Kur dielli ngrihet mbi malet e thata të Kabulit, fillon lufta e përditshme e një familjeje për të gjetur ujë, dhe për ta bërë atë të zgjasë. Zhurma e cisternave të ujit në një lagje, në kryeqytetin afgan e shtyn nënën 42-vjeçare të katër fëmijëve, të nxitojë jashtë për të mbushur kovat dhe bidonët e […]
VJENË, 10 korrik /ATSH-DPA/ – Ministri i Jashtëm gjerman, Johann Wadephul, shprehu sot kundërshtimin e tij ndaj rivendosjes së marrëdhënieve diplomatike me liderët talebanë të Afganistanit edhe pse qeveria e re gjermane ka përmendur mundësinë e bashkëpunimit me regjimin – për të lehtësuar dëbimet.
Kjo vjen pasi ministri i Brendshëm gjerman, Alexander Dobrindt, tha se po kërkon të zhvillojë bisedime me talebanët, të cilët morën sërish pushtetin në Afganistan në gusht të vitit 2021 – për t’i dhënë Gjermanisë mundësinë të kthejë mbrapsht personat e dënuar për krime.
Por ministri i Jashtëm Wadephul, gjatë një takimi me homologët e tij austriak dhe izraelit në Vjenë, theksoi se kontaktet e Gjermanisë me talebanët ishin vetëm të natyrës teknike dhe se Berlini vazhdonte të refuzonte të njihte liderët talebanë si drejtues zyrtarë të qeverise në Afganistan.
Ai shtoi se kjo vlen edhe për Ministrinë e Brendshme.
Ndërkohë, Wadephul shprehu shqetësim për situatën humanitare në Afganistan nën sundimin e talebanëve, veçanërisht për gratë dhe vajzat.
Gjermania e pezulloi dëbimin e qytetarëve afganë pas marrjes së pushtetit nga talebanët, por pas një serie sulmesh të përgjakshme të kryera nga migrantë gjatë dy viteve të fundit, përfshirë nga shtetas afganë, disa kanë kërkuar që dëbimet të rifillojnë. /Ad.Ab./ /a.i/
VJENË, 10 korrik /ATSH-DPA/- Ministri i Jashtëm gjerman Johann Wadephul beson se shanset po përmirësohen për një armëpushim në Gazë, pas një bisede telefonike me homologun e tij amerikan, Marco Rubio.
Duke folur sot në Vjenë, Wadephul, pas bisedimeve me homologët e tij austriakë dhe izraelitë, tha se ishte optimist se mund të arrihej një “rezultat i mirë”.
Ai bëri thirrje që të ushtrohet presion mbi organizatën ekstremiste palestineze Hamas.
“Hamasi nuk duhet të ketë një të ardhme”, tha Wadephul.
Ministri i Jashtëm izraelit Gideon Saar, i cili më parë zhvilloi bisedime me Wadephul dhe diplomaten e lartë austriake, Beate Meinl-Reisinger, ra dakord se armëpushimi në Gazë ishte i arritshëm.
Meinl-Reisinger e përshkroi momentin aktual si një “mundësi historike” – për të stabilizuar të gjithë rajonin, duke theksuar se pas 642 ditësh lufte në Gazë, marrëveshja ishte vonuar shumë.
Ministrat gjermanë dhe austriakë i kërkuan sërish Izraelit të mundësonte një përmirësim të shpejtë të situatës humanitare në Rripin e Gazës.
Wadephul dhe Meinl-Reisinger theksuan se pezullimi i Marrëveshjes së Asociimit BE-Izrael për shkak të shkeljeve të të drejtave të njeriut në Gazë, siç po diskutohet aktualisht në nivelin e BE-së, duhet të kishte ndodhur shumë kohë më parë. //a.i/
PRAGË, 7 korrik /ATSH –DPA/ – Ministri i Jashtëm gjerman Johann Wadephul mbështeti kontrollet kufitare të vendit të tij me Poloninë dhe Republikën Çeke – ndërsa bëri thirrje për veprime të koordinuara për migracionin nga ana e BE-së, gjatë një vizite sot në Pragë.
“Unë besoj se migrimi i parregullt na prek të gjithëve dhe për këtë arsye kemi nevojë për më shumë rend, duke përfshirë brenda dhe me Evropën”, tha Wadephul pas një takimi me homologun e tij çek, Jan Lipavsky.
Polonia filloi sot kontrolle të rastësishme në kufirin me Gjermaninë në përgjigje të kontrolleve të rrepta gjermane në kufijtë e saj.
Të dy vendet janë pjesë e zonës pa viza, Shengen, e cila hoqi kontrollet kufitare midis anëtarëve të saj.
Republika Çeke, gjithashtu një anëtare e Shengenit, nuk ka njoftuar ende masa të ngjashme.
Wadephul foli për një fazë “tranzicioni” derisa vendimet për një sistem të përbashkët evropian të azilit – të zbatoheshin në mënyrë të vazhdueshme dhe kufijtë e jashtëm të Bashkimit Evropian të kishin një mbrojtje më efektive.
Ai tha se ishte e rëndësishme për Gjermaninë që masat e përkohshme të mos preknin udhëtarët ndërkufitarë – ndërsa shprehu mirënjohjen e tij për bashkëpunimin e pakomplikuar dhe pragmatik me Republikën Çeke në këtë fushë.
Të dy ministrat ranë dakord të vazhdojnë dialogun strategjik çeko-gjerman, të nisur në korrik 2015 – deri në vitin 2027.
Iniciativa synon të forcojë bashkëpunimin dypalësh në fusha të ndryshme dhe të ruajë dialogun mbi çështje afatgjata, duke përfshirë krimin ndërkufitar, kërkimin dhe inovacionin, si dhe politikën e energjisë dhe sigurisë. /Ad.Ab./ /a.i/
Vllaznia nuk po kalon aspak një moment të mirë në miqësoret parasezonale. Skuadra shkodrane u përball me Petrolulin në Slloveni, ndërsa regjistroi rezultatin e dytë negativ brenda pak ditësh. Ekipi i drejtuar nga Edi Martini është mposhtur me rezultatin 2-0 nga ekipi rumun. Petrolul arriti të ndëshkojë Vllazninë në minutën e 19-të falë golit të […]
TIRANË, 1 korrik/ATSH/ Kisha e Profetit Ilia është një monument i trashëgimisë kulturore në Stegopull të Gjirokastrës.
