TIRANË, 10 korrik /ATSH/ Kryeministri Edi Rama ishte sot në Romë ku mori pjesë në “Ukraine Recovery Conference 2025”, një nga forumet më të rëndësishme ndërkombëtare të këtij viti, që ka si qëllim mbështetjen për Ukrainën dhe rindërtimin e saj pas pasojave shkatërruese të luftës.

Në momentin e mbërritjes, Kryeministri Rama është pritur nga Kryeministrja italiane, Giorgia Meloni.

Kreu i qeverisë ndau në rrjetet sociale edhe fotoalbumin e ditës së sotme në “Ukraine Recovery Conference 2025” – Konferenca për Rimëkëmbjen e Ukrainës në Romë.

Ky forum, i mbështetur nga liderët botërorë, përfaqësues të lartë të Bashkimit Europian, G7-ës, organizatave ndërkombëtare, institucioneve financiare dhe sektorit privat, ka si qëllim koordinimin e ndihmës konkrete dhe investimeve strategjike në sektorët kyç në Ukrainë.

Kryeministri Rama iu drejtua këtij forumi me fjalën e rastit, duke theksuar angazhimin e Shqipërisë për të mbështetur Ukrainën në këtë periudhë të vështirë dhe për të kontribuar në procesin e rindërtimit të vendit pas luftës.

1 nga 14

/gj.m/j.p/

The post Rama ndan fotoalbumin nga Konferenca për Rimëkëmbjen e Ukrainës në Romë appeared first on Agjencia Telegrafike Shqiptare.

TIRANË, 10 korrik /ATSH/ Kryeministri Edi Rama mbërriti sot në Romë ku do të marrë pjesë në Konferencën e Rimëkëmbjes së Ukrainës, një nga forumet më të rëndësishme ndërkombëtare të këtij viti, në mbështetje të Ukrainës dhe rindërtimit të saj pas pasojave shkatërruese të luftës me Rusinë.

Kryeministri Rama u prit në “Ukraine Recovery Conference 2025”, nga kryeministrja e Italisë Giorgia Meloni, e cila do të hapë edhe konferencën.

Në Konferencën e Rimëkëmbjes së Ukrainës pritet që të marrin pjesë liderë botërorë, përfaqësuesve të lartë të BE-së, G7-ës, organizatave ndërkombëtare, institucioneve financiare dhe sektorit privat, për të koordinuar ndihmën konkrete dhe investimet strategjike në sektorët kyç të Ukrainës.

Gjatë konferencës do të mbahen fjalime nga presidenti ukrainas Volodymyr Zelensky, presidentja e Komisionit Evropian Ursula von der Leyen, kancelari gjerman Friedrich Merz, kryeministri polak Donald Tusk dhe zonja e parë e Ukrainës, Olena Zelenska.

Konferenca e Rimëkëmbjes së Ukrainës është ngjarja kryesore ndërkombëtare mbi rindërtimin e Ukrainës. Edicioni i Romës vjen pas Konferencave të Luganos (2022), Londrës (2023) dhe Berlinit (2024). Qëllimi i konferencës është të vazhdojë mobilizimin e qeverive, sektorit privat, institucioneve financiare ndërkombëtare, komuniteteve lokale dhe shoqërisë civile për rimëkëmbjen, rindërtimin dhe modernizimin e Ukrainës.

Në konferencë pritet të marrin pjesë më shumë se 3500 pjesëmarrës, rreth njëqind delegacione zyrtare dhe 40 organizata ndërkombëtare, 2 mijë kompani (nga të cilat rreth 500 janë italiane), qindra përfaqësues të autoriteteve lokale dhe shoqërisë civile.

Romë – Mbërritja e Kryeministrit Edi Rama në “Ukraine Recovery Conference 2025”

1 nga 4

/m.q//a.f//r.e/

The post Rama në konferencën për Rimëkëmbjen e Ukrainës, pritet nga Meloni appeared first on Agjencia Telegrafike Shqiptare.

Kryeministrja italiane Giorgia Meloni së fundmi po shfaq një seri të jashtëzakonshme të modës, një pas një

Gjatë takimit me kryeministrin malajzian Anwar Ibrahim në Romë, ajo mbajti stilin e saj të njohur, që shpesh përshkruhet si shembull i “power dressing” modern.

Ndërsa gjatë ceremonisë së Ditës së Pavarësisë së SHBA-së në Vila Taverna në Romë, Giorgia zgjodhi një ndryshim stilistik me një fustan të butë prej dantelle, që rezultoi zgjedhje fantastike, këtë herë ajo preferoi diçka më klasike.

Pamja e saj elegante dhe diskrete për biznesin ka kaluar në një shenjë dalluese në arenën ndërkombëtare, dhe as këtë herë nuk e ndryshoi formulën e modës së saj, transmeton Telegrafi.

Edhe pse në rastet zyrtare zakonisht zgjedh kostume klasike të errëta me pantallona, shpesh nga marka italiane Armani, së bashku me këmisha të thjeshta në ngjyra neutrale, këtë herë vendosi për një variant pak më ndryshe, një kostum në një nuancë shumë të hapur lilë.

Meloni e plotësoi këtë kostum efektiv me këpucë me taka në të njëjtin ton, një top të ngushtë që dilte pak jashtë xhaketës dhe me një grim të thjeshtë.

Në vitet e fundit, gruaja e parë në krye të qeverisë italiane ka ndryshuar dukshëm imazhin e saj, i cili tani është më elegant, më i sofistikuar dhe më vetëbesueshëm.

Stili i saj autoritar në modë thekson vizualisht profesionalizmin, stabilitetin dhe vazhdimësinë e politikës italiane, dhe këtë herë bob-i i saj më i gjatë ishte stilizuar në valëza të buta. /Telegrafi/

The post Kryeministrja italiane përsëri mahniti me stilin e saj fantastik në një nuancë të butë appeared first on Telegrafi.

Të përballur me një objektiv të ri të frikshëm shpenzimesh të NATO-s, politikanët italianë po propozojnë që një urë prej 13.5 miliardë eurosh për në Sicili, e diskutuar prej kohësh, duhet të përkufizohet si shpenzim ushtarak.

Italia është një nga vendet me shpenzimet më të ulëta ushtarake të NATO-s – duke synuar vetëm 1.49%  të GDP-së për ushtrinë.

Kjo e bën objektivin e ri prej 5% deri në vitin 2035 të duket i paarritshëm.

Dhe këtu ura mund të ndihmojë.

Bëhet e ditur se qeveria e Giorgia Melonit është e prirur të përparojë me skemën për të kaluar Ngushticën e Mesinës me atë që do të jetë ura më e gjatë e varur në botë – një projekt që ka qenë ëndrra e romakëve, diktatorit Benito Mussolini dhe ish-kryeministrit Silvio Berlusconi.

Ideja mund të jetë politikisht e dobishme për Melonin, ndërsa ajo përpiqet të bindë një publik të kujdesshëm ndaj luftës për nevojën për shpenzime të mëdha mbrojtëse në një kohë kur Italia tashmë po i afrohet masave shtrënguese.

Ekzistojnë disa baza të qarta mbi të cilat Italia mund të jetë në gjendje të ndërtojë një argument për urën, raporton Politico.

Nga objektivi prej 5% të GDP-së i NATO-s, vetëm 3.5% duhet të jenë shpenzime thelbësore të mbrojtjes, ndërsa 1.5% mund të drejtohet drejt një rezistence më të gjerë strategjike, siç është infrastruktura.

Një zyrtar italian i Thesarit sugjeroi gjithashtu se etiketimi i urës si një projekt ushtarak do të ndihmonte qeverinë të kapërcente disa nga barrierat ekonomike dhe teknike që e kanë ndaluar ndërtimin e saj në të kaluarën.

