Aktorja e njohur hollywoodiane Sharon Stone po përjeton një moment të dhimbshëm, pasi nëna e saj, Dorothy Stone, është ndarë nga jeta, në moshën 91-vjeçare.

Në një postim prekës në Instagram, Stone ndau me ndjekësit e saj një foto familjare ku shihet duke buzëqeshur pranë së ëmës në një divan, shoqëruar me një dedikim të shkurtër.

Aktorja e përshkroi Dorothy-n si një grua “argëtuese dhe me komplekse”, duke theksuar dimensionet njerëzore të një nëne që jetoi një jetë të plotë, por jo të lehtë.

Dorothy Stone ishte e martuar me Joseph Stone që prej vitit 1950, dhe çifti qëndroi bashkë deri në ndarjen e tij nga jeta në vitin 2009, vetëm pak muaj përpara përvjetorit të 60-të të martesës së tyre.

The post Sharon Stone në zi: Humb nënën e saj në moshën 91-vjeçare appeared first on Albeu.com.

Duke filluar nga e mërkura më 23 korrik, çdokush që do të rezultojë i përfshirë në ndihmën për kontrabandimin e njerëzve drejt Mbretërisë së Bashkuar, mund të përballet me sanksione. Ky regjim i ri ndaj fenomenit të kontrabandimit të qenieve njerëzore, ka si objektiv të ardhurat dhe materialet që mundësojnë migrimin e parregullt. Individët e […]

The post Mbretëria e Bashkuar vendos sanksione ndaj bandave të trafikut të qenieve njerëzore appeared first on Reporter.al.

Aktorja e njohur hollywoodiane Sharon Stone po përjeton një moment të dhimbshëm, pasi nëna e saj, Dorothy Stone, është ndarë nga jeta, në moshën 91-vjeçare.

Në një postim prekës në Instagram, Stone ndau me ndjekësit e saj një foto familjare ku shihet duke buzëqeshur pranë së ëmës në një divan, shoqëruar me një dedikim të shkurtër.

Aktorja e përshkroi Dorothy-n si një grua “argëtuese dhe me komplekse”, duke theksuar dimensionet njerëzore të një nëne që jetoi një jetë të plotë, por jo të lehtë.

Dorothy Stone ishte e martuar me Joseph Stone që prej vitit 1950, dhe çifti qëndroi bashkë deri në ndarjen e tij nga jeta në vitin 2009, vetëm pak muaj përpara përvjetorit të 60-të të martesës së tyre.

The post Sharon Stone në zi: Humb nënën e saj në moshën 91-vjeçare appeared first on iconstyle.al.

Nga Ben Andoni

Beteja e radhës ndaj informalitetit e ka treguar kryeministrin Rama si të papërballueshëm në aksionet e tij të befta. Bash në stinën më të vështirë të vitit, kur pjesa më e madhe njerëzve ulin impenjimet e përditshme dhe kërkojnë prehjen për të përballur pjesën tjetër të vitit; ashtu si një pjesë tjetër e vogël që biznesin e vet e ka ngritur mbi turizmin dhe shërbimin është konfrontuar me një fushatë që në thelb është e drejtë, por që në kohën kur bëhet dhe nga mënyra sesi e kanë ushqyer dhe toleruar mekanizmat administrativë dhe institucionet e terrenit të kontrollit dhe certifikimit është e lodhshme dhe absurde. Opozita ka rezistuar dobët kurse mungesa e idesë sesi ata do të përballeshin atë në këtë rast me informalitetin i ka bërë palë të dështuar. Në këtë fillimjavë të javës së tretë të korrikut, gjërat janë fashitur, përveç kërcënimeve alla Mafia që nuk mbarojnë. Pronarët kanë nisur t’i çmontojnë vetë impiantet e tyre; njerëzit e bulmetit po shikojnë se çdo bëjnë me realitetet e reja; në plazhe, pronarët po kujdesen të jenë “korrekt”, paçka çmimeve të lodhshme dhe shërbimit që me sa duket ne nuk i kapim dot standardet. Qytetari tjetër shqiptar, pa këto “andralla” pret vitin, mbijetesën dhe përballjen me institucionet. Kudo flitet për të vërtetën dhe rregullin. E shpreh dhe e ushtron si vullnet Rama, e kërkon Berisha, e mëtojnë banorët e Thethit dhe ngado. Cila është e vërteta dhe për cilën të vërtetë flasim?! Kjo ka qenë dilema e banorëve të Thethit këto ditë dhe e shqiptarit zakonisht para institucioneve të tij. Ku ishin moria e këtyre njerëzve të inspektoriateve para kundravajtjeve, po drejtorët që japin dorëheqje njëzëri pa bërë dhe mbrojtjen më të vogël të tagrit, ku është plani i zhvillimit të vendit…?!

Në fakt e vërteta vazhdimisht paragjykohet, pasi ndryshe e shikojmë në jetën e përditshme, ndryshe në histori dhe krejt tjetër në shkencë. Një gjë është e sigurt, sidomos në Shqipëri, se nuk e kemi perceptuar kurrë si duhet, kurse historia vazhdimisht dhe në momentet më të rëndësishme na tregon se e vërteta modifikohet. Në shkencë, ajo mbijeton më shumë, ndaj vendet më të përparuara, logjikën e çojnë drejt racionalitetit dhe si pasojë zhvillimi i tyre është më solid, ashtu si administrata dhe inspektoriatet homologe me ne nuk rrinë si pemë kur u kërkohet llogari. Qoftë kushdo Autoritet, qoftë personazhe si Rama përballë dhe qofshin akuzat e shumta të opozitës sonë, që tashmë duket krejt në drejtim të paditur. Një nga autorët më të mirë të kohës sonë, shkrimtari spanjoll Javier Cercas Mena, e zbërthente shumë thjeshtë konceptin e të vërtetës në intervistën me gazetarin e njohur grek Anteos Hrisostomidhis. Autori i “Ushtarëve të Salaminës” shprehej lidhur me të se: nëse do merremi thjesht me ekzistencën e një të vërtete atëherë “…kjo duhet të jetë shuma e gjithë varianteve të realitetit. Kjo mund të vlejë për Historinë, por nuk mund të vlejë ama për moralin: ekziston një larmi tejet e madhe të vërtetash morale. Atje, nuk kemi vetëm një të vërtetë, por shumë syresh”.

Kjo është dilema e madhe sot, nëse duhet të jemi me të vërtetën që përballin institucionet; atë që e dikton morali; atë që kërkon opozita; apo atë ‘sublimen’ që na e përcjell Rama. Individi shqiptar jo vetëm po dobësohet prej vetes dhe makutërisë së një pjese të administratës por nuk mbledh dot veten nga këto “ndryshime“ të befta për të pasur një ide afatgjatë zhvillimi në kokë. Kujto këtu edhe amullinë që përcollën një pjesë e njerëzve të opozitës si Noka, Vokshi, Alizoti, Shehu, Boçi, kudo që shkonin kur flisnin për spastrime, anullime dhe masa. Fushata që Rama po i bën sipas mënyrës së tij, ku pushteti i Majtë i të cilit duket si një koperturë e një të Djathte shumë agresive që do t’ia kishte zili me të drejtë PD-ja, nëse do të arrinte ndonjëherë në pushtet. Larg këtyre, është e lodhshme goditja e njerëzve më të dobët dhe të pambrojturve dhe liria e një grupi të vogël që nuk i hyn kurrë gjembi në këmbë. Dhe, realiteti “i barazisë” relative te ne është tregues: Në raportin vjetor të Agjencisë së Sigurimit të Depozitave, depozituar dhe publikuar nga Kuvendi i Shqipërisë, tregojnë se në 7 përqindëshin e depozitave të të pasurve gjenden 7.4 miliardë euro ose 58% e të gjitha depozitave të individëve në sistemin bankar, ndërsa në 93 për qind të depozitave të tjera gjenden 42% e kursimeve totale ose 5.34 miliardë euro.