Ky objekt është shpallur Monument Kulture, Kategoria I, në qershor të vitit 1973. Tipologjia e tij është një kishë, e ndërtuar në vitin 1624. Piktura murale është vepër e Kostandinit, djalit të Mihalit nga Linotopi dhe nxënësit të tij Nikolla. Këtë e tregon edhe mbishkrimi në portën e brendshme të kishës, e cila mbetet një nga kishat më të ruajtura në këtë zonë.
Manastiri i Stegopulit mbrohet dhe mirëmbahet me fanatizëm nga banorët dhe DRTK Gjirokastër si një nga krenaritë e kësaj treve.
Kisha përbëhet nga naosi dhe narteksi. Naosi është i tipit në formë kryqi me kupolë triapsidal me përmasa të brendëshme 6,60 x 3,60 m. Proporcionet e zgjatura të naosit kanë kushtëzuar një zhvillim jo të barabartë të krahëve. Në bërthamën qendrore në formë drejtkëndëshi ngrihet kupola mbi një tambur të lartë. Në anën perëndimore naosi lidhet me narteksin, i cili mbulohet me qemer cilindrik gjatësor. Në narteks hyhet nga porta në anën perëndimore, mbuluar me arkitra të rrafshtë, mbi të cilin në një kamare ruhen datat 1777 dhe 1889. Data e parë është ajo e ndërtimit të narteksit; e dyta, e ndonjë rindërtimi të mundshëm.
Së fundmi, DRTK Gjirokastër ka sistemuar muret rrethuese të cilat ishin dëmtuar si dhe pastroi bimësinë në mjediset brenda mureve rrethuese të kishës si dhe hapësirës rreth saj.
Në historinë e pikturës Peter Paul Rubens do të mbamendet jo vetëm si një nga piktorët më të jashtëzakonshëm flamand të barokut, penelata flakatare e tablosë, por edhe mishërimi i idilit epik të mitologjisë. Nëse Homeri sendërtoi një monument të letërsisë klasike siç ishte “Iliada”, duke ngjizur me nervin, mishin dhe gjakun e së atëhershems, historikën heroike, eposin antik dhe perënditë që na magjepsin, Rubens i jetësoi ato në imazhe, i veshi ato me kurme të fuqishme duke i pavdekësuar këto trille në kujtesën e përgjithmonshme. Ai e shkroi si pakkush tjetër atë faqe të historisë së njerëzimit, me gjithë shkëlqimin dhe të perëndishmen që ngriti në kult mitin.
I fundit prej tre piktorëve Flamand dhe krijuesi i stilit barok në veri, Rubensi u shqua në botën e artit si galeria më e bollshme. Sasia e punëve dhe shpejtësia me të cilën ai i kryente pikturat do ta veçojnë atë prej të gjithëve. Plot 1403 tablo me tema të antikitetit, skena gjuetie, të zhanrit, peizazh, portret, vizatime të panumërta, grafika ilustruese, projekte arkitekturore dhe kompozime skulpturore, që ai i krijoi në më pak se katër dekada, vu në dukje zjarrin dhe entuziazmin e tij. Kësisoj ai do të cilësohej si zot i gjithëpushtetshëm. Sipas një përllogaritje të thjeshtë, dilet në përfundimin se Rubensit nuk i duheshin më shumë se njëzetë ditë për të përfunduar një punë. Çdo krahasim me të mëhershmit apo të mëvonshmit e pikturës do të ishte i pagjasë.
Ezhen Delakrue, piktori francez që shpesh mori penën në vend të penelit, e quajti Rubensin, “Homeri i pikturës” , …perëndi e zjarrit dhe antuziazmit në pikturë, ku i eklipsio të gjithë, jo vetëm në saj të përsosmërisë, por edhe në forcën e fshehur dhe shpirtin njerëzor që ngjizte kudo, kumton Delakrue. Në qendër të këtij përkufizimi qëndron, jetësimi që piktori i bëri në imazh pothuaj të gjithë miteve të përfshira në vepren monumentale, “Iliada” të Homerit, dhe jo vetëm, krejt mrekullisë që dëshmonte njerëzimit kohardhjen.
Gjeneratat e trashëguan nëpërmjet zërit kungues të dëshmive biblike dhe letërsisë klasike, pasurinë e jashtëzakonshme shpirtërore, lindjen e hyjnive dhe mitet, Rubensi ishte ai që mishëroi gjithë këtë përfytyrim idilik. Gjithë kjo gamë e jashtëzakonshme personazhesh, tipash dhe karakteresh, supërheronjsh, do të ishte pjesa më vitale e pikturës së Rubensit. Ai nuk u pajtua ta linte këtë shkëlqim vetëm si pjellë e imagjinatës dhe forcës së fjalës. U dha me mish e me shpirtë për ti gjalluar këto shkrepëtima në pikturë, dhe ia arriti përmes ngjyrës, tonit, dritës dhe energjisë depërtuese që kjo forcë rigjen në penelin e këtij gjeniu. Me kolorin e tij të hareshëm ai e shkroi letërsinë klasike në pikturë. Pakkush, si dhe sa ai e ka njohur dhe e ka ushqyer penelatën me ushqimin historik, mitologjik, me densitetin dhe forcën depërtuese që ajo zanafillë rrëmen atëditë e përgjithmonë ëndjen dhe dëshirimin e gjeneratave.
Studjuesi ka vërejture mënyrën entuziaste të pikturimit të drejtpërdrejtë me ngjyrë, pa vizatim elementar dhe punë paraprake të Rubensit.