Përveç përdorimit të saj civil, “ura mbi Ngushticën e Mesinës ka gjithashtu rëndësi strategjike për sigurinë kombëtare dhe ndërkombëtare, aq sa do të luajë një rol kyç në mbrojtje dhe siguri, duke lehtësuar lëvizjen e forcave të armatosura italiane dhe aleatëve të NATO-s”.

Italia kërkoi gjithashtu që projekti të përfshihej në planin e financimit të BE-së për lëvizshmërinë e personelit ushtarak, materialeve dhe aseteve, pasi “do të përshtatej në mënyrë të përkryer në këtë strategji, duke siguruar infrastrukturë kyçe për transferimin e forcave të NATO-s nga Evropa Veriore në Mesdhe”, sipas raportit të qeverisë.

Ura “përfaqëson një avantazh për lëvizshmërinë ushtarake, duke mundësuar transportin e shpejtë të automjeteve të rënda, trupave dhe burimeve si me rrugë ashtu edhe me hekurudhë”, shton raporti.

Zyrtarisht, Ngushtica e Mesinës shtrihet jashtë korridorit të vetëm të Italisë për mobilitet ushtarak të përcaktuar nga NATO – i cili fillon në portet në rajonin e Puglias, kalon Adriatikun në Shqipëri dhe vazhdon në Maqedoninë e Veriut dhe Bullgari.

Është gjithashtu e paqartë nëse ngushtica bën pjesë në rrjetin e mobilitetit ushtarak të BE-së, korridoret e të cilit, sipas njerëzve të njohur me diskutimet, pritet të përputhen me rrugët e NATO-s. /Telegrafi/

The post Plani i madh i Italisë për të përmbushur objektivin e NATO-s: Një urë prej 13.5 miliardë eurosh për në Sicili appeared first on Telegrafi.

Duke përshkruar Izraelin dhe Iranin që luftojnë me njëri-tjetrin në konferencën e tij për shtyp para samitit të NATO-s në Hagë këtë javë, presidenti i SHBA-së, Donald Trump bëri një analogji me fëmijët që përleshen në oborrin e një shkolle, të cilët përfundimisht detyrohen të ndahen.

“Babit ndonjëherë i duhet të përdorë gjuhë të ashpër”, u përgjigj Mark Rutte, sekretari i përgjithshëm i NATO-s.

Shtëpia e Bardhë “i bëri jehonë” kësaj deklarate dhe bëri një video të vizitës së Trump në Holandë, të shoqëruar me muzikën e këngës “Hey Daddy” të Usher.

Por lajkat e Rutte për Trump nuk u ndalën këtu, shkruan Al Jazeera, përcjell Telegrafi.

Lidhur me trajtimin e luftës Rusi-Ukrainë, Rutte u tha gazetarëve para samitit të NATO-s: “Kur ai erdhi në detyrë, ai filloi dialogun me presidentin (Vladimir) Putin dhe unë gjithmonë mendoja se kjo ishte thelbësore. Dhe ka vetëm një udhëheqës që mund ta zgjidhte bllokimin fillimisht, dhe ai duhej të ishte presidenti amerikan, sepse ai është udhëheqësi më i fuqishëm në botë”.

Por sa të sinqerta janë deklaratat e udhëheqësve botërorë për Donald Trump? A shërbejnë ato vërtet për të përmirësuar marrëdhëniet dypalëshe dhe a funksionon lajkatimi?

Kush “e ka trajtuar mirë Trumpin” dhe cilat kanë qenë rezultatet?

Sipas shkrimit të Al Jazeera, as Rutte, as ndonjë udhëheqës tjetër evropian, nuk u angazhua në ndonjë lloj dialogu me presidentin rus Vladimir Putin për një kohë të gjatë pas verës së vitit 2022, vitit të pushtimit të Ukrainës nga ana e tij, duke e konsideruar atë të pakuptimtë.

Kancelari gjerman Olaf Scholz u kritikua ashpër si “disfatist” për telefonatën me Putinin nëntorin e kaluar, ndërsa Viktor Orban i Hungarisë dhe Robert Fico i Sllovakisë, të vetmit udhëheqës evropianë që kanë vizituar Kremlinin gjatë luftës, janë parë si kolaboracionistë të hapur.

Megjithatë, kur Trump filloi bisedimet me Putinin, shumë evropianë i bënë atij të njëjtin kompliment si Rutte kur ata bënë vizitat e tyre të para në Shtëpinë e Bardhë pasi ai mori detyrën në janar.

Keir Starmer, Mbretëria e Bashkuar

“Faleminderit që ndryshuat bisedën për të sjellë mundësinë që tani të mund të kemi një marrëveshje paqeje dhe ne do të punojmë me ju”, tha kryeministri i Mbretërisë së Bashkuar, Keir Starmer, në Zyrën Ovale në shkurt.

Duke e ditur dashurinë e Trump për nocionin e pushtetit trashëgues, ai nxori nga xhaketa e tij një letër nga Mbreti Charles III që përmbante një ftesë për një vizitë të dytë shtetërore të paparë në Kështjellën Windsor.

Trump mbeti pa fjalë për një çast.

“Vendi juaj është një vend fantastik dhe do të jetë nder për ne të jemi atje, faleminderit”, tha Trump kur e mblodhi veten.

Starmer dhe Trump shkëmbyen disa shtrëngime duarsh ndërsa flisnin dhe Starmer i preku vazhdimisht shpatullën Trumpit “në një shenjë dashurie”.

Por a pati shumë efekt e gjithë kjo lajka?

Trump njoftoi se po ngrinte ndihmën ushtarake për Ukrainën muajin pasardhës, duke shkaktuar zemërimin e madh të Mbretërisë së Bashkuar, së bashku me vendet nordike dhe baltike, thekson Al Jazeera.

Giorgia Meloni, Itali

Si Starmer ashtu edhe kryeministrja e Italisë, Giorgia Meloni, e identifikuan Ukrainën si një çështje kyçe për Trump, i cili e ka bërë të qartë se dëshiron të fitojë Çmimin Nobel për Paqen duke i dhënë fund konflikteve ndërkombëtare.

Deri më tani, ai ka marrë meritat për përfundimin e “Luftës 12-ditore” të këtij muaji midis Izraelit dhe Iranit, parandalimin e luftës bërthamore pas betejës ajrore të 7 majit midis Indisë dhe Pakistanit dhe mbikëqyrjen e një marrëveshjeje paqeje midis Republikës Demokratike të Kongos (RDK) dhe Ruandës.

Meloni provoi një qasje të ngjashme lajkatuese ndaj Trump, gjithashtu.

“Së bashku kemi mbrojtur lirinë e Ukrainës. Së bashku mund të ndërtojmë një paqe të drejtë dhe të qëndrueshme. Ne mbështesim përpjekjet tuaja, Donald”, tha ajo gjatë vizitës së saj në Shtëpinë e Bardhë në prill.

Ajo madje e përshtati sloganin e Trump, “Bëjeni Amerikën të Madhe Përsëri”, në Evropë. “Qëllimi për mua është ta Bëjmë Perëndimin të Madh Përsëri. Mendoj se mund ta bëjmë së bashku”, i tha Meloni një Trumpi të gëzuar.

Por asgjë nga kjo nuk është përkthyer në një vizitë shtetërore të Trump në Romë, një veprim që do të çimentonte pozicionin e Melonit si një udhëheqëse e madhe evropiane, megjithatë, shkruan më tej Al Jazeera, përcjell Telegrafi.

Mark Carney, Kanada

Ndërkohë, kryeministri i sapozgjedhur kanadez Mark Carney ishte si lajkatues ashtu edhe i vendosur me Trump muajin e kaluar.

Ai e komplimentoi Trumpin për të qenë “një president transformues” që kishte mbajtur anën “e punëtorit amerikan”, por gjithashtu ia mbylli ambicien territoriale të Trumpit për të aneksuar Kanadanë si shteti i 51-të i SHBA-së.

“Nuk është në shitje, nuk do të jetë kurrë në shitje”, tha Mark Carney.