Reagimi dhe bindja që po ndodh duket normal në kohën tonë, veç atyre të tipit mafioz në Shkodër. Nga ana tjetër, qytetari shqiptar është bërë cinik sepse sheh një sistem të manipuluar dhe e kupton se asgjë nuk është më e dedikuar për të. Media po përball dhe interviston shumë individë që e tregojnë hapur këtë paradoks, ku njerëzit janë të lodhur nga ndjenja e pafuqisë. E moshuara e Vlorës që pak ditë më parë, rendte të takonte Ramën e dinte se vetëm tek ai mund të gjendej një përgjigje, pasi sistemi i krijuar prej tij është shurdh dhe ironik me të varfërit. Në masë shqiptari po e përdor cinizmin si një mjet mbrojtës para ndjenjës sonë dërrmuese të pafuqisë. Në literaturë, cinizmi trajtohet si një shtresë mbrojtëse psikologjike që na pengon të ngjallim shpresat tona dhe zhgënjimin që vjen pas. Aq vetë-shkatërrues sa është e bën sot ikjen masive të shqiptarit dhe humbjen e besimit në fasha të gjëra të shoqërisë.

Cinizmit të shoqërisë i shtohet pjesa apatike dhe papërgatitja për ndryshim dhe mungesa e informimit të duhur politik. Zgjedhjet e fundit të përgjithshme e treguan më së miri këtë.  Anthony Downs në artikullin e tij të njohur të vitit 1957: “Një Teori Ekonomike e Demokracisë” shkon më tej dhe e shikon këtë në lënien në terr të njerëzve dhe mënyrën e trajtimit të tyre me rastin e vendit të tij SHBA-së. “Meqenëse ka shumë të ngjarë që asnjë zgjedhje të mos jetë aq e ngushtë sa ta bëjë vendimtare votën e ndonjë personi të vetëm, ose votat e të gjithë atyre që ai mund të bindë të bien dakord me të, rrjedha racionale e veprimit për shumicën e qytetarëve është të mbeten të painformuar politikisht”. Media dhe aktorë të ndryshëm interesi, përfshirë vetë politikën gjenden përballë një publiku ku cinizmi dhe apatia është mjet mbrojtës që i bën të mos informohen më para një sistemi që nuk i pyet dhe mbahet me bekimin e dy forcave kryesore. Në shoqëritë e sotme nuk duket më as në horizont ndonjë mënyrë që ne, si shqiptarë të punojmë së bashku për të arritur çka është në interesin tonë kolektiv, secili prej nesh sillet në mënyrë “racionale” dhe për këtë arsye saboton veten kolektivisht. Sjellja me turizmin, shërbimet, administrata, mungesa e rregullave po na dëmtojnë të gjithëve. Themi se sjellja racionale na dëmton, duke mbështetur arsyetimin e Downs, pasi njerëzit po shkëputen nga sistemi ynë politik dhe votojnë me një logjikë të ngushtë dhe të deformuar. Kjo i bën që të zgjedhim deputetë, kryetarë bashkie dhe drejtorë që dorëhiqen me një fishkëllimë dhe njerëz që janë pa zë dhe pa shtyllë. Ndërkohë, kinse kontrolli i institucioneve dhe demokracia alla shqiptare vetëm sa po rrit pushtetin e atyre që janë tashmë në krye. Dhe, rasti i Ramës po e tregon këtë përballë të vërtetave, cinizmit dhe vetë apatisë…që e ka kapluar shoqërinë tonë./kb

Pas publikimit të lajmit për vizitën e modeles nga Kosova, Ziza Pajaziti, në qelinë e të dënuarit me burgim të përjetshëm Laert Haxhiu në burgun e Drenovës, ka reaguar në emisionin “Real Story” në ABC News zëvendësdrejtori i Përgjithshëm i Burgjeve, Femi Sufaj.

Ai konfirmoi se ka pasur shkelje të rregullave të brendshme të takimeve me të burgosurit, çka ka sjellë pezullimin e gjashtë oficerëve të sigurisë dhe lirimin nga detyra të drejtorit të institucionit.

Sipas Sufajt, ky është një rast i izoluar, por ka nxitur një inspektim të gjerë në të gjitha burgjet e vendit për të parandaluar përsëritjen e ngjarjeve të ngjashme. Ai theksoi se ngjarja nuk përfaqëson realitetin e përgjithshëm të sistemit të burgjeve në Shqipëri.

“Nuk është sekret se është bërë publike, sepse ka pasur shkelje të rregullave të takimit të të burgosurve. Nuk është kjo panorama e burgjeve. Ka pasur shkeljeve të rregullave që kanë çuar në pezullimin e gjashtë oficerëve. Ky incident, që është kapur nga strukturat tona si shkelje dhe është informuar edhe publiku. Ka pasur një shkelje të rregullave të vizitave. Është bërë një inspektim zinxhir në të gjithë republikën, nëse mund të ishte një rast i përsëritur. Nuk është një incident me pasoja. Në këtë rast duhet të ishin bërë vizita të planifikuara. Drejtori që u lirua, vetëm për shkak të mungesës së planifikimit”, tha zëvendësdrejtori i Përgjithshëm i Burgjeve, Femi Sufaj./abcnews.al

STAMBOLL, 21 korrik /ATSH-DPA/ – Presidenti turk Rexhep Tajip Erdogan deklaroi sot se ka pasur përparim në bisedimet për shitjen e avionëve luftarakë “Eurofighter” për Turqinë.

Sipas agjencisë shtetërore të lajmeve “Anadolu”, Erdogan tha se si “Gjermania ashtu edhe Turqia kanë një qëndrim pozitiv për këtë çështje. “Jam i bindur se do t’i marrim avionët shumë shpejt”, u shpreh ai gjatë kthimit nga një vizitë në Qipro.

Turqia ka shprehur dëshirën për të blerë 40 avionë luftarakë “Eurofighter”. Megjithatë, për shkak se Gjermania është pjesë e projektit të përbashkët evropian që prodhon këta avionë, eksporti i tyre nuk mund të realizohet pa miratimin e qeverisë gjermane.

Gjatë një vizite të enjten e kaluar në Britaninë e Madhe, kancelari gjerman Friedrich Merz u shpreh se ende nuk është marrë një vendim përfundimtar, por  ai tha se “jemi në rrugën drejt një vendimi të mirë që mundëson edhe miratimin përkatës të eksportit”. /Ad.Ab./

The post TURQI – Erdogan: Ka përparim në shitjen e avionëve “Eurofighter” për vendin appeared first on Agjencia Telegrafike Shqiptare.

Read More...

TIRANË, 21 korrik/ATSH/ Zëvendësministrja për Evropën dhe Punët e Jashtme, Silda Anagnosti Çepe, mori pjesë në inaugurimin e veprave artistike dhe instalacioneve të skulptorit me famë ndërkombëtare, Helidon Xhixha, një artist që me mjeshtëri bashkon artin dhe identitetin.

Në këtë aktivitet që u zhvillua në qytezën arbëreshe Kazallveqi (Casalvecchio di Puglia), morën pjesë autoritete lokale dhe përfaqësuesve të diasporës.
Instalacionet artistike nga artisti Helidon Xhixha janë pjesë e projektit Land Art.

Gjatë këtij aktiviteti, zëvendësministrja Çepe theksoi mbështetjen e palëkundur të qeverisë shqiptare për ruajtjen e gjuhës, kulturës, artit dhe zakoneve arbëreshe, të cilat përbëjnë një dëshmi të rrallë të rezistencës shekullore.

“Ato përfaqësojnë ura të rëndësishme lidhëse mes Italisë dhe Shqipërisë, si dhe një hap të fuqishëm drejt një Evrope më të bashkuar, përmes rrënjëve të përbashkëta kulturore”, theksoi ajo. /j.p/

1 nga 5

The post Ruajtja e kulturës arbëreshe, inaugurohen instalacionet artistike në Casalvecchio di Puglia appeared first on Agjencia Telegrafike Shqiptare.

Read More...

TIRANË, 21 korrik/ATSH-Maela Marini/ Kryeministri Edi Rama bëri të ditur sot se po punohet për të nisur monitorimin teknologjik të strukturuar të territorit përmes dronëve.

Rama iu përgjigj drejtpërdrejt pyetjeve dhe komenteve të adresuara nga qytetarët në platformat sociale lidhur me aksionin e ndërmarrë së fundi në territor për lirimin e hapësirave publike.

“Ka lloj-lloj qasjesh dhe unë dua të prek një pikë që e shoh të rishfaqet shpesh: ‘përse gjithmonë kështu?’. Jo, nuk është gjithmonë kështu. Ka një problematikë me territorin por është ku e ku në krahasim me më parë. Ne na duhet të rikthehemi herë pas here sepse ka ende për të bërë, por jo sepse gjërat janë në pikën ku ishin më parë”, shtoi Rama.

