Pjesa e parĂ« e kĂ«tij shkrimi Ă«shtĂ« njĂ« pĂ«rmbledhje e shkurtĂ«r historike e OrganizatĂ«s Politike, LĂ«vizjes âUniversiteti nĂ« Rrezikâ dhe LĂ«vizjes âPĂ«r Universitetinâ nga kĂ«ndvĂ«shtrimi im si aktivist i angazhuar nĂ« secilin prej kĂ«tyre grupimeve. NdĂ«rsa pjesa e dytĂ« pĂ«rbĂ«n njĂ« analizĂ« kritike tĂ« asaj qĂ« pĂ«rfaqĂ«son sot LĂ«vizja BashkĂ« dhe realitetit kompleks qĂ« e rrethon atĂ«.
Organizata Politike (OP)
Në vjeshtën e vitit 2011, unë bashkë me disa shokë dhe shoqe të degës së Shkencave Politike filluam të marrim pjesë në takimet e një grupi të quajtur Organizata Politike. Kjo organizatë ishte një hapësirë ku ne shkuam për të kuptuar më mirë rrethanat politike dhe për të zhvilluar një strategji angazhimi politik jashtë kornizave tradicionale. Në këtë mjedis gjetëm figura të ndryshme si Arlind Qori, Leart Kola, Deni Sanxhaku, Redi Muci, Jani Marka dhe shumë të tjerë, të cilët për disa kohë luajtën një rol në zhvillimin e idesë së organizatës.
NĂ« vitin 2013, pas zgjedhjeve parlamentare, disa prej anĂ«tarĂ«ve tĂ« OrganizatĂ«s Politike u larguan, ndĂ«rsa tĂ« tjerĂ« â si Deni, Jani, Arlindi dhe Redi â vazhduan rrugĂ«n e angazhimit politik brenda OrganizatĂ«s Politike. Nga viti 2011 deri nĂ« vitin 2018, kauza studentore ishte i vetmi angazhim politik real i kĂ«saj organizate. GjatĂ« kĂ«saj periudhe, veprimtaria e saj u pĂ«rqendrua pothuajse ekskluzivisht nĂ« çështjet e arsimit tĂ« lartĂ« dhe nĂ« ndĂ«rmjetĂ«simim e organizimit tĂ« studentĂ«ve pĂ«rmes LĂ«vizjes âUniversiteti nĂ« Rrezikâ dhe LĂ«vizjes âPĂ«r Universitetinâ.
Nga âUniversiteti nĂ« Rrezikâ te LĂ«vizja âPĂ«r Universitetinâ â njĂ« vazhdimĂ«si e tĂ« njĂ«jtĂ«s rezistencĂ«.
Nga fundi i vitit 2011, nĂ« njĂ« klimĂ« gjithnjĂ« e mĂ« tĂ« rĂ«nduar pĂ«r studentĂ«t, nisi tĂ« marrĂ« formĂ« njĂ« revoltĂ« e re brenda ambienteve universitare. Ajo nisi me pakĂ«naqĂ«sitĂ« ndaj detyrimit pĂ«r tĂ« dhĂ«nĂ« provimin TOEFL dhe kundĂ«r stazheve tĂ« detyruara dhe tĂ« papaguara pĂ«r disa degĂ« studimi. PikĂ«risht nĂ« kĂ«tĂ« kontekst, njĂ« grup studentĂ«sh tĂ« Shkencave Politike nisĂ«m njĂ« aksion simbolik duke ngjitur fletĂ« me mbishkrimin âUniversiteti nĂ« Rrezikâ nĂ« muret e fakultetit. Ky akt shĂ«noi fillimin e njĂ« lĂ«vizjeje qĂ« do tĂ« shtrihej mĂ« tej nĂ« fakultete tĂ« tjera dhe do tĂ« konsolidohej si njĂ« organizim studentor me qĂ«llim mbrojtjen e arsimit tĂ« lartĂ« publik dhe tĂ« drejtave studentore.