Marrëdhëniet dukeshin se kishin marrë një kthesë për mirë pas fërkimit të Trump me paraardhësin e Carney, Justin Trudeau.

Trump e quajti atë “shumë të pandershëm dhe të dobët” në samitin e G7 në Kanada në vitin 2018 përpara se të largohej.

Por edhe Carney mund të mos ketë pasur efekt.

Të premten, Trump përfundoi bisedimet tregtare me Kanadanë dhe kërcënoi të vendoste tarifa shtesë mbi eksportet për shkak të taksës së re të shërbimeve dixhitale të Kanadasë.

Cilat takime kanë shkuar edhe më keq?

Emmanuel Macron, Francë

Siç kujton Al Jazeera, pati pak ngrohtësi në takimin e Trump në Shtëpinë e Bardhë me presidentin francez, Emmanuel Macron në shkurt.

I përgatitur për përballje me një udhëheqës që pretendon se e udhëheq Evropën në mendimin strategjik, Trump foli me vërejtje të gjata, mbrojtëse dhe të shkruara, të cilat u përpoqën të justifikonin politikën e tij ndaj Ukrainës.

Macron predikoi se paqja në Ukrainë nuk duhet të nënkuptojë dorëzim – një ndjenjë e ndarë nga shumë udhëheqës evropianë, por jo e shprehur ndaj Trump. Trump ishte “i përzemërt me Macron, por jo i dashur”.

Ndërkohë, Franca po i bën presion çdo lloj kapitullimi ndaj Trump në bisedimet tregtare të Bashkimit Evropian.

E anëtarë të tjerë të BE-së duan të pajtohen me një marrëveshje tregtare “asimetrike” që mund t’i sjellë më shumë dobi SHBA-së sesa BE-së, vetëm për ta realizuar atë.

Për më tepër, pas takimit të G7 në Kanada dy javë më parë, ishte e qartë se nuk kishte humbur asnjë dashuri midis dy udhëheqësve: Trump tha për Macron se është “në kërkim të publicitetit” në një postim në mediat sociale më 17 qershor.

Volodymyr Zelensky, Ukrainë

Presidenti ukrainas Volodymyr Zelensky u sulmua nga Trump dhe zëvendëspresidenti JD Vance më 28 shkurt, kur shkoi në Shtëpinë e Bardhë për të nënshkruar një marrëveshje për të drejtat minerale që shpresonte se do të sillte ndihmë ushtarake amerikane.

Ai dhe Vance u përplasën për bisedimet e drejtpërdrejta me Rusinë për Ukrainën, dhe Vance e kritikoi ashpër Zelenskyn për dështimin për të treguar “mirënjohje” të mjaftueshme ndaj SHBA-së.

“Po luani me jetën e miliona njerëzve. Po luani me Luftën e Tretë Botërore”, tha Trump.

Megjithatë, Zelensky dhe Trump duket se i kishin rregulluar pak gjërat kur mbajtën një takim të improvizuar ndërsa merrnin pjesë në funeralin e Papa Françeskut në Vatikan në prill.

Një zëdhënës i Shtëpisë së Bardhë e përshkroi takimin si “shumë produktiv”.

Cyril Ramaphosa, Afrika e Jugut

Muajin e kaluar, Trump i bëri “një pritë” presidentit të Afrikës së Jugut, Cyril Ramaphosa, në Shtëpinë e Bardhë, kur ai i tregoi një video të një tubimi të partisë opozitare të Afrikës së Jugut në favor të dëbimit të fermerëve të bardhë.

Trump akuzoi Afrikën e Jugut për kryerjen e një “gjenocidi” kundër fermerëve të bardhë.

Ramaphosa ishte dukshëm i shqetësuar, por ai shpjegoi me durim se sipas një sistemi parlamentar, shprehen pikëpamje të ndryshme, të cilat nuk përfaqësojnë politikën qeveritare, dhe se Afrika e Jugut është një vend i dhunshëm ku shumica e viktimave të dhunës janë të zinj.

“Ju jeni partner i Afrikës së Jugut dhe si partner po ngrini shqetësime për të cilat ne jemi të gatshëm të flasim me ju”, tha Ramaphosa, duke e qetësuar pak Trumpin.

Trump u shpërqendrua duke folur për një Jumbo Jet që Katari ia kishte dhuruar gjatë turneut të tij në Lindjen e Mesme.

“Më vjen keq që nuk kam një aeroplan për t’ju dhënë”, tha Ramaphosa, sikur të bënte një virtyt të mungesës së tij të lajkatimit.

A funksionon “lajkatimi me Trumpin”?

Disa ekspertë besojnë se lajkatimi mund të ndihmojë në parandalimin e përballjes me Trumpin.

Disa vëzhgues kanë argumentuar se kjo ndihmon “për të përmbajtur impulset e presidentit amerikan”.

Por lajkat nuk bëjnë shumë për të ndryshuar politikën aktuale të SHBA-së, vlerëson shkrimi i Al Jazeera.

Rutte dhe udhëheqës të tjerë të NATO-s dështuan ta tërhiqnin SHBA-në përsëri në Grupin e Kontaktit duke ndihmuar Ukrainën me armë.

“Një samit i dedikuar vetëm qëllimit për ta bërë Trumpin të ndihet mirë është një samit me qëllime shumë të kufizuara. E tëra çfarë bën është t’i shtyjë vendimet e vështira përpara për një ditë tjetër”, shkroi Andrew Gawthorpe, një ekspert i historisë dhe studimeve ndërkombëtare në Universitetin Leiden, Holandë, në The Conversation, një botim në Mbretërinë e Bashkuar.

Siç theksohet më tej, ata që kanë marrëdhënie të mira me Trumpin nuk marrin domosdoshmërisht gjërat që duan.

Marrëveshja tregtare SHBA-MB e Starmerit mban në fuqi tarifat për kompanitë britanike që eksportojnë në SHBA, megjithëse më të ulëta se sa kishte kërcënuar Trumpi.

Meloni ende pret që “Trumpi t’i dhurojë” një vizitë.

Nga ana tjetër, vendosmëria respektuese duket se funksionon.

Trump ka hequr dorë nga fushata e tij për të rivizatuar kufijtë e SHBA-së duke përvetësuar Kanadanë dhe Grenlandën, e cila është në pronësi të Danimarkës.

Vendosmëria e Carney-t ndihmoi, sepse mbartte një ndjesi përfundimtare.

Carney sapo kishte fituar zgjedhjet dhe Trump pranoi se “ishte ndoshta një nga rikthimet më të mëdha në historinë e politikës. Ndoshta edhe më e madhe se e imja”.

Danimarka ka qenë po aq e vendosur. Kryeministrja Mette Frederiksen ka thënë se marrëveshjet ekzistuese me SHBA-në tashmë i lejojnë asaj të vendosë baza ushtarake atje, ndërsa banorët e Grenlandës nuk duan të kolonizohen nga amerikanët.

Ndërsa sa i përket “përpjekjeve të Trump në raport me Zelenskyn dhe Ramaphosan”, Evropa ka ndërhyrë për të kompensuar mungesën e ndihmës ushtarake amerikane për Ukrainën, duke e paraqitur SHBA-në si një aleat të paqëndrueshëm.

Ndërsa videoja e Trump për “gjenocidin e bardhë” bëri pak për të bindur amerikanët se Afrika e Jugut po kryente një gjenocid. /Telegrafi/

The post Lajkat si diplomaci: Sa efektive kanë qenë “fjalët e bukura” drejtuar Trumpit nga udhëheqës të ndryshëm botërorë? appeared first on Telegrafi.