Kryeministri theksoi se “patjetër që ka nevojë për riorganizim të mëtejshëm”.

“Kjo nuk është një çështje thjesht dhe vetëm inspektorësh dhe inspektimesh, por e vendosjes në një nivel tjetër të kontrollit përmes teknologjisë”, theksoi ai.

Kryeministri bëri të ditur se “jemi shumë afër edhe në këtë aspekt ndërkohë që kemi nisur punën me monitorimin teknologjik të rrugëve”.

“Kemi Qendrën e Monitorimit të Trafikut, kemi pjesë të këtij plani pune edhe monitorimin e shkollave, por ndërkohë jemi në një proces për të nisur edhe monitorimin teknologjik të strukturuar të territorit ku do të mund të ndjekim gjithçka ndodh në territor përmes dronëve”, theksoi ai.

Ndërkohë, sipas kryeministrit, informacioni i marrë nga dronët do të bëjë që puna e inspektorëve në terren të ballafaqohet me vëzhgimin e teknologjisë.

“Kjo do të na çojë komplet në një nivel tjetër dhe do të jemi shumë më të sigurt për mos prapakthimin e asnjë progresi në këtë drejtim. Duhet të jemi shumë të qartë se ky nuk është proces që nuk merr parasysh se këtu duhet të krijojmë harmoni dhe bashkëjetesë në harmoni mes interesit të qytetarëve, atyre që kanë nevojë për hapësirat e tyre, qoftë për të kaluar në këmbë lirisht apo për të qëndruar lirisht në hapësirat komunitare dhe biznesit” shtoi Rama. /j.p/

The post Rama: Monitorim teknologjik i territorit përmes dronëve appeared first on Agjencia Telegrafike Shqiptare.

Nga Leonard Veizi

A po i afrojmë apo po i largojmë turistët?

Me shumë gjasa, ne shqiptarët nuk e përballuam dhe as e menaxhuam siç duhet lukuninë e turistëve të huaj që u derdhën drejt Shqipërisë sapo disa media të mëdha ndërkombëtare shpallën se në brigjet e Adriatikut ndodhej një vend piktoresk me çmime të favorshme.

Për peizazhin nuk gënjeu askush. Por ndoshta harroi të përmendte që pas kodrave me ullinj e plazheve me rërë të artë, fshiheshin pirgje plehrash që konkurronin në lartësi me shezlonët.

Turistët erdhën me entuziazëm, por shumë prej tyre u larguan me një ndjesi zhgënjimi që nuk e lan as deti.

Kohët e fundit, Shqipëria ka qenë në qendër të vëmendjes jo për promovime vezulluese, por për kronika dhune që ngjajnë më shumë me raporte nga ringje boksi sesa me fletëpalosje turistike.

Në lajme dhe rrjete sociale shfaqen pa ndërprerje pamje ku vendasit i nisin debatet me grusht, i vijojnë me bishta çadrash dhe, nëse argumenti logjik dështon, përfundojnë me armë zjarri. Turizëm “all-inclusive”, që përfshin edhe traumën si suvenir.

Në fakt, një turist mund të humbasë ca orë nxirjeje nga dielli, por mund të fitojë më shumë duke vënë baste për gladiatorët që përplasen çdo ditë në arenën e improvizuar të plazhit.

A nuk do ishte më me leverdi të organizonim një kampionat kombëtar “Plazh Fight Club” dhe ta përfshimë në guidat turistike si atraksion?

Ndërkohë, tregu shqiptar ofron gjithmonë diçka të re – zakonisht një rritje çmimesh.

Çmimet janë të kripura, shërbimi pa kripë, dhe fatura shpesh të kujton Parisin – vetëm se mungon Kulla Eiffel dhe ndonjë kamerier që të sjell ujë pa u thirrur tri herë.

Në rrjetet sociale, turistët shfaqen të hutuar: “Na thanë Shqipëria është e lirë… po për kë?”, pyesin teksa numërojnë centët para se të porosisin një birrë që kushton sa një koktej në Berlin.

Dhe të kemi parasysh: Shqipëria ende nuk ka përjetuar vërshimin e turistëve me xhepa të rëndë.

Nuk na kanë zbarkuar milionerët e rivierës franceze, por kryesisht backpacker-ët me Google Maps në dorë dhe tenda në çantën pas shpine. Ata që hanë një herë në ditë dhe flenë në kampingje – jo sepse janë aventurierë, por sepse hotelet me pesë yje u duken si zyrat e NASA-s: të paarritshme.

Ndërkohë, edhe personeli që duhet t’i presë, thjesht… nuk ekziston. Ai i trajnuar jo e jo, por nuk gjen as personel të patrajnuar.

Po shteti?

Ai është aty… diku.Jo për të vendosur standarde, por për të bërë foto me drone dhe për të lëshuar slogane. Në vend të strategjive, kemi spote me violina, ndërsa në realitet pushuesit ballafaqohen me tejmbushje, kaos urbanistik dhe pagesa “cash-only” që kalojnë nën radarin e tatimorit.

Mediat vendase, nga ana tjetër, kanë marrë rolin e Public Relations-it zyrtar. Ndërsa dhuna përhapet si valët e detit, ato vazhdojnë të flasin për “vit rekord turistik”, një term që duket se matet me numrin e makinave që bllokojnë rrugët, jo me kënaqësinë e turistëve.

Çdo raport është një trumbetë suksesi – edhe kur plazhi ngjan me një landfill me shezlonë.

Jemi një vend që ecim kuturu nëpër ekonomi tregu, e me një shpresë gati fetare për integrimin në Europë.

Por ndoshta, më parë duhet të integrojmë veten me veten, me ndonjë standard, ndonjë ndjeshmëri ndaj tjetrit, dhe ndonjë përpjekje për të kuptuar që turistët nuk janë vetëm për t’u shtrydhur si limonë në gusht, por për t’i kthyer sërish në maj. Sepse nëse vazhdojmë kështu, mund të kemi një turizëm “të qëndrueshëm” – në kuptimin që nuk do lëvizë më askush drejt nesh.

Dhe kur të kujtojmë vitet kur bregdeti gëlonte nga të huaj, do na mbetet vetëm nostalgjia… dhe ndonjë bast i humbur në ringun e rërës.

Nga Ben Andoni

Jo thjesht debati gati grotesk për mandatin e dy kryetarëve të partive të vogla, por ajo që po ndodh me opozitën në përgjithësi me ligjërimin deri cfilitës përditor të Berishës; zhgënjimi dhe boshësia që vjen nga vonesat dhe amullia e sistemit të drejtësisë, shtuar me aksionet e stërlodhshme të Ramës ndaj informalitetit po përcillen me një apati të madhe në vend. Stina e nxehtë e favorizon edhe më shumë për faktin se është stina më e vështirë e vitit, ndërsa shpresa e ndryshimit tashmë duket se është tejet i largët.

Zgjedhjet kanë pak javë që kanë mbaruar. I vetmi referim gjysmë objektiv është viti 2030, vit i mëtuar i integrimit të Shqipërisë, por që kap deri elementë grotesku, kur në ditët tona po përflitet deri për ekzistencë të kësaj status quo të BE-së dhe rrezikun gjithnjë e më të afërt të luftës. Ndërkohë apatia ka kapur çdo segment të së përditshmes, ndërsa situata në vend dhe sidomos tollovia e drejtimit nga PS-ja dhe papërgatitjes për shumë problematika të administratës së saj tregojnë se gjërat janë të vështira për t’u ndryshuar.