âUniversiteti nĂ« Rrezikâ ishte njĂ« reagim i parĂ« i artikuluar ndaj tentativave pĂ«r komercializimin e universitetit. Ajo ndĂ«rtoi njĂ« frymĂ« solidariteti dhe ndĂ«rgjegjĂ«simi mes studentĂ«ve, duke krijuar njĂ« bĂ«rthamĂ« aktivizmi qĂ« zgjati deri nĂ« vitin 2013. NĂ« mesin e atij viti, pĂ«r shkak tĂ« tensioneve tĂ« brendshme dhe debateve mbi drejtimin dhe strategjitĂ« e veprimit, njĂ« pjesĂ« e kĂ«tij grupi vendosi tĂ« rifillojĂ« punĂ«n nĂ« njĂ« formĂ« tĂ« re, duke themeluar LĂ«vizjen âPĂ«r Universitetinâ.
Kjo lĂ«vizje e re, ndonĂ«se me njĂ« emĂ«r tĂ« ndryshĂ«m, vijoi nĂ« tĂ« njĂ«jtin drejtim thelbĂ«sor si pararendĂ«sja e saj: mbrojtjen e arsimit publik dhe ndĂ«rtimin e njĂ« universiteti si hapĂ«sirĂ« demokratike. Me njĂ« strategji mĂ« tĂ« strukturuar dhe me pĂ«rvoja tĂ« grumbulluara nga faza e mĂ«parshme, âLĂ«vizja pĂ«r Universitetinâ organizoi protesta, aksione simbolike, diskutime publike dhe ndĂ«rhyrje tĂ« qĂ«ndrueshme nĂ« jetĂ«n akademike. Ajo arriti tĂ« krijojĂ« njĂ« rrjet aktivistĂ«sh dhe tĂ« luajĂ« rol kyç nĂ« rritjen e ndĂ«rgjegjes studentore, duke ushqyer njĂ« kulturĂ« rezistence qĂ« kulmoi me protestat masive tĂ« dhjetorit 2018.
QĂ« nga fillimi, as LĂ«vizja âUniversiteti nĂ« Rrezikâ dhe as LĂ«vizja âPĂ«r Universitetinâ nĂ« fakt nuk funksionuan si entitete tĂ« pavarura pavarĂ«sisht se roli i OrganizatĂ«s Politike nĂ« fillim ishte vetĂ«m ndĂ«rmjetĂ«sues. TĂ« dyja u pĂ«rdorĂ«n eventualisht si instrumenta tĂ« OrganizatĂ«s Politike pĂ«r tĂ« shtrirĂ« influencĂ«n nĂ« fushĂ«n e aktivizmit studentor sipas konceptit tĂ« Gramshit pĂ«r shtritjen e hegjemonisĂ« pĂ«rmes kontrollit ideologjik dhe kulturor, duke formĂ«suar mĂ«nyrĂ«n e tĂ« menduarit dhe vepruarit tĂ« grupeve shoqĂ«rore. NĂ« kĂ«tĂ« kuadĂ«r, Organizata Politike i pĂ«rdori kĂ«to lĂ«vizje si mjete pĂ«r tĂ« zgjeruar ndikimin e vet dhe pĂ«r tĂ« konsoliduar pozicionin politik brenda universiteteve dhe mes studentĂ«ve. MegjithatĂ«, ky ndikim nuk erdhi pa debate tĂ« brendshme. Kontrolli dhe ndikimi i OrganizatĂ«s Politike brenda kĂ«tyre lĂ«vizjeve çuan nĂ« mosmarrĂ«veshje mbi drejtimin dhe strategjinĂ« e tyre, tĂ« cilat shkaktuan largimin e disa aktivistĂ«ve qĂ« kritikonin hegjemoninĂ« e organizatĂ«s brenda lĂ«vizjes studentore.