Peter Paul Ruben lindi në qytetin e vogël gjerman Zigel, ku i ati, avokat i njohur, kishte qenë i detyruar të emigronte për arsye politike. Pas vdekjes së të atit familja u kthye në Flander, dhe e ëma u kujdes që herët me edukimin e Rubensit.
Djaloshi 11-vjeçar ndoqi studimet në shkollat latine. Në vitet e fundit të dijenxënies pati mundësinë të lexonte në origjinal autorët antikë. Pasioni për ta do ta rrëmbente duke e kthyer në një dishepull të këtij mëtimi artthënës. Ai ngeli deri në fund një zelltar i temave historike, antike dhe biblike. E thënë me fjalë të tjera, dielli i këtyre ndërkohjeve do të ngjynte pareshtur penelin dhe shpirtin dhe të sillte në jetë tablo monumentale që na mahnisin edhe sot.
Pas mbarimit të shkollës latine ai studioi për pikturë, në fillim pranë peizazhistit, Tobias Verhat, më pas në atelienë e Adam van Norti dhe në të mbramë, për katër vite radhazi, në studion e Oto Verniusit. Kështu ai, i formuar sa duhej në traditën flamande, në vigjilje të shekullit XVII-të Rubensi e lëshoi veten në pelegrinazhin tradicional të artistëve veriorë, për në Itali. Vizitoi Romën, Firencën, Mandovën. Studioi me interes të veçantë monumentet antike dhe kryeveprat e Mikelanxhelos, Da Vinçit, Rafaelit, Xhorxhones, Korrexhos, Karavazhos e Ticianit, të cilin pati rastin ti njihte dhe një herë në koleksionin e veprave që gjendeshin në Madrid, gjatë udhëtimit që pati atje midis vjeshtës së vitit 1603- 1604. Tetë vjet që kaloi në atdheun e artit antik e rilindas, përcaktuan piketat e kumteve të tij artistike. Pa pikturën dhe artin italian, vështirë që Rubensi të ishte ngjitur aty ku e shohim ne sot.
Sëmundja e së ëmës e detyroi atë të linte Italinë, ndonëse dëshironte të qëndronte më gjatë aty. Një vit pasi i vdiq e ëma, Peter Paul Rubens u martua me Izabel Brandin, vajzën e një avokati dhe humanisti të njohur, Jan Brandit.
I shumënjohur në rreth artistike dhe zyrtare flamande, me nxënës të shumtë pranë, e me porosi të panumërta, ai filloi të realizonte atë që kishte bërë Dyreri në epikën e Rilindjes, të krijonte stilit barok flamand, në të cilin tradita e artit vendas, shkrihej natyrshëm me artin antik, rilindas dhe barokun italian. Ne tablotë e mëdha fetare dhe mitilogjike të këtyre viteve, figurat e mëdha muskuloze e që çuan përnga përthithja e rrumbullaksisë së skulpturave, shprehin një forcë të madhe fizike dhe hyjnizojnë bukurinë e trupit të njeriut, njëlloj si në veprat e Milelanxhelos në Kapelën Sistina. Kompozimet në formë trekëndore, gjestet dhe fytyrat e personazheve që pasqyrojnë dramën e tyre të brendshme, gjithashtu vijnë nga Buonarroti. Femrat e kolme, shpesh me një ngarkesë të tepruar shëndeti, janë një kumtin që Rubens bën për të mbajtur gruan sa sensuale aq dhe të fuqishme, sa amësore aq dhe natyrale, një grua të gatshme për tu ndeshur si me tërbimin e jetës aq dhe me përkushtimin e nënës. Ai lëvroi dhe mbarështoi traditat dhe kulturat, përvojat dhe tematikat, stilet dhe sharmin për të ardhur deri sot jo si një rastësi, por si një dëshmi dhe tharm që ngjizi pikturën, këto mjete shprehëse komunikimi dhe kumtimi estetik.
Gama e pasur ngjyrore i përket artit venecian, në veçanti Ticianit, ndërsa loja e dritës së fortë, me ngarkesë dramatike, ngjan e huajtur nga Karavaxho. Ndërkohë paraqitja e hollësishme e gjërave, e një luleje apo e një veshje të një ushtari flet qartë për ndikimin që pati tek ai tradita flamande, vizatimi i zhdërvjellët, lëvizjes e vrullshme të personazheve dhe format dramatike dhe dinamike njiheresh, që rrezatojnë tablotë, pasqyrojnë trajtat më origjinale të Rubensit.
Të shkrira nga dora e artistit të madh, këto burime krijuan stilin që në pikturë njihet me emrin rubensian. Fryma dramatike dhe ndjenja e gjallërisë së jashtëzakonshme, janë cilësitë më dalluese të tij, të cilat piktori i zhvilloi me përkushtim përgjatë rrugëtimit artistik. Tabloja, “Rëmbimi i vajzave të Levkipit” që Rubensi e realizoi në vitin 1617, flet nëpërmjet ngarkesës emocionale dhe mjeteve shprehëse të kësaj natyre. Figura plastike si skulptura të rrumbullakta që jetësohen nëpërmjet koloritit flakatar, gjithë patos, shprehin energjinë, kurajon, forcën dhe bukurinë e njeriut. Linja e horizontit e mbajtur ulët, qielli fort i ndriçuar dhe ndërthurja e guximshme skulpturore, shtojnë formën monumentale dhe dramatike të tablosë, ndërkohë që lëvizjet e fuqishme të katër figurave dhe të kuajve të hazdisur, së bashku me kompozimin tipik barok, i japin veprës një gjallëri të jashtëzakonshme. Veprimi dhe tendosja sjellin me një aftësi depërtuese dramën, tempin e ngjarjes. Në çdo kohë shikuesi pjesëmerr emocionalisht në tragjizmin që përcjell penelata e Rubensit.
