gëzim Kllogjrit, Hysni Kllogjrit dhe Gëzim Balla – dy të fundit pronarë ortakë në kompanisë “Miniera e Kromit Katjel” ku ndodhi ngjarja.
Për shkak të vështirësive për t’iu qasur galerisë, strukturat e shpëtimit nuk arritën të ndërhyjnë në kohë.
Kompania e Ballës dhe Kllogjirit është aktive prej vitit 2006. Miniera e kromit në Katjel, e vendosur rreth 5 kilometra larg qytetit të Përrenjasit. Ajo ka qenë aktive që nga periudha e komunizmit dhe ka shërbyer si burim jetese për qindra familje, kryesisht nga fshati Katjel dhe qyteti i Përrenjasit.
Kjo nuk është hera e parë që një punonjës i sektorit minerar humb jetën në rrethana të ngjashme.
Më herët këtë muaj, Ardit Beshiri, 29 vjeç, punëtor pranë fabrikës së pasurimit të kromit në zonën e Bulqizës u shpall i humbur për rreth një javë.
Trupi i tij u gjet vetëm pas disa ditësh kërkimi, ndërkohë që familjarët ngritën akuza ndaj autoriteteve për neglizhencë dhe mungesë logjistike.
Të dhënat e përpunuara nga organizatat e të drejtave të punëtorëve dhe monitorimet e medias, tregojnë për më shumë se 65 punëtorë që kanë humbur jetën dy vitet e fundit – shumica në sektorin minerar dhe atë të ndërtimit – dy nga sektorët më të ekspozuar ndaj shkeljeve të rënda të standardeve të sigurisë në punë.
Vetëm disa ditë para vdekjes së Begos, Abaz Basha, 22 vjeç, dhe Egzon Lleshi, 32 vjeç, humbën jetën në kantierin e ndërtimit të një hidrocentrali në fshatin Holtë në Gramsh.
Shumica e aksidenteve lidhen me mungesën e kontrolleve nga institucionet, mbikëqyrjes teknike, kushtet e amortizuara të galerive, logjistikës, apo mungesës së pajimeve dhe trajnimeve për sigurinë.
Me hapjen e sezonit të verës dhe ditëve të gjata në plazh, leximi mbetet një nga aktivitetet më të preferuara. Por, përtej argëtimit, kjo periudhë është një mundësi e artë për të thelluar njohuritë dhe ndërgjegjësimin mbi çështje të rëndësishme sociale, përcjellë KultPlus.
‘Vogue’ ka përzgjedhur një listë të librave feministë më të mirë ndër vite, me ndihmën e autoreve që vazhdojnë të frymëzojnë dhe edukojnë për temat e gjinisë, identitetit dhe pushtetit. Këto libra nuk janë vetëm lexime të këndshme, por edhe mjete thelbësore për reflektim dhe ndryshim. Where the Girls Are: Growing Up Female With the Mass Media – Susan J. Douglas (1994)
Girl, Woman, Other – Bernardine Evaristo (2019)
Hunger: A Memoir of (My) Body – Roxane Gay (2017)
Wages Against Housework – Silvia Federici (1975)
Corregidora – Gayl Jones (1975)
Immaculate Conception – Ling Ling Huang (2025)
Love Is an Ex-Country – Randa Jarrar (2021)
Hood Feminism: Notes From the Women That a Movement Forgot – Mikki Kendall (2020)
The Cancer Journals – Audre Lorde (1980)
The Group – Mary McCarthy (1963)
Miss Major Speaks – Toshio Meronek dhe Miss Major Griffin-Gracy (2023)
The Argonauts – Maggie Nelson (2016)
SCUM Manifesto – Valerie Solanas (1967)
Ndërsa nxiheni nën rrezet e diellit, pse të mos kombinoni pushimet me një udhëtim intelektual drejt njohjes së mëtejshme feministe?/KultPlus.com
Kolegji i Posaçëm i Apelimit (KPA) shpalli të premten, më 18 korrik, vendimin për pushimin e gjykimit të shkaqeve të ankimit të Komisionerit Publik ndaj konfirmimit në detyrë të prokurorit të Tiranës, Robert Kote, për shkak të tërheqjes nga ankimi nga ana e drejtuesit të SPAK, Altin Dumani, i cili aktualisht ushtron kompetencat e komisionerëve. […]
Sipas një studimi interesant, foshnjat që lindin gjatë muajve të verës priren të jenë pak më të rënda në lindje dhe më të gjata në moshë madhore!