Me zbehjen e protestave tĂ« mĂ«dha studentore tĂ« vitit 2018 Organizata Politike ndali praktikisht çdo aktivitet tĂ« organizimit studentor, duke e reduktuar angazhimin nĂ« mesazhe por pa veprime konkrete nĂ« terren. Fokusin e kaloi te kauza punĂ«tore, duke u pĂ«rqendruar nĂ« ndĂ«rtimin e sindikatave nĂ« sektorĂ« tĂ« vĂ«shtirĂ« si Bulqiza, Ballshi dhe Call Center-at. MegjithatĂ«, pĂ«rpjekjet pĂ«r tĂ« ngritur njĂ« lĂ«vizje sindikaliste u pĂ«rballĂ«n me sfida tĂ« mĂ«dha: kryetarĂ«t e sindikatave u pushuan nga puna, ndĂ«rsa Organizata Politike nuk dispononte infrastrukturĂ«n dhe burimet e nevojshme pĂ«r tâu ofruar mbrojtje dhe siguri efektive atyre qĂ« pĂ«rballeshin me presionin e punĂ«dhĂ«nĂ«sve dhe shtetit. Si pasojĂ«, kĂ«to goditje dhe mungesa e mbĂ«shtetjes sollĂ«n rrĂ«zimin e sindikatave tĂ« ngritura dhe rrugĂ«s sindikaliste qĂ« u nis, duke shĂ«nuar njĂ« humbje tĂ« rĂ«ndĂ« pĂ«r organizimin punĂ«tor nĂ« vend.
Në vitin 2021, Organizata Politike ndërmori për herë të parë një përpjekje të drejtpërdrejtë në zgjedhjet elektorale, duke mbështetur kandidaturën e minatorit Elton Debreshi si i pavarur në Dibër. Ishte një moment simbolik: një punëtor i nëntokës sfidonte sistemin politik nga vetë zemra e një prej rajoneve më të margjinalizuara të vendit. Kandidatura e tij mishëronte aspiratën për të përfaqësuar një politikë tjetër, të dalë nga poshtë, nga vetë njerëzit që përballen përditë me padrejtësinë dhe pasigurinë. Megjithatë, pavarësisht jehonës fillestare dhe përfshirjes së sinqertë të dhjetra aktivistëve, rezultati ishte zhgënjyes. Fushata hasi në kufijtë realë të një strukture pa rrjet mbështetës, pa burime dhe pa infrastrukturë që mund të përballonte makinerinë e partive të mëdha.
Përtej rezultatit konkret, ajo përvojë shënoi një pikë kthese: zbuloi qartë sa i thellë ishte hendeku mes dëshirës për përfaqësim autentik dhe mundësisë reale për të ndërtuar një organizim politik të qëndrueshëm të klasës punëtore. Shpresa për një përfaqësim elektoral të punëtorëve u godit rëndë, duke lënë pas vetes më shumë pyetje sesa përgjigje mbi strategjinë, format dhe rrugës që duhej ndjekur për të ndërtuar një alternativë politike të së majtës reale në Shqipëri. Si pasojë e këtyre zhgënjimeve dhe debateve të brendshme mbi vlefshmërinë e përkushtimit ndaj kauzës punëtore nga ana e Organizata Politike ndodhi edhe largimi i një grupi aktivistësh që nuk ishin dakord me vazhdimin e rrugës sindikaliste të organizatës.
QĂ« nga âUniversiteti nĂ« Rrezikâ, pĂ«rgjatĂ« viteve tĂ« LĂ«vizjes âPĂ«r Universitetinâ dhe deri te kthesa sindikaliste e OrganizatĂ«s Politike, janĂ« larguar dhjetĂ«ra figura kyçe â aktivistĂ« qĂ« i dhanĂ« identitet, energji dhe drejtim kĂ«tyre fazave tĂ« ndryshme tĂ« angazhimit. KĂ«to largime nuk ishin thjesht pasojĂ« e lodhjes apo kalimit nĂ« etapa tĂ« reja jetĂ«sore tĂ« kĂ«tyre njerĂ«zve por kryesisht rezultat i pĂ«rplasjeve tĂ« pĂ«rsĂ«ritura mbi drejtimin strategjik, rolin e hegjemonisĂ« nĂ« organizim dhe mungesĂ«s sĂ« njĂ« reflektimi tĂ« ndershĂ«m kolektiv mbi dĂ«shtimet dhe kufizimet e akumuluara ndĂ«r vite. ShumĂ« prej tyre lanĂ« pas jo vetĂ«m njĂ« boshllĂ«k numerik por edhe njĂ« zbrazĂ«ti tĂ« thellĂ« politike e intelektuale. Ky zbrazĂ«tim i vazhdueshĂ«m Ă«shtĂ« dĂ«shmia mĂ« e qartĂ« se kriza nuk ka qenĂ« thjesht personale apo kontingjente, por strukturore â njĂ« krizĂ« e modeleve tĂ« organizimit dhe e kuptimeve tĂ« vetĂ« angazhimit politik.