Studiuesit e lidhin termin “apati” sidomos në Evropën Lindore me shumë elementë kompleksë, të cilat janë të ndikuar kryesisht nga faktorë historikë, shoqërorë dhe politikë. Lajm i mirë është se nuk konsiderohet si tipar universal, por është përgjigje ndaj realiteteve tona specifike, ku tek ne ligjërohet sepse Berisha është prej 35 vitesh në fokus të Shqipërisë post ’90, kurse Rama nga viti 1998 (27 vjet) është prej gati katër mandatesh. Sëbashku, janë aktorët dhe protagonistët kryesorë politikë-shoqërorë të vendit. Duke pasur parasysh trashëgiminë e historisë së socializmit; zhvillimet ekonomike në vend, në disa momente që e ccuan vendin në zgrip; dhe mos arritjen e objektivave nga politika për demokracinë (ende s’kemi zgjedhje të pranuara), apatia tashmë është një reagim fare i arsyeshëm ndaj këtij realiteti. Dhe, pavarësisht njëfarë rritjeje ekonomike, e cila shikohet në vendet tona në Ballkan; pabarazitë e të ardhurave dhe mundësive janë të mëdha; kurse lodhja e publikut për lëvizje sociale ka përcjellë në një frustrim dhe ndjenjën që po e përjetojmë të gjithë se përpjekja individuale është fare e kotë. Nuk ndryshon asgjë. Ky realitet është fat vetëm i qeveritarëve dhe njerëzve pranë tyre që nuk i ndahen protagonizmit dhe që po ndikojnë t’i zbrazin vendet e tyre. Duke nisur me Shqipërinë dhe Kosovën, që dikur ishin krenare për popullsitë e reja në kontinent duke vazhduar me Serbinë, Malin e Zi, Maqedoninë e Veriut dhe Federatën e Bosnje Hercegovinës, tashmë ballkanasit garojnë për të ikur.

Shqipëria e ka të gjallë trashëgiminë e autoritarizmit dhe këtë e shikon deri në diskursin e liderëve të partive që lapsuset Frojdiane u nxjerrin fjalë për fjalë shprehjet e komunizmit, tranzicionet ekonomike dhe ndjenja e pafuqisë përballë diçkaje që nuk ndryshon…po e lodh vendin. Por nuk “e kupton” as Rama dhe ca më keq dhe opozita, që pason vetëm veprimet e tij, pa asnjë ide të re, duke i shërbyer pak individëve./kb

Read More...

Read More...

Read More...

Kreshnik Ajazi, kryeprokuror i Elbasanit, 30 mars 2022

“Prandaj e thashë që kërkoj mirëkuptimin tuaj, sepse jemi në fazat e para të veprimeve hetimore. Është e vërtetë që shtetasi Nuredin Dumani, është person në hetim, ka qenë person në kërkim, sot i kapur, në lidhje me procedimin penal për vrasjen e shtetasit Bujar Çela. Natyrisht edhe për procedime të tjera jemi duke zhvilluar hetimet. Është shumë shpejt. Është vetëm momenti i parë, sepse ky arrestim besoj i ka dhënë impulse disa ngjarjeve…”

Pa kaluar as dy muaj nga kjo deklaratë e kryeprokurorit të Elbasanit, Kreshnik Ajazi, pak momente pas arrestimit të Nuredin Dumanit, më 29 mars të vitit 2022, rezultoi pikërisht ashtu siç ai tha.

Pra arrestimi i Nuredin Dumanit, që deri në atë moment po kërkohej për vrasjen e vëllait të Talo Çelës, hapi një kapitull të ri, jo vetëm për drejtësinë, por edhe për vetë krimin.

Prokurorisë iu deshën disa ditë që ta bindë të kthehet në të penduar dhe që nga ai moment, gjithçka mori një rrjedhë tjetër. Akuza kishte tashmë në dorë një bashkëpunëtor të çmuar.

Aq sa, 50 ditë pas arrestimit të Nuredin Dumanit, më 19 maj 2022, një operacion që u shtri në të gjithë vendin, i cili u kodua “Golden bullet”, pra “Plumbi i Artë”, u finalizua duke çmontuar bazat e disa grupeve kriminale. Pati dhjetëra arrestime e shumë të tjetër u arrestuan në ditët në vijim. Sigurisht, disa personazhe të rëndësishëm që prodhoi dëshmia e Nuredin Dumanit, e ndërthurur edhe me prova të tjera, vazhdojnë të jenë edhe sot në kërkim.

Por pa diskutim, Nuredin Dumani, sot është një nga të penduarit më të rëndësishëm që ka pasur ndonjëherë drejtësia shqiptare. Një njeri që ka kryer vrasje për llogari të krimit të organizuar. Që ka ekspozuar disa nga njerëzit më të rëndësishëm të krimit, me të cilët ka komunikuar vetë, apo nëpërmjet të tjerëve. Një njeri që edhe sot, në dosjet më të fundit të SPAK, emri i tij del i lidhur edhe më grupe të tjera kriminale nga më të rrezikshmet, jo vetëm në Shqipëri. Një njeri që zbuloi skutat më të errëta të krimit dhe lidhjet e tij me Policinë e sistemin e drejtësisë.

Procesi i “Plumbit të artë”, që tashmë po zhvillohet në Gjykatën e Posaçme, ka mbledhur në një sallë 3 të penduar e 15 të pandehur. Pa dyshim që është një nga ato procese që ndodh një herë në shumë vite. Nuk ndodh shpesh, që në një sallë të vogël gjyqi, të ketë aq shumë vrasës dhe të penduar njëkohësisht.

Nuredin Dumani ishte i aftë të bënte gjithçka, sidomos të vriste.

Madje këtë ai e kishte kthyer në biznes. Një biznes gjaku, nga i cili për vite me radhë përfitoi miliona. Ai mund të konsiderohet tashmë si vrasësi serial i dekadës së fundit. Jo pa qëllim policia e kodoi me emrin “Plumbi i artë”, operacionin e vitit 2022. Dumani ishte nisur për të kryer një vrasje në Elbasan, kur ra pre e një atentati ku mbeti edhe i plagosur. Pas arrestimit të tij dhe bashkëpunimit me prokurorinë, SPAK lëshoi 32 urdhra arresti ku u vunë në pranga 20 persona dhe u shpallën në kërkim 12 të tjerë. Mes personave të shpallur në kërkim janë edhe emra të njohur si, Ervis Martinaj, Talo Çela e Suel Çela.

Dosja ndaj 20 personave të marrë të pandehur pas dëshmisë së Nuredin Dumanit më 29 janar 2024 kaloi për gjykim. Kjo është çështja më voluminoze në Prokurorinë e Posaçme pasi pjesë e saj janë disa procedime penale, për 18 ngjarje kriminale mes të cilave vrasje , grabitje me armë, vendosje tritoli, trafik të lëndëve narkotike deri tek dhuna në familje.

Vrasje të kryera gjatë një dekade, të mbetura pa autor, u zbardhën nga vetë vrasësi me pagesë që u kthye në të penduar. Krimet që me gjasë mund të mos zbardheshin edhe për dekada të tjera, tashmë kanë emra porositësish, organizatorësh dhe vrasësish që kanë nisur të gjykohen. Ishte vetë killeri Nuredin Dumani, i arrestuar në Fier marsin e vitit 2022, ai që, ndoshta i detyruar nga rrethanat zgjodhi të tregojë gjithçka.

Emri i Nuredin Dumanit doli në skenë më 9 tetor të vitit 2020, kohë kur u shpall në kërkim për vrasje. Policia njoftonte në atë kohë se, strukturat hetimore të Policisë së Elbasanit, nën drejtimin e Prokurorisë, 20 ditë pas vrasjes së Bujar Çelës, vëllait të të shumëkërkuarit Talo Çela, kishin identifikuar autorin. Bëhej fjalë për Nuredin Dumanin, në atë kohë 37 vjeç, lindur në Dibër e banues në Durrës, ndaj të cilit ishte vendosur masa e sigurisë “arrest me burg”, në mungesë, me akuzën e “vrasjes me paramendim” e kryer në bashkëpunim.

Arratia e tij mori fund në mars të vitit 2022, kur teksa po tentonte të kryente një tjetër vrasje, mbeti vetë i plagosur. Tani, më shumë se dy vite pas arrestimit, Gjykata e Posaçme ka nisur procesin për Nuredin Dumanin dhe personat e tjerë që u prangosën gjatë operacionit “Plumbi i Artë”.

Përveç Nuredin Dumanit, pjesë e dosjes janë disa bashkëpunëtorë të drejtësisë, mes të cilëve edhe Skerdi Tase. Në muajin gusht 2023, pranoi të bashkëpunojë me drejtësinë dhe u kthye në të penduar, edhe Erjon Alibej, që ishte në rolin e porositësit. Më herët kanë bashkëpunuar me SPAK edhe Henrik Hoxhaj e Klevis Alla, por disa dëshmi të tyre kanë rezultuar të pasakta dhe për këtë arsye kanë humbur statusin e bashkëpunëtorit të drejtësisë.