Shkencëtarët mendojnë se kjo lidhet me nivelet më të larta të vitaminës D që nënat marrin gjatë shtatzënisë falë rrezatimit të diellit. Dhe vitamina D është thelbësore për zhvillimin e kockave dhe rritjen e fetusit.
Detajet e vogla, si stina e lindjes, mund të kenë ndikime të vogla, por të qëndrueshme në jetën tonë. Edhe pse gjenetika dhe ushqyerja janë faktorët kryesorë të rritjes, një rreze më shumë dielli mund të bëjë diferencën.
Lindur në verë? Ndoshta keni marrë një boost natyral që në fillim!
Gadishulli Reykjanes i Islandës përjetoi shpërthimin e 12-të vullkanik në pak më shumë se katër vjet, ndërsa lava shpërtheu nga një çarje pas një serie tërmetesh orë më parë.
Zyra Meteorologjike Islandeze konfirmoi shpërthimin pak para orës 04:00 GMT, duke thënë se një çarje me madhësi 700 deri në 1 000 metra ishte hapur në gadishullin me popullsi të pakët në jugperëndim të Reykjavík.
Pamjet e drejtpërdrejta nga transmetuesi publik RÚV treguan lavë të kuqe të ndezur që dilte nga çarja në tokë.
Ekspertët e përshkruan vendndodhjen e shpërthimit si të favorshme, pa kërcënim të menjëhershëm për njerëzit ose infrastrukturën në qytetin e afërt të peshkimit Grindavík.
”Megjithatë, autoritetet evakuuan një vend kampingu dhe banjën gjeotermale popullore Blue Lagoon si një masë paraprake”, raportoi RÚV.
Nuk kishte ndërprerje të pritura në trafikun ajror ndërkombëtar nga Aeroporti Keflavík, qendra kryesore e aviacionit të Islandës.
Shpërthimi është i nënti që nga fundi i vitit 2023 dhe i 12-ti që nga fillimi i vitit 2021.
Një shpërthim i mëparshëm ndodhi në prill dhe zgjati vetëm disa ditë.
Ekspertët nuk e kishin pritur ngjarjen tjetër deri më vonë gjatë vitit./atsh/ KultPlus.com
Ka filluar kërkimi për një mënyrë “natyrale” për të arritur të njëjtën humbje drastike në peshë siç është parë me ilaçin revolucionar, Ozempic. Personat që mbajnë dietë kanë bërë një sërë sugjerimesh në mediat sociale, duke përfshirë suplementin pak të njohur Berberine dhe madje edhe kanellën, sipas Daily Mail.
Por truku më i fundit ushqimor që thuhet se imiton efektet kundër urisë të Ozempic është i thjeshtë; përzierja e pak tërshëre.
I ashtuquajturi trend ‘Tërshërë-Zempik’ përfshin pirjen e një përzierjeje tërshëre, uji, kanelle dhe limoni çdo ditë, e cila, sipas tyre, mund të ndihmojë në humbjen e peshës së konsiderueshme. Shumica e atyre që e ndjekin këtë zakon të të ngrënit përmbahen nga ngrënia e vakteve të tjera, duke shtuar në vend të kësaj ushqime të vogla nëse i merr uria.
Përdoruesi i TikTok, ‘Fred_ddy92’ , ka humbur 4.5 kg gjatë 21 ditëve duke pirë ‘koktejin’ me tërshërë. Përdoruesja ‘anna.2490’ tha se kishte humbur pesë kilogramë, brenda një jave duke pirë ‘koktejin’ dy herë në ditë.
Ndërkohë, përdoruesja ‘TastyCara’ dëshmoi se brenda pesë ditësh kishte humbur katër kilogramë e gjysmë duke pirë këtë përzierje, duke alternuar edhe uljen e ushqimit. Pavarësisht bujës që bëhet, dietologët janë më pak të bindur se kokteili është një ilaç mrekullibërës.