Në mesin e viteve ’20, me serinë prej 23 tabloshë që u vendosën në Pallatin e Luksemburgut në Paris, “Jeta e Maria Mediçit”, Rubensi hyn në moshën e pjekurisë dhe shkëlqimit të plotë artistik. Shtëpia në Antverpen me atelietë e mëdha, me kopshtet e zbukuruara plot me skulptura dekorative, prej kohësh mbahej si qendra artistike e vendit. Misioni i piktorit që kishte marrë udhë një dekadë e gjysëm më parë ishte realizuar me sukses, dhe barokut, nën petkun e stilit rubensian, lulëzuan në Flandër. Nxënës të shumtë, me të cilëve dhe figura shumë të njohura si Van Djuk dhe Snejdersi, punonin në veprat e panumërta që i porositeshin mjeshtrit dhe vetë atë e quanin “piktor të mbretërve dhe mbret i pikturës”. Vlerësimi i parë rrjedhon për aktivitetin e piktorit në lëmin e diplomacisë. Rubensi bën pjesë ndër artistët e rrallë që iu përkushtua kësaj kahje dhe shpesh në cilësinë e ambasadorit shëtitës, përfaqësoi dhe mbrojti interesat e Flandrës pranë mbretit të Spanjës dhe ndërmjetësoi për të qetësuar marrëdhëniet e acaruara të kësaj të fundit me Anglinë.
Pas vdekjes së Izabel Brandit më 1626 në moshën 53-vjeçare, Rubensi u martua me Elenë Furmenin, me të cilën pati pesë fëmijë dhe një jetë plot mirëkuptim. Ky hop i ri ndjesor do të zgjonte tek gjenialiteti i piktorit një tjetër aftësi, atë të portretit intim. Megjithëse deri atëherë ishte marrë jo pak me këtë nëngjini, por gjithnjë i shtërnguar të respektonte pozitën shoqërore të modelit e të pasqyronte me doemos atë. Ne galerinë e portreteve të Rubensit gjendeshin ato të karakterit zyrtar, si ai i Henrikut të IV të Spanjës, dekorativ, si ai i Isabel Brandit, ai i Maria Mediçit, etj. por ishin të rrallë ato intime. Megjithatë vjen një nxitës në jetën e shpirtërore që të zgjohet jo dhe aq një ndryshesë se sa një pasurim i galerisë. “Gëzoftarja”, portreti që paraqet Elenën në një qëndrim krejt intim, mbahet si një nga veprat më të mira të Rubensit në këtë nëngjini. Si askund tjetër, prej tij shpërthen dashuria e piktorit për të afërmit, për bukurinë fizike dhe shpirtërore të njeriut, lëndë e cila kishte ngjyer jo pak herë penelin e tij prej zjarri. Rumensi ecën kështu në gjurmët e portretistëve të mëdhënj, Holbainit, Dyrerit, Rembrandit, që i nxorën kryeveprat pikërisht duke patur si model njerëzit më të afërt shpirtërisht.
Martesa e dytë gjithashtu i zgjoi një interes për tablonë e zhanrit të peisazhit. I larguar nga qyteti dhe i vendosur në Stin që më 1635 Rubensi njohu nga afër jetën e fshatit dhe bukurinë mahnitëse të natyrës. Jeta fshatare që më parë nuk e kishte tërhequr dhe aq, tani e ka fare pranë, dhe fshatarët që vallëzojnë, ngasin karroca apo gjuajnë, vijnë e mbushin gjithnjë e më shumë tablonë e tij, duke e bërë gjithnjë e më larushitëse mozaikun e punëve.
Veç nxënësve të shumë e me kombësi të ndryshme që nxori nga duart, ai ndikoi mjaft piktorë të stilit rokoko, romantik dhe paraimpresionist. Megjithëse kritika e sotme i gjykon figurat tepër të shëndosha, disa herë ceremoniale dhe të pakujdesshme ndaj ligjeve të gravitetit në tablotë e Peter Paul Rubens, ai zë një vend të nderuar në pikturën evropiane dhe së bashku me Van Ejukun dhe Bryegelin, numërohet ndër piktorët që i dhanë Belgjikës emrin e madh që mban në botën e artit.
Me vdekjen e Peter Paul Rubens, më 30 maj 1640, pothuajse pas tre shekuj lulëzim, emri i Flandës e humbi shkëlqimin për tu ringritur edhe një herë më lart me piktorët realist belg të periudhave të mëvonshme. Gjithqysh Peter Paul Ruben, ishte dhe mbeti Homeri që shkroi Iliadën me penelata zjarri. Ai ndezi çdo tablo për të mbetur një diell që ngroh ende shpirtrat dhe shpuzit ende ëndjet për artin klasik, historinë, mitet dhe heroiken.
Ezhen Delakrue, piktori francez që shpesh mori penën në vend të penelit, e quajti Rubensin, “Homeri i pikturës” , …perëndi e zjarrit dhe antuziazmit në pikturë, ku i eklipsio të gjithë, jo vetëm në saj të përsosmërisë, por edhe në forcën e fshehur dhe shpirtin njerëzor që ngjizte kudo, kumton Delakrue
Tabloja, “Rëmbimi i vajzave të Levkipit” që Rubensi e realizoi në vitin 1617, flet nëpërmjet ngarkesës emocionale dhe mjeteve shprehëse të kësaj natyre. Figura plastike si skulptura të rrumbullakta që jetësohen nëpërmjet koloritit flakatar, gjithë patos, shprehin energjinë, kurajon, forcën dhe bukurinë e njeriut. Linja e horizontit e mbajtur ulët, qielli fort i ndriçuar dhe ndërthurja e guximshme skulpturore, shtojnë formën monumentale dhe dramatike të tablosë, ndërkohë që lëvizjet e fuqishme të katër figurave dhe të kuajve të hazdisur, së bashku me kompozimin tipik barok, i japin veprës një gjallëri të jashtëzakonshme. Veprimi dhe tendosja sjellin me një aftësi depërtuese dramën, tempin e ngjarjes. Në çdo kohë shikuesi pjesëmerr emocionalisht në tragjizmin që përcjell penelata e Rubensit.
BERLIN, 27 qershor /ATSH-DPA/ – Ministri i Jashtëm gjerman Johann Wadephul theksoi se beson që evropianët janë në një pozicion të fortë për negociata të mundshme me Iranin mbi programin e tij bërthamor.