RRËFIMET E TË PENDUARVE

Pasi bashkëpunëtori i drejtësisë, Nuredin Dumani, përfundoi dëshminë e tij gjatë disa seancave të procesit “Plumbi i artë”, më 29 maj 2025 ishte radha e një tjetër të penduari. Erion Alibejt.

Rrëfimi i tij në sallën e gjyqit ishin një dëshmi, që shpjegonte jo vetëm si bëhej trafiku i drogës, si bëheshin vrasjet e si kontraktoheshin killerat por edhe se si bliheshin oficerët e Policisë.

Një roman i tërë kriminal, me histori gangsterësh, trafikantësh kokaine, killerash me pagesë, policë e shefa Policie që i shërbenin krimit, duke u vënë në dispozicion edhe sistemin TIMS e duke komunikuar në SKY.

Ndërsa tani radhën e ka i penduari i tretë i të njëjtës dosje, Skerdi Tase. Më 15 korrik 2025 ai nisi rrëfimin e tij në Gjykatën e Posaçme, duke treguar krime, për të cilat kishin dëshmuar edhe Dumani, edhe Alibej. Por edhe ngjarje që u anashkaluan nga Henrik Hoxhaj, një tjetër personazh që u kthye në të penduar, por me pas e humbi statusin, ndoshta pikërisht për ato krime që sot po flet Skerdi Tase.

Që në nisje të dëshmisë së tij, Tase u pyet nga prokurori i SPAK Behar Dibra për atentatin e vitin 2017 ndaj tregtarit të naftës Aredin Behari.

Skerdi Tase

Me Henkrik Hoxhën jam njohur nga një shok i përbashkët. Ky shtetas, Viron Tavanxhiu, na foli për një atentat që do i bëhej një personi në Fier. Henriku kishte siguruar një makinë, armët dhe ishin vëne në ndjekje këtij personi. Ditën e ekzekutimit Henriku më tha se porositësi e kishte marrë në telefon dhe i kishte thënë: “Pse po e vononi atë pune…”. I shkuam në lokal për ta qëlluar por u fut poshtë tavolinës e më pas brenda në lokal. Nuk u futa më tej se isha pa doreza.

Viron Tavanxhiu, personi që Skerdi Tase e përmend në dëshminë e tij si porositës të vrasjes, rezulton një personazh me të shkuar të hershme kriminale. Ai u arrestua më 10 tetor të vitit 2020 në Fier, pasi ishte në kërkim për vrasje nga drejtësia Italiane. Tavanxhiu, i njohur me pseudonimin “Kabuçi”, dyshohej për vrasjen e një shtetasi tunizian dhe plagosjen e një shqiptari, më 1 shtator të vitit 2001, në Milano. Pak më shumë se 19 vjet pas asaj ngjarjeje, të cilën hetimet dhe gjyqet e kanë lidhur me një armiqësi midis grupeve kriminale shqiptare për kontrollin e prostitucionit, Tavanxhiu u arrestua në qytetin e tij të lindjes, Fier, si pjesë e një operacioni midis Romës dhe Tiranës. Ai ishte dënuar me 22 vjet burg në shkallën e parë. Vendimi u la në fuqi në Apel dhe u bë i formës së prerë nga Gjykata e Lartë e Kasacionit më 12 nëntor 2008. Tavanxhiu u gjykua gjithashtu për të njëjtin krim nga Gjykata e Fierit, e cila e liroi atë me një vendim të formës së prerë më 6 mars 2006, dy muaj para se të shpallej fajtor në Milano. Për këtë arsye, avokatët e tij kërkuan anulimin e vendimit italian, duke përmendur faktin se një person nuk mund të gjykohet dy herë për të njëjtin krim. Megjithatë, gjykatat në Itali në vitin 2019 e hodhën poshtë kërkesën.

Në rrëfimin e tij, Skerdi Tase tregon se Viron Tavanxhi e ka kontaktuar edhe për një tjetër vrasje në Fier. Atë të Agim Boriçit, që sipas tij e kërkonte edhe Renato Saliu, apo i njohur ndryshe si Renato Çami. Këtë, Tase shpjegon se e ka dëgjuar nga Henrik Hoxhaj.

Skerdi Tase

Vironi më ka kontaktuar edhe për të bërë vrasjen e Agim Boriçit po në qytetin e Fierit. Mora vesh se Henriku kishte marrë porosi edhe nga një person tjetër, Renato Çami, për Gim Boriçin, që kemi ndenjur 8 muaj duke e ruajtur. U realizuan veprimet në vitin 2018. Me Henrikun takoheshim përditë për të bërë planet. Riku më tha se kishte marrë dhe një punë tjetër për Aredin Beharin. Qëllova një breshëri tek Aredin Behari, mendova se e kapën fishekët, pastaj u largova. Më priste Riku 100 metra më larg. Unë mendova se e kisha vrarë. Kaluam mbi lumin Gjanica, aty ku hodhëm dhe armën “Scorpion”. Debatuam me Henrikun pse nuk u krye vrasja. Më tha: “Pse e more përsipër kur s’e bëje dot?” Aredini kishte thënë emrin e porositësit në Polici.

Agim Boriçi, është po ashtu një personazh i njohur nga drejtësia Shqiptare, dikur i akuzuar për 3 vrasje. Më 3 prill të vitit 2008, ai u arrestua gjatë operacionit të koduar “Ulpjana”, nga forcat speciale RENEA, në bashkëpunim me Policinë e Tiranës dhe të Fierit. Boriçi, në atë kohë 36 vjeç, ishte person i shpallur në kërkim, pasi ishte dënuar me vendim të formës së prerë me 20 vjet burgim, për vrasjen e Ervin Gjinit, ngjarje e ndodhur më 12 prill 1994, vrasjen e Edmond Zefit më 5 qershor 1998 dhe vrasjen e mbetur në tentativë të Agim Ulajt në të njëjtën ditë.

Për këto ngjarje Agim Boriçi në vitin 2001 është deklaruar i pafajshëm nga Gjykata e Fierit. Më pas, në janar të vitit 2008 është dënuar me 20 vjet burg nga gjykata e Apelit në Vlorë. Në zbatim të këtij vendimi edhe u arrestua më 3 prill të vitit 2008. Por më 8 korrik të vitit 2009, ai mori pafajësinë, me një vendim të Gjykatës së Lartë.

Sipas dëshmisë së Skerdi Tasit, veç interesit të Renato Saliut, Agim Boriçi, kërkohej të vritej edhe nga Albert Pashaj.

Skerdi Tase

Kam punuar edhe teknik në një televizion në Fier për 1 vit. Shokët që kisha, ishin banakierë e kamarierë. Mes tyre ishte edhe Armando Mita. Kam pasur shokë fëmijërie që jam rritur. Pas atentatit ndaj Abedinit, bëmë debate me Henrikun, se personi që e kishte porositur ishte thirrur në Polici. Henriku më thoshte: “Ç’punë ka ai kur ne s’e kryem dot?”. Quhej Albert Pashaj. Me sa menduam më vonë, se në atë kohë s’e dija. Henriku ishte pyetur për këtë gjë. Personi që iu bë atentati kishte treguar se ku dyshonte. Me Henrikun pothuajse takohesha përditë. Deri në ato momente nuk dija asgjë për Henrikun. Vironi më kishte treguar që merret me atentate. Vironi në atë kohë ishte në kërkim për një vrasje në Itali. Dija që merrej me prostitucion e me drogë. Vironi edhe pse ishte në kërkim nga Interpoli, nuk ruhej aq shumë sepse kishte njohjet e veta në Policinë e Shtetit, të cilat e njoftonin. Te lokali i Gent Xhaferrit takoheshim me Vironin. Vironi kërkonte të më takonte. Deri në vitin 2016 ndodhesha në Itali. Ishte koha e hashashit dhe më kërkon Vironi. Kam qëndruar diku te 3-4 muaj në Itali. Nuk pata bërë punë atje. Kam qenë tek një shok. Vironi kërkonte kontakt te shtëpia ime. Vajta për të bërë letrat por s’i bëra dot. U ktheva se Vironi kishte shkuar te shtëpia ime dhe më kishte kërkuar ta ndihmoja për një punë. Kur u ktheva, më tha më ndihmo se kishte mbjellë kanabis.