Nga: Martin Sandbu / The Financial Times [Why is the right so fascinated with fantasy literature?]
Përktheu: Agron Shala / Telegrafi.com

Kryeministrja italiane, Giorgia Meloni, themeloi një konferencë politike konservatore të emërtuar sipas një heroi të një romani bestseller të zhanrit të fantazisë, të vitit 1979 [Atreju, personazh nga vepra Historia pa mbarim]; dikur ajo vishte kostumin e hobitit, ndërsa në vitin 2023 organizoi një ekspozitë muzeale kushtuar J.R.R. Tolkienit [autor i Kryezotit të Unazave dhe Hobitit]. Peter Thiel, miliarderi i teknologjisë që mbështet Trumpin dhe është skeptik ndaj demokracisë, kryeson një trend në Luginën e Silikonit [Silicon Valley] për emërtimin e kompanive të frymëzuara nga Kryezoti i Unazave – duke filluar nga kompania e tij e inteligjencës së të dhënave, Palantir (gurë magjikë në Tokën e Mesme), deri te prodhuesi i armëve, Anduril (një shpatë, sipas Tolkienit). Nënpresidenti amerikan, J.D. Vance, ka thënë se konservatorizmi i tij është ndikuar nga Tolkieni dhe C.S. Lewisi – autori i Kronikave të Narnisë.

Me fjalë të tjera, magjepsja me letërsinë fantastike i bashkon konservatorët nacionalistë evropianë, sivëllezërit teknologjikë të Trumpit dhe lëvizjen MAGA [Make America Great Again]. A është kjo thjesht një rastësi? Apo ka diçka në vetë natyrën e letërsisë fantastike që, në mënyrë të pazakontë, përputhet me mendësinë e djathtë?

Në rastin italian, adhurimi për letërsinë fantastike ka qenë “më shumë psikologjik sesa politik”, thotë Salvatore Vassallo, profesor i shkencave politike në Universitetin e Bolonjës. Ai kishte rëndësi në kohën kur Meloni dhe shoqëruesit e saj ishin të rinj, dhe pjesa e tyre e së djathtës ishte e përjashtuar nga politika tradicionale për shkak të bagazhit të “referencave kulturore fashiste, të cilat nuk mund t’i shprehnin” publikisht.

Pra, fantazia si një filozofi reaksionare e pranueshme për publikun? Pa dyshim, shumë tema të këtij kodi letrar duket se përputhen me këtë përshkrim.

Për shembull, është e lehtë të kuptosh se si hierarkia shoqërore mesjetare dhe kategorizimi esencial racor – të zakonshëm në botët fantastike – mund të nxisin pikëpamjet reaksionare. Gjithashtu, është e lehtë të shihet tërheqja ndaj traditës dhe ritualit nga ata që e ndjejnë veten të përjashtuar nga moderniteti. (Vassallo thotë se dashuria e Melonit dhe e të tjerëve për Tolkienin ishte “në përputhje me atë që ata mendonin për veten: njerëz ‘të pastër’ që luftonin për vlerat që i çmonin, por që të tjerët përreth i nënvlerësonin”.)

Por, disa nga këto vlerësime janë të padrejta. Në fund të fundit, shumë vepra të letërsisë fantastike mund të interpretohen ndryshe: heronjtë sfidojnë hierarkitë shoqërore; bashkëpunimi ndërmjet racave të ndryshme mposht të keqen. Një mospëlqim i supozuar estetik ndaj modernitetit nuk gjen vend në optimizmin teknologjik të Luginës së Silikonit.

Çelësi, mendoj unë, gjendet më shumë te mënyra se si letërsia fantastike ka prirjen drejt heroikes. Këto janë rrëfime të këmbënguljes personale përballë fatkeqësisë maniheike [sipas dualizmit të maniheizmit, religjionit ku bota shihej si një fushëbetejë midis forcave kundërshtare të dritës dhe errësirës, të së mirës dhe të keqes]. Janë histori ku virtyti fiton; ku individët – nëse marrin vendimet e duhura, përqafojnë vlerat e duhura, ndjekin instinktet e duhura – ia dalin të mundin sistemin. Janë, mund të thuash, rrëfime për triumfin e vullnetit.

Kjo përputhet mirë me populizmin. Ajo mbështet idenë se problemet në jetën e njerëzve shkaktohen nga forcat dashakeqe, dhe se disa individë të veçantë mund t’i përballojnë dhe t’i mposhtin ata armiq. Të dyja këto ide qëndrojnë në themel të retorikës që populistët përdorin për të justifikuar pse njerëzit (hiç më pak se “populli”) duhet të votojnë për ta. “Unë jam hakmarrja juaj”, ka thënë Donald Trump.

Populizmi mund të jetë i djathtë ose i majtë. Por, në një mënyrë tjetër, triumfi i vullnetit që përshkon zhanrin fantastik është (siç i përshtatet vetë termit) më i lehtë për populistët e djathtë që ta përvetësojnë. Ai shndërrohet në një frikë nga të qenit i kontrolluar nga strukturat anonime të shoqërisë dhe në një dëshirë që zgjedhjet dhe vlerat tona personale të përcaktojnë botën përreth nesh. Ai pasqyron një dëshirë për kontroll, pushtet dhe për një mekanizëm të qartë që lidh zgjedhjen individuale me ndikimin shoqëror – një dëshirë, në thelb, për një botë epike, jo për atë moderne.

Fantazia përfaqëson jo aq një rikthim në një idil paramodern, sesa një përmbushje të lirisë që Iluminizmi premtoi, por që kompleksiteti shoqëror ia mohoi individit. Kjo është më e vështirë për të majtën për ta përqafuar, pasi struktura shoqërore është thelbësore për botëkuptimin e saj. Në nivel personal, ekzistencialistët e majtë mund të dëshirojnë të çlirohen nga pritshmëritë shoqërore. Por, politikisht, e majta e pranon rëndësinë parësore të strukturës shoqërore dhe përpiqet ta formësojë atë, ndërsa e djathta synon ta lërë ashtu siç është (në versionet reaksionare), ose ta shkatërrojë (në ato më libertariane).

Ato ëndrra të pastra të djathta janë të destinuara të dështojnë. Ne jetojmë në modernitet, pavarësisht nëse na pëlqen apo jo; shoqëria, pashmangshmërisht, i strukturon zgjedhjet tona. Por, a është për t’u habitur që zhgënjimi që lind nga kjo përvojë nxit një dëshirë për unaza dhe amulete magjike – ose për teknologji të fuqishme, por të vështira për t’u kuptuar?

Megjithatë, nga letërsia fantastike mund të nxirret edhe një mësim tjetër. Një strukturë e thellë që lidh njerëzit me natyrën shfaqet, për shembull, në serinë Tokëdeti të Ursula Le Guinit. Këto janë vepra për kufijtë e asaj që fuqia individuale mund të arrijë dhe për mënyrën se si ajo duhet të përdoret për të rikthyer ekuilibrin dhe për të përforcuar strukturat, e jo për t’i shembur ato.

Ndoshta Giorgia, Peter, JD dhe miqtë e tyre duhet të lexojnë më shumë letërsi fantastike, jo më pak. /Telegrafi/

The post Pse populistët magjepsen me letërsinë fantastike? appeared first on Telegrafi.

Një anije e rojës bregdetare italiane solli të enjten 15 emigrantë të rinj në Shëngjin. Grupi i përbërë nga emigrantë me vendime dëbimi kryesisht nga Afrika e Veriut dhe Azia u përcoll në kampin e Gjadrit. ku do të qëndrojnë deri në deportim. Kjo është hera e katërt që emigrantë të dëbuar nga Italia mbërrijnë […]

The post Italia sjell 15 emigrantë të tjerë në Gjadër për të pritur dëbimin appeared first on Reporter.al.

Kur Gigi Calesso lexoi në gazeta për rritjen e kostos së qendrave për emigrantët e Italisë në Shqipëri, ai u trondit shumë. Si një aktivist i së majtës për çështjet mjedisore dhe të drejtat e njeriut, administratori bankar gjashtëdhjetëvjeçar nga Treviso, afër Venecias në verilindje të Italisë, e kishte ndjekur me kujdes sagën që nga […]

The post Eksperiment i kushtueshëm: Italia peshon kostot e qendrave për emigrantët në Shqipëri appeared first on Reporter.al.