“Ne kemi një kartë shumë të mirë në duart tona”, tha Wadephul në mbrëmje në një talk show në transmetuesin publik gjerman ZDF.
Ai tha se evropianët mund të shkaktojnë sanksione kundër Teheranit duke përdorur të ashtuquajturin mekanizëm rikthimi, i cili sipas marrëveshjes bërthamore të vitit 2015 nga e cila presidenti i SHBA-së Donald Trump u tërhoq në vitin 2018 mund të aktivizohet në rast të “mosrespektimit të konsiderueshëm” nga Irani.
Britania, Franca dhe Gjermania – të ashtuquajturat shtete E3 – nënshkruan marrëveshjen bërthamore të Iranit 10 vjet më parë, e cila zyrtarisht skadon këtë tetor, megjithëse nuk po zbatohet më në mënyrë efektive.
“Ne kemi një kartë të vërtetë të fortë. Uashingtoni e di këtë dhe ne do ta përdorim atë në një mënyrë të koordinuar”, tha ai.
Deri në tetor, nënshkruesit evropianë ruajnë aftësinë për të rivendosur sanksionet e mëparshme, më të ashpra të OKB-së kundër Iranit përmes mekanizmit të rikthimit pa hasur rezistencë të konsiderueshme.
Kjo u jep qeverive evropiane një levë të rëndësishme për të ushtruar presion, edhe nëse ato nuk janë drejtpërdrejt në tryezën e negociatave me Iranin për programin e tij bërthamor./ /os/
Klubet elitare të Evropës tashmë kanë nisur lëvizjet e para në merkaton e verës, ndërsa pritet që muajt e ardhshëm të sjellin edhe më shumë transferime të bujshme.
The Sun ka përzgjedhur disa prej transferimeve “ideale” që mund të ndodhin, bazuar në nevojat aktuale të skuadrave, kualitetin e lojtarëve dhe realizueshmërinë e marrëveshjeve.
Liverpool – Alexander Isak (Newcastle United)
“The Reds” kërkojnë një sulmues të vërtetë pas dështimeve të Darwin Núñez dhe lëvizjeve të mundshme të tij dhe Luis Díaz drejt Arabisë Saudite. Isak shihet si një nga “numrat 9” më të mirë në Premier League dhe një përforcim që do i sillte qetësi ofensivës së Arne Slot. Shitjet e përmendura mund të krijojnë hapësirë financiare për këtë lëvizje.
Arsenal – Ollie Watkins (Aston Villa)
Topçinjtë kanë nevojë urgjente për një sulmues që të përmbushë kërkesat e Artetës: klinik, i gjithanshëm dhe i gatshëm për të ndikuar menjëherë. Watkins, me përvojë të provuar në Premier League, përputhet me këto kritere dhe mund të jetë çelësi për ta çuar Arsenal drejt titullit.
Chelsea – Rodrygo (Real Madrid)
Me mungesë të theksuar në krahët e sulmit – veçanërisht nga lojtari që preferon këmbën e djathtë nga krahu i majtë – Chelsea sheh te Rodrygo zgjidhjen ideale. Brazilianit i është vënë një çmim prej €90 milionë nga Reali dhe dëshira e tij për të luajtur në krahun e preferuar mund ta bëjë të hapur për një transferim.
Manchester City – Pedro Porro (Tottenham)
Pavarësisht shpenzimeve të mëdha, City mbetet pa një mbrojtës të natyrshëm të djathtë pas largimit të Walker. Porro, një produkt i akademisë së Cityt, tashmë i afirmuar në Premier League, është opsioni ideal për t’u rikthyer në Etihad.
Manchester United – Leon Goretzka (Bayern Munich)
Amorim kërkon një mesfushor dinamik, ndërsa Goretzka përputhet perfekt me profilin. Me kontratën që i skadon për një vit dhe me përvojën e tij, gjermani mund të jetë një zgjidhje afatshkurtër shumë e vlefshme për rindërtimin e “Djajve të Kuq”.
Barcelona – Benjamin Sesko (RB Leipzig)
Në vend se të shpenzojë për një tjetër anësor, Barça do të bënte mirë të investonte në pasardhësin e Lewandowskit. Sesko, i ri dhe me stil të ngjashëm me polakun, është një investim që mbulon edhe të tashmen edhe të ardhmen.
Real Madrid – Fabian Ruiz (PSG)
Me Kroos që largohet, Realit i duhet një mesfushor i gatshëm për të kontribuar menjëherë. Fabian, që ka shkëlqyer me PSG-në, është opsion ideal për dy-tre sezone derisa Camavinga dhe Guler të jenë gati për rolin.
PSG – Victor Osimhen (Napoli)
Luis Enrique kërkon një “9” më të besueshëm sesa Gonçalo Ramos. Osimhen është teknikisht dhe fizikisht i përkryer për sistemin e tij, dhe PSG ka fuqinë financiare për ta transferuar përballë çdo konkurrence.
Bayern Munich – Rafael Leao (Milan)
Me Nico Williams afër Barcelonës, bavarezët kthejnë vëmendjen te Leao. Portugali ka gjithçka që duhet për të shkëlqyer në Bundesliga dhe për të plotësuar një treshe ofensive të frikshme me Kane dhe Olise.
Juventus – Viktor Gyokeres (Sporting CP)
Duket se Juventusi ka humbur durimin me Vlahovicin dhe kërkon një profil më konstant. Gyokeres, edhe pse i anashkaluar nga klubet e tjera të mëdha, mbetet një opsion i frikshëm në sulm – dhe bardhezinjtë janë të gatshëm të sakrifikojnë për ta marrë.
Inter – Rodrigo De Paul (Atletico Madrid)
Me Calhanoglun dhe Mkhitaryanin drejt fundit të ciklit, Interi kërkon një mesfushor të qëndrueshëm dhe të fortë fizikisht. De Paul është një “profil i vjetër” që i shkon për shtat stilit të zikaltërve – dhe mund të jetë përforcimi i duhur për një tjetër sezon të suksesshëm në Serie A dhe Evropë. /Telegrafi/
BERLIN, 20 qershor /ATSH-DPA/- Ministri i Jashtëm gjerman Johann Wadephul i ka kërkuar Iranit të tregojë seriozitet më të madh në lidhje me heqjen dorë nga përdorimi jo-civil i programit të tij bërthamor – përpara negociatave evropiane për këtë çështje.