Gjatë rrëfimit të tij, Skerdi Tase ka treguar edhe për takimet që bënte me Henrik Hoxhajn. Madje edhe që ka qëlluar me armë në ajër disa herë në prezencë të tij. Ndërsa shpjegon se këtë e bënte pasi donte që ta shihte edhe atë duke qëlluar, për ta vënë në provë nëse ishte në gjendje të kryente vrasje.

Skerdi Tase

Henrik Hoxha qëndronte gjithmonë i armatosur. Pinim alkool me të, takoheshim shpesh. Disa herë mund të hapte dhe xhamin e makinës dhe qëllonte në ajër. E kam parë duke qëlluar. Unë nuk mbaj mend të qëlloja ndonjëherë në prezencë të tij. Henriku donte të më vinte në provë nëse jam i aftë të kryej vrasje para se të shkonim tek Agim Boriçi. Kishim rënë dakord që edhe Henriku, nëse do duhej, do ishte gati për të vrarë Aredin Beharin, edhe nëse do qëllonim nga makina në makinë.

Skerdi Tase tregon një nga episodet e vrasjes së Agim Boriçit, kur ai ishte në lokal duke pirë kafe bashkë me të vëllain, por pasi ka filluar të qëllojë i ka ngecur arma. Për këtë arsye, ishte Henrik Hoxhaj ai që qëlloi me pistoletë derisa i mbaruan fishekët. Megjithatë objektivi nuk u godit nga asnjë plumb.

Skerdi Tase

Gim Boriçin shkuam ta qëllonim tek spitali por nuk e gjetëm, ishte larguar. Në makinën e punës, “Reno Clio” kishim edhe armët. Ishim të pajisur dhe me maska si këto që përdor Policia. Pastaj shkuam tek shtëpia e tij. E pamë duke pirë kafe me vëllain. Tha Henriku: “Bëhu gati se qenkan të dy…” Ndaluam para lokalit. Fillova të qëlloj por më ngeci kallashi. Henriku gjuajti me një pistoletë derisa i mbaruan fishekët. Ata nuk i kapi asnjë fishek.

Bashkëpunëtori i drejtësisë tregon se për vrasjen e Aredin Beharit do të merrnin 80 mijë euro, pasi kishin marrë fillimisht një kapar për armën. Por edhe në këtë ngjarje, që ka ndodhur në prill të vitit 2019, sërish i ka ngecur arma, kësaj here Henrik Hoxhajt dhe vrasja nuk është realizuar.

Skerdi Tase

Në vitin 2019 më kontaktoi serish Henriku që kishte marrë një tjetër punë, po për Aredin Beharin. I kishte marrë një kapar prej 4 mije eurosh për armët. Në total do të merrnim 80 mije euro. Pak a shumë ai bënte të njëjtat lëvizje që kishin qenë tek atentati i parë. Në muajin prill të vitit 2019, nga ora 9-10 e darkës, sa doli nga lokali e po shkonte për tek shtëpia, ishte në këmbë. Iu afruam me makinë. Kur Riku qëlloi, pas 3-4 plumbash Kallashi i ngeci. Henriku sërish më bëri fajtor mua: “Ku e gjete këtë Kallash që ngec kështu…” E dogjëm prapë makinën, bashkë me Kallashin dhe u larguam.

Skerdi Tase tregon se pasi dështoi atentati i dytë, ai është larguar dhe ka qëndruar disa muaj në Gjermani. Me Henrik Hoxhajn shpjegon se është takuar në vitin 2020, pasi ai kishte nisur kontaktet me Nuredin Dumanin. Pas këtij takim, Tase rrëfen se kanë nisur të diskutonin për vrasjen e vëllait të Talo Çelës.

Skerdi Tase

Pas atentatit të dytë ndaj Aredin Beharit, ika disa muaj në Gjermani. Me Henrikun u takova në vitin 2020 kur ky ishte vënë në kontakt dhe me Nuredin Dumanin. Henriku më tha: “I ke parë 4 vrasjet në Durrës? Kam marrë pjesë dhe unë. Pse ike, do kishe marrë ndonjë lekë?” Henriku ishte në merak se mund t’i dilte gjë për vrasjet, sidomos tek vëllezërit Haxhia, pasi mund t’i dilte gjurma e gjakut që kishte lënë në makinë. Më pas mora vesh që “kusho”, që Henriku i referohej, ishte Nuredin Dumani. Fillimisht mu ofrua të merrja pjesë në vrasjen e vëllait të Talo Çelës, Bujar Çelës. Morëm 5 mijë euro kapar, diku në një fshat të Peqinit. Na treguan makinën që lëvizte Bujar Çela, por ne nuk donim ta vrisnim, edhe kur e shikonim e anashkalonim. Nuredini e kuptoi pastaj.

Gjatë rrëfimit të tij, Erion Alibej në një formë hedh dyshimet e tij se mund të jetë shitur edhe nga vetë autoritetet shtetërore, të cilëve tregon se herë pas here u ka dhënë informacione për vendndodhjen e Talo Çelës, që në atë kohë ishte një nga personat më të kërkuar nga Policia. E megjithatë ai thotë që jo vetëm nuk u veprua për kapjen e tij, por gjithçka po i kthehej kundër. Nisën të vriteshin njerëzit e tij, madje edhe djali i dajës, Andi Zylyfi. Kjo ishte arsyeja pse Alibej, ndonëse ishte person në kërkim, u investua të siguria e tij, i bindur tashmë që do ishte radha e tij për t’u vrarë. Shpjegon se Suel Çela kontrollonte kamerat e gjithë qytetit, ndërsa vetë ai kishte akses në disa prej tyre. Por nga ana tjetër, lëvizte me motor si shpërndarës picash për të verifikuar terrenin, por edhe informacionet që i vinin, disa prej të cilave e çuan tek Emiljano Ramazani. Dhe sërish, edhe pse nuk kishte më besim tek drejtësia, edhe informacionet në lidhje me Emiljano Ramazanit, ai ia çoi Policisë dhe Prokurorisë.

Planet për vrasje vazhduan. Në listë ishte vëllai i Talo Çelës, Bujar Çela, Regis Runaj dhe Emiljano Ramazani. Ndërsa si informator shërbente Eljo Bitri dhe Xhulian Hoxha. Erion Alibej tregon se si u thur plani dhe çfarë synohej me eliminimin e tyre.

Në rrëfimin e tij, Erion Alibej shpjegon të gjitha detajet e ngjarjeve. Kush ka marrë pjesë, mjetet dhe armët e përdorura, sa para janë paguar dhe si janë dorëzuar paratë. Ndërkohë shpjegon edhe planin se si pas vrasjes së Emiljano Ramazanit, armën e krimit kishin vendosur ta linin tek shtëpia e Bujar Çelës, në mënyrë që grupet të përplaseshin me njëri-tjetrin.

Vrasja e Emiljano Ramazanit, është një tjetër ngjarje që në fakt është rrëfyer edhe nga Nuredin Dumani edhe nga Erion Alibej.

Më datë 20 Korrik 2020, rreth orës 16:00, në lagjen “28 Nëntori”, në Elbasan, në oborrin e një pallati u gjet i vrarë me armë zjarri Emiljano Ramazani. Ai ishte qëlluar për vdekje brenda makinës “Ford Focus”. Rreth orës 16:44 të po kësaj dite, në fshatin Vidhas, të Elbasanit, u gjet tërësisht i djegur automjeti “Volksëagen Passat”, ngjyrë blu dhe brenda tij janë gjetur 2 armë zjarri automatike pa fishekë.

SPAK, pasi ka kryer veprimet hetimore të çmuara të nevojshme ka dërguar për gjykim të pandehurit Erion Alibej, Euglen Halili dhe Xhuliano Hoxha, ndërsa ka vijuar hetimet në lidhje me zbulimin e bashkëpunëtorëve të tjerë.