Nga Fatos Lubonja Skena e përgjunjes së kryeministrit shqiptar Edi Rama në tapetin e kuq, kur po vinte ta takonte kryeministrja italiane Meloni me rastin e Samitit evropian u bë virale dhe u komentua shumë në Itali. Në një nga debatet, ku merrte pjesë edhe ish-kryeministri italian Mateo Renzi, një profesoreshë e historisë e komentoi […]

The post Refleksion mbi përgjunjen e Ramës para Melonit appeared first on BoldNews.al.

Ajo qëndron aty, krejt drejt, me krahët e mbledhur përpara trupit. Xhaketa e saj e bardhë e zbukuruar me një kokardë tringjyrëshe bie në sy mes kostumeve dhe uniformave të errëta të burrave që e rrethojnë. Në këmbët e shkallëve që çojnë drejt altarit të Atdheut, këtij monumenti masiv që romanët e quajnë – për shkak të formës së tij të çuditshme – “makina e shkrimit”, Giorgia Meloni, për herë të tretë që nga zgjedhja e saj në krye të qeverisë, kremton festën e Republikës italiane.

Sigurisht, kryeministrja nuk është figura qendrore politike e këtyre ceremonive ku italianët përkujtojnë referendumin institucional të 2 qershorit 1946, që çoi në lindjen e Republikës italiane. Ky rol i takon kreut të shtetit, Sergio Mattarella, i cili ngjit shkallët për të vendosur lule mbi varrin e ushtarit të panjohur, përpara se të zërë vendin e nderit në tribunë për të ndjekur paradën ushtarake.

Entuziazëm tringjyrësh

Megjithatë, për Giorgia Meloni-n, e cila drejton qeverinë që nga 22 tetori 2022, ky akt ceremonial ka një rëndësi të veçantë. E dalë nga radhët e ish-partisë neofashiste (Movimento Sociale Italiano, MSI), ajo është dyfish në qendër të vëmendjes në këtë festë kombëtare.

Së pari, sepse ngjarja që përkujtohet shënon rilindjen e Italisë mbi rrënojat e regjimit të Musolinit, udhëheqës të cilit figura të larta të partisë së saj historike i janë referuar për një kohë të gjatë, dhe për këtë arsye ajo duhet të shmangë çdo shprehje nostalgjike. Së dyti, sepse në këtë ditë patriotizmi dhe entuziazmi kombëtar tringjyrësh, ajo duhet të shmangë çdo teprim nacionalist që mund të interpretohet si një fyerje ndaj Bashkimit Evropian.

Në këtë ditë pothuajse verore në kryeqytetin italian, të përshkruar nga një diell i ndritshëm, Giorgia Meloni nuk bën asnjë gabim, siç ndodh shpesh me të. Shtypi do të mbajë mend fjalinë e saj me një stil që i ngjan atij të Churchill-it: “Italianët janë një popull krenar, i aftë të ringrihet edhe pas provave më të vështira.”

Yll në ngjitje

Pas më shumë se dy vjetësh e gjysmë në pushtet, gruaja e parë që qeveris Italinë lë mbresa si tek aleatët, ashtu edhe tek kundërshtarët. Në një sistem politik të prirur për kriza të vazhdueshme, intriga makiavelike dhe tradhtiv, ajo duket se po e drejton varkën me dorë të sigurt, duke u dhënë qytetarëve të saj një ndjesi stabiliteti të paprecedentë. Sondazhet e vërtetojnë: partia e saj Fratelli d’Italia (FdI) mbetet forca e parë politike në vend. Në majin e kaluar, mesatarja e përkrahjes së votëd në favor të saj arrinte në 30.3% (krahasuar me 26% në zgjedhjet legjislative të vitit 2022 dhe… vetëm 2% në vitin 2013). Partia Demokratike, forca kryesore e së majtës, qëndron 8 pikë prapa me 22.3%. Sa i përket aleatëve të saj në shumicë, ata janë të distancuar: Forza Italia, partia e themeluar nga Berlusconi, merr 8.6% të votave, ndërsa Liga e zëvendëskryeministrit Matteo Salvini ndodhet në 8.5%.

Fundjava e kaluar e pa madje kryeministren të fitonte edhe një tjetër betejë politike. Sipas dëshirës së saj, referendumi mbi një ligj më të butë për natyralizimet e të huajve, i mbështetur nga e majta, nuk arriti – as për së afërmi – kuorumin e nevojshëm të votuesve (më shumë se 50%) për t’u konsideruar i vlefshëm.

“Giorgia Meloni, më shumë është një metodë sesa një ideologji,” vlerëson Gilles Gressani, intelektual italian dhe drejtues i revistës Le Grand Continent. “Në kontekstin italian, ku sistemi politik është i brishtë dhe funksionon me cikle shumë të shkurtra, ajo ka arritur të sjellë stabilitet në pushtet.”

Pas rënies së Silvio Berlusconit në vitin 2011 – kur përfundoi mandati i tij i fundit si kryeministër – qendra e djathtë italiane dukej se kishte mbetur pa një udhëheqës të besueshëm që mund të drejtonte vendin. Pikërisht atëherë ylli i Giorgia Melonit filloi të ngjitej. Në fund të vitit 2012, në moshën 35-vjeçare, ajo themeloi partinë Fratelli d’Italia (Vëllezërit e Italisë – që është gjithashtu titulli i himnit kombëtar italian). Disa muaj më herët, ajo pati refuzuar t’i bashkohej mentorit të saj, Gianfranco Fini, njeriu që kishte shndërruar partinë neofashiste MSI në Aleancën Kombëtare për ta shkëputur nga mbetjet e fundit të trashëgimisë së Musolinit. Pas një përplasjeje të ashpër me Berlusconin, Fini kishte krijuar një formacion të ri dhe kishte tentuar të tërhiqte deputetët e Aleancës Kombëtare. Meloni i kishte kthyer shpinën.

Punëtore, e aftë dhe elokuente, ajo bëri shpejt vend mes liderëve politikë italianë. Me një strategji të veçantë, ajo arriti ta çonte partinë e saj drejt fitores për më pak se dhjetë vjet. Ndryshe nga Fini, ajo vazhdoi të përdorte një ton nacionalist, armiqësor ndaj Bashkimit Evropian dhe euros. Dhe mbi të gjitha, ajo qëllimisht mbeti e paqartë për sa i përket qëndrimit të saj ndaj trashëgimisë së fashizmit.

Gruaja e parë që ka qeverisur Italinë impresionon si aleatët, ashtu edhe kundërshtarët.

Gjatë fushatave, fjalimet e saj të ashpra kundër emigracionit të paligjshëm, mbrojtja e politikave për familjen dhe kundërshtimi i teorive të gjinisë të përhapura nga e majta, tërhoqën një audiencë gjithnjë e më të madhe. Dhe Giorgia Meloni nuk hezitoi të thyejë disa tabu italiane që vetëm Silvio Berlusconi kishte guxuar t’i vinte në diskutim më parë: integrimin evropian dhe monedhën e përbashkët. Udhëzimet absurde të Brukselit, dominimi i pajustifikuar i çiftit franko-gjerman dhe, veçanërisht, ankesat ndaj Francës, janë shndërruar në një refren tipik “melonian”, i duartrokitur nga elektorati i saj.

Kur qeveria e Mario Draghit ra në korrik 2022, Fratelli d’Italia ishte tashmë partia udhëheqëse e të djathtës. Dy muaj më vonë, koalicioni i qendrës së djathtë që ajo drejton me dorë të hekurt, triumfoi duke marrë rreth 44% të votave në zgjedhjet për të dyja dhomat e Parlamentit – që do të thotë 237 deputetë nga 400 dhe 115 senatorë nga 200. Giorgia Meloni mund të mbështetet në një shumicë të qëndrueshme

“Techno-sovranizmi”

Përballë një të majte të ndarë thellësisht dhe me aleatë (Forza Italia, Liga) që ajo e dominon, Giorgia Meloni ka vendosur “metodën e saj”. Gilles Gressani i ka vënë asaj etiketën ndriçuese të “techno-sovranizmit”.