“Nëse ka një vullnet serioz dhe transparente nga ana e Iranit për të hequr dorë nga programi bërthamor – atëherë ekziston një shans real për të parandaluar përshkallëzimin e mëtejshëm të kësaj lufte, dhe për këtë, çdo diskutim ia vlen”, tha Wadephul në një intervistë për transmetuesin publik MDR.
Wadephul, së bashku me ministrat e Jashtëm të Francës dhe Britanisë së Madhe, do të zhvillojë sot negociata me ministrin e Jashtëm iranian, Abbas Araghchi në Gjenevë.
Diplomatja më e lartë e BE-së, Kaja Kallas, pritet gjithashtu të marrë pjesë. Bisedimet e mëparshme nuk kanë qenë të suksesshme.
“Në fund të fundit nuk kemi parë seriozitet nga ana e Iranit, por përkundrazi një program pasurimi që shkon përtej një përdorimi të arsyeshëm civil”, tha ministri i Jashtëm gjerman.
“Shtetet e Bashkuara të Amerikës – jo vetëm që janë në dijeni të bisedimeve, por i mbështesin plotësisht ato – dhe për këtë arsye Irani tani duhet ta kuptojë se duhet t’i qaset këtyre diskutimeve me seriozitet dhe besueshmëri të re”, shtoi ai.
Presidenti amerikan, Donald Trump njoftoi dje se do të vendoste brenda dy javëve të ardhshme nëse SHBA-ja do t’i bashkohej Izraelit në luftën kundër Iranit.
Izraeli tha se sulmoi Iranin për ta parandaluar atë të ndërtonte një bombë bërthamore.
Ndaj, ministri i jashtëm u pyet nga revista Der Spiegel nëse Gjermania do ta ndihmonte Izraelin nëse sulmet e Iranit vazhdojnë dhe viktimat rriten.
“E paralajmëroj Teheranin për rrezikun e shkeljes së marrëveshjeve ndërkombëtare dhe përshkallëzimit të konfliktit. Askush nuk mund ta përjashtojë këtë mundësi. Izraeli do të mbështetet gjithmonë te Gjermania”, tha Wadephul – kur u pyet nga revista “Der Spiegel” nëse Gjermania do ta ndihmonte Izraelin nëse sulmet e Iranit vazhdonin dhe numri i viktimave rritej. //a.i
BERLIN, 19 qershor /ATSH-DPA/- Ministri i Jashtëm gjerman Johann Wadephul dhe homologët e tij në Francë dhe Britaninë e Madhe kanë planifikuar të takohen sot me ministrin e Jashtëm iranian, Abbas Araghchi në Gjenevë.
Fillimisht, Wadephul kishte planifikuar të udhëtonte në Lindjen e Mesme në Liban, Siri dhe Izrael menjëherë pas fillimit të sulmit të Izraelit ndaj Iranit të premten.
Në vend të kësaj, ai udhëtoi në Arabinë Saudite, Katar dhe Oman për bisedime mbi konfliktin. Qeveria në Oman, në veçanti, ka kontakte shumë të forta me Teheranin.
Me këtë takim, Wadephul synon të koordinojë një iniciativë që përfshin të ashtuquajturin shteti E3 – Gjermaninë, Francën dhe Britaninë e Madhe – të cilët kanë negociuar me Teheranin për programin e tij bërthamor për vite me radhë, si dhe me shtetet fqinje arabe, për të arritur një zgjidhje diplomatike për luftën.
Për gati dy muaj, Shtetet e Bashkuara të Amerikës dhe Irani kanë negociuar nën ndërmjetësimin e emiratit të Gjirit të Omanit – përpara se Izraeli të niste një sulm të madh ndaj Iranit të premten, duke shënjestruar objektet bërthamore, instalimet ushtarake dhe vendet në qytetet e mëdha.
Irani është përgjigjur me sulme intensive raketore kundër Izraelit. //a.i/
Ministri i Jashtëm gjerman, Johann Wadephul të mërkurën sinjalizoi se është kundër përfshirjes së SHBA në konfliktin mes Izraelit dhe Iranit.
Ai ka paralajmëruar se përshkallëzimi i vazhdueshëm midis dy rivalëve rajonalë rrezikon të shkaktojë një përplasje më të gjerë, përcjell Telegrafi.
“Sulmet ushtarake që po kryhen aktualisht mbartin rrezikun që vëmendja të përqendrohet vetëm në një zgjidhje ushtarake”, ka thënë Wadephul gjatë një takimi me homologun e tij jordanez Ayman Safadi në Berlin.
“Kjo përmban një rrezik të madh, pikërisht që vende të tjera të përfshihen në këtë konflikt”, shtoi ai.
Duke iu përgjigjur një pyetjeje nëse është në favor të ndërhyrjes së SHBA në konflikt në mbështetje të Izraelit, ministri gjerman u shpreh se është kundër një hapi të tillë.
Ai theksoi se Sekretari amerikan i Shtetit, Marco Rubio kishte përjashtuar ndërhyrjen ushtarake të SHBA në konflikt javën e kaluar, kur Izraeli nisi sulmet e gjera kundër Iranit për të dëmtuar kapacitetet bërthamore të vendit.
“Duke qenë se e vlerësoj shumë kolegun tim dhe ai e ka përsëritur këtë qëndrim, supozoj se kjo është ende e vlefshme dhe se kjo është pozita e Shteteve të Bashkuara”, tha Wadephul.
Megjithatë, në rast të një sulmi iranian ndaj objekteve amerikane, “do të kishte natyrisht një reagim ushtarak”, shtoi diplomati i lartë gjerman. /Telegrafi/
Ministri i Jashtëm gjerman, Johann Vandeful i ka bërë thirrje Iranit që të heqë dorë nga ideja për armë bërthamore.