Nebiu* vjen çdo mëngjes nga Gjiri i Lalzit në Tiranë. Në bagazhin e makinës së tij nuk ka as fruta deti, as peshk dhe as produkte të importit me ambalazhe shumëngjyrëshe. Ka vetëm bidonë të mbushur me qumështin e pesë lopëve, që rrit me mund. Një rutinë që nuk i kishte ndryshuar prej vitesh: ndalej te dyqani i Valit, në një lagje të kryeqytetit, linte qumështin për klientët e tij besnikë dhe kthehej në shtëpi me ca para që i siguronin jetesën. Kjo, deri këtë të hënë.
Vali, pronarja e dyqanit, nuk i’a pranon më qumështin.
“Më kërkojnë faturë. S’dua të kem punë me tatimet,” i tha ajo shkurt Nebiut. Dhe ky nuk është një rast i izoluar.
Në fshatin Baldushk, Agroni* mban një tufë dhish. Prej kohësh qumështin e çonte te një agroturizëm që e kthente në djathë. “Tani më thanë duhet faturë,” rrëfen ai. Veterinari i zonës, i vetmi që e ka vizituar fermën e vogël të Agronit për ndonjë shërbim, i tha troç: “Nuk e pret kush faturën. Ti s’je subjekt”
Në mënyrë të beftë, këtë fillim korriku, qeveria lajmëroi nisjen e një aksioni të përbashkët mes Ministrisë së Financave, Ministrisë së Bujqësisë dhe Administratës Tatimore me fokus sigurinë ushqimore dhe informalitetin në sektorin ushqimor dhe bujqësor. Aksioni synon formalizimin e ekonomisë agroushqimore, rritjen e gjurmueshmërisë së produkteve bujqësore, si dhe garantimin e të drejtave të konsumatorit për produkte të kontrolluara dhe të sigurta.
“Nuk mund të lejohet më që t’iu shiten konsumatorëve tanë prodhimeve ushqimore të pa faturuara”,deklaroi kryeministri Edi Rama më 2 korrik, gjatë një dialogu për bujqësinë dhe zhvillimin rural.
“Dhe pas një periudhe jo të gjatë, dy javore sensibilizimi, duhet të fillojë sekuestrimi i të gjitha mallrave ushqimore”,shtoi Rama.
Aksion pa ndërgjegjësim
Por ndryshe nga sa deklaroi kryeministri, administrata tatimore u mjaftua me një periudhë 1-javore sensibilizimi.
“Duke filluar nga sot (datë 7 korrik 2025) Administrata Tatimore bën me dije se pasi ka analizuar të dhënat mbi aktivitetin tregtar të këtij sektori, për një periudhë 1-javore do të sensibilizojë bizneset nëpërmjet kanaleve të saj të komunikimit apo vizitave informuese në terren për përmbushjen e detyrimit ligjor për të lëshuar faturë të fiskalizuar për produktet që tregtojnë”,theksonte njoftimi i tatimeve.
Një javë më vonë, nga kulaçi kaluam tek kërbaçi.
“Ka hyrë në fuqi detyrimi për lëshimin e faturës tatimore për çdo shitje të produkteve ushqimore, përfshirë ato bujqësore dhe blegtorale, edhe nga fermerët”,lajmëronte ministria e Bujqësisë dhe Zhvillimit Rural.
Nisma parashikon se çdo operator i biznesit ushqimor (përfshirë fermerët që tregtojnë prodhimin e tyre) të lëshojë faturë tatimore për çdo shitje. Ekspertët e fushës shpjegojnë se këto ‘aksione’ janë detyrime ligjore që vijnë nga integrimi evropian.
“Janë katër faza që politika bujqësore në koordinim me BE-në ka hartuar në mënyrë që marrja e statusit vend anëtar të rezultojë me sa më pak humbje biznesesh. Integrimi Europian në Poloni, Bullgari, Rumani, Kroaci ka rezultuar me mbyllje të rreth 80% të operatorëve përpunues”, shpjegon Ilir Pilku.
Po si mund të shmanget kjo situatë në Shqipëri? Pilku i mëshon ndërgjegjësimit.