LĂ«vizja BashkĂ« â E reja qĂ« nuk po lind!
Lëvizja Bashkë u themelua në Dhjetor 2022, në Kongresin e parë ku u formalizua transformimi nga organizatë politike në parti. Në Kongresin e parë dhe të dytë morën pjesë më pak se 200 anëtarë, ndërkohë që shumë prej atyre që punuan me vite për ndërtimin e këtij projekti nuk u përfshinë në këto proçese themeluese. Kjo mungesë përfshirjeje nuk është thjesht një gabim organizativ por reflekton në mendimin tim një problem më të thellë: një distancë mes elitës drejtuese dhe bazës së vërtetë të aktivistëve dhe mbështetësve. Nëse kjo sfidë nuk trajtohet me sinqeritet, Lëvizja Bashkë rrezikon të kthehet në një strukturë tjetër të mbyllur, larg realitetit dhe pa forcën e vërtetë për të sfiduar sistemin politik ekzistues.
Në Lëvizjen Bashkë përgjatë një viti kam mbajtur pozicionin e drejtuesit të diasporës, ku kam pasur përgjegjësinë për organizimin dhe koordinimin e anëtarësisë jashtë vendit. Punën time e kam nisur me një databazë të vogël anëtarësh dhe përmes angazhimit të përditshëm dhe bashkëpunimit me anëtarë të tjerë në diasporë, kjo databazë u zgjerua në mbi 1000 anëtarë deri para zgjedhjeve te 11 Majit. Ky rezultat është arritur përmes një pune sistematike organizative, metodave fleksible të koordinimit si dhe decentralizimit të strukturës, duke marrë si shembull të mirë vetëfunksionimin e bazës organizative në Itali. Falë kontributit te anëtarësisë në diasporë, Lëvizja Bashkë arriti të mbledhë fonde të konsiderueshme por edhe të sigurojë 4346 vota në zgjedhjet e fundit, duke dëshmuar potencialin e madh të angazhimit politik jashtë vendit.
Gjatë nje viti e gjysëm që kam qenë anëtar i Sekretariatit të Lëvizjes Bashkë, kam mbajtur një qëndrim kritik dhe konstruktiv ndaj mënyrës së organizimit të strukturave tona. Kam qenë gjithmonë kërkues në lidhje me përgjegjësinë dhe llogaridhënien brenda partisë, duke theksuar nevojën për transparencë dhe punë konkrete politike. Në çdo mbledhje kam shprehur pakënaqësi të thella për mungesën e rezultateve konkrete dhe për mënyrën si po funksiononin strukturat, duke kërkuar vazhdimisht ndryshime dhe përmirësime që do të mundësonin një performancë më efikase dhe më të përqendruar te puna politike. Qëndrimi im kritik ka synuar gjithnjë që Lëvizja Bashkë të kalonte nga organizimi formal drejtë një force politike me ndikim real në shoqëri.