Në kuadër të procedimit është administruar deklarimi i Henrik Hoxhajt, i cili jep detaje shumë të rëndësishme në lidhje me porositësin, ekzekutorin si dhe rolin e tij në kryerjen e këtij krimi. Hoxhaj deklaron se ai ka qenë në rolin e ndihmësit në kryerjen e këtij krimi, pasi drejtonte makinën që u gjet e djegur. Ndërsa identifikon ekzekutorin, që sipas tij është Skerdi Tasi, personi i cili afrohet tek automjeti dhe qëllon me armë zjarri Emiljano Ramazanin. Gjithashtu Henrik Hoxhaj shpjegon se këtë vrasje e ka bërë me pagesë pasi këtë ia ka kërkuar i dyshuari tjetër në krim, Nuredin Dumani.

Nga ana tjetër, për ngjarjen ka dhënë shpjegime edhe Nuredin Dumani, i cili ka shpjeguar se porosinë për vrasjen e Emiljano Ramazanit  e kishte marrë nga Erion Alibej dhe Arjan Spahiu.

Edhe deklarimet e fundit që dha në seancë Skerdi Tase, përkojnë me dëshmitë e personave të tjerë, pjesë e dosjes “Plumbi i artë”.

Skerdi Tase

Pastaj vendosëm të merrnim pjesë tek vrasja e Emiljano Ramazanit, pasi për Bujar Çelën, teksa po e ruanim një herë na u identifikua makina “Passat”, që do përdornim. Nuredini e dëgjoi në radion e Policisë që u dha si targë e dyshimtë. Për Emiljano Ramazanin jepeshin 130 mijë euro. Këtë kohë shkonim përditë në Elbasan. Përdornim makina me qira. Makinën e atentatit e kishte siguruar Erion Alibej me Nuredin Dumanin. Kishim 4 armë, 2 Kallashë dhe 2 pistoleta. Ditën e ngjarjes jemi nisur herët për në Elbasan. Na vinin info nga Nuredini, është në palestër, është këtu, është atje. Në palestër s’na u duk e përshtatshme për ta vrarë dhe e lamë kur të vinte tek shtëpia. E pritëm tek pallati, sapo ai parkoi. Zbrita nga makina. Henriku ishte shofer. Iu afrova dhe e qëllova disa herë në kokë dhe në qafë me pistoletë. Dogjëm makinën dhe u larguam me makinën me qira, që kishim ardhur nga Tirana. I ramë nga Rrogozhina. Armën e krimit e lamë në një vend rrugës, që e dinte Nuredini, pasi do vendosej diku për të akuzuar një person tjetër. Kam marrë 23 mijë euro për vrasjen, edhe pse sipas muhabeteve na binte nga 60 mijë. Lekët i ka sjellë një grua. Klara quhej. Henriku më tha emrin e saj.

Rreth orës 4:20, të mëngjesit, ndodh një shpërthim në banesën dy katëshe të Talo Çelës, në fshatin Katund i Ri të Bradasheshit. Lidhur me këtë çështje është administruar deklarimi i Nuredin Dumani dhënë për organin e akuzës më datë 15 prill 2022, i cili sqaron se:

Nuredin Dumani: Këtë ngjarje e kam organizuar unë për llogari të Arjan Spahisë. Fillimisht kam siguruar një sasi lënde plasëse prej rreth 5 kg. Lëndën plasëse e kam marrë të përgatitur me sa mbaj mend tek kushëriri i Elio Bitrit. Pasi sigurova lëndën plasëse kam biseduar me Henrik Hoxhajn, të cilit i kam ofruar 15 mijë euro që të bënte vendosjen e eksplozivit. Riku pranoi dhe di që e ka kryer vendosjen e eksplozivit së bashku me nipçen.

Dumani ka shpjeguar se për ngjarjen ishin paguar 20 mijë euro nga Arjan Spahia. Në kohën që është vendosur eksplozivi ai ka qenë në Kosovë, por bisedonte me Henrik Hoxhajt përmes aplikacionit SKY. Nga deklarimi i Dumanit, duket se qëllimi i tyre ka qenë më serioz, pa çka se ndodhi vetëm një dëmtim i shtëpisë.

Nuredin Dumani: Faktikisht nga shpërthimi nuk u shemb e gjithë shtëpia. Riku me ka thënë se e kishte ngjitur eksplozivin në dy kolona të banesës së Talo Çelës. Riku më ka thënë se paratë i ka marrë nga i njëjti person që i kishte marrë edhe në rastin e vrasjes së Emiljano Ramazanit. Unë u nxeha me Rikun duke i kërkuar llogari se përse nuk e kishte kryer punën tamam dhe ai e pranoi gabimin.

Këtë ngjarje e ka rrëfyer në Gjykatë edhe Skerdi Tase.

Skerdi Tase

Takohesha çdo ditë me Rikun. Morëm porosi nga Nuredini për të bërë atentatin me tritol në shtëpinë e Talo Çelës. Kishim shokë në Shëngjin dhe kur po ktheheshim nga andej do takonim në Fushë – Krujë një person, që quhej Besian Xhixha. Morëm 2 copa të mëdha me tritol tek rrethrrotullimi i Rinasit.

Ndërhyn i pandehuri Besian Xhixha: A më ka takuar mua?

Skerdi Tase: Jo, iu ka takuar Henrik Hoxha. Unë iu pashë nga makina në distancë.

Skerdi Tase

Morëm përsipër të vendosnim tritolin tek shtëpia e Talo Çelës. E solli Besian Xhixha nga Fushe – Kruja, 2 kg ndoshta, se ishte i ndarë në disa copa. Pas vrasjes se Emiljano Ramazanit mora telefon SKY. S’e mbaj mend pinin që kam pasur. Për tek shtëpia Talos na orientoi një person që i thërrasin “çami”, që na tregoi rrugën. I vura tek kolonat e katit të parë. Ideja ishte që duhej shembur shtëpia e Talo Çelës, por nuk ndodhi, pasi 2 kallëpet nuk plasën njëkohësisht. Ne e dinim nga Nuredini që në shtëpi nuk banonte njeri. Unë mora 3 mijë euro, pasi puna nuk u bë siç duhet.

Më 18 janar të vitit 2022, në orën 9:40 të mëngjesit, pranë Liqenit Artificial të Tiranës, një person ka qëlluar me armë në drejtim të automjetit “Mercedes Benz ML”, që drejtohej nga Lulzim Masha, i cili ka mbetur i plagosur.

Edhe rrethanat e kësaj ngjarje janë sqaruar nga Nuredin Dumani, po ashtu edhe nga Skerdi Tase. Dumani pretendon se porosinë e kishte marrë nga Suel Çela. Ai ka deklaruar se porosia ishte që për të vrarë administratorin e shkollës private, Lulzim Masha, por ngjarje mbeti në tentativë. Në dëshminë e tij Dumani tregoi se kishte komunikuar me Suel Çelën dhe i kishte dhënë kontaktin e një mikut të vet që ishte i interesuar për eliminimin e Mashës. Pasi ka komunikuar me personin e interesuar, i ka ofruar shumën 150 mijë euro për vrasjen.

Nuredin Dumani: I thashë Rikut që do t’i jepja 100 mijë euro që të kryente këtë punë. Me Rikun kontaktova në telefon me aplikacionin Matrix. Ai pranoi dhe unë i dhashë atij fotografinë e personit si dhe të ambienteve që mi kishte dërguar i interesuari për të realizuar vrasjen. Henriku më ka treguar se pronari i shkollës e pinte kafen zakonisht te lokali përballë garazhit. Riku ka ardhur në Kosovë dhe i dhashë një armë “Skorpions” që e mbaja vetë. Mbaj mend që Riku ka ardhur edhe një herë tjetër dhe më ka takuar në Kosovë ku ishte së bashku me nipçen. Kur ka ardhur me nipçen, Rikut i kam dhënë edhe një pistoletë. Organizimin e vrasjes së këtij personi e ka bërë Riku.

Këtë ngjarje e shpjegon në rrëfimin e tij edhe Skerdi Tase. Por nga ana tjetër, ai tregon se nëpërmjet Henrik Hoxhajt, kishin marrë porosi edhe për të vrarë Abedin Mamën, i njohur si Dine Çami, dhe Elton Kilën.