Me fjalë të tjera, ajo ka modifikuar disa nga deklaratat më radikale të fushatës duke iu përmbajtur kufizimeve teknokratike, ndërkohë që ka mbajtur fort bindjet e saj sovraniste.

Kjo është veçanërisht e dukshme në marrëdhëniet e saj me Bashkimin Evropian. Nga njëra anë, Giorgia Meloni e ka kuptuar që financat publike italiane kishin nevojë jetike për 208 miliardë eurot e fondeve evropiane të ndara për Italinë në kuadër të planit të rimëkëmbjes post-Covid, të quajtur Next Generation EU.

Nga ana tjetër, ajo nuk heziton të mbajë një qëndrim të fortë ndaj partnerëve që, ndër vite, ishin mësuar të gjenin bashkëbisedues italianë të gatshëm dhe më të përshtatshëm.

Franca ka qenë veçanërisht viktimë e kësaj qasjeje, pasi Giorgia Meloni nuk ka hezituar të nisë një krizë të vogël me Emmanuel Macron. E akuzuar për përjashtimin e Italisë nga diskutimet për Ukrainën, Franca është bërë objekt kritikash të shumta. Nga ana franceze, presidenti i Republikës, ashtu si Gérald Darmanin – në atë kohë ende ministër i Brendshëm – kanë kritikuar ashpër Italinë për iniciativën e saj për të dërguar emigrantët e paligjshëm në një kamp ndalimi në Shqipëri.

Të martën, më 3 qershor, në mbrëmje, Emmanuel Macron udhëtoi për në Romë, me kërkesë të saj, për t’u takuar me Giorgia Melonin, në mënyrë që të afronin qëndrimet e tyre para samiteve të ndryshme të qershorit, përfshirë atë të G7-ës në Kanada dhe të NATO-s – ku Donald Trump ka një vlerësim të veçantë për Giorgia Melonin. Një gjest pajtimi ndaj Romës dhe një pikë pozitive për kryeministren, e cila tregoi para bashkatdhetarëve të saj se vendosmëria ndaj Francës mund të japë rezultate…

Karrierë meteorike

Nëse Giorgia Meloni është futur kaq shpejt dhe me njëfarë suksesi në rolin e kryeministres, kjo ka ndodhur sepse ajo ka përfituar një përvojë të konsiderueshme politike që në moshë të re. Në moshën 15-vjeçare, ajo iu bashkua Fronte della Gioventù, organizata e të rinjve e partisë neofashiste MSI. Në vitin 1996, në moshën 19-vjeçare, ajo ishte në krye të Azione Studentesca, një lëvizje studentore e Aleancës Kombëtare (AN), pasardhëse e MSI-së. Dy vjet më vonë, ajo u zgjodh në këshillin e provincës së Romës.

E zbuluar nga Gianfranco Fini, lider i AN-së, ajo u bë deputete në moshën 29-vjeçare, pastaj u emërua nënpresidente e Dhomës. Vetëm dy vjet më pas, Silvio Berlusconi – i bindur edhe ai nga talenti i saj – i besoi asaj postin e Ministres së Rinisë. Giorgia Meloni u bë, në moshën 31-vjeçare, ministrja më e re në historinë italiane.

Falë kësaj karriere kometare, ajo fitoi shpejt njohje tek zgjedhësit. Ndryshe nga ajo që ndodh në Evropë me udhëheqës të tjerë të së djathtës ekstreme, votimi për të nuk përfaqëson një akt guximi, madje as një hedhje drejt të panjohurës. Ajo është provuar tashmë në veprim dhe dihet se është e aftë.

Ish-ministri i saj i Kulturës, gazetari dhe eseisti Gennaro Sangiuliano, tregon se ajo e kishte impresionuar që në takimin e parë:
“Kisha shkuar të mbaja një konferencë para të zgjedhurve të provincës së Romës,” thotë ai. “Në një moment, citova një frazë të filozofit spanjoll José Ortega y Gasset. Në fund, një vajzë e re më kërkoi referencën e saktë të citatit. Ishte Giorgia Meloni.”

Të gjithë bien dakord për aftësinë e saj për të punuar dhe për njohuritë e saj të thella mbi dosjet.
“Ajo komunikon jashtëzakonisht mirë”, thotë Piero Fassino, një figurë e së majtës, deputet i Partisë Demokratike dhe ish-kryetar bashkie i Torinos. Dhe ajo punon shumë. Të gjithë theksojnë gjithashtu anën e saj të fortë, madje të ashpër, që mund të frymëzojë frikë tek ata që do të guxonin ta kundërshtonin.

Logjika e besnikërisë

Ky tipar karakteri nuk është domosdoshmërisht një cilësi. Aleatët dhe kundërshtarët i kritikojnë faktin që ajo qeveris me një rreth shumë të ngushtë. Në Romë, theksohet se motra e saj, Arianna, kontrollon sekretariatin politik të Pallatit Chigi, selia e Kryeministrisë. Dhe Giorgia Meloni ia ka besuar portofolin e Bujqësisë, Francesco Lollobrigida-s, i cili është partneri i Ariannës.

«Ajo i jep përparësi besnikërisë para meritës,» shpreh keqardhjen Alessandro De Angelis, editorialist i gazetës La Stampa, «dhe kjo e kufizon shumë stafin politik mbi të cilin ajo mund të mbështetet».

Piero Fassino konfirmon se Fratelli d’Italia i mungon figurave të rëndësishme politike dhe se kjo reflektohet në zgjedhjet lokale dhe rajonale, të fituara nga e majta, pavarësisht popullaritetit të Giorgia Melonit. Një parlamentar i njohur tregon se si ajo e largoi Giulio Tremontin, ish-ministrin e palëkundur të Ekonomisë dhe Financave në kohën e Berlusconit: “Tremonti e la partinë e Berlusconit për t’u bashkuar me Fratelli d’Italia, – tregon ai. – Ai mendonte se do ta eliminonte lehtësisht Melonin dhe do të merrte drejtimin e qeverisë pas fitores zgjedhore të vitit 2022. Por ajo e kuptoi këtë.”

Rezultati: Giulio Tremonti – profesor universiteti dhe një nga ekspertët më të mirë të sistemit fiskal në Itali – përfundoi thjesht si kryetar i Komisionit për Çështjet e Jashtme në Dhomën e Deputetëve…

Solidariteti femëror

Në veri të Vatikanit, lagjja Trionfale, bastioni elektoral i Fratelli d’Italia, grumbullon shumë përkrahës të “La Meloni”. Ata e pëlqejnë stilin e saj.

 “Më pëlqen gjithçka që bën,” thotë Danilo, 52 vjeç, pronar i barit Memo, “veçanërisht për çështjen e emigracionit. Ishte koha për të vepruar.”

Patrizia Rossi, 45 vjeç, që shet fruta dhe perime në tregun e mbuluar, lavdëron anën e saj nënërore: “Ajo është një mamma. Ka një vajzë që e rrit e vetme, ashtu siç ka bërë nëna e saj për të dhe motrën.”

Të tjerë, si Alessandro, 59 vjeç, një kasap, theksojnë se Meloni do të rikthejë sigurinë dhe rendin në vend.

Giorgia Meloni madje zgjon edhe ndjenja solidariteti femëror, ndonjëherë të papritura. Angela Mariotti, pronare e restorantit të famshëm Piacere Molise, thotë: “Ajo është objekt i kaq shumë sulmeve, saqë kjo e bën edhe më të dashur për mua. Nuk do të trajtohej kurrë një burrë siç trajtohet ajo.”