NjĂ« problem thelbĂ«sor qĂ« ka Sekretariati i LĂ«vizjes BashkĂ« Ă«shtĂ« infantiliteti politik dhe amatorizmi organizativ, gjĂ« qĂ« ka ndikuar nĂ« mĂ«nyrĂ« tĂ« drejtpĂ«rdrejtĂ« nĂ« funksionimin e pĂ«rgjithshĂ«m tĂ« partisĂ«. Kjo mungesĂ« pjekurie politike ka krijuar njĂ« situatĂ« ku demokracia brenda strukturave tona Ă«shtĂ« kthyer nĂ« njĂ« âdemokraci me kokĂ« poshtĂ«â: struktura formale ekziston vetĂ«m si njĂ« fasadĂ«, ndĂ«rsa vendimet e rĂ«ndĂ«sishme merren nga Sekretariati nĂ« mĂ«nyrĂ« tĂ« centralizuar. PĂ«r pasojĂ«, kjo ka sjellĂ« njĂ« defiçit organizativ tĂ« konsiderueshĂ«m dhe njĂ« demotivim tĂ« dukshĂ«m nĂ« radhĂ«t e bazĂ«s, e cila shpesh nuk ka ndjerĂ« asnjĂ« pĂ«rfshirje reale nĂ« proçeset vendimmarrĂ«se. Kjo dinamikĂ« jo vetĂ«m qĂ« ka penguar zhvillimin dhe konsolidimin e organizimit tonĂ« por edhe ka ngritur pikĂ«pyetje tek anĂ«tarĂ«t pĂ«r vlerat demokratike qĂ« duhet tĂ« na udhĂ«heqin.
Paaftësia jonë për të identifikuar qartë ku dhe si të përqendrojmë burimet dhe njerëzit që kishim në dispozicion gjatë fushatës, krijoi një kaos organizativ që ishte më shumë dëm sesa përfitim. Në vend që strukturat drejtuese të shërbenin si shtylla kryesore të organizimit lokal dhe mobilizimit në terren, ato u reduktuan në thjesht pjesëmarrës pasivë në një numër takimesh pa strategji të qartë dhe pa përgjegjësi konkrete. Kjo situatë çoi në një shpërndarje të pakuptimtë të energjisë dhe burimeve tona, duke dobësuar ndikimin tonë në terren dhe duke krijuar një atmosferë konfuzioni brenda strukturave. Në vend që të ishin motor i ndryshimit dhe grumbullues i votave, drejtuesit u bënë thjesht dëshmitarë të një proçesi që nuk u ndërtua me mendje të qartë dhe strategji të konsoliduar.
Një nga gabimet më të mëdha dhe më të rëndësishme që Lëvizja Bashkë ka bërë dhe që fatkeqësisht nuk është pranuar kurrë si i tillë, është konflikti i pazgjidhur me Adriatik Lapajn. Ky konflikt, i mbajtur i fshehur nën petkun e heshtjes, vazhdon të ketë ndikim negativ në imazhin publik të Lëvizjes Bashkë. Mospërballja me këtë problem dhe mungesa e reflektimit për gabimet e bëra dëshmojnë një papjekuri politike dhe një rezistencë ndaj vetëkritikës së domosdoshme. Për më tepër, edhe pas përfundimit të zgjedhjeve, Lëvizja Bashkë vazhdon të mbajë një qëndrim të ngurtë dhe konfrontues ndaj rivalëve të rinj, duke përforcuar ndarjet dhe duke përcjellë mesazhe që dobësojnë misionin tonë. Ky qëndrim reflekton një mbivendosje të interesave të ngushta partiake mbi nevojën për ndryshim të vërtetë në vend, duke dëshmuar se edhe brenda politikës sonë të brendshme dominon lufta për pozicione dhe egoja, në vend të ndërtimit të një projekti politik serioz dhe transformues.
NĂ« mungesĂ« tĂ« strukturave tĂ« qĂ«ndrueshme dhe tĂ« organizuara fushata e LĂ«vizjes BashkĂ« nĂ« kĂ«to zgjedhje u mbĂ«shtet kryesisht nĂ« frymĂ«n dhe entuziazmin e anĂ«tarĂ«ve. Edhe nĂ« kĂ«tĂ« drejtim, nĂ« vend qĂ« tĂ« nxirrnim nĂ« pah vlerat dhe potencialin tonĂ«, fokusi u vendos tek sulmet ndaj kundĂ«rshtarĂ«ve politik dhe rivalĂ«ve tĂ« rinj, duke u pĂ«rqendruar mĂ« shumĂ« tek kritika e tĂ« tjerĂ«ve dhe jo nĂ« ofertĂ«n pozitive pĂ«r ndryshim. Kjo qasje bĂ«ri qĂ« nĂ« thelb ne tĂ« terhiqnim nĂ« masĂ« tĂ« madhe votuesit e mllefosur dhe tĂ« pakĂ«naqur, tĂ« cilĂ«t ishin tĂ« gatshĂ«m tĂ« votonin kundĂ«r sistemit aktual por jo domosdoshmĂ«risht pĂ«r njĂ« vizion konstruktiv dhe tĂ« ardhme tĂ« qartĂ«. PĂ«r mĂ« tepĂ«r, nĂ« kĂ«to zgjedhje u provua se LĂ«vizja BashkĂ« nuk arriti tĂ« bĂ«hej forca qĂ« do tĂ« âgĂ«rryenteâ PartinĂ« Socialiste apo qĂ« do tĂ« siguronte njĂ« alternativĂ« tĂ« fortĂ« politike; ne akoma nuk e dimĂ« me saktĂ«si se kush na votoi dhe pĂ«rse. PĂ«r mua kjo fushatĂ« ishte reflektim i dobĂ«sive tona organizative dhe mungesĂ«s sĂ« njĂ« strategjie tĂ« thelluar dhe tĂ« konsoliduar politike.