Skerdi Tase

Pastaj Henriku kishte një punë tjetër. Kishte në telefon foton e djalit të Lulzim Mashës. Për këtë ngjarje morëm një motor dhe një armë. Djalin s’po e gjenim dhe Henriku më tha që porositësi thotë që, meqë s’po gjeni atë, vrisni babanë. Ne dinim pallatin ku banonte djali i Lulzim Mashës, në ish-Bllok. Kur vendosëm për babanë, e lamë ta bënim rrugës kur shkonte tek shkolla private. Gjatë kësaj kohe ne kishim marrë porosi për të vrare edhe Dine Çamin dhe Oti Kilen. Vendosëm që motori nuk ishte i përshtatshëm për të kryer vrasjen dhe morëm një “Golf 4” nga Nuredini. Në këtë kohë shkuam në Kosovë, takuam Nuredinin dhe folëm për ngjarjen. Na dha dhe një pistoletë tjetër. Për ndjekjen e Lulzim Mashës na ndihmonte një person që quhet Ledi, lidhje e Henrikut. Ai e ruante tek shtëpia. Na thoshte doli ose erdhi. Ditën e ngjarjes më la Henriku tek kthesa ku prita Lulzimin. Sa e pashë i gjuajta por me ngeci arma. Lulzimi i dha gaz për nga shkolla. Kalova rrugën, autostradën për nga Liqeni i Thatë. Pastaj shkuam në Fier. Henriku më tha se kishte gjetur një punë tjetër, për të vrarë një shokun e “Ben Qimes”.

Pra, pjesën e parë të rrëfimit të tij, Skerdi Tase e ka mbyllur me porosinë që i kishte thënë Henrik Hoxhaj, për të vrarë, një mik të Arben Isufit, apo i njohur si “Ben Qimja”, në Fier.

E duket se kjo ngjarje, por edhe të tjera do të vazhdojnë të shpjegohen me detaje në Gjykatën e Posaçme, nga i penduari i tretë i dosjes “Plumbi i artë”.

Pas dëshmisë së bashkëpunëtorit të drejtësisë, Nuredin Dumani e mijëra bisedave në platformën SKY, rrëfimi i të penduarit tjetër Erion Alibej, hedh edhe më shumë dritë rreth lidhjeve të oficerëve të Policisë me grupet kriminale. Shërbimet që ata u kanë dhënë në këmbim të shpërblimeve monetare. Madje në ndonjë rast, duke u renditur krah krimit të organizuar, si pjesë e strukturave të tyre.

Ndërsa Skerdi Tase, i kontraktuar në rolin e ekzekutorin, me dëshminë e tij duket se plotëson tablonë kriminale, të disa prej ngjarjeve më të rënda të ndodhura vitet e fundit.

Pas urdhëruesve, financuesve, ndërmjetësuesve dhe atyre që siguronin mjetet, duket se “Plumbi i artë”, mund të përmbyllet me rrëfimet e një vrasësi që vazhdimisht i ngecte arma.

Agron Shehaj dhe Arlind Qori po fërkojnë barkun po aq sa Edi Rama dhe Sali Berisha. Pas konfliktit të Endri Shabanit me Adriatik Lapajn për “një copë mandati”, populli shqiptar kuptoi se koalicioni “Nisma Shqipëria Bëhet” vërtet krijoi frymë, por ka liderë të papjekur.

Ky koalicion tregoi se ka probleme të brendshme që nuk mund të fshihen pas fjalëve të mëdha. Debatet online lanë shije të hidhur te shumë qytetarë që kishin besuar se më në fund kishte ardhur një alternativë e ndershme. Në vend që të shfaqnin maturi dhe bashkëpunim, liderët e këtij koalicioni po shfaqin sjellje që i afrohen atyre të klasës politike që vetë kanë kritikuar.

Një pjesë e madhe e opinionit publik tashmë po i sheh me dyshim figurat e reja që kanë dalë në skenë si shpëtimtarë, por që po përfundojnë duke bërë manovra personale. Në vend të përballjes me problemet reale të vendit, ata janë të zënë me grindje të brendshme, që i largojnë nga besimi i qytetarëve. Kjo sjellje i bën ata jo më ndryshe, por pjesë të të njëjtit problem.

Pavarësisht frymës fillestare që krijoi entuziazëm te shumë shqiptarë të zhgënjyer, “Nisma Thurje” mund të quhet krejtësisht e vdekur politikisht, kurse “Shqipëria Bëhet” rrezikon të kthehet në një zhgënjim tjetër, si shumë parti të reja në dy dekadat e fundit. Populli shqiptar nuk ka më durim për eksperimente politike që shpërbëhen që në nisje.

Është koha që Agron Shehaj dhe Arlind Qori të marrin mësimet e duhura duke parë të ngjashmit e tyre. Deri tani, ia kanë dalë të ruajnë imazhin mjaftueshëm të pastër dhe korrekt në sytë e popullit, por a mjafton kaq? Përtej ngjarjeve të fundit, Lapaj mori 64 mijë vota dhe theu një barrierë të kahershme në politikën shqiptare. A do të arrijnë Shehaj dhe Qori të krijojnë frymën e Lapajt? Mbetet për t’u parë. Karizmën e tij nuk e kanë. Pjekurinë, po, që Lapaj nuk e ka. m.p.

TIRANË, 20 korrik /ATSH/ Lirimi i hapësirave publike përveçse po mirëpritet nga qytetarët e Shkodrës, por ka dhe një mirëkuptim çdo ditë e më shumë nga bizneset që po lirojnë vullnetarisht hapësirat në shërbim të banorëve, shprehet Bashkia e qytetit.

Qytetarët të ndryshëm shkodranë shprehen pro aksionit të ndërmarrë për lirimin e hapësirave publike të zëna nga bizneset.

“Është shumë e drejtë dhe shumë e mirë që të lirohen hapësirat për këmbësorët. Ideja dhe qëllimi është shumë i mirë”, shprehet një qytetar shkodran.

“Është pak i vonuar”, shprehet një tjetër qytetar.

Një banor shprehet se, “boll mirë e kanë ba, edhe boll mirë bajnë që i lirojnë trotuaret, rrugë, për me kalu. Skadal kanë qenë, po shyqyr që po lirohen”.

Prej disa ditësh, Policia Bashkiake e Shkodrës ka zbritur në terren, duke njoftuar të gjitha bizneset që kanë zënë hapësirat publike me struktura metalike dhe pode të paligjshme në zonat e dedikuara për kalimtarët.

“Falënderojmë të gjitha bizneset për mirëkuptimin dhe i sigurojmë që bashkia do të bëjë më të mirën brenda rregullave për të mbështetur aktivitetin e tyre”, shprehet kryebashkiaku i Shkodrës, Benet Beci, në një postim në rrjetet sociale.

The post Lirimi i hapësirave publike, shkodranët mirëpresin aksionin: I drejtë dhe pak i vonuar appeared first on Agjencia Telegrafike Shqiptare.

Prej afro dy vitesh, Kosova ka kaluar nën masa ndëshkuese të Bashkimit Europian, të cilat, edhe pse ka nisur heqja e tyre, ende nuk janë larguar plotësisht. Masat u vendosën në qershor të vitit 2023, si reagim ndaj tensioneve në veri të vendit. Këto masa sollën pasoja të ndjeshme në tre fusha kryesore, humbje financiare, […]

The post Dy vjet nën masat e BE-së, sa humbi Kosova appeared first on BoldNews.al.

Ditë e sotme, pas lutjes së Engjëllit, Papa Leo XIV, në një mesazh të fuqishëm përsëriti thirrjen e tij për t’i dhënë fund “barbarisë së luftës” në Gaza, ndërsa shprehu dhimbjen e thellë për sulmin izraelit ndaj kishës së vetme katolike në Gaza, ku humbën jetën tre civilë të pafajshëm.

Ati i Shenjtë lexoi me zë të lartë emrat e viktimave të sulmit të ndodhur të enjten – Saad Issa Kostandi Salameh, Foumia Issa Latif Ayyad dhe Najwa Ibrahim Latif Abu Daoud – duke theksuar se; “pas çdo viktime qëndron një histori dhe një familje që nuk duhet harruar”.

Papa i bëri thirrje bashkësisë ndërkombëtare që të respektojë ligjin humanitar, të mbrojë civilët dhe të ndalojë ndëshkimin kolektiv, përdorimin pa dallim të forcës dhe zhvendosjen me dhunë të popullsive.

The post Papa Leone thirrje për paqe në Lindjen e Mesme: Jepini fund barbarisë së luftës në Gaza appeared first on Albeu.com.