“Irani duhet të demonstrojë një gatishmëri të qartë për të hequr dorë nga armët bërthamore. Atëherë do të ketë një mundësi për të zgjidhur konfliktin e armatosur midis Izraelit dhe Iranit dhe për të hyrë në një fazë negociatash”, tha Vandeful.
Po ashtu theksoi se Irani ka marrë vazhdimisht paralajmërime për këtë çështje, ndërsa i bëri thirrje homologut të tij iranian të negociojë për programin bërthamor të vendit të tij.
Në të njëjtën kohë, ai theksoi se nuk pret përfshirjen e SHBA-së në konfliktin Izrael-Iran, diçka që tashmë është përjashtuar nga Sekretari i Shtetit i SHBA-së Marco Rubio.
Wadephul, i cili ndodhet për një vizitë në Lindjen e Mesme, tha se po përpiqej të kontribuonte drejt një uljeje të tensioneve të konfliktit midis Izraelit dhe Iranit, duke vënë në dukje se Teherani më parë nuk kishte arritur të shfrytëzonte mundësinë e bisedimeve konstruktive.
Gjermania, Franca dhe Britania janë të gatshme të zhvillojnë bisedime të menjëhershme me Iranin mbi programin bërthamor të Teheranit në një përpjekje për të çtensionuar situatën në Lindjen e Mesme , tha Ministri i Jashtëm gjerman Johann Wadephul.
“Shpresoj që kjo është ende e mundur. Gjermania, së bashku me Francën dhe Britaninë, janë gati. Ne po i ofrojmë Iranit negociata të menjëhershme në lidhje me programin bërthamor, shpresoj që (oferta) të pranohet. Ky është gjithashtu një parakusht kyç për arritjen e një paqësimi të këtij konflikti, që Irani të mos paraqesë rrezik për rajonin, për shtetin e Izraelit apo për Evropën”, tha Wadephul për transmetuesin publik gjerman ARD të shtunën vonë.
Wadephul, i cili ndodhet në Oman të dielën, tha se konflikti do të përfundojë vetëm kur të ushtrohet ndikim mbi Iranin dhe Izraelin nga të gjitha anët.
“Ekziston një pritje e përbashkët që brenda javës së ardhshme, të bëhet një përpjekje serioze nga të dyja palët për të ndërprerë spiralen e dhunës”, tha ai.
RIAD, 14 qershor /ATSH-DPA/- Ministri i Jashtëm gjerman, Johann Wadephul vazhdoi vizitën e tij në Lindjen e Mesme, pavarësisht konfliktit të ashpër midis Izraelit dhe Iranit, duke mbërritur sot në kryeqytetin saudit, Riad.
Wadephul, i cili mori detyrën muajin e kaluar nën qeverinë e koalicionit të kancelarit Friedrich Merz, u takua me homologun e tij saudit, Faisal bin Farhan, në Riad.
Stabiliteti në Lindjen e Mesme pas sulmeve izraelite në territorin iranian dhe sulmeve hakmarrëse të Teheranit ka të ngjarë të dominojnë bisedimet, së bashku me luftën në Gaza.
Shtetet e Gjirit, Arabia Saudite dhe Omani, i kanë dënuar ashpër sulmet e Izraelit – ndërsa Riadi i ka quajtur ato një shkelje të qartë të ligjit ndërkombëtar.
Omani tha se ato përfaqësonin një përshkallëzim të rrezikshëm dhe të pamatur.
Fillimisht, Wadephul kishte planifikuar të udhëtonte nga Egjipti në Liban dhe të mbërrinte sot në kryeqytetin sirian, Damask.
Ministri pritet të vizitojë Jordaninë dhe Izraelin nesër.
Megjithatë, ndërsa zhvillimet në Lindjen e Mesme u bënë të paparashikueshme, ministri anuloi vizitat e tij në Bejrut, Damask, Aman dhe Jerusalem.
Në vend të kësaj, Wadephul ka planifikuar të udhëtojë sot pasdite në Katar – për një takim me kryeministrin dhe ministrin e Jashtëm ,Mohammed bin Abdulrahman Al Thani.
Katari konsiderohet si një ndërmjetës i rëndësishëm midis Izraelit dhe milicisë islamike Hamas, në luftën e Gazës. //a.i/
Arturo Vidal njihet për “shpërthimet” e tij, si në fushë ashtu edhe jashtë saj. Kalojnë vitet, por temperamenti i ish-mesfushorit të Juventusit dhe Interit nuk ndryshon. Dëshmia e fundit? Ajo që ndodhi në ndeshjen e fundit mes skuadrës së tij, Colo Colo, dhe Deportes Iquique. Kësaj radhe, “Mbreti Artur” ishte protagonist i një zënke të fortë jo me një kundërshtar, por me një shok skuadre: portierin Fernando De Paul.
Vidal: penallti e humbur, autogol dhe sherr me portierin
Ishte një mbrëmje për t’u harruar për Vidalin, i cili fillimisht humbi një penallti, më pas realizoi një autogol fatkeq. Pikërisht pas këtij episodi, situata doli jashtë kontrollit: ndaj një vërejtjeje të De Paul-it, Vidal reagoi me zemërim, duke iu përgjigjur ashpër.
Në atë moment, mesfushori u përpoq t’i afrohej shokut të skuadrës me gjeste kërcënuese, duke sugjeruar madje se përplasja do të vazhdonte në dhomat e zhveshjes me paralajmërimin klasik: “Shihemi më vonë.” Vetëm ndërhyrja e një lojtari tjetër, Saldivia, shmangu përshkallëzimin e mëtejshëm të konfliktit.
Arturo Vidal se quiso PELEAR con su PROPIO ARQUERO después de que les hicieran un gol.
Por nuk mbaroi me kaq. Në tunelin që çon për në dhomat e zhveshjes të “Cacique”-s, tensioni shpërtheu sërish. Një kamerë arriti të regjistronte gjithçka: Vidal kërkoi De Paul-in për një përballje ballë për ballë, duke bërtitur: “Ej, Tuto! Ke ndonjë gjë për të më thënë?”. Menjëherë shpërtheu një përplasje, ku ndërhynë disa lojtarë për t’i ndarë të dy.