Strategjia e LĂ«vizjes BashkĂ« pĂ«r tâu fokusuar pothuajse ekskluzivisht te lista e mbyllur solli nĂ« praktikĂ« djegien politike tĂ« listĂ«s sĂ« hapur. Edhe pse formalisht ajo ekzistonte, nĂ« realitet nuk u trajtua si pjesĂ« e fushatĂ«s: nuk pati as strategji pĂ«r ta aktivizuar, as komunikim tĂ« qĂ«ndrueshĂ«m me kandidatĂ«t, as pĂ«rfshirje tĂ« tyre nĂ« ngjarje apo vendimmarrje. Pjesa dĂ«rrmuese e kandidatĂ«ve tĂ« listĂ«s sĂ« hapur u lanĂ« nĂ« heshtje dhe u injoruan, duke u pĂ«rjashtuar de facto nga fushata. VetĂ«m 40-50 kandidatĂ« morĂ«n rol aktiv nĂ« terren, ndĂ«rsa shumica u lanĂ« jashtĂ« njĂ« proçesi qĂ« duhej tĂ« ishte pĂ«rfshirĂ«s dhe mobilizues. NdĂ«rkohĂ«, subjekte tĂ« tjera qĂ« dogjĂ«n vetĂ«m njĂ« tĂ« tretĂ«n e listĂ«s arritĂ«n tĂ« krijojnĂ« njĂ« garĂ« tĂ« brendshme qĂ« i mobilizoi kandidatĂ«t pĂ«r tĂ« kĂ«rkuar votĂ«n dhe pĂ«r tĂ« rritur praninĂ« nĂ« komunitet. Ky dĂ«shtim i LĂ«vizjes BashkĂ« pĂ«r tĂ« ndĂ«rtuar njĂ« strategji reale rreth listĂ«s sĂ« hapur nuk ishte teknik, por politik â sepse nĂ« thelb dĂ«rgoi njĂ« sinjal pĂ«r mungesĂ«n e besimit ndaj bazĂ«s dhe paaftĂ«sinĂ« pĂ«r tĂ« ndĂ«rtuar njĂ« ekip tĂ« gjerĂ« pĂ«rfaqĂ«sues.