Portret i Jean Marc Gonin për Le Figaro/ përgatiti T. Çela/ Lapsi.al

The post Portret/ Giorgia Meloni, “La prima dona” e Italisë appeared first on Lapsi.al.

Profesori italian, Stefano Andeo, i cili kërcënoi me jetë vajzën e kryeministres së Italisë, Giorgia Meloni ka tentuar t’i japë fund jetës në mënyrë tragjike. Sipas mediave përtej Adriatikut, ai ka konsumuar një sasi të madhe alkooli së bashku me medikamente, por fatmirësisht ndodhet jashtë rrezikut për jetën. Mësuesi 65-vjeçar i gjuhës gjermane që punonte […]

The post Tenton vetëvrasjen profesori italian që kërcënoi me jetë vajzën e Melonit appeared first on BoldNews.al.

Një ngjarje e rëndë ka tronditur opinionin publik në Itali, pasi një profesor gjermanishteje ka publikuar në rrjetet sociale një postim ku i uronte vajzës së kryeministres Giorgia Meloni “të njëjtin fat si Martina Carbonaro”, një vajzë 14-vjeçare e vrarë nga ish-i dashuri i saj në Afragola.

Përballë reagimeve të ashpra, profesori është detyruar të kërkojë ndjesë, duke e cilësuar veprimin si një “gjest idiot” dhe një “shpërthim impulsiv”.

“Kërkoj ndjesë për përmbajtjen – nuk duhet uruar kurrë vdekja, aq më pak për një fëmijë. Por nuk tërhiqem nga idetë e mia politike. Kjo qeveri nuk më përfaqëson,” deklaroi ai në një intervistë për Roma Online.

Profesori theksoi se nuk ka bërë kurrë politikë në klasë, se nxënësit e tij e duan dhe se angazhohet në aktivitete vullnetare.

Sipas tij, postimi u bë në një gjendje emocionale të rënduar, pas lajmit se Italia po dërgonte armë në Izrael.

“U zgjova në mëngjes dhe thashë: ‘Çfarë kam shkruar!’ U pendova menjëherë. E fshiva postimin, jo nga frika, por sepse e kuptova që ishte i gabuar.”

Ai shtoi se pas postimit është përballur me kërcënime me vdekje, fyerje dhe hedhje domatesh në banesë, duke bërë një kallëzim në Policinë Postare.

Reagimi i Melonit: “Kjo nuk është politikë, por urrejtje e sëmurë”

Kryeministrja Giorgia Meloni reagoi me indinjatë përmes një postimi në Facebook:

“Kjo nuk është politikë. Nuk është as zemërim. Është diçka më e errët, që tregon një klimë të sëmurë dhe një urrejtje ideologjike, ku gjithçka duket e lejueshme – edhe t’i urosh vdekjen një fëmije për të goditur një prind.”

Meloni kërkoi unitet në politikë kundër gjuhës së urrejtjes:

“Ka kufij që nuk duhet kapërcyer kurrë. Dhe mbrojtja e tyre është përgjegjësi përtej çdo përkatësie politike.”

Reagimi institucional: Hetime dhe masa të ashpra

Postimi, që u shpërnda gjerësisht në rrjetet sociale, u denoncua fillimisht nga partia Fratelli d’Italia, e cila e cilësoi si “të frikshëm dhe të papranueshëm”.

Ministri i Arsimit, Giuseppe Valditara, ka urdhëruar hetime për rastin dhe ka paralajmëruar masa shembullore:

“Asnjë tolerancë për dhunën,” tha Valditara.

LEXONI GJITHASHTU:

• Meloni vizitë në Kazakistan, nënshkruhen marrëveshje në vlerën 4 miliardë euro
• Përplasja Meloni–Macron për telefonatën me Trump, çfarë ndodhi në samitin e Tiranës

The post Uroi vdekjen e vajzës së Melonit, profesori i gjermanishtes kërkon ndjesë appeared first on Euronews Albania.

Vetëvrasja e një emigranti maroken në një burg në Itali, pas më shumë se një muaj qëndrim në kampin e Gjadrit në Lezhë, ka shkaktuar reagime të forta nga organizatat dhe aktivistët për të drejtat e njeriut. Të prekur nga ky rast, aktivistë shqiptarë dhe të huaj u mblodhën përpara ambienteve të kampit në Gjadër […]

The post “Drejtësi për Hamidin”: Aktivistët protestojnë kundër kampit të Gjadrit appeared first on Reporter.al.

Një postim i bërë në rrjetet sociale, i cili përmbante kërcënime të rënda ndaj vajzës së Kryeministres Giorgia Meloni, ka tronditur opinionin publik dhe ka nxitur reagime të ashpra në të gjithë spektrin politik italian. Një përdorues i Instagramit, i cili pretendohet se është punonjës i Ministrisë së Arsimit dhe Meritës (MIM), ka shkruar një mesazh ku i uron vajzës së vogël të Melonit “të njëjtin fat si Martina Carbonaro”, një vajzë nga Afragola që ndërroi jetë në rrethana tragjike.

Ky mesazh u shpërnda dhe u denoncua nga partia Fratelli d’Italia, e cila e cilësoi postimin si “të frikshëm dhe të papranueshëm”.

Kryeministrja Giorgia Meloni reagoi ashpër, duke e cilësuar incidentin si një tregues të “një urrejtjeje ideologjike të errët, që i ka kaluar të gjitha kufijtë”.

Ajo shtoi: “Nuk është më thjesht një përplasje politike. Është një klimë dhune që synon edhe fëmijët për të goditur prindërit. Politika duhet të bashkohet për ta ndalur këtë.”

Ministri i Arsimit, Giuseppe Valditara, ka urdhëruar kontrolle për të zbuluar identitetin e autorit të postimit dhe ka premtuar masa shembullore: “Asnjë tolerancë për dhunën,” tha ai.

Arianna Meloni, motra e Kryeministres dhe drejtuesja e sekretariatit të Fratelli d’Italia, reagoi me zemërim në rrjetet sociale: “Sa larg duhet të shkojmë? Dënimi duhet të jetë i fuqishëm dhe unanim. Motrës sime Giorgia dhe mbesës sime, përqafimi im më i ngrohtë.”

The post Vajza e Giorgia Melonit kërcënohet me jetë: Të urojmë të njëjtin fund si Martina appeared first on iconstyle.al.

Ky mesazh u shpërnda dhe u denoncua nga partia Fratelli d’Italia, e cila e cilësoi postimin si “të frikshëm dhe të papranueshëm”.

Kryeministrja Giorgia Meloni reagoi ashpër, duke e cilësuar incidentin si një tregues të “një urrejtjeje ideologjike të errët, që i ka kaluar të gjitha kufijtë”.

Ajo shtoi: “Nuk është më thjesht një përplasje politike. Është një klimë dhune që synon edhe fëmijët për të goditur prindërit. Politika duhet të bashkohet për ta ndalur këtë.”

Ministri i Arsimit, Giuseppe Valditara, ka urdhëruar kontrolle për të zbuluar identitetin e autorit të postimit dhe ka premtuar masa shembullore: “Asnjë tolerancë për dhunën,” tha ai.

Arianna Meloni, motra e Kryeministres dhe drejtuesja e sekretariatit të Fratelli d’Italia, reagoi me zemërim në rrjetet sociale: “Sa larg duhet të shkojmë? Dënimi duhet të jetë i fuqishëm dhe unanim. Motrës sime Giorgia dhe mbesës sime, përqafimi im më i ngrohtë.”

Reagime të forta kanë ardhur edhe nga figura të tjera politike: Galeazzo Bignami, president i deputetëve të FdI, kërkoi një “përgjigje shembullore”; Presidenti i Senatit, Ignazio La Russa, theksoi se “shprehja e urrejtjes ndaj një fëmije ofendon ndërgjegjen”; Ministri i Kulturës, Alessandro Giuli, kërkoi “vigjilencë dhe censurë nga të gjitha institucionet”.