Vetëm ndërhyrja e shokëve të skuadrës dhe disa drejtuesve ndaloi që situata të përshkallëzohej plotësisht.
Nuk dihet se si përfundoi përplasja, pasi ajo u “censurua” në mënyrë efektive: kameramani u largua menjëherë, madje me sjellje mjaft të ashpra, nga disa lojtarë dhe pjesëtarë të stafit. Një figurë e keqe për Vidal, në një mbrëmje për t’u harruar nga të gjitha këndvështrimet.
Ministri i Jashtëm gjerman Johann Wadephul tha se tani nuk është koha për të njohur shtetin palestinez.
“Njohja e Palestinës do të ishte sinjali i gabuar në këtë moment”, theksoi Wadephul në një konferencë shtypi në Berlin së bashku me Ministrin e Jashtëm izraelit Gideon Sa’ar.
Franca po shqyrton njohjen e shtetit palestinez këtë muaj, transmeton Telegrafi.
Hamasi “duhet të lirojë pengjet dhe Hamasi duhet të lëshojë armët menjëherë dhe pa asnjë kusht”, tha Wadephul, duke shtuar se lufta në Gaza duhet të përfundojë.
“Izraeli ka të drejtë të mbrohet, siç do të bënte edhe çdo vend tjetër në botë”, theksoi ai.
Wadephul beson se “duhet të ketë një plan për të nesërmen” Hamasi në Gaza.
Duke iu referuar iniciativës së re të Fondit Humanitar të Gazës, Wadephul shpreh shqetësim për banorët e Gazës “të cilët nuk e dinë se ku do të marrin ushqim dhe ilaçe”.
Ai ankohet për distancat e gjata deri te vendet e shpërndarjes dhe faktin se disa civilë u vranë.
“Kjo ndodh shumë shpesh”, shtoi ai.
Wadephul thotë se “askush nuk mund të dyshojë se programi bërthamor iranian përbën një kërcënim jetësor për Izraelin. Ne ndajmë bindjen se Irani nuk duhet të pajiset kurrë me armë bërthamore.”
Ai gjithashtu kritikon thirrjet e ministrave izraelitë për aneksimin e Bregut Perëndimor dhe zgjerimin e vendbanimeve.
Në deklaratën e tij të përgatitur në anglisht, Sa’ar thotë se “Izraeli është serioz në vullnetin dhe qëllimin tonë për të arritur një marrëveshje. Një marrëveshje që do të çojë në një armëpushim”.
Ai u bën thirrje vendeve si Gjermania të ushtrojnë presion mbi Hamasin, në mënyrë që ai të bjerë dakord për një marrëveshje.
Presioni mbi Izraelin dhe kërcënimet me sanksione, argumenton Sa’ar, “do ta bëjnë Hamasin të ngurtësojë qëndrimin e tij”.
Sa’ar thotë se janë duke u zhvilluar dy përpjekje humanitare, kanali i OKB-së dhe “iniciativa” e re amerikane. /Telegrafi/
BERLIN, 5 qershor /ATSH-DPA/- Ministri i Jashtëm gjerman Johann Wadephul do të takohet sot me homologun e tij izraelit, Gideon Saar, në Berlin për të diskutuar situatën në Rripin e Gazës.
Dy ministrat e Jashtëm do të bëjnë një vizitë të përbashkët në Memorialin e Holokaustit në Berlin, pranë Portës së Brandenburgut dhe do të vendosin një kurorë në memorialin për hebrenjtë e vrarë të Evropës.
Memoriali i Holokaustit përkujton afërsisht 6 milionë hebrenj të vrarë gjatë diktaturës naziste.
Wadephul u takua me Saar gjatë vizitës së tij të parë zyrtare në Izrael më 11 maj.
Gjatë bisedimeve politike, ministrat do të diskutojnë operacionet që po kryhen nga ushtria izraelite dhe situata katastrofike me të cilën përballet popullsia civile në Rripin e Gazës.
Wadephul premtoi dërgesa të mëtejshme të armëve gjermane në Izrael gjatë një fjalimi dje në parlament.
“Ndihma është e nevojshme duke pasur parasysh terrorizmin me të cilin përballet Izraeli nga Hamasi, milicia Huthi e mbështetur nga Irani në Jemen dhe milicia Hezbollah në Liban”, tha ai. //a.i/
Me një performancë historike në Mynih, Paris Saint-Germain mposhti Interin me rezultatin 5-0 dhe fitoi Ligën e Kampionëve për herë të parë në historinë e tyre.
Golat nga Achraf Hakimi, Desiree Douet (dy herë), Hvitsa Kvaratshelia dhe Seni Mayoulu vulosën një triumf të paparë për parisienët, të cilët festuan titullin në një mënyrë të theksuar. Por pas shkëlqimit të suksesit, fshiheshin momente njerëzore me emocione të thella.
Trajneri i Parisit, Luis Enrique, ia dedikoi fitoren vajzës së tij të ndjerë, Xana, e cila ndërroi jetë në vitin 2019 në moshën vetëm nëntë vjeç. Pas fishkëllimës së fundit, trajneri spanjoll u gjunjëzua në fushën e Allianz Arenës, i veshur me një bluzë me logon e Fundación Xana. Ishte një “lamtumirë” e heshtur, por e ngarkuar – triumfi i tij më personal.
Në krah të tij, bashkëpunëtori i tij i ngushtë, Raphael Paul, përjetoi kulmin e tij dramatik. Ndihmësi 38-vjeçar, i cili ka qenë në krah të Enriques që nga koha e tij te Barcelona, humbi gruan e tij, Raquel, gjashtë muaj më parë pas një sëmundjeje të gjatë. Paul u shpërtheu në zemër. Lotët e tij nuk ishin vetëm për fitimin e trofeut, por edhe për humbjen që i rëndonte në zemër.
Login