Kur unĂ« kam propozuar sloganin âE reja po lindâ nĂ« KĂ«shillin Koordinues, nuk e kam menduar thjesht si njĂ« mjet elektoral por si njĂ« thirrje politike pĂ«r lindjen e njĂ« epoke tĂ« re â njĂ« moment qĂ« i ftonte tĂ« gjitha alternativat qĂ« sfidojnĂ« sistemin e vjetĂ«r dhe partitĂ« e vjetra ta ndanin bashkĂ« kĂ«tĂ« horizont ndryshimi. Slogani synonte tĂ« pĂ«rfshinte, jo tĂ« pĂ«rjashtonte. Por ky slogan hasi nĂ« rezistencĂ« nga vetĂ« LĂ«vizja BashkĂ«, pikĂ«risht pĂ«r shkak tĂ« njĂ« ndjenje tĂ« thellĂ« ekskluziviteti qĂ« karakterizon kĂ«tĂ« forcĂ« politike â njĂ« prirje pĂ«r ta pĂ«rvetĂ«suar çdo shpresĂ« tĂ« re dhe çdo gjuhĂ« ndryshimi vetĂ«m pĂ«r vete. Kjo u bĂ« e dukshme gjatĂ« fushatĂ«s, ku âE reja po lindâ u kthye nĂ« njĂ« pronĂ«si simbolike tĂ« LĂ«vizjes BashkĂ« dhe jo si njĂ« ftesĂ« e hapur pĂ«r gjithĂ« ata qĂ« e sfidojnĂ« rendin aktual. PĂ«r mua, âE rejaâ nuk ka vetĂ«m njĂ« emĂ«r apo njĂ« fytyrĂ« tĂ« vetme. Ajo pĂ«rbĂ«het nga shumĂ« emra dhe fytyra tĂ« ndryshme â tĂ« gjithĂ« ata qĂ« kĂ«rkojnĂ« njĂ« ndryshim tĂ« vĂ«rtetĂ« dhe tĂ« thellĂ« nĂ« sistemin tonĂ«. âE reja po lindâ Ă«shtĂ« thirrje pĂ«r njĂ« epokĂ« tĂ« re, ku nuk dominon njĂ« subjekt i vetĂ«m, por ku bashkĂ«jetojnĂ« dhe bashkĂ«punojnĂ« alternativa tĂ« shumta qĂ« sfidojnĂ« rrĂ«njĂ«sisht sistemin e vjetĂ«r dhe partitĂ« tradicionale.
Për të gjitha arsyet e mësipërme, dhe duke njohur thellësisht strukturën e Lëvizjes Bashkë, është e qartë për mua se ndryshimi është bërë pothuajse i pamundur. Ata që duhet të ishin të parët në proçesin e reflektimit dhe hapjes, janë pikërisht ata që e mbrojnë më me fanatizëm gjendjen ekzistuese. Kjo ka prodhuar një kulturë mbylljeje, përjashtimi dhe vetëmbrojtjeje, ku çdo kritikë përjetohet si rrezik dhe jo si mundësi politike. Në këtë klimë, ku zëri kritik shtypet dhe ndryshimi sabotohet nga brenda, largimi im nuk është dorëheqje por akt politik kundërshtimi ndaj një strukture që nuk lë më hapësirë për emancipim të brendshëm. Megjithatë, unë do të vazhdoj angazhimin tim politik si një njeri i lirë dhe i pavarur duke qëndruar besnik ndaj idealeve të barazisë, drejtësisë dhe progresit shoqëror.
NĂ« mbyllje dua tĂ« falenderoj nĂ« mĂ«nyrĂ« tĂ« veçantĂ« ata 211 njerĂ«z qĂ« mĂ« besuan votĂ«n nĂ« kĂ«to zgjedhje dhe tĂ« gjithĂ« anĂ«tarĂ«t e LĂ«vizjes BashkĂ«, me tĂ« cilĂ«t patĂ«m mundĂ«sinĂ« tĂ« ecim nĂ« kĂ«tĂ« rrugĂ«tim plot sfida dhe shpresĂ«. NĂ« frymĂ«n e kĂ«tij pĂ«rkushtimi tĂ« pĂ«rbashkĂ«t, mĂ« kujtohen fjalĂ«t e Bertolt Brecht-it: âNuk mjafton qĂ« e mira tĂ« jetĂ« e mirĂ«, ajo duhet tĂ« jetĂ« edhe e fortĂ«.â Kjo Ă«shtĂ« thirrja qĂ« na sfidon tĂ« mos dorĂ«zohemi, tĂ« luftojmĂ« me guxim dhe pasion pĂ«r njĂ« tĂ« ardhme ku ndryshimi nuk Ă«shtĂ« vetĂ«m Ă«ndĂ«rr por njĂ« realitet i pamohueshĂ«m./ MarrĂ« nga Facebook i autorit, Alban Pira aktivist i LĂ«vizjes BashkĂ« dhe ish-sekretar pĂ«r DiasporĂ«n
The post Pse po largohem nga Lëvizja Bashkë⊠appeared first on Lapsi.al.
Login