Solidaritet me Melonin shprehën edhe përfaqësues të opozitës. Simona Malpezzi, senatore e Partisë Demokratike, tha: “Është e pabesueshme që dikush ngacmon një fëmijë për të sulmuar politikisht nënën e saj.” Ndërsa Pierferdinando Casini shtoi: “Solidariteti për vajzën e Kryeministres nuk duhet të jetë lajm – duhet të jetë një normë njerëzore.”

Michaela Biancofiore, senatore e grupit centrist në Senat, theksoi se “është frikacakëri të sulmosh një fëmijë dhe t’i urosh vdekjen me fjalë që nuk duhet të mendohen kurrë”.

Ngjarja ka ringjallur debatet mbi gjuhën e urrejtjes në rrjetet sociale dhe mbi përgjegjësinë e institucioneve për të mbrojtur jo vetëm zyrtarët e lartë, por edhe familjet e tyre nga sulme të tilla të ulëta dhe të rrezikshme.

The post Tronditet Italia/ Vajza e Giorgia Melonit kërcënohet me jetë: Të urojmë të njëjtin fund si… Martina appeared first on Sot News | Lajme.

Një postim i bërë në rrjetet sociale, i cili përmbante kërcënime të rënda ndaj vajzës së Kryeministres Giorgia Meloni, ka tronditur opinionin publik dhe ka nxitur reagime të ashpra në të gjithë spektrin politik italian. Një përdorues i Instagramit, i cili pretendohet se është punonjës i Ministrisë së Arsimit dhe Meritës (MIM), ka shkruar një […]

The post Tronditet qeveria italiane! Kërcënohet me jetë vajza e Giorgia Melonit appeared first on BoldNews.al.

Italia dhe Kazakistani kanë nënshkruar një sërë marrëveshjesh me vlerë 4 miliardë euro gjatë një vizite të kryeministres italiane Giorgia Meloni në Astana.

Marrëveshjet ishin në një sërë sektorësh, duke përfshirë naftën dhe gazin, energjinë e rinovueshme dhe menaxhimin e ujit.

Meloni tha se nuk e konsideronte vizitën e saj “thjesht një formalitet, por thelbësor”.

“Italia ishte vendi i parë i BE-së që vendosi të investonte në marrëdhëniet me Azinë Qendrore dhe shtetet anëtare të saj individuale, duke krijuar një format të qëndrueshëm për shkëmbimin e ideve”, vazhdoi Meloni.

Kryeministrja italiane shtoi se Samiti BE-Azi Qendrore i mbajtur në prill kishte rritur marrëdhëniet midis rajoneve.

LEXONI GJITHASHTU:

• Sekretari i Thesarit i SHBA: Bisedimet tregtare me Kinën kanë ngecur
• Macron: Franca do ashpërsojë qëndrimin ndaj Izraelit, nëse bllokimi i ndihmave vijon

The post Meloni vizitë në Kazakistan, nënshkruhen marrëveshje në vlerën 4 miliardë euro appeared first on Euronews Albania.

Kryeministrja e Italisë, Giorgia Meloni, do të presë presidentin francez Emmanuel Macron për një vizitë zyrtare në Romë më 3 qershor, ka njoftuar zyrtarisht zyra e Kryeministres italiane të mërkurën.

Vizita vjen në një kohë kur marrëdhëniet midis Italisë dhe Francës po shënojnë një periudhë dialogu intensiv, sidomos në kuadër të sfidave të përbashkëta evropiane si migracioni, mbrojtja dhe politika ekonomike.

Në një deklaratë të shkurtër për mediat, zyra e Melonit bëri të ditur se “temat kryesore të agjendës dypalëshe, evropiane dhe ndërkombëtare do të jenë në qendër të bisedimeve.” Detaje të tjera mbi temat specifike që do të diskutohen nuk janë bërë publike.

Takimi pritet të konfirmojë përkushtimin e të dy vendeve për të forcuar bashkëpunimin politik dhe strategjik brenda Bashkimit Evropian dhe përtej tij.

The post Meloni-Macron takim ‘kokë më kokë’, zbulohet data appeared first on Sot News | Lajme.

Udhëheqësit në Evropë dhe SHBA kanë mirëpritur gatishmërinë e Papës Leo XIV për të pritur bisedimet Rusi-Ukrainë në Vatikan, tha kryeministrja italiane Giorgia Meloni.

Në një deklaratë, zyra e Melonit tha se puna ishte “në proces” për të filluar menjëherë negociatat midis Rusisë dhe Ukrainës, transmeton Telegrafi.

“Në këtë drejtim, gatishmëria e Atit të Shenjtë për të pritur bisedimet në Vatikan u konsiderua pozitive. Italia është e gatshme të bëjë pjesën e saj për të lehtësuar kontaktet dhe për të punuar për paqen”, shtoi deklarata.

Lexo po ashtu Zelensky formon ekip negociator 'të përhershëm dhe të zgjeruar'

Më parë, shefja e Komisionit të BE-së, Ursula von der Leyen tha se u informua mbi telefonatën e presidentit amerikan me Vladimir Putin së bashku me Volodymyr Zelensky, presidentin francez Emmanuel Macron, kryeministren italiane Giorgia Meloni, presidentin finlandez Alexander Stubb dhe kancelarin gjerman Friedrich Merz.

Në anën tjetër gjatë bisedës së Trump me Putin, presidenti amerikan ka bërë thirrje që Rusia dhe Ukraina të ulen menjëherë në tavolinën e bisedimeve. /Telegrafi/

The post Udhëheqësit amerikanë dhe evropianë mirëpresin ofertën e Papës për të organizuar bisedimet e paqes në Vatikan appeared first on Telegrafi.

Kryeministrja e Italisë, Giorgia Meloni, ka shprehur një qëndrim të kundërt me atë të aleatëve të saj perëndimorë, duke konfirmuar se Italia nuk është e gatshme të dërgojë trupa në Ukrainë.

Meloni, që nuk mori pjesë në tryezën e Koalicionit të Vullnetarëve për mbështetje të Ukrainës gjatë samitit të Komunitetit Politik Evropian në Tiranë, theksoi se Italia nuk do të marrë pjesë në formate që kanë objektiva për të cilët Roma nuk ka shprehur gatishmërinë.

Ajo theksoi se “nuk ka kuptim të merret pjesë në biseda që përfshijnë dërgimin e trupave italiane në Ukrainë”.

Në samitin që u zhvillua në Tiranë, ku morën pjesë liderë të lartë si Emmanuel Macron, Keir Starmer, Friedrich Merz dhe Donald Tusk, u diskutua mbështetje për Ukrainën. Pavarësisht se Meloni ishte fizikisht e pranishme në Tiranë, ajo mungoi në këtë takim dhe në vend të saj zhvilloi një bisedë telefonike me presidentin amerikan Donald Trump.

Mungesa e saj shkaktoi reagime nga opozita italiane, e cila e cilësoi këtë si një largim të Italisë nga linja e aleatëve të saj.

Për këtë situatë, reagoi edhe presidenti francez, Emmanuel Macron, i cili mohoi se në takimin e Tiranës ishte diskutuar dërgimi i trupave.

Ai theksoi se në tryezën e rrumbullakët u fol vetëm për mundësinë e një armëpushimi dhe bëri thirrje për kujdes ndaj informacionit të rremë që mund të shpërndahej, duke iu referuar si një mundësi përhapjeje të informacionit të paqëndrueshëm nga Rusia.

LEXONI GJITHASHTU:

• Macron thirrje Trumpit nga Tirana: Duhet presion ndaj Putinit, po tregohet cinik
• Presidenti rus refuzoi takimin, Zelensky në Tiranë: Putini kishte frikë të përballej

The post “Italia nuk do të dërgojë trupa në Ukrainë”, Meloni ndahet nga aleatët appeared first on Euronews Albania.