“Organizimi i fushatave të ndërgjegjësimit për përpunuesit e vegjël mbi standardet e BE-së, duke përfshirë Rregulloren për higjienën, për produktet me origjinë shtazore dhe kontrollin zyrtar. E dyta, realizimi i inspektimeve paraprake vullnetare nga AKU ose bashkitë për të identifikuar boshllëqet në infrastrukturë dhe procedura. Së treti, trajnimi i stafit mbi higjienën personale, praktikat e mira të prodhimit, gjurmueshmërinë dhe bazat e sistemit HAÇP. Dhe e fundit, ngritja e rrjeteve të komunikimit për ndarjen e praktikave të mira ndërmjet përpunuesve”, përfundon Pilku.
Mirëpo fermerët, tregtarët por edhe konsumatorët janë gjetur të pa-informuar. Dhe këtë e vërtetoi më së miri jo vetëm Nebiu dhe Agroni por edhe video virale e tregëtares së rigonit në Sarandë.
Faturë, faturë, faturë…
Sipas ligjit nr. 92/2014 “Për Tatimin mbi Vlerën e Shtuar”, fermerët që shesin produkte bujqësore nuk janë të detyruar të lëshojnë faturë tatimore. Ata regjistrohen vetëm pranë tatimeve, pa qenë të detyruar të regjistrohen si biznese në QKB, të mbajnë kontabilitet apo të lëshojnë faturë.
Ky përjashtim është konfirmuar edhe në ligjin nr. 87/2019 “Për faturën dhe sistemin e monitorimit të qarkullimit”, ku përcaktohet se detyrimin për lëshimin e faturës e ka blerësi i produktit që zakonisht është grumbulluesi, baxhoja ose përpunuesi.
Autofatura lëshohet nga blerësi (përpunuesi apo grumbulluesi), në emër të shitësit (fermerit), në rastet kur fermeri është i pajisur me NIPT dhe bën shitje pa faturë TVSH-je për xhiron me vlerë deri 10 milionë lekë në vit.
Megjithatë, në praktikë, shumë prej tyre refuzojnë të lëshojnë autofatura pasi nuk përfitojnë më nga skema e mëparshme e kompensimit të TVSH-së. Me ndryshimet e fundit, blerjet nga fermerët janë me TVSH 0%, ndërsa shitja është me 20%. Kjo ka çuar në një situatë ku grumbulluesit dhe përpunuesit nuk arrijnë të rimbursojnë TVSH-në dhe shmangin formalizimin, duke i mbyllur rrugën prodhuesit.
Ndaj, aksioni i ndërmarrë së fundmi prek drejtpërsëdrejti përpunuesit dhe grumbulluesit e produkteve bujqësore. Sipas udhëzimeve të administratës tatimore, këta subjekte janë të detyruar që, gjatë blerjes së produkteve nga fermerët, të përdorin autofaturën si mjet për dokumentimin e transaksionit, ku informaliteti tek ta ka rezultuar i lartë.
Përfundim
Nga viti 2014, numri i bagëtive në Shqipëri ka rënë me mbi 45%. Vendi ka gjithnjë e më pak lopë, më pak dele, më pak dhi, më pak mish e qumësht. Por mesa duket do të ketë më shumë fatura. Në vend që të ndihmojë prodhimin vendas, shteti kërkon llogari për një sistem që, sipas ligjit, nuk është përgjegjësi e bujkut, por e grumbulluesit apo përpunuesit. Vetëm se këta të fundit nuk duan të lëshojnë fatura sepse humbasin para nga skema e TVSH-së.
Në mungesë të një strukture që mbështet prodhuesin e vogël, Shqipëria po shkon drejt importit të bulmetrave dhe shkatërrimit të blegtorisë së mbetur.
Ndërsa, aksioni i ndërmarrë, pa fushata të vërteta informimi, pa trajnime, pa një kalendar tranzicioni të qartë dhe pa asnjë ndihmë teknike apo financiare për fermerin do të prodhojë penalizime. Dhe në një terren ku vetë institucionet kanë dështuar për vite me radhë të ndërtojnë një kulturë formalizimi, kërkesa kaq e prerë për faturë kthehet në barrë. Në mungesë të ndërgjegjësimit, zbatimi i ligjit i ngjan më shumë një ndëshkimi sesa një reforme. Dhe si çdo aksion që nis me forcë dhe jo me kuptim, rrezikon të dështojë jo vetëm në qëllimin, por edhe ‘drejtësinë’ që pretendon të sjellë.
*Emrat janë ndërruar për të ruajtur privatësinë e fermerëve që ndanë historinë e tyre me Faktoje.al
Login
